Ανάρτηση 32/2011 [κυπριακή, ηρωομαρτυρική κι αριστερή] – Η συνέντευξη του Νουρετίν Σιεφέρογλου για τη δολοφονία των Καβάζογλου και Μισιαούλη



Προλογικά:

Θλιβερή και τραγική η σημερινή επέτειος των 46 χρόνων από τη δολοφονία [από μέλη στη τουρκοκυπριακής φασιστικής οργάνωσης ΤΜΤ] των αριστερών αγωνιστών [μελών του ΑΚΕΛ] και ηρωομαρτύρων της[ κυπριακής] ελληνοτουρκικής φιλίας] Ντερβίς Καβαζογλου και Κώστα Μισιαούλη [στις 11 τ’ Απρίλη του 1965].

Τους έστησαν ύπουλα καρτέρι/ενέδρα στον δρόμο Λευκωσίας Λάρνακας [παρά τη Λουρουτζίνα, αν δεν κάμνω λάθος] και τους δολοφόνησαν εν ψυχρώ. Ταξίδευαν για την Λάρνακα όπου θα συμμετείχαν σε [μυστική] συγκέντρωση προοδευτικών τουρκοκυπρίων, όπου θα μιλούσε ο Καβαζογλου. Ο τουρκοκύπριος αυτός φλογερός Αριστερός αγωνιστής [που ήταν τότε και μέλος της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ] αποτελούσε καρφί κι αγκάθι στα μάτια και σοβαρότατο εμπόδιο στα σχέδια των τουρκοκυπρίων εθνικιστών που στόχευαν στην διχοτόμηση της Κύπρου, γι’ αυτό έπρεπε να τον βγάλουν από τη μέση.

Πιο πολλές λεπτομέρειες για το θέμα της δολοφονίας των δύο κυπρίων Αριστερών έγραψα σε προπέρσινη σχετική ανάρτηση στο Blog μου, την με αρ. 14/2009 και τίτλο “Καβάζογλου & Μισιαούλης - Φόρος τιμής σ' αυτούς που έπεσαν για μια κοινή πατρίδα” [link: http://aneforiwn.blogspot.com/2009/04/142009.html].

Φέτος με το συγκεκριμένο θέμα έχουν ήδη ασχοληθεί και 4-5 άλλοι εκλεκτοί συν-bloggers, όπως,

- ο Μιχάλης Μιχαήλ στο “Παντός Καιρού” Blog του [τίτλος: «ΔΕΝ ΣΠΙΛΩΝΕΤΑΙ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΝΤΕΡΒΙΣ ΑΛΙ ΚΑΒΑΖΟΓΛΟΥ» - link: http://mihalismihail.blogspot.com/2011/04/blog-post_10.html].

Στο κείμενο του ο Μιχάλης ασχολείται μ’ ένα αισχρό δημοσίευμα της ΠΟΝΤΙΚΟ-φυλλάδας, όπου γίνεται προσπάθεια για διαβολή του Καβαζογλου. Πιο συγκεκριμένα το πόνημα των “Ποντικών” μιλά για ανάμειξη του Καβαζογλου στη σύλληψη του αγωνιστή της ΕΟΚΑ Ιάκωβου Πατάτσου. Τούτο όμως αποτελεί αναμάσημα περσινών εμπαθών και καθαρά αντι-τουρκοκυπριακών τοποθετήσεων του οπλολάγνου ελληναρά αρθρογράφου του “Φιλελεύθερου”, Χάρη Φεραίου. Με τα γραφόμενα του Φεραίου [αλλά και της ΠΟΝΤΙΚΟ-φυλλάδας] ασχοληθηκε και πέρσι ο Μιχάλης, δίνοντας μάλιστα τεκμηριωμένες απαντήσεις - links: http://mihalismihail.blogspot.com/2010/05/blog-post_14.html  και http://mihalismihail.blogspot.com/2010/05/blog-post.html ...

[Με τες θέσεις του σούπερ πατριώτη Χάρη Φεραίου για το κυπριακό, ίσως αξίζει το κόπο να ασχοληθούμε κάποια φορά «Τούτος», ο μέγας ελληναράς, εξόφθαλμα υποστηρίζει διχοτομική λύση με σκοπό τη διατήρηση ενός καθαρά ελληνοκυπριακού κράτους που θα έχει ως τελικό στόχο την Ένωση με την Μάμα-Πατρίδα!]...

- το Blog “Φάλιες” [τίτλος: «Καβάζογλου – Μισιαούλης. Οι δολοφονημένοι αγωνιστές της αριστεράς, της ειρήνης και της ενωμένης Κύπρου» - link: http://falies.com/2011/04/09/%ce%ba%ce%b1%ce%b2%ce%ac%ce%b6%ce%bf%ce%b3%ce%bb%ce%bf%cf%85-%ce%bc%ce%b9%cf%83%ce%b9%ce%b1%ce%bf%cf%8d%ce%bb%ce%b7%cf%82-%ce%bf%ce%b9-%ce%b4%ce%bf%ce%bb%ce%bf%cf%86%ce%bf%ce%bd%ce%b7%ce%bc%ce%ad/],

- ο “Νέος Ελληνοκύπριος” στο Blog του [τίτλος: «Η ΤΜΤ διατάσσει...» - link: http://newgreekcypriot.blogspot.com/2011/04/blog-post_09.html], τζι’

- ο Gregoris στα “Νεκατώματα” του [τίτλος: «Αδικαίωτοι αγώνες, ατιμώρητα εγκλήματα» - link: http://nekatomata.blogspot.com/2011/04/blog-post.html].

Το Blog ετούτο όμως [που διαχρονικά υποστηρίζει την Επαναπροσέγγιση και την Επανένωση του τόπου μας και ότι η Κύπρος μπορεί να αποτελέσει την κοινή επανενωμένη πατρίδα ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων] ΔΕΝ θα μπορούσε [ειδικά φέτος] να απουσιάζει από την απότιση φόρου τιμής προς τους δύο αριστερούς αγωνιστές ηρωομάρτυρες της [κυπριακής] ελληνοτουρκικής φιλίας! Και λέω ειδικά φέτος, γιατί ετούτη την χρόνια έχουμε και πάλιν [όπως το 2002-03] μαζικές και δυναμικές κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις των τουρκοκύπριων στα κατεχόμενα [εξ αφορμής κυρίως των οικονομικών μέτρων του καθεστώτος στα κατεχόμενα αλλά και των παρεμβάσεων στα “εσωτερικά” της τουρκοκυπριακής κοινότητας από την Τουρκία] που στρέφονται όμως και κατά της κατοχής. Διαδηλωτές έχουν μεταφέρει στους χώρους των εκδηλώσεων τους και κυπριακές σημαίες, ενώ μόλις πριν λίγες μέρες [στις 6 του Απρίλη] σε συγκέντρωση τους έξω από την τουρκική “Πρεσβεία” και “Βουλή” στα κατεχόμενα ακούστηκε και το σύνθημα “Στο διάολο κατοχική Τουρκία”! Με το θέμα των κινητοποιήσεων των τουρκοκυπρίων ασχολήθηκα σε 2-3 φετινές αναρτήσεις μου όπως ας πούμεν στη με αρ. 16/2011[link: http://aneforiwn.blogspot.com/2011/03/162011.html]... Όπως μάλιστα, είπε χτες ο Μεχμέτ Σεΐς, Πρόεδρος της τουρκοκυπριακής αριστερής συντεχνίας DEV IS, στην ομιλία του στο Δάλι κατά την ετήσια εκδήλωση που διοργανώνει το ΑΚΕΛ προς τιμή των Καβαζογλου και Μισιαούλη: «Στο δρόμο που άνοιξαν οι ήρωές μας, τώρα περπατούν χιλιάδες πατριώτες και σε πείσμα του φασισμού αγωνίζονται για την εργατιά και την ειρήνη».

[Οφείλω όμως να ομολογήσω πως ένας άλλος επιμέρους λόγος που μ’ έκαμε να προχωρήσω σ’ αυτήν την ανάρτηση ήταν και οι ψευδο-απειλές ενός Ανώνυμου “εθνικιού” που σε σχόλιο του σε προηγούμενη ανάρτηση ΜΟΥ, προσπάθησε να ΜΕ αποτρέψει από του να ασχοληθώ με το συγκεκριμένο θέμα “κλάνοντας” και τα εξής – link: http://aneforiwn.blogspot.com/2011/03/272011_28.html?showComment=1301659073742#c9030715359317993604 : «Γελάστου στις 11 του απρίλη να γράψεις για τους τουρκόσπορους κατασκόπους της KGB και θα γίνει το σώσε!
Ελληνοτουρκική φιλία δεν υπήρξε ποτέ!
Τουρκόσποροι προδότες υπήρχαν και υπάρχουν, όμως δεν ξέρω αν θα συνεχίσουν να υπάρχουν!»] ...

Σ’ αυτήν μου την ανάρτηση θα παραθέσω μια συνέντευξη [από την χτεσινή “Χαραυγή” – 10/4/2011, σελ. 14] του τουρκοκύπριου βετεράνου συνδικαλιστή, [στελέχους της ΠΕΟ, και φίλου, συνεργάτη και συντρόφου του Καβάζογλου], Νουρετίν Μεχμέτ Σιεφέρογλου. Στην συνέντευξη γίνεται περιγραφή του πολιτικού κλίματος εκείνης της εποχής και παρατίθενται και μερικά πολύ σημαντικά στοιχεία σχετικά με τη δολοφονία των δύο ηρωομαρτύρων [όπως ας πούμε για τη δολοφονία τού Καβαζογλου ξοδεύτηκε μισό εκατομμύριο λίρες].

Επίσης θα ‘θελα να αναφέρω ότι η [παιδίατρος] Στέλλα Μισιαούλη, κόρη του Κώστα Μισιαούλη [και βουλευτίνα του ΑΚΕΛ στην Επαρχία Λευκωσίας και ξανά υποψήφια στες επικείμενες εκλογές] σε άρθρο της στη σημερινή “Χαραυγή” [στη σελ. 10] λέει και τα εξής πολύ σημαντικά:

“Τέτοιες μέρες κάθε χρόνο, η σκέψη τρέχει στο γιατί… Γιατί τους σκότωσαν; Γιατί μας ανάγκασαν να ζήσουμε ορφανές από πατέρα σε πολύ τρυφερή ηλικία; Μήπως είναι αδίκημα να είσαι Αριστερός; Μήπως είναι στίγμα να θέλεις την ειρήνη και τη φιλία των λαών; Φυσικά και όχι. Έγκλημα είναι να είσαι σωβινιστής, να διακατέχεσαι με εθνικιστικό πάθος που έχουν ως αποτέλεσμα ψυχρές δολοφονίες, εγκλήματα, πραξικοπήματα. Με μεγάλη λύπη βλέπουμε ότι και σήμερα ακόμα, εγκληματικές ενέργειες αντιδραστικών, φασιστικών ομάδων αντιμετωπίζονται από την αντιπολίτευση ως «δημοκρατικό δικαίωμα έκφρασης της αντίθετης άποψης»! Μα είναι δυνατό ορισμένοι να τους ενθαρρύνουν αντί να τους καταδικάζουν; Τόσο κοντή είναι η μνήμη των ανθρώπων στις δολοφονίες των μασκοφόρων του Γρίβα το ‘55-‘59, του ‘63 Τουρκοκυπρίων δημοσιογράφων και του ‘65 των Καβάζογλου και Μισιαούλη; Ξεχνιέται το αποκορύφωμα του εθνικισμού και σωβινισμού τους, που προσχεδιάστηκε από το ΝΑΤΟ και εκτελέστηκε από τη Χούντα και την ΕΟΚΑ Β΄, το πραξικόπημα στην Κύπρο; Είναι δυνατό να έχουν ξεχάσει τους πραξικοπηματίες που δολοφονούσαν εν ψυχρώ τους συμπολίτες τους με τη δικαιολογία ότι ήταν Αριστεροί, δημοκράτες ή σοσιαλιστές και υπερασπίζονταν τον Μακάριο; Αν αυτοί ξεχνούν, εμείς έχουμε μνήμη. Γι’ αυτό και δεν θα πάψουμε ποτέ να τιμούμε αυτούς τους ανθρώπους, που έδωσαν το πολυτιμότερο αγαθό που είχαν, τη ζωή τους.”

******************************
Και πάμε στο ψητό - στην συνέντευξη του Νουρετίν Σιεφέρογλου:

«Γνωρίζουμε του δολοφόνους»
«Μας εξόργισε και μας πείσμωσε η δολοφονία των Καβαζογλου – Μισιαούλη»
[Συνέντευξη του Νουρεντίν Μεχμέτ Σιεφέρογλου στον Κώστα Μηλικούρη – “Χαραυγή” 10/4/2011, σελ. 14]
[Οι επιχρωματώσεις και υπογραμμίσεις είναι δικές μου]

Ο Νουρετίν Μεχμέτ Σεφέρογλου είναι σήμερα 78 ετών, κατάγεται από το Δάλι - Ποταμιά και τη δεκαετία του ’50 ως στέλεχος της ΠΕΟ ανέπτυξε έντονη δράση μαζί με τον Ντερβίς Αλί Καβάζογλου και άλλους συντρόφους Τουρκοκύπριους για να γίνει πράξη το κοινό όραμα της κοινής πατρίδας, της συνεργασίας Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, της βελτίωσης των συνθηκών όλων των Κύπριων εργαζομένων.

Σε μια από τις πρωτομαγιάτικες πορείες της εποχής εκείνης, όπως μας περιγράφει, «είχαμε το θάρρος να παρελάσουμε με τις τουρκικές και τις ελληνικές σημαίες». Αυτό, οι εχθροί της Κύπρου ποτέ δεν μας το συγχώρησαν», τονίζει σημειώνοντας ότι έτσι άρχισαν οι διώξεις και απειλές κατά της ζωής των Τουρκοκυπρίων που δραστηριοποιούντο στην ΠΕΟ.
Ύστερα και από προτροπές άλλων συναγωνιστών στη Συντεχνία και εφόσον οι απειλές και δολοφονίες Τουρκοκύπριων στελεχών της ΠΕΟ μπήκαν στην ημερήσια διάταξη εκείνων που σχεδίαζαν την καταστροφή της Κύπρου, ο Ν. Μ. Σεφέρογλου, όπως και πολλοί άλλοι Τ/κ, υποχρεώθηκε το 1958 να μεταναστεύσει στη Μ. Βρετανία με την οικογένειά του για να σωθεί.
«Ήμασταν καμιά τριανταριά Τ/κ στελέχη στην ΠΕΟ τότε», λέει ο Νουρετίν διευκρινίζοντας ότι άλλοι μετανάστευσαν στη Μ. Βρετανία, άλλοι στις ΗΠΑ, άλλοι στην Αυστραλία και αλλού.

Στη φυλακή με τον Καβάζογλου
Ο Νουρετίν γνώρισε τον Καβάζογλου το 1955. Λίγες μέρες μετά τη γνωριμία τους οι δύο Τουρκοκύπριοι φυλακίστηκαν από τους Άγγλους αποικιοκράτες. Ήταν η εποχή που η ηγεσία της ΠΕΟ και του ΑΚΕΛ κηρύχθηκαν εκτός νόμου και φυλακίστηκαν.
«Ο Καβάζογλου κατάγεται από την Περιστερωνοπηγή της Αμμοχώστου. Ήταν επιπλοποιός. Ήταν αντιιμπεριαλιστής», μας λέει και συνεχίζει: «Παρόλο που ο Καβάζογλου δεν πήγε γυμνάσιο, διάβαζε ελληνικά και τούρκικα. Οτιδήποτε προοδευτικό έντυπο έπεφτε στα χέρια του το διάβαζε. Μαζί κάναμε διανομή από χέρι σε χέρι φυλλάδια και άλλα έντυπα σε όλη την Κύπρο».

Για τη δράση τους, Νουρετίν και Καβάζογλου, οδηγήθηκαν στη φυλακή μαζί, όπου έμειναν εκεί για 28 μέρες. Στη συνέχεια αποφυλακίστηκαν με όρους να εμφανίζονται κάθε μέρα στον αστυνομικό σταθμό της περιοχής Δαλιού όπου έμεναν και να περιορίζονται στο σπίτι μετά τις 6.00 το απόγευμα.
Αυτό δεν ήταν αρκετό για να εμποδίσει τη δράση των δύο Τουρκοκύπριων συντρόφων, οι οποίοι με κίνδυνο τη ζωή τους συνέχιζαν να διανέμουν φυλλάδια και να επισκέπτονται άλλους προοδευτικούς συμπατριώτες μας.
«Ούτε αυτό το χώνεψαν οι εχθροί της Κύπρου», μας λέει ο Νουρετίν προσθέτοντας ότι αφού έτσι δεν μπορούσαν να τους σταματήσουν «πήρα, το πιστόλι» δηλαδή άρχισαν τις δολοφονίες.

Περιγράφοντας το χαρακτήρα του Καβάζογλου ο Νουρετίν μάς λέει: «Ήταν έντιμος. Δεν τον άκουσα ποτέ μου να περιαυτολογεί. Όταν βρισκόμασταν πάντα μιλούσαμε για το πώς θα γλιτώσουμε τον τόπο μας». Αυτό το σκοπό εξυπηρετούσε και εφημερίδα που άρχισαν να εκδίδουν και να διανέμουν στην τουρκοκυπριακή κοινότητα. Η εφημερίδα αυτή έκλεισε μαζί με άλλα έντυπα που έκδιδε το ΑΚΕΛ όταν οι αποικιοκράτες προχώρησαν στην απαγόρευσή τους.

Το άκουσα από το ραδιόφωνο
Από το 1958 μέχρι το 1965 ο Νουρετίν βρέθηκε στη Βρετανία όπου συνέχισε τη δράση του διανέμοντας ενημερωτικό υλικό του ΑΚΕΛ στην κυπριακή παροικία. Όπως μας περιγράφει, στις 11 Απριλίου 1965, όταν δολοφονήθηκαν οι Καβάζογλου και Μισιαούλης, ο ίδιος το άκουσε από το βρετανικό ραδιόφωνο. Το διάβασε επίσης και στην εφημερίδα Daily Worker (αργότερα η εφημερίδα αυτή μετονομάστηκε σε Daily Star).
Στο άκουσμα της δολοφονίας «τρομοκρατηθήκαμε, γιατί σκότωσαν ένα γνωστό μας άνθρωπο. Ένα φίλο με τον οποίο τρώγαμε και πίναμε μαζί. Μαζί κουβεντιάζαμε τα προβλήματά μας. Τίποτα άλλο δεν συζητούσαμε όταν βρισκόμασταν», μας λέει ο Νουρετίν σημειώνοντας ότι η δολοφονία των Καβάζογλου και Μισιαούλη τρομοκράτησε και τις οικογένειες των Τουρκοκυπρίων που βρίσκονταν στη Βρετανία. «Έτσι νιώσαμε. Αλλά τούτο δεν μας εμπόδισε. Θυμώσαμε και πεισμώσαμε ακούγοντας για τη δολοφονία». H παροικία στο άκουσμα της δολοφονίας απέδωσε την αποτρόπαια πράξη στον ιμπεριαλισμό, μάς λέει ο Νουρετίν προσθέτοντας ότι αμέσως οργανώθηκαν συγκεντρώσεις στις οποίες καταδικαζόταν το έγκλημα και οι ομιλητές υπογράμμιζαν την ανάγκη συνέχισης του αγώνα υπέρ της ελληνοτουρκικής φιλίας.

Η συνάντηση με τον “Ππάπη”
Ένα μήνα περίπου μετά τη δολοφονία των Καβάζογλου και Μισιαούλη ο τότε Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ, Εζεκίας Παπαϊωάννου, μετέβη στο Λονδίνο όπου είχε συνάντηση με τον Νουρετίν Σεφέρογλου.
Ο Νουρετίν μάς περιγράφει τη συνάντηση. «Καθίσαμε και μου πρόσφερε να πιούμε ουίσκι. Ποτέ δεν πίνω μέρα και να βγω έξω. Προπαντός μπροστά σας του είπα. Χότζα μου θέλω να πιούμε ένα ποτό μαζί. Έτσι με έλεγε ο “Ππάπης” δηλαδή “δάσκαλο”. Αφού έβαλε από ένα ποτήρι ποτό μπροστά μας, καθίσαμε για 20 λεπτά αμίλητοι ο ένας μπροστά στον άλλο. Αφού πέρασαν τα 20 λεπτά τού είπα: Εξηγηθήκαμε έτσι; Θέλεις να πάω στην Κύπρο στη θέση του Καβάζογλου. Πώς το κατάλαβες, μου είπε. Δεν ήρθες για να με πάρεις κάπου για διασκέδαση, του είπα. Γέλασε με την απάντησή μου ο “Ππάπης”, ο οποίος ήταν πολύ στενοχωρημένος από τη δολοφονία. Ήταν πολύ καλός σύντροφος ο Καβάζογλου, αλλά μέσα στον ενθουσιασμό του πήγε και έπεσε στα χέρια τους, είπε ο Παπαϊωάννου. Δεν μας έλεγε πού θα πήγαινε, πρόσθεσε με στενοχώρια ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ».

Έτσι, πριν ακόμα στεγνώσει το αίμα των Καβάζογλου και Μισιαούλη, ο Νουρετίν με τη σύζυγό του επέστρεψαν στην Κύπρο όπου παρέμεινε μέχρι το 1968.

Όταν επέστρεψε στην Κύπρο ο Νουρετίν άρχισε επαφές με τους λίγους Τουρκοκύπριους προοδευτικούς που είχαν μείνει στην Κύπρο με στόχο όπως λέει «να δούμε πώς ανασυντάσσουμε τις δυνάμεις μας». Οργάνωναν το μνημόσυνο του Καβάζογλου στο Δάλι και άρχισαν να συζητούν μεταξύ τους πώς πρέπει να δράσουν συνεχίζοντας το έργο που άφησε πίσω του ο Ντερβίς Αλί Καβάζογλου.

Αισιόδοξα μηνύματα
Αναφερόμενος στα μηνύματα που εξακολουθούν να στέλλουν με τη θυσία τους οι Καβάζογλου και Μισιαούλης, ο Νουρετίν Σεφέρογλου εμφανίζεται αισιόδοξος.
«Δεν είναι μόνο αυτούς που μας σκότωσαν. Παγκυπρίως οι εχθροί της Κύπρου σκότωσαν καμιά δεκαπενταριά, ίσως και περισσότερους. Εμείς τους θεωρούμε όλους ηρωομάρτυρες», τονίζει.
Δυστυχώς, σημειώνει, σήμερα οι Ελληνοκύπριοι δεν γνωρίζουν έστω και λίγα τουρκικά. Έστω λίγα λόγια να πει κάποιος στη γλώσσα του άλλου αυτό θα βοηθήσει στο να δημιουργηθούν καλύτερες ανθρώπινες σχέσεις, εκτιμά ο Νουρετίν, ο οποίος όμως εμφανίζεται αισιόδοξος βλέποντας νέους σε ελληνοκυπριακά σχολεία να διδάσκονται την τουρκική και να επιθυμούν να δουν από κοντά κοινότητες όπως η Ποταμιά και το Δάλι όπου διατηρείται η κοινή συμβίωση και συνεργασία μεταξύ των δύο κοινοτήτων. Η θυσία των ηρωομαρτύρων της ελληνοτουρκικής φιλίας σήμερα στέλλει μήνυμα αισιοδοξίας και επιμονής να συνεχίσουμε τον αγώνα μας, τονίζει ο Νουρετίν Σεφέρογλου.

Δολοφόνος του Καβάζογλου πήρε £3.000
«Γνωρίζουμε ποιοι δολοφόνησαν τον Καβάζογλου και τον Μισιαούλη» μάς είπε ο Τουρκοκύπριος βετεράνο συνδικαλιστής Νουρετίν Μεχμέτ Σεφέρογλου αποκαλύπτοντας ότι το έγκλημα σχεδιάστηκε από τις μυστικές υπηρεσίες των βρετανικών βάσεων. «Δεν τους συνέφερε να είμαστε ενωμένοι», προσθέτει.
Μάλιστα επικαλούμενος πληροφορίες που διέρρευσαν την εποχή εκείνη, τόνισε ότι για τη δολοφονία του Καβάζογλου ξοδεύτηκε μισό εκατομμύριο λίρες.

Ο Νουρετίν μάς αποκάλυψε ακόμα ότι ένας από τους δολοφόνους πήρε £3.000 μαζί με τη δέσμευση πως αν πάθαινε τίποτα ο ίδιος θα αναλάμβαναν τα έξοδα της οικογένειας και των παιδιών του για όλη την υπόλοιπη ζωή τους.
Μάλιστα όπως μας περιγράφει, το παιδί του δολοφόνου εμφανίστηκε σε συγκέντρωση της παροικίας στο Λονδίνο και δήλωσε ότι ο ίδιος σέβεται και τιμά τη θυσία των ηρωομαρτύρων της ελληνοτουρκικής θυσίας Καβάζογλου και Μισιαούλη. «Εάν τον πιστέψαμε αυτό είναι άλλη ιστορία», λέει ο Νουρετίν προσθέτοντας πως όταν ρωτήσουν τον γιο του δολοφόνου ποιος είναι, «αυτός λέει πως είναι ο εγγονός του τάδε και όχι ο γιος του τάδε». Και αυτό όπως λέει, «ίσως επειδή αισθάνεται ντροπή για την πράξη του πατέρα του».

**************************
Σημειώσεις και σχόλια ΕΜΟΥ του Ιστολόγου:

1. Χτες πραγματοποιήθηκαν από το ΑΚΕΛ και οι καθιερωμένες ετήσιες εκδηλώσεις προς τιμή των δυο ηρωομαρτύρων [στο κοιμητήριο “Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης” στη Λευκωσία όπου είναι θαμμένος ο Κώστας Μισιαούλης και στο Δάλι, όπου έμενε ένα διάστημα ο Ντερβίς Καβαζογλου και είναι θαμμένος – στο τουρκικό κοιμητήριο. Ιδιαίτερα μαζική ήταν φέτος η εκδήλωση στο Δάλι, με τον Πρόεδρο έντονα φορτισμένο συναισθηματικά να καταφέρεται κατα των επικριτών του [αλλά γι’ αυτό ίσως ασχοληθούμε σε άλλη μας ανάρτηση].

2. Με την ευκαιρία αυτή θέλω να σημειώσω ακόμα δύο επαναπροσεγγιστικές εκδηλώσεις που έγιναν χτες σ’ άλλα μέρη της Κύπρου: Πιο συγκεκριμένα,

- Ο δήμαρχος Αθηένου και ο κοινοτάρχης της Λουρουτζίνας συνδιοργάνωσαν δικοινοτική εκδήλωση υπό τη μορφή picnic. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε κοντά στην εκκλησία της Αγίας Μαρίνας, που βρίσκεται μεταξύ των χωριών Αθηένου και Λουρουτζίνα, εντός της γραμμής κατάπαυσης του πυρός. Σ’ αυτήν πήραν μέρος κάπου 200 τουρκοκύπριοι και μόνο 30 ελληνοκύπριοι! Προφανώς απουσίαζε η Αριστερά! Τι ήθελαν κι αυτοί να οργανώσουν τέτοια εκδήλωση τέτοια μέρα που μόλις μερικά χιλιόμετρα πιο κάτω [στο Δάλι] πραγματοποιούταν η εκδήλωση για τους Καβαζογλου και Μισιαούλη. [Παρεμπιπτόντως κι εξ όσων γνωρίζω ο Δήμαρχος Αθηένου είναι της ΕΔΕΚ!] Και διερωτούμαι κατα πόσο αυτή η εκδήλωση [μια και η Αθηένου και ιδιαίτερα η Λουρουτζίνα είναι τόσο κοντά στο Δάλι] δεν θα μπορούσε να συνδυαστεί με την εκδήλωση προς τιμή του Καβαζογλου στο Δάλι; Δεν μπορούσαν, ας πούμεν οι Αθηενίτες τζιαι οι Λουρουτζιάτες να λάβουν πρώτα μέρος στην τιμητική εκδήλωση για τον αγωνιστή της ελληνοτουρκικής φιλίας Ντερβίς Καβάζογλου;

- Δικοινοτική εκδήλωση έγινε και στον Πύρκον της Τυλληρκάς, όπου παρευρέθηκε και μίλησε ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος Στέφανος Στεφάνου [και θέλω να πιστεύω ότι στον χαιρετισμό του αναφέρθηκε και στην θυσία των Καβαζογλου και Μισιαούλη]. Η εκδήλωση ήταν αφιερωμένη [όπως κατάλαβα] στο άνοιγμα του Οδοφράγματος του Λιμνίτη [που έχει διευκολύνει σε μεγάλο βαθμό τη διακίνηση των κατοίκων τυ Πύρκου κυρίως από και προς στην Λευκωσία]. Θυμάστε που κάποιοι “πίκριες” ελαλούσαν ότι το Οδόφραγμα δεν θ’ άνοιγε ποτέ; Στην εκδήλωση συμμετείχαν κάτοικοι των κοινοτήτων της περιοχής ελληνοκύπριοι [από την περιοχή του Πύργου] και τουρκοκύπριοι [που διαμένουν σε κατεχόμενα χωριά της περιοχής]. Στο συναπάντημα ελληνοκύπριοι και τουρκοκυπρίων στον Πύρκο παρουσιάστηκε και καλλιτεχνικό πρόγραμμα με ελληνοκυπριακά και τουρκοκυπριακά συγκροτήματα κι εξ όσων γνωρίζω θα λάμβανε μέρος και η Δικοινοτική Χορωδία.

Για τον πρόλογο,
το copy-paste,
και στα σχόλια,
Anef_Oriwn

Δευτέρα 11/4/2011