Ανάρτηση 158/2013 [μακροσκελέστατη, επίκαιρη, αστυνομικο-δικαστική, αντι-συναλλακτική, πολιτική, ΑΚΕΛική και εξ αναδημοσιεύσεως]– Ένα κείμενο από τη “Δέφτερη Ανάγνωση” για τις συναλλαγές της νομικής εξουσίας και τις συλλήψεις των ΑΚΕΛικών στελεχών...

Εισαγωγικά

Η τυχόν όποια εμπλοκή [άμεση ή έμμεση] ή έστω ανάμειξη ανώτατων ΑΚΕΛικών στελεχών στην περιβόητη πια ιστορία [δεν θα την λέω πλέον «σκάνδαλο» και θα εξηγήσω τους λόγους μια άλλη φορά] με την αγοραπωλησία τουρκοκυπριακής γης στην Δρομολαξιά και τη επένδυση χρημάτων από το Ταμείο Συντάξεων της CYTA σε οικοδομική ανάπτυξη σ’ αυτή τη γη,
-   δεν είναι απλώς μια επιχειρηματική κομπίνα [με μίζες και λαδώματα] κάποιων κερδοσκόπων επιχειρηματιών που λειτουργούσαν στη βάση της καπιταλιστικής αρχής “εγιώ στραώννω τζιαι πουλώ τζι’ εσύ άμπλεπε τζι’ αγόραζε”,
-   ούτε και είναι μια συναρπαστική ιστορία με αστυνομική πλοκή και νομικές/δικαστικές προεκτάσεις,
-   ούτε όμως και μια ηθικοπλαστική ιστορία, [με καλούς και κακούς, με εξαπατήσαντες και εξαπατηθέντες], που έτυχε/συνεβηκε γιατί κάποιοι συμπεριφέρθηκαν ανήθικα [και κατ’ επέκταση υπάρχουν και στην Αριστερά ανήθικοι και διεφθαρμένοι άνθρωποι όπως σαφέστατα υποβάλλει ο γνωστός αντιΑΚΕΛικός συντάκτης στης “Σημερινής” Μάριος Δημητρίου σε άρθρο του υπό τον τίτλο “Οι υπεράνω υποψίας… αδιάφθοροι”.

Το ζήτημα είναι πρώτα και κύρια πολιτικό και φυσικά και ιδεολογικό... Ανεξαρτήτως του αν όντως υπήρξε/υπάρχει οργανωμένη [από μέρους της συγκυβέρνησης] «πολιτική σκευωρία σε βάρος του ΑΚΕΛ και των στελεχών του», όπως είπε ο Άντρος Κυπριανού, η Δεξιά πάντως εκμεταλλεύεται στο έπακρο [κυρίως μέσω των εντύπων της] τα γεγονότα και τις εξελίξεις για να πλήξει το ΑΚΕΛ και μάλιστα και με αήθεις δηλώσεις και τοποθετήσεις όπως εκείνη του διαβόητου Αντρέα Θεμιστοκλέους... [«Όπως πάει το πράμα και μην γελάτε, το επόμενο παγκύπριο συνέδριο τού ΑΚΕΛ υπάρχουν πολλές πιθανότητες να γίνει στις κεντρικές φυλακές!»]...

Το ζήτημα, λοιπόν, έχει τις πολιτικές και ιδεολογικές του πτυχές. Κι όσο κι αν στεκόμαστε (επι)κριτικά απέναντι στο ΑΚΕΛ και την πολιτική αφέλεια και τις ατυχείς απολίτικες κι αντιμαρξιστικές συμπεριφορές και στάσεις κάποιων στελεχών του, εν τούτοις δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε ότι,
-   η επίθεση της Δεξιάς σε βάρος του ΑΚΕΛ είναι μεθοδευμένη κι έχει καθαρά αντι-αριστερό περιεχόμενο. Και δεν είναι απλώς θέμα απαξίωσης του ΑΚΕΛ στα μάτια του κόσμου, αποδυνάμωσης και περιθωριοποίησης του... Είναι ηλίου φαεινότερο ότι επιχειρείται η δαιμονοποίηση γενικότερα της ιδεολογίας της Αριστεράς, και
-   οι κομπίνες, οι μίζες και τα λαδώματα αποτελούν εγγενή και έμφυτα γνωρίσματα του καπιταλιστικού συστήματος και ΚΑΝΕΝΑΣ αστός και πολιτικός ή κονδυλοφόρος της Δεξιάς δεν μπορεί να πείσει με τα [υποκριτικά] κλαψουρίσματα του περί διαφθοράς και καταπάτησης των αρχών της ηθικής. [Μα ποιας ηθικής, αυτής που οδηγεί ανθρώπους να σκυλο-πνίγονται με σαπιοκάραβα στις θάλασσες σε μια προσπάθεια αναζήτησης μιας καλύτερης ζωής; Το αυτό έγινε τις προάλλες με το ναυάγιο πλοιαρίου, που μετέφερε μερικές εκατοντάδες μετανάστες, στο νησάκι Λα Μπεντούζα της Ιταλίας;]...  

Πιο κάτω θα παραθέσω ένα κείμενο από την τελευταία έκδοση της “Δέφτερης Ανάγνωσης”, όπου αναλύονται με πολιτικούς όρους τα γεγονότα όπως και οι κινήσεις και οι στόχοι και σκοποί της Δεξιάς και παρατίθενται πολλά και διάφορα ερωτήματα για τους χειρισμούς της Αστυνομίας και της Νομικής Υπηρεσίας/Εισαγγελίας...

Θα προσπαθήσω σε προσεχή ανάρτηση μου να καταθέσω πιο αναλυτικά κάποιες δικές μου σκέψεις και προβληματισμούς...

*******************************

Η επιστροφή του Γιωρκατζισμού ως θεαματική απόπειρα αστυνόμευσης

(Η “Δρομολαξιά” τελικά θα υποβιβαστεί στις μικροπαραβάσεις, καθώς ο Λίλλης μετατρέπεται σε όργανο του νέου Παρακράτους, της νεοφιλελεύθερης πια Δεξιάς)

[από τη “Δέφτερη Ανάγνωση”, έκδοση ημερ. 4-11 του Οκτώβρη του 2013]

{Οι υπογραμμίσεις και επιχρωματώσεις είναι δικές μου}...

Όταν εμφανίζεται το κοκκαλάκι της Δρομολαξιάς κάτι ανησυχεί το προεδρικό επικοινωνιακό επιτελείο: η τετραμερής, η Χρυσή Αυγή, ο Ντίνος Μιχαηλίδης και ο Πικής

Η θεαματική “υπόθεση” της Δρομολαξιάς έφτασε στο σημείο της αποκάλυψης. Την Τετάρτη 2/10, ο Αναστασιάδης θα έδινε την δημοσιογραφική διάσκεψη, όπου θα προσπαθούσε να πείσει ότι το πλαίσιο της τετραμερούς που συμφώνησε… δεν είναι πλαίσιο τετραμερούς. Και έτσι, το επικοινωνιακό επιτελείο στο προεδρικό έπρεπε να έχει ένα διαθέσιμο θέαμα για να μετατοπίσει το θέμα.

Την ίδια περίοδο, οι αναπόφευκτες, αλλά ακόμα λογοκρινόμενες ερωτήσεις, για το βοηθό γενικό εισαγγελέα σε σχέση με τη Χρυσή Αυγή είναι επικίνδυνα εκεί, αφού στην Ελλάδα γίνονται έρευνες και συλλήψεις -διότι ο κ. Ερωτοκρίτου ήταν, σύμφωνα με ότι κυκλοφορεί, δικηγόρος του ΕΛΑΜ, της τοπικής “Χρυσής Αυγής”. Και έτσι, αντί να κληθούν σε ανακρίσεις, έστω, μέλη του ΕΛΑΜ, ή και να συλλάβει κάποιον για λίγες μέρες – μετατοπίστηκε η έμφαση στην υπόθεση της Δρομολαξιάς. Και βέβαια, υπήρχε επίσης ανάγκη να πέσει το θέμα του Ν. Μιχαηλίδη στα μαλακά -  στις πίσω σελίδες. Ο κύριος Ντίνος δεν ήταν, απλώς, επιφανής παράγοντας του ΔΗΚΟ – ήταν επίσης και ο παράγοντας που εξέλεξε τον κ. Κληρίδη και τον ΔΗΣΥ το 1998 , οδηγώντας τον κ. Χάσικο στο υπουργείο Άμυνας. Και η υπόθεση στην οποία εμπλέκεται, οι μίζες του Τσοχατζόπουλου, εμπλέκει και τον ίδιο τον κ. Κληρίδη που ευχαρίστησε τον κ. Τσοχατζόπουλο δημόσια για την εκλογή του το 1998. Και είναι από την Κύπρο που κινούνταν οι μίζες.

Επιπρόσθετα μέσα στους σχεδιασμούς του προεδρικού επιτελείου ήταν και ο Πικής, ο οποίος παρέδωσε την έκθεσή του, και θα έπρεπε να δημιουργηθεί και ένα ανάλογο αντί-αριστερό κλίμα.

Έτσι λοιπόν, ξαναρίχτηκε το κοκαλάκι Δρομολαξιάς.

Κάηκε νωρίς ο κ. Κ. Κληρίδης: πώς τα ΜΜΕ ήξεραν για τις συλλήψεις από την Παρασκευή και στην εισαγγελία περίμεναν μέχρι την Τετάρτη για να τις ανακοινώσουν - το ίδιο απόγευμα με την προσπάθεια του Αναστασιάδη να πείσει ότι η τετραμερής δεν είναι τετραμερής

Από την Παρασκευή 27/9, το “Sigmalive” είχε πληροφορίες για «συλλήψεις στελεχών» του ΑΚΕΛ. Η αναφορά ήταν ότι επίκεινται συλλήψεις τις «επόμενες ώρες». Τελικά, δεν έγινε σύλληψη τότε. Μπορεί να ήταν διαρροή για να κατασκευαστεί κλίμα...  Αρχές της επόμενης βδομάδας επανήλθε με ανάλογο πρωτοσέλιδο ο “Φιλελεύθερος”. Τελικά, σαν από μαγική σύμπτωση, ενώ ετοιμαζόταν για τη δημοσιογραφική διάσκεψη ο Αναστασιάδης, ήρθε η εντολή για συλλήψεις.

Το ότι ο Ρ. Ερωτοκρίτου εμπλέκεται άμεσα με την προώθηση της υπόθεσης είναι γνωστό. Ο Γενικός Εισαγγελέας, όμως, ο κ. Κ. Κληρίδης, είχε, μέχρι τώρα, κρατήσει αποστάσεις. Το Σάββατο, μάλιστα, ακουγόταν σχεδόν αφελώς αθώος, όταν σε συνέντευξη στον Άστρα αναρωτήθηκε από πού γίνονται οι διαρροές. Τελικά, την Τετάρτη βρέθηκε εμπλεκόμενος – αλλά σε ένα πολιτικό θέαμα που δεν είναι γνωστό ακόμα αν κατανοεί τις προεκτάσεις και τις προθέσεις των δημιουργών του.

Μετά την ανακοίνωση των συλλήψεων, το ΑΚΕΛ αντέδρασε έντονα, κατηγορώντας και την κυβέρνηση, αλλά και μερικούς στη Γενική Εισαγγελία για σκευωρία – ουσιαστικά, για πολιτική θεαμάτων με σκοπό την εξυπηρέτηση κομματικών συμφερόντων εκ μέρους της κυβέρνησης. Ο κ. Αναστασιάδης μας έχει συνηθίσει πια στο denial of reality, έτσι, δεν ήταν παράδοξο ότι προσπάθησε να υπερασπιστεί το θέαμα που κατασκευάστηκε για χατίρι του από το επιτελείο του. Αλλά η Γενική Εισαγγελία ήταν θλιβερά αποκαλυπτική: στην ανακοίνωσή της προσπάθησε να παρουσιάσει την προσαγωγή του Λίλλη στο επαρχιακό δικαστήριο, αντί στο κακουργιοδικείο, ως αναμενόμενη. Στο δικαστήριο, όμως, ο υπαστυνόμος που ζήτησε την σύλληψη των 2 στελεχών του ΑΚΕΛ, «παραδέχτηκε ότι Νίκος Λίλλης έδωσε κατάθεση με αντάλλαγμα να μεταφερθεί η υπόθεσή του στο επαρχιακό δικαστήριο, κάτι που εξυπακούεται μετριασμό ποινής».  Μέχρι και ο “Φιλελεύθερος”, ο οποίος χρησιμοποιήθηκε για την προαγωγή του θεάματος, ομολόγησε σε πρωτοσέλιδο τίτλο, την μετατόπιση:

«Λίλλης και ΚΥΠατζήδες. Από το Κακουργιοδικείο στο Επαρχιακό Λάρνακας», συμπληρώνοντας ότι οι δύο αστυνομικοί “κυπατζήδες” αφέθηκαν «ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους». Το ότι ο ένας φημολογείται ότι είναι συγγενής του υπουργού του κ. Μητσόπουλου, μπορεί και να εξηγεί εν μέρει την ευνοϊκή μετατόπιση και μεταχείριση.

Είναι δύσκολο να πιστέψει κάποιος ότι ο γενικός εισαγγελέας δεν βλέπει ότι οι συλλήψεις λειτουργούν σε ένα επικοινωνιακό δίκτυο.

Κατασκευάζοντας μαρτυρίες για πολιτική χρήση: Μια ιδιωτική διαμάχη, που κατασκευάστηκε έντεχνα ως πολιτική, υποβαθμίζεται τώρα, γιατί  στόχος από την αρχή ήταν η πολιτική επίθεση και όχι οι πληρωμές/μίζες, τις οποίες ευχαρίστως θα έκαναν και όσοι θα ήθελαν, επίσης, να πουλήσουν το δικό τους χωράφι στη ΣΥΤΑ

Το αν και το Επαρχιακό δικαστήριο Λάρνακας είναι μέρος αυτής της διαδικασίας θα φανεί. Διότι, προφανώς, αυτό που συμβαίνει είναι μια οργανωμένη εκστρατεία. Το όλο θέμα, όπως ξαναγράψαμε, αφορά, ουσιαστικά, σε μια υπόθεση-διαμάχη ιδιωτών, στην οποία ο κ. Λίλλης φαίνεται να είχε διαφωνίες με συνεταίρους του, και να μην είχε καταφέρει ο κ. Κουλέρμος, ο πεθερός του υπουργούς εσωτερικών, να πουλήσει το δικό του χωράφι. Αλλά από εκεί και πέρα κανένας δεν απέδειξε ότι δεν ήταν συμφέρουσα η επένδυση του ταμείου των εργαζομένων [το οποίο διαχειρίζεται μεν το Συμβούλιο, άλλα αποτελείται από χρήματα των εργαζομένων ως ιδιώτες και όχι δημόσια κεφάλαια] και άρα ότι δεν άξιζε το ποσό που αναφέρθηκε. Μάλιστα, στην Επιτροπή της Ελεονόρας, την οποία διόρισε ο κ. Χάσικος για προωθήσει το ζήτημα όπως το ήθελε ο ίδιος, αναφέρθηκε, -και χάθηκε, βέβαια από τα πρωτοσέλιδα- ότι ο Λίλλης ήλπιζε να πάρει 40 εκατομμύρια και πήρε 20. Προφανώς, αν ήταν θέμα μέσων, δεν του βγήκε το ποσό που ήθελε.  Κανένας δεν απάντησε επίσης στο πρακτικό ερώτημα, αν υπήρχε τρόπος να πουλήσει ο κ. Μουσταφά το χωράφι του στην ΣΥΤΑ, χωρίς τις παραπλανήσεις του κ. Λιοτατή, ο οποίος έλεγε ότι του νοίκιασε σπίτι. Ο κ. Μουσταφά δεν θα έπαιρνε σεντ – ο κ. Κουλέρμος και άλλοι τον επικαλούνταν μόνο και μόνο για να ανοίξουν το θέμα. Το δικό τους πρόβλημα ήταν ότι δεν πωλήθηκε το δικό τους  χωράφι. Για να πετύχουν να ξανανοίξουν το θέμα, κατηγόρησαν αναγκαστικά και δυο στελέχη της αστυνομίας, που ανήκουν στη δεξιά – με την προϋπόθεση, όπως φαίνεται, να το ρίξουν τελικά στα μαλακά. Έτσι, δεν πολυαναφέρθηκαν τα ονόματα τους, ούτε η όποια σχέση τους με τον κ. Μητσόπουλο, ούτε με το ΑΠΟΕΛ. Φαίνεται ότι ο Ιωνάς Νικολάου ακολουθεί τον κ. Χάσικο, αλλά προστατεύει, επίσης, τα “δικά του παιδιά”.

Μετά τους αστυνομικούς, το παρακρατικό δίκτυο στράφηκε στο Λίλλη, τον οποίο φαίνεται ότι εκβίασαν ότι θα τον στείλουν κακουργιοδικείο, και μετά του υποβάλαν τί να πει. Στο δικαστήριο ο υπαστυνόμος που παρουσίασε τη θέση της Αστυνομίας «Παραδέχτηκε ακόμη ότι σε γραπτή κατάθεσή του Λίλλη αναγραφόταν η φράση «όπως σας υποσχέθηκα αν με αφήσετε ελεύθερο θα συνεργαστώ μαζί σας». Έτσι ο Λίλλης, αφού λειτουργεί στον κόσμο των αστών, των ντιβέλοπερς και των μιζών, κατονόμασε, σκόπιμα ή μη, ένα υποτιθέμενο δίκτυο μιζών, το οποίο λειτουργεί για να βοηθά στην προώθηση τέτοιων αγοραπωλησιών από τη ΣΥΤΑ στο Κτηματολόγιο. Το δίκτυο φαίνεται να ανήκει στο «βαθύ κράτος» της δεξιάς – αποτελείται από «απόγονους της ΕΟΚΑ» μέχρι ηγετικό στέλεχος της ΣΕΚ. Αυτή η ιδεολογική διάσταση παραβλέφθηκε στα ΜΜΕ. Αυτό στο οποίο εστίασαν τα ΜΜΕ, κατά την παραγγελία των διοργανωτών της εκστρατείας, ήταν τον Κιττή που αρνιόταν να παραιτηθεί από την προεδρία της ΣΥΤΑ και επέμενε να αντιδρά στο πλάνο ιδιωτικοποίησης.

Σε εκείνο το πλαίσιο, ωστόσο, έγινε μια μετατόπιση – και είναι εδώ που φαίνεται ότι έγινε αυτό που ο Λίλλης αναφέρει ως “υπόσχεση” για τη “συνεργασία” του. Η κατάθεσή του ότι έδωσε λεφτά στον κ. Κιττή αναφερόταν σε άλλο χωράφι – και σύμφωνα με το “Φιλελεύθερο” εκείνη η αγοραπωλησία δεν έγινε. Ουσιαστικά, δηλαδή, οι ανακριτές που διορίστηκαν καθοδηγούσαν τον κ. Λίλλη στο πλαίσιο ενός καθεστώτος εκβιασμών και υποσχέσεων, να μαρτυρήσει ενάντια σε όσους ήθελαν να επιτεθούν.

Έτσι, η επόμενη κίνηση ήταν η επίθεση ενάντια στο ΑΚΕΛ. Το παρακρατικό επιτελείο που καθοδηγεί την εκστρατεία ζήτησε από τον Λίλλη «συνεργασία» και του υποσχέθηκε μεταφορά της υπόθεσης από το κακουργιοδικείο – και μάλιστα με προοπτική να τον αφήσουν ελεύθερο. Οπότε ο κ. Λίλλης άρχισε να αναφέρει άτομα από το χώρο της Αλκής, στα οποία έδωσε χρήματα για να καλυφθούν δάνεια, που έγιναν από το σωματείο. Μια αναμενόμενη πρακτική από ένα εκατομμυριούχο πρόεδρο. Αρχικά, η αναφορά ήταν ότι έδωσε χρήματα στο επαρχιακό ταμείο ΑΚΕΛ Λάρνακας – όταν απάντησε το ΑΚΕΛ ότι υπήρχαν αποδείξεις ότι ήταν εξόφληση δανείων άλλων μελών της Αλκής από τον τότε πρόεδρο, προφανώς, ζήτησαν από το κ. Λίλλη να κάνει νέα κατάθεση για να μπορούν να συλλάβουν κάποιους την Τετάρτη με τη δημοσιογραφική του Αναστασιάδη. Σύμφωνα με τις διαθέσιμες πληροφορίες, ο κ. Λίλλης ξαφνικά έδωσε νέα κατάθεση την Τρίτη και η αστυνομία χωρίς καν να πάρει καταθέσεις από τα άτομα, τα συνέλαβε. Ήταν μια τόσο εξώφθαλμη κατασκευή θεάματος, που θα πρέπει να πάει κανείς πίσω στη δεκαετία του 1960, όταν τα καπετανάτα έβαζαν βόμβες και μετά είχαν πρωτοσέλιδο τα έργα τους, για να βρει αντιστοιχίες. Στις νέες αναφορές του Λίλλη, σύμφωνα με ότι “δημοσιεύτηκε-διέρρευσε” προστέθηκε και άλλο δάνειο της Αλκής και συγκριτικά πιο μικρά ποσά (20 ή 30,000) εισφορές στο ΑΚΕΛ. Είναι προφανές ότι οποιαδήποτε σχέση του με  το ΑΚΕΛ, ακόμα και εισφορές μερικών χιλιάδων - μπροστά στις δεκάδες χιλιάδες ή τα εκατομμύρια τα οποία διαχειριζόταν ο κ. Λίλλης - θεωρείται πια ύποπτη ποινικά. Ίσως το πιο αποκαλυπτικό να είναι το γεγονός ότι η υποτιθέμενη δεύτερη μαρτυρία αφορούσε άτομο που είχε εξαφανιστεί και ήταν καταζητούμενο.

Αξίζει συγκριτικά να αναφερθεί ότι αυτήν τη βδομάδα πήγε στο δικαστήριο και μια άλλη υπόθεση εξαπάτησης τουρκοκύπριου από πώληση γης. Αλλά πέρασε απαρατήρητη, όπως και τόσες άλλες ιστορίες από την αμφιλεγόμενη υπόθεση της διαχείρισης της τουρκοκυπριακής γης. Και όπως έχει αναφερθεί, αλλά και πάλι λογοκρίνεται, είναι προφανές ότι η νυν κυβέρνηση δεν θέλει να ανοίξει το θέμα ευρύτερα, αφού επί της προηγούμενης θητείας της δεξιάς ξεκίνησαν τα περίεργα και τα κυκλώματα του βαθέως κράτους σε σχέση με το θέμα των τ/κ περιουσίων. Βέβαια, τον κ. Λίλλη δεν μπορεί πια να τον πιστέψει κάποιος. Έχει μεταμορφωθεί σε ένα άτομο, το οποίο θα “συνεργαστεί” για να φορτώσει σε άλλους την εστίαση του παρακρατικού κυκλώματος που καθοδηγεί την εκστρατεία. Έτσι αναφέρει ότι θα ήθελαν να ακούσουν. Αλλά αν έχει δίκαιο για το μηχανισμό ΣΥΤΑ-Κτηματολογίου, τότε είναι πολύ πιθανόν ότι η οικογένεια Κουλέρμου σκόπευε να χρησιμοποιήσει η ίδια το συγκεκριμένο δίκτυο εξυπηρέτησης-μέσω-μιζών και τους πρόλαβε ο Λίλλης. Οπότε, ίσως, τώρα να θέλουν να αντικαταστήσουν το υπάρχον κύκλωμα με άλλους για να στήσουν ένα πιο υπάκουο κομματικά μηχανισμό. Ή μπορεί ο κ. Ίωνας να βρει λόγους απαλλαγής των “δικών του”.

Το ότι τα διάφορα καπετανάτα στην κυβέρνηση γυρίζουν το κράτος και τη δημόσια υπηρεσία πίσω στο καθεστώς της ρουσφετολογίας και των πελατειακών θεσμών της δεκαετίας του 60 είναι σαφές. Επειδή, όμως, η κοινωνία έμαθε και διαφορετικά, το πιο κραυγαλέο είναι το πρόβλημα της νομικής υπηρεσίας. Φαίνεται ότι υπάρχει ένα κύκλωμα που διαπερνά την αστυνομία, μερίδα, τουλάχιστον, της Γενικής Εισαγγελίας και ενδεχομένως και μερικούς δικαστές, το οποίο πια κατασκευάζει υποθέσεις με πολιτικούς, αλλά και οικονομικούς στόχους – διότι το μεγάλο ζητούμενο είναι πώς θα αποκτήσει, αυτό το παρακρατικό κύκλωμα, έλεγχο, στην ΣΥΤΑ. Σε αυτό το πλαίσιο είναι άξιον απορίας πια πώς μπορεί να εμπιστευθεί ένας πολίτης αυτές τις υποτιθέμενες νομικές διαδικασίες που δείχνουν τόσο ξεκάθαρα σκοπιμότητες εκμαίευσης πληροφοριών για κομματική χρήση και κατασκευή θεαμάτων. Διότι είναι και οι αναπαραστάσεις των ΜΜΕ τεκμήρια. Και ήταν κραυγαλέα η αποκάλυψη ότι η «δεύτερη μαρτυρία» για τις συλλήψεις έγινε από τον κ. Φαντούση, ο οποίος είναι καταζητούμενος και αφέθηκε να έρθει, να καταθέσει και να φύγει χωρίς να συλληφθεί. Νόμος του δυο μέτρα και δυο σταθμά. Ένα κράτος δικαίου δεν κάνει τέτοιες συναλλαγές όπως παρατηρείσαι κι ο κ. Πουργουρίδης

Στο βάθος ο στόχος είναι η ΣΥΤΑ – και το μοντέλο είναι γνωστό και έχει εφαρμοστεί και στην Ελλάδα: πώς πωλήθηκε η Αγροτική μετά από την κατασκευή μια επίθεσης ενάντια στον επικεφαλής της

Προφανώς, το ζήτημα δεν είναι μόνο το ΑΚΕΛ. Απλώς, η επίθεση εστιάζεται σε αυτό και για ιδιοτελείς λόγους, αλλά και για λόγους ουσίας – το ΑΚΕΛ είναι το μόνο μαζικό κόμμα και κίνημα, το οποίο έχει σαφείς  και σταθερές θέσεις ενάντια στη λιτότητα, τις ιδιωτικοποιήσεις και την τρόικα. Αλλά οι επιθέσεις αφορούν και την ουσία – γιατί ο στόχος του νέου παρακράτους, είναι το να αρπάξει το κεφάλαιο δημόσιο πλούτο. Και ανεξάρτητα, αν ο κ. Κιττής πήρε ή δεν πήρε χρήματα από τον κ. Λίλλη, η επίθεση εναντίον του είχε και έχει σαφώς ως στόχο τη ΣΥΤΑ. Ήδη ο “Φιλελεύθερος” φώναζε πριν μερικές βδομάδες γιατί δεν δόθηκε ένα συμβόλαιο στην Ελληνική Τράπεζα – της εκκλησίας. Προσφορά υπηρεσιών δημοσιογράφων. Αυτό το σκηνικό δεν είναι άγνωστο και σε άλλες περιπτώσεις. Στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού “Hot Doc” υπάρχει μια χαρακτηριστική αναφορά – του πώς πωλήθηκε η Αγροτική Τράπεζα Ελλάδα σε αετονύχηδες, αφού πρώτα δαιμονοποιήθηκε ο επικεφαλής της που αντιστεκόταν. Και το ενδιαφέρον ήταν ότι η “Χρυσή Αυγή”, στην οποία αναφερόταν το άρθρο, βοήθησε, όπως μπορούσε, ώστε να γίνει το ξεπούλημα. Ίσως ανάλογα να κάνουν και οι δικηγόροι της. Στην ελληνική περίπτωση κατά την διάρκεια της συζήτησης για την Αγροτική Τράπεζα, ο Η. Παναγιώταρος εκ μέρους της “Χρυσής Αυγής” έθεσε ερώτηση, την οποία χρησιμοποίησε ο επικεφαλής της Τράπεζας της Ελλάδας, Γ. Προβόπουλος, για να αφήσει σκιές για τον διοικητή της Αγροτικής Τράπεζας, ο οποίος δεν αποδεχόταν τα σενάρια ξεπουλήματος της τράπεζας:

«Ιούλιος 2012… Είναι η περίοδος που η Αγροτική Τράπεζα χωρίζεται σε καλή και κακή για να ξεπουληθεί έναντι ευτελούς [ποσού] στην Τράπεζα Πειραιώς.. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ  ζητούν ..να αποκαλυφθούν οι λεπτομέρειες της συμφωνίας και να δοθούν εξηγήσεις. Ο Γιώργος Προβόπουλος [μετά από ερώτηση-πάσα του εκπροσώπου της “Χρυσής Αυγής”, δηλώνει ότι υπάρχουν καταγγελίες για εκροές κεφαλαίων, αλλά δεν αποκαλύπτει το όνομα του στελέχους] φωτογραφίζει όμως τον διοικητή της Αγροτικής, Θεόδωρο Πανταλάκη, ο οποίος αντιδρά έντονα στο ξεπούλημα της τράπεζας, καθότι είναι ο μόνος που διαθέτει στοιχεία για το πώς έγινε το stress test, για το πώς απαγορεύτηκε η ανακεφαλαιοποίηση της τράπεζας και για το πώς τελικά ευνοήθηκε η Πειραιώς. Ο Πανταλάκης καθίσταται αυτομάτως αφερέγγυος και η όποια αντίδρασή του φαντάζει πια ως προσπάθεια εξυπηρέτησης προσωπικών συμφερόντων.»

Hot. Doc. T. 36, 2013, ΣΕΛ. 34-35

Anef_Oriwn

[για να ξαναδώσουμε στην Αριστερά το ανθρωποκεντρικό της περιεχόμενο και να αποκαλύψουμε την απανθρωπιά του Καπιταλισμού]
Σάββατο 5/10/2013