Σάββατο 26 Ιουλίου 2014

Ανάρτηση 73/2014 [έκτακτη, ουκρανική, φιλο-κομμουνιστική, αντι-φασιστική, υπέρ της δημοκρατίας] – Παράνομο το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ουκρανίας: Ζήτω η «αστική δημοκρατία»!


Δίκην προλόγου

«Η αστική δημοκρατία έχει εκ των πραγμάτων φιλελεύθερο χαρακτήρα: δεν κλείνει στα μπουντρούμια ανθρωπους που στην θεωρία (και άρα άνευ οποιασδήποτε σημασίας) φιλοσοφούν και προπαγανδίζουν υπέρ της διάλυσης του αστικού καπιταλιστικού συστήματος.

[...]

Σε κάθε περίπτωση υπάρχουν κόκκινες γραμμές, που δεν θα ηταν καλό να τις υπερβούν οι διάφοροι ακραίοι. Γιατί εφόσον αποτελούν περιθωριακή μειοψηφία, η οποιοδήποτε προσπάθεια επιβολής θα πρέπει να αντιμετωπιστεί από την πρέπουσα άμυνα του συστήματος. Ακόμα και οι ακραίοι πρέπει να τηρήσουν κάποιους κανόνες και να δείξουν σεβασμό – μεχρι την ώρα που θα καταφέρουν να γίνουν εκείνοι πλειοψηφικό ρεύμα, και μετά ας κάνουν ο,τι εκείνοι επιθυμούν»...
[Τάδε έφη Strovoliotis]... 

****************************
Ζήτω η «αστική δημοκρατία»!!!

Και πριν πετεινός λαλήσει κικιρίκου, [και σύμφωνα και με τα όσα βρήκαμε και διαβάσαμε σεργιανίζονταςκαι στο διαδίκτυο], η Ουκρανική Βουλή, γνωστή και ως Ανώτατη Ράντα, υπερψήφισε [την περασμένη Τρίτη], κατά πλειοψηφία [232 υπέρ σε σύνολο 250 παρόντων] τη διάλυση της κοινοβουλευτικής ομάδας του Κομμουνιστικού Κόμματος... [Ζήτω η «αστική δημοκρατία» once!]...


Η διάλυση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Ουκρανικού Κομμουνιστικού Κόμματος στηρίχτηκε στην πρόσφατη αλλαγή του Κανονισμού της Ουκρανικής Βουλής, που επιτρέπει στον Πρόεδρο του Σώματος [που τώρα είναι κάποιος σούπερ δημοκράτης ονόματι Τουρτσίνοφ] να διαλύει μία ομάδα εάν ο αριθμός των μελών της μειωθεί σημαντικά από τις τελευταίες εκλογές, ή είναι μικρότερος από αυτόν της πιο μικρής πολιτικής ομάδας που σχηματίζεται μετά τις βουλευτικές εκλογές. Αυτή η απόφαση/ρύθμιση χαρακτηρίστηκε από πολλούς φωτογραφική για την περίπτωση του Κομμουνιστικού Κόμματος. Η απόφαση επικυρώθηκε μάλιστα κι από τον Πρόεδρο της Ουκρανίας, Πέτρο Ποροσένκο. [Άλλο που δεν ήθελε! Κι αυτός ο Τουρτσίνοφ θα καθιστά παράνομο όποιον δεν του γεμίζει το μάτι ή/και παει κόντρα στα συμφέροντα του; Ζήτω η «αστική δημοκρατία» δις!]...

Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ουκρανίας (PCU) είχε αρχικά 33 βουλευτές, όμως έχουν απομείνει 23 σε σύνολο 450 βουλευτών στο κοινοβούλιο. Στις τελευταίες εκλογές μάλιστα είχε συγκεντρώσει το 13% των ψήφων... [Στην Κύπρο τι ποσοστά πήραν το ΔΗΚΟ και η ΕΔΕΚ στις τελευταίες ευρωεκλογές; Ζήτω η «αστική δημοκρατία» τρις]...

Και για να ολοκληρώσετε την άποψη σας για το τι εστί «αστική δημοκρατία» αλά Ευρωπαϊκή Ένωση [η οποία επιθυμεί διακαώς να εντάξει την Ουκρανία στους κόλπους της, κάτι που φυσικά επιθυμούν και σημερινοί κυβερνώντες της χώρας], 
να υπενθυμίσουμε ότι
-  έκαψαν το σπίτι του Α΄ Γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ουκρανίας. Πιοτρ Σιμονένκο,
-  εκδίωξαν την οικογένειά του,
-  δολοφόνησαν στελέχη του ΚΚ Ουκρανίας,
-  λεηλάτησαν τα πολιτικά γραφεία του ΚΚ Ουκρανίας,


Και τώρα με μία πραξικοπηματική ενέργεια αποφάσισαν την διάλυση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚ Ουκρανίας, παρά το γεγονός ότι είναι ένα νόμιμο κόμμα.
[Ζήτω η «αστική δημοκρατία» εκατοντάκις!]...

Από την άλλη έχει ατονήσει η στήριξη από τη Ρωσσία [και τον ίδιο τον Πούτιν] η στήριξη προς τους αυτονομιστές της Ανατολικής Ουκρανίας, ή ΜΟΎ φαίνεσται;

**********************************
“Εθνικισμός και αντικομμουνισμός πάνε χέρι – χέρι”

Για τις τελευταίες εξελίξεις στην Ουκρανία ΣΑΣ παραπέμπουμε και σε ένα προχτεσινό άρθρο από τον “Ριζοσπάστη” με τον πιο πάνω τίτλο και με την υπογραφή Ε.Β.. Για να το διαβάσετε πατήστε εδώ...
Εμείς αντιγράφουμε μερικά από τα πιο σημαντικά σημεία του:
“… η αστική τάξη της Ουκρανίας, και ιδιαίτερα εκείνο το τμήμα της που στηρίχτηκε από ΗΠΑ και ΕΕ, δε δίστασε όχι μόνο να προχωρήσει σε μια πραξικοπηματική ανατροπή της προηγούμενης (κεντρώας) αστικής κυβέρνησης, αλλά και να «εμπιστευθεί» την κυβερνητική διακυβέρνηση της χώρας σε εθνικιστικές και απροκάλυπτα φίλο-φασιστικές δυνάμεις, ιδεολογικούς «απογόνους» των συνεργατών του Χίτλερ.

Βασικό μέλημα αυτών των δυνάμεων είναι η προσπάθεια προώθησης των αντιλαϊκών τους σχεδίων για την ενσωμάτωση της Ουκρανίας στην ιμπεριαλιστική ΕΕ, που συνοδεύεται με ένα σύνολο αντεργατικών - αντιλαϊκών μέτρων για την ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης της χώρας”...

[…]

“… η απόφαση απαγόρευσης του ΚΚΟυ συνδέθηκε με την προσπάθεια της αντιδραστικής κυβέρνησης να επιβάλει «σιγή νεκροταφείου» στη χώρα, τόσο στη λήψη και εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων, όσο και στη συνέχιση της στρατιωτικής επιχείρησης στην Ανατολική Ουκρανία. Όχι τυχαία, η επιδίωξη απαγόρευσης του ΚΚΟυ συνδέθηκε και χρονικά με την απόφαση «μερικής επιστράτευσης», που κήρυξε το καθεστώς, μέσα σε ένα κλίμα εθνικιστικής υστερίας, με στόχο τη βίαιη και αιματηρή καταστολή των ενόπλων στην Ανατολική Ουκρανία”...

[…]

“… το ΚΚ Ουκρανίας, […] στο παρελθόν είχε στηρίξει τις κεντροαριστερές κυβερνήσεις του Προέδρου Β. Γιανουκόβιτς, που ανατράπηκε… […]  Μετά την ενσωμάτωση της Κριμαίας στη Ρωσία και τις αιματηρές εξελίξεις στην Ανατολική Ουκρανία, ορισμένα στελέχη του ΚΚ Ουκρανίας δήλωσαν τη στήριξή τους στους ενόπλους των δύο περιοχών που έχουν κηρύξει την «ανεξαρτησία» τους. Αυτό αποτέλεσε ένα ακόμη πρόσχημα, που χρησιμοποίησε η αντιδραστική κυβέρνηση σε βάρος του ΚΚ Ουκρανίας, κατηγορώντας το ότι στηρίζει τη «διάλυση της χώρας». Ωστόσο, το ΚΚ Ουκρανίας με κάθε τρόπο έχει ξεκαθαρίσει πως υποστηρίζει την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας. Τονίζει πως τα συγκεκριμένα πρώην στελέχη του δεν έδρασαν στο πλαίσιο κάποιας κομματικής απόφασης και πλέον δεν έχουν καμιά οργανωτική σχέση με το ΚΚ Ουκρανίας, που στις τοποθετήσεις του καταδικάζει και την αιματηρή καταστολή που έχει επιλέξει η κυβέρνηση του Κιέβου στην Ανατολική Ουκρανία, αντί μιας διαδικασίας πολιτικής επίλυσης της κρίσης”...

***********************************
Κατά τ’ άλλα η ναζιστική ισραηλινή κτηνωδία/θηριωδία/γενοκτονία/σφαγή [ό,τι πείτε θα είστε μέσα] στη Γάζα συνεχίζεται με αμείωτη ένταση και σφοδρότητα. [Κι ας συμφωνήθηκε και 12ωρη εκεχειρία μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς]...

(από τη “Χαραυγή” - 25/7/2014)

Anef_Oriwn
[μα για ποια «αστική δημοκρατία» μάς μιλούν και πρασινκίτριν’ άλογα!]
Παρασκευή 25/7/2014

***************************************
(Τιμητικό) Υστερόγραφο για τον Μάριο Δημητρίου 
[Σάββατο 25 του Ιούλη του 2014]
[Το υπόλοιπο –πιο πάνω κυρίως κείμενο- γράφτηκε ψες]...

Από το επεισόδιο με τις «γροθιές στη Βουλή της Ουκρανίας [που] αντάλλαξαν οι βουλευτές του Κομμουνιστικού Κόμματος Ουκρανίας, με τους συναδέλφους τους, του ακροδεξιού εθνικιστικού κόμματος Σβόμποντα (“Ελευθερία”)» [κι όχι με την απροκάλυπτη επίθεση των Ουκρανών ακροδεξιών βουλευτών κατά των Κομμουνιστών βουλευτών – έχουν σημασία και πώς διατυπώνονται τα γεγονότα] συγκινήθηκε και ευαισθητοποιήθηκε ο συμπαθέστατος κατά τ’ αλλά συντάκτης της “Σημερινής” Μάριος Δημητρίου.


Σε άρθρο του, λοιπόν, στην καθημερινή “Εξ αφορμής” στήλη ΤΟΥ, κι αφού

-  εξισώνει τους εθνικιστές με τους κομμουνιστές [λέει, ας πούμεν ότι, «οι γροθιές, τόσο των κομμουνιστών, όσο και των εθνικιστών, είναι το ίδιο βίαιες, φασιστικές και επώδυνες και βυθίζουν τη χώρα βαθύτερα στο χάος της καταστροφής»],
-  επαναλαμβάνει τη διαφωνία του «για τη νομοθετική προσπάθεια να τεθεί το Κομμουνιστικό Κόμμα Ουκρανίας εκτός νόμου» - [κι όπως λέει, τη διαφωνία του την είχε πρωτοεκφράσει σε άρθρο του με τίτλο “Για τον διάλογο και την ειρήνη στην Ουκρανία” στις 5 Ιουνίου 2014˙ εκεί όμως, βασικά καταφέρθηκε κατά του Παγκυπρίου Συμβουλίου Ειρήνης που εκείνες τις μέρες διοργάνωσε εκδήλωση για να καταδικάσει τη συνέχιση των στρατιωτικών επιχειρήσεων του ουκρανικού στρατού στις ανατολικές επαρχίες της χώρας], και
-  παραθέτει δήλωση του ευρωβουλευτή του ΑΚΕΛ Νεοκλή Συλικιώτη με τη οποία «ζήτησε από την ΕΕ να αντιδράσει για τα αντιδημοκρατικά μέτρα της Ουκρανικής κυβέρνησης, τα οποία καταργούν την ελεύθερη πολιτική δράση»,
στο τέλος ΔΕΝ άντεξε [το χούι δεν κόβεται!] και ΜΑΣ πέταξε και τα γνωστά του, τού τού στυλ «θα χειροκροτούσα το ΑΚΕΛ και τη δημοκρατία του, αν έκανε αυτό που δεν διανοείται καν, σήμερα, δηλαδή να καταδικάσει την απαγόρευση όλων των κομμάτων εκτός του κομμουνιστικού, που συμβαίνει σε κομμουνιστικές χώρες όπως η Κίνα, η Κούβα, η Βόρειος Κορέα και το Βιετνάμ…»

Τώρα πόσο εξακολουθούν να είναι κομμουνιστικές η Κίνα, η Βόρειος Κορέα και το Βιετνάμ, ας ΜΑΣ το αναλύσει ο ίδιος. Όμως ΕΓΩ θα διερωτηθώ και για κάτι άλλο: Σ’ όλο τον κόσμος. πλην της Κούβας κι άντε και της Βορείου Κορέας, υπάρχει και λειτουργεί η αστική δημοκρατία [με διάφορες παραλλαγές φυσικά] και προφανώς θριαμβεύουν και τα ατομικά δικαιώματα και οι αστικοδημοκρατικές ελευθέριες και κυριαρχεί και ο καπιταλιστικός τρόπος ανάπτυξης [συμπεριλαμβανόμενων, ας πούμεν, και της Σαουδικής Αραβίας, του Ιράκ, της Λιβύης, του Αφγανιστάν, του Ισραήλ, της Αϊτής, του Πακιστάν, της Νιγηρίας, στις Βαλτικές χωρες και λοιπά κ.λπ.] και ο Μάριος Δημητρίου σεκλετίζεται και σικκιρτίζεται για την Κούβα και τη Βόρεια Κορέα; 
Μα πόση εθελοτυφλία και υποκρισία πιον; Τον αγγελικά πλασμένο καπιταλιστικό ΣΑΣ κόσμο πότε εν να τον σάσετε για να γίνει αγγελικός για όλους; Οξά εν σάζεται τζι εν το θερείτε;

Anef_
Σάββατο 26/7/2014 

*****************************

Κι ακόμα μια τραγική εικόνα από το ατέλειωτο φονικό και τις καταστροφές στη Γάζα που επιτελείται από τους ναζί του Ισραήλ...  


Και μερικές ανατριχιαστικές και καταθλιπτικές λεπτομέρειες από την “Μποτίλια”:

Εξαιτίας της ισραηλινής θηριωδίας, οι νεκροί Παλαιστίνιοι έχουν ξεπεράσει τους 900 και χιλιάδες άλλοι έχουν τραυματιστεί (5.750), στις 19 ημέρες που διαρκεί το νέο έγκλημα του Ισραήλ. [Σημ. δική ΜΟΥ: Οι νεκροί 'εχουν ξεπεράσει τους 1000 από τους οποίους πέραν των 300 είναι παιδιά]... 


Τα περισσότερα θύματα είναι άμαχοι, γυναικόπαιδα ακόμη και γυναίκες σε εγκυμοσύνη.
-  Είναι χαρακτηριστικό ότι 18 παλαιστίνιοι που ανήκουν στην ίδια οικογένεια σκοτώθηκαν από βομβαρδισμό του ισραηλινού στρατού λίγο πριν τη έναρξη της 12ωρης εκεχειρίας.
-  Μόνο το πρωί του Σαββάτου τουλάχιστον 35 σοροί Παλαιστινίων ανασύρθηκαν από τα ερείπια στη Λωρίδα της Γάζας αφού τέθηκε σε ισχύ η 12ωρη εκεχειρία στον παλαιστινιακό θύλακα, σύμφωνα με τις τοπικές αρχές.
-  Την Παρασκευή, μια 23χρονη έγκυος γυναίκα σκοτώθηκε σε επιδρομή εναντίον κατοικίας στην πόλη Ντέιρ αλ-Μπάλαχ στο κέντρο της Λωρίδας της Γάζας, ανακοίνωσε εκπρόσωπος των υπηρεσιών πρώτων βοηθειών. Το μωρό σώθηκε, διευκρίνισε, προσθέτοντας ότι από το πλήγμα σκοτώθηκε επίσης μια 26χρονη γυναίκα.

    Anef_

21 σχόλια:

νεος είπε...

Και δεν έγραψε μόνο αυτά τα πολύ φιλοσοφημένα ο φίλος μας στον ίδιο σύνδεσμο που παραθέτεις φίλε Άνευ, αλλά και άλλα, πιο προχωρημένα, όπως για παράδειγμα πως:

"Μόνο και μόνο η αναφορά σε “αστική” τάξη δείχνει συντηρητισμό και φανατισμό"...

Ο Στροβολιώτης εν πιο προχωρημένος μάλλον που την ουκρανική δεξιά. Ενοχλεί τον ακόμα τζιαι η αναφορά σε ταξικά ζητήματα...

Φυσικά, εν οι άλλοι που εν φανατικοί, ακραίο τζιαι κίτρινοι, όχι ο ίδιος και οι ομοϊδεάτες του.

Να μας ζήσει η κυπριακή "φιλελεύθερη" διανόηση!

Ανώνυμος είπε...

Ο Στροβολιώτης είναι το αποκρυστάλλωμα του τι σημαίνει διανόηση της αστικής τάξης. Αυτό είναι η αστική αντίληψη. Το θράσος και το αστικό μίσος έναντι στην εργατική τάξη είναι αυτό που τρέφει και τους εθνικιστές και τους κοσμοπολίτες. Κάτι τέτοια αστικά μυαλά είναι που βομβαρδίζουν τόσες μέρες την Παλαιστίνη, κάτι τέτοια αστικά αυτιά είναι που δεν ακούνε την κραυγή των ανθρώπων, κάτι τέτοια αστικά μυαλά είναι που θα φέρουν αύριο την διχοτόμηση, κάτι τέτοια αστικά χέρια είναι που υπογράφουν τον θάνατο των εργατικών δικαιωμάτων και επίσης κάτι τέτοια πόδια είναι που τρέχουν πίσω από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ... αυτά τα σώματα της αστικής τάξης δεν είναι άνθρωποι αλλά καπιταλιστικά αποβράσματα που διψούν για εργατικό άιμα...

Fristuti

Anef_Oriwn είπε...

Fristuti,

Δεν θα διαφωνήσω με το γενικότερο πνεύμα του σχολίου ΣΟΥ: ότι δηλαδή η αστική τάξη έχει συγκεκριμένους στόχους και σκοπούς [δηλ. να διατηρήσει την εξουσία κα την επικυριαρχία της] και ότι χρησιμοποιεί κάθε μέσο σε βάρος των εργαζομένων για να τούς πετύχει, ή/και ότι στις αστικές κοινωνίες συμπεριλαμβανομένης και της κυπριακής υπάρχει μια συνεχής ταξική αντιπαράθεση και αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα...

Όμως το ζήτημα ΔΕΝ είναι προσωπικό, δηλ. δεν έχει αποκλειστικά να κάμει με τον blogger Strovolioti... Γι’ αυτό και θεωρώ ότι είναι λάθος να επικεντρώνουμε τα πυρά μας και την κριτική μας στα πρόσωπα κι όχι στις ιδέες και τις απόψεις που εκφράζουν αυτά τα πρόσωπα, παρ’ όλο που τούτοι είναι οι φορείς αυτών των ιδεών και στην πράξη είναι δύσκολο να κάμνουμε πως δεν τους βλέπουμε...

Επίσης θεωρώ ότι η χρησιμοποίηση εκφράσεων όπως «καπιταλιστικά αποβράσματα που διψούν για εργατικό αίμα», δεν δικαιώνει περισσότερο τα δικά μας οράματα και τους στόχους μας... Αντίθετα επειδή στην Κύπρο έχουμε να κάμουμε μ’ ένα αριστερίζον μεν αλλά μικροαστικό ακροατήριο, αυτές οι εκφράσεις μπορεί να προκαλούν και φόβο και ή/και θυμηδία... Θεωρώ πώς είναι πιο σωστό σε τέτοιες περιπτώσεις, να είμαστε διαλεκτικοί κι αναλυτικοί, παρά να συνθηματολογούμε... Όχι πως θα πείσουμε τους όποιους Strovoliot-ες, αλλά τουλάχιστον αντικρούουμε την επιχειρηματολογία τους μπροστά στα μάτια τρίτων... [Αν φυσικά ΜΟΥ πεις ότι αυτό είναι κι ανώφελο και κουραστικό κι άσκοπο κι αντιπαραγωγικό ΔΕΝ θα διαφωνήσω ΠΟΣΩΣ μαζί ΣΟΥ, όμως το προτιμώ παρά να χρησιμοποιώ επιθετικούς, αφοριστικούς και ξύλινους [χωρίς επεξηγήσεις] χαρακτηρισμούς. Πολλές φορές ΕΓΩ χρησιμοποιώ και ατάκες ειρωνικές... Και η ειρωνεία είναι μια μορφή κριτικής ειδικά όταν έχουμε να κάμουμε με κολλημένους και μονοκόμματους ανθρώπους...

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Άνεφ,

"Ο Στροβολιώτης είναι το αποκρυστάλλωμα...", με αυτό απλά αποφεύγω το όποιο προσωπικό για αυτό και διάλεξα αυτό το ρήμα.

Αν οι εκφράσεις μου σε σοκάρουν τότε τα έργα αυτών των αποβρασμάτων τι σε κάνουν;

Μάλλον ναι προκαλούν φόβο τέτοιες εκφράσεις γιατί μάλλον μπορεί να μην ειναι αποβράσματα οι καπιταλιστές ε;

Πές το εσύ πιο διαλεκτικά και αναλυτικά αυτό: «καπιταλιστικά αποβράσματα που διψούν για εργατικό αίμα» να δούμε πόσους μικροαστούς και αριστερίζοντες θα πείσεις για να μην τους φοβίσουμε κιόλας...

Fristuti

Anef_Oriwn είπε...

Fristuti,

Δεν είπα ότι «σοκάρουν» ΕΜΕΝΑ... Δεν χρησιμοποίησα καν αυτή τη λέξη... Απλώς θεωρώ ότι ΔΕΝ πείθουμε μέσα από αυτό το λεξιλόγιο...

Anef_Oriwn είπε...

Φίλε Νέε,

Είδα και τη συγκεκριμένη αναφορά του Strovolioti στην οποία κάμνεις μνεία, αλλά προτίμησα να μην τη σχολιάσω για την ώρα. Θεωρώ ότι οι συζητήσεις περί του ταξικού ζητήματος είναι ένα καθαρά ιδεολογικό θέμα το οποίο θα προσπαθήσω να επεξεργαστώ κάποια άλλη στιγμή. Φυσικά η όποια ιδεολογική συζήτηση με άτομα που αρνούνται να δεχτούν ότι σε μια καπιταλιστική κοινωνία υπάρχουν τάξεις [όπως, ας πούμεν, ο Strovoliotis, ο οποίος χαρακτηρίζει ακόμα και τις αναφορές σε «αστική τάξη» ως «συντηρητισμό» και «φανατισμό»] είναι εξ υπ’ αρχής [όπως είπα και πιο πάνω στον Fristuti], άσκοπη, ανώφελη κι αντιπαραγωγική. Να σημειώσω πάντως ότι ο Strovoliotis ΟΥΔΕΠΟΤΕ τοποθετήθηκε αναλυτικά επί του συγκεκριμένου θέματος. Απλώς δηλώνει ότι δεν υπάρχουν τάξεις χωρίς όμως να το επεξηγεί ή να το αναλύει. Προφανώς η θέση του αυτή είναι κάτι σαν αξίωμα, αλλά στην ουσία αποτελεί ταμπού αφού ΠΟΤΕ δεν άγγιξε αναλυτικά το θέμα...

Anef_Oriwn είπε...

Επίσης σε κάποια άλλη προσεχή ανάρτηση ΜΟΥ θα προσπαθήσω να επεξεργαστώ και του ζήτημα του [λεγόμενου] πασιφισμού, μιας θεωρίας που αρνείται και καταδικάζει κάθε μορφή βίας – δεν είμαι σίγουρος αν είναι αυτό που διακήρυττε ο Μαχάτμα Γκάντι...

Η βίας είναι εγγενές χαρακτηριστικό/γνωρισμα [είτε σε φανερή είτε σε συγκαλυμμένη μορφή] κάθε εκμεταλλευτικού συστήματος του καπιταλισμού μη εξαιρούμενου φυσικά [όσο κι αν κάποιοι θεωρούν ότι έχουν ανέβει επίπεδο οι δημοκρατικοί θεσμοί σε κάποιες αστικές δημοκρατίες], κι αναπόφευκτα προκαλεί (αντι)βία... Μπορεί μεν να τις καταδικάζουμε [και τη βία και την αντιβία - κυρίως όταν βλέπουμε να χύνεται αίμα και να χάνονται αθώοι άνθρωποι], αλλά χωρίς να τη δικαιολογούμε ας την αιτιολογήσουμε. Ας ψάξουμε τα αιτία της αντιβίας και τί την προκαλεί κι ας κυνηγήσουμε πρώτα τη βία του συστήματος και των κατεστημένων χωρίς να μπαίνουμε σε δαιδαλώδεις προβληματισμούς “για το τί έγινε πρώτα, η κότα ή το αυγό”... Τον Χριστό [αν υπήρξε τελικά] που κήρυττε την αγάπη και την ειρήνη [η ειρήνη είναι αγώνας πολιτικός κι όχι προϊόν συναισθηματισμών] ΤΟΝ σταύρωσαν εκεί στην Παλαιστίνη πριν δυο χιλιάδες χρόνια...
Σήμερα οι ισραηλινοί ως σύγχρονοι Ηρώδες σφάζουν και πάλι παιδιά στην Παλαιστίνη...

[Την αφορμή γι’ αυτές ΜΟΥ τις σκέψεις ΜΟΥ την έδωσε μια συζήτηση που είχα με τον φίλο τον Aceras στο blog Woofis, σήμερα Κυριακή – link: http://woofisarfkai.blogspot.com/2014/07/opportunity-cost.html

νεος είπε...

Όσο κι αν μου είναι αποκρουστική (νέο)φιλελεύθερη γραμμή, άλλο τόσο βαριέμαι τα πομπώδη και τα μοβόρικα που μας σερβίρει ο κύριος φριστ, νομίζοντας ίσως πως έτσι κερδίζει τους όποιους πόντους...

Πριν πιουν το αίμα των εργαζόμενων, φριστούτι, τούτοι οι τύποι εφροντίσαν να εξαφανίσουν ή να κρατήσουν σε ακίνδυνη κατάσταση βασικές αναλυτικές και κριτικές λειτουργίες των εργαζόμενων.

Οι εργαζόμενοι αναγνωρίζουν πως εν εργαζόμενοι; Συνειδητοποιούν την ταξική πάλη; Αν κρίνουμε που τες εξελίξεις, τες εκλογές κ.ο.κ., όχι. Καταλαβαίνουν πως ο εθνικισμός και ο αντικομουνισμός εν πρόδρομοι της δυστυχίας τους; Πάλε όχι.

Πρέπει να συντείνουμε να αυξηθούν τα επίπεδα ταξικής αντίληψης, τα οποία εν πολλά χαμηλά γιατί ακριβώς χρησιμοποιούνται εναντίον τους ισχυρά επικοινωνιακά όπλα, εντυπώσεις, πλύση εγκεφάλου.

Τι έχουμε να αντιπαρατάξουμε απέναντι τους; Συνθηματολογία; Κραυγές; Επαναστατικότητα;

Δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν πιάννουν τούτες οι μέθοδοι. Τζιαι όχι μόνο δεν βοηθούν, αλλά δημιουργούν τζιαι τες λάθος εντυπώσεις για το εργατικό-σοσιαλιστικό κίνημα. Άποψή μου.

Ανώνυμος είπε...

νέε:

"Τι έχουμε να αντιπαρατάξουμε απέναντι τους; Συνθηματολογία; Κραυγές; Επαναστατικότητα;"

ναι, αυτό το τρίπτυχο έχει ο κομμουνιστής, την συνθηματολογία, αφού αυτή εκφράζει το απόφθεγμα της μαρξιστικής/λενινιστικής επαναστατικής θεωρίας, γιατί τα συνθήματα δεν λέγονται απλά για να λέγονται αλλά βρίσκουν την ουσία τους στο οργανωτικά εργατικό ταξικό μέτωπο. Ναι, την κραυγή, την κραυγή ενός ταξικού μίσους που ματώνει τα σωθικά του εργάτη για αντίσταση, ανυπακοή και οργάνωση και τέλος ναι, επαναστατικότητα, γιατί χωρίς επαναστατικότητα αποδέχεσαι εμπράκτως και πολιτικώς την αστική κυριαρχία έναντι της εργατικής τάξης και την αιώνια παράλησή της στο στόμα του μονοπωλιακού σάπιου καπιταλισμού.

Αυτά αγαπητέ μου Νεε δεν είναι απλά μόνο μέθοδοι αλλά και ο διαλεκτικός τρόπος του να αρνείσαι να επιβιώνεις.

επίσης,

"Πρέπει να συντείνουμε να αυξηθούν τα επίπεδα ταξικής αντίληψης,", πώς; μόλις έχεις ήδη ακυρώσει το τρίπτυχο με το οποίο συνίσταται η ταξική συνείδηση.

και τέλος

"Οι εργαζόμενοι αναγνωρίζουν πως εν εργαζόμενοι; Συνειδητοποιούν την ταξική πάλη; Αν κρίνουμε που τες εξελίξεις, τες εκλογές κ.ο.κ., όχι. Καταλαβαίνουν πως ο εθνικισμός και ο αντικομουνισμός εν πρόδρομοι της δυστυχίας τους; Πάλε όχι."

πως να κατανοήσουν αυτά όταν δεν υπάρχει το κομμουνιςτικό όργανο (κίνημα ή κόμμα), μια που νομίζω ότι μιλάμε για την Κύπρο, που να οργανώνει, να οχυρώνει, να διαπαιδαγωγεί, να δημιουργεί, να αντιστέκεται και να μισεί ταξικά την κυρίαρχη αστική τάξη, την όποια οπορτουνιστική έκφανσή της, την σοσιαλδημοκρατία και ότι αριστερό βαφτίζεται για σκοπούς πολιτικής καριέρας, μεταρρυθμιστικών ονειρώξεων και ευρύτερων συμμαχιών για τάχα πολιτικής ανατροπής;


Άνεφ:

δεν απαντάς σε τίποτε απ' όσα έχουν τεθεί ως ερωτήματα.



Fristuti

νεος είπε...

Η ταξική συνείδηση θα επιτευχθεί με συνθήματα, κραυγές και ηλεκτρονική επαναστατικότητα Φριστούτι; Σύ-νε-λθε! Μακάρι να ήταν αρκετά, αλλά δεν είναι.

Και στις ΗΠΑ έχει ΚΚ, τι εν τούντα κουφά επιχειρήματα;

Στην Ελλάδα που υπάρχει ΚΚ έχει προχωρήσει η υπόθεση της εργατικής ενότητας και της ταξικής συνειδητοποίησης; Με 50% αποχή και τα γνωστά εκλογικά αποτελέσματα; Με τις ιδιωτικοποιήσεις που τρέχουν χωρίς ουσιαστική αντίσταση; Τις εκποιήσεις κλπ;

Και στην Κύπρο φυσικά έχουμε τα ίδια αποτελέσματα των ίδιων πολιτικών, αλλά με κάποια καθυστέρηση και μια μεγαλύτερη δυσκολία μέχρι το 13'.

Κι αυτό γιατί, θεωρώ, πως και η εργατική ενότητα είναι μεγαλύτερη αλλά και πως η αστική δημοκρατία και οι θεσμοί της(ως αποτέλεσμα της ενότητας δράσης της αριστεράς) βρίσκονταν, μέχρι τον Αναστασιάδη τουλάχιστον, σε πολύ καλύτερη κατάσταση από την ελλάδα.

Απόδειξη είναι το γεγονός πως στην Κύπρο επιτεύχθηκε η ολοκλήρωση του πορίσματος για το φάκελο της Κύπρου, ενώ στην Ελλάδα, όχι. Και αυτό λέει πολλά να ξέρεις σε σχέση με την ανεξαρτησία μιας χώρας και τη ταξική συνείδηση του λαού.

Φαίνεται πως ζούμε σε παράλληλα σύμπαντα!

Στο δικό σου σύμπαν το ΚΚΕ είναι αποτελεσματικό και δημιουργεί συνθήκες ανατροπής, έστω και στις συνειδήσεις των εργαζόμενων; Θα ήταν ευχής έργο, αλλά δεν είναι καθόλου έτσι τα πράγματα αν θέλουμε να βλέπουμε τις πραγματικότητες.

Το βαθύ κράτος γίνεται όλο και πιο αντιδραστικό, το σύστημα χάνει και τα τελευταία του ερείσματα νομιμοποίησης, κινούμενο πλέον ξεκάθαρα σε αντισυνταγματικές και έκτακτες λύσεις, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Κύπρο.

Τα αντανακλαστικά του λαού έχουν ελαττωθεί σημαντικά, σε σημείο που να γίνονται δεκτοί από σημαντικό κομάτι της κοινωνίας, πολιτικοί τραμπουκισμοί, ετσιθελισμοί και αυταρχισμοί.

Η ταξική πάλη είναι κρυμμένη πίσω από πολλαπλά φίλτρα οικονομικού, κοινωνικού και πολιτικού εκφασισμού.

Πρέπει να καταφέρουμε να απαντήσουμε ένα ένα σε τούντα φίλτρα, τζιαι όχι φυσικά να προσπερνούμε. Γιατί αυτό κάνεις, τα προσπερνάς.

Τα συμπεράσματα σου εν σωστά. Αλλά...Χαίρω πολύ!

Όλοι γνωρίζουμε αγαπητέ πως τούτοι ούλλοι έχουν τόνους ταξικού μίσου πάνω τους. Κάποιοι που τούτους εν στην κυριολεξία τοκογλύφοι να ξέρεις τζιαι σιαίρουνται στην αναπουμπούλα.

Το θέμα είναι να τους αποκαλύψουμε και όχι να τους κατηγορήσουμε. Να αποκωδικοποιήσουμε το σκεπτικό τους και να καταρρίψουμε τα επιχειρήματά τους, να δείξουμε τις αντιφάσεις τους, να τους φέρουμε αντιμέτωπους με την ιστορία τζιαι τον ανθρωπισμό. Ακόμα τζιαι με τη θρησκεία τους.

Τούτα δεν γίνονται με τσιτάτα, συνθήματα, κραυγές (έστω τζιαι πόνου) ή επαναστατικές ιαχές.

Σου τα λέει τζιαι ο Άνευ, αλλά δεν χαπαρίζεις. Ατού ο γκάμπριελ.

Anef_Oriwn είπε...

Fristuti,
Για ποια «ερωτήματα» μιλάς;

νεος είπε...

Και μιας και βρεθήκαμε πάλι, φίλε Φριστούτι, να υπενθυμίσω ένα καταληκτικό σχόλιο που έκανες προ μηνός, στο μπλογκ του Άνευ ξανά, (https://www.blogger.com/comment.g?blogID=8930614453889258684&postID=402816892820464433), όπου είχαμε την ίδια περίπου συζήτηση.

Ο Άνευ είχε προχωρήσει τότε σε μια νέα ανάρτηση, και έτσι, δεν μπήκα τότε στον κόπο να το συνεχίσω, αφού κιόλας η συζήτηση είχε εξαντληθεί και έφερε αρκετές εντάσεις.

Απαντώντας, λοιπόν, σε αυτή μου την τοποθέτηση:
"Το ΚΚΕ θα μπορούσε να κάνει συγκεκριμένα ανοίγματα σε χώρους όπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το Σχέδιο Β’, την ομάδα Λαφαζάνη και ίσως και άλλους, προτείνοντας κάποιες μίνιμουμ κοινές στοχεύσεις."

Έλεγες, τότε, με τη γνωστή σου ειρωνεία, τα εξής:

«ναί, με τους ΑΝΕΛ και τη ΔΗΜΑΡ και τον ΣΥΡΙΖΑ... αφού οι μίνιμουμ κοινές στοχεύσεις θα μπορούσαν να είναι όχι στο μνημόνιο και ναί στην εθνική ανεξαρτησία. Αυτό σου κάνει?»

Και ήθελα αλήθεια να επιβεβαιώσω, πριν λύσω αυτή την άσκηση:
Εσύ, frist, θα ήσουν ενάντια σε μια συμμαχία με άλλα κόμματα (και άρα ταξικές διαστρωματώσεις) αν το περιεχόμενο μιας τέτοιας συμμαχίας ήταν η κατάργηση του μνημονίου (και των πολιτικών του) και η αντίθεση στην εξάρτηση της χώρας από ξένα συμφέροντα και πολιτικές (πχ του ΝΑΤΟ και της ΕΕ);

Ελπίζω να μην δυσανασχετήσει ο Άνευ, πιστεύω πως αυτά τα θέματα άπτονται των ζητημάτων που θέτει η ανάρτηση και που σχολιάστηκαν μέχρι τώρα. Για παράδειγμα,

-Πως απαντά το ΚΚ Ουκρανίας στην αποπομπή του από το εθνικό κοινοβούλιο και το αστικό πολιτικό σύστημα;
-Πως ενισχύουν τη δράση τους τα αντιπολεμικά-εργατικά κινήματα σε Ισραήλ και Παλαιστίνη;
-Πως αντιμετωπίζουμε την ταξική επίθεση και την παραχάραξη της ιστορίας, την απενοχοποίηση της ακροδεξιάς και του ΝΑΤΟ στα μέρη μας;
-Ποια είναι η στάση μας απέναντι στην επίθεση ενάντια στα μηΝΑΤΟϊκά γεωπολιτικά συμφέροντα;

Θα έχουμε μια «ξεκάθαρη και επαναστατική» στάση εξ αρχής, του τύπου «είναι όλοι τους καπιταλιστές» ή «είναι όλοι τους μικροαστοί και μεσοαστοί», ή θα διακρίνουμε κάποιες διαφοροποιήσεις που θα μας επιτρέψουν να πάρουμε τη σωστότερη υπό τις περιστάσεις θέση;

Γιατί, αν τώρα η απάντηση στην επιβίωση των λαϊκών κινημάτων παγκόσμια βρίσκεται στον άξονα Ρωσίας-Κίνας σύμφωνα με τον Κάστρο*, γιατί να μην ισχύει κάτι ανάλογο σε εθνικό επίπεδο;

*Τη θέση αυτή, που είναι ασφαλώς και έμπρακτη θέση του νοτιοαμερικάνικου δημοκρατικού ευρύτερα κινήματος, τη θεωρώ σωστή.

Ανώνυμος είπε...

Νέε:

"Εσύ, frist, θα ήσουν ενάντια σε μια συμμαχία με άλλα κόμματα (και άρα ταξικές διαστρωματώσεις) αν το περιεχόμενο μιας τέτοιας συμμαχίας ήταν η κατάργηση του μνημονίου (και των πολιτικών του) και η αντίθεση στην εξάρτηση της χώρας από ξένα συμφέροντα και πολιτικές (πχ του ΝΑΤΟ και της ΕΕ);"

κατάργηση του μνημονίου και αποδεύσμευση από ΕΕ και μονομερής διαγραφή του χρέους καθοδηγούμενη από μια λαϊκή επαναστατική συμμαχία βεβαίως.

"η αντίθεση στην εξάρτηση της χώρας"; τι εννοείς; η χώρα δεν βρίσκεται σε μια "ιμπεριαλιστική πυραμίδα" αλλά σε μια "ιμπεριαλιστική αλυσίδα", άρα δεν είναι θέμα αντίθεσης στην εξάρτηση αλλά είναι θέμα επανάστασης που εσύ πολύ καλά και όμορφα την υποτιμάς...

επίσης:

"Το θέμα είναι να τους αποκαλύψουμε και όχι να τους κατηγορήσουμε. Να αποκωδικοποιήσουμε το σκεπτικό τους και να καταρρίψουμε τα επιχειρήματά τους, να δείξουμε τις αντιφάσεις τους, να τους φέρουμε αντιμέτωπους με την ιστορία τζιαι τον ανθρωπισμό. Ακόμα τζιαι με τη θρησκεία τους."

να τους αποκαλύψεις και όχι να τους κατηγορήσεις; να καταρρίψεις επιχειρημάτα; σιγά να μην πκιούμε τζαι καφέ μαζζίν τους. Ταξικό πόλεμο έχεις Νέε και χύνεται αίμα και εσύ μιλάς για αποκαλύψεις και ο Άνεφ για αστικές τύπου ευγένιες. Το ταξικό μίσος της αστικής τάξης κυριαρχεί Νέε και το κεφάλαιο επίσης, και σίγουρα δεν καταλαβαίνει από ειρήνη και ανθρωπισμούς και αηδίες. Ταξικό πόλεμο έχουμε και αν δεν το καταλάβει κάποιος είναι ταγμένος ήδη με τους αστούς και το κεφάλαιο.

Άνεφ:

διάβασε ξανά το σχόλιό μου: 28/7/14 - 12:08 π.μ.

Fristuti

Anef_Oriwn είπε...

Fristuti,

Κατ’ αρχάς η τακτική ΣΟΥ να παραθέτεις και να σχολιάζεις αποσπασματικά και επιλεκτικά αναφορές από παρεμβάσεις ή σχόλια άλλων [στην προκείμενη περίπτωση δικές/δικά ΜΟΥ ή του Νέου] θεωρώ ότι ΔΕΝ αποτελεί αποδοτικό και παραγωγικό τρόπο συζήτησης, η οποία στο τέλος της ημέρας θα καταλήξει ή δεν θα καταλήξει κάπου. Η συζήτηση περιορίζεται σε συγκεκριμένα σχόλια ανταπαντήσεις και δεν υπάρχει [πάντοτε κατά τη δική ΜΟΥ ταπεινή άποψη] ολοκληρωμένη κι αναλυτική παράθεση των δικών ΣΟΥ σκέψεων, ιδεών κι απόψεων, άσε που κάποια ζητήματα τα προσπερνάς. Λόγου χάριν, ποια η τοποθέτηση ΣΟΥ στα σημαντικά ερωτήματα που έθεσε ο Νέος πιο πάνω:

«-Πως απαντά το ΚΚ Ουκρανίας στην αποπομπή του από το εθνικό κοινοβούλιο και το αστικό πολιτικό σύστημα;
-Πως ενισχύουν τη δράση τους τα αντιπολεμικά-εργατικά κινήματα σε Ισραήλ και Παλαιστίνη;
-Πως αντιμετωπίζουμε την ταξική επίθεση και την παραχάραξη της ιστορίας, την απενοχοποίηση της ακροδεξιάς και του ΝΑΤΟ στα μέρη μας;
-Ποια είναι η στάση μας απέναντι στην επίθεση ενάντια στα μηΝΑΤΟϊκά γεωπολιτικά συμφέροντα;»


Ή το άλλο το ερώτημα του: «Εσύ, frist, θα ήσουν ενάντια σε μια συμμαχία με άλλα κόμματα (και άρα ταξικές διαστρωματώσεις) αν το περιεχόμενο μιας τέτοιας συμμαχίας ήταν η κατάργηση του μνημονίου (και των πολιτικών του) και η αντίθεση στην εξάρτηση της χώρας από ξένα συμφέροντα και πολιτικές (πχ του ΝΑΤΟ και της ΕΕ);»

Κι ΕΣΥ πώς απάντησες; Για πολλοστή φορά [θα πω] με συνθηματολογίες: «κατάργηση του μνημονίου και αποδεύσμευση από ΕΕ και μονομερής διαγραφή του χρέους καθοδηγούμενη από μια λαϊκή επαναστατική συμμαχία βεβαίως»... Στην πράξη πώς θα γίνει αυτό; Με ποιες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις; [Και πληηηζ, μην ΜΟΥ απαντήσεις ξερά, «με την εργατική τάξη»]...

Αναφορικά με τα ερωτήματα ΣΟΥ και το ταξικό μίσος των αστών κατά των εργαζόμενων ΔΕΝ υπάρχει κάτι να προσθέσω... όμως ο δικό ΣΟΥ λόγος ΔΕΝ εμπεριέχει το αντίστοιχο μίσος κατά των αστών ΜΟΝΟ, αλλά αυτό είναι γενικότερο... Κι ΕΓΩ προτιμώ, παρά να εκφράζω μίσος να συνδιαλέγομαι, αν κρίνω ότι υπάρχει έδαφος για συνδιαλλαγή και συζήτηση για κάποιους minimum κοινούς στόχους - και δεν αναφέρομαι σε αστούς ή πολιτικούς εκπρόσωπους τους... Με αυτούς όντως έχουμε «ταξικό πόλεμο»...

Anef_Oriwn είπε...

Ο παλιο-κουμπάρος ο Strovoliotis, ΜΑΣ τίμησε ιδιαιτέρως παραθέτοντας τρία σχόλια από την εδώ συζήτηση στο Blog ΤΟΥ – link: http://strovoliotis.wordpress.com/2014/07/22/%ce%ba%cf%8d%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%bf%ce%bc%ce%bf%cf%83%cf%80%ce%bf%ce%bd%ce%b4%ce%af%ce%b1-2/#comment-16351
Είχαμε κάμει κι ΕΜΕΙΣ αναφορά στον ΙΔΙΟ και σε όνομα κάποιες τοποθετήσεις ΤΟΥ και είναι αναμενόμενο να θέλει να σχολιάσει κάποια ζητήματα που θέσαμε. Δικαιολογημένα λοιπόν λέει [μετά την παράθεση σχολίων μας με αναφορές στ’ όνομα ΤΟΥ]:
«Με αναγκάζουν να επανέλθω…. (άνκαι θα ήταν πιο χρήσιμο και για μένα και για εκείνους να προσπαθούν να λύνουν προβλήματα, αντί να βυθίζονται σε ένα τρελό και ανυπόστατο ιδεολογικό διάλογο)»...

Όμως σε ποια «λύση προβλημάτων» αναφέρεται; – Όπως τα λύνου οι σημερινοί κυβερνώντες [με την τρόικα] που με τα μέτρα που εκβιαστικά μας επιβάλλουν όλο και περισσότερο βυθίζουν τη χώρα (ΜΑΣ) στην ύφεση και τον κόσμο στη φτώχεια;

Ανώνυμος είπε...

Επιγραμματικά:

τα ερωτήματα πρέπει να απαντηθούν σίγουρα απλά εμείς διαφωνούμε στην ανάλυση και με το πως τα επιλύουμε. Η μαρξιστική/λενινιστική ανάλυση από οτι κατάλαβα δεν βρίσκει έδαφος στην Κύπρο εκτός από κάποιες περιπτώσεις. Άνεφ και Νέε, και κλείνω εγώ εδώ το διάλογο, με τα όποια μίνιμουμ και τους όποιους συμβιβασμούς ταξικός πόλεμος δεν γίνεται.

Οι λύσεις προβλημάτων που ο Στοβ. αναφέρεται είναι η εξόντωση των λαικών στρωμάτων και η εκμετάλλευση της τάξης του για το κέρδος. Ο αντικομμουνισμός του είναι διάχυτος φυσικά. Κάτι τέτοιο είναι αντικειμενικά και επιστημονικά τεκμηρειωμένο ότι ο αντικομμουνισμός πηγάζει από το ταξικό μίςος προς μια ιδεολογική παραχάραξη και αναθεώρηση της ιστορίας προς τα συμφέροντα της αστικής κυριαρχίας και του κεφαλαίου. Ο πολιτικός Στροβ. αυτό έχει ως πολιτικό στόχο την εξόντωση της εργατικής τάξης και την διάσπαση όποιας ταξικής εργατικής οργάνωσης.



Fristuti

νεος είπε...

Fristuti, ο Κάστρο, o φυσικός ηγέτης της μοναδικής σοσιαλιστικής οικονομίας στον πλανήτη, τι σόι μαρξιστική-λενινιστική ανάλυση κάμνει όταν λέει [HAVANA, July 22./ITAR-TASS]:

"Russia and China are called upon to lead a new world where mankind will live on if imperialism does not start a war of annihilation until then"

Όλο το ρεπορτάζ εδώ (http://en.itar-tass.com/world/741843)

Anef_Oriwn είπε...

Fristuti,

Τελικά την κάνεις χωρεί να έχεις τοποθετηθείς σε μια σειρά ζητημάτων τα οποία προέκυψαν βασικά από τις δικές ΣΟΥ παρεμβάσεις. Προφανώς θα έχεις μείνει από συνθήματα κι αξιώματα... Ας είναι, δεν θα φαμε τα μουστάκια μας ΚΑΙ γι’ αυτό...
Σίγουρα και διαφωνούνε στην ανάλυση, γιατί ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ θεωρητικολογούμε ΜΟΝΟ...
Κι επίσης εδώ ΚΑΝΕΝΑΣ, ΟΥΤΕ ο Anef_ αλλά ΟΥΤΕ και ο Νέος, υπερασπιζόμαστε τον όποιον απολογητή του Καπιταλισμού... Αλλού, λοιπόν, τα περί αστικού τύπου αβροτήτων και ευγενειών...
Κι «όταν θα παρουσιαστούμε στου φωτεινού σας μέλλοντος την Κεντρική Επιτροπή», ευελπιστούμε πως θα κριθούμε με επιείκεια...

Ανώνυμος είπε...

Σχόλιο στο πόδι,

Νέε: όσο για Κάστρο:"τι σόι μαρξιστική-λενινιστική ανάλυση κάμνει", ακριβώς αυτή η ερώτηση για σένα είναι και συ πρέπει να απαντήσεις, μια που δεν αποδέχεσαι την μαρξιστική/λενινιστική ανάλυση και πρακτική.

Άνεφ: ποιοί "ΕΜΕΙΣ"; εννοείς Anef και Νέος; αν ναι οκ αν όχι όμως προσδιόρισε σε παρακαλώ;

Fristuti

νεος είπε...

Πως να πάρουμε σοβαρά τέτοιες καταστάσεις...

Anef_Oriwn είπε...

Fristuti,

Εδώ σ’ αυτό τον Blog εν τον Εαυτό ΜΟΥ που εκφράζω τζιαι ΚΑΝΕΝΑ άλλο! Δεν είμαι ούτε εκπρόσωπος τύπου του οποιουδήποτε οργανωμένου συνόλου και οι απόψεις που καταθέτω εδώ είναι αυστηρά προσωπικές. Γι’ αυτό και δεν δεσμεύουν τον οποιαδήποτε άλλο, είτε αυτός είναι άτομο [λόγου χάριν ο Νέος] είτε οργανωμένο σύνολο ή κόμμα [ας πούμεν το ΑΚΕΛ, στο οποίο είμαι λίγο πολύ κοντά]...
Το «ΕΜΕΙΣ» που ενίοτε χρησιμοποιώ αποτελεί τον μεγαλόπρεπη πληθυντικό για το «ΕΓΩ»

Και παρεμπιπτόντως, καθαρή υπεκφυγή είναι το σχόλιο ΣΟΥ που απευθύνεις προς τον Νέο ως απάντηση ΣΟΥ στο ερώτημα ΤΟΥ για τον Κάστρο...