Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2013

Ανάρτηση 161/2013* [έκτακτη, ετεροχρονισμένη, φιλική, Γκανταλφική, μεταναστευτική, χρονογραφική] – Κι ο παρέας ο Γκάνταλφ οικονομικός μετανάστης... (Κι ένα υστερόγραφο για τους μετανάστες γενικώς)...


{* - Σημείωση - 14/10/2013
Το πιο κάτω κείμενο γράφτηκε από την Αφεντομουτσουνάρα ΜΟΥ  εκτάκτως την Τρίτη 17 του Σεπτέμβρη, το βράδυ. Αφορμή μού έδωσε ένα τηλεφώνημα του φίλου μου του Γκάνταλφ με το οποίο μού κοινοποιούσε τα τελευταία νέα του. Δεν μπόρεσα όμως να το αναρτήσω αμέσως, ένεκα άλλων υποχρεώσεων, αλλά και προτεραιοτήτων. Έκτοτε παράμενε στα “συρτάρια” του Word μου, για να το θυμηθώ πριν μερικές μέρες όταν ο Γκάνταλφ μου έστειλε ένα email -απ’ εκεί που είναι σήμερα- με τις σκέψεις και τους προβληματισμούς του πάνω στα τρέχοντα και κυρίως αυτά που απασχολούν την Αριστερά, όπως ας πούμεν, το λεγόμενο σκάνδαλο της Δρομολαξιάς και το αναμενόμενο Προγραμματικό Συνέδριο του ΑΚΕΛ. Συνηθίζει αυτές τις  πρακτικές ο Γκάνταλφ. Παίρνει σημειώσεις και γράφει πολλά και διάφορα επί παντός επιστητού. Κάποτε μάλιστα, άμα περάσει καιρός να βρεθούμε για να τα πούμεν από κοντά και κατ’ ιδίαν, τότε μού κοινοποιεί, συνήθως με email, κάποια από τα πολιτικά του κείμενα. Επιλεγμένα αποσπάσματα από το τελευταίο πόνημα του ίσως παραθέσω σε προσεχή ανάρτηση μου }...

**********************
Αντί εισαγωγής
«Εδώ στην ξένη χώρα
[...]
Τι θα φάω τι θα πιω
τι θα στείλω στο χωριό,
οι γυναίκες είναι χύμα
καίγομαι σαν τις κοιτώ...»

***************************
Τηλεφώνημα από τον Γκάνταλφ
(Ανεργίας κι αεργίας το ανάγνωσμα)...

Χτες προς το βραδάκι με πήρε τηλέφωνο ο παρέας μου ο Γκάνταλφ. Είχε καιρό [από τις αρχές του καλοκαιριού] να βρεθούμε ή/και να μιλήσουμε και ήμουν σίγουρος ότι κάτι σημαντικό είχε να μου πει ή να μου ανακοινώσει για να με παίρνει και τηλέφωνο... Υπέθεσα ότι κάποια ιστορία ή κάποιο περιστατικό που τού έτυχε, θα μού διηγιόταν, ή κάποιες σημαντικές αποφάσεις του θα μού ανακοίνωνε... Τον τελευταίο χρόνο ήταν άνεργος όχι όμως άεργος [είχε ολοκληρωθεί το συμβόλαιο του εκεί που εργαζόταν και δεν τού το ανανέωσαν], ή υποαπασχολείτο αν τύχαινε και έβρισκε κανένα κουτσοδούλι [μικροδουλειά]. Γράφτηκε και άνεργος στο Γραφείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων [και πήρε και για 6 μήνες ανεργιακό επίδομα], αλλά στάθηκε αδύνατο να βρει ή να τού βρουν σταθερή δουλειά. Πώς τα ‘βγαζε πέρα; Έσφιξε κι άλλο το ζωνάρι, πράγμα που σημαίνει ότι έχει περιορίσει κατά πολύ όλα του τα έξοδα συμπεριλαμβανομένης και της αγοράς εφημερίδων, περιοδικών και βιβλίων. Βλέπετε ο Γκάνταλφ ήταν και παραμένει ένα πολύ διαβαστερό, αλλά και διαβασμένο [όχι όμως από παπά ή χότζια] παιδί !

{Σημείωση:
Μετά τους 6 μήνες, όταν τελειώσει η χορήγηση του ανεργιακού επιδόματος, οι άνεργοι πρέπει να πεθάνουν της πείνας! Έχεις κανένας ιδέα πώς θα ζουν; Πάντως όσοι αντέξουν και ζουν μέχρι τον επόμενο Μάη-Ιούνη θα ευεργετηθούν με το νέο επίδομα που εξάγγειλε η κυβέρνηση Αναστασιάδη και το οποίο προνοεί τη διασφάλιση ενός Εγγυημένου Ελάχιστου Εισοδήματος! Των πόσων ευρώ; Προφανώς καμιά 500ριά τον μήνα, αφού ο μισθός των 800 ευρώ που ισχύει σήμερα ως κατώτατος μισθός θεωρείται από τους νυν συγκυβερνώντες ως ψηλός}...

Ο Γκάνταλφ ψάχνει για δουλειά

Να σημειώσω ότι στην αρχή της τουριστικής περιόδου [κάπου μέσα στον Μάρτη - Απρίλη] ο Γκάνταλφ είχε ψάξει και για δουλειά [ως νυχτερινός receptionist] σε κάνα ξενοδοχείο στην περιοχή της Λάρνακας, αλλά και της Αγιάνναπας και του Πρωταρά. Άλλοι του είπανε ότι είναι overqualified [ε, τι να κάνει, να σχίσει τα διπλώματα του;] κάπου μάλιστα τού είπανε να περιμένει λίγο και θα τού προσφέρανε καλύτερη δουλειά [αγγούρκα της Χλώρακας τελικά!], ενώ στο τελευταίο ξενοδοχείο που πήγε για δουλειά, τού βάλανε όρο [για να τον προσλάβουν] να μικρύνει  [δηλ. να κατακόψει] το αλά Χο Τσι Μινχ μούσι που (εκ)τρέφει εδώ και χρόνια! [Μην γελάτε, σοβαρομιλώ!]... Αυτός όμως αγέρωχος [τον ρωμιό δεν τον σκιάζει φοβέρα καμιά, έστω κι αν πεινά!], τους είπε «no, φένκιου»(!) και την έκανε με μεγάλες δρασκελιές, κρατώντας και το μούσι του και κοιτάζοντας δεξιά κι αριστερά μην ξεπροβάλει κανένας τύπος με ψαλίδι!  [Από μέσα του, όπως μού διηγήθηκε μετά, είπε κι ένα «ασιχτιρ πουshτο-καπιταλίστες(!)» για να ποθυμάνει! Και τι μισθό νομίζετε ότι τού πρόσφεραν; 800(!) και κάτι ευρουλλάκια για έξι μέρες εργασίας, από τις 11 το βράδυ μέχρι τις 7 το πρωί! Τελικά σ’ αυτόν τον τόπο οι πιο στυγνοί εργοδότες εν οι ξενοδόχοι!]...

Ο Γκάνταλφ οικονομικός μετανάστης...

Επανέρχομαι όμως [μετά τη μακρά εισαγωγή] στο ψεσινό Γκανταλφικο τηλεφώνημα...    
Με πάσα σοβαρότητα, επισημότητα και συγκίνηση,  ΜΟΥ ανακοίνωσε ότι πάει κι αυτός για οικονομικός μετανάστης!


Τού πρόσφεραν δουλειά σε πολιτεία της βορειοδυτικής Εσπερίας... [Σοβαρά πράματα, κι όχι από καμιά εταιρεία μαϊμού, όπως αυτή που εξαπάτησε πρόσφατα κάπου 200 κύπριους ανέργους και τους έστειλε στη Γαλλία δήθεν για δουλειά]... Μεταναστεύει, λοιπόν, για λόγους οικονομικούς  και ο Γκάνταλφ... [Από παιδιά είμαστε κολλητοί, μαζί μεγαλώσαμε, κι ήθελε να το ξέρω από τους πρώτους]...
Αρκετά άντεξε, δεν πήγαινε άλλο! Έχει και τον γιο που σπουδάζει και είναι πολλά τα έξοδα. [Κι ο νεαρός, παιδί με ευαισθησίες και τα δικά του ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και προβλήματα, τον απασχολούσε αν θα συνέχιζε τις σπουδές του... Δεν ήθελε να “σκορσάρει” -να δυσκολεύει- τον Πατέρα του!]...

Πάντως το καλό του Γκάνταλφ είναι ότι δεν θα αναγκαστεί ν’ ταξιδέψει στην Εσπερία παρανόμως, με κανένα σαπιοκάραβο [όπως κάνουν χιλιάδες οικονομικοί μετανάστες και πολιτικοί πρόσφυγες] και να κινδυνεύει να πνίγει κιόλας σε θάλασσες αφιλόξενες… [Ένα τέτοιο περιστατικό συνέβη πριν μερικές βδομάδες κοντά στην Κατάνια της Σικελίας]...    



Παρ’ ολίγο και ερωτικός μετανάστης ο Γκάνταλφ

Να σημειώσω ότι τη μετανάστευση την είχε ξανασκεφτεί ο Γκάνταλφ, πριν μερικά χρόνια, αλλά τότε δεν θα το έκανε για οικονομικούς λόγους. Θα γινόταν Ερωτικός μετανάστης! Θα μετανάστευε στη Λευκορωσσία για ερωτικούς(!) λόγους, ίνα πληρωθεί και το πολλάκις ρηθέν από παθόντες «το μουννί σέρνει καράβι» [ή σε βάζει στο αεροπλάνο για άλλες χώρες – και εξωτικές αλλά και παγωμένες]... Τον είχε μαγέψει τότε μια καμπυλόγραμμη ξανθιά [μισοβαμμένη τελικά] από το Μινσκ [της χώρας των λεύκων] και σκεφτόταν να την ακολουθήσει εκεί, στα μέρη της! Μού την είχε γνωρίσει κι ΕΜΕΝΑ˙ θεογκόμενα ήταν(!) γι’ αυτό και δεν τον αδικούσα που έχασε τα μυαλά του!
Κάτι όμως μέσα του τον τραβούσε πίσω κι έτσι δεν τολμούσε να κάνει το επόμενο, το μεγάλο βήμα. Ίσως κατά βάθος να ΜΗΝ πίστευε ότι θα ‘μενε για πολύ μαζί του˙ βλέπετε η λευκορωσσίδα ήταν νεαρά και μάλιστα αρκετά χρονάκια μικρότερη του! Και τελικά άνθρακες αποδείχτηκε ο θησαυρός! Τζι’ έτσι εγλίππαρεν την ο Γκάνταλφ!
Πού πά(ει) και μπλέκει κι αυτό το πιδί! Κι αναστατώνει και τον ψυχο-συναισθηματικό του κόσμο! Πάντως τότε τού πήγαινε γάντι και ο στίχος «Τώρα που έφυγες [...] κι άφησες πίσω σου συντρίμμια...» Δεν άφησε όμως τελικά!


[Κάποια άλλη φορά θα ΣΑΣ μιλήσω και για ένα οικογενειακό μας ταξίδι με group στη Λευκορωσία -μετά συζύγου και τέκνων. Ήταν τότε που η σύζυγος βλέποντας τι έκαναν οι άντρες που είχαν ταξιδέψει μαζι μας, αλλά χωρίς συζύγους, ΔΗΛΩΣΕ πώς δεν θα με ξανάφηνε να ταξιδέψω στο εξωτερικό ΜΟΝΟΣ μου!]...

Επίλογος
Τώρα να δούμε, λοιπόν, πώς θα τα βγάλει πέρα [ο Γκάνταλφ], εκεί στην Εσπερία που θα παει! Δεν τον φοβάμαι πάντως, εγκλιματίζεται εύκολα! Αλλά τού προκύπτουν και διάφορα, συνήθως ευτράπελα. Το καλό τα φιλοσοφεί και στο τέλος τα  διακωμωδεί.
Θα φύγει όμως, κάπως εσπευσμένα [δηλ. σε λίγες μέρες] καθώς τον χρειάζονται άμεσα... Γι’ αυτό συμφωνήσαμε να οργανωθούμε για να βρεθούμε το συντομότερο και να τα πούμε κι από κοντά μετά ούζου [πάει ακόμα!] και μεζεκκλιθκιών... Να τού ευχηθώ με την ανάλογη εθιμοτυπία και καλό ταξίδι...

************************
Υστερόγραφον άσχετο όμως με τον Γκάνταλφ...

Πριν μερικούς μήνες ήμουν επίσκεψη σε μια φίλη γιατρό, όταν ήρθε εκεί ένας κοινός γνωστός μας [μηχανικός οχημάτων στο επάγγελμα] ο οποίος ήθελε ένα χαρτί για να κάνει κάποια εμβόλια που τού ζήτησαν, καθότι θα πήγαινε για δουλειά [μαζί με δύο ακόμα κύπριους] σε αφρικανική χώρα.
Βρε, βρε, πώς αλλάζουν οι καιροί και μετατρεπόμαστε κι ΕΜΕΙΣ [οι υπερόπτες κύπριοι!] με τη σειρά μας σε “ασπρούθκια”! [Το αντίστοιχο του “μαυρούθκια”, που λέμε για τους εν Κύπρω σκουρόχρωμους μετανάστες]…
Κοίτα να δεις [φίλε αναγνώστη και φιλτάτη αναγνώστρια] που έχει ο καιρός γυρίσματα! Πριν μερικές μέρες μάλιστα έμαθα πως αναμεσα σ’ αυτούς που την επάθαν [κιστάες, καλουψιήδες, πογιατζιήδες] και πήγαν στη Γαλλία για δουλειά δήθεν ήταν και κάποιοι γνωστοί μου... Πίστεψαν τον απατεώνα καλαμαρά [όχι πως εμείς δεν έχουμε δικούς μας παραπόττηες!] που τους έταξε λαγούς με πετραχήλια [τού πλήρωσαν κι ένα πόσο 650 ευρώ έκαστος], αλλά τελικά δουλειά yok! Ευδοκιμούν κι αυτοί [δυστυχώς] σε εποχές κρίσης οικονομικής και ανάγκης για δουλειά...
Όμως σε τι διαφέρουν οι 75 κύπριοι εργαζόμενοι που βρέθηκαν στο πουθενά και χωρίς χρήματα στη Γαλλία, από τους [λεγόμενους] λαθρομετανάστες που με σαπιοκάραβα ή μέσω κατεχομένων [αφού πλήρωναν κι εκείνοι τα μαλλοτζιέφαλα τους] έμπαιναν στην ευημερούσα τότε ελεύθερη Κύπρο; Επειδή έρχονταν παράνομα [χωρίς visa κι άδεια εισόδου]; Η μοίρα τους εν νεν είναι η ίδια;

Anef_Oriwn
[είμαστε όλοι μετανάστες]
Τρίτη 17/9/2013
[των κυπρίων “Αγίων” Αναστασίου και Ηρακλειδίου σήμερα –“μεγάλη” η χάρη τους και σημαδιακή μέρα˙ έπεσαν και οι πρώτες (χοντρές) ψιχάλες βροχής]...

********************************
Υστερόγραφον No. 2 - 14/10/2013

Σε συνέχεια των αναφορών που έκανα πιο πάνω για την εξαπάτηση κύπριων ανέργων από επιτήδειους [με υποσχέσεις για εξασφάλιση δουλειάς στο εξωτερικό] και τους κινδύνους που διατρέχουν για τη ζωή τους οι μετανάστες από τη Αφρική που μεταφέρονται λαθραία με σαπιοκάραβα στην Ευρώπη, να προσθέσω και τα εξής: 

-   Μετά τις υποθέσεις με τους κύπριους που στάληκαν στη Γαλλία χωρίς να έχουν εξασφαλισμένη εργασία εκεί και τις άσχημες συνθήκες εργασίας που συνάντησαν άλλοι κύπριοι που πήγαν με κυπριακή εταιρεία για δουλειά στο Ιράκ, το κακό τρίτωσε. Ελληνοκύπριος ξεγέλασε άλλους κύπριους συμπατριώτες μας και τους πήρε λεφτά για τη δήθεν διοργάνωση σεμιναρίων με σκοπό να τους στείλει στην Αλγερία ως επιστάτες. [Ε, γίνονται κι αυτά στον αγγελικά πλασμένο κυπριακό καπιταλιστικό κόσμο]...
Και να σκεφτείτε ότι μέχρι πριν ένα-δύο χρόνια κάποιοι κύπριοι χλεύαζαν παρόμοια περιστατικά που συνέβαιναν σε ξένους, τους απαξίωναν και συμπεριφερόμενοι μάλιστα ρατσιστικά απαιτούσαν την άμεση επιστροφή τους στις χώρες προέλευσης τους... Πώς αλλάζουν τελικά οι καιροί;
Να αναφέρω τι είπε χαρακτηριστικά ένας από τους κύπριους που πήγαν για δουλειά στο Ιράκ, μιλώντας στον “ΑΣΤΡΑ”: «Μιλούμε για σκλαβοπάζαρο [...]  Επικρατεί τρομοκρατία. Κινδυνεύαμε κάθε μέρα από τους Ιρακινούς. Τούτοι επαίρναν το ότι θα του βγάλουμε έξω, να πάρουμε τη δουλειά τους, απειλώντας να μας σκοτώσουν, κάθε μέρα με απειλές, εγινήκαν και επεισόδια, να μας λυντσάρουν...»

-   Η Μεσόγειος μετατρέπεται πλέον σε νεκροταφείο «ψωμολίμηδων» (που λέει και ο Χατζής) μεταναστών! Μετά το ναυάγιο κοντά στο ιταλικό νησί Λαμπεντούζα και τους με περισσότερους από 350 νεκρούς από τη Σομαλία και την Ερυθραία, τα ναυάγια σαπιοκάραβων με μετανάστες συνεχίζονται “κανονικά”... Την Παρασκευή, ακόμη μία τραγωδία σημειώθηκε ανοιχτά της Μάλτας, μόλις μία εβδομάδα μετά το ναυάγιο στη Λαμπεντούζα. Τουλάχιστον 34 μετανάστες έχασαν τη ζωή τους στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Μάλτας και Σικελίας ενώ διασώθηκαν 206 άνθρωποι. 



Και οι ιμπεριαλιστές [έτσι τους λέω] ηγέτες της Ευρώπης συνεχίζουν να “συγκινούνται” και να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα! 

Anef_Oriwn
Δευτέρα 14/10/2013 

2 σχόλια:

zep είπε...

Αξιζει να γινει μια ερευνα για το αν ο κοσμος προτιμα τον καπιταλισμο ή τον σοσιαλισμο.

Anef_Oriwn είπε...

Φίλε ZEP,

Ο Σοσιαλισμός όλο και πιο πολύ καθίσταται αναγκαιότητα για την Ανθρωπότητα. Όμως ακόμα βρίσκεται σε επίπεδο οράματος και δεν είναι εύκολο σε μια κοινωνία όπου το χρήμα και η ικανοποίηση του ΕΓΩ έχουν αναδειχτεί σε βασικές αξίες Ζωής να έχεις οράματα για το συλλογικό καλό...
Θυμάσαι που κάποτε ελέαν μας ότι εν να ‘ρτουν οι κομμουνιστές να μας πάρουν τα σπίτια, τα χωράρφκια τζιαι τες περιουσίες τζιαι να εφαρμόσουν τον Κομμουνισμό; Ε, τώρα τούτον εν να το κάμουν οι Τράπεζες! Κοίτα να δεις που επολλύναν οι φορείς υπέρ του Κομμουνισμού! Πάντως οι δημοσκοπήσεις στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες δείχνουν μια θετική προσέγγιση για τον Σοσιαλισμό, ασχέτως του τί ψηφίζει ο κόσμος στις εκλογές...