Ανάρτηση 72/2013 [συνεχιζόμενη από την προηγούμενη*, θεωρητική, Αριστερή, σοσιαλδημοκρατική] - Ολίγα τινά για τον ιστορικό ρόλο της Σοσιαλδημοκρατίας…

{* - την προηγούμενη ανάρτηση μου θα τη βρείτε εδώ}...

***************************

Αντί εισαγωγής:

Περί σοσιαλδημοκρατίας, λοιπόν, το ανάγνωσμα. Είπα μερικά πράματα στην προηγουμένη ανάρτηση μου [στο σημείο 8] και θα το συνεχίσω για ακόμα λίγο σήμερα…

*****************************

Η σοσιαλδημοκρατία έπαιξε το δικό της ιστορικό ρόλο [κατά περιοχή] στην ανάπτυξη και εδραίωση του Αριστερού και Κομμουνιστικού κινήματος. Ας μην ξεχνάμε ότι σε κάποιες χώρες όπως στη Ρωσσία και τη Βουλγαρία οι πρόδρομοι των μετέπειτα Κομμουνιστικών κομμάτων εμφανίστηκαν με την ονομασία  “Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα”. Πέραν τούτου επί εποχής Λένιν [στη Ρωσσία] οι Αριστεροί Εσέροι επέλεξαν να συνταχτούν με τους Μπολσεβίκους κατά την Οκτωβριανή Επανάσταση…

Επίσης σε μερικές από τις χώρες του πάλαι ποτέ “υπαρκτού σοσιαλισμού”, τα Κομμουνιστικά Κόμματα κατέκτησαν την εξουσία [με το πέρας του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου] μέσα από Συμμαχίες ή Μέτωπα με άλλα Αριστερά [με σοσιαλδημοκρατική φυσιογνωμία] κόμματα, όπως ας πούμεν, στη Βουλγαρία, την Τσεχοσλοβακία, την Πολωνία, την Ανατολική Γερμανία, ασχέτως του αν μετά σε κάποιες χώρες [Τσεχοσλοβακία, Ουγγαρία] το καθεστώς μετεξελίχτηκε σε μονοκομματικό…

Επιπρόσθετα να αναφέρω ότι στη σημερινή Βουλγαρία το λιλιπούτειο [σήμερα] Κομμουνιστικό Κόμμα συμμετέχει [μαζί με 4-5 άλλα μικρά Αριστερά κόμματα] στον εκλογικό συνασπισμό “Συμμαχία για τη Βουλγαρία”, ο οποίος συγκροτήθηκε με πρωτοβουλία του μεγαλύτερου Αριστερού κόμματος της Αντιπολίτευσης, του Σοσιαλιστικού Κόμματος.

Ο πλουραλισμός και η πολυφωνία στο χώρο της Αριστεράς αποτελούν πλέον μια πραγματικότητα και σίγουρα είναι απότοκο της πολυπλοκότητας των κοινωνικών διαστρωματώσεων… Γι’ αυτό και η ενότητα δράσεων πρέπει να επιδιώκεται μέσα από την αναγνώριση αυτής της πραγματικότητας   

Να διευκρινίσω ότι όταν μιλώ για σοσιαλδημοκρατία εννοώ την Αριστερή Σοσιαλδημοκρατία που έχει ως στόχο τον Σοσιαλισμό, κι όχι τη Δεξιά Σοσιαλδημοκρατία που περιορίζεται [κι αυτό μόνο άμα το επιτρέπουν οι οικονομικές συνθήκες] καθιερωση ενός κοινωνικού [αστικού] κράτους. 
[Δεν θα σταθώ εδώ στο κομβικό ερώτημα αν ο σοσιαλιστικός μετασχηματισμός θα πραγματωθεί με Επανάσταση ή μέσα από Μεταρρυθμίσεις, δεν είναι της ώρας. Τούτο είναι κι ένα ζήτημα που στέκει για συζήτηση με τον παρέα τον Λινό, κάτι που θα κάνουμε άμα καταφέρουμε και διοργανώσουμε καμιά «σπονδή στον Διόνυσο»]… 

Η Αριστερή Σοσιαλδημοκρατία έχει να παίξει και σήμερα σημαντικό ρόλο. Βασικά μπορεί να συμβάλει σε μεγάλο βαθμό στη ριζοσπαστικοποίηση προς τα Αριστερά ή έστω στη συγκράτηση στην Αριστερά των μικρομεσαίων στρωμάτων. Να αναπτύξει ανάμεσα σ’ αυτόν τον κόσμο τη σοσιαλιστική προοπτική, στη βάση όμως της δικής τους ιδιαίτερης κοινωνικο-ταξικής αντίληψης, γι’ αυτό και μεγάλη σημασία προς αυτή την κατεύθυνση έχει να παίξει και το Κομμουνιστικό Κόμμα [εκεί που υπάρχει], ή η σωστή ιδεολογική δουλειά…  Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που οι αριστερές σοσιαλδημοκρατικές αντιλήψεις, βρήκαν ευρεία αποδοχή και αναπτύχτηκαν [και καλά κρατούν] στην Κύπρο, μια κι εδώ κυριαρχούν τα μεσαία στρώματα. [Η εργατική τάξη με τη στενότερη της έννοια είναι περιορισμένη. Δεν έχουμε βιομηχανικούς εργάτες, ή μεταλλωρύχους, ενώ οι κτιστάες είναι και ολίγο τι ελεύθεροι επαγγελματίες στον ελεύθερο τους χρόνο και “καπαλιτζιήες”]…

Ο βασικός πολιτικός φορέας που εκφράζει σήμερα τα συμφέροντα αυτών των στρωμάτων και γενικότερα των εργαζόμενων [με τη ευρύτερη τους έννοια του όρου] είναι το ΑΚΕΛ. Γι’ αυτό και δεν πρέπει να ΜΑΣ παραξενεύει που το ΑΚΕΛ εκφράζει σε ιδεολογικοπολιτικό επίπεδο αυτές τις αριστερο-σοσιαλδημοκρατικές ιδέες και προσεγγίσεις. Κι αυτό αποτελεί μια πραγματικότητα που διαμορφώθηκε αντικειμενικά [κι όχι υποκειμενικά γιατί έτσι το αποφάσισαν κάποιοι] μέσα στις συγκεκριμένες ιδιαιτέρες κοινωνικοοικονομικές και πολιτικές συνθήκες της Κύπρου. Καθορίστηκε κύρια από την ύπαρξη μιας μεγάλης μικρομεσαίας τάξης αποτελούμενης από αγρότες, βιοτέχνες, μικροεπιχειρηματίες με οικογενειακές επιχειρήσεις, ελεύθερους επαγγελματίες [γιατρούς, δικηγόρους, λογιστές, μηχανικούς], δημόσιους υπαλλήλους, τραπεζικούς…

Φυσικά ιδεολογία του Κόμματος σύμφωνα με το Καταστατικό του είναι ο Μαρξισμός - Λενινισμός. Προφανώς γι’ αυτό κι έχει μια τόσο μεγάλη ιδεολογικοπολιτική διαφορά από τα σοσιαλδημοκρατικά και σοσιαλιστικά κόμματα της  Ευρώπης… Ποτέ το ΑΚΕΛ ΔΕΝ παραιτήθηκε ή ΔΕΝ αναίρεσε  τον στρατηγικό στόχο του που είναι ο Σοσιαλισμός – Κομμουνισμός!

Όμως προσωπικά πάντοτε έλεγα ότι αν υπήρχε περιθώριο δημιουργίας και εδραίωσης ενός “ορθόδοξου” Κομμουνιστικού Κόμματος, αυτό θα γινόταν προ καιρού.  Έχω την άποψη ότι η κοινωνική βάση ενός τέτοιου κόμματος θα είναι πολύ περιορισμένη. Αν όμως κάποιοι πιστεύουν ότι ωριμάσαν πλέον οι συνθήκες, ή/και ότι η τωρινή συγκυρία τώρα το επιτρέπει ή το απαιτεί, ας τολμήσουν αυτό που έχουν και κατά νουν.

Εγώ απλώς θα πω ότι τις επαναστάσεις για οργανωμένο και συγκροτημένο μετασχηματισμό της κοινωνίας  δεν τις κάνουν από μόνοι τους οι λίγοι και οι εκλεκτοί, αλλά απαιτείται η μαζική συμμετοχή του Λαού.

Επίσης  η Σοσιαλδημοκρατία στην Κύπρο δεν χαρακτηρίζεται από αντικομουνισμό, γι’ αυτό και οι συνεχείς αναφορές σε «ρεφορμιστές» και «οπορτουνιστές» μόνο θυμηδία προκαλούν και αποστάσεις μεταξύ εν δυνάμει συνοδοιπόρων… 

Anef_Oriwn

[ένας φιλοκομμουνιστής αριστερός σοσιαλδημοκράτης]

Τρίτη 16/4/2013