Ανάρτηση 51/2011 [έκτακτη, σχετικά σύντομη, παραπολιτική και κυρίως κουλιακή] – Σχολιάζοντας εν τάχει, μερικά νέα επεισόδια από την «Ομήρου Κουλιάδα»(!) και κατάθεση δύο αποριών ... - Προσθήκες

Οι πλάκες και οι φαιδρότητες, τα μειδιάματα και τα γέλια που [ΜΑΣ] προκαλούνται με πρωταγωνιστή τον master chef του είδους, τον «γελωτοποιό και αποστάτη» [όπως τον είπαν οι μέχρι πρότινος ΔΗΚΟϊκοί συναγωνιστή του] Ζαχαρία Κουλία συνεχίζονται χωρίς αναπαμό, προς τέρψη και ψυχαγωγία των ώτων, της καρδιάς και της ψυχής Ημών, των ταλαίπωρων [τη πούγκα και τω πνεύμα - στην πούγκα και στο πνεύμα] κοινών θνητών. Μάλιστα το λεξιλόγιο που χρησιμοποίησε ο εθνοσωτήρας Κουλίας είναι έμπλεο θρησκευτικών όρων [«μετόχιο», «ηγουμενίον», «μοιρολογήτρα»], απότοκο προφανώς των προσφάτων συνομιλιών και συνδιαλλαγών του μετά του επίδοξου Αυτοκράτορα Νέας Ιουστινιανής και πάσης Πάφου, κυρίου κυρίου Tommy του Δευτέρου [του γνωστού κι ως Αθυρόστομου και] ειδικού επί των βυζαντινισμών...

Είπεν πολλά ο κος Κουλίας ... Εν τζιαι μπορεί να συγκρατήσει τη γλώσσα του! Η πλάκα [αλλά και το δυστύχημα συνάμα – και για τον ίδιο αλλά και γενικότερα για τον τόπο μας] είναι ότι δεν έχει το γνώθι σ’ αυτόν. Φυσικά τούτο είναι γενικότερο χαρακτηριστικό όσων πουλούν [στους αδαείς] πατριωτισμό και τους σερβίρουν δωρεάν [μια και τα μεγάλα λόγια είναι ανέξοδα] λαφαζανιές για το “εθνικό” συμφέρον. Μας πέταξε [και πάλι] ότι είναι πρόσφυγας, αλλά δεν μας είπε πως και σε [πια] ποια τιμή απόκτησε μια αντιαρματική τάφρο για να την κάμει οικόπεδα!

Τέλος πάντων ... Εν τάχει θα ‘θελα να ασχοληθώ [κάμνοντας σύντομα σχόλια] και με μόνο κάποιες από τις φαιδρότητες, τσιόφτες κι ασυναρτησίες που ακούσαμε τις τελευταίες μια – δυο μέρες από το στόμα του «πρόσφυγα» Κουλία [κι όχι μόνο]:

1. «Δεν θα κάμνω τον θαλαμοφύλακα των υποχωρήσεων του κ. Χριστόφια», είπεν ο Κουλίας . Κι όμως φίλε Νέε, δεν είναι «τον θεματοφύλακα» [όπως γράφεις στην τελευταία σου ανάρτηση [link: http://newgreekcypriot.blogspot.com/2011/06/blog-post_02.html], που ήθελε να πει, αλλά σαφέστατα «τον θαλαμοφύλακα». Γιατί ο ίδιος και κάποιοι άλλοι [στο ΔΗΚΟ] είναι λοχαγοί! Κι ως γνωστό τους θαλαμοφύλακες κάμνουν τους οι απλοί στρατιώτες [link: http://aneforiwn.blogspot.com/2009/03/112009.html].
2. Όμως τα πιο ωραία τα είπε σήμερα ο ΖαΚουλ... Ανακαλώ λοιπόν από τη μνήμη μου και αντιγράφω από τις πρόχειρες σημειώσεις μου και sorry αν αφήσω κατι πισω ή δεν το αναπαράξω τόσο καλά:
[Ό,τι αναγράφεται εντός των αγκύλων είναι σχόλια δικά μου]...

«Το ΑΚΕΛ διαθέτει μετόχιο εντός του ΔΗΚΟ, με ηγούμενο τον κύριο Βότση...» [όπως ο Νικηφόρος ένα πράμα!] «... και μοιρολογήτρα...» [προφανώς έθελεν να πει «καλόγρια», εκτος κι αν τα μετόχια έχουν μοιρολογήτρες] «... την κυρία Αθηνά Κυριακίδου...» [Τι σας έλεγα πιο πριν για τον επηρεασμό του λεξιλογίου του από τον Tommy Ββου; Εποshοινιάστη τελείως ο ΖαΚουλ! Όμως τι γίνεται, έχει και το ΑΚΕΛ μετόχια; Εν νεν μόνο ο Τζιύκκος; Οξά έκαμεν τους κανένα δώρο ο Νικηφόρο;]... «Αυτό είναι εκπληκτικό, αυτοί οι δύο κύριοι...» [καλά μα είναι και η Αθηνά «κύριος»;] «... με τον τρόπο που ωρύοντα και εκφράζοντα ...» [σάμπου έλειπε το τελικό νι από τα ρήματα στον λόγο του - εσύγχύστηκεν;] «... ήταν σαν να τους σκότωσες τα παιδιά τους. Όταν όμως ο κύριος Μέσης, ένα ιστορικό στέλεχος του ΔΗΚΟ προσχώρησε στο ηγουμενίο δεν είπαν τίποτα…» [Μα καλά το μετόχιο έγινε ηγουμενίο; Οξά έχει τόσους πολλούς ηγούμενους στο ΑΚΕΛ που ‘κάμαν τζιαι κονκλάβιο. Τζιείνος ο Νικηφόρος του Τζιύκκου τελικά εν νεν με τον “Συναγερμό” που επήεν; Ζαχαρούλλη, πολλή παρέα με τον Tommy κάμνεις!]… Τέλος δεν παρέλειψε να θυμηθεί και τον Τσιαουσέσκου όταν έκαμεν αναφορά στην επικείμενη και σίγουρη πλέον διαγραφή του από το Κόμμα. [Καταλαβαίνω τη αρνητική ψήφο του Νικόλα Παπαδόπουλου να μη διαγράφει ο Κουλίας από με την κοινοβουλευτική ομάδα – προφανώς δεν θέλει να είναι μόνος του – όμως ομολογώ πως ΔΕΝ καταλαβαίνω τη διαφωνία του βουλευτή Πάφου Αντώνη Αντωνίου]...

3. Στην ίδια συνέντευξη του ο [developer των τάφρων] Κουλίας είπεν τον Κκάρογιαν «σσιεϊττανην»(!) τζι’ ότι εμάshετουν να φάει τζιαι τον ίδιο τζι’ άλλους «απορριπτικούς» [πιο σωστό θα ήταν να ‘λεγε διχοτομικούς], έπλεξε το εγκώμιο του εαυτού του που σαν «πρόσφυγας» [μάνα μου τον κακομάζαλον!] τα ‘βαλε σε μια «τιτανομαχία» ως άλλος Δαυίδ με τον Γολιάθ, [έμπλεξε τα μπούτια του εδώ˙ ανακάτωσε την αρχαιοελληνική μυθολογία με την εβραϊκή], τον Πρόεδρο της Βουλής και Πρόεδρο του Κόμματος του και τον νίκησε! Τζιαι σιγά ρε Κουλία. Κάτσε τζιαι νάκκον την μάππα χαμε!!!

4. Πάντως άκουσα κάποιο γνωστό μου να λέει πως, νωρίτερα σήμερα το πρωί στο Τρίτο Πρόγραμμα του ΡΙΚ σε ερώτηση από την Πόλα Σπόντα ο «πρόσφυγας» Ζαχαρίας είπε ότι «εγώ θα κρατήσω τη σημαία του ΔΗΚΟ και στους άλλους αφήνω τον ιστό»! Τι άραγε ήθελε να επί ο ποιητής; Και σε ποιους αφήνει τον ιστό, στην μοιρολογίστρα;

5. Επίσης ακόμα πιο νωρίς σήμερα [κατά τις εφτάμισι] ο κος Κουλίας ήταν φιλοξενούμενος στο πρωινό πρόγραμμα του Λάζαρου Μαύρου στο “Ράδιο Πρώτο” [ως γνωστόν εκεί παίζει τον ρόλο του επίτιμου guest star]. Στο τέλος της κουβέντας τους και όταν πλέον είχαν τελειώσει με τα δικά τους υπήρξε κι ο ακόλουθος [βαθύτατα χριστιανικός] διάλογος μεταξύ των δύο:

- ΛαζΜαυ: «Ο Άγιος Φίλων να σας προσέχει! Καλημέρα!» [Μην χάσουμε κι εμείς στη διασκέδαση!]
- Κουλίας: «Αμήν»! [Και καλός χριστιανός λοιπόν, ο Κουλίας! Δεν κατάλαβα όμως ... Το «αμήν» ήταν για να είναι καλή η μερα ή για να τον φυλάει ο Άγιος Φίλωνας;]...
- ΛαζΜαυ: «Ο Άγιος Φίλων του Ριζοκαρπάσου». [Ως γνωστόν ο Ζαχαρίας Κουλίας είναι από το Ριζοκάρπασο]...
Για τον Άγιο Φίλωνα έγραψε παλαιοτέρα και ο Strovoliotis – link: http://strovoliotis.wordpress.com/2010/08/28/%CE%B3%CE%BD%CF%89%CF%81%CE%AF%CE%B6%CE%B5%CF%84%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%AC%CF%87%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF-%CF%86%CE%AF%CE%BB%CF%89%CE%BD/, ενώ την περιοχή την επισκέφτηκα κι εγώ πριν δύο περίπου χρόνια – link: http://aneforiwn.blogspot.com/2010_02_01_archive.html]

6. Απορία 1η: Η Ρούλα η Μαυρονικόλα εν επόνησε τα shέρκα τζιαι τες μασκάλες της με τες πισκαλιές που έσυρε όταν κατάλαβε ότι ο Γιαννάκης εκλέγηκε Πρόεδρος της Βουλής; Εν εκατουρήθη που τη χαρά της; Εγώ πάντως θα της αφιερώσω το τραγουδάκι “Η Σουλτάνα η Φωφώ” με την Τάνια Τσανακλίδου – link: http://www.youtube.com/watch?v=ir3UE8301zk.

7. Απορία 2η: Τωρα το γίνεται με την οριζόντια ψηφοφορία [μετά που ο Περτίτζιης] τήρησε αποχή; Τζιαι παρεμπιπτόντως τούτη η οριζόντια ψηφοφορία δεν είναι κάτι σαν το πλειοψηφικό σύστημα εκλογής που είχαμε μέχρι τις βουλευτικές του 1976; Μα καλάν, τζιείνον εν εκαταργήθη γιατί ήταν αναχρονιστικό κι αντιδημοκρατικό γιατί λειτουργούσε πάνω σε προσωπικό επίπεδο [κι όχι σε συλλογικά προγράμματα] και καλλιεργούσε τον παραγοντισμό;

8. Θα ΣΑΣ ενημερώσουμε για τυχόν νέα σπαρταριστά επεισόδια ...

Anef_Oriwn
Παρασκευή 3/6/2011

*****************************
Προσθήκες [4/6/2011 – 5:00 μ.μ.]:
Επιτρέψτε μου ακόμα μερικά σχόλια, παρατηρήσεις και προβληματισμούς κυρίως περί του “φαινομένου Κουλίας” – μ’ αυτό ασχολείται [στη νέα του ανάρτηση] κι ο Μιχάλης στο “Παντός Καιρού” Blog [link: http://mihalismihail.blogspot.com/2011/06/blog-post_04.html]:

1. Η όλη στάση και συμπεριφορά του Ζαχ. Κουλ. αποτελεί ένα κράμα άκρατου λαϊκισμού και εθνικιστικού μεσσιανισμού χαρακτηριστικό κάθε πολιτικάντη και φασίστα πολιτικού. Μεσσιανισμού. Στην προσπάθεια του να δικαιολογήσει την «αποστασία» του την παρουσιάζει, και μάλιστα με ύφος έπαρσης και με θράσος χιλίων πίθηκων, ως μια πράξη “εθνική” που στοχεύει στη σωτήρια [λέμε τώρα] του τόπου. Με τον λόγο του [τον έμπλεο ξενοφοβίας, ρατσισμού και ελληναραδισμού] χαϊδεύει τ’ αφτιά των νεοφανών κύπριων “αγανακτισμένων” [Λαρνακέων κι άλλων], ενώ παράλληλα εισάγει και νέα “ήθη” στην κυπριακή πολιτική πρακτική όπως οι αποστασίες τύπου Μητσοτάκη και Γαρουφαλιά. Η φωνακλάδικη αμετροέπεια και το απόλυτο τού λόγου του δεν ΣΑΣ θυμίζει σε μεγάλο βαθμό τον γνωστό ΛΑΟΣιανό Άδωνη Γεωργιάδη [αυτόν της Ευγενίας]!

2. Πιο κάτω παραθέτω κι ένα σχετικό [με το “φαινόμενο Κουλίας”] άρθρο της νεοεκλεγείσας βουλευτίνας του ΑΚΕΛ Ειρήνης Χαραλαμπίδου [υπήρξε στέλεχος της ΝΕΔΗΚ και ίσως κάτι να ξέρει παραπάνω] που αλίευσα από τον σημερινό “Φιλελεύθερο” με τίτλο “Η βουλευτική έδρα και οι θεσμοί” [σελ.25]:
[Οι υπογραμμίσεις και οι επιχρωματώσεις είναι δικές μου]...  

“Το ζήτημα αυτό δεν είναι ο κύριος Κουλίας. Ας γίνει αυτό ξεκάθαρο γιατί καμιά φορά στον τόπο αυτό τίποτα δεν είναι αυτονόητο. Ειδικά στην πολιτική όπου είναι ένας χώρος συντεταγμένης λειτουργίας, κανείς από εμάς που έχει κάνει την επιλογή να τοποθετηθεί και να εκτεθεί μέσα από αυτήν, δεν πρέπει να θεωρεί τίποτα ως προσωπική υπόθεση. Σε αντίθετη περίπτωση, δεν υπάρχει λόγος να μιλάμε για θεσμούς, δεν υπάρχει λόγος να μιλάμε για τη λειτουργία μιας πολιτείας και άρα δεν υπάρχει λόγος να μιλάμε για πολιτική. Γιατί πολιτική και θεσμική λειτουργία πάνε μαζί.
Συνεπώς, ποιο είναι το ζήτημα το οποίο προέκυψε μέσα από τη στάση ενός βουλευτή του Δημοκρατικού Κόμματος; Έχω την εντύπωση ότι στην Κύπρο έχουμε κατά καιρούς κακοποιήσει έννοιες όπως «ηρωική έξοδος», «πατριωτική στάση», «πατριωτικό καθήκον», «ατομική συνείδηση» κ.λπ. Ξέρετε ποια είναι η άποψή μου για όλες αυτές τις πολλάκις ειπωμένες και κακοποιημένες τετριμμένες φράσεις; Ανοησίες. Απλά ανοησίες. Και έχω την εντύπωση πως μόνο όταν δείξουμε την απαξίωσή μας απέναντι σε αυτές τις στάσεις θα πείσουμε τον κόσμο ότι κάνουμε σοβαρή πολιτική. Όταν εμείς οι εκπρόσωποι των συμπολιτών μας πρώτοι από όλους δείξουμε ότι δεν συντασσόμαστε με την ανοησία που θέλει να καταρρακώνει τους θεσμούς.
Ηρωική έξοδος δεν είναι να εκλέγεσαι με τη σημαία ενός κόμματος και στη συνέχεια να εκβιάζεις το κόμμα το οποίο σε ανέδειξε. Αυτό είναι ανευθυνότητα. Πατριωτική στάση δεν είναι να πουλάς πατριωτισμό ωσάν επαναστάτης μέσα στο ίδιο σου το κόμμα. Αν είσαι μάγκας μπορείς να θέσεις υποψηφιότητα έξω από όλα τα κόμματα και μετά να πουλήσεις όσο «πατριωτισμό» θέλεις. Αυτό, δεν είναι μαγκιά. Κουτοπονηριά ήξερα ώς τώρα ότι το λένε. Πατριωτικό καθήκον δεν είναι να προσπαθείς να διασύρεις την πολιτική και τους θεσμούς στο όνομα μιας υποκριτικής στάσης απέναντι στον τόπο. Αυτό είναι καιροσκοπισμός. Τουλάχιστον έτσι ήξερα ώς τώρα να το λένε. Ατομική συνείδηση δεν είναι να συντάσσεσαι με ένα συλλογικό σώμα για να εκλεγείς και στη συνέχεια να επικαλείσαι τη διαφορετικότητά σου. Αυτό δεν είναι ατομική συνείδηση. Μάλλον με ανηθικότητα μου μοιάζει περισσότερο.
Το ζήτημα λοιπόν είναι οι θεσμοί. Οι θεσμοί και η στάση μας απέναντι σε αυτούς. Στη δημοκρατία μας η πολιτική ζωή είναι οργανωμένη με τέτοιο τρόπο που οι θεσμοί επιτρέπουν εφόσον το επιλέξουμε και την ιδιώτευση και την εξωκομματική δράση, αλλά ταυτόχρονα επιτρέπουν και χρειάζονται και την ομαλή θεσμική κομματική ζωή. Αν ο καθένας από εμάς μεταχειρίζεται τους θεσμούς για εξυπηρέτηση αλλότριων συμφερόντων, αυτό δεν αποτελεί μόνο κακοποίηση της πολιτικής ζωής. Δυστυχώς, αποτελεί και βίαιη πράξη απέναντι στη Δημοκρατία. Και αυτό πρέπει να μας ανησυχήσει περισσότερο.”

3. Εν τζιαι προσέξετε αν στην πρώτη ομιλία του μετά την εκλογή του ως Πρόεδρος της Βουλής, ο Γιαννάκης Όμηρου μίλησε για «ομοσπονδιακή λύση»;

Anef_Oriwn
Σάββατο 4/6/2011