Ανάρτηση 59/2011 [πολιτική, αναδημοσιευτική αρχιεπισκοπική, αρθρογραφική και (επι)κριτική] – Και πάλι για τον Αρχιεπίσκοπο και τες επεμβάσεις του στα πολιτικά – Εξ ιδίων τα βέλη!

Προλεγόμενα:

Ένας από τούς επίτιμους guest stars του Blog [με την έννοια ότι έχουμε φιλοξενήσει και σχολιάσει 2-3 κείμενα του] είναι ο [καθημερινός] αρθρογράφος [τής στήλης “Στίγμα”] τής “Σημερινής” Κωστάκης Αντωνίου, [ο πάλαι ποτέ] “Παρατηρητής” του “Αγώνα” του Νίκου Κκόshη] ...

Τον κον Κωστάκη, λοιπόν, τον φιλοξενήσαμε και τον τιμήσαμε ιδιαιτέρως στις αναρτήσεις μας με αρ. 70/2009 - http://aneforiwn.blogspot.com/2009/12/742009-sh.html και 71/2010 - http://aneforiwn.blogspot.com/2010/09/712010-sh.html.

Ο συγκεκριμένος κονδυλοφόρος της “Σημερινής” συνήθως εξεγείρεται κατά των κακώς εχόντων της κυπριακής [κι όχι μόνο] αστικής κοινωνίας και ξιφουλκεί με την πέννα του εναντίον των εμπλεκομένων σ’ αυτά, χωρίς όμως ν’ αγγίζει τα οικονομικά και κοινωνικά αίτια που τα προκαλούν. Έχω την αίσθηση ότι λειτουργεί συναισθηματικά και μανιχαϊστικά [στη βάση του καλού και του κακού], αλλά και έντονα εθνοκεντρικά και συνήθως καθόλου πολιτικά. Παραγνωρίζει [ή δεν λαμβάνει υπ’ όψη] ότι τα πάντα κινούνται και εξελίσσονται όχι στη βάση αξιών, αλλά στη βάση συμφερόντων [οικονομικών και πολιτικών], αν και σε στιγμές έντονης απογοήτευσης και αγανάκτησης, έχει αναγνωρίσει αυτή την αδυσώπητη πραγματικότητα. Αυτό έκαμε και σε άρθρο του για τα “Ανέντιμα παιγνίδια [που] παίζει η Ε. Ένωση” που θα βρείτε στο link: http://sigmalive.com/simerini/columns/stigma/317769

*************************
Εισαγωγικά και σχολιαστικά:

Αφορμή γι’ αυτήν μου την ανάρτηση μού ‘δωσε ένα άρθρο του Κωστάκη Αντωνίου στη σημερινή “Σημερινή” [17/6/2011] για τον Αρχιεπίσκοπο Υμών [Νέας Ιουστινιανής και πάσης Πάφου]. Σ’ αυτό ο συμπαθέστατος αρθρογράφος ορθώς επισημαίνει πολλά και διάφορα στραβά σε σχέση με την όλη συμπεριφορά του BaşΕπισκόπου [τις απροκάλυπτες επεμβάσεις του στα πολιτικά και την υποκριτική στάση των (κεντρο)δεξιών κομμάτων, απέναντι του, αν και δεν ονομάζει έτσι].

{Με το ίδιο άρθρο του Κ. Αντωνίου φαίνεται να έχει καταπιαστεί και ο φίλος συν-Blogger Μιχάλης Μιχαήλ, αλλά το κείμενο του τελευταίου δεν έχει, όλως π[αραδόξως κάμει την εμφάνιση του ακόμα στο Blog του, αν και υπάρχει τέτοια ανακοίνωση στον συναθροιστή, όπως κι αλλού}...
[Προσθήκη 18/6/2011 – 11:55 π.μ.:
Τελικά το κείμενο του Μιχάλη αναρτήθηκε σήμερα το πρωί˙ θα το βρείτε στο link: http://mihalismihail.blogspot.com/2011/06/blog-post_18.html]...

Ο κος Κωστάκης, λοιπόν, δεν μπορεί να δει [και φυσικά ούτε και να κατανοήσει] ότι η Εκκλησία αποτελεί [και στην Κύπρο και στην Ελλάδα] γρανάζι του αστικού κοινωνικού και κρατικού εποικοδομήματος. {«Ελληνοχριστιανική δημοκρατία» αποκάλεσε την Κυπριακή Δημοκρατία κάποιος θεολόγος σε σχολείο Μέση Εκπαίδευσης στη Λάρνακα και πολύ πιθανόν έτσι να την προτιμά, παρά επανενωμένη και ομοσπονδιακή - link: http://platformaenomenikipros.blogspot.com/2011/05/blog-post.html!}... Γι’ αυτό και «τούτος» [ο Κωστ. Αντωνίου] περιορίζεται σε κριτικές έμπλεες ελληνοκεντρικού συναισθηματισμού.

Για καθαρά μικροπολιτικούς λόγους [έρχονται, σε λιγότερο από δύο χρόνια οι προεδρικές] αλλά και για μεγαλοπολιτικούς [διατήρηση νυν και αεί τής «ελληνοχριστιανικής» αστικής μας δημοκρατίας], τούτοι ούλλοι [τζιαι πολιτικοί τζιαι δημοσιογράφοι] shουμαλίζουν [χαϊδεύουν] τον επίδοξο Εθνάρχη!
Ακόμα και ο νεοεκλεγείς “σοσιαλιστής” [ιμίshι μου] Πρόεδρος της Βουλής [ΜΑΣ] κος Γιαννάκης Όμηρου δεν παρέλειψε να δώσει τα διαπιστευτήρια του στον Tommy Μπου!

Δήλωσε λοιπόν ο κος Γιαννάκης μετά την συνάντηση του με τον [εκλεγμένο με μόλις το 8%] Προκαθήμενο της κυπριακής Εκκλησίας:
«Μπορεί στο κυπριακό πολίτευμα να υπάρχει και να είναι κατοχυρωμένη η διάκριση, ο χωρισμός, όπως λέμε, εκκλησίας και κράτους, όμως, όταν χειμάζεται ο κυπριακός ελληνισμός, μια Εκκλησία με μια ιστορία δύο χιλιάδων χρόνων, με μια βαριά κληρονομιά ενός Αρχιεπισκόπου Κυπριανού, μιας 9ης Ιουλίου, ενός Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και ενός Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου, και άλλων κληρικών που αγωνίστηκαν για τη φυσική και εθνική επιβίωση του κυπριακού ελληνισμού, και να το ήθελε, που δεν το θέλει, δεν μπορεί να απουσιάζει από τις εθνικές επάλξεις...»

Χαρείτε λοιπόν, ρε gamoto, έναν βέρο σοσιαλιστή

*************************************
Και τώρα το κείμενο του Κωστ. Αντωνίου:
{Τα εντός των αγκύλων […] και με κόκκινο χρώμα σχόλια είναι δικά μου!
Οι υπογραμμίσεις και επιχρωματώσεις είναι και πάλι δικές μου.}...

H Εκκλησία έχει λόγο, δεν έχει, όμως, ρόλο
[του Κωστάκη Αντωνίου, “Σημερινή” 17/6/2011, στήλη “Στίγμα” – link:
http://www.sigmalive.com/simerini/columns/stigma/393225,
email: antoniouc@simerini. com].

“Είναι άξιον απορίας, πώς όλα σχεδόν τα πολιτικά κόμματα, πλην του ΑΚΕΛ [πάλι καλά που το σημειώνει], σιωπούν, έναντι των άστοχων [μα σοβαρά;] παρεμβάσεων, επί παντός επιστητού, του Αρχιεπισκόπου και των ατυχών [άτσαλων κι απαράδεχτων] αναμίξεών του στην πολιτική ζωή, χωρίς να αρθρώνουν επικριτική άποψη [τολμούν;].

Ο Δημοκρατικός Συναγερμός, ο οποίος είχε πρωτοστατήσει, κατά καιρούς [μόνο από εποχής Μακαρίου], εναντίον κάθε ανάμιξης της Εκκλησίας στα πολιτικά πράγματα, και στον καθορισμό γραμμής στο εθνικό θέμα, τηρεί σιγήν ιχθύος σήμερα. Προφανώς επειδή οι παρεμβάσεις του Μακαριοτάτου στρέφονται κυρίως κατά του ΑΚΕΛ και της Κυβέρνησης, και διευκολύνουν την πολιτική του κόμματος [για τες προεδρικές του 2013]. Δεν συνειδητοποιεί ότι γιορτή Χριστόφια, παραμονή Αναστασιάδη...

Το αυτό πράττει και η [σοσιαλιστική ιμίshι μου] ΕΔΕΚ, προφανώς επειδή η ανάμιξη του Αρχιεπισκόπου φαίνεται να την ευνοεί. «Θέλουμε μια Εκκλησία παρούσα και εγρηγορούσα», δήλωσε ο Γιαννάκης Ομήρου. Καλά που δεν μας είπε και... πρωτοπορούσα.

Το ΔΗΚΟ, λόγω στάσης του Αρχιεπισκόπου στο θέμα απώλειας της προεδρίας της Βουλής, παρουσιάζεται απλώς χολωμένο, αλλά είναι φανερό ότι εάν ο Αρχιεπίσκοπος τηρούσε αντίθετη στάση, θα τον δοξολογούσε. [Μάγος είσαι Κωστάκη;]

Είναι η στάση των πολιτικών κομμάτων [της (κεντρο)Δεξιάς], και στην περίπτωση αυτή, απόρροια της καιροσκοπικής πολιτικής που ασκούν και γραμμής ηλιοστροφίου που τηρούν, έναντι θεμάτων αρχής.

Ο Αρχιεπίσκοπος, και γενικότερα η Εκκλησία, όχι μόνο έχουν δικαίωμα, αλλά και καθήκον, λόγου στο εθνικό θέμα. [Τι είναι αυτό που νομιμοποιεί ένα τέτοιο «καθήκον»;]

Αλλά πέραν αυτού, ουδένα ρόλο δικαιούνται. [Πες τους τα τζιαι τους ιδίους!]...

Λόγο έχει ο Αρχιεπίσκοπος. Όχι ρόλο. Ακόμη και στην περίπτωση του λόγου, η ιεραρχική του αποστολή τού επιβάλλει ο λόγος να είναι ήπιος, συναινετικός, ενωτικός. Ποτέ διχαστικός και συγκρουσιακός [ένα χριστιανορθόδοξος Αγιατολαχ με τα όλα του είναι!].

Δυστυχώς, ο Μακαριότατος κάπου [μόνο κάπου;] έχει υπερβεί τα όρια. Φαίνεται να αναμειγνύεται στα εσωτερικά των κομμάτων, να απειλεί πολιτικές ηγεσίες ότι «ύστερα θα φέρει ο φούρνος την πυρά», να παρεμβαίνει ακόμη και στις προεδρικές εκλογές του 2013, να δηλώνει ποιες πιθανές υποψηφιότητες θεωρεί «εφιαλτικές», να απειλεί ακόμη και απεργούς ότι θα κλείσει την επιχείρηση, αν δεν συναινέσουν στις αποφάσεις του. [Με δκυο λόγια λειτουργεί φασιστικά!].

Και γενικά δείχνει να επιδιώκει κυρίαρχο ρόλο και στα εθνικά θέματα και στα πολιτικά πράγματα, ακόμη και στα οικονομικά! [Επιδιώκει αναχρονιστικά ρόλο Εθνάρχη. Αλλά αν τολμά – αν έχει τ’ αρχίδια – ας κατέλθει ως υποψήφιος για την Προεδρία στις επόμενες προεδρικές εκλογές – του 2013!]...

Σε καμιά ευρωπαϊκή χώρα η Εκκλησία δεν διαδραματίζει, ή θέλει να διαδραματίσει, κυρίαρχο ρόλο σε όλα, όπως η Εκκλησία της Κύπρου. [Μήπως ο ποιητής υποβάλλει ότι είμαστε υπανάπτυκτοι; Κατίshι του που τον επίδοξο Εθνάρχη!]

Αναγνωρίζουμε μεν τους τεράστιους αγώνες και θυσίες της για διατήρηση της ελληνικότητας και της χριστιανικότητας της Κύπρου, [αλλά και του εισπράκτορα φορών από τους Γρισκιανούς για λογαριασμό της Οθωμανικής εξουσίας] της αναγνωρίζουμε να έχει λόγο στο εθνικό θέμα [ΕΜΕΙΣ σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση!], αλλά την ίδια στιγμή οφείλει και η Εκκλησία και ο Προκαθήμενός της να αναγνωρίσουν ότι ο εθναρχικός ρόλος τους ανήκει στο παρελθόν, και οι άστοχες παρεμβάσεις τους στα πολιτικά πράγματα και η προσπάθεια τους να χαράσσουν πολιτική στο Κυπριακό είναι επιζήμιες [και τριτοκοσμικές!].

Είναι έξω από τη σωστή λειτουργία ενός σύγχρονου ευρωπαϊκού κράτους. Και είναι δυνατόν αυτή η άκομψη προσπάθεια να προκαλεί ζημιά και στην εικόνα του κυπριακού κράτους και στο ίδιο το εθνικό θέμα.” [Πότε όμως θα του τα πουν κατάμουτρα τζιαι ξικούτσουλλα;]...

[Άει σιχτίρ, επιτέλους!]

***********************
Κι ένα ακόμα [τελικό] σχόλιο [ΜΟΥ]:

* - Εδώ με τον όρο «Εκκλησία» ο αρθρογράφος προφανώς εννοεί την Γεραρχία και τον [σημερινό] Προκαθήμενο της...

Ο καθ’ ένας μας, ως ατομικότητα αλλά και πιθανόν ως μέλος μιας συλλογικότητας, έχει λόγο για τα πολιτικά δρώμενα της Κύπρου. Όμως ΚΑΝΕΝΑΣ από μόνος του δεν μπορεί να αλλάξει τα πράματα ή έστω να επιδράσει κατ’ ελάχιστον σ’ αυτα, εξ ου και η αναγκαιότητα να λειτουργούμε και να δρούμε συλλογικά. Γι’ αυτό κι ο Αρχιεπίσκοπος του 8% προσπαθεί να καπηλευτεί την όποια συλλογικότητα περικλείει ο όρος ή ο θεσμός της Εκκλησίας.

Για όλα,
Anef_Oriwn
Παρασκευή 17/6/2011