{Επεξηγηματική σημείωση:
*
- καμιά μομφή ή χλεύη για τις
πουτάνες}...
*****************************
Σύντομη εισαγωγή:
Αναδημοσιεύουμε
σήμερα από την τελευταία έκδοση της “Δέφτερης Ανάγνωσης” [της 19ης
του Ιούνη] ένα κείμενο που αφορά τις διαπλοκές και τις εμπλοκές σ’ αυτές των
νυν (συγ)κυβερνώντων... Πλάκωσε κόσμος πολύς [και εμπλεκόμενοι και
διαπλεκόμενοι] και γίνεται το “πατείς με, πατώ σε”, πέρκι τζιαι προλάβουν όλοι!
Το
κείμενο καταπιάνεται με τρία κυρίως θέματα:
1. Τον επικείμενο διορισμό του εμπαθούς Ρικκουθκιού [πρώην “Συναγερμικού”, μετά ΕΥΡΩΚΟ-κου και τώρα Αναστασιαδικού, ως Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα,
2. Το πέταγμα στο Παρίσι του Νίκααρου με το jet Ρώσσου μεγιστάνα φίλου του Προέδρου Και
3. Τις διασυνδέσεις του δικηγορικού γραφείου του Προέδρου με τους νέους ρώσσους μετόχους της Τράπεζας Κύπρου…
1. Τον επικείμενο διορισμό του εμπαθούς Ρικκουθκιού [πρώην “Συναγερμικού”, μετά ΕΥΡΩΚΟ-κου και τώρα Αναστασιαδικού, ως Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα,
2. Το πέταγμα στο Παρίσι του Νίκααρου με το jet Ρώσσου μεγιστάνα φίλου του Προέδρου Και
3. Τις διασυνδέσεις του δικηγορικού γραφείου του Προέδρου με τους νέους ρώσσους μετόχους της Τράπεζας Κύπρου…
Πάμε
λοιπόν….
******************************
Μια κυβέρνηση
που αδυνατεί να αντιληφθεί την έννοια της διαπλοκής; (από το Ρίκκο, στο τζετ
του «ρώσου μεγιστάνα», στο δικηγορικό γραφείο «μέτοχο» στην Τράπεζα Κύπρου,
στους συμβούλους κλπ)
[“Δέφτερη
Ανάγνωση” 19-26 Ιουνίου 2013 - http://www.defterianaynosi.com/article.php?id=751]
{Οι
υπογραμμίσεις και επιχρωματώσεις είναι δικές μου}…
Η
ειδησεογραφία της περασμένης βδομάδας περιλάμβανε τρεις ειδήσεις, που σε άλλο
πλαίσιο, θα προκαλούσαν και στην επιφάνεια των ΜΜΕ το αίσθημα του σκανδάλου
διαπλοκής που πλανιέται στην κοινωνία. Αλλά, τα κυρίαρχα ΜΜΕ δεν λειτουργούν
αυτόνομα – η εστίαση είναι επιλεκτική, για συγκεκριμένα συμφέροντα. Οι τριγμοί,
όμως, διαφαίνονται ήδη. Η δημοσιοποίηση των μισθών των ειδικών
συμβούλων-δημοσιογράφων στο προεδρικό την ίδια περίοδο που η κυβέρνηση προχωρεί
σε απολύσεις γιατί «δεν υπάρχουν λεφτά», απλώς πρόσθεσε στο ήδη υπάρχον κλίμα. Το
ότι ανακοινώθηκαν και ανώνυμες προσλήψεις είναι εκφραστικό. Αυτά τα άτομα δεν
θα πρέπει να δηλώσουν, επίσης, τα ήδη υπάρχοντα συμφέροντά τους;
Υπάρχουν κοινώς αποδεκτά κριτήρια για το διορισμό στη Γενική Εισαγγελία ή αρκούν τα προεκλογικά;
Αρχικά, ήταν η διαρροή της είδησης ότι ο κ. Αναστασιάδης, μετά την ολοκλήρωση της θητείας του κ. Παπασάββα, σκόπευε να διορίσει τον Ρ. Ερωτοκρίτου, ως Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα. Το ότι ο διορισμός φαίνεται να είναι ξεκάθαρα προϊόν προεκλογικών υποσχέσεων και συναλλαγής, θεωρείται αυτονόητο – και ακόμα και αυτό το αυτονόητο είναι χαρακτηριστικό του πώς η νυν κυβέρνηση έχει εξανεμίσει οποιαδήποτε αποθέματα καλής πίστης εκ μέρους του κοινού. Θεωρείται ντε φάκτο ρουσφετολογική. Στην περίπτωση του κ. Ερωτοκρίτου, ωστόσο, τίθενται και ευρύτερα ζητήματα, που αφορούν την καταλληλότητα του ατόμου.
Η Γενική Εισαγγελία συνεργάζεται μεν με την εκάστοτε κυβέρνηση, αλλά επειδή θεωρείται νομικός εκπρόσωπος του δημοσίου, θα πρέπει να πληροί κάποια δεδομένα, έστω και απόμακρης κοινής αποδοχής. Ο κ. Ερωτοκρίτου, όμως, δεν ήταν και δεν είναι ένα άτομο, το οποίο λειτούργησε με κάποιο τρόπο σε δημόσιο αξίωμα ή σε κάποια συναινετική θέση. Υπήρξε εκπρόσωπος ακραίων θέσεων, οι οποίες, αν θεωρηθούν ως μέρος τους βιογραφικού του, είναι άξιον απορίας τί θα εκπροσωπεί. Ήταν ένα άτομο, το οποίο αποχώρησε από τον ΔΗΣΥ, βρίζοντας τον κ. Αναστασιάδη. Μετά, όταν απέτυχε να επανεκλεγεί με το ΕΥΡΩΚΟ, στράφηκε προς τη στήριξη του κ. Αναστασιάδη – με τον προφανή στόχο που βλέπουμε τώρα. Αν ο κ. Ερωτοκρίτου εννοούσε όσα έλεγε το 2004-08, δεν θα ήταν εδώ που βρίσκεται σήμερα. Και αν ένας δημόσιος λειτουργός, έχει πίσω του μια σταδιοδρομία πολιτικού, που φαίνεται να ταυτίζεται με διάφορα συμφέροντα αναλόγως συγκυρίας, πώς θα εμπιστευθεί το κοινό ένα τέτοιο άτομο ως δημόσιο λειτουργό; Υπάρχει κάπου κάποιο τεκμήριο ικανοτήτων του κ. Ερωτοκρίτου στην νομική επιστήμη ή στην αμεροληψία;
Επιπρόσθετα, ωστόσο ο κ. Ερωτοκρίτου υπήρξε δικηγόρος ιδιωτικών συμφερόντων. Μπορεί με βάση την αμφιλεγόμενη συνέπειά του να λειτουργήσει ως εκπρόσωπος του δημόσιου και όχι των ιδιωτικών συμφερόντων; Σε μια εποχή λ.χ. που τα σκάνδαλα των τραπεζών, θα έχουν και νομικές διαδικασίες - που ξεκίνησαν ήδη – σε Κύπρο, αλλά και Ελλάδα - μπορεί ο κ. Ερωτοκρίτου να είναι αμερόληπτος; Δεν θα έπρεπε το λιγότερο να δημοσιοποιήσει, όχι μόνο τα περιουσιακά του στοιχεία - και της οικογένειας εννοείται - αλλά τα συμφέροντα του δικηγορικού του γραφείου; Όταν λ.χ. έγινε η συζήτηση στη Βουλή το 2009, με τον κ. Βγενόπουλο φάνηκε να είναι πρόθυμος να διευκολύνει.
Το ότι η εικόνα, γενικά, του κ. Ερωτοκρίτου δεν πρόκειται να πείσει, ούτε για αμεροληψία, ούτε για αξιοκρατία, είναι δεδομένο. Το τί δεσμεύσεις οδηγούν σε τέτοιες κινήσεις είναι το πραγματικό ζητούμενο.
Το ρωσικό ιδιωτικό τζετ και η μη κατανόηση της έννοιας της ευθιξίας
Υπάρχουν κοινώς αποδεκτά κριτήρια για το διορισμό στη Γενική Εισαγγελία ή αρκούν τα προεκλογικά;
Αρχικά, ήταν η διαρροή της είδησης ότι ο κ. Αναστασιάδης, μετά την ολοκλήρωση της θητείας του κ. Παπασάββα, σκόπευε να διορίσει τον Ρ. Ερωτοκρίτου, ως Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα. Το ότι ο διορισμός φαίνεται να είναι ξεκάθαρα προϊόν προεκλογικών υποσχέσεων και συναλλαγής, θεωρείται αυτονόητο – και ακόμα και αυτό το αυτονόητο είναι χαρακτηριστικό του πώς η νυν κυβέρνηση έχει εξανεμίσει οποιαδήποτε αποθέματα καλής πίστης εκ μέρους του κοινού. Θεωρείται ντε φάκτο ρουσφετολογική. Στην περίπτωση του κ. Ερωτοκρίτου, ωστόσο, τίθενται και ευρύτερα ζητήματα, που αφορούν την καταλληλότητα του ατόμου.
Η Γενική Εισαγγελία συνεργάζεται μεν με την εκάστοτε κυβέρνηση, αλλά επειδή θεωρείται νομικός εκπρόσωπος του δημοσίου, θα πρέπει να πληροί κάποια δεδομένα, έστω και απόμακρης κοινής αποδοχής. Ο κ. Ερωτοκρίτου, όμως, δεν ήταν και δεν είναι ένα άτομο, το οποίο λειτούργησε με κάποιο τρόπο σε δημόσιο αξίωμα ή σε κάποια συναινετική θέση. Υπήρξε εκπρόσωπος ακραίων θέσεων, οι οποίες, αν θεωρηθούν ως μέρος τους βιογραφικού του, είναι άξιον απορίας τί θα εκπροσωπεί. Ήταν ένα άτομο, το οποίο αποχώρησε από τον ΔΗΣΥ, βρίζοντας τον κ. Αναστασιάδη. Μετά, όταν απέτυχε να επανεκλεγεί με το ΕΥΡΩΚΟ, στράφηκε προς τη στήριξη του κ. Αναστασιάδη – με τον προφανή στόχο που βλέπουμε τώρα. Αν ο κ. Ερωτοκρίτου εννοούσε όσα έλεγε το 2004-08, δεν θα ήταν εδώ που βρίσκεται σήμερα. Και αν ένας δημόσιος λειτουργός, έχει πίσω του μια σταδιοδρομία πολιτικού, που φαίνεται να ταυτίζεται με διάφορα συμφέροντα αναλόγως συγκυρίας, πώς θα εμπιστευθεί το κοινό ένα τέτοιο άτομο ως δημόσιο λειτουργό; Υπάρχει κάπου κάποιο τεκμήριο ικανοτήτων του κ. Ερωτοκρίτου στην νομική επιστήμη ή στην αμεροληψία;
Επιπρόσθετα, ωστόσο ο κ. Ερωτοκρίτου υπήρξε δικηγόρος ιδιωτικών συμφερόντων. Μπορεί με βάση την αμφιλεγόμενη συνέπειά του να λειτουργήσει ως εκπρόσωπος του δημόσιου και όχι των ιδιωτικών συμφερόντων; Σε μια εποχή λ.χ. που τα σκάνδαλα των τραπεζών, θα έχουν και νομικές διαδικασίες - που ξεκίνησαν ήδη – σε Κύπρο, αλλά και Ελλάδα - μπορεί ο κ. Ερωτοκρίτου να είναι αμερόληπτος; Δεν θα έπρεπε το λιγότερο να δημοσιοποιήσει, όχι μόνο τα περιουσιακά του στοιχεία - και της οικογένειας εννοείται - αλλά τα συμφέροντα του δικηγορικού του γραφείου; Όταν λ.χ. έγινε η συζήτηση στη Βουλή το 2009, με τον κ. Βγενόπουλο φάνηκε να είναι πρόθυμος να διευκολύνει.
Το ότι η εικόνα, γενικά, του κ. Ερωτοκρίτου δεν πρόκειται να πείσει, ούτε για αμεροληψία, ούτε για αξιοκρατία, είναι δεδομένο. Το τί δεσμεύσεις οδηγούν σε τέτοιες κινήσεις είναι το πραγματικό ζητούμενο.
Το ρωσικό ιδιωτικό τζετ και η μη κατανόηση της έννοιας της ευθιξίας
«Χθες, μετά την
επιστροφή του από τη Γαλλία, ο πρόεδρος Αναστασιάδης, λογικά όφειλε να είχε
υποβάλει την παραίτησή του. Δεν το έπραξε ούτε και αναμένεται να το πράξει.
Όπως δεν αναμένεται να γίνει κατανοητό πως, η ενέργειά του να ζητήσει και να
χρησιμοποιήσει το ιδιωτικό αεροπλάνο Ρώσου φίλου του (πελάτη του δικηγορικού
γραφείου του;) συγκρούεται ευθέως με την πολιτική υποχρέωσή του να είναι εν
παντί άμεμπτος και πλήρως υπόλογος στους πολίτες για πράξεις του. Τίθεται μέγα
θέμα ευθιξίας, που δεν μπορεί να επικαλυφθεί από τις κωμικές δικαιολογίες του
αν. Κυβ. Εκπροσώπου πως με «ευελιξία» διασφαλίστηκε η μετάβαση του Προέδρου στη
Γαλλία. Μπορεί η Κυπριακή Δημοκρατία να μην επιβαρύνθηκε, να εξοικονομήθηκαν τα
έξοδα μεταφοράς του Προέδρου και της συνοδείας του, αλλά τραυματίστηκε καίρια η
πολιτική αξιοπιστία και, προπάντων, καταρρακώθηκε η ευθιξία. Κάθε πολίτης
νομιμοποιείται να σκεφθεί πως ο Ρώσος φίλος του Προέδρου δεν παραχώρησε το
αεροσκάφος του για να συγχωρεθούν τ’ αποθαμένα του ούτε για την σωτηρία της
ψυχής του.»
[Σ. Ιακωβιδης, “Ο Ρώσος φίλος του Αναστασιάδη και η σημασία της ευθιξίας”, “Σημερινή” 15/6/2013]
Και σαν να μην έφτανε το θέμα Ερωτοκρίτου, την Πέμπτη, 13 Ιουνίου, δημοσιεύτηκε - αρχικά στη Χαραυγή - ότι ο κ. Αναστασιάδης ταξίδεψε στο Παρίσι με το τζετ το οποίο διευθέτησε Ρώσος «μεγιστάνας». Η επίσημη δικαιολογία ήταν ότι, λόγω απεργίας, δεν μπορούσε να πραγματοποιηθεί η κανονική του πτήση. Όμως, σε μια χώρα, η οποία κατηγορείται για ξέπλυμα χρήματος, ένας πρόεδρος που έχει δικηγορικό γραφείο και το οποίο έχει κατηγορηθεί για ύποπτες δοσοληψίες, να επιστρατεύει ένα ξένο ιδιώτη, και μάλιστα με παραπομπές στο κεφάλαιο, που θεωρείται «ύποπτο» από τους ευρωπαίους φίλους του προέδρου, είναι και αστείο και εκφραστικό. Ο κ. Αναστασιάδης, προφανώς, παίρνει το λάθος μήνυμα από τη φτιαχτή εικόνα, που καλλιεργούν οι του δημοσιογραφικού του επιτελείου και οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ, τώρα που θέλουν εξυπηρετήσεις. Διότι η πλειοψηφία των ΜΜΕ δεν πρόβαλε το θέμα πρωτοσέλιδα – αν και, βέβαια, στο εξωτερικό το θέμα θα επανέλθει, όταν και αν χρειαστεί. Ήταν γκάφα πολλαπλών διαστάσεων – το damage control την περιόρισε κάπως, αλλά η δυσφορία εκφράστηκε και από παλιούς φίλους. Ο Σ. Ιακωβίδης, που πριν λίγες μέρες εκμυστηρευόταν ότι θεωρούσε τη δημόσια υπηρεσία «ακελοκρατούμενη», έγραψε ένα αιχμηρό κείμενο, στο οποίο έλεγε, ουσιαστικά, ότι τέτοια θέματα οδηγούν σε παραιτήσεις σε άλλες χώρες.
http://www.sigmalive.com/simerini/columns/antistaseis/565678
Αλλά και ο κ. Πουργουρίδης ήταν σαφώς ειρωνικός, όταν υπενθύμιζε ότι μόλις ανέλαβε την προεδρία ο κ. Αναστασιάδης «απαγόρευσε επί ποινή απόλυσης τους υπουργούς του, να δέχονται δωρεάν ταξίδια και φιλοξενία από επιχειρηματίες.» Το αυτονόητο ερώτημα είναι δεδομένο: για τον ίδιο, δεν ισχύουν οι ίδιες αρχές;
Το ότι τα προβλήματα με την ελλιπή κατάθεση των περιουσιακών του στοιχείων και τη μη επεξήγηση για τα θέματα που προέκυψαν προεκλογικά με τις υποθέσεις την Makra Investements, Sobibank, αλλά και την υπεκφυγή για τα «δωράκια» των τραπεζών, φτιάχνουν μια επίπλαστη εικόνα προστασίας του κ. Αναστασιάδη από τα ΜΜΕ, αλλά αυτή η φούσκα δεν καλύπτει την εικόνα στην πραγματικότητα – ότι ο κ. Αναστασιάδης αντιμετωπίζεται καχύποπτα από το κοινό όσο αφορά στο θέμα της διαπλοκής και της σχετικής του ευαισθησίας.
Το θέμα Λούτσιου θα είναι άλλωστε το σήμα κατατεθέν.
Αν το δικηγορικό γραφείο της οικογένειας ενός προέδρου έχει συμφέροντα σε μια τράπεζα, είναι δυνατόν να μην υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων;
Σε αυτό το πλαίσιο, οι πληροφορίες που δημοσίευσε την Κυριακή ο Πολίτης, σε ένα είδος γενικής πληροφόρησης, προσθέτουν στα προβλήματα αξιοπιστίας και μη-διαπλοκής. Στο πρωτοσέλιδο της κυριακάτικης έκδοσης της εφημερίδας (16 Ιουνίου), ο τίτλος «Τράπεζα Κύπρου πασών των Ρωσιών» παρέπεμπε στο ότι, μετά το κούρεμα και την παραχώρηση μετοχών σε όσους είχαν καταθέσεις που κουρεύτηκαν, η πλειοψηφία των μετόχων μάλλον θα ανήκει σε Ρώσους. Το κείμενο δεν ήταν γραμμένο στο παλιό στυλ της κατασκευής υστερίας, που υιοθέτησε ο Πολίτης το 2011 και 2012. Οπότε, η άμεση χρήση της δημοσίευσης δεν ήταν σαφής. Ήταν, μια πρώτη μορφή πληροφόρησης για το νέο καθεστώς στην Τράπεζα Κύπρου. Ωστόσο, ήταν αξιοσημείωτο ότι και στο διαφημιστικό που απέστειλε η εφημερίδα μέσω ήμεϊλ, υπήρχε η αναφορά ότι ένα από τα δικηγορικά γραφεία που θα διαχειρίζονται τα συμφέροντα των ρώσων μετόχων - θα λειτουργεί δηλαδή ως εκπρόσωπος – μεγαλομέτοχος - στην Τράπεζα Κύπρου θα είναι το δικηγορικό γραφείο Ν. Αναστασιάδη. Σύμφωνα με τον κατάλογο της εφημερίδας θα εκπροσωπεί ένα από τους δέκα μεγαλύτερους «μετόχους» η «εκπροσώπους μετόχων». Είναι το ίδιο γραφείο, το οποίο εμπλεκόταν και στις προεκλογικές αναπάντητες ερωτήσεις, αλλά και σε υποθέσεις εκροών κεφαλαίων πριν το Γιούρογκρουπ της 15ης Μαρτίου. Και υπήρχε και η οικογενειακή διασύνδεση της διαχειρίστριας με την υπόθεση Λούτσιου. Το ότι μερικοί ήξεραν, και το ότι μερικοί απέσυραν κεφαλαία είναι πλέον δεδομένο – απλώς το ερώτημα είναι πότε θα τεθεί. Αλλά το να εμπλέκεται το δικηγορικό γραφείο, στο οποίο έχει άμεσα οικογενειακά, έστω, συμφέροντα ο πρόεδρος, στη διαδικασία συμφερόντων γύρω από την Τράπεζα Κύπρου, επιβεβαιώνει όσους έκφραζαν καχυποψία ότι η πολιτική της κυβέρνησης φαίνεται να ενδιαφέρεται περισσότερο για τα συμφέροντα των μεγαλομετόχων της Τράπεζας Κύπρου, παρά για την κοινωνία. Και αυτό φάνηκε και από τις δημοσιογραφικές φήμες για τα σχόλια των ευρωπαίων υπουργών οικονομικών στα Γιούρογκρουπ του Μάρτη, όταν αναρωτιόντουσαν ποιους εκπροσωπεί και αν έχει μόνο πλούσιους φίλους.
Με δεδομένη τη θέση που έχει, αργά ή γρήγορα ο κ. Αναστασιάδης θα πρέπει να αρχίσει να επιδεικνύει μια ευαισθησία για τη διαπλοκή γύρω από το άτομό του. Η άρνηση της πραγματικότητας δεν είναι λύση – διότι το υπόγειο μουρμουρητό εμφανίζεται και δημόσια, αργά ή γρήγορα. Αλλά, ακόμα και στην υπόγεια του μορφή, λειτουργεί από-νομιμοποιητικά. Και η εποχή είναι σαφής. Το περασμένο σαββατοκύριακο σε δύο χώρες, τη Τσεχία και τη Βουλγαρία παραιτήθηκαν δημόσιοι αξιωματούχοι -Πρωθυπουργός και νεοδιορισμένος επικεφαλής της Εθνικής Ασφάλειας αντίστοιχα- λόγω προβλημάτων διαπλοκής και σχετικών αντιδράσεων.
Και σαν να μην έφτανε το θέμα Ερωτοκρίτου, την Πέμπτη, 13 Ιουνίου, δημοσιεύτηκε - αρχικά στη Χαραυγή - ότι ο κ. Αναστασιάδης ταξίδεψε στο Παρίσι με το τζετ το οποίο διευθέτησε Ρώσος «μεγιστάνας». Η επίσημη δικαιολογία ήταν ότι, λόγω απεργίας, δεν μπορούσε να πραγματοποιηθεί η κανονική του πτήση. Όμως, σε μια χώρα, η οποία κατηγορείται για ξέπλυμα χρήματος, ένας πρόεδρος που έχει δικηγορικό γραφείο και το οποίο έχει κατηγορηθεί για ύποπτες δοσοληψίες, να επιστρατεύει ένα ξένο ιδιώτη, και μάλιστα με παραπομπές στο κεφάλαιο, που θεωρείται «ύποπτο» από τους ευρωπαίους φίλους του προέδρου, είναι και αστείο και εκφραστικό. Ο κ. Αναστασιάδης, προφανώς, παίρνει το λάθος μήνυμα από τη φτιαχτή εικόνα, που καλλιεργούν οι του δημοσιογραφικού του επιτελείου και οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ, τώρα που θέλουν εξυπηρετήσεις. Διότι η πλειοψηφία των ΜΜΕ δεν πρόβαλε το θέμα πρωτοσέλιδα – αν και, βέβαια, στο εξωτερικό το θέμα θα επανέλθει, όταν και αν χρειαστεί. Ήταν γκάφα πολλαπλών διαστάσεων – το damage control την περιόρισε κάπως, αλλά η δυσφορία εκφράστηκε και από παλιούς φίλους. Ο Σ. Ιακωβίδης, που πριν λίγες μέρες εκμυστηρευόταν ότι θεωρούσε τη δημόσια υπηρεσία «ακελοκρατούμενη», έγραψε ένα αιχμηρό κείμενο, στο οποίο έλεγε, ουσιαστικά, ότι τέτοια θέματα οδηγούν σε παραιτήσεις σε άλλες χώρες.
http://www.sigmalive.com/simerini/columns/antistaseis/565678
Αλλά και ο κ. Πουργουρίδης ήταν σαφώς ειρωνικός, όταν υπενθύμιζε ότι μόλις ανέλαβε την προεδρία ο κ. Αναστασιάδης «απαγόρευσε επί ποινή απόλυσης τους υπουργούς του, να δέχονται δωρεάν ταξίδια και φιλοξενία από επιχειρηματίες.» Το αυτονόητο ερώτημα είναι δεδομένο: για τον ίδιο, δεν ισχύουν οι ίδιες αρχές;
Το ότι τα προβλήματα με την ελλιπή κατάθεση των περιουσιακών του στοιχείων και τη μη επεξήγηση για τα θέματα που προέκυψαν προεκλογικά με τις υποθέσεις την Makra Investements, Sobibank, αλλά και την υπεκφυγή για τα «δωράκια» των τραπεζών, φτιάχνουν μια επίπλαστη εικόνα προστασίας του κ. Αναστασιάδη από τα ΜΜΕ, αλλά αυτή η φούσκα δεν καλύπτει την εικόνα στην πραγματικότητα – ότι ο κ. Αναστασιάδης αντιμετωπίζεται καχύποπτα από το κοινό όσο αφορά στο θέμα της διαπλοκής και της σχετικής του ευαισθησίας.
Το θέμα Λούτσιου θα είναι άλλωστε το σήμα κατατεθέν.
Αν το δικηγορικό γραφείο της οικογένειας ενός προέδρου έχει συμφέροντα σε μια τράπεζα, είναι δυνατόν να μην υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων;
Σε αυτό το πλαίσιο, οι πληροφορίες που δημοσίευσε την Κυριακή ο Πολίτης, σε ένα είδος γενικής πληροφόρησης, προσθέτουν στα προβλήματα αξιοπιστίας και μη-διαπλοκής. Στο πρωτοσέλιδο της κυριακάτικης έκδοσης της εφημερίδας (16 Ιουνίου), ο τίτλος «Τράπεζα Κύπρου πασών των Ρωσιών» παρέπεμπε στο ότι, μετά το κούρεμα και την παραχώρηση μετοχών σε όσους είχαν καταθέσεις που κουρεύτηκαν, η πλειοψηφία των μετόχων μάλλον θα ανήκει σε Ρώσους. Το κείμενο δεν ήταν γραμμένο στο παλιό στυλ της κατασκευής υστερίας, που υιοθέτησε ο Πολίτης το 2011 και 2012. Οπότε, η άμεση χρήση της δημοσίευσης δεν ήταν σαφής. Ήταν, μια πρώτη μορφή πληροφόρησης για το νέο καθεστώς στην Τράπεζα Κύπρου. Ωστόσο, ήταν αξιοσημείωτο ότι και στο διαφημιστικό που απέστειλε η εφημερίδα μέσω ήμεϊλ, υπήρχε η αναφορά ότι ένα από τα δικηγορικά γραφεία που θα διαχειρίζονται τα συμφέροντα των ρώσων μετόχων - θα λειτουργεί δηλαδή ως εκπρόσωπος – μεγαλομέτοχος - στην Τράπεζα Κύπρου θα είναι το δικηγορικό γραφείο Ν. Αναστασιάδη. Σύμφωνα με τον κατάλογο της εφημερίδας θα εκπροσωπεί ένα από τους δέκα μεγαλύτερους «μετόχους» η «εκπροσώπους μετόχων». Είναι το ίδιο γραφείο, το οποίο εμπλεκόταν και στις προεκλογικές αναπάντητες ερωτήσεις, αλλά και σε υποθέσεις εκροών κεφαλαίων πριν το Γιούρογκρουπ της 15ης Μαρτίου. Και υπήρχε και η οικογενειακή διασύνδεση της διαχειρίστριας με την υπόθεση Λούτσιου. Το ότι μερικοί ήξεραν, και το ότι μερικοί απέσυραν κεφαλαία είναι πλέον δεδομένο – απλώς το ερώτημα είναι πότε θα τεθεί. Αλλά το να εμπλέκεται το δικηγορικό γραφείο, στο οποίο έχει άμεσα οικογενειακά, έστω, συμφέροντα ο πρόεδρος, στη διαδικασία συμφερόντων γύρω από την Τράπεζα Κύπρου, επιβεβαιώνει όσους έκφραζαν καχυποψία ότι η πολιτική της κυβέρνησης φαίνεται να ενδιαφέρεται περισσότερο για τα συμφέροντα των μεγαλομετόχων της Τράπεζας Κύπρου, παρά για την κοινωνία. Και αυτό φάνηκε και από τις δημοσιογραφικές φήμες για τα σχόλια των ευρωπαίων υπουργών οικονομικών στα Γιούρογκρουπ του Μάρτη, όταν αναρωτιόντουσαν ποιους εκπροσωπεί και αν έχει μόνο πλούσιους φίλους.
Με δεδομένη τη θέση που έχει, αργά ή γρήγορα ο κ. Αναστασιάδης θα πρέπει να αρχίσει να επιδεικνύει μια ευαισθησία για τη διαπλοκή γύρω από το άτομό του. Η άρνηση της πραγματικότητας δεν είναι λύση – διότι το υπόγειο μουρμουρητό εμφανίζεται και δημόσια, αργά ή γρήγορα. Αλλά, ακόμα και στην υπόγεια του μορφή, λειτουργεί από-νομιμοποιητικά. Και η εποχή είναι σαφής. Το περασμένο σαββατοκύριακο σε δύο χώρες, τη Τσεχία και τη Βουλγαρία παραιτήθηκαν δημόσιοι αξιωματούχοι -Πρωθυπουργός και νεοδιορισμένος επικεφαλής της Εθνικής Ασφάλειας αντίστοιχα- λόγω προβλημάτων διαπλοκής και σχετικών αντιδράσεων.
Anef_Oriwn
[αντι-διαπλεκόμενος]
Πέμπτη 20/6/2013
1 σχόλιο:
Και οι φιλολογίες και οι παραφιλολογίες συνεχίζονται, αλλά εμείς θα τα πούμεν πιο λεπτομερώς σε προσεχείς αναρτήσεις μας…
Δημοσίευση σχολίου