Ανάρτηση 70/2012 - [επίκαιρη, πολιτική, αντιφασιστική, αντιρατσιστική, αντι-εθνικιστική, ανθρώπινη] – “Ο φασισμός της διπλανής πόρτας”*, ή ο εκφασισμός της κυπριακής κοινωνίας…

*  - Επεξηγηματική εισαγωγική σημείωση:

Τον τίτλο τον δανείστηκα από το είναι ελλαδικό Blog “Αμπελοφιλοσοφίες”. Εκεί, ο Blogger - αρθρογράφος καταπιάνεται με την αύξηση των ρατσιστικών επιθέσεων και χτυπημάτων εναντίον μεταναστών [στην Ελλάδα] από τη φασιστική “Χρυσή Αυγή” και κάμνει συγκεκριμένες αναφορές σε επεισόδια βίας κατά αλλοδαπών, σε άγριους ξυλοδαρμούς ξένων, ακόμα και πυροβολισμούς εναντίον τους… [Η σημερινή “Χαραυγή” γράφει, στη σελ. 5,  ότι στέλεχος της “Χρυσής Αυγής” που μιλούσε σε προεκλογική συγκέντρωση στο Παλαιό Φάληρο, ανάφερε ότι η Οργάνωση τους θα επιτίθεται σε βρεφονηπιακούς(!) σταθμούς και νοσοκομεία για να βγάζει έξω τα παιδιά των μεταναστών και να βοηθά τα ελληνόπουλα. Επίσης σ’ άλλο ρεπορτάζ της εφημερίδας στη σελ. 30 γίνεται αναφορά σε αιματηρή επίθεση σε σπίτι στο Πέραμα εναντίον Αιγυπτίων ψαράδων οι οποίοι κτυπήθηκαν με λοστούς και ξύλα από “αγνώστους”(;) που είχαν καλυμμένα τα πρόσωπα!

Περιστατικά  όμως, φασιστικής “κοινωνικής οργής” και κοινωνικής “αυτο-προστατευτικής” πρακτικής, που έχουν ως κύριο στόχο τους μετανάστες [ως συλλογικότητα] παρατηρούνται πλέον και με αυξημένες μάλιστα τάσεις [και υπό την ανοχή της συντηρητικής ξενοφοβική μας κοινωνίας] και στην Κύπρο. [Ίντα εν να κόψουμε πίσω εμείς; Το ΕΛΑΜ ίντα το εκάμασιν;]…

Οι μετανάστες εν οι κλέφτες, οι ληστές, τα βαποράκια, οι βιαστές, οι πουτάνες, οι παραπόττηες [που ΜΑΣ τρώνε τα επιδόματα τζιαι μας παίρνουν τες δουλειές, αλλά τζιαι τους αντράες μας!], η απειλή για την κοινωνία.

*************************

Περαστικά καθημερινής φασιστικής βίας στην Κύπρο!

Θα αναφερθώ ΜΟΝΟ σε 2 περιστατικά [ωμής φασιστικής βίας κατά μεταναστών] που σημειώθηκαν τις τελευταίες 2-3 μέρες στην περιοχή των Κοκκινοχωριών.

1. Σύμφωνα με ρεπορτάζ του δημοσιογράφου της “Χαραυγής” Τάσου Περδίου που δημοσιεύτηκε στην έκδοση της εφημερίδας της Τρίτης 12 του μηνός, “Νεοφασίστες επιτέθηκαν σε βουλγάρικο γάμο”: «Το επεισόδιο διαδραματίστηκε τα ξημερώματα του περασμένου Σαββάτου στο Δασάκι Άχνας, όπου ομάδα νεαρών, έστησε καρτέρι σε Βούλγαρους τους οποίους ξυλοκόπησαν ενώ έφευγαν από αίθουσα εκδηλώσεων όπου είχε τελεστεί η δεξίωση του γάμου! [...] Αξίζει να σημειωθεί ότι ο γαμπρός και η νύφη, κατατρομοκρατημένοι κλειδώθηκαν στα αποχωρητήρια της αίθουσας για να γλιτώσουν την ώρα που οι συμπατριώτες τους κτυπιούνταν!»

2. Επίσης σύμφωνα με χτεσινό ρεπορτάζ του “Sigmalive” “Νεαροί «έσπασαν στο ξύλο» Αιγύπτιο στην Ξυλοφάγου”: «Επίθεση από ομάδα 20 περίπου νεαρών προσώπων τα οποία τον χτύπησαν με κλωτσιές και μπουνιές υποστηρίζει ότι δέχθηκε Αιγύπτιος εργάτης, κατά τη διάρκεια πανήγυρης στην Ξυλοφάγου […] Ο τραυματίας ανέφερε προφορικά στους αστυνομικούς, οι οποίοι τον συνόδευσαν στο Νοσοκομείο, ότι ενώ περπατούσε στην πανήγυρη χωρίς καμιά αιτία δέχθηκε επίθεση από ομάδα 20 περίπου νεαρών προσώπων τα οποία τον κτύπησαν με τα χέρια και τα πόδια τους κυρίως στο πρόσωπο.» 

Τα “Κοπέλια” [γενικώς ελληνο-χριστιανόπουλα] βάλθηκαν [ως δείχνουν τα πράματα] να (εκ)καθαρίσουν τον τόπο από τους “μιαρούς” ξένους [αλλά και από τα «παλιοκομμουνιά»]. Λίαν συντόμως στις οθόνες  [των υπολογιστών σας] και σε απ’ ευθείας μετάδοση από το “Anef Oriwn” Blog μας, αναλυτικά για το τι μέλλει γενέσθαι αν φύγουν ΟΛΟΙ οι ξένοι από τον τόπο. 

**********************

Σχόλια ΕΜΟΥ του Ιδίου:

1. Ο φασισμός ως κοινωνική πρακτική [με την μορφή του κοινωνικού κινήματος] για σκοπούς προστασίας [δήθεν] των συμφερόντων των “ιθαγενών” κατοίκων της Κύπρου, [των δουλειών τους, του ψηλού βιοτικού τους επιπέδου, της “εθνικής” και θρησκευτικής τους καθαρότητας, της οικογενειακής και χριστιανικής (ψευδο)ηθικής τους] που υποβόσκει κι ελλοχεύει μέσα στην κυπριακή κοινωνία.

2. Τα φασιστικά κινήματα αντλούν, σε μεγάλο βαθμό μέλη, και υποστήριξη από στοιχεία της κατώτερης μεσαίας τάξης [από τους καταστηματάρχες, τους μικροεπιχειρηματίες, τους αγρότες και τους τεχνίτες, που συνθλίβονταν ανάμεσα στην αυξανόμενη δύναμη των μεγάλων επιχειρήσεων, από τη μια πλευρά, και την ανερχόμενη ισχύ του οργανωμένου εργατικού κινήματος, από την άλλη]. Υπό μία έννοια ο φασισμός ήταν [και είναι]  ένας “εξτρεμισμός” του κέντρου [ή ας πούμεν του (Εν)Διάμεσου χώρου], και αποτελεί ένα είδος κοινωνικής αντίδρασης και εξέγερσης των κατωτέρων μεσαίων τάξεων [ένεκα των πιέσεων που δέχονται, λόγω των οικονομικών κρίσεων, αυτοί οι μέχρι πρότινος «έντιμοι» και βολεμένοι «κυρ-Παντελήδες. Αυτό μας βοηθά να εξηγήσουμε την εχθρότητα του φασισμού τόσο απέναντι στο μεγάλο κεφάλαιο [θα τους ακούσετε να καταφέρονται λεκτικά να ενάντια στο «διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα», αλλά  δεν στοχεύουν στην κατάργηση του καπιταλισμού], όσο και απέναντι στον κομμουνισμό, τον οποίο θεωρούν ως τον πρώτο, κύριο και βασικό εχθρό τους.

3. Φαινόμενα φασίζουσων στάσεων και συμπεριφορών παρατηρούμε σε περιόδους οικονομικών κρίσεων και στα κατώτερα μεσαία κοινωνικά στρώματα, όπως οι δημόσιοι υπάλληλοι, καθώς τούτοι δέχονται πιέσεις και χάνουν πολλά κεκτημένα [επιδόματα, εξασφαλισμένες αυξήσεις, ΑΤΑ, μονιμότητα], ενώ από την άλλη πλευρά, πολλές μικροεπιχειρήσεις κλείνουν, μην μπορώντας να αντέξουν το βάρος της καπιταλιστικής κρίσης.

4. Παράλληλα, όπως γράφει και η Κωνσταντίνα Ζάνου στο δικό της Blog: «Η λογική της “έκτακτης ανάγκης” που συνοδεύει τις πολιτικές αντιμετώπισης της κρίσης που διανύουμε σήμερα στην Ευρώπη οδηγεί τις κυβερνήσεις στην υιοθέτηση μέτρων που τις φέρνουν αντιμέτωπες με τις κοινωνίες. Η λιτότητα, οι νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις, η διάλυση του κράτους πρόνοιας, η ανεργία,  ο συσσωρευμένος πλούτος και η μαζική φτωχοποίηση, όλα αυτά δημιουργούν ένα συνεχώς διευρυνόμενο χάσμα ανάμεσα σε κράτος και κοινωνία. Από τη μια, πολιτικές ελίτ που απαντούν στις αγορές αγνοώντας την κοινωνία, από την άλλη, μια κοινωνία (ή καλύτερα ό,τι έχει απoμείνει από την μετατροπή της σε μια απέλπιδα μάζα καταναλωτών) που μάχεται να ανακτήσει τον πολιτικό της ρόλο. Μπροστά σε ένα κόσμο που σταδιακά καταρρέει, η νεοφιλελεύθερη Ευρώπη, κυρίαρχη και παγιωμένη, μοιάζει να ‘χει κλειδαμπαρωθεί στην επίπλαστη ασφάλεια του παρόντος, γυρνώντας επιδεικτικά την πλάτη στην προοπτική του μέλλοντος και της ελπίδας».

5. Για το πως πρέπει να “αντιμετωπίζονται” οι ξένοι και οι μετανάστες [ή τι ρόλο πρέπει να τους δώσουμε μέσα στις “άριες” κοινωνίες μας] ΜΑΣ “συμβουλεύει” καταλλήλως η ιστοσελίδα του ελλαδικού κόμματος “Δημιουργία,  Ξανά!” [ «τούτο» ιδρύθηκε από πρώην στελέχη και μέλη της  “Νέας Δημοκρατίας” που αποσκίρτησαν από το Κόμμα – στις εκλογές της 6^ης του Μάη πήραν 2,15%].  Παραθέτω [αμέσως πιο κάτω] το σημείο 4 μελέτης τους για το “Μεταναστευτικό”, για να πάρετε μιαν ιδέα γα τον ελιτισμό τους και την απαξίωση που κατά βάθος τρέφουν προς τους ξένους, αλλά και την απαίτηση που έχουν να τους υπηρετούν.

[Οι υπογραμμίσεις και επιχρωματώσεις είναι δικές μου]...

«4. Να χρησιμοποιηθούν όσοι μετανάστες δεν μπορούν να απελαθούν για φτηνό εργατικό δυναμικό σε ειδικές οικονομικές ζώνες που ταυτόχρονα θα είναι και περιοχές διαμονής τους. Διαφωνούμε με τις «φιλελεύθερες» απόψεις πως κάθε εργαζόμενος, είτε είναι μετανάστης είτε «ντόπιος», έχει τα ίδια εργασιακά δικαιώματα, διότι είναι ανεφάρμοστες στην πράξη. Όταν κάποιος φεύγει από μια χώρα όπου το επίπεδο αμοιβών είναι 1 δολλάριο τη μέρα είναι πρόθυμος να εργαστεί με αμοιβή που μπορεί να είναι κατώτερη από τον κατώτατο μισθό της χώρας προορισμού, αλλά πάντως είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή που θα έπαιρνε στη χώρα του. Να μην ξεχνάμε ότι κάθε εργαζόμενος μετανάστης στερεί μια θέση εργασίας από έναν Έλληνα άνεργο. Μπορεί να υπάρχουν δουλειές που δεν τις «καταδέχονται» οι Έλληνες, αυτό όμως ίσχυε περισσότερο στα χρόνια της πλαστής ευημερίας με δανεικά. Όπως προκύπτει από την έρευνα του 1998 του καθηγητή Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Α. Σαρρή, για κάθε 5 μετανάστες, χάνουν την δουλειά τους 2 Έλληνες. Σήμερα, 14 χρόνια μετά, με τις στρατιές ανέργων, πολλοί Έλληνες θα δεχόντουσαν να εργαστούν σε οποιονδήποτε τομέα αρκεί να εξασφάλιζαν στοιχειωδώς τα προς το ζην.»

--- Μα, άμπα τζιαι νομίζουν ότι θα επιστρέψουμε στην εποχή του Αθηναϊκού δουλοκτητικού κράτους;

Με τους αντιφασιστικούς χαιρετισμούς μου,
Anef_Oriwn

Τετάρτη 13/6/2012