Αγαπητοί εν τω Blog αυτώ σεβαστοί αδελφοί,
[επισκέπτες, αναγνώστες, συν-σχολιογράφοι και συν-συζητητές],
ΣΑΣ χαιρετώ,
Κι ο Κύριος μέθ’ Υμών [κι ελπίζω όχι με θυμό!]...
**********************
Εισαγωγικά:
Θέλοντας λοιπόν, να συνεχίσω τη συζήτηση [που αρχίσαμε στις προηγούμενες δύο αναρτησεις μου] πάνω στα όσα διαδραματίζονται στις πλατείες των Αθηνών [κι άλλων ελληνικών πόλεων] με τους “Αγανακτισμένους” πολίτες, είπα να αφιερώσω ακόμα μιαν ανάρτηση για το θέμα ετούτο. Επειδή όμως [ως είναι και πλέον προφανές] η γραφίδα μου έχει επηρεαστεί τα μάλα από τον λόγο της περιβόητης εν Χριστώ ορθόδοξης αδελφής κας Ελένης Λουκά, μετά που είδα κι ένα σχετικό vide-και [link: http://www.youtube.com/watch?v=KoRVcqS1Eeg], όπου ΜΑΣ παρέπεμψε η αγαπητή Disdaimona [link: http://aneforiwn.blogspot.com/2011/06/532011.html?showComment=1307461089623#c6276138364329073067], είπα [για να μεν ι-γράφω τζι’ άλλ’ αντ’ άλλων] να παραθέσω κάτι το έτοιμο [ας πούμεν κάτι σαν take away]. Επέλεξα και αναδημοσιεύω ένα κείμενο [για τα “κινήματα των πλατειών”] το οποίο εντόπισα μετροφυλλώντας πριν λίγες μέρες τον “Ριζοσπάστη” της Τρίτης 31 του Μάη. Κι επειδή συμφωνώ με τις πλείστες από τις θέσεις που εκφράζονται εκεί, είπα να το μοιραστώ μαζί σας!
[Κάποιες δικές μου περαιτέρω απόψεις και προβληματισμούς μου, επί του θέματος των “Αγανακτισμένων” πολιτών θα βρείτε και σε σημερινό σχόλιο μου που κατάθεσα στην προ-προηγούμενη ανάρτηση μου με αρ. 52/2011 – link: http://aneforiwn.blogspot.com/2011/06/522011.html?showComment=1307460075371#c439596792566136338]
********************************
“Το «κίνημα στις πλατείες»”
[από τον “Ριζοσπάστη” της Τρίτης 31/5/2011 – στήλη “Η Άποψη μας” σελ. 1 & 5 – link: http://www1.rizospastis.gr/columnStory.do?publDate=31/5/2011&id=13567&columnId=402 ]
[Οι υπογραμμίσεις και επιχρωματώσεις είναι δικές μου]
“Οι κινητοποιήσεις στις πλατείες είναι μια μορφή έκφρασης αγανάκτησης, δυσαρέσκειας λαϊκών ανθρώπων, νεολαίας, που ως τώρα, οι περισσότεροι, δε συμμετείχαν σε κινητοποιήσεις. Αντιδρούν μ’ αυτή τη μορφή, κάτω από τις οξύτατες συνέπειες στη ζωή της λαϊκής οικογένειας λόγω της ανελέητης καθολικής επίθεσης που δέχεται από την κυρίαρχη πολιτική, και καλώς κινητοποιούνται. Μια πολιτική, στην οποία, ανεξάρτητα από το βαθμό συνειδητοποίησης των πραγματικών αιτιών εφαρμογής της από τους συμμετέχοντες στις κινητοποιήσεις, εκφράζουν μ' αυτή τη δράση μια μορφή αντίθεσης. Που εφαρμόζεται προκειμένου να αντιμετωπιστεί η κρίση σε όφελος του κεφαλαίου, γεγονός που καταστρέφει το λαό, τη νεολαία. Αυτό που κατά κόρον προβάλλεται από τα αστικά ΜΜΕ για τις συγκεκριμένες κινητοποιήσεις είναι η μορφή και ο τρόπος οργάνωσης. Δεν υπάρχει, λένε, καμιά οργανωμένη δύναμη πίσω απ’ αυτές, υπάρχει «αυτοοργάνωση», γίνονται από τα μπλογκς και το ίντερνετ, είναι «αυθόρμητες» και γι’ αυτό «αυθεντικές».
Το ΚΚΕ χρόνια τώρα λέει ότι ο λαός πρέπει να πάρει την υπόθεση της πάλης για την ανατροπή αυτής της πολιτικής στα χέρια του. Να οργανωθεί στο δικό του κίνημα, που διεκδικώντας την ικανοποίηση όλων των λαϊκών αναγκών έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την πολιτική των αστικών κυβερνήσεων, την εξουσία των μονοπωλίων. Σε ένα τέτοιο κίνημα πάντα θα υπάρχει λαϊκή πρωτοβουλία, αυτενέργεια, θα συνδυάζει το συνειδητό με το αυθόρμητο. Για παράδειγμα, όλη η προηγούμενη δράση του, ΚΚΕ, του ΠΑΜΕ, του μετωπικού σχήματος ΠΑΜΕ - ΠΑΣΕΒΕ - ΠΑΣΥ - ΜΑΣ - ΟΓΕ για την οργάνωση πολύμορφων κινητοποιήσεων απόκρουσης των άγριων αντεργατικών - αντιλαϊκών μέτρων, και την ανάδειξη της διεξόδου με την παλλαϊκή πάλη κόντρα σ' αυτή την πολιτική ως την ανατροπή της, που επίσης συνδέεται με την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, έχει επίδραση σ' αυτές τις κινητοποιήσεις
Τα αστικά επιτελεία, προβάλλοντας αυτήν τη δράση ως «γνήσιο κίνημα», αναδεικνύουν ότι κανείς δεν προέβαλε οποιαδήποτε ιδεολογία, ότι απέδειξαν πως η κοινωνική δράση στην Ελλάδα, ακόμη και η διαμαρτυρία ή η αμφισβήτηση, μπορεί να εκδηλωθεί χωρίς τους λόχους του ΠΑΜΕ. Δηλαδή, προβάλλοντας αυτά τα στοιχεία, καλλιεργούν την αντιπαράθεση με το οργανωμένο λαϊκό - ταξικό κίνημα. Όσοι συγκεντρώνονται στις πλατείες έχουν πολιτικές επιλογές, συζητούν πολιτικές επιλογές (το να φύγει το μνημόνιο και αυτοί που το έφεραν τι είναι;), έχουν ιδεολογικές επιλογές που αντιστοιχούν στις πολιτικές επιλογές τους, ανεξάρτητα από το βάθος αυτών των επιλογών, είναι άνθρωποι που έχουν στηρίξει χρόνια κυρίως τα δύο μεγάλα κόμματα και χτυπιέται η ζωή τους από τις πολιτικές επιλογές αυτών των κομμάτων που κυβερνούν τη χώρα, ανεξάρτητα αν ήταν ή δεν ήταν, ή δεν αισθάνονται ενταγμένοι σε ένα κόμμα. Άλλωστε, η κινητοποίηση είναι μια πολιτική επιλογή.
Γιατί, όμως, τα αστικά ΜΜΕ καλλιεργούν την αντίθεση αυτών των κινητοποιήσεων με το οργανωμένο ταξικό πολιτικό κίνημα; Γιατί αυτό το κίνημα μπορεί να λέει κάτω το μνημόνιο και να φύγουν αυτοί που το έφεραν, αλλά το τι θα γίνει μετά, πώς θα λυθούν τα προβλήματά τους, ποια η διέξοδος, εδώ έχουν κενό. Δεν έχουν σαφή πολιτικό στόχο εναντίωσης στα μονοπώλια, στην πολιτική που τα ενισχύει, στην ΕΕ, ως υπαίτιους για τα βάσανα του λαού. Ξέρουν, επίσης, ότι η μεγάλη πλειοψηφία όσων συμμετέχουν στις πλατείες δεν έχουν εμπειρία από εργατικούς - κοινωνικούς αγώνες. Είναι, όμως, λαϊκά στρώματα που δείχνουν τάσεις χειραφέτησης από την κυρίαρχη πολιτική, αποφασίζουν να κινητοποιηθούν, ενώ μέχρι τώρα αντιμετώπιζαν με ανοχή την επιδείνωση του βιοτικού τους επιπέδου απ' αυτήν την πολιτική.
Ξέρουν ότι αυτοί οι λαϊκοί άνθρωποι, οι νέοι, μπορεί κάτω από προϋποθέσεις να συναντηθούν, να αποκτήσουν δεσμούς με το λαϊκό κίνημα, με το οποίο τους καλλιεργούν αντιπαράθεση. Και σε μια πορεία να συναντηθούν με το ταξικό κίνημα και το ΚΚΕ. Ξέρουν ακόμα καλά ότι τα συνθήματα της απειθαρχίας και της ανυπακοής δημιούργησαν προϋποθέσεις για λαϊκή αυτενέργεια και κινητοποίηση. Γι’ αυτό η αστική τάξη και τα επιτελεία της παρεμβαίνουν προληπτικά, προσπαθώντας να υπερτονίσουν στις λαϊκές συνειδήσεις τις δεδομένες διαφορές ανάμεσα στην οργανωμένη ταξική πάλη, από τη μια, και τα «ακομμάτιστα» και «αυθόρμητα» ξεσπάσματα, από την άλλη. Για να δημιουργούν συνθήκες χειραγώγησης, εκτόνωσης της λαϊκής αγανάκτησης σε ανώδυνες για το σύστημα επιλογές. Ένας αγώνας με τέτοιο περιεχόμενο εύκολα ενσωματώνεται, γεγονός που συντελεί στο να απογοητεύεται η πλειοψηφία όσων τώρα κάνουν τα πρώτα τους βήματα στους δρόμους.
Το παράδειγμα της Ισπανίας δημιουργεί τέτοιους προβληματισμούς, όπου, στις τοπικές εκλογές, οι ηγέτες του αντίστοιχου κινήματος καλλιεργούσαν την «αποχή». Βολικό για το σύστημα. Δεν είχαν πολιτική στόχευση τέτοια που να χτυπούν τον αντίπαλο. Βεβαίως, το ενδεχόμενο μιας τέτοιας κατάληξης αυτής της δράσης θα είναι μια εμπειρία η οποία στη συνέχεια μπορεί να μετατραπεί σε συνειδητή πολιτική πάλη. Όλα τα παραπάνω πρέπει να προβληματίσουν στο πώς δε θα τους εγκλωβίσουν στο αστικό πολιτικό σύστημα αυτοί που έγιναν δήθεν φίλοι τους, όπως τα διάφορα αστικά επιτελεία.
Με τους λαϊκούς ανθρώπους που κινητοποιούνται μ’ αυτές τις μορφές μπορούμε και πρέπει να συναντηθούμε. Να βοηθήσουμε να κατανοήσουν ότι η διέξοδος στα προβλήματά τους βρίσκεται στην κοινή λαϊκή πάλη ενάντια στην πολιτική των μεγαλοεπιχειρηματιών και των κομμάτων τους. Το ΚΚΕ και το ταξικό κίνημα προσεγγίζουν τις κινητοποιήσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη με διάθεση ενιαίας συσπείρωσης και πάλης, με στόχευση τον πραγματικό αντίπαλο των εργαζομένων και του λαού, ο οποίος είναι ταξικός και πολιτικός: Είναι η εξουσία των μονοπωλίων, τα κόμματα και οι μηχανισμοί της πλουτοκρατίας, που κλιμακώνουν σήμερα την αντιλαϊκή επίθεση.”
Για τα εισαγωγικά
και το copy paste,
Anef_Oriwn
Τρίτη 7/6/2011
*************************
Υστερογραφήματα [άλλου περιεχομένου]:
1. Έγιναν σήμερα και οι αναμενόμενες διαγραφές του Κολοκασίδη και Κουλία από το ΔΗΚΟ! Δεν ξέρω αν θα ακολουθήσουν κι άλλες [στο άμεσο μέλλον], αλλά υπολογίζω ότι η ενδοκομματική σύγκρουση θα συνεχιστεί. Οι δύο τάσεις και πολιτικές μέσα στο ΔΗΚΟ θα συνεχίσουν να αντιπαρατίθενται. Είναι σαφές πλέον ότι τα δύο στρατόπεδα που τα αποτελούν από τη μια οι παλιοί [και νέοι συνοδοιπόροι] της πάλαι ποτέ Παπαδοπουλικής “Ένωσης Κέντρου” [Νικόλας, Αγγελίδης, Κενεβέζος – με εξέπληξε η τοποθέτηση του βουλευτή Παφου Αντώνη Αντώνιου!] κι από την άλλη οι “κυπριανικοί” του ΔΗΚΟ, αργά η γρήγορα θα ξανα-συγκρουστούν!
2. Είδατε τον επίδοξο Αυτοκράτορα Νέας Ιουστινιανής και πάσης Πάφου [γνωστός και ως Αρχιεπίσκοπος Tommys Ββου, ο Αθυρόστομος!]; Εκβιάζει, ως στυγνός καπιταλίστας εργοδότης τους απεργούντες εργαζόμενους στην ΚΕΟ [δηλ. μέρος του χριστεπώνυμου ποιμνίου του] καλώντας τους «να προσγειωθούν αλλιώς θα προσγειωθούν ανώμαλα»! Με δκυο λόγια, αν δεν δεχτούν οι εκεί εργαζόμενοι τους όρους του, εν να τους σάσει
Anef_Oriwn
6 σχόλια:
Επανάληψη λόγω ορθογραφικού λάθους.
Πάντως το σπουδαιότερον γεγονός της ημέρας σήμερα για μέναν ήταν άλλον!
Ήταν η απειλή που έσυρεν του Κάραγιαν ο Ττόμης "Ύστερα θα φέρει ο φούρνος την πυράν". Τζιαί το ύφος του ήταν πράγματι θυμωμένον τζιαί απειλητικόν.
Ελπίζω με τζιείνην την πυράν που ετοιμάζει για τους άλλους, να κάψει ο ίδιος τα γένια του.
Πρέπει να είμαστεν αφελείς αν νομίζομεν ότι τόσον εύκολα θα αφήσει ένα μεγάλον κόμμαν να φύει που την κηδεμονίαν του. Ας έχομεν τον νουν μας.
Εχάσαν τζιαι οι λέξεις τη σημασία τους πκιον! Εχαρακτήρισεν ο Κουλίας τη διαδικασία διαγραφής του από το ΔΗΚΟ ποιυ έγινε από το Εκτελεστικό Γραφείο και την Κοινοβουλευτική Ομάδα του Κόμματος με 25 ψήφους υπέρ και 3 αποχές, δηλ. σχεδόν ομόφωνα] ως πραξικόπημα! Ενώ η δική του αντικομματική ενέργεια [υπό τες ευλογίες του Αρχιεπισκόπου του 8% ήταν πέρα για πέρα δημοκρατική!!!
Καλέ μου άνεφ με βουράς!
Σύμφωνα με δήλωση της ρήνας κατσελή στο φιλελεύθερο, αρμόδιο σώμα για ποινές στο δηκο είναι το πειθαρχικό συμβούλιο. Το σώμα που απέβαλε τους αποστάτες θα έπρεπε να τους είχε παραπέμψει στο πειθαρχικό για λήψη απόφασης. Στο πειθαρχικό συμβούλιο δε λαμβάνουν μέρος βουλευτές και άλλοι αξιωματούχοι του κόμματος.
Αν δεν υπάρχει καταστατική αλλαγή περί διαγραφών στο δηκο, τότε οι διαγραφές είναι άκυρες.
Η κατσελή πέρασε από το πειθαρχικό του δηκο για παρόμοιο ατόπημα με αυτό του κουλία και αθωώθηκε.
h apergia sto jumbo eli3e.
tora exei apergia sthn keo.
Πρώτε Ανώνυμε [ημερ. 8/6/11 6:48 μ.μ.],
Καμία σχέση έχω με το ΔΗΚΟ, γι’ αυτό και δεν γνωρίζω τι προνοεί για τέτοιες περιπτώσεις [απειθαρχίας] το Καταστατικό του Κόμματος. Ας τα βρουν οι ίδιοι πάνω σ’ αυτό. Κατ’ εμένα ΔΕΝ είναι τούτο η ουσία. Προσωπικά θεωρώ ότι από τη στιγμή που κάποιος επιλέγει να συμμετάσχει και να δραστηριοποιείται σ’ ένα Κόμμα, αυτόματα δέχεται και τους κανονισμούς και τις αρχές λειτουργίας του. Κι μια σημαντική αρχή είναι ο σεβασμός των αποφάσεων της πλειοψηφίας. Όποιος διαφωνεί δεν φτιάχνει δικό του καπετανάτο μέσα στο Κόμμα. Είτε πειθαρχεί, είτε διαχωρίζει τη θέση του. Και είτε σιωπά, ή αποστασιοποιείται, ή την κάνει γι’ άλλες πολιτείες. Αν έχει τη μαγκιά ας φτιάξει και δικό του Κόμμα! Δεν βάζει όμως υποψηφιότητα για βουλευτής κι αφού εκλεγεί αμέσως μετά δηλώνει ότι δεν θα σεβαστεί συγκεκριμένες αποφάσεις του Κόμματος του. Τούτα ούλλα εν ππουσκιές! Όλα τ’ άλλα είναι φιλολογίες τζιαι νομικίστικες εξυπνάδες!
************************
Τελευταίε Ανώνυμε [με τα greeklish – ημερ. 8/6/11 7:38 μ.μ.],
Αν αναφέρεσαι στην ανακοίνωση που υπάρχει πάνω δεξιά της σελίδας του blog μου με την οποία γίνεται έκκληση για «Συλλογή υπογραφών – [για] Αλληλεγγύη με τους απεργούς του JUMBO», αυτή παραμένει για ιστορικούς λόγους. Αν υπάρξει και εκστρατεία για τους απεργούς της ΚΕΟ θα τη βάλουμε κι αυτήν!
Δημοσίευση σχολίου