Ανάρτηση 77/2013 [έκτακτη, πολιτικο-οικονομική, Αριστερή, περί ευθυνών και εξ αναδημοσιεύσεως] – Ένα κείμενο από τη “Γνώμη” για τις καπιταλιστικές κρίσεις τα αίτια τους και τις «ευθύνες»…

Αντί εισαγωγής:

1. «… να λέμε την αλήθεια στην πολιτική»... 

[Αντόνιο Γκράμσι]

2. «Πουλούν ΜΑΣ παραμύθκια, τζιαι πολλοί τα χάφκουν τζι’ αμάσητα και χωρίς δεύτερη σκέψη…»

[Ανώνυμος]

*************************

Προλογικά:

Κόσμος πολύς πάει κ’ έρχεται [ως μέλη] σε ‘τζιείνην την Τριμελή Επιτροπή που εδιόρισεν ο Πρόεδρος για να εξετάσει [λένε] τις πράξεις και τις τυχόν παραλείψεις διαφόρων [κυρίως τραπεζικών], οι οποίες  οδήγησαν στην χρεοκοπία την καπιταλιστική οικονομία της Κύπρου. Άλλοι βγαίνουν [από την Επιτροπή] κι άλλοι μπαίνουν, άλλοι παραιτούνται [μέχρι στιγμής δύο από τρεις της πρώτης φουρνιάς] και νέοι διορίζονται. Τώρα τι θα ανακαλύψει αυτή η Επιτροπή [λαλείτε τη φλαουνόπιττα, μια και θα το ‘χουν και οι μέρες όπου να ‘ναι;] και σε ποιους θα αποδώσουν ευθύνες, ΕΓΩ ειλικρινά δεν ξέρω. Ούτε όμως τζιαι καταλαβαίνω [είμαι τζιαι νάκκον diesel!], αλλά ούτε τζιαι μπορώ να φανταστώ όσο κι αν στύψω το ανήσυχο και εφευρετικό μυαλό μου. Τζιαι για να μην ταλαιπωρώ κι άδικά των αδίκων τα κύτταρα του εγκεφάλου μου [είμαι και σε κρίσιμη ηλικία και δεν πρέπει να σκορσάρουνται – μπορεί να κρούσω τζιαι τους τζιουβάες], είπα να αναδημοσιεύσω ένα  σχετικό με τις καπιταλιστικές κρίσεις που αλίευσα από την τελευταία έκδοση της εβδομαδιαίας Αριστερής εφημερίδας “Γνώμη” [της περασμένης Παρασκευής 19 του μηνός]… Το άρθρο έχει τίτλο “Απλά μαθήματα Πολιτικής Οικονομίας (για αρχαρίους)” και υπογραφή κάποιου Χρίστου Χρίστου – τι όνομα κι αυτό!]…

*********************

Απλά μαθήματα Πολιτικής Οικονομίας (για αρχαρίους)

[του Χρίστου Χρίστου, στήλη “Ριπές”, εφημ. “Γνώμη”, 19/4/2-13, σελ. 10 - email: prwmitheas@gmail.com]  

{Τα bold είναι του κειμένου, ενώ οι επιχρωματώσεις και υπογραμμίσεις δικές μου}...

Όλοι ψάχνουν για ενόχους στους οποίους να ρίξουν τις ευθύνες για την κατρακύλα και την καταστροφή της καπιταλιστικής μας οικονομίας. Ο Πρόεδρος έχει μάλιστα διορίσει και τριμελή επιτροπή αποτελούμενη από αφυπηρετήσαντες δικαστικούς για να ψάξει το θέμα. Λέτε αύριο να μας πουν πως «είναι ο καπιταλισμός, ηλίθιοι», που φταίει; Σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση! Όμως, ας μην πλανόμαστε τουλάχιστον εμείς οι εξ αριστερών ορμώμενοι και μαρξιστικά εκπαιδευμένοι. Οι οικονομικές κρίσεις με όλα τα πλέον γνωστά από πρώτο χέρι χαρακτηριστικά τους και άσχημα συνεπακόλουθα τους (την ύφεση, τη χρεοκοπία των Τραπεζών, τη μεταφορά κεφαλαίων στο εξωτερικό, τα bonus, τις μίζες, τα δάνεια σε Ημετέρους, την ανεργία, νη φτωχοποίηση, τις περικοπές μισθών και ωφελημάτων, τα “κουρέματα”, τις ιδιωτικοποιήσεις, τις εκποιήσεις περιουσίων] αποτελούν γέννημα και θρέμμα του Καπιταλισμού και ΔΕΝ μπορούν να αποφευχθούν, εκτός κι αν καταργήσουμε το ίδιο το σύστημα.

Πώς όμως δημιουργούνται οι κρίσεις στον Καπιταλισμό, ή γιατί η λεγόμενη ελεύθερη αγορά δεν αυτορυθμίζεται; (Πάει γκρεμίστηκε κι αυτό το παραμύθι)…  

Στον καπιταλισμό το ζητούμενο από τους κεφαλαιοκράτες είναι ΠΑΝΤΟΤΕ το όσο το δυνατόν μεγαλύτερο κέρδος. Μέσα, λοιπόν, από την ιδιοποίηση του παραγόμενου από τους εργάτες πλούτου, ο κεφαλαιοκράτης αυξάνει συνεχώς και κέρδη του, συσσωρεύει κεφάλαια και κάνει νέες επενδύσεις που θα τού φέρουν νέα κέρδη και νέα κεφάλαια. Όταν όμως σπάσει αυτή η αλυσίδα αναπαραγωγής του κεφαλαίου λόγω του ότι δεν υπάρχει αρκετή κατανάλωση για να απορροφήσει τα παραγόμενα προϊόντα ή τις προσφερόμενες υπηρεσίες (ο κόσμος δεν έχει αρκετά λεφτά για να τα αγοράσει) τότε επέρχεται η κρίση. Αυτό έγινε και στην Κύπρο με τη φούσκα των ακινήτων.  Όλα τ’ άλλα, λόγου χάριν,  τα περί ψηλών μισθών στη Δημόσια Υπηρεσία, ή επιδομάτων σε ξένους, ή ότι κάποιοι τα φάγανε, ή ότι ζούσαμε πλουσιοπάροχα και πέραν των δυνατοτήτων μας, αποτελούν κουβέντες που δεν αγγίζουν την ουσία του προβλήματος… 

Τι κάνει όμως ο καπιταλισμός για να ξεπεράσει τις κρίσεις του; Βασικά δύο πράματα:  

- Πρώτον, καταστρέφει τις παραγωγικές δυνάμεις, δηλ. την εργατική δύναμη με σκοπό τούτη να φτηνύνει ούτως ώστε να ξεκινήσει και πάλι, αλλά με πιο χαμηλά κόστη,  η κερδοφορία και η συσσώρευση πλούτου. Αυτό σημαίνει περικοπές σε μισθούς, ωφελήματα και συντάξεις, αύξηση του χρόνου εργασίας, κατάργηση ή περιορισμό των αδειών, περικοπές στην παιδεία και στην υγεία. Ήδη τα ζούμε όλ’ αυτά, αλλά μας χρυσώνουν το χάπι ότι τούτα είναι μέτρα που θα βοηθήσουν στην «επανεκκίνησης» της οικονομίας! Όμως στην ουσία τσακίζουν τον κόσμο.

- Δεύτερο, στην προσπάθεια τους οι καπιταλίστες να έχουν την όσο το δυνατό μικρότερη ζημιά, ή/και να κυριαρχήσουν ή να παραμείνουν στο παζάρι, καταστρέφουν μέρος του ήδη δημιουργηθέντος κεφαλαίου. Κι αυτό έγινε με το κούρεμα των καταθέσεων στις Τράπεζες. Κάποιοι κατάφεραν και μετάφεραν κεφάλαια στο εξωτερικό και προφανώς θα επιστρέψουν (αφού τους δοθούν κίνητρα) ως εθνικοί ευεργέτες και μαζί με άλλα, ξένα κεφάλαια θα «επανεκκινήσουν» την οικονομία! Και θα τους είμαστε και ευγνώμονες!

Μήπως είναι καιρός να θέσουμε ξεκάθαρους αντικαπιταλιστικούς στίχους, αφού το σύστημα σαφώς δεν δουλεύει;

**********************************

Σχόλια ΕΜΟΥ του Ιστολόγου

Δηλαδίς, ρε φίλε Χρίστο, θες να πεις ότι ΜΟΝΟ ένας Σοσιαλισμός θα ΜΑΣ σώσει;

Πάντως, έστω και καπιταλιστικά να συνεχίσουμε υπάρχουν 2-3 πράματα που είναι εκ των ων ουκ anef_! Ας πούμεν,

1. η δραστική μείωση των επιτοκίων,

2.  η παγοποίηση των δανείων και το κούρεμα σημαντικού μέρους των υπερχρεώσεων και των υψηλών τόκων, και

3.  η αύξηση του χρόνου παροχής του ανεργιακού επιδόματος…  

Για τη αναδημοσίευση

Anef_Oriwn

[μελετά Πολιτική Οικονομία]

Τετάρτη 24/4/2013

**********************

Υστερόγραφο:

Δείτε και διαβάστε κι εδώ το κείμενο της αγαπητής KatoYdat-ίτισσας συν-blogger-ούςˑ είναι αρκετά ενδιαφέρον… 

A._O.