Ανάρτηση 67/2014 [έκτακτη, “επετειακή”, Μαρι-ακή, αιρετική, ενάντια στο ρεύμα και κριτική επί επίκαιρων θεμάτων] – Λίγα λόγια αιρετικά και “βλάσφημα” με αφορμή την τρίτη επέτειο από την έκρηξη στο Μαρί... Σχόλια πάνω και σε κάποια επίκαιρα ζητήματα... – Και προσθήκη τριών υστερογραφημάτων...

Τρίτη επέτειος της φονικής έκρηξης στην στρατιωτική ναυτική βάση στο Μαρί σήμερα. ΕΓΩ όμως ΣΧΕΔΟΝ, το ξέχασα, ο ασσυχχόμπατος! Για κάποιους λόγους το συγκεκριμένο τραγικό περιστατικό [πλην όμως και ύποπτο για το πώς επεσυνέβη – κανένας ΔΕΝ απάντησε για το πώς πήραν κατάνυχτα και υπό συνθήκες υγρασίας φωτιά τα ξερά χόρτα], δεν μπήκε στο υποσυνείδητο ΜΟΥ για να το θυμάμαι και να τιμώ τους νεκρούς του, [κατ’ ΕΜΕΝΑ θύματα κι όχι ήρωες], όπως κάνω και με το χουντοφασιστικό πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή...  Γι’ αυτή ΜΟΥ τη στάση, προφανώς θα φταίνε [κυρίως] οι τότε [αλλά και οι συνεχιζόμενες μέχρι σήμερα – και σ’ αυτό θα αναφερθώ πιο κάτω] συντονισμένες προσπάθειες για χειραγώγηση της κοινής γνώμης και πολιτική εκμετάλλευση του γεγονότος με στόχο την Αριστερά, αλλά και τού οξύμωρου να ηρωωποιηθούν τα θύματα της έκρηξης και δη κάποιοι ανώτεροι αξιωματικοί, που δεν ήταν άμοιροι ευθυνών για την πολύνεκρη έκρηξη...

Σίγουρα και ήταν πολλοί οι νεκροί [δεν είναι και λίγο να χάνονται μονοφατσσιάν 13 άνθρωποι στον μικρό μας τόπο!], ακόμα περισσότεροι και οι τραυματίες, ενώ το κόστος των ζημιών που προκλήθηκαν [κυρίως στο παρακείμενο σταθμό της Ηλεκτρικής] ανήλθε σε πολλά εκατομμύρια, αλλά όπως λένε και στα κυπριακά χωριά, “το λαμπρόν κρούζει τζιαμε που ππέφτει”. Κοντολογίς ο πόνος για τον χαμό αγαπημένων προσώπων αφορά, θλίβει, πικραίνει και ταλαιπωρεί πρώτα και κύρια τους οικείους των νεκρών. Απ’ εκεί και πέρα [και παρά τη λύπη και τη στεναχώρια ΜΟΥ για τον χαμό αθώων ανθρώπων] ΕΓΩ δεν βλέπω ΟΥΤΕ ήρωες και ηρωικές πράξεις, αλλά ούτε και μάρτυρες, παρά μόνο θύματα και τεράστιες ευθύνες για τους στρατιωτικούς. Πείτε με κυνικό, ή/και βλάσφημο, [οι αυτάρες ΜΟΥ καθόλου ΔΕΝ ιδρώνουν από  τέτοιους χαρακτηρισμούς],  

Εδώ θα δείτε καταγραμμένες και τις πρώτες αντιδράσεις ΜΟΥ για την έκρηξη κι εδώ τις πρώτες κριτικές ΜΟΥ τοποθετήσεις...

Είχα, λοιπόν, πολλά άλλα και διάφορα στο μυαλό ΜΟΥ από την τρέχουσα επικαιρότητα για να γράψω, οπόταν σήμερα διάφορα δημοσιεύματα και ακούσματα έμπλεα αμετροέπειας και λαφαζανιών και μ’ έκαναν ν’ αλλάξω γνώμη...  

{Παρενθετικά να αναφέρω ότι κατ’ αρχάς σκεφτόμουν, να ασχοληθώ, ας πούμεντε, 

1. Με το περιβόητο 3Ε (τρία έψιλον), τουτέστιν το Εγγυημένο Επίδομα Επιβίωσης ή Εξαθλίωσης [δεν θυμάμαι σε τί ακριβώς αντιστοιχεί το τρίτον έψιλον], το οποίο έχει αμφισβητηθεί από πολύ κόσμο πλην των κυβερνώντων˙ να σημειώσουμε την δήλωση του Γενικού Γραμματέα της ΕΚΥΣΥ ότι ΚΑΝΕΝΑΣ συνταξιούχος ΔΕΝ θα ωφεληθεί από τα τρία έψιλον, ή

2. Με τη σπουδή της κυβερνώντων [των Υπουρκών του Νίκαρου] να περάσουν στα ππάσα - ππάσα [στα γρήγορα και στα βιαστικά και στο αμάν - αμάν] τώρα, κατά το πρώτο δεκαήμερο του Ιούλη και πριν η Βουλή κλείσει για το καλοκαίρι [αλήθεια, που ήταν ο νους τους τόσο τζιαιρόν] 5-6 πολύ σημαντικά νομοσχέδια. 

Πέραν, λοιπόν, από το νομοσχέδιο της Ζέτας για τα 3Ε,  

-   και το νομοσχέδιο του Χάσικου για την φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας [τόσο καλά είχαν προετοιμαστεί για φορολόγηση στη βάση των σημερινών τιμών που τελικά η Βουλή υιοθέτησε την περσινή μέθοδο φορολόγησης, δηλ. με τιμές του ‘80],

-  το νομοσχέδιο του Ιωνά για την πρόληψη και καταστολή της βίας στα γήπεδα [υπήρξαν πολλές αντιδράσεις για την κάρτα φιλάθλου...  [Ο Χάσικος τα ‘κανε μαντάρα και με τις προτεινόμενες εισηγήσεις του για μεταρρυθμίσεις στην Τοπική Αυτοδιοικηση˙ εκεί ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων από Δήμους και Κοινότητες],

-  την διστακτικότητα και την κωλυσιεργία του κυβερνώντος κόμματος [του ΔΗΣΥ] και του αρχηγού του [του Φούλλη] να συγκατανεύσουν στην έγκριση της πρότασης της δικής ΤΟΥΣ κυβέρνησης για αποπαγιοποίηση συγκεκριμένων θέσεων προαγωγών στη Δημόσια Υπηρεσία και μάλιστα χωρίς μισθολογικές αναβαθμίσεις... [Να φανταστείτε ακόμα και ο Υπουργός Παιδείας απηύθυνε έκκληση στη Βουλή για έγκριση των προαγωγών τουλάχιστον στη Δημόσια Εκπαίδευση γα να μπορέσουν να λειτουργήσουν τα σχολεία κανονικά από τον Σεπτέμβρη. Ένας Υπουργός της Κυβέρνησης να παρακαλεί τους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος να ψηφίσουν τις προαγωγές που έχει εγκρίνει η κυβέρνηση. Ζούμε στα όρια του παράλογου, του οξύμωρου ή/και της σχιζοφρένειας, ή κάμνω λάθος]...

3.  Κοντά σ’ αυτά έχουμε/είχαμε ,

-  και τα θαλασσώματα τού Νικουθκιού στο κυπριακό, λόγω κυρίως των μαξιμαλιστικών στόχων που έβαλε για να ικανοποιήσει τους συνεταίρους του ΕΥΡΩΚΟ-κους και τους πάλι ποτέ ΔΗΚΟϊκούς εταίρους του˙ να φανταστείτε ότι ακόμα και ο Έρογλου έχει δηλώσει εσχάτως πως αποδέχεται μέρος των συγκλήσεων Χριστόφια - Ταλάτ! [Οι γνωστοί Strovoliotες και Woofi-δες τι λενε επ’ αυτού;]...

-  την κόντρα της ευρωβουλευτίνας του ΔΗΣΥ [της απόλυτης αποδοχής από τους ψηφοφόρους του “Συναγερμού” με τις 60 χιλιάδες τόσες ψήφους] Ελένης Θεοχάρους με τον Έλληνα Υπουργό Εξωτερικών και Αντιπρόεδρο της Ελληνικής Κυβέρνησης [και συνεργάτη του Σαμαρά] Ευάγγελο Βενιζέλο. Ο τελευταίος [σύμφωνα με τη Θεοχάρους], ο οποίος φέρεται να έκαμε την πάπια ως προεδρεύων του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναφορικά με τουρκικό έγγραφο που αναφερόταν σε «εκλιπούσα Κυπριακή Δημοκρατία». Η κυρία Θεοχάρους, παρότρυνε τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας να πάψει από υπουργό Εξωτερικών τον «χυδαίο» Βενιζέλο για τις «ανοησίες που έχει πράξει»... Όμως ο Νίκαρος άδειασε την Ελένη, την Ελενάρα της και ξεχνώντας για μια ακόμα φορά ότι είναι Πρόεδρος ΟΛΩΝ των κυπρίων μίλησε ξανά για τη Μητέρα Πατρίδα αναφέροντας ότι «οι συνεργασίες που αναπτύσσουμε [...] με τη μητέρα πατρίδα, είναι άψογες και άριστες»... [Και η Ελενάρα εξέφρασε τα παράπονα της ότι δεν την στήριξε το Κόμμα της]...  

-  τις προτεινόμενες από τον ΔΗΣΥ αλλαγές στον εκλογικό νόμο που περιλαμβάνουν κυρίως εισηγήσεις για αύξηση του εκλογικού μέτρου [στο 5%] και μερική εφαρμογή της οριζόντιας ψηφοφορίας... [Διερωτούμαι γιατί το ΑΚΕΛ δεν τις έχει απορρίψει ακόμα]...

-  τις συναντήσεις του Γενικού Γραμματέα του ΑΚΕΛ Άντρου Κυπριανού, πρώτα με τον Πρόεδρο του ΔΗΣΥ τον κον Φούλλη στα Γραφεία του ΑΚΕΛ πριν κάνα μήνα [αλήθεια,  ποιο το όφελος για ένα κόμμα της Αριστεράς από μια συνάντηση με το κυβερνών κόμμα της νεοφιλελεύθερης Δεξιάς;] κι ακολούθως με τον ηγέτη του ΔΗΚΟ, τον Νικολάκη, για κοινές δράσεις ενάντια στις μνημονιακές πολιτικές˙ μα δεν είναι το Παδοπουλλούιν που μέχρι πρότινος ελάλεν με τον παρέα του τον Φούλλη ότι πρέπει τηρήσουμε με ευλάβεια το Μνημόνιο που υπογράψαμε [βλέπε η Κυβέρνηση]; 

-  το 27^ο Φεστιβάλ της ΕΔΟΝ [γι’ αυτό ίσως τα πούμε σε ξεχωριστή ειδικά ανάρτηση ΜΑΣ],
-  το σεμινάριο του “Προμηθέα” για τον “αναθεωρητισμό στην σύγχρονη κυπριακή ιστορία”, το οποίο όμως ΔΕΝ κατάφερα να παρακολουθήσω...  
-  τη νέα σφαγή σε βάρος του παλαιστινιακού λαού [κυρίως στο γκέτο/στρατόπεδο συγκέντρωσης της Γάζας] από τη ναζιστική κυβέρνηση του Ισραήλ. Οι νεκροί παλαιστίνιοι λόγω των ισραηλινών αεροπορικών επιθέσεων έχουν ήδη ξεπεράσει ήδη τους 100(!), κι αυτοί είναι κυρίως άμαχοι... [Από τους Ισραηλίτες ΚΑΝΕΝΑΣ!]...
-   ο τελικός του Παγκόσμιου Κυπέλλου στο Ποδοσφαίρου στη Βραζιλία μεταξύ Γερμανίας και Αργεντινής... ΕΜΕΙΣ [φυσικά] θα υποστηρίζουμε τους Αργεντινούς... [Το ζήτημα είναι καθαρά αισθητικό! Πόσες ωραίες γερμανίδες έχετε δει;]...
-   οι αγιασμοί [με παπάδες] που κάμνουν στα γήπεδα οι ποδοσφαιρικές ομάδες [συμπεριλαμβανομένης και της “Ομόνοιας” και της “Σαλαμίνας”] εν όψει της έναρξης των προπονήσεων τους για τη νέα ποδοσφαιρική σεζόν... Το φαιδρό και το γελοίο είναι ότι οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές των κυπριακών ομάδων είναι Ξένοι κι αλλόθρησκοι και ίσως και αρκετοί να είναι και μουσουλμάνοι... Ε, ρε ηλιθιότητες!}...

Κι επιστρέφουμε στα της εκρήξεως του Μαριού...

Πολλά ήταν τα άρθρα που δημοσιεύτηκαν σήμερα για το Μαρί. Στον “Φιλελεύθερο” ήταν 3-4, στον “Πολίτη” υπήρχαν άλλα 2-3, κι άλλα στην “Αλήθεια” και τη “Σημερινή”… [Στην “Χαραυγή” ΔΕΝ είχε κανένα, ενώ θα ‘πρεπε να υπάρχει έστω και κάποιο με αναφορές στα θύματα και την περιρρέουσα ατμόσφαιρα εκείνης της εποχής]... Όλα όμως τα κείμενα κινούνταν περίπου στα ίδια πλαίσια. Μιλούσαν σίγουρα για ηρωικούς νεκρούς που θυσιάστηκαν εν ώρα υπηρεσίας και καθήκοντος προς την Πατρίδα [να προστατέψουν κάποια containers], ενώ  δεν παρέλειψαν να απονέμουν ευθύνες [για μια ακόμα φορά] στον τότε Πρόεδρο Χριστόφια και στο ΑΚΕΛ. Ο Αλ. Κων. της “Αλήθειας”, ας πούμεντε, συνεχίζει τα ψέματα γράφοντας στο αρθρίδιο του ότι «το θέμα είναι ότι αυτός [σημ. δική ΜΟΥ: ο Χριστόφιας] αποφάσισε να μεταφέρει το φονικό φορτίο και να το εγκαταστήσει στο ύπαιθρο στο Μαρί για να εξυπηρετήσει έναν ξένο ηγέτη, τον πρόεδρο της Συρίας Μπασάρ Αλ Άσαντ και μια ξένη χώρα και για κανέναν άλλο λόγο»... Ασύστολο, ενσυνείδητο και γκεμπελικό ψέμα: Το φορτίο μεταφέρθηκε στην Κύπρο με απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και ο χώρος τοποθέτησης του επιλέγηκε από την “Εθνική Φρουρά”, η οποία εγγυήθηκε και την ασφάλεια του... Τελεία!

Την ίδια ώρα ο “Πολίτης” στο κύριο άρθρο του επικρίνει αποκλειστικά τον τέως Πρόεδρο κυρίως για τον [επικοινωνιακό] χειρισμό της υπόθεσης και τη μη ανάληψη ευθύνης... Απολύτως ΚΑΜΙΑ αναφορά στην παθογένεια του εποικοδομήματος του κυπριακού καπιταλισμού... [Για τις ευθύνες του τέως Προέδρου ΕΜΕΙΣ μιλήσαμε στην ανάρτηση μας με αρ. 65/2011]...

Με τα θύματα της έκρηξης [τα πιο “εμπορεύσιμα”!] ασχολήθηκε [παίρνοντας και το ανάλογο μελοδραματικό υφάκι] στο life-style πρόγραμμα της [μεταξύ συζητήσεων για διαζύγια και μόδες], και η Barbie, η παρουσιάστρια του “ΜΕΓΑ” Χριστιάνα Αριστοτέλους... Πέταξε μάλιστα και την ατάκα «πέρασαν 3 χρόνια, αλλά και 113 να περάσουν εμείς πάλι θα θυμόμαστε τους ηρωικούς νεκρούς»... [Γιατί 113 κι όχι 103;]... Για να ΤΗΝ δω κατά πόσο την επόμενη Τρίτη 15 του μηνός, επέτειο του χουντοφασιστικού πραξικοπήματος, θυμηθεί και τους πραγματικά ηρωικούς νεκρούς που έπεσαν ή δολοφονήθηκαν υπερασπιζόμενοι τη δημοκρατία από τους σφετεριστές της, τους φασίστες πραξικοπηματίες...

Anef_Oriwn

[επί του Μαριού κι παντός άλλου επίκαιρου επιστητού]

Παρασκευή 11/7/2014

********************************

Τρία (3) υστερογραφήματα 12/7/2014 – 7:00 μ.μ.

1. Ο συντάκτης της εβδομαδιαίας “Γνώμης” Στέλιος Στυλιανού σε κείμενο του στην χτεσινή έκδοση της εφημερίδας αναφέρεται στον «πολιτικό κρατούμενο Κώστα Παπακώστα» που είναι, όπως σημειώνει, και «ο μοναδικός πολιτικός κατάδικος στα χρονικά μετά από τον οκταήμερο Πρόεδρο Νίκο Σαμψών...»

Γράφει, λοιπόν, ο φίλτατος Στέλιος:

Η αλήθεια είναι ότι ο Κώστας Παπακώστας ανησυχούσε περισσότερο από όλους τους εμπλεκόμενους για το επικίνδυνο φορτίο, φροντίζονταί έγκαιρα να οργανώσει συσκέψεις και διαδικασίες για πρόληψη του κινδύνου.

Είναι οι στρατιωτικοί επιτελείς που τελικά έμειναν στο απυρόβλητο και χρησιμοποιήθηκαν ως μάρτυρες κατηγόριας, που έδιναν διαβεβαιώσει στον Υπουργό ότι «ξέρουν τη δουλειά τους».

Είναι οι στρατιωτικοί και άλλοι λειτουργοί που ολιγώρησαν και δεν εφάρμοσαν τις αποφάσεις της επιτόπου σύσκεψης της 6^ης  Ιουλίου κατά την οποία αποφασίστηκε η μεταφορά του «φουσκωμένου» κοντέινερ.

Δεν είναι ο Υπουργός που δεν εφάρμοσε να εγχειρίδια στρατού και πυροσβεστικής για κατάσβεση στρατιωτικών υλικών, ούτε αυτός που αντί να εκκενώσει τη Βάση, κάλεσε επιστράτευση.

Η τραγωδία στο Μαρί, ουσιαστικά, δεν έχει εκδικαστεί. Οι συνθήκες ανάφλεξης και πυρκαγιάς στα εμπορευματοκιβώτια με την πυρίτιδα τις πρώτες πρωινές ώρες της 11^ης  Ιουλίου 2011, δεν έχουν διερευνηθεί. Οι στρατιωτικές δομές έμειναν άθικτες, και όχι μόνο, χρησιμοποιήθηκαν για να γίνουν πολιτικές δίκες και καταδίκες.

Ο άνθρωπος που έχει τιμηθεί το 2004 από την Κυπριακή Δημοκρατία με τιμητικό δίπλωμα και το Μετάλλιο Αντίστασης για τη δράση του στην προάσπιση της Δημοκρατίας και της νομιμότητας εναντίον του πραξικοπήματος της 15^ης  Ιουλίου του 1974, έπεσε θύμα, στην ουσία, των ίδιων ιδεολογικών κύκλων στους οποίους αντιστάθηκε.

Πλήρωσε και πληρώνει βαρύ τίμημα για τα πλήγματα κατά της ΕΟΚΑ Β΄ και για την πολιτική συνεργασία του με την Αριστερά μετά το 1996. Κάποιοι δεν τον έχουν συγχωρήσει ποτέ.

2. Χτες παραλείψαμε [ΜΑΣ διέφυγε] να αναφερθούμε και στο κείμενο του εκ των θεωρητικών του ελληνοκυπριακού εθνικισμού συντάκτη της “Σημερινής” Σάββα Ιακωβίδη, όπου στην κατακλείδα του κι αντιγράφοντας τον τίτλο του άρθρο του  [“Το Μαρί ως ερινύα τιμωρός για το σάπιο πολιτικό σύστημα”] αποφαίνεται [αφού προηγουμένως κάμνει και αναφορές στο Πόρισμα του «έγκριτου νομικού Π. Πολυβίου»] ότι «το Μαρί και οι ηρωικοί νεκροί του θα τους κυνηγούν [σημ. δική ΜΟΥ: βασικά τον τέως Πρόεδρο] ακατάπαυτα ως ερινύες τιμωροί»… Για να ΣΕ δω τζι’ ΕΣΕΝΑ κύριε Ιακωβίδη αν στες 15 του Ιούλη εν να γράψεις και για τες «Ερινύες», που πρέπει να κυνηγούν και όσους παρέδωσαν την Κύπρο στους τούρκους...

3. Πιο πάνω κάναμε αναφορά και στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου, αλλά και στο νέο μακέλλεμα του παλαιστινιακού λαού που για άλλη μια φορά επιχειρεί με οργανωμένο τρόπο και με την ανοχή των Δυτικών, το φασιστικό καθεστώς του Ισραήλ... [Οι νεκροί από τις επιθέσεις των ισραηλινών στη Γάζα  έχουν ξεπεράσει τους 127 και οι τραυματίες τους 920 μέσα σε 5 μέρες!]... Εδώ [σ’ αυτό το σημείωμα ΜΑΣ] θα σταθούμε για λίγο στην κίνηση των ποδοσφαιριστών της Εθνικής ομάδας της Αλγερίας, να δωρίσουν στους κατοίκους της Γάζας, το πριμ που πήραν από την FIFA [και την Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της χώρας τους] για την εμφάνισή τους στο Παγκόσμιο Κύπελλο και τη διαδρομή τους μέχρι και τη φάση των “16”, [όπου και αποκλείστηκαν στην παράταση από την Γερμανία]. Αυτό ανακοίνωσε μέσω της σελίδας του στο Facebook ο επιθετικός της αφρικανικής ομάδας, Ισλάμ Σλιμανί. Οι κάτοικοι της Γάζας «χρειάζονται (τα χρήματα) περισσότερο από εμάς» έγραψε ο Σλιμανί, που αγωνίζεται στη Σπόρτινγκ Λισσαβόνας. Σύμφωνα με τον Τύπο της Αλγερίας, το χρηματικό έπαθλο που πρόκειται να καταβληθεί στους διεθνείς ανέρχεται σε περίπου 6,5 εκ. ευρώ.... Respect(!), που λενε και στα αγγλοσαξονικά χωριά! Κι αστε τη FIFA απειλεί ότι θα τιμωρήσει την αλγερινή Ομοσπονδία γιατί λενε πως δεν επιτρέπεται η σύνδεση  πολιτικών μηνυμάτων με το ποδόσφαιρο... Κοντολογίς, πάρτε λαοί ποδόσφαιρο, το όπιο ΣΑΣ!

Anef_