Εισαγωγικά:
Σήμερα
Κυριακή [τρεις του τρίτου] υπήρχαν σε δυο (ελληνο)κυπριακές εφημερίδες [δύο]
συνεντεύξεις του Γενικού Γραμματέα του ΑΚΕΛ συν. Άντρου Κυπριανού – μια στην
Ημετέρα “Χαραυγή” και μια στη δεξιά “Σημερινή”, σχετικά με τις εκλογές και τη μετεκλογική
πολιτική συμπεριφορά του ΑΚΕΛ. Οφείλω να πω ότι μερικές από τις τοποθετήσεις
του συντρόφου Γενικού Γραμματέα με προβλημάτισαν τα μάλα [πολύ προβληματικός φαίνεται
να γίνομαι τελευταία, ίσως και “αιρετικός”], εξ ου και το κριτικό σχολιογραφικό
αυτό κείμενο μου.
Η
ανάρτηση μου αυτή αποτελεί και την πρώτη κριτική παρέμβαση και προσέγγιση μου
αναφορικά με το εκλογικό αποτέλεσμα [και την ανάδειξη του Νίκου Αναστασιάδη στη
Προεδρία της Δημοκρατίας], τις προεδρικές εκλογές γενικότερα και την πενταετία
με Πρόεδρο τον Ημέτερο Δημ. Χριστόφια. Στα σκαριά έχω κι ένα - δυο άλλα
[κείμενα μ’ αυτά τα θέματα κείμενα], όμως θα ‘θελα προκαταβολικά [και ως πρώτη
τη κίνηση μου] να σχολιάσω μερικά [2-3] σημεία από τις [σημερινές] συνεντεύξεις
του Άντρου Κυπριανού…
Πάμε,
λοιπόν, στις συνεντεύξεις…
{Οι
υπογραμμίσεις και επιχρωματώσεις εν δικές μου, όπως και τα σχόλια με κόκκινο
χρώμα μέσα στις αγκύλες}…
******************************
Από
τη συνέντευξη του Άντρου Κυπριανού στη “Χαραυγή” [3/3/2013, σελ. 6-7] στη Μαρία
Φράγκου…
Ερώτηση:
Τόσο το βράδυ
του α’ γύρου όσο και τη δεύτερη Κυριακή των εκλογών, μιλήσατε για τα μηνύματα
που έστειλαν οι ψηφοφόροι του ΑΚΕΛ. Ποια είναι αυτά τα μηνύματα και δεσμεύεστε
ότι θα τα μελετήσετε όλα και δεν θα κρύψετε τα όποια προβλήματα τυχόν υπάρχουν
κάτω από το χαλί;
Απάντηση:
Προβλήματα
ως κόμμα έχουμε. Κι ως μηχανισμός, επαγγελματικός και εθελοντικός. Ηδη έχουμε
ξεκινήσει μια διαδικασία συζήτησής τους. Επειδή όμως, όπως πολύ σωστά έχετε
επισημάνει ότι θα έχουμε μια διαδικασία εσωτερικής
συζήτησης
για όλα αυτά τα ζητήματα, δεν είναι σωστό να αναφερθώ τώρα σ’ αυτά. Θα κάνουμε ένα ελεύθερο διάλογο με τα μέλη
μας. [Καλοδεχούμενος
και εποικοδομητικός να ‘ναι!]…
Η
έκκληση που απευθύνω σε όλους είναι μέσα από ένα κριτικό και αυτοκριτικό φακό
να τοποθετηθούν ελεύθερα αλλά και υπεύθυνα ταυτόχρονα - στοιχείο σημαντικό για
ένα κόμμα του χαρακτήρα του ΑΚΕΛ - έτσι ώστε, αντλώντας και συνθέτοντας από τις
απόψεις που θα εκφραστούν συνολικά να διαμορφώσουμε τέτοια δεδομένα που να μας
επιτρέψουν να αξιοποιήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το γεγονός ότι
βρεθήκαμε στην αντιπολίτευση. Στόχος μας είναι να έχουμε ένα ΑΚΕΛ πολύ πιο
ισχυρό στα χρόνια που θα ακολουθήσουν, από τη μια για να στέκεται τροχοπέδη
έναντι των ενδεχόμενων αντιλαϊκών μεθοδεύσεων που θα επιχειρήσει η κυβέρνηση,
αλλά
και για να δημιουργήσουμε τις προοπτικές σε κάποιο στάδιο να επανέλθουμε στην
εξουσία. [Μα Σύντροφε
«Γενικέ» – που λαλούν τζιαι οι δημοσιογράφοι
– μα σε ποιαν «εξουσία (…) να επανέλθουμε»;
Έshει
χάζιν να πιστέφκουμεν ότι ήμασταν «εξουσία»
τούτα τα 5 χρόνια; Πώς ήμασταν «εξουσία»
με την «κυβερνώσα» Βουλή να βάλλει συνεχώς αντρόshια στην υλοποίηση του έργου της Κυβέρνησης
με την καταψήφιση νομοσχεδίων, το “βαθύ κράτος” της Δεξιάς να προκαλεί προβλήματα,
θέτοντας συνεχώς προσκόμματα και βάλλοντας εμπόδια στις προγραμματισμένες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις [π.χ. στην Εκπαιδευτική
Μεταρρύθμιση], ή τον εγκλωβισμό μας εντός των (νεοφιλελεύθερων) πολιτικών της Ευρωπαϊκής
Ένωσης που οδήγησε στην κατ’ αρχή αποδοχή ενός Μνημονίου; Έτσι «εξουσία» εν που θέλουμε πάλι; Τζιαι σε συμμαχία
με ποιους εν τα την επιδιώξουμε; Με ποιες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις; Με την ΕΔΕΚ; - Θα αναφερθώ σ’ αυτό το ζήτημα πιο κάτω]…
Ερώτηση:
Δεν σας έχει
απογοητεύσει, όμως, κι εσάς αλλά και τον κόσμο του ΑΚΕΛ, η στάση δυνάμεων,
όμορων με το κόμμα, ειδικά τη δεύτερη Κυριακή των εκλογών; Στην πολιτική δεν
χωρούν συναισθηματισμοί, θα μου πείτε, αλλά το αίσθημα του κόσμου του ΑΚΕΛ δεν
είναι αυτό;
Απάντηση:
Στην
πολιτική οι απογοητεύσεις είναι πολλές, αλλά δεν μπορούν να κυριαρχούν ή να καθορίζουν
το πώς θα λειτουργήσεις πολιτικά. Στην πολιτική πρέπει να λειτουργείς με το μυαλό
και έχοντας ως γνώμονα το πώς εξυπηρετούνται τα συμφέροντα του κόσμου. Εάν το
ΑΚΕΛ επιλέξει να μείνει απομονωμένο, δεν θα μπορέσει να υπερασπιστεί τα
συμφέροντα του κυπριακού λαού και της Κύπρου με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο. Οι
συνεργασίες ήταν πάντοτε μέρος της στρατηγικής που ακολουθούσαμε και θεωρώ ότι
πρέπει να συνεχίσουν να αποτελούν πολιτική επιλογή για το ΑΚΕΛ. [Μήπως η τακτική των
πολιτικών κομματικών συμμαχιών είναι πλέον ξεπερασμένη και πρέπει να περάσουμε τακτικές/πολιτικές
κοινωνικών συμμαχιών;] Θέλω να υπενθυμίσω ότι και σε αυτή την
εκλογική αναμέτρηση είχαμε επιλέξει την πολιτική των συνεργασιών. Επιχειρήσαμε
να έχουμε με το ΔΗΚΟ συνεργασία και είχαμε αποδεχθεί ο υποψήφιος να προέρχεται
από το χώρο του ΔΗΚΟ. Και είχαμε καταλήξει και σε κατ’ αρχήν συμφωνία. Κι αν
δεν έγινε κατορθωτό, αυτό οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στο ΔΗΚΟ, στην ηγεσία
του ΔΗΚΟ, και όχι στο ΑΚΕΛ. [Και ποιος ΣΟΥ είπε Σύντροφε, πως η βάση του Κόμματος θα
ακολουθούσε; Δεν αντιλαμβάνεστε εκεί στα ψηλά κομματικά δώματα ότι ο κόσμος έχει
μπουχτίσει μ’ αυτές τις καιροσκοπικές από πλευράς ΔΗΚΟ συμμαχίες; Εδώ ένα ποσοστό
ΑΚΕΛικών ψηφοφόρων – της τάξεως του 6-8% - δεν ψήφισε Μαλά στον πρώτο γύρο].
Πρέπει να επιδιώξουμε τις συνεργασίες και υπάρχει ένας επιπρόσθετος λόγος που
επιβάλλεται αυτό. Εχουμε απέναντί μας την Τρόικα κι ένα μνημόνιο του οποίου η
συζήτηση δεν έχει καταλήξει. [Εδώ ακόμα και ο Αρχιεπίσκοπος ΤΟΥΣ - με σημερινές δηλώσεις του στο ΡΙΚ- τάσσεται υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων!!! Προφανώς θέλει τζιαι τούτος ν’ αγοράσει την CYTA!]... Και οι πιέσεις που ασκήθηκαν στην κυβέρνηση
Χριστόφια για αποδοχή επιπρόσθετων προνοιών είναι πάρα πολλές. Δεν έχω αμφιβολία
ότι θα επιχειρηθούν παρόμοιες πιέσεις και τώρα. Χρειάζεται, λοιπόν, η ευρύτερη
δυνατή συσπείρωση όλων εκείνων των δυνάμεων που αντιτάσσονται σε τέτοιες προσεγγίσεις
για να αντισταθούμε σε αντιλαϊκές μεθοδεύσεις σε βάρος της Κύπρου. [Να φτιάξουμε κοινωνικές συμμαχίες τότε,
Σύντροφε]…
******************************
Από
τη συνέντευξη του Άντρου Κυπριανού στη “Σημερινή” [3/3/2013, σελ. 10-11] στην «ωραία ελληνίς» Μικαέλλα Λοΐζου -
Ερώτηση:
Έχετε
κατηγορηθεί από το στρατόπεδο Λιλλήκα, ως επί το πλείστον, ότι με την επιμονή
σας σε μια υποψηφιότητα που όλες οι δημοσκοπήσεις έδειχναν ότι δεν μπορούσε να
νικήσει τον Νίκο Αναστασιάδη, του χαρίσατε εύκολα τη νίκη. Πώς απαντάτε σ’ αυτή
την κριτική;
Απάντηση:
[…]
Ξέρετε,
όμως, τι με εκπλήττει σ’ αυτόν τον τόπο; Που πολιτικά πρόσωπα -αλλά, λυπούμαι
να παρατηρήσω, και δημοσιογράφοι- δέχονται να γίνονται οχήματα ενός
παραλογισμού. Εμείς αντιστρατευτήκαμε την υποψηφιότητα Αναστασιάδη και στον α’
και στον β’ γύρο. Κάποιοι άλλοι, με τη στάση την οποία τήρησαν, τη βοήθησαν και
μας λένε εμάς ότι έχουμε εμείς ευθύνη γιατί εκλέγηκε ο Νίκος Αναστασιάδης. Και
λένε και το εξής εκπληκτικό: «Εμείς δεν μπορούσαμε να στηρίξουμε τον
Σταύρο Μαλά, γιατί διαφωνούσαμε με τις πολιτικές του», αλλά ανέμεναν
από το ΑΚΕΛ να τους υποστηρίξει, παρόλο που το ΑΚΕΛ διαφωνούσε με τις δικές
τους πολιτικές. Αυτά τα πράγματα μόνο με μιαν ακατανόητη λογική μπορούν να
εξηγηθούν. [Ορθότατη τοποθέτηση, που δείχνει βασικά την πολιτική ασυνέπεια και
τον ασυνάρτητο λόγο της ΕΔΕΚ. Πώς θα αποτρεπόταν η εκλογή Αναστασιάδη χωρίς σαφή
τοποθέτηση ενάντια στη υποψηφιότητα του στον δεύτερο γύρο; Και πώς θα καταφέρουμε
«να
αναβαθμίσουμε τις σχέσεις μας και τη συνεργασία μας» με την ΕΔΕΚ, όπως αναφέρεις
πιο κάτω, όταν εκεί λειτουργούν μ’ έτσι μυαλά]…
Ερώτηση:
Ερώτηση:
Γίνεται
αντιληπτό ότι αναφέρεστε και στην ΕΔΕΚ. Όμως η ΕΔΕΚ δεν έφυγε από την Κυβέρνηση
Χριστόφια με βελούδινο διαζύγιο, έφυγε πυροβολώντας. Δεν θα ήταν παράλογο να
επιστρέψει σε μια τέτοια συνεργασία, αφού καμιά από τις δύο πλευρές δεν έμεινε
ικανοποιημένη;
Απάντηση:
Ο Σταύρος Μαλάς ήταν μια ανεξάρτητη υποψηφιότητα, δεν ήταν ανώτατο στέλεχος του ΑΚΕΛ, για να θεωρείται ότι θα γινόταν μια συνεργασία πάνω στην ίδια βάση. Όμως θέλω να ξεκαθαρίσω ότι εμείς αφήνουμε στο παρελθόν τι έχει γίνει μεταξύ πρώτης και δεύτερης Κυριακής στις εκλογές. Η ΕΔΕΚ είναι ένα κόμμα με το οποίο θέλουμε να αναβαθμίσουμε τις σχέσεις μας και τη συνεργασία μας. Θεωρώ ότι είμαστε σε συγγενικούς ιδεολογικούς χώρους, θα κληθούμε και τα δύο πολιτικά κόμματα να αντισταθούμε σε πολιτικές, οι οποίες θα στρέφονται ενάντια στον δημόσιο πλούτο και ενάντια στους εργαζομένους του τόπου και είναι, θεωρώ, ιστορική απαίτηση, να βρούνε τη δύναμη τα δύο κόμματα να σταθούν πάνω από τις όποιες διαφωνίες και διαφορές έχουμε και να συνεργαστούμε με γνώμονα τα συμφέροντα της Κύπρου και του κυπριακού λαού και ιδιαίτερα των εργαζομένων.
Απάντηση:
Ο Σταύρος Μαλάς ήταν μια ανεξάρτητη υποψηφιότητα, δεν ήταν ανώτατο στέλεχος του ΑΚΕΛ, για να θεωρείται ότι θα γινόταν μια συνεργασία πάνω στην ίδια βάση. Όμως θέλω να ξεκαθαρίσω ότι εμείς αφήνουμε στο παρελθόν τι έχει γίνει μεταξύ πρώτης και δεύτερης Κυριακής στις εκλογές. Η ΕΔΕΚ είναι ένα κόμμα με το οποίο θέλουμε να αναβαθμίσουμε τις σχέσεις μας και τη συνεργασία μας. Θεωρώ ότι είμαστε σε συγγενικούς ιδεολογικούς χώρους, θα κληθούμε και τα δύο πολιτικά κόμματα να αντισταθούμε σε πολιτικές, οι οποίες θα στρέφονται ενάντια στον δημόσιο πλούτο και ενάντια στους εργαζομένους του τόπου και είναι, θεωρώ, ιστορική απαίτηση, να βρούνε τη δύναμη τα δύο κόμματα να σταθούν πάνω από τις όποιες διαφωνίες και διαφορές έχουμε και να συνεργαστούμε με γνώμονα τα συμφέροντα της Κύπρου και του κυπριακού λαού και ιδιαίτερα των εργαζομένων.
[Μα
για ποιους «συγγενικούς ιδεολογικούς
χώρους» μιλάς Σύντροφε; Τι σχέση έχουμε ως Αριστεροί με τις εθνικιστικές, απορριπτικές
και ξενοφοβικές θέσεις της ΕΔΕΚ; Να ΣΟΥ θυμίσω τη δήλωση του Γραμματέα της ΕΔΕΚ
Δημήτρη Παπαδάκη πέρσι το καλοκαίρι όταν έλεγε ότι «δεν είναι όμορες δυνάμεις η ΕΔΕΚ και το ΑΚΕΛ και ως εκ τούτου δεν τίθεται θέμα συνεργασίας ούτε με το ΑΚΕΛ, ούτε με τον Σταύρο Μαλά»;
Οκκει έχουμε υποχρέωση να απευθυνθούμε στους ψηφοφόρους της ΕΔΕΚ για να συμπτύξουμε κοινωνικές συμμαχίες και «να αντισταθούμε σε πολιτικές, οι οποίες θα στρέφονται ενάντια στον δημόσιο πλούτο και ενάντια στους εργαζομένους του τόπου», όμως πώς θα τα βρούμε -πολιτικά και ιδεολογικά- με τους έμπλεους εμπάθειας και ρεβανσισμού Βαρνάβες, Παπαδάκηες, Σιζόπουλους, Κουταλιανούς;]…
Οκκει έχουμε υποχρέωση να απευθυνθούμε στους ψηφοφόρους της ΕΔΕΚ για να συμπτύξουμε κοινωνικές συμμαχίες και «να αντισταθούμε σε πολιτικές, οι οποίες θα στρέφονται ενάντια στον δημόσιο πλούτο και ενάντια στους εργαζομένους του τόπου», όμως πώς θα τα βρούμε -πολιτικά και ιδεολογικά- με τους έμπλεους εμπάθειας και ρεβανσισμού Βαρνάβες, Παπαδάκηες, Σιζόπουλους, Κουταλιανούς;]…
Θα
τα ξαναπούμε όμως… Έπεται συνέχεια!
Anef_Oriwn
[κρίνων
εξ Αριστερών διάφορα]
Κυριακή
3/3/2013
[επέτειος και τού μαρτυρικού θανάτου του Γρηγόρη Αυξεντίου στο Μαχαιρά στις 3/3/1957 - άραγε ανευρέθει ο προδότης που τον κατάδωσε, ή ακόμα;]...
[επέτειος και τού μαρτυρικού θανάτου του Γρηγόρη Αυξεντίου στο Μαχαιρά στις 3/3/1957 - άραγε ανευρέθει ο προδότης που τον κατάδωσε, ή ακόμα;]...
14 σχόλια:
Ε, ρε αρρωστημένους που ‘χει σ’ αυτόν τον τόπο!
Είναι φανερό μόνο και μόνο από τα αποσπάσματα που παραθέτεις ότι κανένα μήνυμα δεν έπιασαν οι σύντροφοι από τα υψηλά δώματα. Μηνύματα είχαν και μάλιστα πολύ δυνατά όλες οι τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, δημοτικές, ευρωεκλογές, βουλευτικές, προεδρικές (ακόμα και σήμερα στην Αγία Νάπα). Τίποτε δεν τους άγγιξε, αν έπαιρναν τα μηνύματα κάποιοι θα ήταν από καιρό σπίτι τους, το πολύ τοπικοί γραμματείς της γειτονιάς τους...
Φίλε Άνευ, μήπως ξέρεις αν στην τελευταία εκλογική αναμέτρηση το ΑΚΕΛ ή το επιτελείο του Μαλά είχε επικοινωνιολόγο; Εννά πελλάνω ποιος είναι αυτός που τους συμβούλευσε να βγαίνει καθημερινά μεταξύ πρώτης και δεύτερης Κυριακής ο ΓΓ στα μέσα ενημέρωσης. Από πότε έγινε ο Α. Κυπριανού ο άνθρωπος που συσπειρώνει, και έχει και το ανάλογο έρεισμα στους έξω-Ακελικούς ;
ΛΛιοττερη καλοσυνη, λλιοτερη αμυνα, παραπανω επιθεση και οχι αλλες "συνεργασιες".
Αν δεν εχεις πλειοψηφια στη βουλη εν καμνεις τιποτε. Τζινος πρεπει να ειναι ο στοχος μας.
Andreas,
Σε χαιρετώ!
Προφανώς και θα είχαν επικοινωνιολόγο και στο επιτελείο του Μαλά και ίσως και στο ΑΚΕΛ. Όμως από πότε ρε φίλε, ένα κόμμα της Αριστεράς [όπως το ΑΚΕΛ] βασίζει το πως θα λειτουργήσει προεκλογικά [κι όχι μόνο] πάνω στο τι θα του πει, εισηγηθεί, ή υποβάλει ένας επικοινωνιολόγος [δηλ. να τού καθορίσει ακόμα και τρόπους έκφρασης και ίσως και διατύπωσης πολιτικών θέσεων] κι όχι σαφώς το τι αποφασίζεται συλλογικά στα σώματα και όργανα του Κόμματος; Κι αυτή η τακτική, που βασικά δίνει μεγάλη σημασία στο πως παρουσιάζονται [επικοινωνιακά] τα στελέχη του Κόμματος από τα ΜΜΕ, δεν έρχεται να υποβαθμίσει τη δουλειά που πρέπει να γίνεται μέσα στον κόσμο, από πόρτα σε πόρτα, στους συλλόγους, στα καφενεία, στους τόπους δουλειάς;
Αναφορικά με τις αναπληρωματικές δημαρχιακές εκλογές στην Αγία Νάπα [ένα “παραδοσιακά” αριστερό δήμο], τις οποίες τελικά κέρδισε ο υποψήφιος που στηρίχτηκε από τον “Συναγερμό” [ένας επιχειρηματίας-ξενοδόχος], την ανάλυση και εκτίμηση μας πρέπει αν την κάνουμε στη βάση ταξικών κριτηρίων. Ναι μεν η Αγία Νάπα είναι ένας δήμος που παραδοσιακά πλειοψηφεί ή πλειοψηφούσε το ΑΚΕΛ [λόγω ιστορικών αριστερών καταβολών των “ιθαγενών” κατοίκων της], όμως πολλά έχουν αλλάξει, από κοινωνικό-ταξικής άποψης, κάτι που έχει επιδράσει και στην κοινωνική και πολιτική συνείδηση των σημερινών κατοίκων της. Κοντολογίς οι επιχειρηματίες κάτοικοι της Αγίας Νάπας [ξενοδόχοι, εστιάτορες και κάτοχοι άλλων τουριστικών καταστημάτων και υποστατικών] προτίμησαν ένα ξενοδόχο γα Δήμαρχο γιατί έκριναν ότι αυτός θα μπορούσε να υπερασπιστεί καλύτερα τα συμφέροντα τους. Έτσι έπραξαν και στις δυο προηγούμενες τοπικές εκλογές όταν εξέλεξαν τον αποθανόντα Νάκη Τσόκκο [που ανήκε στην Αριστερά] ως Δήμαρχο. Ήταν και αυτός επιχειρηματίας ξενοδόχος, αλλά έχαιρε και μιας ευρύτερη εκτίμησης κι αποδοχής...
Φίλε ZEP,
Και πιο πολλές κοινωνικές δράσεις και δραστηριότητες, αλλά και συμμαχίες πάνω σε κοινά κοινωνικο-ταξικά κριτήρια...
Ας μελετήσουμε λοιπόν τη δική μας περίπτωση: Μήπως είμαστε εμείς υπαίτιοι για τη μοναξιά μας; Αν ναι, τότε χρειάζεται να δουλέψουμε πρώτα απ’ όλα πάνω στον εαυτό μας, να γίνουμε εμείς πιο ζεστοί, πιο προσεκτικοί, πιο ειλικρινείς άνθρωποι. Να γίνουμε πάνω απ' όλα άνθρωποι που κατανοούν και αγαπούν. Αν όχι, αν δούμε ότι δεν είμαστε εμείς οι υπαίτιοι της μοναξιάς μας, τότε πρέπει να προβληματιστούμε για την ποιότητα της συντροφιάς μας. Ίσως η παρέα που τώρα έχουμε να κινείται μόνο σε ένα επιφανειακό επίπεδο, και αυτό να μην είναι πια αρκετό για μας. Ή – αν το πρόβλημα παρουσιάζεται στο χώρο της οικογένειας – ίσως να έχουμε μεγαλώσει και βιώσει καταστάσεις που οι δικοί μας δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν. Είτε είναι η παρέα που μας απογοήτευσε είτε η οικογένεια, αυτό που χρειάζεται είναι να αναζητήσουμε μια καινούργια φιλία, πιο βαθιά, πιο ίση, πιο ικανή να καλύψει το κενό. Αυτό δε σημαίνει ότι θα αποστραφούμε τους παλιότερους ανθρώπους μας: Ας τους αποδεχθούμε και αυτούς γι' αυτό που είναι και για τα καλά που έχουν, ενώ ταυτόχρονα προχωρούμε μπροστά σε ωριμότερες και βαθύτερες φιλίες.
Κατακαημένε κι ΕΣΥ Ανώνυμε [σχόλιο ημερ. 4/3/13 - 3:17 μ.μ.] τι τραβάς!!! Ειλικρινά συμπάσχω μαζί ΣΟΥ! Έλυσεν σε η μύλλα ΜΟΥ! Πρέπει να είναι μεγάλη η μοναξιά ΣΟΥ!
Αγαπητέ anef, η κατωτέρω ανάλυση σου αποδεικνύει πως τα όποια ταξικά κριτήρια είναι απλώς μια πιθανή και όχι τόσο σημαντική παράμετρος. Για να εξηγηθώ καλύτερα, δοκίμασε να χρησιμοποιήσεις τα κριτήρια για τον Τσόκκο και για τον ΦεύγωΜεΤοΚεφάλιΨηλά και θα καταλάβεις τι εννοώ!
«Αναφορικά με τις αναπληρωματικές δημαρχιακές εκλογές στην Αγία Νάπα [ένα “παραδοσιακά” αριστερό δήμο], τις οποίες τελικά κέρδισε ο υποψήφιος που στηρίχτηκε από τον “Συναγερμό” [ένας επιχειρηματίας-ξενοδόχος], την ανάλυση και εκτίμηση μας πρέπει αν την κάνουμε στη βάση ταξικών κριτηρίων. Ναι μεν η Αγία Νάπα είναι ένας δήμος που παραδοσιακά πλειοψηφεί ή πλειοψηφούσε το ΑΚΕΛ [λόγω ιστορικών αριστερών καταβολών των “ιθαγενών” κατοίκων της], όμως πολλά έχουν αλλάξει, από κοινωνικό-ταξικής άποψης, κάτι που έχει επιδράσει και στην κοινωνική και πολιτική συνείδηση των σημερινών κατοίκων της. Κοντολογίς οι επιχειρηματίες κάτοικοι της Αγίας Νάπας [ξενοδόχοι, εστιάτορες και κάτοχοι άλλων τουριστικών καταστημάτων και υποστατικών] προτίμησαν ένα ξενοδόχο γα Δήμαρχο γιατί έκριναν ότι αυτός θα μπορούσε να υπερασπιστεί καλύτερα τα συμφέροντα τους. Έτσι έπραξαν και στις δυο προηγούμενες τοπικές εκλογές όταν εξέλεξαν τον αποθανόντα Νάκη Τσόκκο [που ανήκε στην Αριστερά] ως Δήμαρχο. Ήταν και αυτός επιχειρηματίας ξενοδόχος, αλλά έχαιρε και μιας ευρύτερη εκτίμησης κι αποδοχής...»
Strovoliotis,
1. Πρώτον, θα ΣΟΥ ζητήσω τους εξυπνακισμούς, τες τσσιόφτες τζιαι τες αρλούμπες που γράφεις στο blog ΣΟΥ τζιαι εκφράζουν τες εμμονές τζιαι τα κολλήματα ΣΟΥ, τζιαι χρησιμοποιούνται για να χαριεντίζεστε τζιαι να φκάλλετε τα αποθυμημένα ΣΑΣ με διάφορους ομοϊδεάτες ΣΟΥ, όπως η έκφραση «ΦεύγωΜεΤοΚεφάλιΨηλά», να τ’ αφήνεις για το blog-κιν ΣΟΥ! Έγινα αντιληπτός;
2. Δεύτερον, ΔΕΝ κατάλαβα τι θέλεις να πεις με την παράθεση του συγκριμένου αποσπάσματος από προηγούμενο σχόλιο μου… Πώς τα ταξικά κριτήρια [όταν τα έχουμε συνειδητοποιήσει και κατανοήσει] δεν αποτελούν «σημαντική παράμετρο» στις όποιες αποφάσεις μας;
Εδώ μέσα ο καθένας μπορεί να εκφέρει τη γνώμη του ελεύθερα. Φτάνει να συμφωνεί με αυτή του Χριστόφια. Ουπς σόρρυ. Του Άνεφ ήθελα να πω!!!
1. Πρώτον, θα ΣΟΥ ζητήσω τους εξυπνακισμούς, τες τσσιόφτες τζιαι τες αρλούμπες που γράφεις στο blog
ΣΟΥ τζιαι εκφράζουν τες εμμονές τζιαι τα κολλήματα ΣΟΥ, τζιαι χρησιμοποιούνται για να χαριεντίζεστε τζιαι να φκάλλετε τα αποθυμημένα ΣΑΣ με διάφορους ομοϊδεάτες ΣΟΥ, όπως η έκφραση «ΦεύγωΜεΤοΚεφάλιΨηλά», να τ’ αφήνεις για το blog-κιν ΣΟΥ! Έγινα αντιληπτός;
Anef, κατανοητή η διαλεκτική σου! Δεν υπάρχει λόγος να αναφερθώ στο σημείο 1 της απάντησης σου στο σχόλιο μου, αφού απαντάς εσύ ο ίδιος με το 2!
Εν πάση περιπτώσει, αν έκανες την άσκηση που εισηγούμαι, θα γινόσουν πιο σοφός :)
Κοίτα να δεις που θα ΜΑΣ κάνουν μαθήματα, πρώτον διαλεκτικής ο Strovoliotis με τες ειρωνικές ατάκες του τύπου «ΦεύγωΜεΤοΚεφάλιΨηλά» [υποκλίνομαι!] και με γρίφους [που δεν μπαίνεις στον κόπο να επεξηγήσεις] και δεύτερον συμπεριφοράς ο Ανώνυμος [ημερ. 5/3/13 - 1:19 π.μ.]…
Ανώνυμε, μπορείς να αρθρώσεις ολοκληρωμένο λόγο;
Strovoliotis, έχω πάψει προ καιρού να απασχολώ το μυαλό μου με ακαταλαβίστικες και γριφώδεις τοποθετήσεις και να κάμνω εικασίες για το τι θέλουν να πουν κάποιοι σχολιογράφοι, όπως τώρα στη δική σου περίπτωση με τα γραφόμενα σου περί «ταξικών κριτηρίων». Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις ή που το πας και πώς ΕΓΩ «θα γινόμουν πιο σοφός», [όπως λες] αν έκανα την άσκηση που εισηγείσαι... Προφανώς κάποια λανθασμένη εκτίμηση έκανες ΠΑΛΙ!
Ο αδιστακτος καπιταλιστης λαλει οτι ο καπιταλισμος και η πλυση εγκεφαλου εφτασαν σε τετοιο σημειο που οι ιδιοι οι ανθρωποι δεν συνειδητοποιουν οτι ειναι δουλοι και σκεφτονται και ενεργουν με ιδιοτελη κριτηρια, γιατι ως τζιαμε φτανει ο νους τους.
Βεβαια η πεινα δεν ειναι μακρια, τζιαι οτι τζιαι να καμει η αδιστακτη καπιταλιστικη μας κυβερνηση, η καταστροφη και οι απεργιες ερχονται. Αλλα ενπειραζει τουλαχιστον εννα εχουμε να λαλουνμε οτι ειμαστε μεστον συνεταιρισμο για το νατο.
Και οτι εδιορθωσαμεν την πορεια μας που εθωρε στην ανατολη, οπως μας ειπεν ο γιαννακης. Τωρα βλεπουμε μονον δυση
Δημοσίευση σχολίου