Παρατάω [προσωρινά] τον Κουλία [να τον αφήσουμε τζιαι νάκκον να ηρεμήσει όμως δεν τον εγκαταλείπουμε στα κρύα του λουτρού – καλοκαίρι έχουμε πλέον!] και τις φαιδρότητες και λαφαζανιές του [και άλλα επιμέρους ζητήματα και θέματα] για ν’ ασχοληθώ με κάτι άλλο πιο πολύ σοβαρό και σημαντικό! Την αφορμή μου την έδωσε το τελευταίο post τής φίλτατης Disdaimonaς στο Blog της [link: http://disdaimona.blogspot.com/2011/06/to.html ], καθώς το περιεχόμενο του, μού έδωσε ερεθίσματα για πολλές σκέψεις και προβληματισμούς. Η αγαπητή συν-blogger μετάφερε κι ανάρτησε στο δικό της Blog το τελευταίο κείμενο του ελλαδίτη blogger Λασκαράτου [με τίτλο “To αυγό του φιδιού, μπορεί να εκκολαφθεί”] από το ανατρεπτικό [αντι-κληρικαλιστικό κι αντιθρησκευτικό] κι αντιεθνικιστικό ελλαδικό Blog “Ροΐδη Εμμονές + Εμμονές Λ α σ κ α ρ ά τ ο υ” [link: http://roides.wordpress.com/2011/06/02/2june11b/].
Δεν ξέρω γιατί, αλλά [διαβάζοντας το κείμενο και τη συζήτηση στο “Ροΐδειο Blog”] ασυναίσθητα έκαμα κάποιες σκέψεις τολμηρές που με οδήγησαν σε προχωρημένες συγκρίσεις και παραλληλισμούς. Της τωρινής [εν Ελλάδι, κι όχι μόνο] κατάστασης, όπως αυτή εξελίσσεται και διαμορφώνεται με τις μαζικές συνάξεις των “Αγανακτισμένων” και με το ποιοι προσπαθούν να τεθούν επικεφαλείς αυτού του “απολιτίκ” κινήματος, με το τι συνέβαινε στη μεσοπολεμική Γερμανία κατά την περίοδο ανόδου του χιτλερισμού. Ο κόσμος [σε περίοδο κρίσης] παρασυρόταν από αυτούς που λέγανε μεγάλα κι ανέξοδα λόγια και εθνικιστικές [κι αντικομμουνιστικές] κορώνες, χωρίς όμως να αγγίζουν το ίδιο το σύστημα που είχε προκαλέσει την κρίση. Τους φταίγανε οι εβραίοι, οι τσιγγάνοι [και τώρα οι μετανάστες], οι κομμουνιστές...
Πολύ ωραία τα περιγράφει [τα της ανόδου του χιτλεροφασισμού] με το δικό του χαρακτηριστικό κι ανατρεπτικό τρόπο ο Βασίλης Ραφαηλίδης στο βιβλίο του “Θερμοί και ψυχροί πόλεμοι” [εκδόσεις “του Εικοστού Πρώτου” – 1996]...
Τις επόμενες μέρες θα προσπαθήσω να αντιγράψω και να παραθέσω [σε νέα ειδική ανάρτηση μου], σχετικά αποσπάσματα από το έργο του Ραφαηλίδη [που θα αναφέρονται στην ψυχολογία των αγανακτισμένων μικροαστών]...
Όμως εν τζιαι λαλείτε να υπερβάλλω με τους παραλληλισμούς που κάμνω;
******************************
Επί του θέματος:
Πιο κάτω θα σταχυολογήσω μερικά ενδιαφέροντα σημεία από τα γραφόμενα [σε αναρτήσεις και σχόλια] τού Blogger Λασκαράτου:
1. Από την ανάρτηση του με τίτλο “To αυγό του φιδιού, μπορεί να εκκολαφθεί” [link: http://roides.wordpress.com/2011/06/02/2june11/]:
"Ευτυχώς το ΚΚΕ θέλεις επειδή αντιπαθεί ότι δεν ελέγχει, θέλεις γιατί αποφεύγει τους τυχοδιωκτισμούς στους οποίους είναι αφόρητα επιρρεπής ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ , κράτησε ειλικρινή στάση: «Δεν αρκούν και δεν ανησυχούν το σύστημα» οι συγκεντρώσεις «αγανακτισμένων πολιτών», σχολίασε η γενική γραμματέας του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα.
Κύριε Ροΐδη, [γράφει ο Λασκαράτος] δεν πιστεύω σε τυφλές εξεγέρσεις αγανακτισμένων μικροαστών συνηθισμένων μέχρι χτες να φωνάζουν μόνο όταν θίγονται τα τοπικιστικά, οικογενειακά ή ατομικά τους συμφέροντα. Δεν τους τσουβαλιάζω όλους, υπήρχαν και σεβαστά πρόσωπα στην πλατεία, αλλά ας βρίσουν πρώτα οι περισσότεροι τον εαυτό τους στον καθρέφτη, ας αρχίσουν να σκέπτονται πολιτικά, ας βγουν από το μικρόκοσμό τους, ας ενταχθούν σε σοβαρές συλλογικότητες, ας μάθουν να ξεχωρίζουν τους τίμιους από τους κλέφτες, ας σκεφθούν κάποιες λύσεις κι ύστερα να τους πάρω στα σοβαρά."
{Σχόλιο ΕΜΟΥ του Ιστολόγου:
Λαλείτε να ‘χει κάπου δίκιο αυτός ο Λασκαράτος; Γιατί αυτοί οι νεοφανείς «αγανακτισμένοι» πολίτες, μού δίνουν την αίσθηση [εκ των δηλώσεων τους στα κανάλια και εκ της γενικότερης συμπεριφοράς τους] ότι σαφώς στηρίζουν ένα σύστημα έξω από το οποίο αδυνατούν να φανταστούν την ύπαρξή τους και ότι κατα βάθος επιθυμούν μεν μια δικαιότερη εκδοχή του συστήματος αλλά βεβαίως [μόνο] για τους ίδιους; Γι’ αυτό ρίξτε και μια ματιά σ’ ένα κείμενο [που δεν πάει με το ρεύμα] κάποιου Αντρέα Πανταζόπουλου, υπό τον τίτλο “Η διφορούμενη εικόνα του «Αγανακτισμένου» πολίτη” – link: http://www.booksreview.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=122:-19-2011&catid=52:-18-m-2011-&Itemid=55}…
2. Από σχόλιο τού Λασκαράτου στην ίδια ανάρτηση [link: http://roides.wordpress.com/2011/06/02/2june11/#comment-37587]:
“Δεν τρελλάθηκα να πιστεύω πως οι Συνταγματολόγοι του Παπανδρέου και του Καραμανλή, ο παπα Μπέης, ο Κασιμάτης, ο Παπαθεμελής, ο Καραμπελιάς, ο Μαρκεζίνης, ο Ζουράρις, η κόρη του Θανάση Κανελόπουλου, η Πατουλίδου, ο Σγουρίδης, ο οτρατηγός Αλευρομάγειρος, ο Εμφιετζόγλου, το πατριωτικό βαθύ ΠΑΣΟΚ κλπ θα μας σώσουν”.
{Σημ. ΕΜΟΥ του Ιστολόγου: Ξέχασε τον Θεοδωράκη – περί τού περιεχομένου του λόγου του ρίξτε και μια ματιά στην ανάρτηση μου με αρ. 12/2011 και link: http://aneforiwn.blogspot.com/2011/02/122011.html. Πάντως [ΜΕ] προβληματίζει έντονα η προσπάθεια όλων αυτών των τύπων για αυτοπροβολή τους ως ηγετών του “απολιτίκ” κινήματος διαμαρτυρίας των “Αγανακτισμένων”. Οι πλείστοι μάλιστα εξ αυτών [πολιτικοί, ακαδημαϊκοί, δημοσιογράφοι και λοιπών επαγγελματικών κλάδων] είναι τοις πάσι γνωστοί για τις εθνικιστικές, ελληναράδικες κι αντικομμουνιστικές τους ρητορείες και φιλολογίες].
Και συνεχίζει ο Λασκαράτος:
“Σέβομαι απόλυτα τις προσπάθειες αριστερών και δημοκρατικών ανθρώπων να τoυς ρυμουλκήσουν [σημ. του Ιστολόγου: τους “αγανακτισμένους”] προς προοδευτικές κατευθύνσεις. Μακάρι να το πετύχουν.
Η σύνθεση του κόσμου που πάει εκεί είναι όμως τέτοια, όπως εγώ υποκειμενικά την έκρινα, που φοβάμαι πως τίποτα καλό δεν πρόκειται να βγει. Το πιθανότερο ούτε κακό. Ένα μεγάλο χαζοχαρούμενο ΤΙΠΟΤΑ.
Τα ΜΜΕ το ξέρουν. Αν υπήρχε κίνδυνος για το σύστημα θα είχαν εμφανιστεί οι γνωστοί άγνωστοι τα δακρυγόνα, οι ύβρεις από τα ΜΜΕ κατά των αλητών κλπ.
Μπορεί να λεω ανοησίες.
Ο χρόνος θα δείξει.”
Για τα προλεγόμενα, τα σχόλια και τα copy-paste,
Anef_Oriwn
Σάββατο 4/6/2011
22 σχόλια:
Οι "αγανακτισμένοι πολίτες" εν όπως τους κούελλους της μάντρας. Θωρούν που τες χαραμαθκιές της πέρκειμον ρέξει που τζιαμέ κανένας πράτης, να τους γοράσει τζιαί να τους εμπήξει σε άλλην μάντραν. Έχουν μιαν ελπίδαν πως εν να τρώσιν καλλίτερα τζιαί πως τα σιέρκα πον να τους γαλεύκουσιν εν ναν λλίον αλαβρά να μεν πονούν τα βιζιά τους.
Έν έχουν την ικανότηταν να καταλάβουν ότι πάλε κούελλοι εν να 'νει! Μεσ' την μάντραν πάλε! Για γάλεμαν τζιαί για σφαήν.
Μπορούν να σπάσουν την μάντραν;
Όι.
Θέλουν το;
Όι.
Γιατί;
Γιατί εν κούελλοι της μάντρας! Εν μαθημένοι έτσι! Για λλόου τους έν έσιει άλλον κόσμον που την μάντραν!Εν η μάντρα μόνον τζι' ο λύκος πόξω, κατά πούχουν ακουστά. Ε προτιμούν την μάντραν!
Εν πελλοί ! ! ! ! ; ; ; ; ;
Ενώ οι κομμουνιστές όταν κάποτε ήταν τζιείνοι μπροστά στες λαϊκές κινητοποιήσεις τζιαι εκαταφέραν να πιάσουν τζιαι την εξουσίαν, εκτίσαν άλλην μάντραν, με δίχα χαραμάδες, τζιαι με θανατηφόρα συρματομπλέγματα που εσκοτώνναν όποιον κούελλον έθελεν να δει έστω έξω της μάντρας.
Ερώτηση: γιατί οι μικροαστοί δεν έχουν δικαίωμαν να αγανακτούν τζιαι να αντιδρούν;
Οι κομμουνιστές ξέρουν τι θέλουν; Τί προτείνουν για το ξεπέρασμαν του παττήσματος της χώρας;
Για να είναι "politik" έναν κίνημαν πρέπει να πιάσει label που το ΚΚΕ;
"...με το τι συνέβαινε στη μεσοπολεμική Γερμανία κατά την περίοδο ανόδου του χιτλερισμού..."
Έλα τσας πιο κοντά, πιο πρόσφατα.
Παπαντοπ !
Η άνοδος του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία είχε πάνω-κάτω τα ίδια χαρακτηριστικά "αγανάκτησης"...
Το θέμα acera έννεν να δώσει ο οποιοσδήποτε αριστερός χώρος πιστοποιητικά καταλληλότητας στα κινήματα.
Τα κινήματα πρέπει να πείθουν για τα πολιτικά τους ζητούμενα τους αριστερούς!
Τώρα να δούμε πως θα πάει το πράμα τζιαι πόσο θα μας επηρεάσει.
Aceras,
Απλά τα ερωτήματα [μου] αν θα κάμουμε κουβέντα τζι’ εν θα πετάσσουμε πυροτεχνήματα τζι’ ατάκες Mouflon-ικες τζι’ Idiot-ικές!
Με τη τοποθέτηση σου(;) της πρώτης παραγράφου [περί κομμουνιστών τζιαι μαντρών] δεν θα καταπιαστώ γιατί είναι ισοπεδωτική τζιαι επιδερμική [βάλλεις τους ούλλους κούλλου μάκκα σ’ ένα dustbin], καθώς στερείται τζιαι ιστορικής και πολιτικής ανάλυσης. Στην ουσία και στην πράξη κάμνεις αυτό που συχνά ΕΣΥ επικρίνεις όταν άλλοι μηδενίζουν γενικώς την πολιτική Χριστόφια. Ένας που τους λόγους που εκαταρρεύσαν εκείνα τα καθεστώτα [του λεγόμενου “υπαρκτού σοσιαλισμού”] ήταν σίγουρα τζιαι γιατί «... με θανατηφόρα συρματομπλέγματα [...] εσκοτώνναν όποιον κούελλον έθελεν να δει έστω έξω της μάντρας ...», γιατί ο κόσμος ενομιζεν ότι οι άλλες μάντρες, όπως εκείνη στην γειτονική [της Βουλγαρίας, της Γιουγκοσλαβίας, της Αλβανίας] Ελλάδα εν καλλίττερες!
Εγώ δεν είπα ούτε και υπέβαλα ότι «... οι μικροαστοί δεν έχουν δικαίωμαν να αγανακτούν τζιαι να αντιδρούν». Εγώ μίλησα για την «... ψυχολογία των αγανακτισμένων μικροαστών...», που κύρια τη χαρακτηρίζει ο ατομικισμός, το προσωπικό συμφέρον [καμία έγνοια για το γενικότερο καλό] το καθημερινό κυνήγι του χρήματος και η συνεχής προσπάθεια τους για να ανέλθουν κοινωνικοοικονομικά. Τι θέλεις τώρα να σου βάλω και το τραγούδι του “Κυρ-Παντελή”;
Είναι γι’ αυτά που μίλησε και ο Ραφαηλίδης Και η αντίδραση και η αγανάκτηση τους είναι τα συναισθήματα που τους προκαλούνται όταν συνειδητοποιούν [σε περιόδους οικονομικών καπιταλιστικών κρίσεων] ότι χάνουν τα πάνταΚι αυτό τους οδηγεί σε σπασμωδικές και συνήθως και σε φασίζουσες στάσεις και συμπεριφορές. Οι δικοί μας οι Κουλίες οι Βαρνάβες και οι Κινήσεις Πολιτών [όπως αυτή στη Λάρνακα ενάντια στους μετανάστες] τι είναι;
Ποια είναι τέλος πάντως τα πολιτικά αιτήματα του κινήματος των αγανακτισμένων και τι προτείνουν οι ίδιοι για το ξεπέρασμα της κρίσης; [Για τες “Σπίθες” του Θεοδωράκη αναφέρθηκα σε ξεχωριστή ειδική ανάρτηση μου – link: http://aneforiwn.blogspot.com/2011/02/122011.html]. Τέτοιου είδους αγώνες κερδίζονται με χαρούμενες(;) [για να μην πω χαζοχαρούμενες!] συγκεντρώσεις τις πλατειές κάτω από τα χειροκροτήματα των κάθε λογής απολογητών του συστήματος – Πρετεντέρηδων και λοιπών [link: http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=136&artID=4632861]; Γιατί όλοι αυτοί επικρίνουν [από τη μια] τις οργανωμένες κινητοποιήσεις των εργαζόμενων όπου υποβάλλονται και συγκεκριμένα αιτήματα [κι όχι αοριστολογίες], κι από την άλλη επαινούν τους “Αγανακτισμένους”; Γιατί φοβούνται τη δύναμη και τη δυναμική των πρώτων και θεωρούν ακίνδυνους για το σύστημα τους δεύτερους [επειδή τούτοι είναι και apolitik];
Το ΚΚΕ έχει πρόταση [εξουσίας], την οποία παρουσίασε η Αλέκα Παπαρήγα σε ομιλία της σε συλλαλητήριο του κόμματος κατα τα μέσα του Μάη. [Θα ψάξω για σχετικό link και θα κάμω παραπομπή].
Τούτη η πρόταση στοχεύει στην αποσταθεροποίηση του πολιτικού συστήματος με σκοπό την ανατροπή του. ΕΣΥ [πολύ πιθανό] να διαφωνείς με την πρόταση του ΚΚΕ ή/και να την θεωρείς μη εφαρμόσιμη. Κι εγώ προσωπικά έχω τις επιφυλάξεις μου για το ποιες κοινωνικές ή και πολιτικές δυνάμεις θα μπορούσαν να την υλοποιήσουν [όπως εξελίσσονται τα πράματα σήμερα στην Ελλάδα] αλλά τούτη δεν παύει να αποτελεί μιαν υπαλλακτική πολιτική πρόταση και εξ Αριστερών μάλιστα.
Στην επόμενη ανάρτηση θα παρουσιάσω τη θέση του ΚΚΕ για τα «κινήματα της πλατείας», ως απάντηση σ’ αυτό που ρητορικά διερωτάται ο Aceras, ότι «Για να είναι “politik” έναν κίνημαν πρέπει να πιάσει label που το ΚΚΕ;»
***********************
[Παρεμπιπτόντως Mouflonα, το Πολυτεχνείο δεν ήταν μια εξέγερση με πολιτικές διαστάσεις, δηλ. βασικά αντιχουντική και με κοινωνικά αιτήματα;]...
Άτε βρε Acera, ήρτεν η μεγάλη στιγμή να ανταλλάξομεν δκυό κουβέντες, να δούμεν ίνταμ πον να βκει.
- - - - - - - - - - - - - - - - -
"Ερώτηση: γιατί οι μικροαστοί δεν έχουν δικαίωμαν να αγανακτούν τζιαι να αντιδρούν;"
Ποιός είπεν έτσι πράμαν; Πρώτα πρώτα δεν είναι απλά δικαίωμαν. Είναι φύση όλων των ζωντανών που δεν μπορεί να την στερήσει κανένας από κανέναν. Η σκέτη αγανάκτηση εν εσωτερική διεργασία τζιαί το μόνον της αποτέλεσμα, είναι κάποια αλλαγή στο ίδιον το άτομον που αγανακτεί. Η στοχευμένη αντίδραση έχει τές μεγαλλύττερες πιθανότητες να φέρει το αποτέλεσμαν που στοχεύει. Η τυφλή αντίδραση όμως μπορεί να φέρει ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα.
Θκιάλεξε τζιαί πε μου που στοχεύουν οι "αγανακτίστας" εκτός που λλίον παραπάνω φαΐν τζιαί καλλίττερον γάλεμαν από έναν τζιηνούρκον βοσκόν, ο καθένας για τον εαυτόν του ξεχωριστά, έτοιμοι τζι' όλας ο ένας να πουλήσει τον άλλον με την πρώτην ευκαιρίαν.
Το σιερόττερον που τους καταλογίζω είναι ότι ακόμα, δεν αναγνωρίσαν τον βοσκόν ποιός ένει! Ούτε την μάντραν. Ούτε γιατί εχάθηκεν το φαΐν. Ούτε γιατί εσκλερήναν τα σιέρκα που τους γαλεύκουν! Δεν ξέρουν τί θέλουν να αλλάξει ούτε τι αλλαγήν να φέρουν, ούτε τζιαί τί να αλλάξει στον εαυτόν τους!
- - - - - - - - - - - - - - - - -
"Οι κομμουνιστές ξέρουν τι θέλουν; Τί προτείνουν για το ξεπέρασμαν του παττήσματος της χώρας;"
Βεβαίως ξέρουν τι θέλουν! Αλλά ποιός σου είπεν ότι θέλουν το ξεπέρασμαν του παττίσματος της χώρας; Γιατί να ξεπεραστεί το πάττισμαν; Για να διασωθεί ο βοσκός τζι' η μάντρα; Ο βοσκός πρέπει να εκλείψει τζι' η μάντρα να χαλάσει φίλε μου. Αλλά πρώτα πρέπει να αναγνωρίσουν οι αγανακτίστας, ποιός εν ο βοσκός τζιαί ποιά η μάντρα. Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή! Λυπούμαι να διαπιστώνω ότι ο Θεοδωράκης δεν είχεν αντιληφτεί το νόημαν των ποιημάτων που εμελοποίησεν. Ή δεν το είχεν αντιληφτεί εξίχασεν το! Εγέρασεν ο άδρωπος, κανεί τον!
- - - - - - - - - - - - - - - - -
Για να είναι "politik" έναν κίνημαν πρέπει να πιάσει label που το ΚΚΕ;
Μεν με παρεξηγείς. Οι λέξεις politik-apolitik, εν μουσκουρούθκια για λλόου μου! Που δεν βοηθούν σε τίποτε στον προβληματισμόν του "Τί δέον γενέσθαι".
Είναι ελιτίστικες εκφράσεις που τες μισώ όπως μισώ το βαρετόν αμαξούιν πον να μου λάχει στην δουλειάν μου, όντας "Χαμάλης".
- - - - - - - - - - - - - - - - -
Τζιαί επειδή γράφοντας έρκουνται μου τζιαί άλλα, θέλω ακόμα να πω ότι: Για την κατάστασιν τούτην, οι πρώτοι που φταίουσιν εν τούτοι οι κούελλοι. Καλάν! Θα να μου πεις. Τούτον ξέρομεν το ούλλοι.
Χα! Εγιώ όμως λαλώ τζιαί κάτι άλλον: ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΟΥΣΙΝ!
Έπαθα όπως τον Ζορπάν ακριβώς. Βλέπω την τέλειαν καταστροφήν τζιαί την . . . . απολαμβάνω! Όπως ακριβώς πρέπει να απολαμβάνομεν όλα τα τέλεια! Διότι μετά το τέλειον έρχεται το χάος τζιαί η διάλυση τζιαί μετά ξεκινά κάτι νέον (Αρχή της αφθαρσίας) ξέρεις.
Την ομιλία της Αλέκας Παπαρήγα που έκαμε σε μαζικό συλλαλητήριο του ΚΚΕ στις 18 τ’ Απρίλη [κι όχι κατά τα μέσα του Μάη] θα τη βρείτε στο link: http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=6207780
Επίσης σχόλια για την πολιτική(!) πρόταση του ΚΚΕ για διέξοδο [από την κρίση ή προς άλλες πολιτείες] θα τη βρείτε στα links http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=6245198&publDate=15/5/2011 και http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=6244963&publDate=15/5/2011
Το πόσο ρεαλιστική και εφικτή είναι αυτή η πρόταση [ή οι προτάσεις] δεν είναι απλώς θέμα και θεωρητικής και φιλολογικής συζήτησης αλλά και ετοιμότητας του κόσμου [των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων] για υλοποίηση τους. Γιατί η εφαρμογή τους προϋποθέτει μια μεγάλη και μακρόχρονη σύγκρουση και πάλη με τα ντόπια και ευρωπαϊκά [και διεθνή] καπιταλιστικά συμφέροντα.
Αν τα καταφέρω και μελετήσω πιο ενδελεχώς τα σχετικά κείμενα ίσως προχωρήσω σε μια δική μου πιο ολοκληρωμένη τοποθέτηση...
Το Πολυτεχνείο οδήγησε στο "Καραμανλής η Τάνκς".
(Τζιαι μεν αρκέψεις με τα «δεν ειπώθηκε αυτή η φράση», παράτα τον εσκεμμένο αποπροσανατολισμό τζιαι δε ότι η φράση αναφέρεται σε ένα –πραγματικό ή μη –δίλημμα που το ίδιο όντως ετέθη ενώπιον των ελλήνων τότε.)
Που κάποιοι το είπαν μετάβαση, άλλοι μεταβίβαση.
Γι' αυτό άλλωστε φοιτητές είχε έξω στους δρόμους και μετά. (Π.χ. το 75).
Τα πυροτεχνήματα που αναφέρεις έχουν νόημα και ουσία. Την δε κουβέντα... αν δεν ήταν η έγνοια σου τα ΜΟΥ, ΣΟΥ, ΤΟΥ που βάλλεις παντού... θα εμπορούσαμε να την κάνουμε νοουμένου ότι θα εξαπόλας τζιαι την άλλη ενοχλητική σου συνήθεια, να παίζεις μόνο πάνω στην επιφάνεια των λέξεων τζιαι να μεν μπορείς (ή να μην θέλεις) να δεις 1/2 εκατοστό πιο μέσα που την οθόνη.
Για το, ψέμα που επαναλαμβάνεις, ότι δεν προτάσσω θέσεις... νομίζω πως στην πραγματικότητα θέλεις να πεις "ε, όι ρε κουμπάρε... τούτος βάλλει θέσεις με ανορθόδοξο τρόπο που δεν έμαθα να πουκουππίζω".
http://hlithioagrino.blogspot.com/2009/03/blog-post.html
http://hlithioagrino.blogspot.com/2009/09/this-is-not-ad-post.html
http://hlithioagrino.blogspot.com/2008/03/blog-post.html
http://hlithioagrino.blogspot.com/2006/11/interaction-cores.html
Ακόμη και το σχόλιο που εχλεύασες στης Δισδαιμόνας… τάχα μου δεν εκατάλαβες ότι που μόνο του ήταν μια κάποια θέση… Προσπερνάς ότι δεν σε βολεύει Άνευ τζιαι τούτον κάμνεις το επίτηδες. Ότι δεν έχει τη μορφή κομματικής ανακοίνωσης & αποδελτίωσης τύπου, πιστεύω ότι σε φοβίζει.
http://disdaimona.blogspot.com/2011/06/to.html?showComment=1307191793163#c8478551943545729258
Την επόμενη φορά που θα επαναλάβεις το ψέμα σου θα σε πω κατάμουτρα ΨΕΥΤΗ.
***
Για τον κόσμο στο Σύνταγμα και αλλού… δεν είναι μόνο οι Πρετεντέρηδες που τον χαϊδεύουν, αν μεν κάμνω λάθος εκατέβηκεν τζιαι το ΠΑΜΕ τζιαμέ; Τώρα… για να χαϊδέψει ή να πνίξει… ια σας γελάσω…
Το ΚΚΕ πάντως εν βλακείες που λαλεί. Εν εκατάλαβε ότι την αντίδραση του κάποιοι την έχουν συνυπολογίσει στα πλάνα τους. Ας κάμουν γενική απεργία να επισπεύσουν την κατάρρευση και να διευρύνουν το ξεπούλημα της Ελλάδας. Τόσα χρόνια μέσα στον Κοινοβουλευτισμό … η αποσταθεροποίηση δεν τους εχρειάστηκε αλλά νομίζω… ήρτεν η ώρα τους.
Το Πολυτεχνείο ΔΕΝ ήταν μόνο όσα του αποδίδεις, ήταν πολύ περισσότερα. Κάποιοι όμως προσπαθούν από τότε να του δώσουν ΕΝΑ ΜΟΝΟ ΧΡΩΜΑ (είδες, βάλλω κεφαλαία να μεν σε ξενίζει το κείμενο). Αν παρατηρήσεις καλά τα όσα δείχνει το «Rehearsal» θα δεις τρομακτικές ομοιότητες στα ερωτήματα που μπαίνουν αλλά και στο πως κάποια από αυτά αποσιωπήθηκαν. Τζιαι τούτο φαίνεται σε μια παρουσίαση που βασικά γίνεται υπο την οπτική γωνία συγκεκριμένων καταστάσεων που ακόμη και σήμερα μάχονται να υποκλέψουν το χαλαρά συλλογικό για να το κάμουν παραταξιακό.
Mouflonα Idiotε,
Μα δάκκασεν σε αππαρόμουγια;
Επί της ουσίας, δηλ. για τους “Αγανακτισμένους” και τα κινήματα των πλατειών θα επανέλθω με νέα μου ανάρτηση. Για τα υπόλοιπα που μου προσάπτεις όπως κάποια ανύπαρκτα, ανυπόστατα κι ανυπόθετα που σε κούντησαν να αυτοδιοριστείς δικηγόρος της Disdaimonaς, μόλις ευκαιρήσω!
Aceras, οι "αγανακτισμένοι πολίτες" αυτοπροσδιορίζονται ως "απολιτίκ." εν τους απέδωσε κανείς τούντο χαρακτηρισμό πριν το κάνουν οι ίδιοι για τους εαυτούς τους.
Πππεεεεε....
Ακόμα κάμνεις πως εν εκατάλαβες.
Μείνε να σχολιάζεις τα της Ελλάδος με βάση τα παραταξιακά συμφέροντα δαμέ.
Που εν' να τελείωσει η ιστορία, ξυπνούμε σε.
γιατί δεν μπορεί να θυσιάζονται ολόκληροι λαοί για να μη ζημιωθούν οι δανειστές- το χρέος δεν είναι δικό μας και δεν θα το πληρώσουμε,
► γιατί αυτό το πολιτικό σύστημα που κάνει τους φτωχούς φτωχότερους και τους πλούσιους πλουσιότερους, δεν μπορεί πια να αποφασίζει για μας χωρίς εμάς και πρέπει να ανατραπεί,
► γιατί θέλουμε να ζούμε με αξιοπρέπεια από την εργασία μας, χωρίς τη διαρκή τρομοκρατία της ανεργίας,
► γιατί πρέπει να τιμωρηθούν όσοι λεηλάτησαν το δημόσιο πλούτο,
► γιατί η δημόσια και δωρεάν υγεία και παιδεία είναι αναφαίρετα δικαιώματα όλων,
► γιατί το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα δεν πρέπει να περάσει".
Πόσο "απολιτίκ" σας φαίνεται αυτό το ψήφισμα της Λαϊκής Συνέλευσης του Συντάγματος;
Να σας θυμίσω επίσης ότι το ΚΚΕ είχε χαρακτηρίσει προβοκάτορες τους εξεγερμένους της Νομικής και του Πολυτεχνείου πριν "πάρει την γραμμή" να συμπαραταχθεί;
Ότι φοβάται ή δεν κατανοεί η Αριστερά αγαπητέ Άνευ δεν είναι ντε και καλά "αντιδραστικό" - τις περισσότερες φορές είναι απλά κάτι που βρίσκεται ένα βήμα πιο μπροστά από τις συνηθισμένες "αγκυλώσεις" της.
Κι όπως έγραψα σε μπλογκ φίλου "...κάθε είδους αντίδραση/εξέγερση εμπεριέχει την πιθανότητα αρνητικών ή και επικίνδυνων φαινομένων. Γι αυτό και είναι καλό οι κοινωνίες να μη φτάνουν σε αυτά τα οριακά σημεία όπου τα πάντα είναι πιθανά. Όταν όμως φτάσουν, όπως συμβαίνει με τη δική μας, είναι και μια μοναδική ιστορική στιγμή για να διαπιστώσει κανείς πέραν πάσης αμφιβολίας ποιες θεωρίες, πολιτικές και ιδέες στέκουν ξεβράκωτες μπροστά στην πραγματικότητα. Κι αυτό δεν είναι καθόλου λίγο…"
Μια κι ο λόγος για "αγανακτισμένους",αλήθεια,πόσοι μαζεύτηκαν στη συγκέντρωση των δικών μας αγανακτισμένων στις 31 του Μάη;Τελικά ούτε ο Αβέρωφ ούτε ο Λευτεράκης ούτε ο Συλλούρης ούτε ο Νικόλας ούτε ο Κουλιούδας κατάφεραν να πείσουν τον κυπριακό λαό ότι πεινά και δυστυχεί και πρέπει να ...αγανακτήσει.Γι'αυτό αγανακτούν οι ίδιοι!
Mouflonα Idiotε,
Τζι’ εσύ που ξύπνησες τι κατάλαβες ή τι πράττεις; Απλώς λαφαζανεύκεις μιλώντας πυθιακά και με μισόλογα [αυτά τα λες «τοποθετήσεις» εσύ;] και με περισσή έπαρση προς του συνομιλητές σου!
Θα επανέλθω ...
Φίλε άνεφ αν δεν έχεις διαβάσει το βιβλίο «The Shock Doctrine: The Rise of Disaster Capitalism» της Naomi Klein, ρίξε μια ματιά στις πιο κάτω διευθύνσεις και θα καταλάβεις τι θα ακολουθήσει σε κάποιες χώρες με οικονομικά προβλήματα και ειδικά στην Ελλάδα των αγανακτισμένων.
Το παιχνίδι είναι στημένο και από πριν ξεπουλημένο!
The Shock Doctrine: The Rise of Disaster Capitalism is a 2007 book by Canadian author Naomi Klein
http://en.wikipedia.org/wiki/The_Shock_Doctrine
http://www.youtube.com/watch?v=bFx4gVul5WA&feature=fvwrel
http://www.youtube.com/watch?v=i38FreIKI3Y&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=YuLG9rPBzIg&feature=fvwrel
http://www.youtube.com/watch?v=wIpwEf3r_Hs&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=NOBKbXY_gUs&feature=fvwrel
http://www.youtube.com/watch?v=VC24TY-SGSI&feature=player_embedded
Milton Friedman
http://en.wikipedia.org/wiki/Milton_Friedman
Φίλε Κούλλη,
Το βιβλίο υπάρχει και στα ελληνικά: “Το δόγμα του ΣΟΚ” [από τη Naomi Klein], αλλά δεν το ‘χω διαβάσει...
"Το παιχνίδι είναι στημένο και από πριν ξεπουλημένο!"
Σαφέστατα. Το παράδειγμα της Ιρλανδίας (της Αργεντινης κλπ) είναι τρανταχτό. Το ΔΝΤ και η ΕΚΤ ανάγκασαν μια χώρα να χρεοκοπήσει για να μην χρεοκοπήσουν οι τράπεζες.
Η σωτηρία της Ελλάδας, του Ελληνικού λαού καλύτερα είναι:
1. η χρεωκοπία (και σε όσους χρωστούν να πάρουν ΟΤΑΝ και εφόσον θα υπάρχουν)
2. επάνοδος στη δραχμή, υποτίμηση της για να μπορέσει το κράτος να ανασάνει
3. Κρατικοποιηση των τραπεζων (εστω μερικών)
4. Μέτρα λιτότητας για να επανακάμψει η χώρα και όχι για να πληρωθούν οι τραπεζίτες
Μα θα μου πείτε ποιος Έλληνας πολιτικός είναι τόσο τίμιος για να τα κάμει τούτα; Άλλο αυτό.
Σημ: Για να επανέλθω στο θέμα του Άνεφ. Δεν είναι οι "αγανακτισμένοι" της Ευρώπης όλης και οι εξεγέρσεις των Αράβων η τρανταχτή ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΉ ήττα της αριστεράς; Είκοσι+ χρόνια μετά η αριστερά παραμένει ακέφαλη, άχρωμη, δίχως ιστορική κατανόηση των γεγονότων, απαθής και περιθωριοποιημένη.
Ύποπτε,
Σε χαιρετώ!
Τι «άλλο αυτό» ρε φίλε; Μα εδώ είναι όλη η ουσία!!! Θεωρητικολογίες λαλούν μας ούλλοι. Ρίξε μια ματιά στο Blog Protagon στο λεγόμενο “Κίνημα το 10” και θα βρεις μπόλικες - link: http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.kinhma-10&id=6942.
Πέραν τούτου όμως, το άλλο θέμα [που θέτεις έστω κι ακροθιγώς ή/και ερωτηματικά] για την «τρανταχτή ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΉ ήττα της αριστεράς»] είναι τεραστιο! Ένα μεγάλο ερώτημα που πλανάται στα κύτταρα του εγκεφάλου μου είναι γιατί δεν αυξάνεται η εκλογική δύναμη της Αριστεράς σε περιόδους μάλιστα τέτοιας μεγάλης οικονομικής κρίσης. Απτό παράδειγμα η καθήλωση [σε χαμηλά επίπεδα] των ποσοστών του Πορτογαλικού Κομμουνιστικού Κόμματος, όπως τούτη αναδείχτηκε μέσα από τα αποτελέσματα των προχτεσινών εκλογών στη χώρα! Γιατί ο κόσμος συνεχίζει να ψάχνει λύσεις πέραν της Αριστεράς όταν είναι καταφανές ότι στο σημερινό πολιτικό σύστημα και κοινωνικοοικονομικό μοντέλο έχουν αποτύχει. Ή μήπως Αριστερά όπως κι αν παρουσιάζεται σήμερα δεν μπορεί να εμπνεύσει τον κόσμο [και δη τους εργαζόμενους] ή/και να εκφράσει πολιτικά την κοινωνική τους συνείδηση;
Προσωπικά δεν παρέμενα κινήσεις προς τ’ αριστερά στις αραβικές χώρες [στην Αίγυπτο, την Τυνησία κι αλλού] καθώς ουδέποτε αναπτύχθηκε σ’ αυτές τις χώρες δυνατό εργατικό κι αριστερό κίνημα, όμως περίμενα πιο πολλά σε χώρες όπως η Ελλάδα και η Πορτογαλία ...
Προς ΟΛΟΥΣ όσους άφησαν σχόλια
[Μετά μπορεί να επανακάμψω για κάποιες κατά μόνας κουβέντες!]...
Η αγανάκτηση του κόσμου που μαζεύεται στις πλατείες όπως ας πούμεν στην Πλατεία Συντάγματος είναι φυσιολογικό αποτέλεσμα μεγάλων ποσοτήτων συσσωρευμένης οργισμένης ενέργειας και αναδεικνύει το τεράστιο μέγεθος των πολλαπλών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν σήμερα οι ελλαδίτες αδελφοί. Οφείλω όμως να σημειώσω ότι περίμενα πως όλοι αυτοί οι “Αγανακτισμένοι” θα ήταν πιο διεκδικητικοί και μαχητικοί κι όχι να λειτουργούν σαν να είναι σε εκδρομή.
Απ’ εκεί και πέρα [δηλ. πέραν της έκφρασης της ήδη δεδηλωμένης αγανάκτησης τους για τα κακώς έχοντα] ποιες προτάσεις έχουν υποβληθεί μέχρι τώρα [από τούς “Αγανακτισμένους”] για διεξόδους και λύσεις; Και πως αξιοποιείται αυτό το μεγαλειώδες κίνημα των πλατειών και του δρόμου για ριζοσπαστικές αλλαγές; Δεν μας προβληματίζει που παίρνει πλέον καθαρά αντι-αριστερές κατευθύνσεις;
Και ποιος ή ποιοι θα αξιοποιήσουν τις πάμπολλες προτάσεις [10 τον αριθμό σε κάθε άρθρο] που κατατίθενται σε κείμενα στο Blog Protagon [μέσα στα πλαίσια του λεγόμενου “Κινήματος των 10” - links: http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.kinhma-10&id=6281 και http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.tags&t=to-kinhma-twn-10]... Πιο πολύ για κίνημα ανέξοδων θεωρητικολογιών μου μοιάζει εμένα. Ήδη η φίλη Disdaimona ανάρτησε στο Blog της ένα τέτοιοι κείμενο με σκέψεις και προτάσεις της συγγραφέως Σώτης Τριανταφύλλου [links: http://disdaimona.blogspot.com/2011/06/blog-post_06.html και http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.kinhma-10&id=6942]. Στο περισπούδαστο πόνημα της όμως, η ποιήτρια δεν μας λαλεί πως θα υλοποιηθούν όλ’ αυτά που προτείνει στον δεκάλογο της...
Πως, ας πούμεν, θα συστηθεί αυτή η πολυπόθητη [για κάποιους] «κυβέρνηση συνεργασίας». Ποιος/ποιοι θα την εγκαθιδρύσουν και με τι πρόγραμμα; Πως θα γίνει η ανάληψη της εξουσίας κι από ποιους; Πως κι από ποιους θα πραγματωθεί η «... απομάκρυνση των πολιτικών προσώπων που ενεπλάκησαν σε σκάνδαλα και διαφθορά τα τελευταία τριάντα χρόνια ...»; Άραγε τι να εννοεί η αριστερή(;) Σώτη όταν μιλά για «... αξιοποίηση ειδημόνων και [...] τοποθέτηση σε καίριες θέσεις των κατάλληλων προσώπων...» Θα γίνει εισαγωγή αδιάφθορων νεο-πολιτικών; Κι από που; Με εκλογές ή με επανάσταση;
Και τέλος πάντων ποια μορφή πολιτικής οργάνωσης θα προσδώσει στον εαυτό του το “Κίνημα των Αγανακτισμένων” για να δώσει πολιτικές λύσεις στα πολλαπλά προβλήματα της κοινωνίας; Λαλείτε να έχουμε την επανασύσταση των σοβιέτ – όπως ας πούμεν το σοβιέτ της οδού Ερμού και το Σοβιέτ της Φιλελλήνων;
Άστε που οι πλείστοι άλλοι κονδυλοφόροι αναπαραγάγουν με την πέννα τους τα στερεότυπα της ελληνικής κοινωνίας θέτοντας το πρόβλημα σε προσωπικό επίπεδο χωρίς μάλιστα να αγγίζει το πολιτικό σύστημα [Τάκη Μίχα, “Που ήσουνα Αγανακτισμένε;” – link: http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=7193]. Λαλείτε να ‘ν’ εφικτό πλέον ο κάθε άνθρωπος να μπορεί από μόνος του [χωρίς συλλογική πολιτική και κοινωνική δράση] ν’ αλλάξει κι ίδιος και η κοινωνία με το να συνηθίσει να μαζεύεται στις πλατείες; Αυτά προφανώς είναι τα νέα ήθη της Facebook δράσης ...
[Πάντως μόλις προχτές την Κυριακή στην Πορτογαλία όπου δεν εμφανίστηκαν ακόμα οι “Αγανακτισμένοι”, ο κόσμος επέλεξε και ψήφισε μια συντηρητική δεξιά κυβέρνηση για να βγάλει την χώρα από τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά αδιέξοδα. Σίγουρα μια τέτοια κυβέρνηση θα μπορεί πιο εύκολα να συνεργαστεί με την όποια τρόικα για να ξεζουμίσει τελείως τον κόσμο και να σώσει την καπιταλιστική οικονομία, ασχέτως των τραγικών συνεπειών για τον κόσμο] ...
ΔemΩΝα,
Σε χαιρετώ και σε καλωσορίζω ξανά [μετά από τόσο καιρό] στο απάχικο μου!
Αυτά που παραθέτεις από το «ψήφισμα της Λαϊκής Συνέλευσης του Συντάγματος» [αλήθεια πως έγινε η ψηφοφορία;] μου ακούγονται πιο πολύ σαν συνθήματα. Το ερώτημα αγαπητέ ΔemΩΝα, είναι πως υλοποιούνται κι από ποιους;
Πάντως λάθος αναγιγνώσκεις αγαπητέ φίλε το πόνημα μου... Οι δικές μου ενστάσεις έχουν να κάμουν με την (α)πολιτική φυσιογνωμία του κινήματος των “Αγανακτισμένων” και δεν έχουν καθόλου παραταξιακή αφετηρία. Και πουθενά δεν είπα πως «ότι φοβάται ή δεν κατανοεί η Αριστερά [...] είναι ντε και καλά “αντιδραστικό” …
Ενίσταμαι όμως έντονα στην προσπάθεια που γίνεται να παρουσιαστεί το κίνημα αυτό ως apolitik [κι ακομμάτιστο κι ανεξάρτητο] ενώ κάποιοι εκ των αυτόκλητων ηγητόρων του έχουν ήδη προβεί σε αντι-αριστερές τοποθετήσεις. Την ίδια ώρα κάποιοι άλλοι [στα ΜουΜουΕ] βρήκαν την ευκαιρία να χύσουν την αντι-αριστερή [κι αντι-ΚΚΕ] τους χολή. Όμως είναι γενικά παραδεχτό [κι από τον οποιαδήποτε που σκαμπάζει δκυο πράματα από πολιτική] πως για να φέρουν αποτελέσματα τέτοιες κινητοποιήσεις, το ένα κίνημα που τις διοργανώνει πρέπει να καταθέσει και πολιτικές θέσεις και προτάσεις που να δίνουν λύσεις και διεξόδους. Δεν φτάνει μόνο η κριτική και η διαμαρτυρία. Και αυτές οι θέσεις φίλε ΔemΩΝα, δεν μπορεί παρά να είναι Αριστερές!!!
Θυμάμαι ένα παλαιότερο κείμενο σου που είχα διαβάσει κάποτε στο Blog σου [ίσως πριν κάνα χρόνο[ όπου αναφερούσα επικριτικά στους ανένταχτους της Αριστεράς [αν δεν με απατά η μνήμη μου] και τον τρόπο που λειτουργούν [ως οι από καθέδρας κριτές των πάντων στον χώρο της συγκροτημένης Αριστεράς]. Νομίζω ότι παει γάντι με την προκειμένη περίπτωση!
Άνευ, αν όπως δείχνουν τα πράγματα, το κίνημα αυτό (γιατί περί αυθορμήτου κινήματος πρόκειται) συνεχίσει να υφίσταται και να διογκώνεται, θα το διεκδικήσουν όλοι. Δεξιοί, αριστεροί, λαϊκιστές όλων των αποχρώσεων (αυτοί πρώτοι και καλύτεροι!) εθνικιστές, διεθνιστές, κοσμοπολίτες και τσολιάδες. Ελπίζω, αν και δεν εκλαμβάνω πλέον τον εαυτό μου ως αριστερό, ελείψει άλλης σοβαρής εναλλακτικής, έστω και καθυστερημένα, να το κερδίσει η Αριστερά. Γιατί αν χάσει την πρωτοβουλία, κολλημένη αιωνίως στην "πολιτική της ορθότητα", τα πράγματα μπορεί όντως να γίνουν ακόμα και επικίνδυνα. Οι στιγμές που ζει η Ελληνική κοινωνία είναι ακριβώς σε εκείνα τα επικίνδυνα όρια όπου τα πάντα μπορούν να συμβούν - και η αριστερά δεν έχει το δικαίωμα να απέχει!
Κανένα κίνημα, πουθενά στον κόσμο, ποτέ στην ιστορία δεν ήταν και δεν είναι "απολιτίκ". Οι προσπάθειες που γίνονται με ιδιαιτέρως προσεκτικά βήματα από άτομα, ομάδες και συλλογικότητες να το στρέψουν αριστερά είναι εμφανείς εκεί που ο διαμαρτυρία προσπαθεί να αποκτήσει τη φωνή της: στις λαϊκές συνελεύσεις. Εξ ου και η προσπάθεια των ΜΜΕ και των πληρωμένων γραφίδων να χωρίσουν το φαινόμενο σε αυτό που αποκαλούν "πάνω και κάτω πλατεία".
Εν κατακλείδι, καλές οι θεωρίες και η αριστερή πολιτική ορθότητα, αλλά εδώ κινδυνεύει άλλη μια φορά η Αριστερά να βρεθεί ξεβράκωτη (ή με τις πυτζάμες; ) απέναντι στην πραγματικότητα...
Την καλημέρα μου
Δημοσίευση σχολίου