Αντί εισαγωγής:
“All the Dogs [της Δεξιάς], are One Generation”
[Γκάνταλφ]
**************************
Προλογικά:
Σ’
αυτήν την σύντομη ανάρτηση μας, θα περιοριστούμε στο να επαναλάβουμε τα «κρίσιμα
ερωτήματα» που έθεσε το “Πολίτης” στην έκδοση του περασμένου Σαββάτου
22 του μηνός σε σχέση μια περίεργη, μυστήρια(;), αλλά συνάμα και ύποπτη
διαδρομή 1 εκατομμυρίου ευρώ, Τα χρήματα καταβλήθηκαν από εταιρεία του εφοπλιστή,
φίλου και συνεργάτη τού γνωστού τοις πάσι πλέον Αντρέα Βγενόπουλου, Μιχάλη
Ζολώτα σε εταιρεία της θυγατέρας του πρώην Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας της
Κύπρου και πρώην Υπουργού Εσωτερικών [επί Προεδρίας Κληρίδη], γνωστού τότε και
ως “Μητέρα Τερέζα”], Δόκτορος
Χριστόδουλου Χριστοδούλου, δύο μόλις μήνες μετά τη λήξη της θητείας του
τελευταίου στην Κεντρική Τράπεζα.
***************************8
Κρίσιμα ερωτήματα χωρίς απάντηση:
- Ποια
ήταν η «συμβουλευτική υπηρεσία» που προσέφερε η εταιρεία Χριστοδούλου
με αμοιβή 1 εκατ. ευρώ;
- Πόσους
και ποιους υπάλληλους είχε η εταιρεία Χριστοδούλου για να αναλάβει ένα τόσο
μεγάλο project;
- Πλήρωσε
η εταιρεία Χριστοδούλου φόρο εισοδήματος, ΦΠΑ και εταιρικό φόρο για το 1 εκατ.
που εισέπραξε;
- Αφού
η εταιρεία ανήκε στη θυγατέρα του, γιατί ο κ. Χριστοδούλου εμφανίζεται ως ο
αποκλειστικός διαχειριστής του λογαριασμού της την επίμαχη περίοδο;
- Γιατί
δεν κατατέθηκαν τα αναγκαία παραστατικά που ζήτησε η τράπεζα για να καταβληθεί
η αμοιβή στην εταιρεία Χριστοδούλου;
**************************
Σημαντικές σημειώσεις:
Επίσης
να σημειώσουμε [για τους μη γνωρίζοντες] ότι ο Δρ. Χριστοδούλου, γνωστός και ως
ο “Ττοουλής που τ’ Αυκόρου” [που μια εποχή ήταν και πολυσυνταξιούχος – άραγε τι
σύνταξη παίρνει τώρα;],
- Αρθρογραφεί
μια την άλλη στις εφημερίδες, ξιφουλκώντας κατά τού “καταστροφέα” της κυπριακής
οικονομίας Δημήτρη Χριστόφια [τι έκανε ο ίδιος όταν ήταν Υπουργός Εσωτερικών
για αναβάθμιση και βελτίωση της λειτουργίας της Δημόσιας Υπηρεσίας] και
δίνοντας συμβουλές πως θα σώσουμε την κυπριακή οικονομία [ΟΛΟΙ τους όμως τα
μασούσανε τελικά!], και
- Είναι
εξ εκείνων των τύπων που βγαίνουν σε κάτι εκπομπές όπως την περιβόητη του
Λάζαρου Μαύρου στο “Ράδιο Πρώτο”
και δίνουν πρωινά μαθήματα ηθικής και πατριωτισμού. Μας κάνουν ένα είδος ΕΗΔ
[Εθνική και Ηθική Διαπαιδαγώγηση], ας πούμεν, όπως κάποτε στον Στρατό!
*************************
Εν κατακλείδι:
Τέλος
θα κλείσω επαναλαμβάνοντας [ακόμα μια φορά] δύο ρητά [δίκην ρητορικών ερωτημάτων]
που ελάλεν ο πάππους μου ο “Κομμούνας”,
[ελαφρύ να ‘ναι το χώμα που τον σκεπάζει!]:
1. «Εί(δ)ες Δεξιό, τζι’ άδρωπον»; Και,
2. «Εί(δ)ες Δεξιό που να μεν έχει για Θεόν του το χρήμα»;
2. «Εί(δ)ες Δεξιό που να μεν έχει για Θεόν του το χρήμα»;
Κι
ΟΛΟΙ αργά ή γρήγορα όσο πατριώτες και ηθοπλάστες κι αν το παίζουν, ξεμασκαρεύονται!
Anef_Oriwn
[με
ερωτήματα πολλά, αλλά χωρίς να παίρνει απαντήσεις λαλείτε αντ’ αυτών να
εισπράξουμε κι εμείς καμιά αγωγούλα;]…
Δεύτερα
[του Κατακλυσμού] 24/6/2013
[αντί να πάω να κατακλυστώ ασχολούμουν με τον Δόκτορα
Ττοουλήν!]
7 σχόλια:
Θυμάμαι, πως πριν καμπόσα χρόνια επροβλήθηκε από κάποιο κυπριακό κανάλι [νομίζω το ΡΙΚ1] ένα κυπριακό σκετς με τίτλο “Ο Ττοουλής ο Ξενοχωρίτης”, ο οποίος όλως τυχαίως καταγόταν που τ’ Αυκόρου! Λαλείτε ο σεναριογράφος να ‘κλεψε τ’ όνομα που τον άλλον Ττοουλή, αυτόν που αναφέρουμε στο κείμενο μας; Σ’ εκείνο το σκετς τον “Ττοουλήν” έπαιζε τον ο σπουδαίος παλαίμαχος ηθοποιός Κώστας Παπαμαρκίδης και ως θυμούμαι είχα γελάσει πάρα πολύ! Τώρα με τον άλλον Ττοουλή για γέλια είμαστε, ή για να κλαίνε εκείνοι που τον πιστεύανε;
Παλιόφιλε ΑΝΕΦ, ανήκει κι αυτός στη γνωστή αγωνιστική συνομοταξία Kouliacus tafrofagus!
Σύντροφε Άντρο,
Τι γύρευε ο Αρχιεπίσκοπος Νέας Ιουστινιανής, πάσης Πάφου και πασών των Εκκλησιαστικών Επιχειρήσεων Ττόμης Ββου ο Αθυρόστομος και «πέρασε το κατώφλι του ΑΚΕΛ», όπως μας πληροφόρησε πριν από λίγο στου τίτλους ειδήσεων του το ΡΙΚ1;
stelios papalangi
εν γι αυτό που έγραψε ολόκληρο πόνημα για τη λύση του κυπριακού τζαι ούτε θυμούμαι πόσες επανέλαβεν τη φράση "οι τράπεζες ΜΑΣ"
Φυσικά, μεν ξαφνιαστείτε να μας πει τζαι ο χριστόδουλος κάτι του στυλ : είναι αποπροσανατολισμός της κοινωνίας από το μέγα σκάνδαλο των τραπεζών... Ασχολούνται με ένα εκατομυριάκι τη στιγμή που οι τράπεζες εχώσαν μας με δις...
Εξού και πάντα ελάλουν - τα νούμερα έχουν σημασία, αλλά το σκάνδαλο παραμένει έστω τζι αν το νούμερο εν μιτσί ;-)
Με όλο το σεβασμό στον πάππο, αλλά αυτό μου φαίνεται πολύ υποκριτικό:
««Εί(δ)ες Δεξιό που να μεν έχει για Θεόν του το χρήμα»;»
Οι αριστεροί δηλαδή, συσπειρωμένοι πάντα στην εργατιά και την τάξη τους αγωνιζόμενοι συλλογικά για να εδραιώσουν τα συμφέροντα τους, ξεκινώντας από τα αυτονόητα, που σταματούν; Πότε το χρήμα παύει να είναι θεμιτή επιδίωξη και μετατρέπεται σε κακώς νοούμενο θεό;
Steliε Papalangi,
Σίγουρα «το σκάνδαλο παραμένει έστω τζι αν το νούμερο εν μιτσί», αλλά να ΜΗΝ διυλίζουμε και τον κώνωπα ενώ καταπίννουμε την κάμηλο! Κι έχει μεγάλη σημασία και τι ορίζουμε ως «σκάνδαλο» και ποιες είναι οι πολιτικές του πτυχές και διαστάσεις. Ας πούμεν, ΕΓΩ ΔΕΝ θεωρώ ως σκάνδαλα τις υποθέσεις με τα “τσιεκκούθκια” των τέως! Άσε που η προσωποποίηση των σκανδάλων [και η ανάγκη να βρεθούν ένοχοι και να τιμωρηθούν για να ικανοποιηθεί το “περί δικαίου λαϊκό αίσθημα”] αφήνει την ουσία στο απυρόβλητο το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα το οποίο γεννά τούτα ούλλα τα σκάνδαλα!
Strovoliotis,
Τίποτα «υποκριτικό»! Και θα τα επεξηγήσω όσο πιο απλά γίνεται:
Αν και δεν μ’ αρέσει να κάνω τον ηθικολόγο και τον ηθικοπλάστη θεωρώ ότι η Ηθική της Αριστεράς είναι κατά παρασάγγας διαφορετική από εκείνη της Δεξιάς. Σίγουρα ΟΛΟΙ λόγο πολύ κοιτάμε το συμφέρον μας, [εξ άλλου οι κοινωνίες στις οποίες ζούμε χαρακτηρίζονται από αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα], αλλά άλλο είναι να παλεύεις για το προσωπικό/ατομικό ΣΟΥ συμφέρον [συχνά πατώντας και επί πτώματα] κι άλλο να το κάνεις μέσα από συλλογικότητες και με γνώμονα το γενικότερο καλό. Κι ας μην ξεχνάμε ότι η βασική αντίφαση των καπιταλιστικών κοινωνιών η οποία γεννά και τις αντιπαλότητες και τις αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις είναι μεταξύ του κοινωνικού χαρακτήρα της εργασίας και της ιδιοποίησης του παραγόμενου πλούτου. Μπορούν να αποφευχθούν οι συγκρούσεις και οι συνέπιες τους;
Δημοσίευση σχολίου