Σάββατο 28 Μαρτίου 2015

Ανάρτηση 18/2015 [επίκαιρη, (εκ)παιδευτική] – Λίγα λόγια για τις επιχειρούμενες (από τον Υπουργό παιδείας) αλλαγές στα Ωρολόγια Προγράμματα στη Μέση Εκπαίδευση...


Τελικά ο Υπουργός Παιδείας κος Κωνσταντίνος τού Καδή [γνωστός και ως «παπαοπαίιν «δικό μας άνθρωπο» τον είχε χαρακτηρίσει ο BașΕπίσκοπος τότε που ο Νίκαρος τον διόριζε Υπουργό και δεν είναι λίγες οι φορές που συναντήθηκαν ο Αρχιεπίσκοπος και ο Υπουργός για να συζητήσουν «θέματα της παιδείας»], έδωσε την περασμένη Δευτέρα 23 του μηνός, στις εκπαιδευτικές οργανώσεις [στην ΠΟΕΔ των δασκάλων και στην ΟΕΛΜΕΚ των καθηγητάδων δήθεν, αλλά στην πράξη του Ταλιαδώρου και του Θέμη], οι προτάσεις που ο Υπουρκός μαζί με τους συνεργάτες του (επίσημους κι ανεπίσημους), συμπεριλαμβανομένου και του Προέδρου της ΟΕΛΜΕΚ Δημήτρη Ταλιαδώρου, ετοιμάσαν [σε παρασυναγωγές Ημετέρων εν κρυπτώ και παραβύστω - στα κρυφά και στα μυστικά μέσα σε κατάκλειστα δώματα] για αναδόμηση [ή μήπως αποδόμηση] της Εκπαίδευσης... [Για την ΟΛΤΕΚ των εκπαιδευτών των Τεχνικών Σχολών οι προτάσεις ακόμα ψήνονται]...  

Οι προτάσεις του Υπουργού για τη Μέση Εκπαίδευση αφορούσαν,
-  τα νέα ωρολόγια προγράμματα [δηλ. πόσες διδακτικές περιόδους θα διδάσκουν οι καθηγητές κάθε κλάδου – σε 3-4 κλάδους οι ώρες αυξήθηκαν, ενώ στους υπόλοιπους μειώθηκαν],
-  το νέο σύστημα διορισμού των εκπαιδευτικών [δηλ. πόσοι συμβασιούχοι, έκτακτοι και αντικαταστάτες καθηγητές που ίσως να έχουν δουλέψει και για σειρά χρόνων στην Εκπαίδευση θα μείνουν τελικά χωρίς μόνιμο διορισμό], και   
-  το σύστημα της επιμόρφωσης, ή/και αξιολόγησης των καθηγητών...  

Και με το που παραδόθηκαν και δημοσιοποιήθηκαν κι επισήμως πλέον οι προτάσεις του  Υπουργού και της παρα-ομάδας (όπως λέμε παρακράτος) των συμβούλων του [πολλά και διάφορα ψιθυρίζονταν προηγουμένως] άνοιξε και ο ασκός [κι όχι ασκοί!] του Αιόλου... Σχεδόν όλοι οι κλαδικοί σύνδεσμοι καθηγητών [πλην φυσικά των τριών κυρίαρχων ειδικοτήτων, δηλ. των Φιλολόγων, των Μαθηματικών και των Φυσικών, αλλά και των παραχαϊδεμένων, ελέω Αρχιεπισκόπου, Θρησκευτικών], όπως και κάποιες από τις παρατάξεις των εκπαιδευτικών [εκτός από τη συναγερμική “Αλλαγή” του Ταλιαδώρου και τη “Νέα Κίνηση” του Θέμη Πολυβίου που τα έχουν κάνει πλακάκια για να εναλλάσσονται στην Προεδρία της Οργάνωσης], εξέδωσαν ανακοινώσεις με τις οποίες διαμαρτύρονται έντονα για τα προτεινόμενα ωρολόγια προγράμματα και ξιφουλκούν κατά της (υπό τον Ταλιαδώρο) ηγεσίας της ΟΕΛΜΕΚ... Να αναφέρω ότι επιφυλάξεις υπάρχουν και για το νέο σύστημα διορισμών, αλλά εκείνο που παίζει τώρα σε ρυθμούς shake (αναβρασμών και έντασης) είναι το νέο Ωρολόγιο Πρόγραμμα...  Ήδη η “Προοδευτική” [η αριστερή παραταξιακή κίνηση των εκπαιδευτικών] ζήτησε με ανακοίνωση της την παραίτηση του Ταλιαδώρου, αλλά η πρόταση μομφής που κατάθεσε στο Κεντρικό Διοικητικό Συμβούλιο (ΚΔΣ) της ΟΕΛΜΕΚ δεν πέρασε... Είπαμε ήδη, ότι τα μέλη κάποιων παρατάξεων παραμένουν δέσμια των μεταπρατικών συναλλαγών τους για την προεδρία της Οργάνωσης... Η πλάκα είναι ότι οι ίδιοι με απόφαση τους έρχονται και λένε ότι «η πρόταση που υπέβαλε ο Υπουργός Παιδείας για το Ωρολόγιο [σημ.: και που προσυπόγραψε ο Πρόεδρος της ΟΕΛΜΕΚ Δημ. Ταλιαδώρος] χρήζει βελτίωσης»...  Μα δουλέφκουν μας σιόρ!

Πάντως η “Προοδευτική” προχωράει τις διαδικασίες για έκτακτη σύγκλιση της Παγκύπριας Συνδιάσκεψης των Γενικών Αντιπρόσωπων (ΠΣΓΑ) της ΟΕΛΜΕΚ στις 2 του Απρίλη...

Την ίδια ώρα διάφοροι κλαδικοί σύνδεσμοι καθηγητών συγκαλούν γενικές συνελεύσεις των μελών τους για να συζητήσουν το όλο θέμα, ή/και ασκούν έντονη κριτική στην ηγεσία της ΟΕΛΜΕΚ [με ανακοινώσεις και άρθρα τους]...


Μα όταν το νέο Ωρολόγιο Πρόγραμμα μειώνει τις διδακτικές περιόδους σε αρκετούς κλάδους, άρα μειώνονται και οι ανάγκες (σε καθηγητές) πώς τότε θα υπάρχουν και ανάγκες για μονιμοποιήσεις συμβασιούχων και εκτάκτων, Δημητράκη;

ΕΜΕΙΣ, εδώ σ’ αυτό το Blog [δηλ. ΕΓΩ και η Αφεντομουτσουνάρα ΜΟΥ – για να λύσουμε και τυχόν απορίες κατά πόσο «ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΛΟΙ»], καθότι κινούσατε σ’ ένα χώρο όπου υπάρχουν εκπαιδευτικοί και παράλληλα ενδιαφερόμαστε και για τα της Εκπαίδευσης και της Παιδείας, είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε από κοντά, πολλά και διάφορα. Κι επειδή έχουμε σχηματίσει και ξεκάθαρη δική ΜΑΣ άποψη για τα τεκταινόμενα στο χώρο, θα προχωρήσουμε περαιτέρω και θα καταθέσουμε πιο κάτω μερικές ακόμα σκέψεις και απόψεις πάνω στην πρόταση του Υπουργού...

Κατ’ αρχάς από την όλη διαδικασία που ακολουθήθηκε προκύπτει ένα σημαντικό εύλογο ερώτημα το οποίο κάνει τις προτάσεις να φαντάζουν οξύμωρες, αντιφατικές, τραγελαφικές, κι ακατανόητες, ή ακόμα κι anef_ αντικειμένου...
Αν, λοιπόν, μια επιστημονική επιτροπή πιστεύει ότι ετοίμασε, μετά από πολλή μελέτη ένα ολοκληρωμένο [και τεκμηριωμένο κατά την άποψη της σχέδιο] για τις απαιτούμενες [με βάση τα σύγχρονα κοινωνικοοικονομικά δεδομένα και τις τάσεις στην εκπαίδευση] αλλαγές στα ωρολόγια προγράμματα, τότε γιατί αυτές οι προτάσεις να αμφισβητούνται και να επικρίνονται τόσο έντονα, ή και να προκαλούν τόσες πολλές αντιδράσεις;

Φυσικά μπορεί να ειπωθεί [από την πλευρά του Υπουργού και των συν αυτώ] ότι οι αντιδράσεις είναι υποκειμενικές και ξεκάθαρα συμφεροντολογικές [μα τόσες πολλές;] και εκφράζουν κατά κύριο λόγο τα συμφέροντα των διάφορων [ίσως κι ξεπερασμένων] μαθημάτων και κλάδων καθηγητών [και των κατεστημένων που ενυπάρχουν μαζί τους] κι όχι «το συμφέρον των παιδιών»˙ μια τετριμμένη και κοινότοπη έκφραση κι αυτή που συνήθως λέγεται απ’ όσους δεν μπορούν να επιχειρηματολογήσουν και να πείσουν ότι δεν λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο]...
Γιατί όμως από την άλλη, το Υπουργείο [και δη ο Υπουργός] είναι έτοιμοι να συζητήσουν και να αποδεχτούν αλλαγές πάνω στα Ωρολόγια Προγράμματα που ετοιμάστηκαν από την (επιστημονική) Επιτροπή; Τυχόν αλλαγές και διαφοροποιήσεις, δεν θα είναι σε βάρος της Παιδείας και των παιδιών; Θα ‘ρθούν εκ των υστέρων τα μέλη της Επιτροπής να πουν ότι κάναμε ΛΑΘΟΙ, ας πούμεν που αυξήσαμε τις ώρες της Φυσικής ή και που μειώσαμε τις ώρες της Πληροφορικής; Στη βάση ποιων (νέων) δεδομένων θα γίνει αυτή η παραδοχή και η συνεπακόλουθη διόρθωση; Ή τέλος πάντων πώς απαντιούνται τα ερωτήματα και οι προβληματισμοί που θέτει με σχετική ανακοίνωση της η “Προοδευτική” και κυρίως για το ότι «η Πρόταση για Ωρολόγιο Πρόγραμμα Μέσης Εκπαίδευσης, [είναι]  επιστημονικά ατεκμηρίωτη, αναχρονιστική, απαράδεκτη για μαθητές, γονείς, καθηγητές και τη σύγχρονη Κύπρο»; 

Μήπως μιλούμε πλέον καθαρά για προχειρότητες (και ππατσσιατσσιο-δουλειές) από πλευράς κυβερνώντων ακόμα και πάνω σε θέματα καυτά και κομβικά; Σε τί στοχεύουν;  Να κάνουν τομές και μεταρρυθμίσεις, ή να κλείσουν όπως - όπως ζητήματα (όπως τα της Παιδείας) που χρονίζουν, ή/και για να εφαρμόσουν κι εδώ τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές τους; Είναι όμως η Παιδεία [όπως και η Υγεία, γιατί κι εκεί πάνε να τα κάνουν μπάχαλο οι κυβερνώντες] ζητήματα για ιδεοληψίες, πειραματισμούς και δουλειές βιαστικές;

Διάφορες άλλες σκέψεις ΜΟΥ πάνω σε επιμέρους ζητήματα [όπως για το γεγονός ότι η Επιτροπή για τα ωρολόγια Προγράμματα  αποτελείτο από 3 φιλόλογους, 1 μαθηματικό και 1 φυσικό, ή για την ψευδαίσθηση ότι αν προστεθούν ακόμα 2 περίοδοι στα Αρχαία στα παιδιά χωρίς να υπάρξει και ποιοτική αναβάθμιση του μαθήματος, τα παιδιά θα μάθουν καλύτερα ελληνικά], θα τις καταθέσω στα σχόλια...

Anef_Oriwn
[παιδευόμενος με τα εκπαιδευτικά ζητήματα]
Παρασκευή 27/3/2015 

Τετάρτη 25 Μαρτίου 2015

Ανάρτηση 17/2015 [επίκαιρη, μακροσκελής, επετειακή, κυπριακή, ιστορική, απομυθοποιητική, επιμορφωτική και εξ αναδημοσιεύσεως] – Ένα άρθρο του Μιχάλη Μιχαήλ για τα «Επαναστατικά κινήματα στην Κύπρο επί Οθωμανικής κυριαρχίας»...


Εισαγωγικά
(για την Ελληνική Επανάσταση του 1821)

25η Μαρτίου σήμερα, κι «ο απανταχού ελληνισμός γιορτάζει...»  [με τα στήθια φουσκωμένα από “εθνική” περηφάνια], την διπλή γιορτή [και “εθνική” και θρησκευτική] της “Εθνικής” Παλιγγενεσίας [που σηματοδοτείται με την Επανάσταση του 1821 και τη συγκρότηση του ελληνικού κράτους] και του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου [του γνωστού θρησκευτικού ανεκδότου με τον άγγελο και τον κρίνο]...
Κι αυτήν την μέρα «όλα μοιάζουν μαγικά [...] και προπαντός...» ελληναράδικα με τα «λόγια τα μεγάλα» [τις μεγαλοστομίες των ομιλητών στους πανηγυρικούς τους], τις δοξολογίες και τις παράτες... Και οι μύθοι (μικροί και μεγάλοι) περί της Οθωμανοκρατίας και της Ελληνικής Επανάστασης καλά κρατούν. Η απομυθοποίηση της ελληνικής επίσημης (και κυρίαρχης) ιστορίας καθώς και η ανάδειξη του κοινωνικο-ταξικού χαρακτήρα της Ελληνικής Επανάστασης αργούν ακόμα...

{Και για να μην θεωρηθεί ότι αοριστολογούμε, όταν μιλάμε για μύθους σε σχέση με την Οθωμανοκρατία και την Ελληνική Επανάσταση, να αναφέρουμε ότι έχουμε κατά νουν το λεγόμενο κρυφό σχολειό, τον (αντιδραστικό) ρόλο της Εκκλησίας κατά την Οθωμανοκρατία και την Ελληνική Επανάσταση, το ρόλο των Κλεφτών και των Αρματολών (που δεν ήταν ο ίδιος), για το πότε ξεκίνησε η Ελληνική Επανάσταση [που δεν ήταν στις 25 του Μάρτη], για τον Παλιών Πατρών Γερμανό, την Αγία Λαύρα και το λάβαρο της Επανάστασης, για τους εμφύλιους ταξικούς πολέμους κι άλλα τινά παραμυθάκια}...

Να σημειώσουμε [για να ευλογήσουμε και ολίγο τί τα γένια ΜΑΣ] ότι για τον κοινωνικό χαρακτήρα της Ελληνικής Επανάστασης, ΕΜΕΙΣ γράψαμε σχετικά στην ανάρτηση ΜΑΣ με αρ. 10/2009, ενώ για τους μύθους που περιβάλλουν την Επανάσταση του ‘21 αλλά και την Οθωμανοκρατία, θίξαμε κάποια ζητήματα τόσο στην πιο πάνω υπό αναφορά ανάρτηση ΜΑΣ, όσο και σε μια άλλη φέρουσα τον αρ. 33/2014.

Επίσης σε σχέση μ’ αυτούς τους μύθους [κι άλλα “εθνικά” παραμύθια] έχει γράψει, ουκ ολίγες φορές και ο φίλτατος συν-blogger Μιχάλης Μιχαήλ – τόσο στο Blog του όσο και στον Τύπο. Το τελευταίο ΤΟΥ άρθρο με τίτλο “Αλήθειες και αναλήθειες για την επανάσταση του 1821”, θα το βρείτε στη “Χαραυγή”, του περασμένου Σαββάτου 21 του Μάρτη του 2015, στη σελ. 15 αφού πρώτα πατήσετε εδώ.  

Σταχυολογώ από το άρθρο του Μιχάλη ένα απόσπασμα που παραθέτει από το βιβλίο του Γιάννη Κορδάτου, “Η κοινωνική σημασία της ελληνικής επαναστάσεως του 1821”, (εκδόσεις Επικαιρότητα, Αθήνα 1999) κι αναφέρεται στους εμφυλίους (βλέπε ταξικούς) πολέμους του 1824 στην επαναστατημένη [και μισο-απελευθερωμένη] τότε Ελλάδα:
«Οι εμφύλιοι σπαραγμοί που ξέσπασαν από το δεύτερο χρόνο της Επαναστάσεως δεν ήσαν αποτελέσματα προσωπικών αντιθέσεων, όπως ισχυρίζονται οι περισσότεροι ιστορικοί, η συνέπεια της μακράς τυραννίας η οποία εδημιούργησε καταστάσεις ανωμάλους, άλλα ήσαν καθαρώς ταξικοί αγώνες, οι οποίοι εφαίνοντο μεν πολλάκις ότι ήσαν κομματικοί ανταγωνισμοί, εις το βάθος όμως -τας περισσοτέρας τουλάχιστον φοράς- ήσαν αντιθέσεις ταξικαί, διαυτό και έπαιρναν μαζικόν χαρακτήρα αι συγκρούσεις. Η κυριωτέρα αίτια ήτο η προσπάθεια των ολιγαρχικών, όχι μόνον να μην προσφέρουν καμίαν υλικήν βοήθειαν εις τον αγώνα, άλλα και να σφετερισθούν τας εθνικάς γαίας»...

**********************************
Προλογικά
(για την παρούσα ανάρτηση)

Στην παρούσα ανάρτηση ΜΑΣ θα προχωρήσουμε στην αναδημοσίευση ενός άλλου (ιστορικού) κειμένου του Μιχάλη Μιχαήλ [παρμένο από την «κιτρινοφυλλάδα» “Γνώμη” της Παρασκευής 20 του μηνός, anef_ όμως της αδείας του –αλλά δεν νομίζω να ΜΑΣ κινήσει αγωγή], όπου στέκεται (τούτη τη φορά), στην Οθωμανοκρατία στην Κύπρο και καταγράφει τις εξεγέρσεις και τις επαναστατικές κινήσεις που έγιναν εκείνη την εποχή (δηλ. από την κατάληψη της Κύπρου από τους Οθωμανούς το 1571) στο νησί μας. Όπως μάλιστα τονίζει ο συγγραφέας, υπό την μορφή υπότιτλων στο κείμενο του, εκείνα τα χρόνια:
-  «Χαρακτηριστικό των εξεγέρσεων ήταν η συμμετοχή χριστιανών, μουσουλμάνων και λινοβάμβακων», και
-  «Η Ιεραρχία της Ορθόδοξης Εκκλησίας είχε συμβιβαστεί με τους κατακτητές και αποκαλούσε “καταραμένους” τους επαναστάτες γιατί εξεγείρονταν κατά της “εξουσίας”...!»

Παράλληλα, ο Μιχάλης σημειώνει [στο άρθρο του] ότι, 
«το 1821 στην ουσία καμία επαναστατική κίνηση δεν έγινε»... Τα αφηγήματα της κυρίαρχης ελληνοκεντρικής (αστικής) ιδεολογίας στην Κύπρο στέκονται κατά αποκλειστικότητα στον απαγχονισμό (από τους Οθωμανούς) του Αρχιεπισκόπου Κυπριανού και στον σφαγιασμό άλλων χριστιανών (ελληνόφωνων) προκρίτων και ιεραρχών την 9η Ιουλίου του 1821, σε μια προσπάθεια να συνδεθεί και η Κύπρος και ο (ελληνορθοδοξο)χριστιανικός πληθυσμός της με την Ελληνική Επανάσταση, ή/και να περιληφθεί και η Κύπρος σ’ αυτήν την Επανάσταση...
Τις αιρετικές απόψεις ΜΟΥ για την 9η Ιουλίου τις κατάθεσα στη “βέβηλη” [από πολλές απόψεις]ανάρτηση ΜΟΥ με αρ. 35/2019, πλην όμως μια από τις δημοφιλέστερες του Blog…   

********************************************
Επαναστατικά κινήματα στην Κύπρο επί Οθωμανικής κυριαρχίας
[τού Μιχάλη Μιχαήλ, εφημ. “Γνώμη”, Παρασκευή 20 Μαρτίου 2015, σελ. 4]...

{Οι υπογραμμίσεις και οι επιχρωματώσεις είναι δικές ΜΟΥ. Τα μαύρα bold και οι τίτλοι στο κείμενο είναι του συγγραφέα}...

Λίγοι είναι αυτοί που γνωρίζουν ότι στην Κύπρο την περίοδο της Οθωμανοκρατίας έγιναν μια σειρά από εξεγέρσεις ενώ το 1821 στην ουσία καμία επαναστατική κίνηση δεν έγινε.
Αποτελεί ιστορικό γεγονός ότι τα κινήματα αυτά είχαν μεν απελευθερωτικό χαρακτήρα, όχι όμως εθνικό.
Ήταν υποκινούμενες από έξω και σκοπό είχαν να αποσπάσουν την Κύπρο από τα χέρια του Σουλτάνου και να την επαναφέρουν υπό Δυτική επιρροή.
Άλλωστε σύμφωνα με αναφορές του Χάκκετ (“Ιστορία της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Κύπρου”, τ. Α΄., σελ. 227), του Λουκή Φιλίππου (“Η Εκκλησία της Κύπρου επί Τουρκοκρατίας”, σελ. 183), του αρχιμανδρίτη Κυπριανού (σελ. 455) του δούκα της ΣαΒοΐας Λουντζίν ντε Πιερέ ντε Μπαριέ (δες Μας Λατρί III, σελ. 583, 584), του Κώστα Γραικού “Κυπριακή Ιστορία” (σελ 193-195) και άλλων, η Ιεραρχία της Ορθόδοξης Εκκλησία είχε συμβιβαστεί με την οθωμανική διοίκηση απολαμβάνοντας μάλιστα και προνόμια.
Είναι δε πραγματικότητα ότι οι Οθωμανοί ήρθαν στην Κύπρο κατόπιν προτροπής των ορθοδόξων ιεραρχών προκειμένου να απελευθερωθούν από τον καταπιεστικό ζυγό των Λατίνων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στα 307 χρόνια που διήρκεσε η οθωμανική κατοχή έγιναν μερικές προσπάθεια, κυρίως κατευθυνόμενες από την Ευρώπη, για υποκίνηση του ντόπιου πληθυσμού σε εξέγερση με σκοπό την εκδίωξη των νέων κατακτητών, που δεν είχαν όμως αποτέλεσμα.

ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ
Το χαρακτηριστικό των εξεγέρσεων που σημειώθηκαν ήταν η συμμετοχή χριστιανών, μουσουλμάνων και λινοβάμβακων.
Και αυτό διότι, σε αντίθεση με την διδασκόμενη ιστορία, καταπιέζονταν και οι μουσουλμάνοι αν και είχαν κάποια σχετικά προνόμια σε σχέση με τους χριστιανούς.
Σημειώνεται ότι όλες οι εξεγέρσεις και επαναστάσεις είχαν άδοξο τέλος.
1.  Η πρώτη επαναστατική δραστηριότητα που έχουμε καταγραμμένη είναι αυτή που είχε ως κεφαλή τον Ισπανικής καταγωγής Κύπριο Πέτρο Αβεντάνιο και έγινε στις αρχές του 17ου αιώνα. Η επανάσταση είχε σκοπό την απελευθέρωση της Κύπρου και την προσπάθεια του Αβεντάνιου για εξασφάλιση βοήθειας από το βασιλιά της Ισπανίας Φίλιππο Γ΄ και άλλους ισχυρούς της Δύσης.
2.  Παρόμοια δραστηριότητα έχουμε και από τον Έλληνα (Ρόδιο) Καθολικό Φραγκίσκο Ακκίδα που, επίσης στις αρχές του 17ου αιώνα, ενεργούσε ως πράκτορας του δούκα της Σαβοΐας Καρόλου  Εμμανουήλ.  (Δεν υπάρχουν ακριβείς ημερομηνίες).
3.  Την ίδια περίοδο έχουμε και τρίτη εξέγερση (1606) από τον Βίκτωρα Ζεμπετό που ηγήθηκε κινήματος πιθανότατα   σε   συνεννόηση με  τον τότε αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο και με γνώση του δούκα της Σαβοΐας και ίσως και άλλων Ευρωπαίων ηγετών.
4.  Στα 1683-1690 σημειώθηκε άλλο κίνημα, υπό το Μεχμέτ αγά Βογιατζίογλου. Αν και το κίνημα αυτό ήταν αποτέλεσμα εσωτερικών αντιθέσεων της άρχουσας τάξης στο νησί, ωστόσο είχε κάποια απήχηση και στους χωρικούς, αρκετοί από τους οποίους είχαν πάρει μέρος.
5.  Κίνημα χωρικών, κυρίων Λινοβαμβάκων, αναφέρεται και στα 1700. Δεν γνωρίζουμε όμως λεπτομέρειες γι’ αυτό, που φαίνεται ότι είχε περισσότερο κοινωνικό χαρακτήρα.
6.  Στα 1765 σημειώθηκε νέο κίνημα εναντίον του Τζηλ Οσμάν που αύξησε αυθαίρετα τη φορολογία από 20 και μισό γρόσια σε 44 και μισό γρόσια για τους χριστιανούς και τα μισά για τούς μουσουλμάνους.
Χριστιανοί και μουσουλμάνοι που είχαν συγκεντρωθεί έξω από το Σεράι για διαμαρτυρία, μετά την εξέλιξη αυτή επιτέθηκαν στο Σεράι, κατακρεούργησαν τον Τζηλ Οσμάν και λεηλάτησαν την περιουσία του. Από τις συμπλοκές με το στρατό σκοτώθηκαν 17 άτομα.
Στις 27 Ιουλίου 1765 γίνεται σύσκεψη στη Μύρτου και αποφασίζεται εξέγερση με επικεφαλής τον φρούραρχο της Κερύνειας, τον τ/κύπριο Χαλήλ. Το κίνημα ξαπλώθηκε αστραπιαία σε ολόκληρο το νησί. Ολόκληρη η ύπαιθρος τάχθηκε στο πλευρό του και μάζεψε 4.000 στρατό εξοπλισμένο και με κανόνια, γεγονός που ανάγκασε τους αγάδες να κλειστούν στα κάστρα των πόλεων, μαζί με την εκκλησιαστική ηγεσία και τον αρχιεπίσκοπο Παΐσιο ο οποίος καταφέρνει να διαφύγει και να μεταβεί στην Κωνσταντινούπολη όπου ζήτησε από τον σουλτάνο βοήθεια για καταστολή της επανάστασης.
Μετά από δολιότητες του αρχιεπισκόπου και του βρετανού πρόξενου στην Κύπρο ο Χαλήλ παραδίδεται και εκτελείται. Το 1804 σημειώθηκε σοβαρή στάση, τόσο κατά των οθωμανικών αρχών του νησιού όσο και κατά των εκκλησιαστικών και πολιτικών ηγετών. Στη στάση αυτή, της οποίας τα κίνητρα ήταν και πάλι οικονομικά και κοινωνικά, συμμετείχαν και πάλι χριστιανοί, μουσουλμάνοι και Λινοβάμβακοι με αρχηγό τον Ισμαήλ Αγά η οποία έληξε και πάλι άδοξα.  

ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΜΕΤΑ ΤΟ 1821                              
Στην Κύπρο δεν έγινε καμία επαναστατική κίνηση το 1821. Σημειώθηκαν όμως κάποιες εξεγέρσεις.
1. Η πρώτη έγινε από το Νικόλαο Θησέα (πρώην αγωνιστή στην ελληνική επανάσταση του 1821) και είχε επίκεντρο την περιοχή Λάρνακας - Σταυροβουνίου.
Μετά τα γεγονότα του Ιούλη του 1821 η Κύπρος μισοερημώθηκε λόγω της φυγής πολλών στο εξωτερικό.  Η παραγωγή και οι εισπράξεις μειώθηκαν, γι’ αυτό και ο σουλτάνος ζητά τη βοήθεια του αρχιεπισκόπου Πανάρετου. Ο αρχιεπίσκοπος στέλλει  επιστολές στους ξενιτεμένους και τους καλεί να γυρίσουν πίσω και ότι θα τύχουν θα τύχουν καλής μεταχείρισης υποσχόμενος ότι οι φόροι δεν θα ξεπερνούν τα 30 γρόσια. Πολλοί πίστεψαν τον Πανάρετο και επέστρεψαν αλλά πριν καλά καλά εγκατασταθούν ο κυβερνήτης Σατ Μεχμέτ επιβάλλει νέα φορολογία και ο αρχιεπίσκοπος την εγκρίνει.
Ακολουθούν διαδηλώσεις χριστιανών στη Λάρνακα και μουσουλμάνων στη Λευκωσία. Ο Νικόλαος Θησέας αγανακτισμένος συγκροτεί στρατό από 800 άνδρες και πηγαίνει στο Σταυροβούνι όπου βρίσκονται συγκεντρωμένοι 4.000 οπλισμένοι αγρότες.

Ο Γκιαουρ Ιμάμ και Ιωαννίκιος
Την ίδια ώρα ξεσηκώνεται στην Πάφο και ο Γκιαούρ Ιμάμ. Και οι δύο ηγέτες ζητούσαν κοινωνική δικαιοσύνη, ενώ ο Θησέας πρόσθετε στο σύνθημα του και τη δημιουργία ελληνικού κρότους που θα ενωθεί με την Ελλάδα, όμως δεν έγινε καμιά προσπάθεια συνεννόησης τους.
Το κίνημα του Θησέα κτυπιέται από το στρατό και γρήγορα διαλύεται ενώ ο ίδιος διαφεύγει στο εξωτερικό με τη βοήθεια του γάλλου πρόξενου. Κατέφυγε στην Ελλάδα και αργότερα διορίστηκε πρόξενος του ελληνικού κράτους στη Βηρυτό. Πέθανε στην Αθήνα το 1854.
Άδοξο τέλος είχαν και οι εξεγέρσεις του Γκιαούρ Ιμάμ και του Ιωαννίκιου.

ΟΙ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ...!
Οι επαναστάσεις αυτές, όπως αναφέρθηκε ήδη, είχαν ως κύριο αντίπαλο την Εκκλησία. Ο αρχιεπίσκοπος Πανάρετος στην επιστολή του προς τον Πατριάρχη Κωνστάντιο τον Α΄ αναφέρεται στη δυστυχή πατρίδα του και σε όσα τραγικά συμβαίνουν και σημειώνει μεταξύ άλλων στην καταστολή των εξεγέρσεων των τριών προαναφερόμενων από τον ενδοξότατο Ηγεμόνα.
Αναφερόμενος στον Ιωαννίκιο τον χαρακτηρίζει καταραμένο και δίνει την πληροφορία ότι ξεσηκώθηκε μαζί με Οθωμανούς και Αλβανούς εναντίον της εξουσίας. Αποκαλεί μάλιστα τους εξεγερθέντες βδελυρά ανθρωπάρια. (Ολόκληρη η επιστολή Βρίσκεται στον 4ο τόμο της “Ιστορίας της Νήσου Κύπρου” του Α. Παυλίδη).
Και ας σημειωθεί ότι αυτά λέγονται και γράφονται μετά τα γεγονότα του ‘21 στα οποία υποτίθεται ότι η Εκκλησία πρωτοστάτησε για την ελευθερία, τόσο στην Κύπρο όσο και στην Ελλάδα...!

Anef_Oriwn
[αποκαλύπτοντας άγνωστες πτυχές τις κυπριακής κοινωνικής ιστορίας]
Τετάρτη 25/3/2015 

Κυριακή 22 Μαρτίου 2015

Ανάρτηση 16/2015 [επίκαιρη, μακροσκελής, κυπριακή, ανοιξιάτικη, κοινωνική, πολιτικο-ποδοσφαιρική, Ομονοιάτικη, πικάντικη, Αριστερή, κριτική] - Σχολιάζοντας την επικαιρότητα ... (Για τον ρατσισμό, το κυπριακό ποδόσφαιρο, τη μετονομασία τής Πιαλέ Πασιά και ολίγα άλλα τινά πικάντικα και μη από την επικαιρότητα)... Προσθήκη υστερογράφων...


Εισαγωγικά

21η Μαρτίου σήμερα!  {Σχεδόν φάγαμε κι αυτόν τον μήνα! Όπου τζιαι να ‘στε έχουμε τζιαι την εθνικοθρησκευτική αργία της 25ης του Μάρτη, ενώ θ’ ακολουθήσει και η εθνικιστικότατη 1η τ’ Απρίλη. Κι έπεται το Πάσχα, το οποίο φέτος θα ΜΑΣ έρθει σχετικά χωρίς, στις 12 τ’ Απρίλη. Πολλές αργίες θα μαζευτούν τις προσεχείς 3-4 βδομάδες! Γενικώς δεν έχουμε και λίγες αργίες στην Κύπρο. Απλώς να θυμηθούμε ότι έχουμε 4(!) αργίες που είναι αφιερωμένες σε εθνικές επετείους, χώρια 2-3 καθαρά θρησκευτικές, όπως τα ονομαστήρια του εκάστοτε Αρχιεπισκόπου! Προφανώς θα είμαστε παγκόσμιο φαινόμενο (ΚΑΙ) σ’ αυτόν τον τομέα! Πάντως οι επερχόμενες αργίες προσφέρουν μοναδικές ευκαιρίες για ανοιξιάτικες εξορμήσεις. Και η ανοιξιάτικη Φύση είναι θαυμάσια φέτος!}...  

Επανερχόμαστε όμως στα σχετικά της σημερινής μέρας...     
Κατ’ αρχάς, την 21η του Μάρτη έχουμε ημερολογιακά [μια και ΜΑΣ το θύμισαν και στη σελίδα  του Goggle με μια σχετική φωτό] την Εαρινή Ισημερία [δηλ. το αστρονομικό φαινόμενο, κατά το οποίο η ημέρα και η νύχτα έχουν περίπου την ίδια διάρκεια. Από αύριο η διάρκεια της ημέρας θα αυξάνεται ενώ το επόμενο Σάββατο το βράδυ θα ‘χουμε και αλλαγή της ώρας]... Με την Εαρινή Ισημερία σηματοδοτείται και η είσοδος μας στην Άνοιξη. Και για την ανοιξιάτικη Φύση τα ‘παμε έστω κι ακροθιγώς πιο πάνω...

Ανεμοδαρμένες κόκκινες παπαρούνες 

Επίσης η σημερινή μέρα [όπως μας θύμισε και ο Νεόφυτος Παπαλαζάρου με άρθρο του στη “Χαραυγή”] «καθιερώθηκε από την UNESCO το 1999 και τιμάται διεθνώς ως Παγκόσμια Ημερ Ποίησης»...  

Όμως το πιο σημαντικό με τη σημερινή μέρα είναι ότι αυτή έχει καθιερωθεί ως η Διεθνής Μέρα κατά του Ρατσισμού... Κάποιος φίλος είπε κάποτε πως για τα προβλήματα που δεν μπορούν να λύσουν τα Ηνωμένα Έθνη (και ποια μπόρεσαν;) καθιερώνουν και μια Ημέρα για να μας τα θυμίζουν - και δεν έχει κι άδικο! Πέραν όμως τούτης της απαισιόδοξης διαπίστωσης για την Παγκόσμια Μέρα κατά του Ρατσισμού, να σημειώσουμε κι ένα σημαντικό θετικό: ότι σήμερα διοργανώνονται εκδηλώσεις ενάντια σε κάθε μορφή διακρίσεων (φυλετικών, εθνικών, θρησκευτικών, κοινωνικών, σεξουαλικών), ενάντια στην ξενοφοβία, την ισλαμοφοβία, τη μισαλλοδοξία και τον φασισμό, ενάντια στη ρατσιστική βία και τη ρητορική μίσους σε βάρος των άλλων και των διαφορετικών.


Σήμερα το πρωί άκουα από τον “ΑΣΤΡΑ” την Επίτροπο για την Ισότητα κα Ιωσηφίνα Αντωνίου [στέλεχος του “Συναγερμού”] να μιλά και να λέει ότι στην Κύπρο δεν αντιμετωπίζουμε ιδιαίτερα προβλήματα ρατσιστικής συμπεριφοράς απέναντι στους ξένους και δη τους μετανάστες. Φαίνεται ότι η κα Ιωσηφίνα δεν κυκλοφορεί και πολύ έξω στην κοινωνία για να ακούσει τι λένε διάφοροι [οι πιο πολλοί προερχόμενοι από τη δικιά της πολιτική παράταξη], ας πούμεν για τους ρουμάνους, τους βούλγαρους, τις ρωσσίδες, τους αραπάες, τους σύριους (ναυαγούς) που τους εφέραμεν τζιαι ταΐζουμεν τους και πολλά άλλα τέτοια... Κατά τ’ άλλα αυτοί οι ίδιοι τιμούν και τη Διεθνή Μέρα κατά του Ρατσισμού...

*************************************
Προλογικά

Όμως τις τελευταίες μέρες στην επικαιρότητα προκύψαν και διάφορα άλλα συμβάντα, άλλα ιδιαίτερα σοβαρά κι αλλά άκρως ευτράπελα... Την κατάσταση στην κυπριακή οικονομία, τα παραμύθια και τις ματσαράγκες των κυβερνώντων και το μπάχαλο με τους ανεξάρτητους “θεσμούς”, δεν ξέρουμε που να τα κατατάξουμε, στα σοβαρά ή στα ευτράπελα; Για κλάματα είμαστε τελικά ή για γέλια μ’ αυτούς που ΜΆΣ κυβερνούν.
Από Δευτέρας θα ‘χουμε και νέα επεισόδια, τούτη τη φορά στην Εκπαίδευση, μια και τότε θα παραδοθούν στις εκπαιδευτικές οργανώσεις και τα προσχέδια του Υπουργού Παιδείας για τα νέα ωρολόγια προγράμματα. Κι εδώ, στην Παιδεία, τα τροϊκανά νεοφιλελεύθερα σχέδια τυγχάνουν πλήρους εφαρμογής από τους κυβερνώντες. Και η μεγάλη πλάκα είναι που ο Υπουργός με αφορμή και τις “εθνικές” επετείους [της 25ης Μαρτίου και της 1ης Απριλίου] θα στέλνει και μηνύματα για το νόημα των Ημερών που θα διαβάζονται στους ενδοσχολικούς εορτασμούς για να αναπτύξουν [όπως λένε] το αγωνιστικό και αντιστασιακό φρόνημα των μαθητών, σε μια εποχή που οι ίδιοι έχουν παραδοθεί στα anef­­­_όρων στην Τρόικα... Επίσης πλάκα έχει να βλέπεις τον “συναγερμικό” Πρόεδρο της ΟΕΛΜΕΚ Δημήτρη Ταλιαδώρο να υπερασπίζεται της θέσης του να είναι και συνδικαλιστής αλλά παράλληλα και σύμβουλο του Υπουργού Παιδείας... Μα πόσο δούλεμα επιτέλους!  

Να σημειώσω [μεταφέροντας πλέον την κουβέντα σ’ ένα άλλο επίκαιρο θέμα] ότι τις τελευταίες μέρες, με αφορμή την αυτοκτονία και τον εντοπισμό τελικά του πτώματος ενός έλληνα (εκ Κρήτης) φοιτητή στα Ιωάννινα [ο οποίος ήταν για κάπου ένα μήνα  εξαφανισμένος], πολλοί ανακάλυψαν (κι εδώ στην Κύπρο) την ταshινόπιτταν του bulling (εκφοβισμού) στα σχολεία, ενός προβλήματος που ενυπάρχει εδώ και χρόνια, αλλά πολλοί είναι εκείνοι που σφυρίζουν αδιάφορα, ή δεν έχουν χρόνο να ασχοληθούν ή/και λεφτά (από τα κρατικά ταμεία) να διαθέσουν. Οι σχολικές μονάδες  ΠΡΕΠΕΙ να έχουν πάνω σε μόνιμη βάση ψυχολόγους! 


Σίγουρα θα ακούσατε και το άλλο συνταρακτικό! Όπως έτρεξαν να μας ενημερώσουν από τις Ειδήσεις [τού ΡΙΚ1 παρακαλώ, δια των χειλέων της ευειδούς ξανθιάς Βίβιαν Κανάρη] σε νηπιαγωγείο κάπου στη Λευκωσία σημειώθηκε κρούσμα σεξουαλικής(!) παρενόχλησης από 5χρονο αγοράκι σε βάρος μικρού κοριτσιού της ίδιας ηλικίας ... Σεξουαλική παρενόχληση κι από 5χρονα πλέον! Μα τί σεξ μπορούν να κάνουν τα πεντάχρονα; Ο Θεός τζι’ ούλλοι οι Άγιοι (ΤΟΥΣ) πιον! Κάποιοι προφανώς έχουν συγχύσει την παιδική περιέργεια και τον μιμητισμό με τα όσα πονηρά έχουν στα μυαλά τους οι μεγάλοι...

Τις τελευταίες μέρες έγινε και πολλή συζήτηση, με αφορμή ένα ρεπορτάζ του “Φιλελευθέρου” και για τα κορίτσια [προερχόμενα κυρίως εκ της αλλοδαπής] που με καυτά σορτσάκια και μίνι φουστίστες πουλάνε καφέ και άλλα ροφήματα στους δρόμους... [Κάποιες κακές γλώσσες λένε ότι, άμα λάχει αν ‘ούμεν, τα συγκεκριμένα κορίτσια παρέχουν κι άλλου είδους  υπηρεσίες. Λετε να βγει κάποιος άντρας να το επιβεβαιώσει κι αυτό, όπως βγήκε ο βουλευτής του ΔΗΣΥ Ρίκκος Μαππουρίδης και παραδέχτηκε  ότι «υπήρξε πελάτης αγοραίου έρωτα», και πέσανε όλοι του, οι υποκριτές και οι υποκρίτριες, να τον φάνε; Κάπου διάβασα ότι η ΠΟΓΟ έβγαλε και επικριτική για τον Μαππουρίδη ανακοίνωση. Αν τη βρω ίσως επανέλθω για να τη σχολιάσω. Χτες, για το ίδιο θέμα, συζητούσε με τον Μαππουρίδη στον “ΑΣΤΡΑ” και η Σκεύη Κουκουμά, η Γενική Γραμματέας της ΠΟΓΟ, αλλά δεν είχα χρόνο να τους ακούσω]...    

Η άλλη πικάντικη και ευτράπελη ιστορία των ημερών που έτυχε κι αυτή διάφορων και ποικίλων σχολιασμών [και ευμενών και αρνητικών] ήταν η (ολο)γυμνή φωτογράφηση και video-γράφιση μιας ρωσσίδας τουρίστριας στο Λιμανάκι της Πάφου παρέα με ένα ... πούλι(!) [Το πουλλιν δεν ήταν κανενός αντρός, αλλά ένας πελεκάνος που αποτελεί και την ατραξιόν του χώρου]...


Ο ανταποκριτής του “Πολίτη” στην Πάφο Κώστας Νάνος έγραψε στην εφημερίδα ότι η «ολόγυμνη ρωσίδα [προέβαινε] σε ερωτικές περιπτύξεις με τον πελεκάνο!» Ήταν εκεί [ο Νάνος] κι έπαιρνε μάτι [ο τυχεράκιας!] και το διαπίστωσε ιδίοις όμμασι; Εγώ πάντως ακούγοντας την είδηση το πρωί από “ΑΣΤΡΑ” [από τον Μιχάλη Μιχαήλ που διάβαζε τους τίτλους των εφημερίδων], στην αρχή το πήρα σαν να τζιαι μια «ολόγυμνη ρωσίδα έκανε φωτογράφηση με τον πελεκάνο» [που πήγε σπίτι της να τις φτιάξει τις πόρτες, ή εκείνη στο πελεκανιό του για να δώσει παράγγελλε για έπιπλα]!!! Πάντως προσωπικά διερωτούμαι για τη σκοπιμότητα ή και την ωφελιμότητα τέτοιων πράξεων. Αυτές μπορεί να προκαλέσουν προς στιγμής αμηχανία και έκπληξη στους περιδιαβάζοντες στα πέριξ και προφανώς και ευφορία στον αντρικό πληθυσμό, αλλά τι νόημα έχουν, ή τι μηνύματα μπορεί να μεταφέρουν;  [Και δεν αναφέρομαι σε ζητήματα ηθικής, ή προσβολής της δημόσιας οδούς και αιδούς, αλλά στο “δικαίωμα” να πετάμε τα ρούχα ΜΑΣ όπου ΜΆΣ καπνίσει]...  

Να σημειώσω ότι με το θέμα της «τιτσίρας τζιαι του πελεκάνου» ασχολήθηκε και ο φίλος ο Woofis

Μια κουβέντα ΠΡΕΠΕΙ κάποια στιγμή να πω και για το γεγονός [πώς ερμηνεύεται] που η “Προοδευτική” [η Αριστερή φοιτητική οργάνωση]  είναι τόσο ισχυρή στο ΤΕΠΑΚ. Στις τελευταίες πρόσφατες εκλογές πήρε περίπου το 57% των ψήφων...

Πιο κάτω θα σταθούμε λίγο περισσότερο σε δυο ζητήματα:
-  πρώτον, στα του κυπριακού ποδοσφαίρου, και
-  δεύτερον, στην μετονομασία της Πιαλέ Πασιά (στη Λάρνακα) σε λεωφόρο Τάσου Μητσόπουλου και τη συνεχιζόμενη προσπάθεια “αγιοποίησης” του,
με βασικό σκοπό μας, να κρίνουμε τις αντίστοιχες θέσεις και τοποθετήσεις της ΑΚΕΛ-ικής Αριστεράς πάνω στα δύο ζητήματα...

******************************
Η επίσημη “Ομόνοια” και η ηγεσία της ΚΟΠ

«Η ηγεσία της ΚΟΠ οφείλει να παραιτηθεί. Πρέπει να αλλάξουν τα πρόσωπα. Τα κατεστημένα. Με αξιοπιστία μηδέν και τόσες κατηγορίες να επικρέμονται πάνω από ορισμένους παράγοντες δεν παμε πουθενά», επεσήμανε το Μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΑΚΕΛ, Χρίστος Χριστοφίδη, σε συζήτηση που διοργάνωσε το Επαρχιακό Γραφείο του ΑΚΕΛ Λεμεσού με θέμα “Η κατάσταση στο κυπριακό ποδόσφαιρο: δεν παει άλλο”...
Παρών στην εκδήλωση συζήτηση ήταν και ο Αντιπρόεδρος της ΚΟΠ [την Κουτσοκούμνεια Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου] και Εκπρόσωπος [του αριστερού κατά τ’ αλλά Σωματείου] της Ομόνοιας στην Ομοσπονδία Νίκος Νικολάου. Οι δικές του τοποθετήσεις ήξεις αφίξεις, δηλ. διφορούμενες και καθόλου ξεκάθαρες [λες και είναι κανένας καρεκλοκένταυρος που φοβάται ότι θα χάσει το υψηλόβαθμο πόστο του], όπως είναι εξ άλλου και οι θέσεις της ίδιας της “Ομονοίας”, πάνω σ’ αυτό το θέμα. Τόσα πολλά [που όζουν βρωμιάς και σαπίλας] έχουν αποκαλυφτεί φέτος για τα τεκταινόμενα στον χώρο του ποδοσφαίρου [στημένες διαιτησίες, διαπλεκόμενα με το ποδόσφαιρο οικονομικά συμφέροντα παραγόντων της ΚΟΠ, πολιτικές και κομματικές παρεμβάσεις για εύνοια δεξιών ποδοσφαιρικών σωματείων] και τόσο πολλές φορές έχει αδικηθεί [και μάλιστα εξόφθαλμα] από τη διαιτησία φέτος η “Ομόνοια”, που διερωτούμαι γιατί ΔΕΝ είδαμε ακόμα μια ουσιαστική και δυναμική αντίδραση από την επίσημη “Ομόνοια” και δη τον φίλτατο Πρόεδρο της Δώρο Σεραφείμ. Γιατί αυτή η διστακτικότητα, η ατολμία ή και η απροθυμία αν ζητήσουν την παραίτηση της ηγεσίας της ΚΟΠ και δη του Προέδρου της του ΚωΚού [Κώ(στα) Κου(τσοκούμνη)]; Τον εμπιστεύονται ακόμα, ας πούμεν ότι θέλει, ή/και μπορεί  να κάνει τομές στα του κυπριακού ποδοσφαίρου; Ή μήπως κάτι άλλο συμβαίνει; Γιατί δεν μεθοδεύουν [δεν οργανώνουν] σε συνεργασία με άλλα σωματεία αλλαγές στην ηγεσία της ΚΟΠ μια και φέτος θα έχει και εκλογές;
Πάντως ο κος  Νικ Νικολάου [της “Ομόνοιας” παρακαλώ], προσπάθησε με τα λεγόμενα του [όπως καταγράφονται στη “Χαραυγή” της Πέμπτης 19 του μηνός στη. σελ. 18] να δώσει μια άλλη εικόνα για την ΚΟΠ ή τουλάχιστον να φτιάξει την εικόνας της.
Τί θέλει να πει ο ποιητής όταν λέει πως «παρόλον που ως Ομοσπονδία δεν έχει εμπλοκή στις καταγγελίες και από ό,τι φαίνεται είναι καθαρή στον έλεγχο που έγινε στους υπολογιστές της, δεν μπορεί να αγνοήσει ότι το ποδόσφαιρό μας αντιμετωπίζει προβλήματα τα οποία χρειάζονται επίλυση. Και αυτή είναι η ουσία, να γίνουν όλες οι απαραίτητες ουσιαστικές αλλαγές και να βελτιωθεί η λειτουργία και η εικόνα του κυπριακού ποδοσφαίρου. Ευθύνη γι’ αυτή την κακή εικόνα έχουμε όλοι όσοι εμπλέκονται στο ποδόσφαιρο, ΚΟΠ, παράγοντες σωματεία, διαιτησία κ.λπ.»... [Τους διαιτητές δεν είναι η ΚΟΠ που τους ελέγχει. Τον Ολλανδό Αρχιδιαιτητή που υποτίθεται ότι τους κρίνει αλλά ποτέ δεν τους τιμωρεί για τα σοβαρά, εσκεμμένα και μη ανθρώπινα λάθη τους, δεν είναι ο Κουτσοκούμνης που τον διόρισε;]...
Όμως ο Mr. Nick είπε κι άλλα, όπως ας πούμεν, ότι «στόχος όλων μας δεν θα πρέπει να είναι να κερδίσουμε εντυπώσεις [σημ. δική ΜΟΥ: όπως έκαμε ο Χρίστος Χριστοφίδης που εμμέσως πλην σαφώς ζήτησε την παραίτηση της ΚΟΠ], αλλά πραγματικά να κάνουμε πράξεις που να βοηθούν ουσιαστικά στην επίλυση προβλημάτων για ένα καθαρό, αξιόπιστο και με διαφάνεια ποδόσφαιρο. Eνα ποδόσφαιρο όχι με βάση τις
σωματειακές και πολιτικές μας συμπάθειες και προτιμήσεις»... [Πράξεις και έργα με απτά αποτελέσματα έχει να δείξει η ΚΟΠ στον τομέα αυτό, κε Νικολάου;]...

******************************************
Η μετονομασία της Πιαλέ Πασιά σε λεωφόρο Τάσου Μητσόπουλου

Σύμφωνα με άλλο δημοσίευμα της εφημερίδας “Χαραυγή” της Πέμπτης 19 του μηνός στη. σελ. 9] οι επαρχιακές επιτροπές ΑΚΕΛ Λάρνακας και Αμμοχώστου καταλογίζουν στον Δήμαρχο Λάρνακας ασέβεια στους θεσμούς μετά την επιμονή του Ανδρέα Λουρουτζιάτη για μετονομασία της λεωφόρου Πιαλέ Πασά σε λεωφόρο Τάσου Μητσόπουλου παρά την αντίθεση θέση της Πολιτείας. Οι επαρχιακές επιτροπές εξέδωσαν κοινή ανακοίνωση εκφράζοντας τη διαμαρτυρία τους, αφενός επειδή η εν λόγω απόφαση λήφθηκε μονομερώς από τον Δήμαρχο, χωρίς ενημέρωση του Δ.Σ., αφετέρου επειδή αντίκειται στις αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου και στην πολιτική του κράτους για διατήρηση των τοπωνυμίων και των οδών στις τουρκοκυπριακές  συνοικίες και περιοχές.
Πάντως η διαδικτυακή 24H.COM.CY. φιλοξενεί, κάτω από τον τίτλο “Μετονομάζετε μέρος της Πιαλέ Πασά σε λεωφόρο Μητσόπουλου” [το «μετονομάζεται» με αι κι όχι με έψιλον κύρια συντάκτρια της είδησης], δήλωση του Δημάρχου Λάρνακας που λέει πως «η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Λάρνακας, για να μετονομαστεί η οδός Πιαλέ Πασά σε Λεωφόρο Τάσου Μητσόπουλου, που λήφθηκε σε συνεδρία του που πραγματοποιήθηκε στις 29/4/2014, ήταν ομόφωνη».

Συντρόφια, δημοτικοί σύμβουλοι Λάρνακας, ΕΣΕΙΣ τί λέτε, ή τί είπατε και εισηγηθήκατε στη συνεδρία και πώς ψηφίσατε τελικά; Παρά τις διαψεύσεις απόμερους σας που ακολούθησαν τη δήλωση του Δημάρχου Λάρνακας, [“Χαραυγή”, Παρασκευή 20/3/2015, σελ. 8], κάτι που λέει ότι δεν ήταν και τόσο ξεκάθαρη η θέση ΣΑΣ αναφορικά με τη “λεωφοροποίηση”  του Τάσου Μητσόπουλου;

Πέραν τούτου ΕΜΕΙΣ θα διερωτηθούμε ξανά:
-  Πρώτον, για την τεράστια πολιτική εκμετάλλευση που μπορεί να τύχουν κάποιοι νεκροί που χάνουν τη ζωή τους είτε σε ατύχημα είτε από κάποια ασθένεια και τις σκοπιμότητες και τα πολιτικά οφέλη από την “αγιοποίηση” τους, και 
-  Δεύτερον, ας θυμηθούμε τις δικές ΜΑΣ (δίκαιες) αντιδράσεις [ως ελληνοκύπριοι], στην αλλαγή των ονομάτων πόλεων, χωριών και περιοχών στις κατεχόμενες περιοχές από το τουρκικό κατοχικό καθεστώς. Οξά τζιαμέ εν της παπαθκιάς τα ξυλά;

[Σε επόμενη ανάρτηση ΜΑΣ θα ασχοληθούμε λίγο πιο πολύ και δη κριτικά με τον πολιτικό Τάσο Μητσόπουλου... Σας το είχαμε υποσχεθεί από πέρσι και δεν μπορούμε να παραλείψουμε το γεγονός ότι ήταν (παρά το ήθος και τον ήπιο χαρακτήρα του) ένας αστός πολιτικός μέλος της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης του Νίκου Αναστασιάδη]...

Anef_Oriwn
[να δούμεν τι θα κάνει αύριο η “Ομόνοια” με την “Ανόρθωση”˙ πάντως ΕΓΩ στο Λιμανάκι της Πάφου ΔΕΝ ήμουν!]
Σάββατο 21/3/2015
[περαιτέρω επεξεργασία του κειμένου μου με χρωματισμούς και υπογραμμίσεις θα κάνω αύριο] 


*************************************
Υστερόγραφα (Κυριακή 22/3/2015 – 1:45 μ.μ.)

Πιο κάτω θα κάνουμε υπό τη μορφή υστερογράφων (πλην όμως τηλεγραφικά, αν τα καταφερούμεντε) αναφορά σε 3-4 άλλα επίκαιρα θεματάκια που μάς διέφυγαν ψες, προφανώς λόγω και του προχωρημένου της ώρας, αλλά και λόγω του ότι το κείμενο μας είχε βγει τελικά σεντόνι διπλού κρεββατιού (δηλ. μακρινάρι) κι έπρεπε να πει πλέον στο “τυπογραφείο” για ανάρτηση...

1. Ψες κατά τις μεταμεσονύχτιες ώρες όταν έβλεπα σε επανάληψη του κύριο δελτίο ειδήσεων του ΡΙΚ1, περιήλθε στην αντίληψη και σε γνώση μου ότι χτες, 21 του Μάρτη, ήταν και η Παγκόσμια  Μέρα για το Σύνδρομο Down. [Πολλά σημαντικά αφιερώματα έχουν καταχωρηθεί γι’ αυτήν τη Ημέρα! Πολλά και τα προβλήματα της Ανθρωπότητας]... Την απέραντη Αγάπη μας για τους Ανθρώπους με Σύνδρομο Ντάουν και είθε επιτέλους με συστηματική δουλεία να σπάσουμε και τις προκαταλήψεις σε βάρος τους. Γιατί κι αυτές οι προκαταλήψεις μια ακόμα μορφή Ρατσισμού είναι!

2. Και μια συμπληρωματική σημείωση με αφορμή την αναφορά μας «στα κορίτσια [...] που με καυτά σορτσάκια και μίνι φούστες πουλάνε καφέ και άλλα ροφήματα στους δρόμους»: Ο παλιοπαρέας [παρέας από τα πολύ παλιά] Aceras είχε κάνει πριν κάποια χρόνια ένα μακρύ αφιέρωμα [σε 4(!) συνέχειες] στη “φυσική ζωή του περιθωρίου”, εμπλουτισμένο με πολλές χωτορραχίες (=φωτογραφίες). Θέμα του ήταν, ΤΊ βρίσκουμε [από βλάστηση μέχρι σκουπίδια – ΚΑΜΊΑΝ αναφορά ΔΕΝ έκανε σε ανθρώπινα όντα] «στα χαντάτζια [των δρόμων], στις νάκρες των ππάρκιν, στα βουνάρκα με τα ποσκούπιδα, στα παγκέττα των δρόμων» [της Κύπρου]...  
Τα σχετικά «ποστάτζια» [όπως τα λαλεί τζι’ ο ίδιος ο Aceras] θα τα βρείτε με τους αντίστοιχους τίτλους πατώντας στα links πιο κάτω: 

Μετά από καιρό λοιπόν και παρατηρώντας τον κόσμο που επαγγελόταν κάτι παρκαρισμένος στα παγκέττα ή στο πλάι των δρόμων [πέραν από τις “κοπέλες του φραπέ”, υπάρχουν και σαντουιτσσιήδες και διαφοροι μικροπωλητες που αναλόγως της εποχές πουλούν παττίσσιες, ταμπούρες, πατάτες, πουρτουκκάλια, κρομμύθκια, ακόμα και χαλλούμια] ΜΟΎ προέκυψε και η έμπνευση για μιαν ανάρτηση αφιερωμένη σ’ αυτόν τον κόσμο. Μάζευα δε και φωτογραφικό υλικό σχετικό με το θέμα, είναι όμως σκορπισμένο πέρα δώθε... Ελπίζω κάποια στιγμή να το αξιοποιήσω, ευκαιρίας δοθείσης τώρα και με το ρεπορτάζ του “Φιλελευθέρου”...

3. Μια και κάναμε και αναφορά στον “Φιλελεύθερο” να πούμε [αν και η κουβέντα μας μπορεί να εκληφθεί και ως απλήρωτη διαφήμιση] ότι μαζί με τη σαββατιάτικη έκδοση της εφημερίδας θα δίνεται ως ένθετο [πέραν του τηλεμαγκαζίνου “TVΜανια”] και το life style περιοδικό Hello!”... Εκεί θα μπορείτε να διαβάζετε για τη ευτυχισμένη και πετυχημένη ζωή [και τη χαρούμενη οικογένεια] των celebrities της πολιτικής, του θεάματος, των business κι άλλα τέτοια χαζοχαρούμενα. Λόγου χάριν, περί του ζεύγους Γιάνη Βαρουφάκη και Δανάης Στράτου, των εγγονιών της Αλεξάνδρας Γαλανού, κάποιας Έμιλυς Γιολίτη (πετυχημένης δικηγόρου), του ποδοσφαιριστή Πιερου Σωτηρίου και καλής του που είναι μοντέλλα [και πώς ζουν τον «απόλυτο έρωτα τους»] και της «πανέμορφης κόρης» της Κριστινα Αγκιλέρα... Για την κύρια Χ., που κάθε πρωί παίρνει το αυτοκίνητο σαντουιτσσιήτικο της και το οδηγεί και το παρκάρει στο γνωστό μέρος για φτιάξει και να πουλήσει σάντουιτς και να βγάλει ένα μεροκάματο, για τον άντρα της που είναι υδραυλικός και τα παιδιά τους που μάχουνται με χίλιες δυο δυσκολίες να τα σπουδάσουν [αλλά δουλειές που εν να τελειώσουν τες σπουδές τους yok!], θα γράψουν άραγε στο Hello!”; Προφανώς ΟΧΙ! Γι’ αυτούς θα ‘γραφε ένα ένθετο περιοδικό της “Χαραυγής”, αλλά δεν υπάρχει φαίνεται παραδάκι για να το εκδίδουν. Πήγαν να κάνουν μια προσπάθεια τον περασμένο Δεκέμβρη μέσα στα πλαίσια της αναμόρφωσης της “Χαραυγής”, αλλά τα παρατησαν˙ μόνο ένα τεύχος κυκλοφόρησαν!

4. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον αποκτά και το τελευταίο επεισόδιο της εδώ και χρόνια σοβούσας κόντρας μεταξύ του Μεγάλου πνευματικού και πολιτικού Ηγέτη Υμών των (ελληνο)κυπρίων, επιχειρηματία Αρχιεπισκόπου Ττόμη του Β΄ του Αθυρόστομου και του [“εκατάπιεν ράδιον” – περί τούτου ρίξτε μια ματιά κι εδώΘεολόγου Αντρέα Πιτσιλλίδη [πρώην Βουλευτής και Ευρωβουλευτής του ΔΗΣΥ, όμως και «παλιόπαιδο», όπως τον χαρακτήρισε σε κάποια δήλωση του ο Αθυρόστομος Αρχιεπίσκοπος Νέας Ιουστινιανής και πάσης Πάφου]... 
Ο Πιτσιλλίδης έχει αρκετά πρωτοποριακές ιδέες παρ’ ότι θεολόγος, ενώ ουκ ολίγες φορές εξάσκησε και αυστηρή κριτική στον Αρχιεπίσκοπο κυρίως για τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες και το ανύπαρκτο πνευματικό/θεολογικό του έργο. Προφανώς γι’ αυτό και τώρα [φαίνεται ότι το ποτήριον ξεχείλισε!] τον παρέπεμψε (με απόφαση της Ιεράς Συνόδου ΤΟΥ) σε “δική”, ενώπιον τριμελούς συνοδικής επιτροπής για διάφορες αιρετικές και βέβηλες δηλώσεις του από τα κανάλια... [Δεν είναι και λίγες οι φορές που ο Πιτσιλλίδης έχει φιλοξενηθεί στα στούντιο των σταθμών από τις διάφορες τηλεπερσόνες. Σίγουρα πουλάει κι ανεβάζει και την τηλεθέαση!]... 
Αλήθεια όμως, γιατί ο Αρχιεπίσκοπος δεν τολμά να τα βάλει και με έτερο θεολόγο, τον αφυπηρετήσαντα καθηγητή Μέσης Εκπαίδευσης Θεόδωρο Κυριακού όποιος έχει επίσης αρκετά προχωρημένες [και κατ’ ΕΜΕΝΑ και πιο συγκροτημένες από τον Πιτσιλλίδη] απόψεις και εξασκεί και στον Ττόμη αυστηρότατη κριτική;
Πέραν τούτου, με την προσφατη εξαγγελία [τον Αρχιεπίσκοπο] της ίδρυσης Θεολογικής Σχολής, σε τί αποσκοπεί; Στην παραγωγή θεολόγων που να πειθαρχούν στις οδηγίες του και στα ανύπαρκτα θεολογικά του κηρύγματα;   
Αλλά και ο Πιτσιλλίδης, αν και συχνά πυκνά παρουσιάζεται με αντιδογματικές, αντισυμβατικές κι ανατρεπτικές θέσεις κι απόψεις απέναντι στον Αρχιεπίσκοπο και τα εκκλησιαστικά εξουσιαστικά κατεστημένα, γιατί ΔΕΝ πράττει αναλόγως (το ίδιο) και για τα πολιτικά κατεστημένα και τον αποτυχόντα Πρόεδρο Αναστασιάδη [όπως εμμέσως πλην σαφώς τον χαρακτηρίζει σε συνέντευξη του στον σημερινό Πολίτη ο γνωστός και μη εξαιρετέος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Κύπρου Χαρίδημος Τσούκκας]; Άλλο που λουβάνες (λιβανίσματα και κκουλαφκιάσματα] εν λαλεί [ο Πιτσιλλίδης] για τον Αναστασιάδη, όταν τύχει και αναφερθεί σ’ αυτόν στα από τηλεοράσεως συνήθη γλωσσο-παραληρήματα του... Μα εν θωρεί σιόρ [ο Αντρίκκος ο Πιτσιλλής] ότι ΌΛΑ έχουν γίνει ένα μπάχαλο [για να μην πω ένας «κερχανές», όπως λαλούν τζιαι στο “Πέτρινο ποτάμι”] από τότε που ανάλαβεν την Προεδρία του τόπου το Νικούιν;       

[Τελικά ΔΕΝ ήταν ΚΑΘΟΛΟΥ τηλεγραφικά τα υστερόγραφα ΜΟΥ. Άστε που όσα έγραψα ως υστερόγραφα θα μπορούσαν να αποτελέσουν το υλικό για μια νέα ανάρτηση MOY!]...

Anef_Oriwn
Κυριακή 22/3/2014