Ανάρτηση 70/2014 [έκτακτη, σύντομη, μουσικο-τραγουδιστική, αντιφασιστική, αντιστασιακή, τιμητική και σε συνέχεια από την προηγούμενη] – Τρία τραγούδια αφιερωμένα σ’ «κείνους» που έδωσαν τη Ζωή τους υπερασπιζόμενοι τη Δημοκρατία... (Επαν-ανάρτηση της ανάρτησης*)...

Εισαγωγικά

Την προηγούμενη ανάρτηση ΜΑΣ [επετειακή για τα 40 χρόνια από το χουντοφασιστικό πραξικόπημα] που ήταν βασικά αφιερωμένη στον δολοφονηθέντα από τους φασίστες ΕΟΚΑΒητατζιήδες ΑΚΕΛιστή Κώστα Μισιαούλη, σκεφτόμουν να τη διανθίσω και με 2-3 συγκεκριμένα [και κατάλληλα για την περίπτωση] τραγούδια. Το προχωρημένο της ώρας ανάρτησης όμως [ήταν ήδη μιάμιση μετά τα μεσάνυχτα] δεν ΜΟΎ επέτρεψε να τα ψάξω στο Youtub-ιν...

Είπα όμως να ολοκληρώσω το [φετινό] τιμητικό αφιέρωμα ΜΟΥ στους πεσόντες και δολοφονηθέντες κατά το πραξικόπημα αγωνιστές της Αντίστασης, με μια νέα ανάρτηση όπου να παραθέσω τα τρία τραγούδια που είχα τελικά επιλέξει...

Αυτά είναι:

1. Το “Οκτώβρης ήταν”, τραγούδι γραμμένο το 1971 [εν καιρώ Χούντας] από τον Μίμη Πλέσσα σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου και πρωτο-τραγουδημένο από τη [νεο-Κυμα-τίτισα] Ρένα Κουμιώτη... 

Επιλέξαμε το τραγούδι για το «Δεν θα περάσει ο φασισμός» [έτσι για να μην ξεχνιόμαστε] κι αφιερωμένο σ’ όλα τα θύματα του κυπριακού [κι όχι μόνο] Φασισμού...

2. Το “Κάποτε θα ‘ρθουν”, γραμμένο το 1979 [μόλις μερικά χρόνια μετά τη Μεταπολίτευση] από τον Μίκη Θεοδωράκη  σε στίχους [και πάλι] του Λευτέρη Παπαδόπουλου. Πρωτο-τραγουδήθηκε από τον Παύλο Σιδηρόπουλο, αλλά ΕΜΕΙΣ το παραθέτουμε με την Μαρία Φαραντούρη. Αφιερωμένο σε «κείνους» που οι φασίστες ΕΟΚΑΒητατζιήδες τούς ‘παίρναν από τα σπίθκια ΤΟΥΣ, κι ούτε οι ίδιοι κι ούτε οι δικοί τους ήξεραν αν θα γύριζαν πίσω, όπως ας πούμεν ο Κώστας Μισιαούλης...

3. Το “Μού μιλάτε για κείνον”,  γραμμένο το 1976 [αμέσως μετά τη Μεταπολίτευση] από τον Μίκη Θεοδωράκη [κι αυτό!] σε στίχους του Γιάννη Νεγρεπόντη και τραγουδημένο [εδώ] από τον Βασίλης Παπακωνσταντίνου. Το αφιερώνουμε σε «κείνους» που εκ πεποιθήσεως [κι όχι καθηκόντως] αντιστάθηκαν στο πραξικόπημα κι έδωσαν και τη ζωή τους γι’ την αντίσταση τους, όπως ο καταδρομέας Σωτήρης Αδάμου Κωνσταντίνου...

************************************

Τα 3 τραγούδια

“Οκτώβρης ήταν”  

(για ν’ ακούσετε το τραγούδι πατήστε μόλις πιο πάνω) 

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος

Μουσική: Μίμης Πλέσσας

Τραγούδι: Ρένα Κουμιώτη   

“Οκτώβρης ήταν και με φιλούσες

κι από φαντάρους κάργα ο σταθμός

κι απ’ το βαγόνι μου τραγουδούσες

«Δε θα περάσει ο φασισμός»

Κι ήρθανε μπόρες κι ήρθανε χιόνια

κι όλο αργούσε ο γυρισμός

Και μου μηνούσες με χελιδόνια

«Δε θα περάσει ο φασισμός»

Κλαίω τα βράδια στην θύμησή σου

κι είναι το δάκρυ κατακλυσμός

πού ‘χεις πληρώσει με την ζωή σου

να μην περάσει ο φασισμός”...

*************************************

“Κάποτε θα ‘ρθουν”    

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

Τραγούδι: Μαρία Φαραντούρη   

  

“Κάποτε θα ‘ρθουν να σου πουν

πως σε πιστεύουν, σ’ αγαπούν

και πώς σε θένε

Έχε το νου σου στο παιδί,

κλείσε την πόρτα με κλειδί

ψέματα λένε

Κάποτε θα ‘ρθουν γνωστικοί,

λογάδες και γραμματικοί

για να σε πείσουν

Έχε το νου σου στο παιδί

κλείσε την πόρτα με κλειδί,

θα σε πουλήσουν

Και όταν θα ‘ρθουν οι καιροί

που θα ‘χει σβήσει το κερί

στην καταιγίδα

Υπερασπίσου το παιδί

γιατί αν γλιτώσει το παιδί

υπάρχει ελπίδα”

*********************************

“Μου μιλάτε για κείνον”  

Στίχοι: Γιάννης Νεγρεπόντης

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

Τραγούδι: Βασίλης Παπακωνσταντίνου  

  

“Πώς να με νιώσετε όλοι εσείς

τι ξέρετε για κείνον

κι έτσι θαρρείτε εύκολα

μπορώ να τον ξεχάσω.

Μου μιλάτε για κείνον

σαν να ήτανε κάποιος

όπως όλοι εμείς

κάποιος μέσα στο πλήθος.

Έφευγε κι ήξερε για που

κι όμως χαμογελούσε

τι τον περίμενε ήξερε

κι όμως χαμογελούσε.

Μου μιλάτε για κείνον

σαν να πήγαινε κάπου

όπως όλοι εμείς

κάπου σαν κάθε μέρα.

Πώς να με νιώσετε όλοι εσείς

τι ξέρετε για κείνον

ήξερε για που πήγαινε

κι όμως χαμογελούσε

μου μιλάτε για κείνον

σαν να ήτανε κάποιος

όπως όλοι εμείς

κάποιος μέσα στο πλήθος”

Anef_Oriwn

[βαθύτατα συγκινημένος]
Παρασκευή 18/7/2014 

****************************************

* - Υστερόγραφον 18/7/2014 – 8:45 μ.μ.:

Για κάποιους άγνωστους, μυστήριους και παράδοξους σ’ εμάς λόγους, η ανάρτηση ΜΑΣ αυτή δεν εμφανίστηκε αμέσως μετά τη δημοσίευση της [κι ούτε και μετά την πάροδο 10-11 ωρών] στον συναθροιστή κυπριακών ιστολογιών που δημιούργησε πρόσφατα ο Aceras, αλλά ούτε και στα ιστολόγια που ΜΑΣ φιλοξενούν όπως του Νέου, της Disdaimonaς, στο “Παντός Καιρού”, στου Σολιάτη, στα “Νεκατώματα”... Πολύ πιθανόν να τα ‘παιξε ο Blogger, όμως λέτε να εξυφαίνεται και καμιά συνωμοσία σε βάρος ΜΑΣ; Εμείς πάντως, αφού αναγράψαμε στον τίτλο το “Επαν-ανάρτηση της ανάρτησης”, την ξαναδημοσιεύσαμε κι όλα σταδιακώς διορθώθηκαν και η κατάσταση ομαλοποιήθηκε...

Anef_