Ανάρτηση 3/2013 [έκτακτη, μακροσκελής, πολιτική, προεκλογική, Αριστερή, Τριμικλινιώτικη, ΕΡΑΣίτικη και καλεσματική] – Μια ανοικτή επιστολή του Νίκου Τριμικλινιώτη προς τους ΕΡΑΣίτες για τις προεδρικές εκλογές και σχόλια για τη συζήτηση που ακολούθησε…

Εισαγωγικά:

Φίλες και φίλοι

[αλλά και όσοι διαφωνείτε μαζί ΜΟΥ],

Αφήνω πίσω [για την ώρα] ένα κείμενο που ξεκίνησα να γράφω για το κυπριακό «θεοκρατικό κράτος» [ένα θέμα που (ξανα)βγήκε στο προσκήνιο πολύ πρόσφατα ένεκα της πρόσφατης αντιπαράθεσης του Προέδρου Χριστόφια με τον Αρχιεπισκόπο Νέας Ιουστινιανής και πάσης Πάφου, Χρυσόστομο τον Αθυρόστομο [ή άλλως “Βγάζω_τη_γλώσσα_μου_περίπατο”], για ν’ ασχοληθώ με κάτι άλλο, πιο καίριο, πιο σημαντικό, πιο σοβαρό, τρέχον και επίκαιρο, [δηλ. προεκλογικό]… 

Θα αναδημοσιεύσω από το Blog “The Trim” [το “Κούρεμα” ], του φίλου Νίκου Τριμικλινιώτη [NicosTrim], 
ένα κείμενο του με τίτλο “Ανοικτή Επιστολή στους φίλους της ΕΡΑΣ”… Σ’ αυτό ο Νίκος Τριμικλινιώτης βασικά καλεί [«κάνει έκκληση»] (σ)τους συντρόφους ΕΡΑΣίτες, όπως κάνουν δεύτερες σκέψεις, αναθεωρήσουν την απόφαση τους και «…πάρουν θέση με την μόνη ουσιαστικά δημοκρατική και προοδευτική πρόταση την ώρα τούτη της δύσκολης μάχης. Με τις δυνάμεις της Αριστεράς», δηλ. υπέρ του Μαλά!     

*************************

Προλογικά:

 

Προχωρώ λοιπόν στην αναδημοσίευση [εδώ στον Blog μου] της “Ανοικτής Επιστολής στους φίλους της ΕΡΑΣ” [του Νίκου Τριμικλινιώτη], ως συμβολή στην ενίσχυση των προσπαθειών για ενότητα και συσπείρωση «των Αριστερών όλων των αποχρώσεων», γύρω από την υποψηφιότητα Μαλά, γιατί όπως γράφει κι ένας Anonymous  [μέλος της ΕΡΑΣ όπως αυτο-προσδιορίζεται] στη συζήτηση που ακολούθησε στο “The Trim” [σχόλιο με ημερ. 4 Ιαν 2013 8:06:00 π.μ.]:  

«Ολόκληρος ο πολιτικός κόσμος (πλην του ΑΚΕΛ βέβαια), όλα τα ΜΜΕ, οι τραπεζίτες και οι εργοδότες, ο Αναστασιάδης, ο Λιλλίκας και ο Νικολάκης, ο Αβέρωφ και ο Ορφανίδης κ.ο.κ. θέτουν το ΑΚΕΛ και τον υποψήφιό του στο απ’ εδώ στρατόπεδο, ανάμεσα σε αυτούς που “καθυστερούν”, που “αναβάλουν”, που διαπνέονται από “αγκυλώσεις” και που το θεωρούν ως το μοναδικό “ανάχωμα” στην επέλαση του νεοφιλελευθερισμού και στην Κύπρο […] Το αν είναι καλός ή κακός ο συγκεκριμένος υποψήφιος της είναι ένα άλλο, ενδοαριστερό και, στην προκειμένη περίπτωση, δ ε υ τ ε ρ ε ύ ο ν ζήτημα. Αυτό που διακυβεύεται σήμερα δεν είναι απλά και μόνο το ενδεχόμενο σοβαρής εκλογικής ήττας του ΑΚΕΛ αλλά, μέσα από την ήττα του ΑΚΕΛ, και η ήττα της εργατικής τάξης στο σύνολό της - ως τάξη»…

 

Φυσικά υπάρχουν και οι ενδο-αριστερές αντίθετες απόψεις όπως αυτή τού Anonymous Ε.Π. [σχόλιο με ημερ. 4 Ιαν 2013 3:12:00 π.μ.] που λέει πως «εν μπορει να ψηφισει εναν ανθρωπο που θεωρει οτι “η κοινωνια μας δεν ειναι ετοιμη για τον γαμο των ομοφυλοφιλων” η που φοαται να τζίξει το ζητημα των νομιμων εκτρωσεων τζιαι ουτω καθεξης, ενεν τζεινος που φταιει, εν οι πολιτικες που πισω του», ή εκείνη της αγαπητής Disdaimonaς, η οποία έκαμε [κι αυτή] ειδική σχετική ανάρτηση με τίτλο “Τι 30, τι 50 τι 60...( δύο κείμενα του Ν.Τριμ )”…

Η “Επιστολή” του Νίκου προς τους ΕΡΑΣίτες [στην ουσία απευθύνεται στην πλειοψηφούσα ομάδα] ενισχύει και τις δίκες μου θετικές τοποθετήσεις πάνω στην άποψη της μειοψηφίας της ΕΡΑΣ για στήριξη του Σταύρου Μαλά και επικριτικές για την απόφαση της πλειοψηφίας [τις οποίες κατάθεσα στην ανάρτηση μου με αρ. 158/2012]...  

Από τη συζήτηση [που έλαβε χώρα στο Blog του Νίκου] θα αναδημοσιεύσω επίσης κι ένα σχόλιο [το πρώτο που κατατέθηκε εκεί] του γνωστού [για τις εμπαθείς αντιΑΚΕΛικές του θέσεις] OSR, με άκρως διαφορετικές προσεγγίσεις και τοποθετήσεις…

{Εδώ αναγκαστικά θ’ ανοίξω μιαν παρένθεση για να πω ότι παρακολουθώντας εδώ και καιρό τη γραφίδα του OSR (το ύφος και το περιεχόμενο του λόγου του), έχω διαπιστώσει ότι ο αντιΑΚΕΛισμός του δεν εδράζεται μόνο σε πολίτικους λόγους.

Τούτος ο αντιΑΚΕΛισμός δεν έγκειται και δεν βασίζεται μόνο πάνω σε μια διαφορετική (πολιτική) προσέγγιση κι εκτίμηση για το πώς αντιμετωπίζουμε (γενικώς ως διάφορες συνιστώσες της Αριστεράς) τη σημερινή καπιταλιστική κρίση και γενικότερα τον καπιταλισμό ή πώς τον πολεμούμε, ή/και πώς προκαλούμε ρωγμές στο σύστημα… Τούτο το σύστημα όμως θα καταρρεύσει ή/και θ’ αλλάξει μόνο μέσα από κάποιες μικρο-ρωγμές που θα τις επιφέρουν ατομικές ή/και περιθωριακές πράξεις κι ενέργειες διαφορών γκρουπούσκουλων; Ή κάποιων οι οποίοι διακρίνονται μεν από έναν έντονο και μαχητικό ακτιβισμό, αλλά παράλληλα κι από μια δονκιχωτική και μεσσιανική νοοτροπία παντογνώστη, ή/και από ισοπεδωτικές και υβριστικές συμπεριφορές; Ο OSR, λόγου χάριν, προφανώς θα νομίζει πως μέσα από υβριστικούς χαρακτηρισμούς κάμνει συζήτηση ή/και πείθει κόσμο για την ορθότητα των δικών του απόψεων και προσεγγίσεων}…      

Εν πάση περιπτώσει το κείμενο του Νίκου Τριμικλινιώτη έχει ως εξής…

********************

Ανοικτή Επιστολή στους φίλους της ΕΡΑΣ

[του Νίκου Τριμικλινιώτη]

{Τα bold και οι υπογραμμίσεις είναι του συγγραφέα, ενώ οι επιχρωματώσεις είναι δικές μου}…

Αγαπητοί φίλοι της ΕΡΑΣ

1.  Μπήκαμε σε άλλη φάση της ιστορίας μας: Η κρίση γεννά διάφορα – απόγνωση, υστερία, φόβο, ανασφάλεια και αβεβαιότητα. Προσφέρει το πρόσφορο έδαφος που εκμεταλλεύονται οι νεοφιλελεύθεροι Δεξιοί, οι ακροδεξιοί, οι νεοφασίστες και άλλοι λαϊκιστές για να περάσουν τα δικά τους. Ζούμε την μεγαλύτερη κρίση του καπιταλισμού από το 1930. Τίποτε δεν θα μείνει όρθιο μετά από αυτή την κρίση. Δεν ξέρω τι θα έρθει μετά. Οι νομοτέλειες διαψεύσθηκαν: όλα είναι αποτέλεσμα πάλης.

2. Υπό τις παρούσες συνθήκες είναι λανθασμένη και εξωπραγματική η θέση της πλειοψηφίας της ΕΡΑΣ, η οποία αδυνατεί να κάνει μια ορθή στοιχειώδη ανάγνωση της πολιτικής συγκυρίας στην Κύπρο σήμερα. Θεωρώ εξαιρετικά προβληματική τη θέση αυτή, στο βαθμό ασφαλώς που μπορεί μια τέτοια πρόταση να έχει απήχηση: Ιδιαίτερα στη παρούσα συγκυρία της όξυνσης της ταξικής/ κοινωνικής αντιπαράθεσης, όπου οι άλλοι υποψήφιοι είναι όλοι Δεξιοί της συντηρητικής/νεοφιλελεύθερης παράδοσης ή/και της ακροδεξιάς προσέγγισης, η πρόταση της ΕΡΑΣ για αποχή είναι ουσιαστικά πρόταση ηττοπάθειας και οδηγεί στη πολυδιάσπαση της Αριστεράς. Δεν είναι θέση μιας μάχιμης και ζωντανή προσέγγισης που να ανοίγει δρόμους, αλλά κλείνει με ανεύθυνο και επικίνδυνο τρόπο, ιδίως ανάμεσα σε κάποιους νέους που είναι απογοητευμένοι και ψάχνουν για μια Αριστερή διέξοδο. 

3. Ιδίως τώρα, την στιγμή της κορύφωσης της παρούσας εκλογικής αναμέτρησης, η όποια απόπειρα «τιμωρίας» στο ΑΚΕΛ για το Μνημόνιο ή για άλλες αδυναμίες στη διακυβέρνηση ή στην επιλογή υποψηφίου είναι άκαιρη, άστοχη και σε τελική ανάλυση επιτρέπει στη Δεξιά να θέτει τους όρους του παιγνιδιού. Η αποχή δεν είναι ούτε επαναστατική πράξη, ούτε Αριστερή προσέγγιση. Η εσωτερική κριτική ας περιμένει. Αν θέλει πραγματικά τη συσπείρωση της Αριστεράς η ΕΡΑΣ οφείλει δια της πράξης της να λειτουργήσει με τρόπο που να ενώνει και να ανοίγει δρόμους και όχι διασπαστικά και διαλυτικά. Η δε απόπειρα να εισαχθούν άκριτα μοντέλα ή σχήματα και έτοιμες φόρμουλες από την Ελλάδα κυρίως (και από αλλού) καθόλου δεν συμβάλλει στο αναγκαίο διάλογο για μια ζωντανή, μαχόμενη, πληθυντική και ριζοσπαστική Αριστερά. Η δε εισαγωγή κάκιστων παραδειγμάτων πολυδιάσπασης, πολλαπλών μονολόγων, επαναστατικών μεσσιανικών προσεγγίσεων θυμίζουν περισσότερο τα Monty Python (The Life of Brian) παρά με μια ανοικτή διεργασία διαλόγου με τα κινήματα, με τους Αριστερούς πολίτες και κυρίως τις εργατικές και καταπιεσμένες μάζες στις οποίες απευθύνεται και εν ονόματι των οποίων επαγγέλλεται μια σοσιαλιστική κοινωνία.

4.  Δεν σηκώνει «νίπτω τας χείρας μου» και παθητικά αναμένω: Από τη μια έχουμε τον υποψήφιο της Αριστεράς και από την άλλη έχουμε τους άλλους δύο αυταρχικούς τραπεζικούς συνασπισμούς, που συσπειρώνουν τις μάζες γύρω από νεοφιλελεύθερους/ακροδεξιούς και εθνικιστικούς πόλους (κι ας το παίζει τώρα «αντιμνημονιακά» ο ένας, όπως εξάλλου το παίζει η «Χρυσή Αυγή»). Οι Αριστεροί δεν έχουν πάρα να συμπαραταχθούν με το μόνο ανάχωμα που υπάρχει στην Κύπρο ανάμεσα στην νεοφιλελεύθερη επέλαση και τη ακροδεξιά ατζέντα (με ρεζέρβα τη νεοφασιστική βία και άλλων μορφών αυταρχικών «λύσεων»).

5.  Με τα πιο πάνω, κάνω έκκληση, έστω και την υστάτη, στους Αριστερούς όλων των αποχρώσεων να τοποθετηθούν  εκεί που ανήκουν, να πάρουν θέση με την μόνη ουσιαστικά δημοκρατική και προοδευτική πρόταση την ώρα τούτη, της δύσκολης μάχης. Με τις δυνάμεις της Αριστεράς.

*****************************

Και το σχόλιο του OSR [3 Ιαν 2013 11:54:00 μ.μ.]

«φίλε νίκο το γνωστό ποίημα και παραμύθι

το ακελ έχασε το τρένο και μείωσε μισθούς συντάξεις τα έδωσε όλα στους ξενοδόχους στους τραπεζίτες και τα λοιπά και τα λοιπά

το ακελ δυστυχώς θα πάθει πανωλεθρία, υπολογίζω κοντά στο 20% και το γνωρίζει γιαυτό έβαλε και τον απολιτικ άχρωμο μαλά για να μην κάψει κανένα δικό του

δεν υπάρχει καμιά απολύτως “αριστερή” επιλογή αφού ομόφωνα δώσατε 1,8 δις στην λαική και ομόφωνα μέσα σε μισή ώρα ψηφίσατε την λαίλαπα εναντίον του λαού

η ΕΡΑΣ είναι μια συμμαχία τύπου συριζα που είναι λίγο έτσι και γιουβέτσι και που βασικά ψιλοαριστερίζει λόγω κάποιων ατόμων που συμμετέχουν αλλά επί της ουσίας δεν λέει και τίποτα το ριζοσπαστικό

θεωρώ ότι θα γίνει και αυτός δορυφόρος του ακελ όπως γίνεται όποιαδήποτε άλλη “εναλλακτική” προσπάθεια των γνωστών τύπων που συμπράχθηκαν με το ακελ το καλοκαίρι του 2011 στην λεγόμενη τάχα επίθεση κατά της αριστεράς»

*************************

Σχόλια ΕΜΟΥ του Ιστολόγου:

Με τις απόψεις και τους ευσεβοποθισμούς [γιατί «ευσεβοποθισμοί» είναι παρά το «δυστυχώς» που χρησιμοποίει] του OSR για «πανωλεθρία […] του ακελ» και για ποσοστά «κοντά στο 20%», ΔΕΝ θα ασχοληθώ λεπτομερώς για την ώρα [αλλά επιφυλάσσομαι να το (δια)πράξω λίαν συντόμως]… Θεωρώ όμως ότι αυτές οι εκτιμήσεις είναι εξωπραγματικές [οι δημοσκοπήσεις του ΡΙΚ δίνουν στον Μαλά 23-24%, κάτι που με την αναγωγή ανεβαίνει στο 30% περίπου], αλλά και απολιτικές γιατί δεν αναλύουν τους πιθανούς λόγους για τυχόν μειωμένα ποσοστά για τον Μαλά [και κατ’ επέκταση και το ΑΚΕΛ]. Εξ όσων συνάγεται από τις μέχρι τώρα δημοσκοπήσεις, ένα ποσοστό από τους ψηφοφόρους του ΑΚΕΛ, είτε θα απόσχει [δεν θα πάει να ψηφίσει], ή θα ρίξει λευκό, ή μπορεί ακόμα και να ψηφίσει κάτι άλλο [ας πούμεν τον Λιλλήκα, κύρια ένεκα του φόβου για εκλογή του Αναστασιάδη. Αλλά που να ξέρουν ότι “All Dogs, One Generation”!]… Όμως για όλ’ αυτά θα μιλήσω σε νέα μου ανάρτηση «λίαν συντόμως», όπως προανήγγειλα και πιο πάνω…   

Εν τούτους θα ‘θελα να σταθώ σε κάτι [άλλο]…

Ο φίλος ο Promitheas [που προφανώς είναι οργανικά συνδεδεμένος με την ΕΡΑΣ],  σχολιάζοντας τη δική μου πρόκριση για την άποψη της μειοψηφίας της ΕΡΑΣ, έγραφε στο Blog του:  «Οποιαδήποτε στήριξη στον Μαλα από την περάν του Ακελ Αριστερά ίσως του προσφέρει κάποιες εκατοντάδες ψήφους στερεί όμως την δυνατότητα να προωθηθεί μια ταξική-αντικαπιταλιστική πολιτική».

Έχω την άποψη ότι το ζήτημα δεν είναι απλά αριθμητικό, δηλ. αν θα ψηφίσουν τον Μαλά ακόμα 200 ή 300 άτομα από την εξωκοινοβουλευτική/εξωθεσμική Αριστερά, αλλά είναι πρώτα και κύρια πολιτικό. Η αντίθεση στην υποψηφιότητα Μαλά και κατ’ επέκταση η επίκριση της [ή ακόμα και η εναντίωση σ’ αυτήν] και η ισοπεδωτική εξίσωση της με τις άλλες υποψηφιότητες [τη στιγμή που δεν υπάρχει άλλη υποψηφιότητα εξ Αριστερών], ενισχύει βασικά τις δύο άλλες κύριες [δεξιές] υποψηφιότητες…

Ή όπως γράφει κι ο Nicostrim σε σχόλιο του [ημερ. 4 Ιαν 2013 12:53:00 π.μ.]:  

«Την στιγμή της πάλης τούτης δεν υπάρχει δίλημμα για τους Αριστερούς, πρέπει να δώσουν την στήριξη του στις δυνάμεις της Αριστεράς, παρά τις όποιες ενστάσεις τους. Είναι εντελώς ανεδαφικό και ανώριμο να αναμένουμε μια “άλλη Αριστερά” - είναι σαν να περιμένουμε τη Δευτέρα Παρουσία. Αυτή την Αριστερά έχουμε. Τα περί Αριστερής ή επαναστατικής καθαρότητας δεν έχουν χώρο όταν διεξάγεται αυτή η ανήλεη πάλι, ότι και πιστεύει κάποιος για την Βουλή, τις θέσεις των κομμάτων, την κριτική για το μνημόνιο κτλ. Στο δια ταύτα: αν το ΑΚΕΛ “πάθει πανωλεθρία” […] τότε οι συνέπειες θα είναι τρομερές - το μήνυμα που θα σταλεί στους νεοφιλελεύθερους θα είναι βαράτε μέχρι να τους τσακίσουμε εντελώς. Γι’ αυτό και πρέπει να στηριχτεί η υποψηφιότητα Μαλά.»

Κι όπως λέει και ο Aceras [σε σχόλιο ημερ. 4 Ιαν 2013 2:21:00 π.μ.], ενθυμούμενος την περιδο διακυβερνησης Κληριδη:

«Τα του ΕΡΑΣ εξανακούσαμεν τα το 1993 που τζιείνους που δεν εθέλαν να ψηφίσουν τον Βασιλείου διότι ήταν δεξιός πλουτοκράτης. Αν είσιεν νόημαν θα μπορούσα να σας δώκω τζιαι ονόματα τζιαι διευθύνσεις. Ύστερα εκλαίαν για τους πυραύλους S300, για το ενιαίον αμυντικόν δόγμαν, για τα επισόδεια στην Δερύνεια με την εθνικιστικήν πολεμικήν έντασην, με τα χρηματιστήρια, με την άλωσην κάθε θεσμού τζιαι κάθε αξιοκρατίας στο κράτος»...

Anef_Oriwn

[μιλώντας για τα εσωτερικά της Αριστεράς και την υποψηφιότητα Μαλά]

Σάββατο 4/1/2013