Ανάρτηση 29/2009 (ευρωεκλογική και ας πούμε σατιρική) - Όταν έχεις το λέγειν (και τες ταπέλες), παίρνεις τζιαι φέρνεις (νομίζεις) τους άλλους άποτους

Οι ευρωεκλογές πέρασαν, κι όπως αρεσκόμαστε να λεμε σε τέτοιες περιπτώσεις, “ανήκουν πλέον στην Ιστορία”! Εκτίμηση για τα αποτέλεσμα (και τη μεγάλη αποχή – η ρήση “ο νικητής των εκλογών ήταν η αποχή” έχει καταντήσει μπανάλ και ανούσιο) κάναμε ήδη στο προηγούμενο (μας) post (link: http://aneforiwn.blogspot.com/2009/06/282009.html)

[Πέραν από την (προαναφερθείσα) αποχή που είναι και η πιο μεγάλη που καταγράφηκε ποτέ σε εκλογές στην Κύπρο, αλλά και την ολομέτωπη (απ’ όλα δηλαδή τα μέτωπα – και των “συγκυβερνώντων” και των αντιπολιτευόμενων) επίθεση που δέχτηκε ο Πρόεδρος Χριστόφιας και το “αντι-ευρωπαϊκό” ΑΚΕΛ σ’ αυτές τις εκλογές – και δεν είναι καθόλου εκτός τόπου η εκτίμηση (όχι μόνο από ΑΚΕΛικούς) ότι το ΑΚΕΛ είναι εκ των μεγάλων νικητών αυτής της εκλογικής αναμέτρησης (έστω κι αν κατετάγη δεύτερο) όταν μάλιστα πέτυχε και το αυξημένο ποσοστό του 34,90%], κάτι άλλο που θα (ΜΑΣ) μείνει απ’ αυτές τις εκλογές είναι και οι πινακίδες (ταπέλλες) που βλέπαμε παντού στους δρόμους, του αριστί(ν)δην υποψηφίου του “Δημοκρατικού Συναγερμού”, Ανδρέα Πιτσιλλίδη (πάντως λίγη μετριοφροσύνη και ταπεινότητα από κάποιο που διδάσκει το “Λόγου του Θεού”, δεν θα έβλαφτε)!

Άλλοι πολίτες χαριτολογώντας (καθώς οι “πιτσιλλίδειες ταπέλλες” αποτέλεσαν μέγα θέμα – και για πλάκες – κατα την προεκλογική περιόδου) χαρακτήρισαν τις πινακίδες “πιτσιλιές”, ή “πινακρίδες” (κατα τις ακρίδες στην βιβλική πληγή που έπληξε τότε τον Φαραώ) ή “πιτσι(λιδι)κλες” - παρεμπιπτόντως εν τζιαι είδε κανένας καμιά να δακρύζει, εν νεν;
Να προσθέσω ότι τον Πιτσιλλίδη (και τις ταπέλες του) είχε παραλάβει και περιποιηθεί καταλλήλως και ο Κώστας Κωνσταντίνου στη στήλη του “Κατά Βαρβάρων” στον “Πολίτη” στις 21 του Μάη! Link: http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=872933&-V=archivecolumns

Όμως, κι όπως και να ‘χει το πράμα, προσωπικά έχω την άποψη ότι το παιδί με τα γαλάζια μάτια (δεν ξέρω αν είναι πραγματικά ή αποτελούν κι αυτά κάποιο trick με φακούς επαφής) και την ασορτί γαλάζια γραβάτα (στις φώτο των πινακίδων), τελικά δεν τα πήγε κι άσχημα στις εκλογές – μάζεψε τελικά 18 χιλιάδες και βαλε σταυρούς προτίμησης, αν και νεοφανής στην πολιτική! Το ότι ήταν νεοφανής όπως κι άκαπνος (και παρορμητικός κι αθυρόστομος) συνέτεινε να δημιουργηθούν πολλά ευτράπελα με τις πάμπολλες κορώνες που πετούσε (χωρίς φειδώ) αλλά και τις λαφαζανιές και τους φανφαρονισμούς του. (Χαρακτηριστικό είναι ότι υποχρέωσε τον Αναστασιάδη έμμεσα να απολογηθεί για τοποθέτηση του ότι το “ΑΚΕΛ είναι καρκίνωμα”).
Να αναφέρω μάλιστα ότι ώρες ώρες (όταν τον άκουγα) μου θύμιζε έντονα τον ωρυόμενο και τον τσιριλλίζοντα βουλευτή του ελλαδίτικου ΛΑΟΣ, τον Άδωνη Γεωργιάδη, ο οποίος συνεπαρμένος από την εθνικιστική του στρήνα δεν ελέγχει τι λέει η γλώσσα του. Μας τον παρουσιάζει (τον πολύ Άδωνη) συχνά – πυκνά ο Λαζόπουλος στο πρόγραμμα του να ουρλιάζει από οθόνης για τους κίνδυνους που ελλοχεύουν για το ελληνικό έθνος αλλά δεν βλέπει τον εκφυλισμό που οδηγούν εκπομπές όπως εκείνη η κατινίστική της ευειδούς συμβίας του – της οποίας δεν θυμάμαι τ’ όνομα της – όπου παρουσιάζει διάφορα ψώνια που πάνε εκεί για να πουν αλήθειες για την προσωπική τους ζωή].

Τελικά όμως είχαν κι αυτοί (οι εθνοφασίστες οι ΛΑΟΣιανοί), σημαντική άνοδο των ποσοστών τους στις χτεσινές ευρωεκλογές στην Ελλάδα. Να σημειώσω ότι γενικά παρατηρήθηκε μια άνοδος της ακροδεξιάς στις ευρωπαϊκές χώρες (και ειδικότερα στην Ολλανδία και την Αυστρία), ενώ η απόχή σηματοδότησε γενικά τις εκλογές σ’ όλες τις χώρες – στην Σλοβακία ψήφισε μόνο το 15% περίπου του κόσμου!)

Επανερχόμενος στον συμπαθέστατο κατα τ’ αλλά θεολόγο και αριστί(ν)δη υποψήφιο Πιτσιλλίδη [άραγε τι να λεει για όλ’ αυτά ο άλλος, ο συμπαθής (και σε ΜΑΣ) θεολόγος Θεόδωρος Κυριακού, για το εν λόγω συνάδελφο του], να πούμε ότι δικαίως ή αδίκως έδωσε τροφή για διαφορά σατιρικά αστεία αλλά και κακεντρέχειες (δεν έχω πάρει πρέφα αν τον έχουν παραλάβει και οι “Πατάτες Αντιναχτές”). Φυσικά προς το τέλος της προεκλογικής περιόδου αποφάσισε να αντικαταστήσει μερικές από τις πιτσιλιδο-ταπέλλες του (με την προσωπογραφία του) με άλλες (συναγερμικές) για να προβληθεί και το “συναγερμικό” σεισμικό (προεκλογικό) σύνθημα “Ταρακουνήστε τους”, για να πληρωθεί έτσι και το ρηθέν (υπό των παλαιοτέρων) “Σεισμός, σεισμός, Συναγερμός” – που παει αν πει ότι μαζί με το σεισμό τον “Συναγερμό” υπάρχει και ταρακούνημα, ανεξάρτητα αν οι πανηγυρισμοί για την πρωτιά ήταν χαλαροί!

Στο (ανανεωμένο) ένθετο “PURPLE”, της χτεσινής (κυριακάτικης) έκδοσης της εφημερίδας “Πολίτης”, υπήρχε κι ένα σταχυολόγημα (που ετοιμάστηκε από το συνεργάτη του ενθέτου Μαρίνο Νομικό) με δώδεκα ευφάνταστες (προεκλογικές) ατάκες (στην πραγματικότητα δεν κατάλαβα αν είναι όλες προεκλογικές) του φέρελπι πολιτικού ανδρός Ανδρέα Πιτσιλλίδη, υπό τον τίτλο “12 «πιτσιλιδισμοί» που άφησαν εποχή”! Επειδή τούτα τα (“σοφά”) λόγια του Πιτσιλλίδη δείχνουν και το (γελοίο αλλά και τον ξύλινο) τρόπο σκέψης του ανερχόμενου αυτού συναγερμικού αστέρα, έκρινα σωστό να μεταφέρω εδώ τα λεγόμενα του προς τέρψη της διάθεσης των αναγνωστών (αν τούτα κριθούν αστεία).
[Στις παρενθέσεις βρίσκονται τα σχόλια του κυρίου Νομικού. Εγώ δεν έχω κάνει καθόλου σχόλια – πάνω στις πιτσιλιδειες ατάκες].


“12 «πιτσιλιδισμοί» που άφησαν εποχή”

1. «Ο Θεός Πατέρας είναι ένα καθημερινό γλυκό φλοισβομουρμούρισμα, μια μουσική αρμονία, ένας γαλάζιος αλαργινός ουρανός ελπίδας»
(Τώρα καταλαβαίνουμε το νόημα της φράσης «του Θεού το χόρτο»...)

2. «Σε έναν άνθρωπο με σαγηνεύει το οξυδερκές χαμόγελο, το σπινθηροβόλο βλέμμα, η σφριγηλή σωματική αρμονία, η πνευματικοψυχική συγκρότηση».
(Όταν τα «τροφαντά βυζιά και ο πεταχτός κώλος» δεν είναι αρκετά...)

3. «Είμαι όμως, θέλω να πιστεύω, από τα «σκυλιά» που μόνο γαβγίζουν και ποτέ δεν δαγκώνουν»
(Παρ’ όλα αυτά, ένα φίμωτρο θα μας ήταν χρήσιμο)

4. «Ήμουν ανέκαθεν ένα ηφαίστειο σε επαναστατικό βρασμό»
(Τζάμπα καίει η λάβα...)

5. «Αν μπορούσα να έστρεφα το ρολόι του χρόνου οπισθοβατικά, θα ήθελα να περιμαζέψω λιγάκι τα γκέμια των επιφυλάξεων, να περισυλλέξω όστρακα στην αμμουδιά του έρωτα, να αφεθώ λίγο περισσότερο, να ξαγναντέψω λίγο πιο πέρα».
(... να αρχίσω επιτέλους να βγάζω νόημα)

6. «Το 40%ο του συναγερμικού κόσμου δεν ήξερε αν είμαι ποτό, φρούτο ή πολιτικό πρόσωπο»
(Ενώ τώρα έχει πλέον βεβαιωθεί: κορνίζα!)

7. «Στην πιο πρόσφατη δημοσκόπηση που έχω στα χέρια μου, 7 στους 10 που με ψηφίζουν είναι γυναίκες»
(Σε κάνει να μετανιώνεις την ώρα και τα στιγμή πoυ απέκτησαν δικαίωμα ψήφου, σωστά;)

8. «Από τα παιδικά μου χρόνια μέχρι σήμερα έχω περιδιαβάσει δυσεξαρίθμητα βιβλία»
(Όλα λεξικά υποθέτούμε..)

9. «Ψηλάφησα τα βιβλικά κείμενα από τότε που μόλις είχα αρχίσει να διαβάζω»
(Και να επιμένει ότι στο Αναγνωστικό γράφει «Εύα, έλα ένα Μήλο»! Η απόλυτη σύγχυση...)

10. «Ο έρωτας είναι για μένα ό,τι για το χελιδόνι η φωλιά, ή για την αράχνη ο ιστός της»
(Μμμ, κάτι που φτιάχνεις με κόπο για να έρθει μετά ένας μαλάκας να σ’ το χαλάσει; Πολύ... αισιόδοξο σας βρίσκω!)

11. «Πολλές με ερωτεύονται αλλά προς το παρόν καμία δεν με παντρεύεται»
(Αν n πρόταση γάμου διατυπώνεται όπως το «περιδιαβάσει δυσεξαρίθμητα, ούτε πρόκειται!)

12. «Μιλάω αγγλικά, γαλλικά, εβραϊκά και λατινικά»
(Η τελευταία είναι μεν νεκρή γλώσσα αλλά όταν άρχισε να τη μιλάει ήταν ακόμα ετοιμοθάνατη!)

Μέγας είσαι Κύριε και θαυμαστά τα έργα σου [και οι άνθρωποι Σου] ! [Γι’ αυτό] Σώσον Κύριε [Ημάς] τον λαό Σου [από τους Αποστόλους σου] και ευλόγησον την κληρονομίαν Σου!!!

Υ.Γ. (Υστερόγραφο):

Εκλογές για το “Εθνικό Κοινοβούλιο” της χώρας (128 έδρες) έγιναν χτες και στο γειτονικό (μας) Λίβανο. Πολύ ενδιαφέρον στο πολιτικό σκηνικό σ’ αυτή τη χώρα και το πως γίνεται η κατανομή των εδρών.
Ο Λίβανος χαρακτηρίζεται από ένα αμάλγαμα εθνικών και θρησκευτικών κοινοτήτων και η εκπροσώπηση στη Βουλή γίνεται (σύμφωνα και με το Σύνταγμα της χώρας) πάνω σε εθνικοθρησκευτική (κι όχι πολιτική ή κομματική) βάση – κάτι που μετατρέπει και την κατανομή των εδρών σε μια αρκετά περίπλοκη διαδικασία.
Πριν 3-4 χρόνια είχα διαβάσει και φυλάξει ένα σχετικό (και πολύ ενδιαφέρον) άρθρο για το θέμα, αλλά δύσκολο να το εντοπίσω για να το κάνω και post …

Anef_Oriwn
Δευτέρα 8/6/2009