Ανάρτηση 107/2013 [πολιτική, αντικαπιταλιστική, περιβαλλοντική, Παφίτικη, κριτική και εξ αναδημοσιεύσεως] – Αποσπάσματα από δύο κείμενα της “Συσπείρωσης Άτακτων” για την “ανάπτυξη” και μερικά σχόλια δικά μου…

Εισαγωγικά:

Ένα κείμενο της “Συσπείρωσης Άτακτων” για την GOLF-ική ανάπτυξη και δη για την προτιθέμενη από το Σιακόλα στην Περιοχή του παλιού Μεταλλείου της Λίμνης κοντά στην Πόλη της Χρυσοχούς [και τις επιπτώσεις της στο περιβάλλον και την κοινωνία]

που είδα για πρώτη φόρα στο Blog της Disdaimonaς και ακολούθως και στο Blog της ΕΡΑΣ με έδωσε την ιδέα να κάμω μια συσχέτιση των “δικών” μας σκοπούμενων αναπτύξεων και των λόγων που προκάλεσαν την κοινωνική εξέγερση στην Τουρκία.

Ως γνωστόν στη γείτονα χώρα έναυσμα για τα αντικυβερνητικές κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις έδωσε η πρόθεση του Δήμου της Κωνσταντινούπολης και της Κυβέρνησης Ερντογάν να κατασκευάσει εμπορικό κέντρο σε πάρκο στην Πόλη. Σίγουρα οι λόγοι της κοινωνικής αντίδρασης και εξέγερσης δεν ήταν μόνο η μπετονοποίηση του πάρκου και η εκρίζωση δέντρων. Πρώτα και κύρια ήταν/είναι οι νεοφιλελεύθερες “αναπτυξιακές” πολιτικές της τουρκικής Κυβέρνησης [ανάπτυξη και πάλι ανάπτυξη χωρίς περιορισμούς, μια πολιτική που δημιουργεί φούσκες και οξύνει κοινωνικοοικονομικές ανισότητες], όπως και ο αυταρχισμός και ο ετσιθελισμός των κυβερνώντων.

Από τα συγκεκριμένα κείμενα της “Συσπείρωσης Άτακτων” θα σταχυολογήσω 3-4 σημεία…

******************************

Αποσπάσματα από τα κείμενα της “Συσπείρωσης Άτακτων”

{Οι υπογραμμίσεις και επιχρωματώσεις είναι δικές μου}…

«Ο Ακάμας, η Λαόνα, η Πόλις Χρυσοχούς, η Λίμνη δεν είναι τίποτα άλλο παρά μερικές ακόμη ρωγμές σε αυτό το σύστημα που θεωρεί “φυσιολογική ανάπτυξη” μία αυθαίρετη καταστροφή. Ένα σύστημα που ισοπεδώνει τα αιωνόβια δέντρα και διαλύει τις φωλιές χελωνών … Ένα σύστημα που μας παίρνει τα πάντα για να μας δώσει ένα τίποτα … Ένα σύστημα που παράγει υπεραξία και πλούτη για τους λίγους και εκλεκτούς, καταστρέφοντας τις ζωές όλων μας και τις ομορφιές του τόπου μας … Αυτός είναι ο εχθρός μας …»

[…]

“1.  Τα γήπεδα γκολφ και ο τουρισμός του γκολφ αποτελούν μέρος ενός ολόκληρου «αναπτυξιακού» πακέτου, το οποίο περιλαμβάνει τεράστιες ενεργειακές και συγκοινωνιακές υποδομές (φράγματα και μονάδες αφαλάτωσης, αεροδρόμια, μαρίνες και λιμάνια, δρόμους και γέφυρες), εγκαταστάσεις μαζικού τουρισμού (υπερπολυτελείς κατοικίες, μονάδες ψυχαγωγίας, βιομηχανικά πάρκα και πολυθεματικές τουριστικές ζώνες), καθώς επίσης και εισαγόμενης μορφής γεωργία και κηπουρική (αποτελούμενη από ξενικά δέντρα, εξωτικά λουλούδια και τεράστιες εκτάσεις χορτοτάπητα).

2.  Στην καρδιά της βιομηχανίας του γκολφ βρίσκεται μια βιομηχανία εκατοντάδων εκατομμυρίων, η οποία συναποτελείται από ντόπιες εταιρείες και πολυεθνικές επιχειρήσεις. Η βιομηχανία αυτή συμπεριλαμβάνει τις εταιρείες ανάπτυξης γης, τις κατασκευαστικές κοινοπραξίες και τις οικοδομικές εργολαβίες, τις υπηρεσίες παροχής τεχνικής καθοδήγησης, τις αεροπορικές και ναυτιλιακές εταιρείες, τις αλυσίδες υπερπολυτελών ξενοδοχείων, τις εταιρείες διαφήμισης και δημοσίων σχέσεων, καθώς επίσης και τα χρηματοοικονομικά ιδρύματα και κυρίως τις τράπεζες. Στη βιομηχανία αυτή δεν έχουν καμία απολύτως θέση οι απλοί άνθρωποι ή/και οι τοπικές κοινότητες, με μόνη εξαίρεση το κατώτατο στάδιο για την παραγωγή κέρδους, το οποίο δεν είναι άλλο από την παροχή χαμηλόμισθης εργασίας, έτσι ώστε το γρανάζι της μηχανής να μπορεί να παράγει υπεραξία για τους «επενδυτές» (κοινώς τα αφεντικά). Η μετατροπή του αθλήματος του γκολφ σε ένα εμπορεύσιμο αγαθό πολυτελείας έχει οδηγήσει σε εκτεταμένη κερδοσκοπία και καταστροφικές πρακτικές, οι συνέπειες των οποίων είναι δυσβάστακτες τόσο για τις τοπικές κοινότητες, όσο και για το φυσικό περιβάλλον. Σε πολλές χώρες, τα τεράστια γήπεδα γκολφ και τα πολυτελή τουριστικά θέρετρα στην πραγματικότητα αποτελούν ένα ανεπανόρθωτο πλήγμα στην τοπική κοινωνία και την τοπική οικονομία. Αυτό το υπερπολυτελές πλέον άθλημα και η μαζική βιομηχανία που το στηρίζει θεωρούνται ως ένας από τους τουριστικούς τομείς με τον υψηλότερο κίνδυνο επενδύσεων, λόγω της ανεξέλεγκτης κερδοσκοπίας που τον χαρακτηρίζει. Το μεγαλύτερο μέρος του ξένου συναλλάγματος που παράγεται από τα γήπεδα γκολφ και τον τουρισμό του γκολφ δεν μένει στην τοπική οικονομία. Τα οφέλη που θα παραμείνουν αποκομίζονται από μερικούς μεγάλους επιχειρηματίες και τους πολιτικούς προστάτες τους, δηλαδή από την οικονομική και πολιτική ελίτ.

[…]

5.  Η βιομηχανία του γκολφ προωθεί επιθετικά ένα ελιτίστικο μοντέλο ανάπτυξης και ένα υπερπολυτελές τρόπο ζωής, φαινόμενα τα οποία όχι μόνο δεν συνδέονται με την κοινωνικό-οικονομική πραγματικότητα του τόπου μας, αλλά καταργούν τις έννοιες του ελεύθερου, ανοικτού και δημόσιου χώρου πρασίνου. Αυτό είναι περισσότερο από εμφανές όταν μιλούμε για περιοχές προστασίας της φύσης και της άγριας ζωής, όπως τα δάση και οι παραλίες μας. Η κατάργηση του ελευθεριακού και αυτόνομου τρόπου ζωής, όπως για παράδειγμα η ελεύθερη χρήση μίας δημόσιας παραλίας, αποτελεί επίσης μια μορφή εκμετάλλευσης και υποταγής στα επιχειρηματικά σχέδια των μεγάλων developers και στον πολυτελή τρόπο ζωής των πλούσιων γκολφέρ που επιβάλλουν την κερδοσκοπία και τις αυταπάτες τους σε ολόκληρο το κοινωνικό σύνολο, τόσο μέσω της υποτιθέμενης «αύξησης των θέσεων εργασίας», όσο και της φαινομενικής «απόλαυσης του αθλητικού θεάματος και του τουριστικού προϊόντος». Συνεπώς, τα γήπεδα γκολφ και ο τουρισμός του γκολφ δεν παραβιάζουν απλά τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά μας δικαιώματα, αλλά ουσιαστικά αλλοτριώνουν και καταργούν τις ελευθερίες μας.

[…]

Για όλες και όλους εμάς, τα γήπεδα γκολφ δεν είναι τίποτα άλλο παρά μόνο άλλος ένας μηχανισμός ανάπτυξης και επιβολής ενός καπιταλιστικού συστήματος παραγωγής κέρδους και απόλαυσης υπηρεσιών για τους λίγους και εκλεκτούς, εις βάρος των δικαιωμάτων και των ελευθεριών της κοινωνίας. Άλλη μία, δηλαδή, μορφή εκμετάλλευσης της εργασίας και του μόχθου μας, αλλά ταυτόχρονα και καταστροφής της άγριας φύσης και οικειοποίησης του φυσικού πλούτου μας.”

********************************

Σχόλια ΕΜΟΥ του [περιβαλλοντιστή] Ιστολόγου

Είναι προφανές ΓΙΑΤΙ κάποιοι επιμένουν στην κατασκευή του αυτοκινητόδρομου [των δεκάδων εκατομμυρίων] Πάφου –Πόλης. Θα εξυπηρετήσουν πρώτα και κύρια τις επιχειρήσεις του 80ρη πλέον Σιακόλα [με το Cyprus Limni Resort του για το όποιο πρόλαβε κι έβαλε τον θεμέλιο λίθο ο τέως Πρόεδρος Χριστόφιας – η “Χαραυγή” το χαρακτήρισε τότε ως «έργο ζωτικής σημασίας»], του Μιχαηλίδη [με το “Anassa Hotel” στον Ακάμα], του Φωτιάδη [μεγαλοϊδιοκτήτη γης στον Ακάμα], του Λεπτού [με τα δικά του ξενοδοχεία στην Πέγεια κι αλλού], του Αρχιεπισκόπου [«τούτος» εν παντού τζι’ εν τζιαι παφίτης], του Φούλλη, του μεγαλογαιοκτήμονα της Αρκάκας.

Αρκετές φορές σε συζητήσεις με Παφίτες φίλους δέχτηκα τις επικρίσεις τους γιατί τους υπέβαλλα το ερώτημα για τη [ΜΗ] αναγκαιότητα του [νέου] δρόμου Πάφου-Πόλης, υπονοώντας σαφώς ότι δεν χρειάζεται να κατασκευαστεί.   

«Εν που εν θέλετε εσείς οι Κοτσσιηνιχωρκάτες να αξιοποιήσουμε τζιαι ν’ αναπτύξουμε τζι’ εμείς τις περιουσίες μας όπως στην Αγιάνναπα, άμπα τζιαι φάμε σας τον τουρισμό», ήταν η “αποστομωτική” απάντηση τους… Δηλ. να γεμώσουν [και] τον Ακάμα και την  περιοχή της Πόλης κτίσματα και μπετόν…

{Εδώ θα κάνω μα παρένθεση για να πω ότι πριν καμιά 10ριά χρόνια, [Αύγουστο μήνα του 2004 – την χρονιά των εν Ελλάδι Ολυμπιακών Αγώνων] επισκεφτήκαμε για μια βδομάδα και με παρέα την οικογένεια του φίλου μου του Κώστα, την Δυτική Κρήτη. [Μέναμε στον Πλατανιά κοντά στα Χανιά κι είχαμε νοικιάσει ένα mini bus για τις μετακινήσεις μας. Εξαιρετική εκδρομή! Ήταν την εποχή που “οι αγελάδες ήταν παχιές”!]… Μια μέρα πήγαμε για μπάνιο στην παραλία Φαλάσαρνα [μια εξαιρετική παραλία με κρύα νερά που θύμιζε την ερημιά της Λάρας]. Κανενα κτίριο επί της παραλίας εκτός από ένα περίπτερο. [Αυτό το ‘χω δει σε [πολλές παραλίες στην Ελλάδα]… Το μοναδικό εστιατόριο [όπου κάτσαμε και για φαγητό] βρισκόταν σε απόσταση 500 τουλάχιστον μέτρων}…

Οφείλω πάντως, για “να πω και των Παφιτών το δίκιο”, ο δρόμος Πάφου-Πόλης όπως είναι σήμερα, [αυτός που περνά μέσα από τη Τσάδα και τη Γιόλου, ταλαιπωρεί τον κόσμο και σίγουρα χρειάζεται βελτίωση. Αν τύχει και οδηγείς σ’ αυτόν τον δρόμο [να παέννεις ς πούμεν στον Πύρκον της Τηλλυρκάς] και βρεθείς πίσω από φορτηγό και έχει και λίγη κίνηση ο δρόμος μπορεί να συνεχίσεις να βρίσκεσαι πίσω από το φορτηγό για χιλιόμετρα χωρίς να καταφέρεις να το προσπεράσεις.

Προσωπική μου άποψη ότι αν βελτιωθεί κι αναβαθμιστεί αυτός ο δρόμος [χωρίς να μετατραπεί σε highway], ή και αξιοποιηθεί και ο άλλος δρόμος προς την Πόλη που περνά έξω [πλέον] από την Πέγεια κι έξω από τον Κάθηκα και τη Δρούσια, ο αυτοκινητόδρομος ΔΕΝ είναι αναγκαίος. Κι ας καθυστερούν και λίγο οι “εκλεκτοί” πελάτες του Σιακόλειου Golf Park να πάνε να παίξουν το γκολφ τους… 

Πέραν τούτου προκύπτει έντονα και το ερώτημα [ασχέτως αν κάποιους δεν τους απασχολεί] για το ΠΟΎ ΕΜΕΙΣ οι Προλετάριοι [του σώματος και του πνεύματος] θα κάμνουμε έστω και πεντέξι μέρες διακοπές. [Εκτός κι αν αυτοί οι κάποιοι νομίζουν πως ΕΜΕΙΣ δεν χρειάζεται να ξεκουράσουμε τα ταλαίπωρα κορμιά και μυαλά μας]… Μήπως σε ξενοδοχεία 4 και 5 αστέρων με τα spa και τις sauna τους; Πού θα περπατήσουμε και θα χαρούμε το πράσινο, μήπως στα de lux γήπεδα γκολφ; Και πού θα κολυμπήσουμε, στις περιφραγμένες και ιδιωτικοποιημένες από τους ξενοδόχους παραλίες; [Τι να γίνει αφού όλοι έχουμε κολλήσει με τον  “ποιοτικό τουρισμό” και κυνηγάμε

τους παραλήδες τουρίστες. Κι όταν μεθαύριο λειτουργήσουν και τα καζίνα και ΜΑΣ προκύψει και ο καζινο-τουρισμό να δείτε τι ελιτιστές θα γίνουμε!]…

Πάντως αυτό το καλοκαίρι ΕΜΕΙΣ μένουμε Κύπρο! [Και να θέλαμε να πάμε κάπου αλλού, χωρίς χρήμα πώς θα κινηθούμε!]

Κι αν δεν περισσέψουν έστω και 200-300 ευρώ για να πάμε κάπως πιο πέρα [ας πούμεν μέχρι την Πάφο ya μέχρι την Πόλη της Χρυσοχούς], τότε θα περιοριστούμε για να πεταχτούμε μέχρι πιο κάτω, λόγου χάριν μέχρι της “Μακρονήσια” παραλία… [Επ’ αυτού θα επανέλθω λίαν συντόμως για να τα ψάλλω δεόντως στον Δήμο της Αγιάνναπας]… 

Πάντως τελευταία σκέφτομαι σοβαρά να πεταχτώ για κάνα σεργιάνι στα παφίτικα τα μέρη τις επόμενες μέρες…

Anef_Oriwn

[κατά των “αναπτύξεων” που καταστρέφουν το περιβάλλον και του ελιτίστικου τουρισμού]
Τετάρτη 19/6/2013