Τα
γεγονότα και οι εξελίξεις τείνουν να ΜΑΣ προσπεράσουν. Θα το επιστρέψουμε;
Κάποιοι,
οι πιο υποψιασμένοι τα βλέπαμε και λέγαμε κάποια πράγματα. [Ίσως όμως, όχι με τόσο
δυνατή φωνή!] Ήμασταν, λέγανε, «δογματικοί» και καθόλου «νούσιμοι», και ότι γιατί φορούσαμε «ταξικά γυαλιά» και προπαγανδίζαμε ασύστολα ότι «με τον ιδρώτα του φτωχού […] βγαίνουνε τα πλούτη»] και ψευδώς και ότι οι ευρωπαίοι [καπιταλίστες] εν κουφάες τριτζιέφαλες! Γι’ αυτό και
κάποιοι “άσπονδοι φίλοι” πέσανε σήμερα από τα σύννεφα και «τα γράφουν και δεν τα πιστεύουν»,
ασχέτως αν μετά μας πέταξαν και τη δήλωση του Κυβερνητικού Εκπροσώπου ότι «η κατάσταση είναι σοβαρή, όχι όμως τραγική, ούτε και δικαιολογείται ο πανικός»…
[Θα ΜΑΣ εκφωνήσει και διάγγελμα ο Πρόεδρος για να ΜΑΣ εξηγήσει γιατί πρέπει να ψηφιστεί το νέο Μνημόνιο! Τζιείνον όμως, τον ταλαίπωρο, τον “λαϊκό αγωνιστή” τον Λεφτέρη Κασεττοφόρου, έλυσεν τον η μύλλα μου σήμερα το πρωί στον “ΑΣΤΡΑ”. Ενώ άλλες φορές εν έβαλλε γλώσσα μέσ’ το στόμα του, σήμερα αν τού έμπηες μαshαίριν, εν είshεν να φκάλει γαίμαν! Εν έφτασεν ο καημένος να εκλέγει Αναπληρωτής Πρόεδρος στον ΔΗΣΥ τζιαι να χαρεί για την εσωκομματική τους δημοκρατία, τζι’ επουκούπησεν τα η «δημοκρατική Ευρωπαϊκή Ένωση»! Ζάβαλλι μου!]…
Το πρόβλημα σεβάσμιοι φίλοι κι αγαπητές φίλες δεν είναι το “κούρεμα” [ με «γεια μας» πάντως] ΚΑΙ των καταθέσεων κάτω των 100 χιλιάδων [δηλ. των οικονομιών του λαϊκών στρωμάτων της κυπριακής κοινωνίας – εγώ πάντως 700 ευρά έχω!], αλλά [κι εδώ είναι και το κωμικοτραγικό] η αναίρεση τού ιδίου τού καπιταλιστικού συστήματος και των προοπτικών της όποιας καπιταλιστικής ανάπτυξης από τους ίδιους τούς κολαούζους και θιασώτες του.
[Θα ΜΑΣ εκφωνήσει και διάγγελμα ο Πρόεδρος για να ΜΑΣ εξηγήσει γιατί πρέπει να ψηφιστεί το νέο Μνημόνιο! Τζιείνον όμως, τον ταλαίπωρο, τον “λαϊκό αγωνιστή” τον Λεφτέρη Κασεττοφόρου, έλυσεν τον η μύλλα μου σήμερα το πρωί στον “ΑΣΤΡΑ”. Ενώ άλλες φορές εν έβαλλε γλώσσα μέσ’ το στόμα του, σήμερα αν τού έμπηες μαshαίριν, εν είshεν να φκάλει γαίμαν! Εν έφτασεν ο καημένος να εκλέγει Αναπληρωτής Πρόεδρος στον ΔΗΣΥ τζιαι να χαρεί για την εσωκομματική τους δημοκρατία, τζι’ επουκούπησεν τα η «δημοκρατική Ευρωπαϊκή Ένωση»! Ζάβαλλι μου!]…
Το πρόβλημα σεβάσμιοι φίλοι κι αγαπητές φίλες δεν είναι το “κούρεμα” [ με «γεια μας» πάντως] ΚΑΙ των καταθέσεων κάτω των 100 χιλιάδων [δηλ. των οικονομιών του λαϊκών στρωμάτων της κυπριακής κοινωνίας – εγώ πάντως 700 ευρά έχω!], αλλά [κι εδώ είναι και το κωμικοτραγικό] η αναίρεση τού ιδίου τού καπιταλιστικού συστήματος και των προοπτικών της όποιας καπιταλιστικής ανάπτυξης από τους ίδιους τούς κολαούζους και θιασώτες του.
Σ’
αυτά όμως και σε πολλά άλλα [γιατί το μυαλό μου έχει ξεχειλίσει από σκέψεις, προβληματισμούς
κι αγανάκτηση – ε, ρε τζιοιμισμένοι “Αγανακτισμένοι”
που είσαστεν;] ίσως αναφερθώ σε νέο κείμενο μου απόψε… Απλώς για να μην παρεξηγηθώ, να τονίσω για την ώρα ότι το “κούρεμα” αποτελεί καθαρή κλεψιά σε βαθμό κακουργήματος!
Για
την ώρα εξαιρετικά αφιερωμένο, σ’ αυτούς που για τα δικά ΤΟΥΣ ταξικά συμφέροντα
παίρνουν αποφάσεις σε κλειστά δώματα και ερήμην των λαών, τα γεμάτα παράπονο
λόγια του Μανώλη Μητσιά, «Τι να πούμε τι, τι να τραγουδήσουμε;»,
υπενθυμίζοντας τους ότι τα δικά ΜΑΣ ταξικά
συμφέροντα ΔΕΝ συμβαδίζουν με τα δικά τους!!!
«Τι να πούμε τι»
Στίχοι: Γιάννης
Λογοθέτης
Μουσική: Γιώργος Χατζηνάσιος
Ερμηνεία: Μανώλης
Μητσιάς
«Τι να πούμε τι,
τι να τραγουδήσουμε;
Μέσα στη βροχή
σαν κεριά θα σβήσουμε.
Σε παρακαλώ πες μου αν θέλεις κάτι,
πέρασες εσύ ποτέ με ψωμί κι αλάτι;
Σε παρακαλώ πες μου κάτι ακόμα,
έγειρες να κοιμηθείς σε βρεγμένο χώμα;
Τι να πούμε τι,
τι να τραγουδήσουμε.
Πού να πάμε πού,
να ξεχειμωνιάσουμε;
Με μισή καρδιά,
τι να πρωτοφτιάξουμε;
Σε παρακαλώ...»
Anef_Oriwn
[κι
αγανακτισμένος και στεναχωρημένος]
Σάββατο 16/3/2013
8 σχόλια:
Φίλε μου γιατί όταν διάβασα χθες ότι ο πρόεδρος έδινε μάχη θυμήθηκα τον Τσάβες;
Π.χ.
http://www.palo.gr/cluster/articles/eidhseis-kypros/780/?clid=5107914
http://www.typos.com.cy/nqcontent.cfm?a_id=215101
Κύπριος
Φίλε Κύπριε,
Ομολογώ πως ΔΕΝ κατάλαβα γιατί θυμήθηκες τον Τσιάβες!
Διότι όταν ένας είναι ετοιμοθάνατος πάντα προετοιμάζουν τον κόσμο λέγοντας ότι δίνει μάχη.
Μασκαρά Μαϊμού–ννα,
Άντε πήγαινε να κουρευτείς! Τα βοθρολογήματα ΣΟΥ, ΔΕΝ έχουν ΚΑΜΙΑ θέση, ή ΔΕΝ θα τυγχάνουν προβολής και διαφήμισης εδώ! Αντιλαβού, καθίκι;
Αγαπητέ Ανευ,
είναι πλεον ξακάθαρη η μεγάλη ήττα της αριστεράς ή αν θέλεις το ταρατώδες λάθος Χριστόφια που είναι η διάλυση της κεντροαριστεράς. Τα έχω ξαναπεί. Φάνηκε η σημασία αυτής της συνεργασίας στις εκλογές. Και φαινεται ξανά με τραγικό τρόπο τώρα. Με ρίζα της διαφωνίας το κυπριακό στο οποίο καμιά προοπτική δεν υπήρχε. Αυτό το αποκαλώ ήττα και με προβληματίζει πολύ.
Αγαπητέ Ύποπτε,
Μπορείς να γίνει λίγο πιο σαφής για να μπορέσουμε να κάνουμε κουβέντα; Ας πούμεν, όταν αναφέρεσαι σε «διάλυση της κεντροαριστεράς», για ποια «κεντροαριστερά» μιλάς και για ποια «συνεργασία στις εκλογές»;
Φίλε Άνευ Ορίων,
(σε συνέχεια των όσων λέγαμε στην προηγούμενη ανάρτηση)Σε ευχαριστώ και εγώ για τον πολιτισμένο κι εποικοδομητικό διάλογο.
Αν αναφέρεσαι στις προσεγγίσεις της Κυπριακής Δεξιάς και του Νικόλα σε διαβεβαιώ ότι κάνεις λάθος. Γιατί πολύ απλά δεν βλέπω τίποτε το (νεο)φιλελεύθερο στην ατζέντα του. Ένα ακόμα λαϊκοδεξιούλικο κρατικίστικο υποκείμενο που υποχωρεί στον λαϊκισμό, ενάς ακόμα γυμνοσάλιαγκας του κομματικού σωλήνα. 100 φορές προτιμώ να βρίσκομαι στο ίδιο τραπέζι με έναν κομμουνιστή γιατί αυτός τουλάχιστον ξέρει και τι είναι και δεν το κρύβει. Η δική μου έννοια είναι πράγματι να σωθούν οι τράπεζες εντός των οποίων έχουμε τις καταθέσεις μας ...και ναι μου αρέσει και ο καπιταλισμός σωστά κατάλαβες. Δεν ξέρω όμως αν ισχύει το ίδιο και για τον Αναστασιάδη καθώς και για τους περισσότερους ηγέτες της κεντροδεξιάς που μοστράρονται ως φιλελεύθεροι α λα καρτ...
Όσο για τη κατεύθυνση των μέτρων που θα έπρεπε να παρθούν ας μιλήσουμε συγκεκριμένα. Θεωρώ αρχικά ότι θα έπρεπε να προωθηθούν αποκρατικοποιήσεις και άνοιγμα των (ημι)κρατικών οργανισμών/εταιριών με μονοπωλειακό χαρακτήρα ώστε να επωφεληθούμε από τον ανταγωνισμό, να μειωθούν οι μισθοί του δημοσίου τομέα με στόχο να περιορίσουμε τις κρατικές δαπάνες. Ριζοσπαστικό μέτρο θα ήταν επίσης να περάσουμε και σε άνοιγμα των όποιων κλειστών επαγγελμάτων και σε απελευθέρωση των ωραρίων. Και τέλος σύνδεση μισθού και καταθέσεων των φοροφειλετών και δανειοφελετών ώστε να κλείνουν οι τρύπες και να δίνεται μεγαλύτερη ρευστότητα στο τραπεζικό σύστημα.
Με ρώτησες τι πρόβλημα θα υπήρχε για την οικονομία σας("μας" αφού συμπάσχω) εαν αυξάνατε τους φορολογικούς συντελεστές κατά 1% στα κέρδη των εταιριών. Πρώτος εγώ μίλησα για μια ανεπαίσθητη αύξηση των φορολογικών συντελεστών ικανή να φέρει αύξηση εσόδων στο κράτος αλλά όχι ικανή να αποτρέψει μελλοντικούς επενδυτές ...άρα θεωρητικά και σε μια βραχυπρόθεσμη βάση δεν βλέπω κάτι. ΑΛΛΑ γενικά είμαι κατά της αύξησης της φορολογίας των επιχειρήσεων ως μέτρο εξομάλυνσης των "κοινωνικών ανισοτήτων". Θες να επωφεληθείς από τα υπερκέρδη μιας επιχείρησης; Φορολόγησε σκληρότερα τον επιχειρηματία ως φυσικό πρόσωπο ...όχι την ιδέα του που πληρώνει εργαζομένους ασφαλιστικά ταμεία και συμβάλλει στην διατήρηση του ΑΕΠ σε υποφερτά στάνταρντς. Πολύ περισσότερο ΟΧΙ ΕΝ ΜΕΣΩ ΚΡΙΣΗΣ. Ακόμα κι αν ο επιχειρηματίας ξέρει πως να κρύβεται, είναι καλύτερο να στερηθείς την "φοροδοτική ικανότητα" ενός ανθρώπου παρά δεκάδων αν η επιχείρηση κλείσει ή φύγει! Είμαι δε κατά του μέτρους της δημεύσεως γιατι θεωρώ πως εφόσον δεν υπάρχουν σκιες παρανομίας, την δικαιότερη κατανομή του πλούτου μπορεί να την εξασφαλίσει η αγορά και μόνον. Κι όταν λέω "η αγορά" δεν αναφέρομαι σε κάτι σκοτεινό ...εμείς οι καταναλωτές είμαστε η αγορά.
Βεβαίως και είναι και ταξική η φύση των αστικών κοινοβουλευτικών δημοκρατιών για αυτό και την στηρίζω. Σωστά αντελήφθης ότι εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα με τις τάξεις εφόσον όμως το σύστημα μου εξασφαλίζει το προνόμιο της κοινωνικής κινητικότητος. Βεβαίως και στηρίζω το κεφάλαιο ...όχι όμως και την ασυδοσία ...ούτε του κεφαλαίου ούτε κανενός άλλου. Απλώς δεν δαιμονοποιώ το κέρδος και τον πλούτο. Θεωρώ πως το κράτος έχει τρεις βασικές δουλειές ...να νομοθετεί,να ελέγχει και να εφαρμόζει τον νόμο ΑΠΑΡΕΚΚΛΙΤΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.
Δημοσίευση σχολίου