Ανάρτηση 47/2013 [α-πολιτική, τηλεοπτική, λεξιλογική, αντι-μαργαριταρική, διορθωτική] – Για δυο τηλεοπτικά λεκτικά μαργαριτάρια…

Ακολουθώντας και την εισήγηση του αγαπητού συν-blogger Woofis, την οποία κατάθεσε σε σχόλιο του στην προ-προηγούμενη ανάρτηση μου με αρ. 45/2013, σήμερα θα προχωρήσω σε μια σχετικά πιο σύντομη ανάρτηση, αν φυσικά δεν ξεχαστώ και πιάσω πάλε τες λαφαζανιές. Και το θέμα μου [έτσι για ν’ αλλάξουμε και παραστάσεις] θα ‘ναι [όλως παραδόξως] μη πολιτικό, αλλά με τις δικές τους ανεπαίσθητες(;) πολιτικές προεκτάσεις.

Θα παραθέσω, λοιπόν, πιο κάτω, δύο μαργαριτάρια που άκουσα από την T.V.:

1.Την περασμένη Τρίτη 12 του μηνός [το βραδύ] παρακολούθησα, όπως συνήθως (δια)πράττω κάθε Δευτέρα με Τετάρτη, την τηλεοπτική κυπριακή σειρά εποχής [όπως τη λένε] “Βήματα στην άμμο”,που προβάλλεται από το ΡΙΚ1. Είναι τζιείνη η σειρά με το μυστήριο της εξαφάνισης της κόρης του Άρακλου, της Ορτούς [στα χωριά, κατά τα πιο πολλά χρόνια τα γυναικεία ονόματα τελείωναν σε –ού, όπως ας πούμεν Κακουλλού, Χαμπού, Φιενού, Ροδού], αλλά για το μυστήριο αυτό ίσως τα πούμεν και να επιχειρήσουμε να το λύσουμε μιαν άλλη φορά. Την Τρίτη, λοιπόν, η ηρωίδα καφετζιήνα στο έργο, η Χρυσούλα [«τούτη» έζησεν στην πόλη, γι’ αυτό και το όνομα της δεν τελειώνει σε –ου], είπεν και την κουβέντα «Μανιχά τους πελλούς εν τους φορεί ο τόπος», που στην νέα ελληνική πάει να πει «Μονάχα τους τρελούς δεν τούς χωράει ο τόπος»…

Η ηθοποιός προφανώς είπε τζιείνα τα λόγια που περιελάμβανε το σενάριο, δηλ. «φορεί» αντί του σωστού «χωρεί»… Αυτό είναι ένα λάθος που κάμνουν πολλοί εδώ στην Κύπρο. Θέλοντας, λοιπόν,  να μιλήσουν [δήθεν] εξευγενισμένα [τζι’ όι χωρκάτικα] τζιαι νομίζοντας  ότι το χι που υπάρχει σε κάποιες λέξεις αντιστοιχεί με φι, ή θήτα [σε κάποια χωριά λένε «χωρώ» αντί «φορώ» ή «θωρώ», ή «χέλω», αντί «θέλω» κι άλλα τέτοια – δείτε σχετικά κι εδώ], κάμνουν και το αντίστροφο με το «εν με χωρεί ο τόπος» που το μετατρέπουν σε «εν με φορεί ο τόπος»… Φίλτατοι, «φορούμε» ρούχα και παπούτσια, αλλά δεν μάς «χωρεί» [«χωράει»] ο τόπος, δηλ. ι-μπόρουμε να κάτσουμε έναν τόπο… 

2. Ξέρετε εκείνη τη σατιρική [λέμε τώρα] εκπομπή με το όνομα “Anonymous” που παίζεται στο “Mega”; Δεν ξέρω πόσοι από ‘σας αντέχετε και την παρακολουθείτε αδιαλείπτως και μέχρι τέλους, αλλά προσωπικά θεωρώ την πολιτική σάτιρα(;) [λέμε τώρα] που οι τρεις συμπαθέστατοι κατά τ’ άλλα ηθοποιοί [ο Χρίστος Γρηγοριάδης, η ευειδέστατη Άννα Μονογιού και η Χριστιάνα Αρτεμίου] προσπαθούν να κάνουν, ως ανούσια, ξενέρωτη, άχαρη, αγέλαστη και συχνά και σαχλή, ανεξαρτήτως τού ποιον προσπαθούν να σατιρίσουν. Εν τους περνά! Λείπει τους το έξυπνο χιούμορ! [Οφείλω όμως να πω ότι σε κάποια σκετσάκια τους, όχι πολιτικά, μπορεί να δούμε και χιούμορ]…

{Οι “αντίπαλοι” τους στες περιβόητες “Πατάτες” εν τζιαι είναι τζιαι πολλά καλλύττεροι στην πολιτική σάτιρα. Εκαταντήσαν πλέον τζιαι τζιείνοι βαρετοί, ενώ συχνά παρατηρώ και σημεία ρατσισμού στο λόγο τους. Το καλύτερο τους ίσως σκετσάκι τους είναι εκείνο που λαμβάνει χώρα σ’ ένα κουρείο με τις ποδοσφαιρικές κόντρες των παρισταμένων}…

Τις προάλλες, που λέτε, ο Χρίστος Γρηγοριάδης [ο γνωστός “Βαντζιελής” από την “Αίγια Fuxia”], επιχείρησε να ΜΑΣ πει ένα ανέκδοτο [όπως κάμνει τζι’ ο Λάκης Λαζόπουλος με το δικό του ιδιαίτερο style, στην δική του εκπομπή, το “Αλ Τσαντίρι”]…

Όταν, [μας είπε ο Γρηγοριάδης], ο Θεός έφτιαχνε τα ζώα κι έφτασε στον σκύλλο, αποφάσισε να του δώσει 35 χρόνια ζωής. Ο σκύλος όμως, διαμαρτυρήθηκε γιατί θεώρησε ότι τού ήταν πολλά τόσα χρόνια. «Κάνε τα τουλάχιστον 15», είπεν του Θεού, κι αυτός του ‘κοψε 20. Ακολούθως ο Θεός έφτιαξε τον γάιδαρο και του είπε ότι θα του ‘δινε 50 χρόνια ζωής. Όμως κι ο γάιδαρος αντέδρασε. «Ω, μού είναι πολλά», είπε. «Κάνε τα τουλάχιστον 20», κι ο Θεός του ‘κοψε 30. [Και το ανέκδοτο συνέχισε με ακόμα 2-3 ζώα και με το Θεό να αποφασίζει τα χρόνια που είχε κόψει από τα ζώα να τα δίνει τελικά στον Άνθρωπο]… Όμως ρε παίδα Χριστάκη και κορασίδες Αννούλα και Χριστιάνα, ΔΕΝ λέμε, «Κάνε τα τουλάχιστον 15 ή 20», όταν διαμαρτυρόμαστε ότι κάτι είναι εκ του περισσού, δηλ. πολύ/μπόλικο. Θα πούμε «Κάνε τα το πολύ 15 ή 20» [κι όχι «τουλάχιστον»]…

ΣΑΣ ευχαριστώ για την προσοχή!

[Εν τζιαι λαφαζάνεψα πολλά, εν νεν;]…

Ίσως κάποια άλλη φορά πούμε και λίγα λόγια για το τηλεπαιχνίδι για την κυπριακή διάλεκτο “Παίζουμε κυπριακά”… [Ούτε κατά διάνοια μπορεί κάποιος να μάθει κυπριακά απ’ εκεί. Κι εμείς που ξέρουμε λίγα, κινδυνεύουμε να τα ξεχάσουμε]…

Anef_Oriwn

[χωρίς κατζιήαν και έπαρση]

Τέταρτη 13/3/2013