Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012

Ανάρτηση 153/2012!!!! [«προ του τέλους», αντι-μνημονιακή, προβληματιζόμενη, (δι)ερωτηματική, (επι)κριτική] - «Τι [πρέπει] να κάνουμε;» (Μέρος 1ον)… Και μερικά παραλειπόμενα από μια τηλεοπτική συνέντευξη του Άντρου Κυπριανού…


Δίκην εισαγωγής:
«Σαν ναυαγός που ονειρεύεται καράβια
κρατώντας τη φωτιά του ζωντανή
ψάχνεις ακόμα στον ορίζοντα σημάδια
που θα σε φέρουν πάλι πίσω στη ζωή»…  

*********************
Προλογικά:
Όπως έγραψα και στο κυρίως κείμενο της προ-προηγούμενης ανάρτησης μου [με αρ. 151/2012] «Προσωπικά δεν είμαι ούτε happy, ούτε και ευτυχής γι’ αυτήν την κατάληξη!» [δηλ. να υπογραφεί από την Κυβέρνηση Χριστόφια μνημόνιο]… Η αμήχανη στάση του Κόμματος απέναντι στο ενδεχόμενο υπογραφής «ενός επώδυνου και σκληρού για τους εργαζόμενους μνημονίου» [για να χρησιμοποιήσουμε και τα λόγια του Πάμπη  Κυρίτση της ΠΕΟ] και ο προβληματισμός για τις συνέπειες από τυχόν απόρριψη του, υποβάλλουν ότι υπάρχουν σκέψεις για αποδοχή ή έστω ανοχή του μια και επετεύχθησαν σημαντικές [όπως λέγεται] βελτιώσεις σ’ αυτό…
Εγώ, δεν θα μπω τώρα σ’ αυτήν την συζήτηση, αν δηλαδή, υπάρχουν καλά και κακά μνημόνια, ή σκληρά και ήπια. [Είναι δεδομενο ότι ούλλα επηρεάζουν αρνητικά -και οικονομικά κι αγωνιστικά- τους εργαζόμενους. Για το τί περιλαμβάνεται στα μέτρα, ρίξτε και μια ματιά εδώ]… Προχτές πάντως, έκατσα και έγραψε πρόχειρα στην κκεττάπα [ένα τετράδιο] που συνήθως κουβαλώ μαζί μου [αεργία μήτηρ πάσης “σοφίας”] ένα σχετικά μακρύ κείμενο [κοντά στις 1300 λέξεις] με θέμα τους αδιέξοδους προβληματισμούς μου για το «Τι (πρέπει) να κάνουμε» [παραφράζοντας έτσι και τον Λένιν]... Βλέπετε,  δεν γίνεται από τη μια να μη θέλουμε το Μνημόνιο [«απελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτον»]


κι από την άλλη να μην τολμούμε [ως κυπριακή κοινωνία] να προχωρήσουμε σε ριζοσπαστικές κοινωνικές τομές και αλλαγές που θα οδηγούσαν ΚΑΙ σε αναδιανομή του παραχθέντος και παραγόμενου  πλούτου για να πάρουμε [κι ΕΜΕΙΣ οι εργαζόμενοι] ανάσα. Τι έγιναν οι τόσες “χιλιάδες” των τότε “Αφυπνισμένων” και “Αγανακτισμένων” για να (ξε)σηκωθούν και πάλι και να απαιτήσουν δικαιοσύνη και να σώσουν κι ΕΜΑΣ;  

Επειδή όμως, δεν έχω τον χρόνο, αλλά ούτε και την όρεξη να κάτσω τώρα να καθαρογράψω το κείμενο μου εκείνο για να το αναρτήσω, θα προχωρήσω σε κάτι άλλο πολύ πιο συνοπτικό, αλλά που να περιέχει με τους ίδιους προβληματισμούς…
Πιο κάτω λοιπόν, θα θέσω 4 καίρια ερωτήματα [τα οποία σίγουρα έχουν απασχολήσει και προβληματίσει πολλούς από εμάς], κι όπως μάλιστα τα ‘θεσε κι ο Άντρος Κυπριανού σε συνέντευξη του στην Αιμιλία Κενεβέζου, στο πρόγραμμα “Επωνύμως”, του ΡΙΚ1 το βράδυ της περασμένης Τρίτης, 27 του μηνός. [Εμμέσως πλην σαφώς της τα είπε κι ένα χεράκι της Κυρίας Αιμιλίας, καθώς «τούτη» προσπαθούσε να ρυμουλκήσει τη συζήτηση εκεί που η ίδια ήθελε, αλλά θα ‘πρεπε να ήταν ακόμα πιο επιθετικός μαζί της]…

******************
Ερωτήματα:

Αν πάρουμε λοιπόν, ως δεδομένα, 
α. πρώτον, ότι τα ταμεία του κράτους έχουν στραγγίξει [οι αποκοπές μάλιστα στους μισθούς και τις  συντάξεις των Δημοσίων Υπαλλήλων θα περιλάβουν και τον μισθό του Δεκέμβρη, όπως και τον 13ο], και
β. δεύτερον, ότι δυνατότητες δανειοδότησης από άλλες πηγές δεν υπάρχουν, [άρα η Τρόικα έμεινεν μας αγγονίν]
τότε να υποθέσω ότι η υπογραφή Μνημονίου/Δανειακής σύμβασης με την Τρόικα [με ό,τι συνεπάγεται αυτό], ήταν «λύση χωρίς εναλλακτική επιλογή»;  

Άραγε τι θα γίνει αν η Κυβέρνηση Χριστόφια ΔΕΝ υπογράψει μνημόνιο;  

1.Προφανώς θα έχουμε στάση πληρωμών, από μέρους του κράτους. Πώς θα πληρωθούν Δημόσιοι Υπάλληλοι, εργολήπτες που εκτελούν κρατικά έργα, προμηθευτές, πιστωτές με άδεια ταμεία; Τι σημαίνει στάση πληρωμών και τι συνέπειες θα έχει; 

2. Αν καταρρεύσει μια Τράπεζα [ας πούμεν η Λαϊκή] τι συνέπειες θα έχει τούτο στην οικονομία;

3. Ή τι σημαίνει τυχόν έξοδος μας από την Ευρωζώνη; Ποιες θα είναι οι συνέπειες;

4. Το περιεχόμενο των μέτρων θα ήταν το ίδιο αν στην Κυβέρνηση του τόπου  ήταν μια Δεξιά νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση [ΔΗΣΥ – ΔΗΚΟ], με Πρόεδρο ας πούμεν τον Αναστασιάδη;

*******************************
Παραλειπόμενα μιας τηλεοπτικής συζήτησης με τον Άντρο Κυπριανού (1 ορθή και 3 λάθος κινήσεις)…

1. Γενικώς ήταν αρκετά καλή η παρουσία του στη συνέντευξη. Και σωστή η τακτική του απέναντι στην επιθετικότητα της Κενεβέζενας… Τούτη λίγο-πολύ ήθελε να περιορίσει τη συζήτηση μέσα σε συγκεκριμένα πλαίσια και να απαιτεί απαντήσεις σε συγκεκριμένα μόνο ερωτήματα. Ο Άντρος Κυπριανού κατάφερε να μην παρασυρθεί στο παιχνίδι της. Σύντροφε Γενικέ Γραμματέα, όταν χρειάζεται πρέπει να κλωτσούμε τζιόλας!  

2. Γι’ αυτό Σύντροφε Γενικέ, ήταν λάθος το πατερναλιστικό ύφος με το οποίο πήγες να συμβουλέψεις την ευειδή βουλευτίνα [ΜΑΣ] Ειρήνη Χαραλαμπίδου για τις αποκαλύψεις που η τελευταία έκαμε την Τρίτη σχετικά με τα δάνεια που πήρε ο Θανάσης Ορφανίδης από την Κεντρική Τράπεζα με επιτόκιο μόνο 1%(!!!), έστω κι αν εδικαιούταν…  Είπες, «αν ήμουν…» [στη θέση της Ειρήνης] «…θα χειριζόμουν διαφορετικά το θέμα», ή «αν με ρωτούσε θα τής έλεγα να κάνει αυτό ή εκείνο»Άκαιρο τζι’ άστοχο το άδειασμα [που έκαμες] της συντρόφισσας…

3. Σύντροφε Άντρο, δεν ξέρω τι είδους προσωπικές σχέσεις είχες προηγουμένως με τον Ορφανίδη [ας πούμεν, αν τις Παρασκευές τα βράδια μαζευόσασταν και παίζατε πιλότταν τζιαι επίννετε τζιαι καμιά ζιβανία], αλλά το θεωρώ οξύμωρο να λες σήμερα ότι οι σχέσεις σας σε προσωπικό επίπεδο είναι καλές. Κι αυτό σε μιαν εποχή που [ως Αριστερά] συνεχώς τον επικρίνουμε και του “σύρνουμε τα εξ αμάξης” για τις τεράστιες ευθύνες του για τον “κρατήρα” των Τραπεζών και τις ανάλογες ολέθριες (μη) ενέργειες του ως Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας. Ειλικρινά ΔΕΝ μπορώ να καταλάβω πως ΕΣΕΙΣ οι πολιτικοί διαχωρίζετε την προσωπική ιδιότητα κάποιου από τις υπόλοιπες.
Προσωπικά, μπορεί να μην εκτιμώ κάποιο για τις επαγγελματικές του ικανότητες, αλλά μπορεί να μού αρέσει η παρέα του, ή/και να εκτιμώ την αφοσίωση του, εκτός κι αν έχει κάμει σοβαρά λάθηή παρασπονδίες σε βάρος μου, ή/και μού την έστησε για κάποιο ζήτημα. Τότε χάννω πάσα ιδέα γι’ αυτόν και μπορεί μάλιστα να διακόψω και κάθε επικοινωνία μαζί του. Γι’ αυτό και κάποια πράματα σε άλλα επίπεδα [μεταξύ των πολιτικών] μού είναι ακατανόητα…

4. Ατυχής και άστοχη [επικοινωνιακά] η ενέργεια του να δημοσιοποιήσει το ύψος του ετήσιου μισθού του. [Τούτος ανέρχεται, όπως είπε, στις 50 χιλιάδες – δηλ. κάπου μεταξύ Α12 και Α13]… Προσωπικά δεν θεωρώ ότι ο μισθός αυτός είναι ψηλός ή προκλητικός, όμως σε τέτοιους οικονομικά χαλεπούς καιρούς, τέτοια μεγέθη [όταν βγαίνουν στον αέρα] βάζουν τον κόσμο στο λούκκι να κάμνει διάφορους [ενίοτε και κακεντρεχείς] συνειρμούς και συγκρίσεις…

*******************
Επίλογος:

Οκκέι, συμφωνώ ότι δεν πρεπει να δεχτουμε [και οι πλείστοι δεν δεχόμαστε] το Μνημόνιο! Με την απόρριψη του όμως, «τι κάνουμε»;[διερωτούμαι]... Θα προχωρήσουμε [και πάλι διερωτούμαι, γιατί πελαγοδρομώ],σε Σοσιαλιστική Επανάσταση; [Κι αυτό το ρωτώ συνειδητά κι όχι ειρωνικά]...  

Αυτά… 
Κι αναμένω απαντήσεις απ όποιον προαιρείται... 

Anef_Oriwn
[προβληματιζόμενος και (επι)κριτικός]
Πέμπτη 29/11/2012 

***************************
Προσθήκη Υστερόγραφου: 4/12/2012 - 9:45μ.μ.:

[Της “Αγίας” Βαρβάρας, Προστάτιδας του Πυροβολικού, σήμερα, μεγάλ’ η χάρη της!]…

To κείμενο της σημερινής ανάρτησης μου μπορεί να θεωρηθεί και ως απάντηση «στην άποψη της πλειοψηφίας» της Ε.Ρ.Α.Σ. που λέει πως «η υποψηφιότητα Μαλά δε συνιστά αριστερή πρόταση…» και ότι «…η κριτική στήριξη στο Μαλά δεν μπορεί να λειτουργήσει σαν τακτική ενίσχυσης -γενικά και αόριστα- κάποιας αριστερής καταγραφής, μόνο και μόνο επειδή στηρίζεται από το ΑΚΕΛ».

Αντίθετα θεωρούμε πιο σωστή «την άποψη που μειοψήφησε [και] υποστηρίζει πως η εκλογική μετατόπιση στην Κύπρο γίνεται προς τα δεξιά και η εξασθένιση του ΑΚΕΛ δεν βελτιώνει τους όρους της ταξικής πάλης που εντείνεται και θα ενταθεί πολύ περισσότερο με την εφαρμογή του μνημονίου. Με αυτά τα δεδομένα, η καταψήφιση της δεξιάς και η κριτική στήριξη στον Μαλά είναι η σωστή επιλογή, παρά τις διαφωνίες με τις πολιτικές του κατευθύνσεις».

 
Anef_Oriwn

4/12/2012

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

Ανάρτηση 152/2012!!!! [«προ του τέλους»*, προεκλογική, Αριστερή, στοχευμένη] – Γιατί (ψήφο στον) Μαλά;**


{Επεξηγηματικές σημειώσεις:
* - Σημείωση 1:
«προ του τέλους» - για τυχόν απορίες, αλλά  και για να μην ξεχνιέμαι κι εγώ, πατήστε εδώ… 

*****************
** - Σημείωση 2:
Η ανάρτηση αυτή είναι αφιερωμένη στον φίλο μου τον Στ.*** [έναν προλετάριος στην τουριστική βιομηχανία] και στον κάθε Στου που ενώ δηλώνει Αριστερός [κι έχει ΑΚΕΛικές καταβολές], αμφιταλαντεύεται ή έχει ενδοιασμούς για να ψηφίσει Μαλά. Και αυτό πιο πολύ γιατί τα ‘χει με το ΑΚΕΛ, γιατί έχει την άποψη πως αυτό, ως Κόμμα των Εργαζομένων, δεν έκαμε όσα έπρεπε για τους εργάτες κατά τα τελευταία πέντε χρόνια που [υποτίθεται] είναι την εξουσία, λες τζιαι το 2008 εκάμαμεν Σοσιαλιστική Επανάσταση, τζιαι επερνούσαν ούλλα που το shέριν μας!  Ή ότι διακυβέρνηση ενός τόπου σημαίνει απαραίτητα και εξασφάλιση, κατοχή, ή/και έλεγχο της εξουσίας… [Τούτον όμως, είναι μια άλλη μεγάλη και πονεμένη ιστορία, που ίσως την πούμε μετά τον Φεβράρη, αν θα κυκλοφορώ στα πέριξ ακόμα]…
Με τον Στου βρεθήκαμε πριν μερικές μέρες σε μια προεκλογική συγκέντρωση του υποψήφιου της Αριστεράς Σταύρου Μαλά, είπαμε μερικές κουβέντες και επιφυλαχτήκαμε να τα πούμε πιο εμπεριστατωμένα λίαν συντόμως, που εν να μα(γ)ειρέψει τζιαι καμιά τζιήκλα… 

******************
*** - Σημείωση 3:
Το Στ. μπορεί να είναι τα αρχικά για το Σταμάτης, το Σταύρος, το Στέλιος, το Στέφανος, ή το Στρατής}…

***********************
Εισαγωγικά
Η συζήτηση μου λοιπόν με τον Στου, αλλά και άλλες παρόμοιες που έκαμα τελευταία και μέσα από τις οποίες εκφράζονται προβληματισμοί και επιφυλάξεις, αλλά και απόλυτες και κάθετα αρνητικές απόψεις από μέρους Αριστερών, τόσο για την υποψηφιότητα Μαλά, όσο και για τις πολιτικές του Προέδρου και του ΑΚΕΛ, με ώθησαν στην συγγραφή αυτού του κειμένου. Στόχος μου να εκφράσω και τις δικές μου σκέψεις και να επεξηγήσω γιατί ΕΓΩ ΘΑ ΨΗΦΙΣΩ ΜΑΛΑ. [Είχα μεν κατά νουν να το κάμω κάποια στιγμή ούτως ή άλλως, αλλά μια και δόθηκε η ευκαιρία είπα να το (δια)πράξω μια ώρα αρχύτερα… Οφείλω να πω πως σ’ αυτό συνέτεινε και μια τελευταία δημοσκόπηση για τις εκλογές της κυπριακή “Καθημερινής της περασμένης Κυριακής 25 Νοεμβρίου, η οποία βγάζει τον Μαλά τρίτο με 19% και τον Λιλλήκα δεύτερο με 19.7%. Πόσο σπρώξιμο πια σε «τούτον» τον Λιλλήκα!]…  

*****************************
Γιατί (λοιπόν, ΕΓΩ θα ψηφίσω) Μαλά [και στον πρώτο και στον δεύτερο γύρο]! 



1. Πρώτα και κύρια γιατί είμαι ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ! 
Και ο Σταύρος Μαλάς [αν και «είναι ένας παραδοσιακός δημοκρατης κεντροδεξιός», όπως τον λαλεί και η φίλτατη Disdaimona στο Blog της – εγώ όμως θα ‘λεγα κεντροαριστερός, αλλά τούτο δεν χει και τόση σημασία], είναι σήμερα ο μοναδικός ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ της Αριστεράς! Ή αν προτιμάτε της κύριας  συνιστώσας της, για να μη πω και της μοναδικής και πιο οργανωμένης και μαζικότερης, τουτέστιν του ΑΚΕΛ. Και εφόσον δεν υπάρχει άλλος υποψήφιος στον χώρο [και ούτε προβλέπω ότι θα υπάρξει άλλος, έστω και για την τιμή των όπλων], ΔΕΝ βλέπω ποιον άλλο θα μπορούσα να ψηφίσω.
Γελοίες [από κάποιους] οι εκκλήσεις τους [προς τους Αριστερούς], οι υποβολές και οι έμμεσοι εκβιασμοί τους [«αν παει ο Μαλας δευτερο γυρο. Τοτε σιγουρα βγαινει ο Αναστασιαδης. Ενω ο Λιλληκας εχει περισοτερες ελπιδες εναντι του Αναστασιαδη. Αρα Κυριε Μιχαλη. Αυτη την στιγμη ψηφιζεις Αναστασιαδη. ΕΥΓΕ ΣΟΥ!»], για ψήφο προς τον Λιλλήκα λες και δεν είναι γνωστή η ΟΦΑ [Όπου Φύσησε (ο) Αέρας] πολιτική του στάση και περιφορά, όπως και ο εθνικισμός και ο λαϊκισμός του.
Και ούτε μπορούν να ΜΑΣ ξεγελάσουν οι χαμαιλεόντιες “εθνο”σωτήριες και όψιμες “αντι-νεοφιλελεύθερες” δηλώσεις του Αναστασιάδη…

2. [Δεύτερον και σε συνέχεια του πρώτου]… Εμείς οι Αριστεροί ΔΕΝ στεκόμαστε τόσο πολύ στα πρόσωπα καθώς δεν πιστεύουμε σε Μεσσίες και ούτε αναζητούμε προσωπικότητες που θα μας σώσουν. Κύριο γνώρισμα της δουλειάς μας είναι η συλλογικότητα, ενώ πιο πολύ επικεντρωνόμαστε στα εκλογικά προγράμματα των υποψηφίων. Στεκόμαστε στην φιλοσοφία που τα διέπει [ποιοι κύρια εξυπηρετούνται απ’ αυτά] και πως στο τέλος της ημέρας προσεγγίζονται τα πολιτικο-οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα – ποιους (εξ)υπηρετούν αυτά τα προγράμματα και ποιοι βολεύονται από τις πολιτικές διακηρύξεις των υποψηφίων.  
Σίγουρα ο Σταύρος Μαλάς, [φίλε Σολιάτη] , είναι ένας νέος πολιτικός [και δεν έχει υποστεί την φθορά της μακροχρόνιας εμπλοκής σε πολιτικές αντιπαραθέσεις και ίντριγκες], είναι ένας πετυχημένος γιατρός και τεχνοκράτης κι ένας άνθρωπος ήπιων τόνων  - αν και δεν είμαι σίγουρος αν αυτό αποτελεί προτέρημα. Και σίγουρα όλ’ αυτά μετρούν [γι’ αυτό και ο Μαλάς πέρασε πανηγυρικά και εγκρίθηκε ως υποψήφιος της Αριστεράς, από της κομματικές διαδικασίες του ΑΚΕΛ, συμπεριλαμβανομένης και της Παγκύπριας Συνδιάσκεψης του Κόμματος], την ίδια ώρα όμως πιστεύω ότι μπορεί να υιοθετήσει και να ακολουθήσει μια πραγματικά Αριστερή φιλολαϊκή πολιτική [παρά τις όποιες φιλο-ευρωπαϊκές του τοποθετήσεις]. Παράλληλα στο κυπριακό μπορεί να ακολουθήσει και μια πραγματικά επανενωτική πολιτική [μακράν από εθνικιστικές φανφάρες και κορώνες] στηρίζοντας τη λύση Δικοινοτικής Διζωνικής Ομοσπονδίας…    

3. [Τρίτο και εξ ίσου σημαντικό]… Θέλω να πιστεύω ότι με την υπερψήφιση της υποψηφιότητας Μαλά θα επέλθουν και σημαντικές πολιτικές αλλαγές και ανακατατάξεις στον εκλογικό χάρτη της Κύπρου…
Προσωπικά δεν πιστεύω ότι ο Μαλάς θα εκλεγεί τελικά Πρόεδρος της Δημοκρατίας – δεν έχω τέτοιες ψευδαισθήσεις. Είναι τόσο μεγάλο το αντιΑΚΕΛικό φαρμάκι και η αντιΧριστοφιανική χολή, με τα οποία [πολιτικοί και δημοσιογράφοι] πότισαν [τζιαι ψάτζιεψαν] τον κόσμο, που ακόμα και ΑΚΕΛικοί έχουν επηρεαστεί αρνητικά. Το αποτέλεσμα; Να μην βλέπουν τις μεταλλάξεις του Αναστασιάδη και του Λιλλήκα και πιστεύουν τις λαφαζανιές και τούς λαϊκισμούς τους.

Εδώ που τα λέμε [για να εξομολογηθώ και το μέγα αμάρτημα μου] εγιώ κατά βάθος εν τζιαι επιθυμώ να εκλεγεί [ο Μαλάς] Πρόεδρος! Από πού κι ως πού να βάλουμε ξανά τη ράshη μας που κάτω για να ξελασπώσει ένα σύστημα στο οποίο όχι μόνο δεν πιστεύουμε, αλλά θέλουμε και επιδιώκουμε την ανατροπή του. Γι’ αυτό και εξ αρχής είχα την άποψη ότι το εκλογικό πρόγραμμα του υποψηφίου της Αριστεράς, όποιος και αν ήταν αυτός [κομματικός ή του ευρύτερου χώρου] θα πρέπει να έχει ένα καθαρά Αριστερό κοινωνικό περιεχόμενο. 
Το ζητούμενο είναι όπως ο Μαλάς όχι μόνο περάσει πανηγυρικά στον δεύτερο γύρο [και το θεωρώ σίγουρο παρά τις προσπάθειες των Μέσων να τον φκάλλουν τρίτο και δεύτερο τον Λιλλήκα στις δημοσκόπησες], αλλά και να εξασφαλίσει τόσο στον πρώτο όσο και στον δεύτερο γύρο όσο το δυνατό μεγαλύτερο ποσοστό ψήφων. Ας πούμεν πέραν του 32-33% στον πρώτο και πέραν του 42% στο δεύτερο.  Πιστεύω ότι τούτα τα ποσοστά θα προκαλέσουν ρωγμές μέσα στα κόμματα της (κεντρο)Δεξιάς [και δη στο ΔΗΚΟ και την ΕΔΕΚ], που πιθανόν να φέρει και ανακατατάξεις και αλλαγές στον πολιτικό χάρτη της Κύπρου. Γιατί χωρίς ουσιαστικές αλλαγές στην πολιτική/κομματική γεωγραφία της Δεξιάς, αυτός ο τόπος δεν θα πάει μπροστά!     

4. Τέλος, [χωρίς να σημαίνει  ότι δεν υπάρχουν κι άλλοι λόγοι], η  υπερψήφιση του Μαλά [ενός υποψηφίου που υποστηρίζεται κύρια, για να μην πω μόνο από το ΑΚΕΛ], πέραν του ότι θα ενδυναμώσει, σε καιρούς πολιτικά χαλεπούς γενικώς για την Αριστερά, θα συμβάλει θετικά στον εκσυγχρονισμό της κυπριακής κοινωνίας, καθώς θα ενισχύσει την πάλη ενάντια στον εθνικισμό, τον ρατσισμό, την ξενοφοβία, τον συντηρητισμό, τη θρησκοληψία…  

************************
Επίλογος:

Κι αν τελικά δεν περάσει ο Μαλάς στον δεύτερο γύρο, όπως εντέχνως με δημοσκοπήσεις και λοιπά μέσα προσπαθούν, το επιτελείο του Λιλλήκα και λοιποί “τεθλιμμένοι συγγενείς” [επελλάναν μας στα sms και στα τηλεφωνήματα για τες προεκλογικές του], να υποβάλουν και να πλασάρουν στον κόσμο, «τι θα κάνουμε;»… Σε προσεχή ανάρτηση μου θα μεταφέρω εδώ ένα σχετικό μ’ αυτό το καυτό ερώτημα κείμενο μου, που συνέγραψα τον Φεβράρη του 2008, λίγες μέρες πριν τον πρώτο γύρο των τότε Προεδρικών Εκλογών και αναρτήθηκε στο μακαριστό πλέον Proletariakon Blog. Τίτλος του κειμένου “Τι θα κάμει ένας δογματικός αριστερός αν δεν περάσει ο Δημήτρης Χριστόφιας στο δεύτερο γύρο;”, και σ’ αυτό πραγματεύτηκα τους τότε αντίστοιχους σκεπτικισμούς  ενός Αριστερού – τότε ήταν μάλιστα και πιο βάσιμοι… [Στο κείμενο που θα αναρτήσω έχω ήδη κάμει και στις απαραίτητες αλλαγές, βελτιώσεις και διορθώσεις ούτως ώστε αυτό να συνάδει με την τωρινή κατάσταση]…

Anef_Oriwn
[ψηφίζει Μαλά]
Τετάρτη 28/11/2012

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012

Ανάρτηση 151/2012!!!! [«προ τού τέλους»*, αντι-τροϊκανή και προβληματιζόμενη περί του Μνημονίου] - Περί του επικείμενου μνημονίου κι άλλων σχετικών και παρεμφερών ζητημάτων…


{* - Σημείωση: 
«προ τού τέλους» - για τυχόν απορίες, αλλά και για να μην ξεχνιέμαι ούτ εγώ, πατήστε επαέ}...

{Όπου υπάρχει διπλός χρωματισμός στο κείμενο, γίνεται παραπομπή με link σ άλλο κείμενο ή δημοσίευμα}... 

***********************
Εισαγωγικά [και μακρόσυρτα]:

Τούτη τη φορά ΔΕΝ θα πω πολλά! Τουλάχιστον θα προσπαθήσω να μην πω. Τα πολλά λόγια εν φτώshεια, όμως συνήθως ξεχνιέμαι με αποτέλεσμα να ξεφεύγω και να γράφω μακρινάρια. Κάποτε χρειάζεται όμως, γιατί πώς αλλιώς θα επεξηγηθούν «πράματα και θάματα» [έκφραση – απομεινάρι της πάλαι ποτέ μυθικής πλην θρυλικής Εποχής των περιλάλητων Μουσών(ων)] που συμβαίνουν γύρω μας, αλλά και στα πέριξ [στη γειτονιά μας, όπως και στην “Αγία” Οικογένεια μας, την Ευρωπαϊκή Ένωση]; Διερωτούμαι, ας πούμεν, κατά πόσο με λίγα μόνο λόγια θα μπορούσαν να επεξηγηθούν τα πραγματικά [τα εγγενή στην ουσία] αίτια της καπιταλιστικής κρίσης και να γίνουν μάλιστα και κατανοητά από τον κόσμο;

Πως δηλαδίς θα πούμεν, χωρίς βαρύγδουπες αναλύσεις, ότι γι’ αυτήν την μαυρογέρημη κρίση, δεν φταίνε μόνο, 

- τα διαχρονικά δημοσιονομικά προβλήματα,
- ή/και οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων,
- τα επιδόματα για τους πολιτικούς πρόσφυγες,
- ή οι ξένοι εργάτες και μετανάστες [που μας “παίρνουν” τις δουλειές], ή
- ακόμα και τα όντως παχουλά bonus των golden boys and girls του ιδιωτικού τομέα [κυρίως των Τραπεζών],
- και τα επιδόματα, ή/και τα έξοδα παραστάσεως των υψηλόβαθμων του δημόσιου τομέα, ή
-  και ότι επαττίσαμε [φαλιρίσαμε] γιατί όλοι μαζί τα τρώγαμε;
Και για να προλάβω τυχόν καλοθελητές [που δεν είναι και λίγοι] δεν θα παραλείψω να τονίσω [κι ΕΓΩ] ότι όλ’ τα πιο πάνω σίγουρα κι έχουν βάλει το “ευλο(γ)ημένο” (κωλο)δάχτυλο τους, αλλά δεν ήταν η κύρια αιτία για την κρίση τόσο τοπικά όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Γι’ αυτό μην ξεγελιέστε [έρμοι ιδιωτικοί υπάλληλοι και εργάτες, αλλά και συνάδελφοι αυτοεργαζόμενοι] από τα μεγάλα λόγια και τα πλάνα ότι θα ΜΑΣ σώσει η Τρόικα επειδή δήθεν με τις περικοπές και τα μέτρα δημοσιονομικής “εξυγίανσης” [έτσι λένε τη λιτότητα τώρα] που θα ΜΑΣ επιβάλει, θα σωθεί η [καπιταλιστική] οικονομία μας. Σίγουρα τα κρατικά έξοδα θα μειωθούν [με τους εργαζόμενους να υπόκεινται τις επιπτώσεις από τις περικοπές], αλλά χωρίς ανάπτυξη πως θα υπάρξουν έσοδα για το κράτος για να κάμει έργα και ν’ ανοίξουν δουλειές;
Πώς μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη σε περιόδους ευρύτερης οικονομικής ύφεσης; Πως θα βγούμε από την ύφεση και να μπούμε σε ρυθμούς ανάπτυξης όταν με τις περικοπές όλο και πιο πολύ θα στραγγίζει από χρήμα η αγορά; Ποιος θα κάμει επενδύσεις; Μας λένε [για να ΜΑΣ γλυκάνουν το χάππι τζιαι να καϊλίσουμεν τζιαι να μεν διαμαρτυρόμαστε] ότι η ανάπτυξη θα ξεκινήσει με την ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών [δηλ. μετά που θα μπούμε ΟΛΟΙ υποθήκη, ούτως ώστε να μπορέσει το κράτος να τες ενισχύσει οικονομικά – εξ ου και το Μνημόνιο]… Δηλ.  όταν «τούτες» [οι Τράπεζες] θα έχουν πλέον παραδάκι να δώσουν στον κόσμο [με πόσο επιτόκιο όμως] για επενδύσεις… “Ζήσε γάαρε να φας τον Μαν [Μάη] τριφύλλιν”! Αλλά και κι έγινε! Τα προϊόντα που θα παράγονται και οι υπηρεσίες που θα προσφέρονται ποιοι θα τα/τις αγοράζουν όταν παντού [και εντός και εκτός] υπάρχει οικονομική ύφεση; Πού θα πάμε λοιπόν, ξυπόλυτοι στ’ αγκάθια; 

*************************
Για το [κυπριακό] Μνημόνιο - Προλογικά

Τέλος πάντων, φλυάρησα… Πάμε πίσω στα αίτια της κρίσης.. Αν λοιπόν, εγώ ΣΑΣ πω, ότι η κύρια αιτία για την κρίση είναι η διακοπή της διαδικασίας αναπαραγωγής του κεφαλαίου [όπως ας πούμε του τραπεζιτικού στην Κύπρο] τι θα καταλάβετε; Προφανώς θα πείτε ότι λαλώ λαφαζανιές! Και ίσως να ‘χετε και δίκιο. Τον πιο πολύ κόσμο φαίνεται να μην τον νοιάζουν τα αίτια της κρίσης κι αν τούτη είναι συστημική, τουτέστιν καπιταλιστική. Κι ότι για να γλυτώσουμε μια και καλή από τοιούτες και παρόμοιες επάρατες κρίσεις η μόνη διέξοδος είναι να οργανωθούμε πολιτικά για να ανατρέψουμε τούτο το “μαυρογέρημο” το σύστημα. [Τις προάλλες – την Κυριακή 18 του Νοέμβρη - διάβαζα στον “Ριζοσπάστη” ένα άρθρο του στελέχους του ΚΚΕ Μάκη Μαΐλη με τίτλο “Λύση τώρα; Η πρόταση του ΚΚΕ στο λαό είναι για τώρα!”  - τζι’ ανάθεμα με τζι’ αν εκατάλαβα πως πρακτικά θα γίνει αυτό]
Είναι φυσιολογικό πάντως, η πρώτη έννοια του άνθρωπου να είναι πως θα βρει τρόπους να επιβιώσει τόσο ο ίδιος όσο και η οικογένεια του. Αν το κάμει σε συλλογικό επίπεδο έτι καλύτερο… Γι’ αυτό και για την ώρα θ’ αφήσω τις πολιτικο-οικονομικές αναλύσεις για τα αίτια της κρίσης και θα πάω σε πιο πρακτικά και καίρια ζητήματα που μας απασχολούν άμεσα…

******************
Στο ψητό: Tο τροϊκανό μνημόνιο [για την Κύπρο] και η κυπριακή Αριστερά


Λέγεται και γράφεται ότι επετεύχθητε [μεταξύ κυπριακής Κυβέρνησης και Τρόικας] “Κατ’ αρχήν συμφωνία για το Μνημόνιο” [«κατ’ αρχήν» ή «κατ’ αρχάς»;]… Ο ίδιος ο Πρόεδρος με γραπτή δήλωση από τις Βρυξέλες την περασμένη Πέμπτη ανακοίνωσε ότι «βρισκόμαστε πολύ κοντά στην υπογραφή του Μνημονίου με την Τρόικα». Άλλοι λένε πως οι συζητήσεις θα συνεχιστούν και τίποτα δεν είναι οριστικό, προφανώς γιατί η συμφωνία θα ολοκληρωθεί με τη δημοσιοποίηση του τελικού ύψους της ανακεφαλαιοποίησης των Τραπεζών. Τι περιλαμβάνει το Μνημόνιο; Σίγουρα όρους επώδυνους και οδυνηρούς για τους εργαζόμενους, αλλά και γενικότερα για την Κύπρο! Ούτε ο Πάμπης Κυρίτσης της ΠΕΟ [και της Κεντρικής Γραμματείας του ΑΚΕΛ] μάσησε τα λόγια του αλλά ευθαρσώς είπε ότι «επειδή η Κύπρος βρέθηκε στη δυσκολία να μην μπορεί να δανειστεί, δεν δεσμεύει το συνδικαλιστικό κίνημα σε εξ ορισμού αποδοχή των μέτρων που περιέχει και την καταστρατήγηση ή εξαφάνιση κοινωνικών κατακτήσεων που επιτεύχθηκαν διαχρονικά με σκληρούς αγώνες»
Κάποιοι [κυρίως οι επιχειρηματικοί/εργοδοτικοί κύκλοι] μπορεί να επιχαίρουν [καθώς συρρικνώνονται τα εργατικά κεκτημένα και κατ’ επέκταση και το εργατικό κόστος], ενώ άλλοι [κυρίως από Προεδρικής και Κυβερνητικής πλευράς] λένε ότι πετύχαμε το καλύτερο. [Για το τι πιθανόν θα περιλαμβάνει το Μνημόνιο, μπορείτε να πάρετε μια ιδέα, πατώντας εδώ τζιεπαέ...
Προσωπικά δεν είμαι ούτε happy, ούτε και ευτυχής γι’ αυτήν την κατάληξη! Ίσως γιατί πίστευα ότι ο Πρόεδρος [παρά τις έντονες πιέσεις – το Νικούιν μάλιστα απείλησε τον Πρόεδρο τζιαι με ποινικές αγωγές] θα κρατούσε ακόμα, ή ότι θα ‘βρισκε άλλους τρόπους δανεισμού, κάτι που θα δημιουργούσε ρωγμές και στην Τρόικα, αλλά και στην ίδια την Ευρωζώνη. Φαίνεται ότι τελικά δεν υπήρχαν διέξοδοι.
Τώρα το μέγα ερώτημα είναι πως λειτουργούμε και διαχειριζόμαστε το ζήτημα ως Αριστερά. Ήδη κάποιοι  φίλοι και σύντροφοι [από Αριστερότερα ορμώμενοι], μίλησαν για το τέλος ή/και το λάθος του «συναίνεσης»ή ότι το «Game [is] over»ή πρόβαλαν και την         
άποψη για τη διεξαγωγή Δημοψηφίσματος [με ΝΑΙ ή ΟΧΙ στο Μνημόνιο]... 

********************
Επίλογος:
[Μέσα σε μεγάλες παρενθέσεις {...} και με ροζ χρώμα συμπληρωματικές τοποθετήσεις μου – 26/11/2012...]

Τελικά ΔΕΝ τα κατάφερα να ‘μαι σύντομος… Όμως προσωπικά [και παρ’ όλη την αντίθεση μου στην υπογραφή Μνημονίου – βασικά γιατί αφήνει ιδεολογικά εκτεθειμένη την Αριστερά], ειλικρινά διερωτούμαι ποια θα μπορούσε να ήταν η υπαλλακτική λύση/διέξοδος! {Και με ποιες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις [τοπικά και ευρωπαϊκά] θα προβάλλαμε και θα πορευόμαστε προς κάτι το διαφορετικό, το πραγματικά Αριστερό!}...
Πέραν τούτου, η ισοπεδωτική και μηδενιστική κριτική προς το ΑΚΕΛ [και τούς χειρισμούς του Προέδρου] που οδηγεί;  Θα ‘θελα να ΣΑΣ παραπέμψω εν πρώτοις σ’ ένα κείμενο [με τίτλο “Το παρασκήνιο πίσω από την ‘κατ’ αρχήν’ συμφωνία με την Τρόικα: Η αντίσταση του Χριστόφια κερδίζει μια παρτίδα, η Λαϊκή καταρρέει και πάλιν, το «Κόμμα των Τραπεζών» εκβιάζει την κοινωνία, και η Βουλή εγκρίνει ακόμα 3 δις για τις Τράπεζες”  από το [νεοφανές] Blog “Κύπρος & Πολιτική” [το όποιο καταπιάνεται με την εξέλιξη των συζητήσεων με την Τρόικα το βραδυ της Τετάρτης, 20 Νοεμβρίου].
Την ίδια θέλω να υποβάλω προς προβληματισμό και το εξής: Η εξ αριστερών δαιμονοποίηση του ΑΚΕΛ [για τη «συναίνεση» του για σύναψη δανειακής σύμβασης/μνημονίου με την Τρόικα] και η ήττα του αριστερού εγχειρήματος διακυβέρνησης του τόπου, ΔΕΝ θα οδηγήσει απλά στην “αποκάλυψη” του αστικού χαρακτήρα του ΑΚΕΛ και της διαχειριστικής του πολιτικής {όπως ΜΑΣ λαλούν διάφορα συντρόφια εξ αριστερών, αλλά και καποιοι άλλοι εκ δεξιών πλέον ενδύθηκαν αριστερίζουσα προβιά}, ή/και στην παράλληλη ανάδειξη κι ανοδο άλλων οργανισμών της Αριστεράς {ποιοι εν ναν τούτοι;}, αλλά θα πάει πολύ πίσω [δεκαετίες] ΟΛΗ την Αριστερά και το μαζικό λαϊκό κίνημα !!! Κι αυτό ΔΕΝ είναι ΟΥΤΕ κινδυνολογία, ΟΥΤΕ και εκβιασμός! {Μια ήττα τού ΑΚΕΛ, θα είναι ήττα για ΟΛΗ την Αριστερά! Ας μην γελιόμαστε!}...

Anef_Oriwn
[έντονα προβληματισμένος]
Κυριακή 25/11/2012 

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012

Ανάρτηση 150/2012!!!! [έκτακτη, δημοκρατική, αντι-πραξικοπηματική, αντι-τροϊκανή] – Το αυτό-ξεμασκάρεμα των (ψευτο)φιλελεύθερων αστούληδων!!! - Προσθήκη Υστερογράφων


Κοιτάτε να δείτε που δεν θα ΜΑΣ αφήσουν [ο συνήθης μεγαλοπρεπής πληθυντικός μας] ν’ αγιάσουμε! Είπαμε να τα διπλώσουμε και να αποστασιοποιηθούμε για λίγο, πολύ ή για πάντα [ο χρόνος θα δείξει για πόσο] από τις blogger-ικές περιδιαβάσεις και τις παρεμφερείς και παράπλευρες συνέπειες, αλλά μερικοί έχουν αφαιρέσει τελείως τις μάσκες πλέον…


Προκειμένου λοιπόν να υπερασπιστούν τα αστικά ταξικά τους συμφέροντα και να σώσουν τα λεφτουδάκια και τα λοιπά υπάρχοντα τους είναι έτοιμοι να αποβάλουν και το τελευταίο φύλλο συκής [ψευτο-φιλελευθερισμού] με το οποίο κάλυπταν το βαθύτερο τους αντιδημοκρατικό πρόσωπο. 


Έχει πολύ στενά όρια τελικά η δημοκρατία των φιλελεύθερων αστούληδων... Όταν είναι να υπερασπιστούν τα οικονομικά τους συμφέροντα πάει και η δημοκρατία περίπατο…   
Είναι έτοιμοι [όσο και αν το παίζουν δημοκράτες και θιασώτες των αστικοδημοκρατικών θεσμών] να υπαινιχτούν ακόμα και την πραξικοπηματική κατάργηση του Πρόεδρου. Κοντολογίς εισηγούνται ένα «οικονομικό πραξικόπημα»! Ξεκάθαρα πλέον ΜΑΣ λένε ότι «… η δημοκρατία φτάνει στα όριά της» και ότι «ο κ. Χριστόφιας δεν έχει το δικαίωμα  να αφήσει τη χώρα να βουλιάξει», υποβάλλοντας μάλιστα πως κάποιοι «πρέπει απόψε κιόλας να βρουν λύση»! Προφανώς για να απομακρύνουν από τη θέση του τον Πρόεδρος γιατί δεν υπέκυψε στις απαιτήσεις των τροϊκανών και στα ταξικά συμφέροντα των απολογητών του καπιταλισμού και των νεοφιλελεύθερων πολιτικών τους…

Αν δεν με πιστεύετε διαβάστε το σημερινό ευφάνταστο και έμπλεο “δημοκρατικών” εισηγήσεων, πόνημα του Strovolioti, το οποίο θα παραθέσω αμέσως πιο κάτω…

“Όταν η δημοκρατία φτάνει στα όριά της.”
 [by Strovoliotis]
[Οι υπογραμμίσεις και επιχρωματώσεις είναι δικές μου. Επίσης δικά μου είναι και τα σχόλια με κόκκινο χρώμα μέσα στις αγκύλες]…  
“Δεν βρισκόμουν εντός της αίθουσας της σύσκεψης του προέδρου Χριστόφια με τους αρχηγούς των κομμάτων.
Γνωρίζω μόνο τις δηλώσεις που έγιναν μετά το πέρας της συνάντησης.
Από όσο καταλαβαίνω, από όσο διαισθάνομαι, ο πρόεδρος Χριστόφιας όχι μόνο δεν αντιλαμβάνεται πως φτάσαμε εδώ, όχι μόνο δεν δύναται να παρακολουθήσει τις εξελίξεις, όχι μόνο δεν έχει το παραμικρό στοιχείο για το τι κάνουμε χωρίς το σχέδιο Α, αλλά φαίνεται πως *δεν επιθυμεί να αντιληφθεί*, *δεν επιθυμεί να παρακολουθήσει* και *δεν επιθυμεί να κάνει κάτι*.
Ο άνθρωπος έχει παραδοθεί  στην ανεπάρκεια του, και πολύ πιθανόν στην κακή φυσική και ψυχολογική του κατάσταση, αφήνοντας τη χώρα να βουλιάξει.
Πρόεδρε, εγώ όταν νοιώθω χάλια, κάνω διακοπή, παίρνω τα βουνά μέχρι να καθαρίσω το μυαλό μου, και επανέρχομαι για να συνεχίσω, παίρνοντας ακόμα και αποφάσεις που δε με ευχαριστούν.
Όπως θα είναι όλες οι αποφάσεις που αφορούν το μνημόνιο με τους δανειστές μας.
Εσύ πρόεδρε, δεν φαίνεται να μπορείς να το κάνεις ούτε καν αυτό. [Μα ποιος ΣΑΣ είπεν ρε ότι θέλουμε να υπογράψει μνημόνιο!!!]... 
Το πρόβλημα είσαι εσύ.
Ε, λένε πως στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα, έτσι;
Αν είναι έτσι, ο ΓΓ του ΑΚΕΛ, ως ο διάδοχος σου στο κόμμα, η λοιπή ηγεσία του ΑΚΕΛ, ο υποψήφιος Σταύρος Μαλάς, ο «δικός σου» διοικητής Πανίκος Δημητριάδης, ο θεσμικά υπεύθυνος (αλλά αμφιβάλλω αν δύναται να αντεπεξέλθει στις εξελίξεις) πρόεδρος της Βουλής κ. Ομήρου, πρέπει απόψε κιόλας να βρουν λύση.
ΑΠΟΨΕ ΚΥΡΙΟΙ! [Να τον εξαναγκάσουν σε παραίτηση!]... 
Ο κ. Χριστόφιας δεν έχει το δικαίωμα να αφήσει τη χώρα να βουλιάξει.” [Και να την παραδώσει αμαχητί στην Τρόικα;]... 

Θαυμάστε τους! Μερικοί μάλιστα είναι έτοιμοι «με σπουδή να φορτώσουν το εμπόρευμα» [τους] και να τρέξουν να το σώσουν…  

Την ίδια ώρα τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης [ΜΜΕ] ενσπείρουν τον πανικό στον κόσμο… Εν που εν είδαν τον κόσμο να κατεβαίνει μαζικά στους δρόμους και να διεκδικεί τα δίκαια του, κι όχι την παράδοση τόπου κι ανθρώπων στην Τρόικα!

Anef_Oriwn
[ο ξεμασκαρευτής]
Τετάρτη 21/11/2012
[της Παναΐας σήμερα – βοήθεια μας!]…

***************************
Προσθήκη Υστερογράφων 22/11/2012 – 10:00 π.μ.:

1. Εμμμ, μια τζιαι ξεκίνησα, δεν μπορούσα να μην πω τζιαι θκυο κουβέντες για τις χτεσινές θυμοθκιάρικες [και έμπλεες μίσους και απαξίωσης για τον Πρόεδρο] δηλώσεις της χαρισματικής αρχηγίνας του Μέγα κομματιδίου των “Οι-κωλό-γων, Περδικολόγων και Πορδολόγων”, κας Ιωάννας Παναγιώτου [των τόσων χιλιάδων ψήφων]… Η κα Ιωάννα λοιπόν, ως υπεύθυνη πολίτικος αρχηγός(;) [και προφανώς κάτω από το βάρος της πίεσης των χιλιάδων οπαδών και ψηφοφόρων του Κόμματος της] άστραψε και βρόντηξε χτες. Μιλώντας στα κανάλια έξω από το Προεδρικό [μετά τη σύσκεψη που είχαν με τον Πρόεδρο οι πολιτικοί αρχηγοί(;) για να τους ενημερώσει για τις εξελίξεις πάνω στις συζητήσεις και τα παζαρλίκκια με την Τρόικα], ακολούθησε πιστά την Περδίκεια ατακαδόρικη πολίτικη του Μέγα κομματιδίου της.  Σε έντονο μάλιστα και απαξιωτικό ύφος [με τις νεύρες του προσώπου και του λαιμού τις να συσπώνται και να πετάσσονται έξω] ΜΑΣ μας έσυρε και τα εξής:
«Εγώ θα το πω πάρα πολύ ωμά: πριν μερικούς μήνες ο Πρόεδρος είπε δεν ξέρω πού πέφτει το Μαρί, σήμερα μας είπε δεν ξέρω πού πέφτει το ύψος του δανείου το οποίο χρειαζόμαστε» 

--- Τζιαι ποιος ξέρει κυρία Μίνι Μάους ΜΑΣ, «το ύψος του δανείου», όταν οι ίδιες οι Τράπεζες δεν έχουν καταλήξει ακόμα στο πόσα δις θέλουν; Ξέρεις κυρά μου, ότι η έρευνα είναι υπό εξέλιξη ακόμα; Σάμπου με ότι θυμάσαι [ας πούμε, το Μαρί] χαίρεσαι! 

2. Για το έμπλεο δημοκρατικών εισηγήσεων [για την απαλλαγή της χώρας από τον «αχάπαρο» και «ανίκανο» Πρόεδρο και τη «αποτυχημένη» διακυβέρνηση του ΑΚΕΛ] άρθρο του Strovolioti, πολύ ωραία τα λέει και ο φίλτατος Σολιάτης σε αναρτηση του στο Blog του  

3.  Ο ίδιος, ο κατά τ’ άλλα συμπαθέστατος Strovoliotis, σε σχόλιο του που ΜΑΣ αφιέρωσε [θα το παραθέσω ολόκληρο πιο κάτω στα σχόλια  ], ενώ λέει διάφορα [ας πούμεν ότι «*εμείς*  παραμένουμε άνευ επαφής με την πραγματικότητα» - ενώ ο ίδιος εν ακριβώς μέσ’ το κέντρο της «πραγματικότητας»], καθόλου δεν προσπάθησε να διαψεύσει ή να διασκεδάσει τες παραινέσεις του για αντιδημοκρατικές πραξικοπηματικές δράσεις για να εξαναγκαστεί ο Πρόεδρος να υποκύψει στα τελεσίγραφα της Τρόικας…

4. Πέραν τούτου να παραθέσω κι αυτα για τα οποία διερωτάται [στο Blog του Strovolioti] και έτερος συμπαθέστατος σχολιογράφος [ο Stelios Papalangi] απευθυνόμενος στους νεοφιλελευθέρους κινδυνολόγους θιασώτες των τροκάνων λύσεων(;): «Τούτα τα μασκαραλίκκια, α είπεν η τροικα ως τα σήμερα ιδαλλιώς συκώνουμε τζαι φέφκω προσωπικά εν τα πιστέφκω. Ίντα που εννα πάθουν αν υπογράψουν που εφτομάδας ; Ή αν πιάσουν τες αντιπροτάσεις με εμειλ ;
Προτιμότερο είναι να μας πείτε επί της ουσίας , σε τούτα τα τέσσερα θέματα συμφωνείτε να τα δώκουμε της τροικας όπως τα θέλει ; Δαμέ οι μισοί φιλελευθεροι που επαρελάυναν στα κανάλια εδιαφωνούσαν με τες προτάσεις της τροίκας….»   

5. Εν τζιαι ξέρετε τι έγιναν ΟΛΟΙ εκείνοι οι “Αφυπνισμένοι κι Αγανακτισμένοι” [οι «έξω του Προεδρικού»] για να αφυπνιστούν και να αγανακτήσουν και τώρα και να απαιτήσουν να μπούμε πάραυτα υπό της Τρόικας για να σωθούμε; Οξά εν έξω που τες Τράπεζας τζι’ αγανακτούν με τους Τραπεζίτες;

Anef_Oriwn
[υστερογράφωντας]
Πέμπτη 22/11/2012

Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2012

Ανάρτηση 149/2012!!! [έκτακτη, φιλο-παλαιστινιακή, αντι-ισραηλινή κι αντι-γενοκτονική] - Στρατόπεδο συγκέντρωσης “Gaza Camp”(!) – Part II* (και δυστυχώς θα ακολουθήσει κάποια στιγμή και Part III)… - ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ


Εισαγωγικά:
Η ίδια ιστορία επαναλαμβάνεται εδώ και χρόνια και κάθε μερικά χρόνια. Πριν μερικέ ς μέρες οι ισραηλινοί ξεκίνησαν νέες επιθέσεις κατά των παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας. Τα βάσανα [στην ουσία η γενοκτονία] του παλαιστινιακού λαού δεν έχει τελειωμό. Η προηγουμένη φορά που είχαμε κάτι παρόμοιο ήταν σχεδόν πριν 4 χρόνια! 
[* Σημ.: Γράψαμε σχετικά στην 53η ανάρτηση μας τού 2008]. 
Οι  βομβαρδισμοί ανελέητοι, το αιματοκύλισμα ασταμάτητο. Σκοτωμός αθώων ανθρώπων [κυρίως παιδιών], καταστροφές, ερείπια… Κι όλα αυτά υπό το πρόσχημα της εκτόξευσης μερικών πυραύλων από τη Χαμάς από στρατόπεδα στη Γάζα εναντίον πόλεων στο Νότιο Ισραήλ!  Το διαχρονικό κι αδυσώπητο στραγγάλισμα της ζωής και των ανθρώπων στη Γάζα ΚΑΝΕΝΑΣ δεν το βλέπει!
[Χασάπηδες των λαών δεν είναι μόνοι οι τροϊκανοί!]…


Έχετε όμως ιδέα τι είναι η  Γάζα; Πόσο μεγαλη είναι και πόσος κόσμος μένει εκεί;
Έτσι για να φρεσκαριστεί η μνήμη ολονών μας να επαναλάβουμε τι γράφαμε [μεταξύ άλλων] τότε στην 53η ανάρτηση μας του 2008:

Η Λωρίδα της Γάζας αποτελεί ένα κομμάτι γης κατά μήκος της Μεσόγειου θάλασσας μεταξύ της Αιγύπτου και του Ισραήλ.


Δεν αναγνωρίζεται ως ανεξάρτητο κράτος αλλά διεκδικείται από την Εθνική Παλαιστινιακή Αρχή ως μέρος του Κράτους της Παλαιστίνης. Μετά την Μάχη για την Γάζα τον Ιούνιο του 2007, μεταξύ της Φατάχ και της Χαμάς, η περιοχή κυβερνάται ντε φάκτο από την Χαμάς.
Η περιοχή πήρε το όνομά της από την κύρια πόλη Γάζα. Άλλες σημαντικές πόλεις είναι η Ράφα και η Καν Γιουνίς. Είναι μια λωρίδα γης δίπλα στη Μεσόγειο θάλασσα μήκους 41 χιλιομέτρων και πλάτους μεταξύ 6 και 12 χιλιομέτρων, με συνολική έκταση 360 τετρ. χιλιομέτρων και πληθυσμό ενάμιση εκατομμύρια Άραβες.


Μπορείτε να αναλογιστείτε για μια στιγμή πόσο είναι το μέγεθος αυτής της έκτασης (της λωρίδας γης) των 360 τετρ. χιλιομέτρων; Σκεφτείτε μια έκταση γης από τη πόλη της Λάρνακας λόγου χάριν μέχρι την Αγία Νάπα που να έχει πλάτος περίπου 10 χιλιόμετρα δηλ. από την παραλία της Δεκέλειας μέχρι το Δασάκι της Άχνας. Έμενα δεν το χωράει ο νους μου πως μπορούν να ζουν εκεί πέρα άνθρωποι. Στην ουσία η Λωρίδα της Γάζας αποτελεί ένα τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης όπου ζουν (τρόπος του λέγειν) τσουβαλιασμένοι, εγκλωβισμένοι και αποκλεισμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο (ούτε πλοίο δεν μπορεί να πλησιάσει) ενάμιση εκατομμύριο άνθρωποι και μάλιστα συχνότατα χωρίς τα στοιχειώδη για τη διαβίωση τους (τρόφιμα, φάρμακα, καύσιμα, νερό, ηλεκτρικό);

[…]
Πληροφοριακά (και πάλι) να αναφέρω (για όσους δεν έκαναν την απλή αριθμητική πράξη) ότι η πυκνότητα του πληθυσμού στην Γάζα ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο είναι 4167 άνθρωποι!!! Σκέττη κονσέρβα (κονσερβοκούτια)!
Συγκριτικά να σημειώσω ότι οι αντίστοιχοι αριθμοί για την Κύπρο είναι 93 κάτοικοι ανά τετρ. χιλιόμετρο, για το Ισραήλ 313, για την Μάλτα, που είναι η πιο πυκνοκατοικημένη χώρα της Ευρώπης μόλις 1270, για την Κίνα, την πολυπληθέστερη χώρα του κόσμου 139, η Μπανγκλαντές μια από τις πολυπληθέστερες και πιο πυκνοκατοικημένες χώρες του κόσμου μόλις 1100!!!
ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΓΑΖΑ!!!
Και μετά κάποιοι λένε «μα και το Ισραήλ δέχεται επιθέσεις»!

Άτε ρε, ΑΣΙΧΤΙΡ!

Anef_Oriwn
[φιλο-παλαιστίνιος]
Δεύτερα 19/11/2012 

***************************
Υστερογράφημα 19/11/2012 – 11:00 μ.μ.:
Ιδού και πώς οι φιλελεύθεροι αστοί [όπως ο Strovoliotis] βλέπουν τις επιθέσεις των ισραηλινών κατά των αμαχών των στοιβαγμένων εδώ και δεκάδες χρόνια στη Γάζα [ασχέτως του αν διερωτάται τι θα «πετύχουν»]: «Μια από τα ίδια: το Ισραήλ χτυπά ξανά, και ξανά τους εξτρεμιστές της Γάζας»

Anef_Oriwn

***********************
Υστερόγραφον No. 2 - 21/11/2012 – 6:30 μ.μ.:
Συμπληρωματικά παραθέτω μια φωτογραφική σύνθεση με 4 χάρτες της Παλαιστίνης/Ισραήλ που μου έστειλε ο Παρέας ο “Φίλιππος”. Οι χάρτες απεικονίζουν την επεκτατική εξέλιξη/μεγέθυνση [μέσα σε 50-60 χρόνια] του κράτους του Ισραήλ σε βάρος των γηγενών Παλαιστινίων με κατοχικές/εποικιστικές μεθόδους …


Οι χαρτές μιλούν από μόνοι τους! 

Anef_Oriwn
Τετάρτη 21/11/2012