Ανάρτηση 75/2014 [έκτακτη, επίκαιρη, μακροσκελής, παλαιστινιο-ισραηλινή, των σφαγών και της υποκρισίας] – Πόσο αξίζει μια ζωή ενός ισραηλινού και πόσο ενός παλαιστίνιου!

Προλογικά

Έχουμε μπει πια [όχι στον «Υδροχόο», αλλά] στον Αύγουστο... Κι εκεί που είπαμε πως ‘φύγαν [όχι οι «Ιχθείς», αλλά] οι μαύρες επέτειοι του Ιούλη και ότι είναι καιρός πια να κάνουμε και διακοπές και θα προχωρούσαμε σε πιο ανάλαφρα και χαλαρά γραψίματα κι αναγνώσματα, διάφορα γεγονότα δεν αφήνουν το μυαλό, την ψυχή τζιαι την καρκιάν ΜΑΣ να ηρεμήσει... [Έχουμε γράψει κι ένα κείμενο για τον Αύγουστο αλλά θα το αφήσουμε μάλλον για την επόμενη ανάρτηση, αν φυσικά δεν προκύψει κάτι άλλο στο μεταξύ]... Πάνω που είπαμε «Αύγουστος είναι» κι «όλα τριγύρω αλλάζουνε, προσγειωνόμαστε [για μια ακόμα φορά] ανωμάλως καθώς διαπιστώνουμε πως «όλα τα ίδια μένουν»...

Και δεν θα αναφερθούμε, 
-  ούτε στους Τροϊκανούς που εκατεβήκαν ΜΑΣ πάλαι σαν «μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά [και] ρίχτηκαν πάνω στην εργατιά...» για να ΜΑΣ φαν [με τες ευλογίες των κυβερνώντων] σπίθκια, χωράφκια τζιαι οικόπεδα˙ [επιστημονικά τζιαι τραπεζο-οικονομικά τούτον λαλούν το «εκποιήσεις»]˙ τελικά τα πάντα εν σοφία (εκ)ποίησες Νίκαρε! [Εγιώ πάντως έχω τζι’ έναν πεζουναρκόν(!) με καμιάν 50ρκάν πεζούνια.  Εν να μείνουν τζιαι τζιείνα άστεγα;], αλλά
-  ούτε και στις δηλώσεις της Ντέλιας της Βελκουλέσκαινας της Τροϊκανής [αυτηνής του Δδου Ννου Ττου – ΔΝΤ], ότι πρέπει να γίνουν περαιτέρω μειώσεις μισθών στον δημόσιο τομέα [κοπέλια ετοιμαστείτε, ο Πρόεδρος είπεν ότι «δεν υπάρχει καμία απολύτως υποχρέωση να προχωρήσουμε στις όποιες υποδείξεις κάποιου μέλους της τρόικας» – ουουου Γριστέ τζιαι Παναΐα ΤΟΥΣ, «τούτος» εδεσμεύτηκεν πάλαι!]...

******************************

Πόσο πάει η ζωή ενός παλαιστίνιου και πόσο ενός ισραηλινού

Εκείνο όμως, που αυτές τις μέρες απασχολεί ιδιαίτερα και την σκέψη και τη συνείδηση ΜΟΥ και κάποιες στιγμές κτυπά και ως γροθιά στο στομάχι ΜΟΥ και το νεκατώνει, εν η συνεχιζόμενη σφαγή των παλαιστινίων της Γάζας από τους ναζί του Ισραήλ...  

Η περιβόητη τριήμερη [ανθρωπιστική όπως την ονόμασαν] εκεχειρία που συμφωνήθηκε πριν μια-δυο μέρες μεταξύ της Χαμάς και των ναζί του Ισραήλ, εκατάρρευσεν πριν καν ξεκινήσει. Οι ισραηλινοί εκατηγορήσαν την Χαμάς για την απαγωγή ενός ισραηλινού στρατιώτη τζι’ (εξανα)μπήκαν [δεν ξέρω αν εφύαν ποττέ τους] στη Γάζα [τούτη τη φορά εβομβαρδίσαν την πόλη της  Ράφα στα σύνορα με την Αίγυπτο] τζι’ εκάμαν τα πουβόλου. Θάνατος, χάος, συντρίμμια, απόγνωση κι ένας ατελείωτος θρήνος!

Εμείς θα (ξανα)σημειώσουμε εδώ, ότι μετά από την νέα εγκληματική επίθεση των ναζιστών του Ισραήλ [και δεν θα πάψω να τους ονομάζω ναζί όσο κι αν είμαι εναντίον στον θρησκευτικό κι όχι μόνο φονταμενταλισμό της Χαμάς] σκοτώθηκαν άλλοι 150 παλαιστίνιοι! 15 από τους δολοφονημένους είναι από την ίδια οικογένεια, με τα 5 απ’ αυτά να είναι παιδιά μεταξύ 3-10 ετών... Σάμπου τζι’ εν μούγιες, ρε gamoto, [οι παλαιστίνιοι] που σκοτώνουν οι ισραηλίτες;!

Είδετε όμως που ούλλοι [και ισραηλινοί και δυτικοί] εshίσαν τον κώλο τους για έναν ισραηλινό στρατιώτη, που λένε πως το συνέλαβε η Χαμάς; [Έτσι πάνοπλο πως τον εσυλλάβαν εν ι-ξέρω]... 

Μα εν νεν πόλεμο που έχουν σιόρ; Εν θα πιάσουν, ya οι μεν ya οι δε τζιαι αιχμάλωτους; Πού ξέρουν ότι ο συγκεκριμένος στρατιώτης δεν έχει σκοτωθεί; Αλλά εξεχάσαμεν... «Τούτος» εν που την άρια ισραηλινή φυλή, εν νεν κανένας καταϊshεμμένος παλαιστίνιος, που ως τζιαι δακάτω στην Κύπρο κάμνουνεν τους τη ζωή ποδήλατο... Είπαν μάλιστα ότι συγκεκριμένος ισραηλινός στρατιώτης, [που όπως επίσης είπαν, εν τζιαι ανθυπολοχαγός] έχει και αγγλικό διαβατήριο. Και τότε βγήκαν άγγλοι, γάλλοι, αμερικανοί και λοιποί υποκριτές Γραμματείς και Φαρισαίοι, να απαιτήσουν την άμεση απελευθέρωση του. Ρε gamoto, μα «εν που shίστον μιάλον [μεγάλης περιωπής] που έφκην τούτος ο ισραηλίτης» [που θα ελάλεν τζι’ η θκεια ΜΟΥ η Κατινού η Τσουρέλλα, η Αθυρόστομη]... «Τους άλλους [τους παλαιστίνιους] εν νεν Μάνα που τους εγέννησεν;»

{Σημείωση: Όπως ανακάλυψα κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια ετοιμασίας της ανάρτησης, σύμφωνα με ανακοίνωση του ίδιου του ισραηλινού στρατού ο ισραηλινός στρατιωτικός τελικά «σκοτώθηκε σε μάχες στη Λωρίδα της Γάζας, την Παρασκευή 1η Αυγούστου 2014»...}

Για το πώς όμως έχουν τα πράματα στην άλλη [την παλαιστινιακή] πλευρά, αντιγράφω από το ελληνικό site Protagon από ένα κείμενο της Μαρίας Πετρίδη με τίτλο “(δεν)Είμαστε όλοι Παλαιστίνιοι”:

«Ξέρω ότι θα σπάσω έναν ανείπωτο κανόνα με αυτό μου το γράμμα αλλά δεν αντέχω άλλο να μένω σιωπηλός. Σήμερα είδα τη φωτογραφία ενός άντρα Παλαιστίνιου που έκλαιγε. Κρατούσε στα χέρια του μία πλαστική τσάντα που είχε μέσα κομμάτια κρέας. Ήταν ο γιος του. Είχε “τεμαχιστεί” σε κάποια από τις πυραυλικές επιθέσεις των Ισραηλινών - προφανώς είχαν χρησιμοποιήσει αυτό το νέο καταπληκτικό τους όπλο, τις βόμβες flechette... Ίσως τις έχετε ακουστά - πρόκειται για εκατοντάδες μικρά βελάκια από χάλυβα που συσκευάζονται μέσα σε εκρηκτική ύλη και ξεσκίζουν την ανθρώπινη σάρκα. Το αγόρι ήταν ο Mohammed al-Khalaf Nawasra. Ήταν 4 ετών...».

{Έτσι ξεκίνησε το κείμενο που ανέβασε ο Brian Eno, ως guest editor στο site του David Byrne}...

***********************************

Τί λένε οι σκληρές (και αιματηρές) στατιστικές για τους νεκρούς στη Γάζα

Πέραν των πιο πάνω να προσθέσω ότι σύμφωνα πάντοτε με τις ψυχρές στατιστικές [που δεν θα παραλείπω να παραθέτω γιατί είναι αυτές που δείχνουν την πραγματική εικόνα για το τί συμβαίνει τη Γάζα], μέχρι σήμερα έχουν σκοτωθεί [λόγω της ισραηλινής θηριωδίας] περίπου 1700 παλαιστίνιοι. Απ’ αυτούς οι 300 είναι παιδιά [και σύμφωνα μάλιστα με την UNICEF τα 200 είναι μεταξύ  3-12 χρονών], ενώ οι τραυματίες παλαιστίνιοι ανέρχονται πλέον στους 9000 περίπου...

Όπως είπαμε και πιο πάνω η πλειονότητα των νεκρών είναι άμαχοι, ενώ εκατοντάδες από αυτούς είναι γυναίκες και παιδιά. Πολλοί νεκροί παλαιστίνιοι εντοπίζονται στα συντρίμμια των σπιτιών.

Την ίδια ώρα από την πλευρά του Ισραήλ οι νεκροί είναι 63 στρατιώτες και δύο Ισραηλινοί πολίτες, όπως κι ένας Ταϊλανδός εργάτης. Ποια, λοιπόν, είναι η αναλογία νεκρών σ’ αυτήν την ασύμμετρη επίθεση του κράτους του Ισραήλ κατά των παλαιστίνιων; Ένας ισραηλινός για κάθε 30 παλαιστίνιους και δη άμαχους;

Στο μεταξύ εκεί στη Γάζα προειδοποιούν και για την έλλειψη πόσιμου νερού και επίσης ότι ο πληθυσμός είναι στα πρόθυρα ανθρωπιστικής κρίσης.

Ακόμα [σύμφωνα και πάλι μ’ αυτές τις γέριμες τες στατιστικές] περισσότεροι από 250.000 Παλαιστίνιοι, δηλαδή σχεδόν το 15% του πληθυσμού του παλαιστινιακού θύλακα, έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους. Σχεδόν η μισή Λωρίδα της Γάζας κρίνεται μη ασφαλής για τους πολίτες εξαιτίας των στρατιωτικών επιχειρήσεων του Ισραήλ.

**********************************

Η υποκρισία των απολογητών του Ισραήλ (και του ιμπεριαλισμού) – Δύο μέτρα και δύο σταθμά

Αντιλαμβάνονται, λοιπόν, οι διάφοροι απολογητές των θηριωδιών του Ισραηλινού κράτους [όπως ο δημοσιογράφος της “Σημερινής” Μάριος Δημητρίου] ότι η Λωρίδα της Γάζας όντας αποκλεισμένη από παντού [από στεριά, θάλασσα και αέρα] αποτελεί ένα τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης [σε 360 τετρ. χιλιόμετρα είναι στοιβαγμένοι ένα εκατομμύριο 800 χιλιάδες άνθρωποι] και ότι εν πραγματική σφαγή που κάμνουν εκεί οι ισραηλινοί;    

Ο Μάριος Δημητρίου σε πρόσφατο άρθρο του με τίτλο

“Μικρή ξενάγηση στα τούνελ της Γάζας” αναμάσησε τα συνήθη ψέματα της αντι-παλαιστινιακής προπαγάνδας των ισραηλινών για τα τούνελ [τα οποία πέραν της στρατιωτικής τους σημασίας στην οποία επικεντρώνεται ο Μάριος Δημητρίου, στην ουσία και στην πράξη αποτελούν και τον μόνο τρόπο επικοινωνίας της Γάζας μες τον έξω κόσμο], για τη δήθεν χρησιμοποίηση «παιδιών και ηλικιωμένων ως ανθρώπινες ασπίδες» [τα σχολεία που βομβαρδίζουν χωρίς τσίππα ελέους οι ισραηλινοί αποτελούν «ανθρώπινες ασπίδες», ή καταφύγια του ΟΗΕ για τους αμάχους;], όπως επίσης για «ανήλικους σκλάβους [που] πέθαναν κάτω από άθλιες συνθήκες [...] στο σκάψιμο των τούνελ»... [Είναι έτοιμος να πιστέψει και να δεχτεί ως σωστό και πραγματικό οτιδήποτε σερβίρεται εναντίον των παλαιστινίων]...     

Παραγνώρισε τελείως [ο φιλο-ισραηλινός συντάκτης της “Σημερινής”] τα λόγια του 61χρόνου ισραηλίτη Αριστερού δημοσιογράφου Gideon Levy, τα οποία μάλιστα φιλοξένησε τις προάλλες στην καθημερινή “Εξ αφορμής” στήλη του:   

«Τέτοιες ώρες πολέμου, ξεπηδούν φαινόμενα έντονου εθνικισμού, μιλιταρισμού, η ανάγκη της ενότητας - αλλά επίσης θερίζουμε τώρα τους καρπούς δέκα χρόνων δεξιών κυβερνήσεων, των πιο εθνικιστικών που είχαμε ποτέ και τους καρπούς αντιδημοκρατικών νομοθετημάτων, που εμένα με ανησυχούν πολύ περισσότερο από τις παλαιστινιακές σήραγγες»...

Άστε που σε άλλο [προχτεσινό] άρθρο του εμμέσως υποβάλλει ότι καλά κάμνει το κράτος του Ισραήλ και επιτίθεται κατά της Χαμάς, γιατί «έχει το δικαίωμα να υφίσταται, χωρίς την απειλή της εξολόθρευσης», ενώ 1,800,000 παλαιστίνιοι πρέπει να ζουν αποκλεισμένοι και τσουβαλιασμένοι σε 360 τετρ. χιλιόμετρα. Ούτε καν προβληματίζεται γιατί αυτός ο λαός της Γάζας έχει επιλέξει [με εκλογικές διαδικασίες] την «εγκληματική εξουσία της Χαμάς», ή/και γιατί η Γάζα αποτελεί μια «θεοκρατική κοινωνία φανατικών μισογύνηδων» [όπως την αποκαλεί]... Άραγε αναμένει ότι με την εξόντωση [από τους ισραηλινούς] της Χαμάς θα αλλάξουν και τα πολιτικο-κοινωνικά δεδομένα στη Γάζα; Διερωτήθηκε καμιά  φορά κατά πόσο η Χαμάς αποτελεί γέννημα και θρέμμα των συγκεκριμένων συνθηκών που προκαλεί ο πανταχόθεν αποκλεισμός της Γάζας;

Πάνω κάτω τα ίδια [χωρίς όμως να τάσσεται τόσο απροκάλυπτα υπέρ των ισραηλινών] γράφει και σε δικό του αλαλούμ κείμενο [υπό τον τίτλο «Τα ίδια παιδιά της “άλλης” Γάζας»], ο “Κατά Βαρβάρων” Κωστάκης Κωνσταντίνου του “Πολίτη”, μόνο που διαχωρίζει κάπως τη θέση του από τις θηριωδίες του Ισραήλ λέγοντας «Το Ισραήλ έχει κάθε δικαίωμα να απαντήσει στη Χαμάς και να προστατέψει τους πολίτες του, αλλά δεν θεωρώ πως αυτή του η βία είναι ανάλογη. Κάθε άλλο»...

****************************************

Απαραίτητη η αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους από το Ισραήλ - Οι όροι της Χαμάς

Κύριοι Μάριε Δημητρίου και Κωστάκη Κωνσταντίνου,

Οι βάσεις για την επίλυση του παλαιστινιακού θα μπουν τότε και μόνο τότε όταν το Ισραήλ αναγνωρίσει επιτέλους το δικαίωμα των παλαιστινίων να δημιουργήσουν το δικό τους κράτος και να πάψει να εποικίζει τη γη των παλαιστινίων [κυρίως στη Δυτική όχθη]. Όλα τ’ άλλα είναι λαφαζανιές και προφάσεις εν αμαρτίαις. Το κράτος του Ισραήλ υπάρχει εδώ και δεκάδες χρόνια και είναι de jure [αν χρησιμοποιώ ορθά τον όρο] αναγνωρισμένο. Το παλαιστινιακό κράτος υπάρχει de facto, αλλά το Ισραήλ προσπαθεί να το διαλύσει εξοντώνοντας τους παλαιστίνους και εποικίζοντας τη γη τους...

Το Ισραήλ θα μπορούσε να κάμει το πρώτο βήμα [αν πράγματι το ενδιέφερε η ειρήνη] συζητώντας τουλάχιστον τους όρους που είχε θέσει η Χαμάς πριν μέρες για να αποδεχτεί την αιγυπτιακή πρόταση για εκεχειρία...

Για την ιστορία παραθέτουμε πιο κάτω τους όρους της Χαμάς, τους οποίους ο Gideon Levy λέει «διαβάστε τον κατάλογο των αιτημάτων και σκεφτείτε ειλικρινά αν έστω κι ένα απ’ αυτά είναι άδικο», κάτι που ο Μάριος Δημητρίου δεν ανάφερε στο άρθρο του για τον ισραηλινό Αριστερό ακτιβιστή:
1. να αποσυρθούν οι δυνάμεις του Ισραηλινού Στρατού και να επιτραπεί στους αγρότες να καλλιεργούν τη γη τους μέχρι τον φράχτη των συνόρων,
2. να αφεθούν ελεύθεροι όσοι κρατούμενοι είχαν απελευθερωθεί στην ανταλλαγή με τον Γκιλάντ Σαλίτ και μετά συνελήφθησαν ξανά,
3. να τερματιστεί η πολιορκία και να ανοίξουν οι συνοριακές διαβάσεις,
4. να ανοίξει ένα λιμάνι και ένας αερολιμένας που θα λειτουργούν υπό τη διοίκηση του ΟΗΕ,
5. να επεκταθεί η ζώνη αλιείας,
6. διεθνής εποπτεία στη συνοριακή διάβαση της Ράφα,
7. να δεσμευτεί το Ισραήλ σε δεκαετή εκεχειρία και κλείσιμο του εναέριου χώρου της Γάζας στα ισραηλινά αεροσκάφη,
8. να επιτρέπεται σε κατοίκους της Γάζας να επισκέπτονται την Ιερουσαλήμ και να προσεύχονται στο τζαμί Αλ-Ακσά,
9. να δεσμευτεί το Ισραήλ να μην παρεμβαίνει στην παλαιστινιακή πολιτική, όπως στο σχηματισμό κυβέρνησης ενότητας,
10. και να ανοίξει η βιομηχανική ζώνη της Γάζας.

Τι λέτε, λοιπόν, κύριοι;

**************************************

Κι άλλα δείγματα ιμπεριαλιστικής υποκρισίας

Όμως η υποκρισία και η επιλεκτική και η κατά το δοκούν παρουσίαση και ανάλυση των γεγονότων ανά τον κόσμο αποτελεί κύριο γνώρισμα αυτών που εμείς οι “δογματικοί” και “σκληροπυρηνικοί” αριστεροί, ονομάζουμε ιμπεριαλιστές,  καθώς και των πολιτικών εκπροσωπών και σίγουρα και των κονδυλοφόρων που τους υπηρετούν...

Ας πούμεν, ενώ την κατάρριψη του μαλαισιανού πολιτικού αεροπλάνου στην Ουκρανία [πιθανότατα από τους ρωσσόφωνους αυτονομιστές αντάρτες] την θεωρούν «έγκλημα πολέμου», την σφαγή των παλαιστινίων της Γάζας από τους ναζιστές του Ισραήλ την αποκαλούν «αυτοάμυνα του ισραηλινού κράτους» και πάλη κατά της τρομοκρατίας της Χαμάς... Άτε ρε ουστ!   

Όμως πολύ ωραία και με απόλυτη σαφήνεια περιγράφει την υποκρισία των δυτικών και ο βραζιλιάνος [με λιβανέζικες καταβολές] σκιτσογράφος και ακτιβιστής Carlos Latuff στις δύο πιο κάτω γελοιογραφίες του...

Και ιδιαίτερα παραστατικός είναι ο Latuff και για τον αντισημιτισμό και πιο συγκεκριμένα πως τον εκλαμβάνουν οι ίδιοι οι ισραηλίτες... 

**************************

«Κατ’ εικόναν και οιμοίωσιν...»

Αλλά όπως κάπου γράφει και ο αθεϊστής βιολόγος και συγγραφέας πολλών βιβλίων [όπως το “Η περί Θεού αυταπάτη” (“The God Delusion”, 2006) Εκδόσεις Κάτοπτρο (2007)], Richard Dawkins για τον Θεό των εβραίων: «Ο Θεός της Παλαιάς Διαθήκης είναι αδιαμφισβήτητα ο πιο δυσάρεστος χαρακτήρας: ζηλιάρης και περήφανος γι’ αυτό και μικροπρεπής, άδικος, θέλει να έχει τον έλεγχο και δεν συγχωρεί, εκδικητικός αιμοδιψής, μισογύνης, ομοφοβικός, ρατσιστής, παιδοκτόνος [η υπογράμμιση δική ΜΟΥ], με τάσεις γενοκτονιών [και πάλι η υπογράμμιση δική ΜΟΥ], λοιμώδης, μεγαλομανής. Σαδομαζοχιστής και κακόβουλος νταής»... [ακόμα μια υπογράμμιση δική ΜΟΥ: Το Ισραήλ είναι ο νταής της γειτονιάς μας, όπως έγραφα και πριν σχεδόν 6 χρόνια]... 

«Κατ’ εικόναν και οιμοίωσιν» (ΤΟΥ), έφκιαξεν [σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη] ο Θεός τον Άνθρωπο [τον Αδάμ]... Και οι ισραηλινοί [οι σύγχρονοι εβραίοι], αποτελούν γνήσιους απογόνους αυτού του Θεού [όπως τον περιγράφει ο Ντόκινς]... Η Παλαιά Διαθήκη, την οποία οι ισραηλινοί συνεχίζουν να ακολουθούν πιστά, αναπαράγει την αντι-παλαιστινιακή κουλτούρα που περιέχει ακριβώς τα χαρακτηριστικά του ισραηλινού Θεού...  

***************************

Επίλογος

Ο παλιός blogger-ικός φίλος Γιώργος Πίττας με  άρθρο του στη σαββατιάτικη στήλη του “Στήλη Άλατος” [στον “Πολίτη”], επανέφερε το παλιό κομμουνιστικογενές σύνθημα “Ένας είναι ο εχθρός…” [ο Ιμπεριαλισμός φυσικά!]... Δεν ξέρω πόσο εννοεί αυτά που γράφει ο παλιόφιλος ο Γιώργος [αλλά με κάποιες τοποθετήσεις του διαφωνώ, αν και βλέπω να ‘χει κάμει στροφή τελευταίως από παλαιότερες θέσεις του σχετικά με τον Ιμπεριαλισμό και την Παγκοσμιοποίηση;], όμως λαλείτε να «δημιουργούνται οι προϋποθέσεις ενός τρίτου παγκόσμιου πολέμου», όπως γράφει σε πρόσφατο άρθρο του στη “Χαραυγή” ο Νίκος Κατσουρίδης;

Anef_Oriwn

[δεν είμαστε όλοι παλαιστίνιοι - εμείς καλά την έχουμε!]

Κυριακή 3/8/2014

[37^η επέτειος του θανάτου του Προέδρου Μακαρίου˙ και καλό μήνα και καλές διακοπές για όσους μπορούν να διακοπεύσουν!]