Κυριακή 31 Αυγούστου 2014

Ανάρτηση 86/2014 [σύντομη, προγραμματισμένη, πρωτο-σεπτεμβριανή, ειρηνόφιλη, ακτιβιστική] – Ολίγα τινά για τον Σεπτέμβρη και το “Συναπάντημα Ειρήνης και Επανένωσης”...


Εισαγωγικά - “Συναπάντημα Ειρήνης και Επανένωσης”

Εδώ και τρία χρόνια τέτοιες μέρες κάμνω έναν αφιέρωμα στον μήνα Σεπτέμβρη. Συνήθως το συνδυάζω και με προβολή της δικοινοτικής εκδήλωσης “Συναπάντημα Ειρήνης και Επανένωσης”, που διοργανώνουν από κοινού τα ελληνοκυπριακά και τουρκοκυπριακά συνδικάτα για να τιμήσουν την 1η του Σεπτέμβρη ως την “Παγκόσμια Ημέρα Δράσης των Συνδικάτων για την Ειρήνη”...
[Η πρώτη του Σεπτέμβρη του 1939 ξεκίνησε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος με την επίθεση της χιτλερικής Γερμανίας κατά της Πολωνίας και τελείωσε 6 χρόνια αργότερα, στις 2 του Σεπτέμβρη του 1945, αφήνοντας πίσω 55,5 εκατομμύρια νεκρούς]...

Η φετινή εκδήλωση [που διοργανώνεται από τις οργανώσεις ΠΕΟ, DEV-IS, BES, KTOS, KTOEOS και KTAMS και τη Δικοινοτική Πρωτοβουλία Ειρήνης “Ενωμένη Κύπρος”] θα περιλαμβάνει,  
-   στις 7:00 μ.μ. προσυγκέντρωση στο τέρμα της Οδού Λήδρας, με σχηματισμό ανθρώπινης αλυσίδας που θα διαπερνά την Πράσινη Γραμμή και θα συνεχίζεται στον τουρκοκυπριακό τομέα της Λευκωσίας, και
-   στις 8:00 μ.μ. συγκέντρωση στην πλατεία Büyük Han στον τουρκοκυπριακό τομέα...


******************************
Σεπτέμβρης μήνας

Και πάμε πίσω στον Σεπτέμβρη ως τον πρώτο μήνα του Φθινοπώρου. Δεν θα πω πολλά όμως, για να μην επισκιάσω το νόημα της 1ης Σεπτεμβρίου ως της “Παγκόσμιας Ημέρας Δράσης των Συνδικάτων για την Ειρήνη”...

Απλώς θα σημειώσω ότι ο Σεπτέμβρης είναι ο μήνας, που από τα παιδικά και εφηβικά ΜΟΥ χρόνια σηματοδοτούσε μεν [ως ήταν/είναι και φυσικό] το τέλος του καλοκαιριού και τον ερχομό του φθινοπώρου [“από Αύγουστο χειμώνα”, που λένε και οι αδελφοί έλληνες], αλλά από την άλλη έφερνε μαζί του και κάποια πράγματα που πραγματικά τ’ απολάμβανα ως παιδί κι ακολούθως ως έφηβος... Ας πούμεν,
-  το κυνήγι των αποδημητικών πουλιών, [στήναμε και βερκά τότες],
-  την ολοκλήρωση των κυριοτέρων δουλειών που είχαν σχέση με τη γεωργία και την κτηνοτροφία [όπως το φύτεμα των πατατών και το αλώνισμα και το αshερόμπασμαν],
-  την πτώση της θερμοκρασίας [ενίοτε έπεφταν και οι πρώτες φθινοπωρινές βροχές που δρόσιζαν τη γη και την έκαναν να μυρίζει διαφορετικά], 
-  το άνοιγμα των σχολειών [ειλικρινά δεν με ενοχλούσε˙ αντίθετα χαιρόμουν την επιστροφή στα μαθητικά θρανία στη πόλη και στην παρέα των συμμαθητών μου,
-  το ξεκίνημα του Ποδοσφαιρικού Πρωταθλήματος  Α΄ Κατηγορίας...

Για όλ’ αυτά όμως, θα προσπαθήσω να μιλήσω πιο λεπτομερώς σε κάποια από τις 2-3 προσεχείς αναρτήσεις ΜΟΥ, αν δεν με φάσιν και πάλι τα πολιτικοοικονομικά...

Κλείνω μ’ ένα τραγούδι του Μητροπάνου για τον Σεπτέμβρη...


Anef_Oriwn
[αναμένοντας τον Σεπτέμβρη˙ θα συνεχίσουν άραγε οι αργίες;]...
Κυριακή 31/8/2014 

Παρασκευή 29 Αυγούστου 2014

Ανάρτηση 85/2014 [μακροσκελής, πολιτική, περί του κυπριακού και εξ αναδημοσιεύσεως] – Ένα άρθρο του Θεοχάρη Μασούρα για τους λόγους που η κυπριακή Δεξιά δεν μπορεί, ή/και δεν θέλει να λύσει το κυπριακό...


Εισαγωγικά

Πρόσφατα κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο και προκάλεσε και κάποιες συζητήσεις ένα άρθρο κάποιου ελλαδίτη πολιτικού ονόματι Θάνος Τζήμερος. [Το άρθρο θα το βρείτε εδώ στο blog του παλιο-“κουμπάρου” τού Strovolioti]… 
«Τούτος» ο Τζήμερος είναι ελλαδίτης πολιτικός [όπως είπα και πιο πάνω] εκ της φιλελεύθερης(;) και ευρωλάγνας ελληνικής Δεξιάς ορμώμενος και ιδρυτής του κομματιδίου “Δημιουργία ξανά”. Στις βουλευτικές του 2012 το κομματίδιο του Τζήμερου πήρε την πρώτη φορά 2,15% και τη δεύτερη 1,59%, ενώ στις φετινές ευρωεκλογές μόλις 0.91%...  

**************************************
Προλογικά και κριτικά

Στο άρθρο του ο Τζήμερος αναπαράγει βασικά κάποια από τα ιδεολογήματα της νεοφανούς “ιστορικής”/“πολιτικής” Σχολής Μ.Κ. [τού Μακάριου Δρουσιώτη], όπως αυτή εκφράστηκε μέσα από το τελευταίο του βιβλίο... [Δικές μου αναρτήσεις σχετικές με το βιβλίο του Δρουσιώτη θα βρείτε εδώ κι επαέ, ενώ μια προσπάθεια για υπεράσπιση της Σχολής Δρουσιώτη από τον γνωστό Strovolioti θα βρείτε εκειδά]...
Ο Τζήμερος επικεντρώνεται αποκλειστικά στο Σχέδιο Άτσεσοντο οποίο θεωρεί ως μια χαμένη ευκαιρία για διευθέτηση του κυπριακού.  [Δεν λαμβάνει καθόλου υπ’ όψιν εκτιμήσεις και αναλύσεις και του τότε και του σήμερα που ‘λεγαν και λέγουν ότι το Σχέδιο Άτσεσον θα οδηγούσε σε διπλή ένωση, δηλ. σε διχοτόμηση του νησιού μας]...
Ως «χαμένες ευκαιρίες» όμως, θεωρούνται από τη “φιλελεύθερη” [αλλά όχι κι από την εθνικιστική] Δεξιά, όσα σχέδια και προτάσεις λύσης/διευθέτησης του κυπριακού (παλαιότερες και νεότερες) εξυφάνθηκαν και μαγειρεύτηκαν σε δυτικά κέντρα αποφάσεων [αμερικανικά και δυτικοευρωπαϊκά]. Τούτα τα σχέδια/προτάσεις συνήθως περιελάμβαναν ή προνοούσαν,
-  μια κολοβή κι ανολοκλήρωτη ανεξαρτησία γα την Κύπρο, 
-  ή/και τη διχοτόμηση της μέσω ακόμα και της διπλής,
-  ή/και την πρόσδεση της στο ΝΑΤΟ,
-  ή/και την μετατροπή της σε προτεκτοράτο της Δύσης διαμέσου της οικονομικής και της πολιτικής της εξάρτησης απ’ αυτή.

Η “φιλελεύθερη” κυπριακή Δεξιά [που εκφράζει κυρίως την κοσμοπολίτικη οικονομική και επιχειρηματική τάξη της Κύπρου] πάντοτε υποστήριζε τέτοιες λύσεις/διευθετήσεις, γιατί μέσω αυτών θα διασφαλιζόταν η διατήρηση της στην εξουσία και τη διακυβέρνηση του τόπου. [Το παράδοξο είναι που ενώ θεωρούν ότι και το Σχέδιο Ανάν, το οποίο μαγείρεψε ο Κληρίδης με τους Δυτικούς chef, ήταν μια «χαμένη ευκαιρία», δεν πράττουν το ίδιο και για τις Ιδέες Γκάλι που πέτυχε το καλοκαίρι του 1992 ο τότε Πρόεδρος Βασιλείου και τις οποίες τορπίλισε ο Κληρίδης για να εκλεγεί Πρόεδρος το 1993 με τις ψήφους του ΔΗΚΟ και την ανοχή της ΕΔΕΚ]...       

Την ίδια ώρα, αν αναλύσουμε το σήμερα και τα έργα και τις ημέρες του φιλελεύθερου [λέμε τώρα] πλην ανεμόμυλου [καθώς συνεχώς παλινδρομεί ερωτοτροπώντας με την εθνικιστική Δεξιά] Προέδρου μας, διαπιστώνουμε ότι «τούτος» [ένεκα των δεσμεύσεων που ανάλαβε απέναντι στην ακροδεξιά, αλλά και του δικού του εθνικιστικού παρελθόντος] έχει εγκλωβιστεί σε τέτοιες αδιέξοδες καταστάσεις, που ούτε τις στοιχειώδεις διακηρύξεις των φιλελεύθερων δεν ακολουθεί... Αντίθετα μέσα από τις παλινδρομήσεις του και τους μαξιμαλιστικούς στόχους που έχει βάλει με την πολιτική του “όλα στο τραπέζι” [δαιμονοποιώντας κατ’ αρχάς κι ακολούθως απορρίπτοντας τις συγκλήσεις Χριστόφια – Ταλάτ], δείχνει να αδυνατεί να προχωρήσει σε καταλυτικές κινήσεις ή πρωτοβουλίες για την επίλυση/διευθέτηση του κυπριακού ή και μπορεί να μην θέλει ή να μην επιδιώκει κάτι τέτοιο...    

Για τους λόγους [και τις ευθύνες της κυπριακής Δεξιάς, και της “φιλελεύθερης” και της εθνικιστικής, όπως και του ιδίου του Προέδρου Αναστασιάδη] «που το Κυπριακό παραμένει άλυτο», πολύ ωραία τα λέει και ο Θεοχάρης Μασούρας σ’ ένα ενδιαφέρον άρθρο του που δημοσιεύτηκε το περασμένο Σάββατο 23 του μηνός στη “Χαραυγή”... [ Ο Θ.Μ. αρθρογραφεί κάθε Σάββατο στην εφημερίδα]...   

Μέσα, λοιπόν, σ’ αυτόν όλο τον κυκεώνα που προκάλεσαν οι κυβερνώντες με την επιμονή τους να περάσουν από τη Βουλή με το έτσι θέλω το Νομοσχέδιο που συμφώνησαν από ΜΟΝΟΙ τους με την Τρόικα [δηλ. χωρίς να ρωτήσουν ΚΑΝΕΝΑΝ άλλον] ... (ξανα)ανακαλύπτουμε ότι υπάρχει και το κυπριακό. Κι έτσι εντοπίσαμε [οι πιο υποψιασμένοι εξ Ημών που παροικούμε (και) στο διαδίκτυο] και το άρθρο του Μασούρα...
[Για το Νομοσχέδιο για τις εκποιήσεις τα νεώτερα από Δευτέρας. Ο Νίκαρος μάshεται απελπισμένα νυχθημερόν να εξεύρει συμβιβαστικές λύσεις. Πού ήταν ο νους του τόσον τζιαιρόν;]...  

***************************
“Οι πέντε λόγοι που το Κυπριακό παραμένει άλυτο”
[του Θεοχάρη Μασούρα, Φιλόλογου και Εκπαιδευτικού, “Χαραυγή”, Σάββατο 23/8/2014, σελ. 15]

{Οι επιχρωματώσεις και οι υπογραμμίσεις είναι δικές, όπως και οι σημειώσεις με κόκκινο χρώμα εντός των αγκύλων}...

Αναμφίβολα η εξωτερική πολιτική, η τακτική και στρατηγική επίλυσης του Κυπριακού ανήκουν στην εκάστοτε κυβέρνηση. Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως κάθε κυβέρνηση θα ξεκινά
απαραιτήτως από μηδενική βάση την επίλυσή του, ως το
πρόβλημα να γεννήθηκε μετά την άνοδό της στην εξουσία! Η κάθε κυβέρνηση έχει μεν τον πρώτο και τελευταίο λόγο επί του κυπριακού προβλήματος, αλλά οφείλει να λαμβάνει υπόψη της τις προηγούμενες αποφάσεις του ΟΗΕ, τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας, τις Συμφωνίες Κορυφής και τις κοινές αποφάσεις του Εθνικού Συμβουλίου, του 1989. Οφείλει επίσης να λαμβάνει υπόψη της το γεωφυσικό περιβάλλον, που επηρεάζει το Κυπριακό και να υπερβαίνει προκαταλήψεις, ανέφικτους πόθους, ιστορικές παραχαράξεις και μυθοπλασίες και κυρίως εθνοτικούς εγωισμούς. Διότι χωρίς την υπέρβαση των χρόνιων και παγιωμένων αγκυλώσεων, μάταια θα περιμένει ο λαός την επανένωση του τόπου. Θα αναφέρω τους πέντε κυριότερους λόγους που κρατούν το Κυπριακό από το 1964 σε εκκρεμότητα:

1. Η έλλειψη βούλησης από μέρους των εκάστοτε Προέδρων, πλην Βασιλείου και Χριστόφια, να αποδεχτούν τον καθοριστικό ρόλο της γεωγραφίας και άρα της Τουρκίας στη λύση του Κυπριακού.


2. Η πεποίθηση Αναστασιάδη ότι η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε., η ανεύρεση υδρογονανθράκων και η φιλοδυτική πολιτική προσέδωσαν στην Κύπρο τέτοια πλεονεκτήματα, που αναίρεσαν τον κυριαρχικό ρόλο, που η γεωγραφία προσδίδει στην Τουρκία…


3. Η αντίληψη της Δεξιάς ότι ενωμένοι οι Έλληνες πάντοτε νικούν, ως να πρόκειται οι Έλληνες να διαφέρουν άλλων λαών, ή οι σύγχρονοι πόλεμοι να διεξάγονται με την ανδρεία, τα σπαθιά, τα ακόντια και τα λιανοντούφεκκα! Στο κάτω – κάτω, το έθνος των Ελλήνων μόνο μια φορά νίκησε, όταν κατά τους Βαλκανικούς πολέμους συμμάχησε με άλλα βαλκανικά κράτη.


4. Η προκατάληψη των Ελλήνων, ότι «ο Τούρκος γιοφύρι τζι’ αν γενεί, που πάνω του μη ρέξεις», επομένως Ε/κ και Τ/κ δεν μπορούν να συμβιώσουν. Η πεμπτουσία όμως της προκατάληψης δεν επιβεβαιώνεται ιστορικά, αφού οι Τούρκοι δεν υπήρξαν οι μόνοι που αθέτησαν συμφωνίες, ή οι χειρότεροι κατακτητές από πλευράς λεηλασιών και βιαιοπραγιών ή που ποτέ δε συμβίωσαν με τους Ελληνοκυπρίους. Εξάλλου είναι γνωστό ότι η μεσολάβηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ανάμεσα στη Φραγκοκρατία και Αγγλοκρατία είναι που διέσωσε τον ελληνισμό της Κύπρου από τον φραγκολεβαντινισμό και την Ορθοδοξία από το ρωμαιοκαθολικισμό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι Οθωμανοί δεν προέβησαν σε βίαιους εξισλαμισμούς και βιαιοπραγίες. Μήπως όμως οι Βυζαντινοί τήρησαν καλύτερη στάση έναντι των Βουλγάρων, ή των Εικονομάχων κατά τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία;


5. Η αντίληψη της Δεξιάς ότι στη μη λύση του Κυπριακού έφταιξε η Αδέσμευτη Πολιτική του Μακαρίου! Ξεχνά όμως η Δεξιά ότι ήταν οι αυταδελφές της παρατάξεις, ΔΕΚ και ΕΟΚΑ Β΄, που τορπίλιζαν κάθε συμβιβαστική λύση από το 1969 – 1974 και επιπλέον κατηγορούσαν τον Μακάριο ότι απεμπόλησε την Ένωση! [Το ΔΕΚ ήταν το Δημοκρατικό Εθνικό Κόμμα του Τάκη Ευδόκα˙ στις Προεδρικές εκλογές του 1968 ο Ευδόκας κατήλθε ως ανθυποψήφιος του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου εκπροσωπώντας την Ενωτική Παράταξη (όπως ονομαζόταν) και πήρε 3,74% των ψήφων έναντι  96,26%  του Μακαρίου. Εδώ ο Θεοχάρης Μασούρας θα μπορούσε να κάμει και αναφορά και στην ΕΣΕΑ (Επιτροπή Συντονισμού Ενωτικού Αγώνα) που αποτελούσε το πολιτικό σκέλος της ΕΟΚΑ Β΄ καις το “Εθνικο Μετωπο”, που ήταν μια άλλη ακροδεξιά παράνομη αντιμακαριακή ένοπλη οργάνωση που προηγήθηκε της γριβικής  ΕΟΚΑ Β΄]... Η Αδέσμευτη Πολιτική Μακαρίου την εποχή του 1960 αποτελούσε μονόδρομο, αφού Δυτικοί και ΝΑΤΟ επεξεργάζονταν σχέδια λύσης, που εξυπηρετούσαν αποκλειστικά τον πολυτιμότερό τους σύμμαχο, που ήταν η Τουρκία, πολιτική που ασφαλώς ακολουθούν και σήμερα!

Ο Αναστασιάδης βέβαια, που βρίσκεται στο πηδάλιο της Κυπριακής Δημοκρατίας, έχει το κλειδί της λύσης και ας μην προσδοκά υποχωρήσεις από τον εκλεγέντα στην προεδρία της Τουρκίας, Ερντογάν! Ας ζητήσει τη συνεργασία εκείνων των δυνάμεων που φρόντισαν, ώστε να μην εμποτιστούν οι οπαδοί τους με αντιτουρκικό μίσος και οι οποίες στην πολιτική της Δεξιάς, «Τούρκον πλύνεις, σσύλλον πλύνεις, πάλι σσυλλιές μυρίζει», απαντούσαν ότι, «οι Τούρκοι δεν είναι εχθροί μας, είναι αδελφοί μας», κι εμείς οι κοντόφθαλμοι, τους λοιδορούσαμε!!! [Ας τα δουν αυτά κάποιοι φιλελεύθεροι επαναπροσεγγιστές που πίνουν νερό στ’ όνομα του Νικουθκιού]...

***************************************
Σχόλια ΕΜΟΥ του Ιστολόγου

Πέραν των όσων είπα στα “Εισαγωγικά” και των όσων έγραψα και κόκκινο χρώμα μέσα στις αγκύλες εντός του κειμένου του Θεοχ. Μασούρα, θα παραθέσω πιο κάτω και τις εξής δικές μου θέσεις όπως τις κατάθεσα στην ανάρτηση ΜΟΥ με αρ. 77/2009. Τούτες οι τότε τοποθετήσεις ΜΟΥ αναδεικνύουν με διαλεκτικό [νομίζω] τρόπο, τις δυσκολίες που αντικειμενικά υπάρχουν και εμποδίζουν τις δύο κυπριακές εθνοτικές οικονομικές ελίτ να καταλήξουν σε συμφωνία για το κυπριακό... 

«Στην ουσία όμως η αντιπαλότητα (ο “καβκάς”) [σημ. 29/8/2014: για την επίτευξη διευθέτησης του κυπριακού] αποτελεί μια ενδοκυπριακή πάλη αναμεταξύ των κυρίαρχων οικονομικά (και κατ’ επέκταση και πολιτικά) κύκλων των δύο κοινοτήτων για το ποιοι θα επικρατήσουν σ’ ένα επανενωμένο κράτος. Πως δηλ. οι επιχειρηματικές τάξεις (ή αν προτιμάτε οι οικονομικά δυνατές κοινωνικές ομάδες) που κυριαρχούν (οικονομικά και πολιτικά) στα δύο χωρισμένα (σήμερα) κομμάτια του de facto διχοτομημένου νησιού μας, και που δραστηριοποιούνται (αυτή την στιγμή) ανεξάρτητα και αυτόνομα (οι μεν από τους δε), αλλά και σε εξάρτηση ή/και σύμπλευση, (οι μεν τουρκοκύπριοι από/με την Τουρκία, οι δε ελληνοκύπριοι από/με τη Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ελλάδα – κυρίως πολιτικά με την Μητέρα - Πατρίδα) θα καταφέρουν να πετύχουν και να έχουν (η κάθε εθνοτική επιχειρηματική τάξη για τον εαυτό της) το πάνω χέρι σε περίπτωση λύσης. Αυτό στην ουσία προσπαθούν να διασφαλίσουν μέσα από τις συνομιλίες αυτοί οι κύκλοι – τα δικά τους οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα κι όχι ολόκληρου του κυπριακού λαού όπως επαίρονται (ανεξάρτητα αν η λύση θα ωφελήσει στο παρόν στάδιο και πολύ άλλο κόσμο).
[…]
Καταλήγω, λοιπόν, στο συμπέρασμα ότι αν οι προσπάθειες για εξεύρεση λύσης στη βάση των διατήρησης των υφισταμένων ατομικο-ιδιοκτησιακών ανταγωνιστικών σχέσεων (δηλ. διαχωρίζοντας το εθνικοαπελευθερωτικό στάδιο το αγώνα μας από το κοινωνικό), οδηγήσουν τελικά στην επίτευξη κάποιας συμβιβαστικής λύσης, τούτη η λύση θα εξυπηρετεί πρώτα και κύρια τα συμφέροντα των κυρίαρχων οικονομικά κοινωνικών ομάδων και στις δύο κοινότητες»...

Anef_Oriwn
[γράφει για τους κολλημένους με τη Δύση “φιλελεύθερους”]
Παρασκευή 29/8/2014
[το ελληνο-χριστιανορθόδοξο ημερολόγιο γράφει πως σήμερα «η απότομη της τίμιας κεφαλής του Ιωάννου του Προδρόμου και Βαπτιστού» κι ότι είναι νηστεία˙ εμείς πάντως φάγαμε φασόλια βραστά κι αποφύγαμε μάλιστα να κόψουμε και την κεφαλή του κρεμμυδιού όπως υπαγορεύει, για την ημέρα, η θρησκευτική παράδοση˙ τώρα γιατί η συγκεκριμένη κεφαλή ήταν και «τίμια» και τι ακριβώς σημαίνει αυτό εν καταλάω˙ αλήθεια όμως, ποιοι γιορτάζουν σήμερα, οι αποκεφαλισθέντες, οι καρατομημένοι, ή και οι κουρεμένοι;]...

Τετάρτη 27 Αυγούστου 2014

Ανάρτηση 84/2014 [αρχικά κάπως σύντομη, προγραμματισμένη, κινηματική, αγωνιστική, αντι-εκποιητική] – Σήμερα Τετάρτη 27 του μηνός στις 6 το απόγευμα έξω από το Προεδρικό για να μην περάσει ξεσπίτωμα του κόσμου... Συμπλήρωμα (Εικόνες από την αποψινή κινητοποίηση)...


Πρελούδιο

«Τα ‘χω μισήσει τα ολόχρυσα κλουβιά σας
μ’ ακολουθούνε σ’ όποιο μέρος και να πάω
να ‘χετε υπ’ όψιν σας μια μέρα θα σας φάω
όλους εσάς που κοιτάτε τη δουλειά σας»
(“Ντομάτες” - Μιλτιάδης Πασχαλίδης)

***************************

Σήμερα είν’ η μεγάλη Μέρα της κινητοποίησης κατά των εκποιήσεων που διοργανώνεται στις 6 το απόγευμα έξω από το Προεδρικό από την Πλατφόρμα κοινωνικών και συνδικαλιστικών οργανώσεων και κινημάτων...

Στην Πλατφόρμα συμμετέχουν οι οργανώσεις ΠΕΟ, ΔΕΟΚ, Κίνηση Κατά των Εκποιήσεων, ΠΟΑΣ, ΠΟΒΕΚ, ΕΚΑ, Νέα Αγροτική, ΠΟΠ, ΠΟΠΟ, ΠΟΦΕΝ, ΠΣΕΜ, ΕΚΥΣΥ, Κίνηση κατά των Ιδιωτικοποιήσεων, Συνομοσπονδία Γονέων Μέσης  Εκπαίδευσης και Κίνηση Πολιτισμού...


[Τη συμμετοχή του στην κινητοποίηση ανακοίνωσε και το Κίνημα ΟικολόγωνΕν να ‘ν’ τζι’ η Ιωάννα η Επίτροπος του Νίκαρου έξω που το Προεδρικό;
Επίσης, όπως ανακοίνωσαν, το νομοσχέδιο για τις εκποιήσεις, πέραν του ΑΚΕΛ δεν θα το ψηφίσουν, στη συνέδρια της Ολομέλειας της Βουλής την ερχόμενη Δευτέρα τελικά αντί μεθαύριο Παρασκευή, και η ΕΔΕΚ και το ΔΗΚΟ˙ ο Θεός ΤΟΥΣ που τούς εφώτισεν τους τελευταίους]...

Η ΠΑΣΥΔΥ [των Δημοσίων Υπάλληλων], η ΣΕΚ της Δεξιάς [με τα παρακλάδια της στους Ημικρατικούς Οργανισμούς], η ΕΤΥΚ [των Τραπεζιτικών] η ΠΟΕΔ [των Δασκάλων], η ΟΕΛΜΕΚ [των Καθηγητών], η ΟΛΤΕΚ [των Εκπαιδευτών Τεχνικής Εκπαίδευσης] {μα δεν έχει ΚΑΝΕΝΑ εκπαιδευτικό που μην θέλει να εκποιηθεί gamoto;}, ο Σύνδεσμος Αστυνομίας, ΑΥΤΟΙ πού είναι; Δεν απασχολεί ΟΛΟΥΣ αυτούς το θέμα των εκποιήσεων; 

Δεν ξέρω, αγαπητέ Αναγνώστη/Αναγνώστρια, αν η δική ΣΟΥ οργάνωση συμμετέχει στην Πλατφόρμα, ή αν ΕΣΥ είσαι μέλος κάποιας οργάνωσης, όμως ΜΗΝ πεις [και πάλι] ΌΧΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΩ προφασιζόμενος/προφασιζόμενη διάφορα κωλήματα, ή γιατί νομίζεις ότι δεν σε ενδιαφέρει ή δεν σε αφορά [όπως λες]... Και ΜΑΣ ΑΦΟΡΑ και ΠΡΕΠΕΙ να ΜΑΣ ενδιαφέρει...
Σήμερα μπορεί να ΜΗΝ κινδυνεύει το δικό ΣΟΥ το σπίτι, το δικό ΣΟΥ το χωράφι [που ΣΟΥ άφησαν κληρονομιά οι γονιοί ΣΟΥ], το δικό ΣΟΥ το οικόπεδο [που αγοράσατε για τα παιδιά ΣΟΥ], το δικό ΣΟΥ το μαγαζί [όπου δουλεύετε και είναι η ζήση ΣΟΥ], το δικό ΣΟΥ το περβόλι [που φτιάξατε και καλλιεργείτε] και όντως να ΜΗΝ ΣΟΥ αφορά άμεσα το θέμα... 
Αλλά σαν τελειώσουν με το ξεπούλημα των περιουσιών του κόσμου [σε ποιους θα τις πουλήσουν λέτε;], και η Τράπεζα Κύπρου ΔΕΝ θα ‘χει σωθεί ούτε τώρα [είναι τεράστια η τρύπα που έχουν κάμει], τί θα έχει μείνει για πούλημα;

Οι Ημικρατικοί έχουν από καιρό πάρει την άγουσα για το παζάρι όπου θα πουληθούν όσα όσα... [Θέλουμε χρήματα ΜΑΣ είπαν... Και κοιτάτε να δείτε που τους εκεί εργαζόμενους σάμπου να μεν τους κόφτει!]...

Τί λοιπόν, θα ακολουθήσει σ’ αυτό το ξεπούλημα διαρκείας στο οποίο ΜΑΣ έχουν βάλει εκόντες άκοντες; Μήπως η ιστορία ΜΑΣ, οι αρχαιολογικοί μας χώροι κι άλλα ιστορικά μνημεία, ή οι φυσικές μας ομορφιές, τα εθνικά μας πάρκα και οι περιοχές Natura; Όπως έγραφα και στην προ-προηγούμενη ανάρτηση ΜΟΥ: «Εφανταστήκετε να ξεπουληθεί και να ιδιωτικοποιηθεί το Αρχαίο Θέατρο του Κουρίου, η Κοιλάδα των Κέδρων, το Κάστρο στο Λιμανάκι της Πάφου, τα Ψηφιδωτά εκεί στην Πάφο, την Παραλία του Μακρονήσου, το Μοναστήρι του Κύκκου, ή ο Καταρράκτης των Καληδονιών;»... ΚΑΘΟΛΟΥ ΑΠΙΘΑΝΟ! Νυν υπέρ πάντων [των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου] ο αγών!

Κι όπως επίσης έγραφα και στην ανάρτηση ΜΟΥ με αρ. 77/2014 με αφορμή μια εκδήλωση στη Λευκωσία πραγματοποίησαν οι  λεγόμενοι “Φίλοι της Γης”, με αίτημα την αλλαγή των σχεδιασμών ώστε να προστατευθεί η Λίμνη της Πόλης Χρυσοχούς από αναπτύξεις γκολφ και επαύλεων και να διαφυλαχθεί η ωοτοκία των χελώνων: «Έshει χάζιν κάποιοι ρομαντικοί να πιστεύουν ότι θα ‘ρθουν οι όποιοι κυβερνώντες να ακυρώσουν το μεγαλεπήβολο έργο του Σιακόλα για κατασκευή γηπέδων γκολφ και επαύλεων στην περιοχή της Λίμνης, το περιβόητο Limnι Resort, για να σώσουν μερικές παλιο-χελώνες τζιαι τ’ αφκά τους»...

Τελευταία ήμουν παρών κι έλαβα μέρος σε κάποιες συζητήσεις [και μάλιστα με επώνυμους που είχαν κάποτε δράση μέσα από την Αριστερά] όπου υποβαλλόταν [και αναπαραγόταν] και το εκβιαστικό δίλημμα πως αν δεν περάσει το νομοσχέδιο για τις εκποιήσεις θα πρέπει να γίνει νέο κούρεμα καταθέσεων... Κανένας προβληματισμός για το ότι το υπό κατάρρευση τραπεζιτικό σύστημα της καπιταλιστικής Κύπρου αντανακλά τα αδιέξοδα του ιδίου του καπιταλισμού και ότι πρέπει να καταστρέψει ανθρώπους και κεφάλαια για να ξαναδημιουργήσει... Άστε που έχω ακούσει και την άποψη ότι «πρέπει να γίνουμε πιο έξυπνοι» για να ξεπεράσουμε τα προβλήματα μας και να ευημερήσουμε... [Θα παρακολουθήσουμε σεμινάρια εξυπνάδας;]... 
Περιττό να αναφέρω ότι υποβάλλεται εμμέσως πλην σαφώς και η άποψη για όλο και λιγότερο κράτος, που δεν έχει να κάμει μόνο με τη μείωση των υπαλλήλων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα [δεν υπάρχουν όμως προτάσεις που θα πάνε να εργαστούν οι άνθρωποι που θα χάσουν τις δουλειές τους], αλλά και με την παράδοση στον ιδιωτικό τομέα πολλών υπηρεσιών που προσφέρει επιτυχώς το δημόσιο...  

Πολυμέτωπη, λοιπόν, η πάλη ενάντια στον νεοφιλελευθερισμό. Γι’ αυτό ας προσπαθήσουμε να είμαστε όσο το δυνατό πιο πολλοί έξω από το Προεδρικό... 


*************************

Υστερόγραφον
Α, και παρεμπιπτόντως μια και μίλησα πιο πάνω και για «παραπούλια», αυτός ο ούτω καλούμενος Σύνδεσμος Προστασίας Δανειοληπτών και ο άλλος ο Σύνδεσμος Προστασίας 1ης Κατοικίας [ιμίshι μου], ίντα ρόλους παίζουν; «Τούτοι» προφανώς ΔΕΝ θα είναι έξω που το Προεδρικό (αύριο Τετάρτη), γιατί ως φαίνεται έχουν εισοδήματα και καταφέρνουν τα να πληρώνουν τες δόσεις τους στις Τράπεζες... Σήμερα Τρίτη οι Πρόεδροι των δύο συνδέσμων [Μελάς και Παπαδούρης] συναντήθηκαν με τον Νίκαρο στο Προεδρικό [άμα ο Πρόεδρος χέλει να κάμει κάτι ή/και νοιώθει ότι εν να τον στηρίξουν κάποιοι, χωρεί τον τζιαι η τρύπα του βελονιού] και συζήτησαν το θέμα του νόμου για τους εκποιήσεις. Κι ακολούθως οι Πρόεδροι των δύο συνδέσμων βγήκαν και εκάμαν έκκληση στα κόμματα να ψηφίσουν το νομοσχέδιο για τις εκποιήσεις... 
Τελικά σάμπου τζι’ εν ταξικό τζιαι τούτο το θέμα, τζιαι τους δκυο Προέδρους και τους συνδέσμους τους δεν τους αφορούν ούτε αυτούς οι εκποιήσεις των περιουσίων των λαϊκών στρωμάτων; Ο δικηγόρος Μελάς μάλιστα είπε πως «... υπάρχει ρητή πρόνοια [σημ.: στο νομοσχέδιο] για απεριόριστο δικαίωμα πρόσβασης στο δικαστήριο οποιουδήποτε δανειολήπτη και με βάση αυτή τη διαδικασία, η διαδικασία εκποίησης σταματά μέχρι να επιλυθεί το θέμα στο δικαστήριο»... Δουλειές με φούντες ανοίγονται για τον κύριο Μελά!

Οι άλλοι [της Κίνησης Νεοπροσληφθέντων Λιανικού Εμπορίου] που χθες [μια ομάδα απ’ αυτούς] διαμαρτύρονταν έξω από το Υπουργείο Εργασίας ζητώντας τη ΜΗ κατάργηση της λειτουργίας των καταστημάτων τις Κυριακές [υποστηρίζοντας στην ουσία τα συμφέροντα των μαστόρων τους σε βάρος των μικροκαταστηματαρχών], θα συμμετέχουν στην κινητοποίηση; Ή μήπως είναι ικανοποιημένοι με τους ψευτο-μισθούς που παίρνουν; [Κάποιος σήμερα στον “ΑΣΤΡΑ” είπε πως εργάζονται για 3(!) ολόκληρα ευρώ την ώρα!]... 
Πιο πολλά γι αυτήν την Κίνηση εδώ... 

Εμείς πάντως θα ‘μαστε εκεί στην “Πλατεία”!


Anef_Oriwn
[Εμάς εν θα μας εκποιήσουν; Υποθέτω θα αντιλαμβάνεστε πώς γίνεται η εκποίηση των ανθρώπων!]
(γράφτηκε την) Τρίτη 26/8/2014 

*************************************

Νυχτερινό μεταγράφημα – Εικόνες από τη σημερινη κινητοποίηση (27/8/2014 – 10:35 μ.μ.)

Ο κόσμος δεν είναι και πολύς απόψε έξω από το Προεδρικό. Άντε γύρω στις 1500, το πολύ 2000 άτομα... Φαίνεται ότι ο κόσμος, είτε δεν έχει αντιληφτεί τι παει να γίνει με τις εκποιήσεις [τζιαι τζιοιμάται το ύπνο του δικαίου του σφαχτού], είτε δε τον νοιάζει, ή μπορεί να αναμένει και κάνα θαύμα για να τον σώσει. Εδώ οι γονιοί τζι’ οι παππούδες μας εμαλλώναν για έναν ανάωλο, τζιαι «τούτοι» χαβάν τους.... Όμως ΔΕΝ θα ασχοληθούμε αναλυτικά με το θέμα τώρα...  
Για την ώρα θα παραθέσουμε μόνο μερικές εικόνες από την αποψινή μάζωξη έξω από το Προεδρικό...    

(Θα μας κλέψουν τζιαι την υγεία τζιαι εν να κάμουν χωματερές για να μας πετάσσουν, αφού πιάσουν τα “εξαρτήματα” π’ αξίζουν)

(Άραγε για ποιον υπουργό μιλούν;)

(Μπορεί να πιάσουν τζιαι καλά ριάλια˙ τζιείνοι ούλλοι οι Προεδρικοί Σύμβουλοι πόσα εν να πάσιν;)

Anef_Oriwn 
27/8/2014 

***********************************

(Γιατί ο “δικός μας” Νομπελίστας θέτει εμμέσως πλην σαφώς το εκβιαστικό δίλημμα «εκποιήσεις ή νέο κούρεμα» με στοχεύοντας να παραμείνουμε στο ευρώ;)

Anef_Oriwn
28/8/201410:00 π.μ. 

Δευτέρα 25 Αυγούστου 2014

Ανάρτηση 83/2014* [προγραμματισμένη, τεράστια, κάπως ετεροχρονισμένη, καλοκαιρινή, των διακοπών, κυπριακή, εκδρομική και περιηγητική] – 12+1 προτάσεις, εισηγήσεις και σκέψεις για υστερο-αυγουσκιάτικες** (εκδρομικές) εξορμήσεις και εξόδους εντός (Κύπρου)... [Μέρος 1ον – “Η εισαγωγή”]...


{* - Επεξηγηματική σημείωση No 1 – 24/8/2014:

Το μεγαλύτερο μέρος του κείμενο ΜΟΥ γι’ αυτήν την ανάρτηση ξεκίνησα να το γράφω πρόχειρα κατά τα τέλη του Ιούνη με σκοπό να το αναρτήσω τότε ή το αργότερο αρχές του Ιούλη˙ πιο κάτω στα (ετεροχρονισμένα) “Προλογικά” ΜΟΥ, αναφέρω τι ΜΟΥ έδωσε αφορμή για τη συγγραφή του. Κάποια στιγμή ξεκίνησα να το καθαρογράφω στο Word συμπληρώνοντας τις ιδέες ΜΟΥ και βελτιώνοντας εκφραστικά και συντακτικά το κείμενο, αλλά τελικά κατάφερα να το ολοκληρώσω μόλις το περασμένο παρασκευο-σαββατοκύριακο. Επειδή όμως το κείμενο είναι αρκετά αναλυτικό και περιεκτικό και κατέληξε τεράστιο -η μια κουβέντα έφερνε την  άλλη- θα το αναρτήσω σε δύο δόσεις. Για να μεν βαρεθείτε τζιόλας να το δκιαβάσετε. Σήμερα θα παραθέσω μια αρκετά λεπτομερή και μακροσκελή εισαγωγή και σε προσεχή νέα ανάρτηση μου το υπόλοιπο κομμάτι με τες συγκεκριμένες εισηγήσεις και προτάσεις ΜΟΥ για υστερο-αυγουσκιάτικες ή/και πρωτο-σεπτεμβριανές διακοπές}...

****************************
{** - Σημείωση No. 2:
υστερο-αυγουσκιάτικες – στα ύστερα, δηλ. στα τέλη του Αυγούστου, αλλά δεν αποκλείονται και οι αρκές του Σεπτέμβρη}...

********************************
Εισαγωγικά

Ο παρέας ΜΟΥ ο Σταυρής ο Δάσκαλος«κύριος Σταύρος», όπως τον φωνάζουν οι μαθητές του]  συνηθίζει να λεει [μετά που θα περάσει ο Δεκαπενταύγουστος], «βάρ’ του ρίγανη***, πάει κι αυτό το καλοκαίρι, πάνε κι αυτές οι διακοπές»!
{*** - Σημείωση No. 3:
Τη ρίγανη στη σούβλα τη βάζουμε όταν αυτή έχει σχεδόν ψηθεί˙ άρα και το «βάρ’ του ρίγανη», προφανώς πάει να πει ότι κάτι έχει σχεδόν ολοκληρωθεί, έχει κλείσει ο κύκλος του}...

Θεωρεί, που λέτε, ο παρέας ο Σταυρής ότι μια και πέρασαν οι 15 τ’ Αυγούστου πάμε ολοταχώς για το τέλος του μηνός και συνάμα και το τέλος των καλοκαιρινών αργιών και διακοπών. Ο κόσμος επιστρέφει στις δουλειές του [οι πιο πολλοί μετά το 15αύγουστο] και οι δάσκαλοι, οι καθηγητές και οι μαθητές στα σχολειά τους, στις αρχές του Σεπτέμβρη. Και συνήθως τον πιάνει και μια μελαγχολία... Όχι πώς δεν αγαπά τη δουλειά του και τα παιδιά, ή είναι φυγόπονος, αλλά θεωρεί το [γενικότερο εκπαιδευτικό] περιβάλλον μέσα στο οποίο εργάζεται ιδιαίτερα συντηρητικό και εσωστρεφές και τον κάμνει να αισθάνεται σαν εγκλωβισμένος. Να φανταστείτε ότι κάθε χρόνο ζητά [χωρίς πάντα να το πετυχαίνει] να ΜΗΝ διδάσκει Θρησκευτικά στα παιδιά γιατί έχει [λέει] συνειδησιακό πρόβλημα... Δεν θέλει, λέει, να παρουσιάζει ως πραγματικότητες στα παιδιά, διάφορα ψέματα και παραμύθια... 

Αλλά ας επιστρέψουμε στην κουβέντα μας περί του τέλους του καλοκαιριού... Θεωρητικά δεν διαφωνώ και πολύ μαζί με τον Δάσκαλο τον Σταυρήν... Όντως το δεκαπενταύγουστο αποτελεί ορόσημο για το καλοκαίρι και τις διακοπές καθώς μπορεί να σηματοδοτεί, για κάποιους ανθρώπους, το τέλος του καλοκαιριού... [Από Αύγουστο χειμώνα που λένε και στα ρωμαίικα χωριά]... 
Αλλά τζιαι με τους τες μαυρογέρημες τες εκποιήσεις τι διακοπές να κάμουμε, όταν το μυαλό ΜΑΣ είναι αλλού; 


*****
Στην πράξη όμως, τα πράματα είναι διαφορετικά. Ας μην ξεχνάμε ότι παλαιότερα πολύς κόσμος καρτερούσε το Δεκαπενταύγουστο για να κάτσει έστω και για λίγες μέρες να ξεκουραστεί... 
Κι ΕΜΕΙΣ [ως οικογένεια] δεν είναι λίγα τα ταξίδια που κάναμε κοντά στο Δεκαπενταύγουστο ή ακριβώς μετά απ’ αυτό. Λόγου χάριν, ταξιδέψαμε τέτοιες εποχές,
στην Ιταλία το 2001,
στην Κρήτη το 2004,
στη Θάσο το 2008, και
στην Πελοπόννησο και τα Κύθηρα το 2010...

(Λιαστά χταπόδια, μεζές τέλειος για το ούζο – Εικόνα έξω από ταβέρνα παρά το Λιμάνι της Χώρας στη Θάσο)

Σε άλλες δυο περιπτώσεις, [και πάλι Αύγουστο καιρό], τις εποχές όμως, των παχέων αγελάδων κάναμε και δυο ταξίδια στο εξωτερικό για να παρακολουθήσουμε την “Ομονοιά-κκα” να παίζει σε ευρωπαϊκούς αγώνες. Η πρώτη φορά ήταν  το 1995 όταν πήγα με φίλους στη Μάλτα και η δεύτερη το 2000 [νομίζω] ήταν ταξιδέψαμε οικογενειακώς στη Λευκορωσσία... Ήταν τότε που η σύζυγος ΜΟΥ, βλέποντας πόσο ξεσάλωσαν* εκεί οι κυπραίοι, [δηλ. οι άντρες που δεν συνοδεύονταν] δήλωσε ότι ΔΕΝ θα μου ξαναεπιτρέψει να ταξιδέψω στο εξωτερικό ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ – όχι και πως ΜΟΥ είχε τύχει και πολλές φορές μέχρι τότε.
{* - ξεσαλώνω - σύμφωνα με το ελληνικό slang λεξικό- σημαίνει γλεντάω με πάταγο, κάνω πράγματα που πριν δεν θα περνούσαν από το μυαλό μου γιατί μου καύλωσε, έτσι, πάνω στην τρέλα μου, σπάω ηθικούς φραγμούς, ενώ άλλοι (και εγώ ο ίδιος) δεν θα το περίμεναν από εμένα, κυρίως δε σεξουαλικής φύσης}...

Με την ευκαιρία αυτής της ανάρτησης, να αναφέρω επίσης [πιο πολύ για λόγους ιστορίας] ότι για τις εντός Κύπρου ολιγοήμερες [συνήθως από 3 μέχρι 5 μέρες] καλοκαιρινές μας εξόδους/διακοπές, επιλέγαμε μέχρι πριν μερικά χρόνια, να πηγαίνουμε στον Πεδουλά, ενώ ενίοτε πηγαίναμε και κατά Πάφο μεριά.

(Μια όψη τού Πεδουλά)

Τα τελευταία όμως μερικά χρόνια, έχουμε αραιώσει από το Τρόοδος [κι αν πάμε, προορισμός μας είναι πλέον η περιοχή των Πλατρών], ενώ στους προορισμούς μας εξακολουθεί να κατέχει σημαντική θέση και η περιοχή της Πάφου, ιδιαίτερα ενισχυμένη μάλιστα τον τελευταίο χρόνο...  

{Εδώ θα κάμω μια παρένθεση, για να μεταφερθούμε για λίγο (νοερώς φυσικά) καμπόσα χρόνια πίσω˙ οι πιο πάνω αναφορές ΜΟΥ, έκαναν και το μυαλό ΜΟΥ να ταξιδέψει πίσω στην προεφηβική(!) ΜΟΥ ηλικία και να θυμηθεί πολλά και  διάφορα... Εδώ, για την ώρα, απλώς θα αναφέρω μια διήμερη εκδρομή που κάναμε οικογενειακώς με το λεωφορείο από το χωριό στο Μοναστήρι της Παναΐας του Τζιύκκου (όπου και μείναμε ένα  βράδυ) κατά το τέλος τού Αυγούστου τού 1969˙ είχα τότε μόλις τελειώσει το Δημοτικό. Όμως για ‘κείνη την έξοδο ΜΑΣ θα προσπαθήσω να γράψω πιο πολλά κάποια άλλη φορά, όταν θα ξεκινήσω να γράφω κατά διαστήματα στο Blog ΜΟΥ ιστορίες από τα παιδικά και εφηβικά ΜΟΥ χρόνια σε μια ρουμπρίκα κάτω από τον τίτλο “Ιστορίες και ενθύμησες από τα παλιά”}...    

Επειδή λοιπόν, το καλοκαίρι έχει [ημερολογιακά] ακόμα λίγες μέρες μπροστά του [το τέλος του μηνός είναι σε 10 μέρες], σκεφτήκαμε να κάμουμε [για όσους φυσικά έχω και τον χρόνο, αλλά και τα οικονομικά μέσα να το πράξουν] μερικές εισηγήσεις για εκδρομές και εξόδους [εντός Κύπρου] κατά τις εναπομείνασες μέρες τ’ Αούστου...

{Εδώ θα κάμω ακόμα μια παρένθεση, πιο μεγάλη αυτή τη φορά, για να πω ότι αρκετές από τις σκέψεις και τις προτάσεις ΜΟΥ που θα καταθέσω πιο κάτω, τις είχα συλλάβει το μυαλό ΜΟΥ και τις είχα καταγράψει πρόχειρα σ’ ένα τετράδιο κατά τα τέλη του Ιούνη πριν να ξεκινήσουν οι καλοκαιρινές διακοπές. Δεν είχα όμως καταφέρει, λόγω άλλων υποχρεώσεων και προτεραιοτήτων να τις μεταφέρω σ’ ένα ολοκληρωμένο κείμενο Άκη να τις αναρτήσω εδώ στο Blog. Ας είναι όμως έστω και τώρα...

Έγραφα λοιπόν, τότε ως εισαγωγή στο κείμενο που ετοίμαζα και το οποίο θα προηγείτο της ανάρτησης ΜΟΥ με αρ. 77/2014, αλλά διάφορες καταστάσεις άλλαξαν τη σειρά...  

**************************
Προλογικά 
[ετεροχρονισμένα γιατί γράφτηκαν κατά τα τέλη του Ιούνη]

Από τα παιδικά/μαθητικά ΜΟΥ χρόνια θεωρούσα ότι το τέλος του Ιούνη και το κλείσιμο των σχολείων σηματοδοτούσαν και την ουσιαστική έναρξη του καλοκαιριού και των καλοκαιρινών διακοπών. Κι αυτό δεν ίσχυε μόνο για ‘μας τους μαθητές αλλά γενικότερα [και για τους γονείς μας, ας πούμεν], καθότι τότε καταλάγιαζαν και οι αγροτικές δουλειές – στα χωράφια και τη μάντρα... [Να σημειώσω ότι στη δική μας εποχή τα Δημοτικά  έκλειναν στις 28 του Ιούνη και τα Γυμνάσια Λύκεια κάπου στα μέσα του μηνός]...
Το ίδιο συνέχισα να νοιώθω όταν μετά από χρόνια έκλειναν και τα σχολεία των δικών μου παιδιών, αλλά και πιο μετά όταν αποκτήσαμε και εκπαιδευτικούς στο στενό οικογενειακό μας περιβάλλον. Περίπου τότε ξεκινούσαμε να κάνουμε και σχέδια και προγραμματισμούς για τις καλοκαιρινές  μας διακοπές είτε εντός, είτε εκτός Κύπρου, οι οποίες τοποθετούνταν μέσα στον Αύγουστο όταν έπαιρνα κι εγώ τις άδειες μου  για 3-4 εβδομάδες... [Την δεκαετία του ‘90 ο σχεδόν μόνιμος καλοκαιρινός προορισμός μας έστω και για μερικές μέρες ήταν, όπως ανάφερα και πιο πάνω, ο Πεδουλάς. Εκεί, κυρίως τις μέρες του 15αυγουστου μαζευόταν πάρα πολύς κόσμος. Τα τελευταία χρόνια όμως έχει ξεφτίσει, κατά που μού φαίνεται, η τουριστική κίνηση των ορεινών θέρετρων]...
Αυτό το συναίσθημα και την ανάγκη και επιθυμία για διακοπές τα νοιώθω έντονα κι αυτές τις μέρες [σημ. 22/8/2014: εκείνες τις τελευταίες μέρες του Ιούνη], ίσως και ένεκα του καύσωνα καθώς το θερμόμετρο ανέβηκε στους 42ο βαθμούς... [Σημ. 26/6/2014: κι αυτές τις μέρες καύσωνας είναι!]... Πάντως οι δύσκολοι καιροί που διάγουμε ΔΕΝ ΜΟΥ αποστερούν ούτε τα αισθήματα ούτε και τη διάθεση να ονειρεύομαι εκδρομές και ταξίδια σε μέρη γνωστά, αλλά κι άγνωστα για τα οποία διαβάζω σε ταξιδιωτικά περιοδικά.

(Εικόνα θεϊκή και παραδεισένια από τις μακρινές Μαλδίβες)

Κάποιους προγραμματισμούς για διακοπές [εντός Κύπρου φυσικά – πού χρήμα για έξω] έχουμε ήδη κάμει... Πολλά ήταν τα προβλήματα και οι ανατροπές που έτυχαν στη ζωή μας από πέρσι το καλοκαίρι [γι’ αυτές θα μιλήσω σε προσεχή ανάρτηση ΜΟΥ] και λίγη ξεκούραση και ηρεμία εκτός σπιτιού μάς χρειάζεται. Και θα την αναζητήσουμε με ξάπλες και βόλτες, είτε στη δροσιά των βουνών, είτε της θάλασσας...   


(Ακόμα μια θεϊκή εικόνα – Ζήτω οι ξαπλες!)

Πιο κάτω θα κάμουμε κάποιες εισηγήσεις για τις καλοκαιρινές διακοπές που θα περιλαμβάνουν κυρίως εξόδους και εκδρομές. Την ιδέα την πήραμε από ένα ρεπορτάζ του περιοδικού Time Out, από το τεύχος για τον μήνα Ιούλη που εκδόθηκε τέλος του Ιούνη... [Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 150 τευχών του περιοδικού, 15 συντάκτες του περιοδικού -κι όχι μόνο- παραθέτουν ο καθένας 10 ή και λιγότερες δικές τους στιγμές από παλαιότερες εξόδους και διακοπές τους κατά τις οποίες είχαν περάσει όμορφα και χαρούμενα διασκευάζοντας, γελώντας και τραγουδώντας]...

Εμείς εδώ θα περιοριστούμε ΜΟΝΟ σε 13 προτάσεις, 12 εντός Κύπρου [συμπεριλαμβανομένης και μίας στα κατεχόμενα] και 1 εκτός, τις οποίες μάλιστα θα αναλύσουμε και λίγα και θα τις διανθίσουμε με φωτογραφίες.
Σε άλλη ανάρτηση ΜΟΥ που ετοιμάστηκε προ-αυγουστιάτικα αλλά αναρτήθηκε αρχές τ’ Αυγούστου, έγραφα τότε [μια και  ο Αύγουστος είναι για τους κύπριους και ο κατ’ εξοχή μήνας των αδειών], ότι θα κάμω εισηγήσεις για μικρά και σχετικά ανέξοδα πράγματα που μπορείτε να κάμετε [σε πείσμα των χαλεπών καιρών που διανύουμε] για να χαρείτε [ακόμα πιο πολύ] τις διακοπές σας. Ανάμεσα σ’ αυτά είναι τα τζίζι μίζι (μεζεκλίκκια στα κάρβουνα που καταναλώνονται στο πόδι], το ούζο, το αϊράνι, το μαχαλλεπίν... [Όπως ανάφερα και πιο πάνω, για όλ’ αυτά έχω γράψει εδώ]...

**************************************
Πάμε όμως τώρα και στις προτάσεις και εισηγήσεις ΜΟΥ για 12 (εντός) συν 1 (εκτός) εκδρομικές εξόδους... 

Και μη ξεχνάτε ότι εκεί που θα είσαστε για διακοπές μπορείτε,
-  να διαβάσετε και κάνα βιβλίο˙ εγώ ξεκίνησα να διαβάζω το βιβλίο της Ζέφης Κόλλια, “Λώρα, η τελευταία των Μαρξ”, για το οποίο θα γράψω περισσότερα σε άλλη ειδική ανάρτηση ΜΟΥ κι αφού το τελειώσω,

-  να πάτε σε κάποια προβολή καλοκαιρινού σινεμά˙ πάντως η τελευταία ταινία που ΕΜΕΙΣ είδαμε [σε κανονικό κινηματογράφο] ήταν το “Το πουλλίν της Κύπρου”, του Λώρη Λοϊζίδη κι ομολογώ πως γέλασα με την καρκιάν ΜΟΥ,

-  να παρακολουθήσετε κάποια θεατρική παράσταση˙ οι διάφοροι θεατρικοί όμιλοι βγαίνουν τσάρκα στην ύπαιθρο τώρα το καλοκαίρι και παρουσιάζουν τις παραστάσεις τους [συνήθως κωμωδίες]. Τις πλείστες φορές είναι επιχορηγημένες [ίσως από τις τοπικές αρχές]... Τα τελευταία χρόνια ΕΜΕΙΣ παρακολουθήσαμε τέτοιες παραστάσεις στο Βουνί, το Κοιλάνι και τον Μονιάτη, ενώ πολυ παλαιότερα και τον Πύρκον της Τηλλυρκάς και στον Πεδουλά,

-  να επισκεφτείτε κάποιο τοπικό παραδοσιακό φεστιβάλ, η κάποια τοπική εκδήλωση ή σύναξη˙ γίνονται πολλές τέτοιες εκδηλώσεις τον Αύγουστο αλλά και τον Σεπτέμβρη,

-   να παρακολουθήσετε κάποια συναυλία [έρχονται αρκετοί έλληνες καλλιτέχνες/τραγουδιστές στην Κύπρο -κυρίως τον Σεπτέμβρη], παρ’ όλο που οι τιμές εισόδου είναι τις πιο πολλές φορές τσουχτερές. Φυσικά εμείς ήδη παρακολουθήσαμε δυο συναυλίες σχεδόν μούχτιν στο Φεστιβάλ της ΕΔΟΝ στις αρχές του Ιούλη˙ η μια με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου και η άλλη με την Γλυκερία, τον Μπάση κι άλλους αοιδούς...

-    Κι αν δεν θέλετε να χάσετε το ιστορικό παιχνίδι της “Ομονοιά-κκας” για τα playoffs του Europa League που θα διεξαχθεί την Πέμπτη 28 του μηνός στη Λευκωσία με την Ομάδα να έχει πολλές πιθανότητες για πρόκριση στους Ομίλους [παίζει με την “Ντυναμό” της Μόσχας], ε τότε μπορείτε να ... το δείτε από τηλεοράσεως. Έτσι κάναμε κι ΕΜΕΙΣ στις Πλάτρες με το πρώτο ματς της “Ομόνοιας” με τη “Μέταλουργκ” Σκοπίων στη Λευκωσία στις 31 του Ιούλη˙ τότε είχε κερδίσει η  “Ομόνοια” με 3-0!

Η συνέχεια [δηλ. το 2ο Μέρος] με τις “Προτάσεις” ΜΑΣ θα παρατεθεί σε κάποια από τις προσεχείς 2-3 αναρτήσεις ΜΑΣ...

Anef_Oriwn
[γράφοντας τα προκαταρκτικά για τις ομορφιές της Κύπρου]
Παρασκευή 22/8/2014  

Σάββατο 23 Αυγούστου 2014

Ανάρτηση 82/2014 [έκτακτη, Strovolioti-κη, πολιτικο-ιδεολογική, αντικαπιταλιστική, σοσιαλιστική, εκπαιδευτική] – Στοιχειώδη μαθήματα (για αδαείς) για τον Σοσιαλισμό...


Εισαγωγικά

Τάδε έφη Strovoliotis [σε σχόλια ΤΟΥ στο Blog ΜΟΥ]:




[Πολλά «Κύριε ελέησον» εππέσαν για το κούρεμα! Κανέναν όμως για τον κατακουρεμένο μάγο παρπέρην;]...

(του ΠΙΝΦιλελεύθερος Παρασκευή 22/8/2014)

Αν οι πιο πάνω τοποθετήσεις δεν έγιναν για πλάκα, ή ίσως και για να πικκάρουν, τότε αυτές αποτελούν έκφραση εξόφθαλμης αγραμματοσύνης κι απαχαροσύνης για το τι εστί Σοσιαλισμός. Κι αυτό μπορούμε να το διαπιστώσουμε πιο πολύ όσοι από ΕΜΑΣ κατέχουμε δκυο-τρία πράματα για το περιεχόμενο της σοσιαλιστικής θεωρίας και πράξης και μπορούμε έτσι να έχουμε άποψη και να κρίνουμε τί λαλεί ο κάθε άσχετος που προσπαθεί να το παίξει και δαήμονας πάνω σ’ ένα αντικείμενο για το οποίο «δεν κατέχει πραμα»... Τζιαι για να το κάμω πιο λιανά θα παρομοιάσω τις πιο πάνω Strovolioti-κες [περί «σοσιαλιστικών μέτρων»] τοποθετήσεις, με το πώς ένας ανορθόγραφος γράφει το «και» που αντί να γράφει «και» γράφει «κε»...

Παρ’ όλο που στην ίδια ανάρτηση ΜΟΥ έγραφα, [σχολιάζοντας τις πιο πάνω φαιδρότατες τοποθετήσεις τού Strovolioti] πως: «... επειδή δεν έχω ΚΑΜΙΑ διάθεση να ξεκινήσω έναν νέο μονόλογο [γιατί έχει παρέλθει προ πολλού η εποχή που “όποιος shύλλος έλασσεν, εβούννουν τού πέτραν”] κι  ούτε να (ΣΟΥ) κάμω και μαθήματα περί Σοσιαλισμού, δεν θα απαντήσω στη φαιδρή κι ασυνάρτητη τοποθέτηση ΣΟΥ, αν πρώτα δεν επιχειρηματολογήσεις για να αποδείξεις ότι αυτή έχει έστω και κάποια βάση...», εντούτοις άλλαξα τελικά γνώμη. Αποφάσισα, λοιπόν, να πω λίγα λόγια [σ’ αυτήν την ξεχωριστή ανάρτηση ΜΟΥ] για τον Σοσιαλισμό, γιατί τα όσα αφοριστικά κι συνθηματολογικά λέει ο Strovoliotis, ΔΕΝ αποτελούν απλώς μια απλοϊκή τοποθέτηση ενός αγράμματου τζι’ αχάπαρου [για το τι εστί Σοσιαλισμός] πολίτη, αλλά μια χοντροκομμένη και [ίσως και σκόπιμα] στρεβλή και παραποιημένη αντίληψη για τον Σοσιαλισμό, από έναν επώνυμο πολίτη... [Έναν πολίτη που τον περασμένο Γενάρη – Φεβράρη, τον κάλεσαν και στον “ΑΣΤΡΑ” να πει την άποψη του για το ΑΚΕΛ με αφορμή το τότε Προγραμματικό Συνέδριο του]...

Έχουμε και λέμε, λοιπόν...

***********************************
 Μάθημα 1ον περί Σοσιαλισμού  

1. Με τον Σοσιαλισμό/Κομμουνισμό καλούμαστε να (επι)λύσουμε και στην ουσία να καταργήσουμε την βασική/κύρια εγγενή αντίφαση που ενυπάρχει στον Καπιταλισμό. Η αντίφαση αυτή συνίσταται μεταξύ του κοινωνικού χαρακτήρα της εργασίας [που σημαίνει ότι για να γίνει μια δουλειά, ή να παραχθεί ένας προϊόν, ή να προσφερθούν κάποιες υπηρεσίες εργάζονται πολλοί άνθρωποι] και της ιδιοποίησης/ιδιωτικοποίησης [από τους λίγους] του παραχθέντος πλούτου, οφέλους, ή/και κέρδους. Η μερίδα του λέοντος από τον πλούτο που παράγεται καταλήγει στις τσέπες των λίγων, ενώ εκείνοι που στην ουσία των παράγουν ζουν στην φτώχεια, την ανέχεια και τη μιζέρια...

Αυτή λοιπόν, η αντίφαση
αποτελεί και την κύρια αιτία που προκαλεί, αναπαράγει ή/και συντηρεί [και σε περιόδους κρίσεων οξύνει και μεγεθύνει] τις κοινωνικο-οικονομικές ανισότητες, οι οποίες με τη σειρά τους προκαλούν αντιπαραθέσεις, αντιπαλότητες και συγκρούσεις, και
απεικονίζει το εκμεταλλευτικό και απάνθρωπο πρόσωπο του Καπιταλισμού...

2. Με τον Σοσιαλισμό, λοιπόν, επιχειρείται η ανακατανομή αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου προς όφελος των πολλών με βασικό γνώμονα τις ανάγκες τους. Δηλαδή γίνεται μια μεγαλειώδης προσπάθεια μέσα από συγκεκριμένο Σοσιαλιστικό Πρόγραμμα, ΟΛΟΙ οι άνθρωποι να καταστούν ίσοι απέναντι στον παραγόμενο πλούτο κι όχι να είναι ίσοι στην φτώχεια, όπως στρεβλά και παραποιημένα αντιλαμβάνονται και ερμηνεύουν κάποιοι [εκ δεξιών ορμώμενοι] τον Σοσιαλισμό. Πώς στο διάολο, λοιπόν, το περιβόητο [τροϊκανο-κυβερνητικό] κούρεμα των καταθέσεων των εχόντων καταθέσεις και των κατεχόντων μετοχές [τον Μάρτη του 2013], αποτελεί «σοσιαλιστικό μέτρο»Έχει γίνει [με το κούρεμα] η όποια αναδιανομή πλούτου προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων, των χαμηλά αμειβομένων και των ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού; Έχουν μήπως “εθνικοποιηθεί” ή κρατικοποιηθεί τα “κουρεμένα” κεφάλαια με σκοπό να χρησιμοποιηθούν

-  για την κατασκευή υποδομών και έργων που θα αναβαθμίσουν το βιοτικό επίπεδο των χαμηλά αμειβομένων, ή/και
-  για την εφαρμογή κοινωνικών προγραμμάτων στήριξης και βοήθειας των πιο πάνω αναφερομένων ομάδων του λαού; 
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΑΠΌ ΤΑ ΠΙΟ ΠΑΝΩ! Το “κούρεμα” ήταν καταστροφή μέρους του συσσωρευμένου κεφαλαίου [από το ίδιο το σύστημα] ως αποτέλεσμα των ενδο-καπιταλιστικών αντιθέσεων, αντιπαραθέσεων κι αντιπαλοτήτων σε ευρωπαϊκό επίπεδο...
Άραγε να αναμένω απαντήσεις στα πιο πάνω ερωτήματα ΜΟΥ; 

3. Η αντίληψη ή η άποψη του οποιουδήποτε ότι η σοσιαλιστικοποίηση μιας κοινωνίας επιτυγχάνεται μέσα από την καταστροφή μέρους του ήδη συσσωρευμένου κεφαλαίου [όπως έγινε με το κούρεμα] δεν αποτελεί απλώς τσσιόφτα και ηλιθιότητα [που την πέταξε κάποιος τυχαία], αλλά είναι στην ουσία μια αντι-αριστερή, αντισοσιαλιστική πολιτική ασυναρτησία...  Άστε που κι αυτό ΔΕΝ στέκει, πρώτα και κύρια πολιτικοοικονομικά. ΔΕΝ μπορεί ένας καπιταλιστικός οργανισμός [όπως η Τρόικα], που στόχος και σκοπός του είναι η υπεράσπιση των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου να πάρει αποφάσεις ριζοσπαστικές για μέτρα κοινωνικά προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων...

[Και ο  Σοσιαλισμός δεν εφαρμόζεται με μέτρα σποραδικά και δη όταν αυτά είναι αποτέλεσμα της σύγκρουσης μεταξύ διαφόρων μορφών του κεφαλαίου. ΔΕΝ μπορεί να υπάρξει χωρίς ένα μελετημένο κι ολοκληρωμένο Σοσιαλιστικό Πρόγραμμα]...

4. Από την άλλη μπορεί να ειπωθεί [από υπερασπιστές μεν του καπιταλιστικού συστήματος, που διαφωνούν όμως με το κούρεμα] ότι το κούρεμα αποτελεί τελικά και μια πράξη αυτοαναίρεσης [αναίρεσης εκ των έσω] του ιδίου του Καπιταλισμού. Με την καταστροφή μέρους των κεφαλαίων μιας “εθνικής” οικονομίας [όπως της κυπριακής] αυτή η οικονομάει αποστερείται κεφαλαιουχικών πόρων που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για «επανεκκίνηση» της οικονομίας και την προώθηση της [καπιταλιστικής] ανάπτυξης. Όμως όπως είπαμε και πιο πάνω [στο τέλος του σημείου 2.] «η καταστροφή μέρους του συσσωρευμένου κεφαλαίου» αποτελεί απότοκο των ενδο-καπιταλιστικών συγκρούσεων, αλλά και του γεγονότος ότι ο Καπιταλισμός πρέπει να καταστρέψει για να μπορέσει να ξαναδημιουργήσει... [Απτό παράδειγμα οι τεράστιες επενδύσεις κεφαλαίων και οι αναπτύξεις που τροχοδρομούνται μετά από πολέμους]...  


5. Όμως, δεν είναι μόνο η καταστροφή μέρους του κεφαλαίου και κατ’ επέκταση και η μείωση του που μπορεί αν παρεμποδίζουν την ανάπτυξη υπό τις συνθήκες που διαμορφώθηκαν...[Κεφάλαια υπάρχουν ή μπορούν να βρεθούν!]... Σε περιόδους παρατεταμένων και γενικευμένων οικονομικών κρίσεων, που έχουν ως συνεπακόλουθο την ύφεση της οικονομικής και επιχειρηματικής δραστηριότητας, [όπως συμβαίνει τώρα, κυρίως στη Νότια Ευρώπη], το συσσωρευμένο κεφάλαιο λουφάζει και παραμένει σε αδράνεια... Ποιοι θα επενδύσουν και πού [σε ποιο τομέα της οικονομίας], ή για ποιους λόγους κάποιος [ακόμα και το κράτος] να κάμει επενδύσεις όταν δεν είναι καθόλου σίγουρος ότι θα έχει κέρδος. Ας πούμεν, υπό συνθήκες κρίσης και ύφεσης,

-  πότε θα γίνει απόσβεση τυχόν νέων κρατικών επενδύσεων σε νέα έργα υποδομής ή/και σε έργα κοινωνικής ωφέλειας, όπως σε δρόμους, νοσοκομεία, σχολεία, γήπεδα, θέατρα; Ή
-  τα νέα προϊόντα που θα παράγονται ή τις νέες υπηρεσίες που θα προσφέρονται, ποιοι θα μπορούν να τα/τις αγοράζουν όταν πολύς κόσμος είναι λόγω της κρίσης χωρίς δουλειά, ή οι μισθοί των εργαζομένων έχουν μειωθεί κατακόρυφα [για να τη βγάλει όσο πιο ανώδυνα γίνεται το κεφαλαίο];   
Το κεφάλαιο σήμερα δεν επενδύει [για να παράξει προϊόντα ή να προσφέρει υπηρεσίες], γιατί απλούστατα δεν του συμφέρει. Θέλει όμως να δραστηριοποιηθεί διαφορετικά γιατί στο κάτω – κάτω πρέπει να αναπαράγεται κιόλας, αλλά όχι σε παραγωγικούς τομείς. Στοχεύει λοιπόν τώρα, να πάρει τα έτοιμα, δηλ. τα σπίτια και τις περιουσίες του κόσμου και μάλιστα σε εξευτελιστικές τιμές... Είναι κι αυτό «σοσιαλιστικό μέτρο»;   

Αυτή λοιπόν, κύριοι κύριοι (νεο)φιλελεύθεροι, είναι μια [το κατά δύναμιν] ταξική ανάλυση της σημερινής οικονομικής και κατ’ επέκταση και πολιτικής πραγματικότητας. Όλα τ’ άλλα που ΕΣΕΙΣ λέτε αποτελούν και πάλι ταξική ανάλυση, αλλά από τη δική σας ταξική σκοπιά, έστω κι αν δεν το παραδέχεστε...

*************************************
Σημειώσεις, ερωτήματα και προβληματισμοί

1. Στερεότυπα σχόλια κι αφορισμοί του τύπου «είσαι δογματικός και συντηρητικός», ή «οι απόψεις σου δεν είναι νούσιμες», ή ότι «αυτά που λες ανήκουν σ’ ένα κόσμο φανταστικό κι όχι πραγματικό», ή ότι «αυτό το σύστημα έχουμε και να δούμε τί θα κάνουμε μ’ αυτό» κι άλλα τέτοια, αποτελούν έμμεση παραδοχή ότι κάποιοι δεν έχουν απαντήσεις πάνω στα ζητήματα που έχουμε θέσει και προσπαθούν να πουν «άλλα ‘ντα ‘λλων»... 


2. Κι ακόμα προσπαθώ να καταλάβω πώς έχουν ωφεληθεί από το “κούρεμα” οι μη έχοντες καταθέσεις ή οι έχοντες ελάχιστες [όπως η Αφεντομουτσουνάρα ΜΟΥ που είχε 700 ευρά], ή κατέχοντες κάποιες μετοχές, όπως ο φίλος ΜΟΥ ο Γκάνταλφ που είχε κοντά 6000 και πρέπει να τού έχουν μείνει καμιά 10ρια!


3. Γιατί, στην περίπτωση της Τράπεζας Κύπρου δεν αφέθηκε η αγορά να λειτουργήσει ελεύθερα και να αυτορυθμιστεί;


4. Ο μέχρι πρόσφατα συντάκτης του “Πολίτη” Δημήτρης Γεωργιάδης, τον οποίο ο Νίκαρος αναβάθμισε [για τις υπηρεσίες του] σε Πρόεδρο του Δημοσιονομικού Συμβουλίου,  χαρακτήρισε [υπό τη νέα του ιδιότητα] τις συστάσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου [μέσω της Ντέλια Βελκουλέσκου] για περαιτέρω περικοπές στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων ως «μια καλή ευκαιρία για να γίνουν οι αναγκαίες διορθώσεις και αλλαγές στο κρατικό μισθολόγιο»... Διερωτούμαι [ρητορικά φυσικά] γιατί κάποιοι [όπως ο κος Γεωργιάδης] έχουν κολλήσει σε μισθολόγια και συντάξεις κι επιμένουν σε περαιτέρω πετσοκόμματα τους, όταν οι Τράπεζες εν δισεκατομμύρια που χρειάζονται για να ορθοποδήσουν... Μέχρι που θα πάει η βαλίτσα; Μετά τις εκποιήσεις τι θα πουλήσουν οι κυβερνώντες; Τους αρχαιολογικούς χώρους ή τις φυσικές ομορφιές του τόπου μας; Εφανταστήκετε να ξεπουληθεί και να ιδιωτικοποιηθεί το Αρχαίο Θέατρο του Κουρίου, η Κοιλάδα των Κέδρων, το Κάστρο στο Λιμανάκι της Πάφου, τα Ψηφιδωτά εκεί στην Πάφο, την Παραλία του Μακρονήσου, το Μοναστήρι του Κύκκου, ή ο Καταρράκτης των Καληδονιών;


[Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι Γεωργιάδης είν’ αυτός που σε άρθρο του στον διαδικτυακό “Πολίτη” έλεγε στους μαθητές ότι δεν έχουν δικαιώματα: «Δεν έχετε δικαιώματα… γενικώς, απλώς επειδή γεννηθήκατε. Δεν έχετε δικαίωμα σε δωρεάν εκπαίδευση. Δεν έχετε δικαίωμα δωρεάν πρόσβασης σε υπηρεσίες υγείας, σε υπηρεσίες πολιτισμού. Πολύ περισσότερο δεν έχετε δικαίωμα δωρεάν μεταφοράς με το λεωφορείο»]...

Καληνύχτα ΣΑΣ!

Anef_Oriwn
[και θα τα πούμε την Τετάρτη στην κινητοποίηση έξω από το Προεδρικό]
Σάββατο 23/8/2014