Τετάρτη 13 Απριλίου 2011

Ανάρτηση 33/2011 [σύντομη, διερωτηματική και οικονομικής φύσεως] – Μερικές απορίες και ερωτήματα ΜΟΥ περί των οικονομικών και της «ανάπτυξης»...

Καλοί και σεβαστοί ΜΟΥ αναγνώστες,
Shαιρετούμεν(τε)!

Τελευταία έχουμε κατακλυστεί από ένα τσουνάμι δηλώσεων οικονομικο-φιλολογικής φύσεως. Ακούω συνεχώς κουβέντες και βλέπω [και ψιλοδιαβάζω] κείμενα επί των οικονομικών, τόσο από δαήμονες στο θέμα, όσο και από άλλους που το παίζουν ως τέτοιοι. Ας πούμεν από τον Αθανάση τον Ορφανίδη, τον Νικόλα “Γεωργίου” [όχι τον πρώην ποδοσφαιριστή της “Ομόνοιας” – link: http://newgreekcypriot.blogspot.com/2011/04/blog-post_12.html], τον Αβέρωφ “Παπαδόπουλο”, τον πολυ-συνταξιούχο [των 150 χιλιάδων ευρώ ετησίως!] Χριστόδουλο Χριστοδούλου και από άλλους οικονομολόγους-διάνοιες που παρεπιδημούν στην ΕΔΕΚ και το ΕΥΡΩΚΟ.
«Τούτοι» ούλλοι μιλάνε συνεχώς [τζιαι λαλούν τζιαι ψάλλουν ΜΑΣ],
- για τα «μαύρα χάλια» της κυπριακής [καπιταλιστικής] οικονομίας, ή/και
- για το ότι τα πράματα θα γίνουν χειρότερα, και
- ότι πρέπει να ληφθούν άμεσα και δραστικά μέτρα για να εξέλθουμε από την κρίση, ή/και για να προλάβουμε τα χειρότερα...
[Μόνο τι λέει ή τι υποστηρίζει ο νομπελίστας ο Πισσαρίδης, εν εκατάλαβα ακόμα].

Τα μέτρα που εισηγούνται [για να ξεπεράσουμε, λέμεν τώρα, την κρίση] έχουν να κάμουν βασικά [για να μην πω αποκλειστικά] με περικοπές σε μισθούς, συντάξεις, ωφελήματα και επιδόματα στον δημόσιο και ημιδημόσιο τομέα με στόχο τον περιορισμό του δημόσιου χρέους. Έτσι λένε θα περιοριστούν τα έξοδα και θα μείνουν και λεφτά για να υποβοηθηθεί η ανάπτυξη και κατ’ επέκταση να ανοιχτούν νέες θέσεις εργασίας και να δουλεύει ο κόσμος.

Όλ’ αυτά όμως εμένα μου δημιουργούν μια σειρά από απορίες και ερωτήματα. Ιδιαιτέρως μάλιστα όταν αυτοί οι ειδικοί [κι ανειδίκευτοι] χρησιμοποιούν και μια γλώσσα δυσνόητη ως επίσης και κάποιους όρους που οφείλω να πω ότι δυσκολεύομαι να αντιληφτώ τη σημασία τους, ή τι ακριβώς εννοούν μ’ αυτούς. [Λαλείτε για τούτο να φταίει μόνο το γεγονός ότι είμαι αχάπαρος περί των οικονομικών ή/και το ότι διατηρώ ακόμα στα έγκατα του εγκεφάλου μου θέσεις παλαιο-κομμουνιστικές που έχουν να κάμουν με την κοινωνικοοικονομική ισότητα;]...

Επειδή όμως μ’ αρέσει να μαθαίνω και να εμπλουτίζω τις γνώσεις μου έστω και πάνω σε ζητήματα της αντιπάλου ιδεολογίας [έναν αντίπαλο σου για να τον αντιμετωπίσεις πρέπει πρώτα να τον μελετήσεις], θα παρακαλέσω όσους σκαμπάζουν κατιτίς παραπάνω από ‘ΜΕΝΑ, να ΜΟΥ δώσουν [έστω και δανεικά] τα φώτα τους. [Γηράσκω αεί διδασκόμενος, όπως έλεγαν και οι αρχαίοι Υμών πρόγονοι].

Θα παρακαλούσα ιδιαιτέρως [αν έχουν χρόνο και διάθεση]
- τον αγαπητό φίλο Strovolioti, ή
- τον blogger, τον επονομαζόμενο  “Αντιπολιτευόμενο” [τακτικό σχολιογράφο στο Blog του Strovolioti],
- ή τον τακτικό επισκέπτη του δικού μου Blog, τον ονόματι Κοκούιν [ένα συμπαθέστατο πλην εμπαθέστατο πλάσμα που εφορμά από την “αριστερή” πτέρυγα του “Συναγερμού”],
να με διαφωτίσουν περί των οικονομικών, αλλά πέρκι τζι’ εν με στρα(β)ώσουν!

************************
Πάμε λοιπόν στα ερωτηματικά και τις απορίες μου:

1. Τι εννοούν οι ειδικοί τζι’ ανειδίκευτοι με τον όρο «εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών»; Υπονοούν ή/και υποβάλλουν ότι οι κυβερνώντες τον τόπο πρέπει να κόψουν ή να μειώσουν ή να περιορίσουν συντάξεις, επιδόματα και αυξήσεις σε μισθούς [συμπεριλαμβανομένης και κατάργησης της ΑΤΑ] για να μειωθούν τα κρατικά έξοδα; Τούτο δεν θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στην αγοραστική δύναμη των εργαζομένων, που με τη σειρά τους θα επηρεάσουν αρνητικά και την κίνηση στην αγορά [το παζάρι]; Ο κόσμος δεν θα κρατεί [αρκετά] για να ψωνίσει, άρα δεν θα ξοδεύει, άρα δεν θα πωλούνται τα ήδη παραγμένα προϊόντα και συνεπώς τα μαγαζιά και οι επιχειρήσεις δεν θα κάμνουν τζίρο, άρα δεν θα υπάρχει δουλειά και κίνηση στην αγορά και κατ’ επέκταση δεν θα υπάρχει λόγος αλλά ούτε και χρήμα για να παραχθούν νέα προϊόντα, με τελικό αποτέλεσμα η οικονομική στασιμότητα θα συνεχίζεται!

2. Τι εννοούν οι δαήμονες [περί της οικονομίας] με τον όρο «ανάπτυξη»; Μήπως με τα λεφτά που θα εξοικονομηθούν [από τις περικοπές] θα ενισχυθούν οι μικρές αλλά και οι μεγάλες επιχειρήσεις [όπως ας πούμεν τα ξενοδοχεία] για να συνεχίσουν να λειτουργούν και να εργάζονται, ανοίγοντας έτσι και νέες θέσεις εργασίας ή διατηρώντας τις ήδη υφισταμένες, ή περιορίζοντας τις απολύσεις; Αν κατάλαβα καλά θα έρθουν οι εργαζόμενοι [με δικό τους οικονομικό κόστος] να σώσουν τις επιχειρήσεις; Τι έγιναν τα κέρδη που έκαμναν τούτες οι επιχειρήσεις σε καλούς καιρούς; Και τα νέα παραγόμενα προϊόντα ή οι προσφερόμενες υπηρεσίες ποιος θα τα/τις αγοράζει μια δεν θα υπάρχει ικανοποιητική οικονομική δυνατότητα;

3. Μήπως όμως με τον όρο «ανάπτυξη» εννοούν την ανάληψη και την εκτέλεση από το κράτος διαφόρων έργων υποδομής, όπως δρόμων, σχολείων, νοσοκομείων, φραγμάτων; Μα αυτό δεν το κάμνει διαχρονικά το κράτος; Κι αυτό ναι μεν βραχυπρόθεσμα θα προσφέρει δουλειά στον κόσμο, αλλά τα οφέλη [αν θα έχουμε], δεν θα μας έρθουν σε βάθος χρόνου...

4. Πέραν τούτου «ανάπτυξη» σημαίνει και επενδύσεις σε νέες τεχνολογίες για παραγωγή νέων προϊόντων. Όπως όμως διερωτήθηκα και στο σημείο Νο. 1 [πιο πάνω], ποιος θα απορροφήσει αυτά τα νέα προϊόντα όταν δεν θα υπάρχει μία ή όταν με το ζόρι τα βγάζουμε πέρα, ή όταν έχουμε ακόμα πληθώρα από παλιά [ας πούμεν παραθεριστικές κατοικίες];

5. Το άλλο που συναφέρνουν για «διαρθρωτικά προβλήματα της οικονομίας», τι είναι τούτα πάλαι; Τα όποιας φύσεως προβλήματα αντιμετωπιζουμε σήμερα, δεν έχουν σχέση με τον [στρεβλό] τρόπο που αναπτύχθηκε ο καπιταλισμός στον τόπο μας; Η δημιουργία μιας μεγάλης [και παρασιτικής - όπως οι ίδιοι οι αστοί οικονομολόγοι φωνάζουν τώρα] δημοσιοϋπαλληλικής και ημικρατικής ελίτ [με τες πολλαπλές συντάξεις] δεν αποτελεί εγγενές πρόβλημα αυτού του συστήματος; Μπορούν άραγε να υπάρξουν τέτοιες δραστικές μειώσεις μισθών ή άλλα μισθολογικής φύσεως μέτρα που να φέρουν άμεσα ουσιαστικά αποτελέσματα για μείωση του δημόσιου χρέους, ή θα τα δούμε σε μιαν δεκαετία, ας πούμεν; Οι τυχόν μισθολογικές αναπροσαρμογές [προς τα κάτω] στον δημόσιο και ημιδημόσιο τομέα δεν θα προκαλέσουν ανάλογες [αρνητικές] αναπροσαρμογές και στον ιδιωτικό τομέα, όπου τα πράματα είναι χειρότερα;

6. Τέλος αυτοί οι οίκοι αξιολόγησης της χρηματοληπτικής [άλλο φρούτο κι αυτό] ικανότητας των τραπεζών, οι περιβόητοι [πως τους λένε] Goody’s, Fishes και στάνταρ Poors [εν υπάρχουν και Riches;] τι ρόλο παίζουν τελικά, τζι’ ΕΜΕΙΣ [ως συνήθως βασιλικότεροι των βασιλέων] εκάμαμεν τους άγια εικονίσματα, ενώ εις τα Ευρώπας τους αναθεματίζουν [γιατί φοητσιάζουν τον κόσμο]; Αυτοί οι οίκοι δεν αποτελούν μέρος της καπιταλιστικής κρίσης [ή δεν συνέτειναν και οι ίδιοι στη δημιουργία της]; Πως θα σώσουν τα πράματα τώρα;

Αυτά λοιπόν κι άλλα τινά με βασανίζουν τα βράδια αγαπητοί αναγνώστες. Δεν βρίσκω άκρη όμως. Φαίνεται πως δεν είμαι των άκρων!

Ελεείστε λοιπόν, ΕΣΕΙΣ οι παντογνώστες, ΕΜΕΝΑ τον αδαή και οικονομικά αμόρφωτο, όμως πληηηζ μεν με παραμορφώσετε!

Anef_Oriwn
Τετάρτη 13/4/2011

14 σχόλια:

πομπουδιν είπε...

Επειδη ακρη δεν προκειται να βκαλεις με τα βολεμενα καπιταλιστουθκια το τι θελουν οι διαφοροι γραφικοι και καθημερινοι φκιακαδες ειναι μειωση μισθων και συνταξεων σε ολους τους δημοσιους και "ημικρατικους" υπαλληλους (τζινους που εβολεφκαν τα προηγουμενα χρονια), γιατι τζινοι αν ηταν εξουσια εν θα το εκαμναν γιατι φοουντε μεν χασουν ψηφους. Εχουν που την μια τον Φουλλη τζιαι τον Νικολακη να τα λαλουν τουτα τζιαι εχουν που την αλλην τον Λευτερακη να λαλει τα αντιθετα

Ο θεος να μας δοκει υπομονη να τους αντεξουμε τζιαι τουτους τζιαι τους ηλιθιους που τους ψηφιζουν

νεος είπε...

Να σου πω τι είναι ανάπτυξη σύντροφε:
Ανάπτυξη είναι να κάμνεις το χρηματιστήριο φούσκα μεγατόνων, να βάλλεις τους υπαλλήλους σου να δανείζονται που σένα για να αγοράσουν τες μετοχές σου, να ρίφκεις τες μετοχές σου 30 φορές πιο κάτω (Η μετοχή της Λαικής τωρά εν 80 σεντ του ευρώ, ο Λαζαρίδης ελάλεν στες 10 λίρες να γοράζουμε άφοα...) τζιαι έτσι να σου δουλεύκουν οι υπάλληλοι σου μούχτιν!

Έτσι με τα δις που εμάζεψες τζιαι τα εκατομμύρια που γλιτώνεις που τους μισθούς που θα εδίας, κάμνεις ανάπτυξην στην Ελλάδα λόγου χάρην, ή στη Ρωσία, στην Ουκρανία, στην Αμερική τζιαι όπου αλλού βολεύκει τζιαι γίνεται ξέπλυμμαν. (η Τράπεζα Κύπρου έσιει πάνω που 100 καταστήματα στην Ελλάδα...με ποιων τες λίρες άραγε;)

Ύστερα, αν ππέσουν τα ευρωπαϊκά επιτόκια σο 1%, εσύ συνεχίζεις να δανείζεις με 5 τζιαι 6% τζιαι τα 4-5% που σου μηνίσκουν, βάλλεις τα σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου που έχουν το ψηλόττερο επιτόκιο ever!

Τζιαι άμμαν σου φκάλουν έκθεση οι Goodys τζιαι λαλούν σου ότι υποβαθμίζουν την οικονομία σου γιατί είσαι υπερβολικά εκτεθειμένος σε παττησμένους πελάτες, γυρίζεις πας τη κυβέρνηση τζιαι ζητάς της να κόψει μισθούς!

Τούτη εν η ανάπτυξη.

Μα που ζιεις; Στες σπηλιές;

Ανώνυμος είπε...

Άνεφ καλές οι σκέψεις και οι συλλογισμοί σου. Το πρώτο λάθος έγινε όταν όλοι συμφώνησαν πριν λίγο καιρό για μηδενικές αυξήσεις . για τον ιδιωτικό τομέα ήταν μέγα λάθος οι μηδενικές αυξήσεις .

Τα δημοσιοοικονομικά πρέπει να τα ξεχωρίσουμε από την γενική οικονομία του κράτους . κατά κανόνα όταν ένα κράτος έχει καλή διαχείριση των δημοσιοοικονομικών του, χωρίς ελλείμματα η περεταίρω αυξήσεις στο δημόσιο χρέος, τότε η οικονομία και οι ρυθμοί ανάπτυξης έχουν ανοδικές τάσεις και πορείες.

Οι υπάλληλοι του ευρύτερου δημόσιου και ημιδημόσιου τομέα αμείβονται αδρά και οι συντάξεις τους είναι παχυλές. Το γνωρίζω από 1ο χέρι και συγκρίνοντας τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων με αυτούς στον ιδιωτικό τομέα, εύκολα διακρίνει κανείς τη μεγάλη ανισότητα. Το ίδιο συμβαίνει και με τις συντάξεις.

Μέτρα για εξυγίανση των δημοσιοοικονομικών, όπως σου τα ξαναέγραψα πριν λίγες μέρες

Α) επαναφορά της φορολογίας μέχρι και 40%, αν όχι και πιο ψηλής φορολογίας. Μια κλιμακωτή φορολογία ανά πέντε εκατοστιαίων μονάδων από 20% έως και 40%. Αυτό το μέτρο είναι πιο εύκολο από το να ζητάς μειώσεις μισθών.
Β)της Άμεσης και δραστικής μείωσης κλιμάκων εισδοχής στον ευρύτερο δημόσιο και ημιδημόσιο τομέα. Δε γίνεται το 80% του συνόλου του πληθυσμού να θέλει να εργοδοτηθεί από το δημόσιο για τους γνωστούς λόγους. Είναι αδιανόητο να δίνεται πέραν του 50% του κρατικού προϋπολογισμού μόνο για τους μισθούς των κρατικών υπαλλήλων.
Γ) μια αύξηση του φπα στο 20% σε ορισμένα προϊόντα πολυτελείας και
Δ) σύσταση μιας ανεξάρτητης φοροεισπρακτικής υπηρεσίας που να έχει το δικαίωμα να ασκεί έλεγχο και να φορολογεί όλα τα φυσικά και νομικά πρόσωπα σε σχέση με την περιουσία που κατέχουν( πόθεν έσχες για όλους και φορολόγηση του πλούτου) . Έχει γίνει κάτι παρόμοιο στην Ελλάδα. Υπάρχουν διάφοροι επαγγελματίες που δηλώνουν εισοδήματα κάτω των €20000, αλλά διαμένουν σε βίλλες των εκατομμυρίων και κυκλοφορούν με υπερπολυτελή οχήματα και λιμουζίνες.

νεος είπε...

Τζιαι πάλε, ως δια μαγείας, αφήσαμε την υπερ-κερδοφορία ανέγγιχτη!
Αλλά εξέχασα, εν παρωχημένον να θέλεις να συνεισφέρει τζιαι το υπερκέρδος.

Όλα όσα αναφέρει ο προηγούμενος φίλος εν καλή βάση για συζήτηση.
Αλλά!
Αν οι μισοί κυπραίοι εν του ευρύτερου δημόσιου, ή έστω οι μισές οικογένειες έχουν μέλος τους στην δημόσια ή ευρύτερη δημόσια μηχανή, τι αποτέλεσμα θα είχαν οι περικοπές;

Δαμέ για τη στασιμότητα των μισθών λαλείς εν λάθος, να μειωθούν οι μισθοί των μισών οικογενειών εν σωστό;

Επεράσαμε που τόσες τζιαι τόσες δεξιές τζιαι κεντροδεξιές κυβερνήσεις ως τωρά, γιατί εν ήταν τούτα ούλλα αιτήματα των συγκεκριμένων, τόσες πενταετίες;

Τζιαι πότε εννά απολογηθεί ο νεοφιλελευθερισμός για την κρίση;

Εμείς οι αριστεροί αγαπητέ φίλε πιστεύκουμε στο κράτος εργοδότη.

Ούτε το κράτος εργοδότης ούτε το κράτος επιχειρηματίας εννεν κακό πράμα.

Το κράτος που πελλοξοθκιάζει τζιαι κάμνει λανθασμένες επενδύσεις ή που μπάζει κόσμο αβέρτα τζιαι χωρίς ιδιαίτερη ανάγκη στη κυβέρνηση, εν το προβληματικό κράτος.

Hellas Jet για παράδειγμα...1500 προεκλογικές προσλήψεις...άλλο παράδειγμα...
Εφευρέσεις θέσεων και τμημάτων...
Διασπάθιση...κ.ο.κ.

Η τίμια και ορθολογιστική διακυβέρνηση εν η απάντηση. Η σύζευξη δημόσιων και ιδιωτικών συμφερόντων.
Η διατήρηση των συλλογικών συμβάσεων και των εργασιακών δικαιωμάτων ως μέτρο ισορρόπησης της υπερκερδοφορίας.
Η φορολόγηση του πλούτου, του αδρανούς, της μεγάλης κτηματικής, των κερδών.

Να δούμε τζιαι τες κλίμακες, γιατί όι, να δούμε τες διπλοσυντάξεις, τα έξοδα συντήρισης κλπ.
Το υπουργείο εσωτερικών έχει ένα μεγάλο πλάνο -δεν ξέρω σε πιο στάδιο βρίσκεται- για μάζεμα όλων των υπηρεσιών σε ένα χώρο για να εξοικονομούνται ενοίκια κλπ.

Ευρωπαϊκοί πόροι, προγράμματα, συνέργειες.

Νομίζω πως τούτη η κυβέρνηση κάθε άλλο παρά εν κάμνει βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση:
Επεριόρισε σημαντικά τα λειτουργικά έξοδα, κατάργησε θέσεις, μείωσε τους δημ. υπαλλήλους και συνεχίζει.

Ποιος άλλος ετόλμησε;
Όλοι οι προηγούμενοι αύξησαν το υδροκέφαλον!

Τζιαι έρχονται τώρα να μας κάμουν μαθήματα εξοικονόμησης;

πομπουδιν είπε...

Φιλε ελληνοκυπριε πολυ σωστα τα λαλεις, τζιαι ενα τους τα πει τζιαι ο Κατσουριδης ποψε. Αλλα το μοναδικο πραμα μπορει να αλλαξει την κατασταση, η ψηφος, ενα παει παλε σε τζινους που εκαταψηφισαν τον εταιρικο φορο τζιαι την φορολογηση των μεγαλοκτηματιων, τζινους που καθυστερουν το νομοσχεδιο για τις συνταξεις τζιαι τον τζογο, τζινους που ψηφιζουν αντισυνταγματικους νομους για να συναξουν ψηφους.

Τι ελπιδα υπαρχει με τοσους ιδιοτελεις ηλιθιους (ψηφοφορους) σε τουντη χωρα?

νεος είπε...

Πομπούδιν!
Τούτος ο λαός έφκαλεν τον Χριστόφια με 53+. Έδωσεν κάποτε τζιαι του Βασιλείου 44+ που τον πρώτο γύρο.
Άρα υπάρχει ελπίς!

Το κλασσικό κόλπο της πλουτοκρατίας για να πείθει τον κόσμο να τηανίζει με την μίλλα του το φλατζιήν του, είναι ο εθνικισμός-ραστισμός τζι ο αντικομμουνισμός.
Τούτα έχουν πολλήν πέρασην!

Το μεγάλο κόλπο όμως εν ο παμπούλας της οικονομικής κρίσης!

Πάει ιστορικά πακέττο με άνοδο του φασισμού τζιαι των κινημάτων του, με επίθεση στα κεκτημένα τζιαι τα δικαιώματα των εργαζόμενων.

Αν φκει η δεξιά στην εξουσία στη Κύπρο εννεν με το όχημα του εθνικισμού τζιαι του αντκικομμουνισμού (αντιακελισμού) που εννά φκει;

Τζιαι τι αποτέλεσμα θα έσιει;
Την εξυγίανση του κράτους οξά το μοιρασμαν του στους χορηγούς;

πομπουδιν είπε...

Το αποτελεσμα θα ενει τζινα που γινονταν στην δεκαετια. Θυμαται ο κοσμος ινταλος ηταν?

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ απεργιες, ανθρωποι στους δρομους που εφωναζαν τζιαι εκλιαν τους δρομους, οι δημοσιες υπηρεσιες δεν εδουλεφκε τιποτε σωστα, κοσμος στοιβασμενος στα νοσοκομεια να καρτερα με τες ωρες, ριαλλια πεταξουμενα πανω σε s300, hellas jet, χρηματιστηριο και τοσα αλλα τραγικα. Αλλα αμαν σημερα δεν αντραπηκαν να λαλουν οτι θελουν να μας βαλουν στο ΝΑΤΟ, οτι αλλο τζιαι να πουμεν εν περιττο

Η τελευταια ελπιδα εν η 22 του Μαη ή να λύθει το Κυπριακο

Ανώνυμος είπε...

Δεκτή η πρόκληση, εύκολες οι απαντήσεις. Δεν χρειάζεται παντογνώστης, χρειάζεται μόνο κοινολογικιστής.

Θα επανέλθω, με κάποιο τρόπο.

Anef_Oriwn είπε...

Ο Αβέρωφ απόψε στη συζήτηση στον ΑΝΤΕΝΑ με τον μαιτρ Κατσουρίδη ανάδειξε την αλλεργία του για τη φορολόγηση του πλούτου τζι’ εκόλλησε η κασέττα του στο «σπάταλο κράτος» [αλλά δεν ΜΑΣ είπε ότι ήταν δημιούργημα της Δεξιάς] ...

Anef_Oriwn είπε...

Strovoliotis,

Είπαμε εγώ είμαι αχάπαρος τζιαι δογματικός!

πομπουδιν είπε...

Ο ανθρωπος δεν εχει κατι να πει. Ανυπαρκτος

Tζιαι ποψε εγινε οπως το μαρτουδι, οπως γινουντε ουλλοι αμα εχουν απεναντι τους τον Κατσουριδη

aiolos είπε...

Tζαι που είναι η Κύπρος;


http://www.youtube.com/watch?v=5OHFZfTpASc&feature=player_embedded#at=83

Ανώνυμος είπε...

Ανεφ οριων.Πολλα τα θεματα που θιγεις,για αυτο, θα απαντησω οσο πιο επιγραμματικα γινεται.Για το πρωτο.Το βασικο σκεπτικο αυτων που μιλανε για μειωση των κρατικων δαπανων και επενδυση των εξοικονονομειθεντων, στον ιδιωτικο τομεα και σε αναπτυξιακα εργα, ειναι η διασφαλιση θεσεων εργασιας και σε μεταγενεστερο σταδιο(αφου η οικονομια θα εχει αναθερμανθει) η δημιουργια τετοιων.Και συμφωνω απολυτα μαζι τους.Γιατι για μενα, το μεγαλυτερο προβλημα που αντιμετωπιζει σημερα η κυπριακη οικονομια, ειναι η ανεργια.Απωλεια θεσεων εργασιας σημαινει μειωση του καταναλωτισμου,μειωση της παραγωγικοτητας,μειωση και επιπλεον θεσεων εργασιας.Φαυλος κυκλος οπως καταλαμβαινεις.Αυτο εχει αρνητικοτατες επιπτωσεις και στα δημοσια οικονομικα.Μειωση εσοδων του κρατους(απο την εισπραξη φορολογιων) και παραλληλα αυξηση των εξοδων(ανεργιακα επιδοματα).Και σε μια εποχη του 6,5% δημοσιονομικου ελλειματος και πανω απο 60% δημοσιου χρεους, αντιλαμβανεσαι, οτι κατι τετοιο θα ηταν καταστροφικο.Πολυ πιο καταστροφικο απο «την μειωση της αγοραστικης δυναμης» των καλα αμοιβομενων δημοσιων υπαλληλων.
2)Για τις δημοσιες δαπανες.Οταν η οικονομια ενος κρατους εχει περισσοτερα εξοδα απο οτι εσοδα,τοτε παυει να ειναι ανταγωνιστικη.Αυτο παντα το ειχαμε στην Κυπρο.Ομως καταφερναμε να το κραταμε στα ορια.Σημερα ελεω της παγκοσμιας οικονομικης κρισης(και οχι καπιταλιστικης οπως λες),η κατασταση εχει ξεφυγει.Οταν σε ρωτησει καποιος για το θεμα θα απαντησεις «Φορολογηση του πλουτου».Ναι εχεις δικαιο.Αλλα αυτη ειναι η μια οψη του νομισματος.Δηλαδη η αυξηση των εσοδων του κρατους.Με τα εξοδα τι θα γινει;Οταν αυτα ειναι μεγαλυτερα απο τα εσοδα,τοτε παλι εχεις προβλημα.Η μειωση του μισθων των 4000,5000,6000 και βαλε χιλιαδων Ευρω των δημοσιων υπαλληλων, ειναι και αυτη μια εμμεση φορολογηση του πλουτου.Και ταυτοχρονα εξοικονομηση λεφτων.Για σκεψου το.
3)Για τα διαρθρωτικα προβληματα της οικονομιας.Αυτα δεν ειναι τιποτα αλλο απο το ρουσφετι,την κουμπαροκρατια,την ευνοιοκρατια την φοροδιαφυγη και την αχορταια μερικων.Κοινως.Διπλες και τριπλες συνταξεις,παραφουσκωμενοι μισθοι κρατικων αξιωματουχων,ασκοπα εξοδα συντηρησης της κρατικης μηχανης,υπερδιογκωση της κρατικης μηχανης,φοροδιαφυγη κ.α.Και εδω θα συμφωνησω με το πομπουι μας.Καμια κυβερνηση δεν τολμησε να βαλει το μαχαιρι στο κοκκαλο.(αρα τουτοι ουλλοι που φωναζουν σημερα νομιζουν οτι περιπαιζουν μας)Μονο που ο κληρος εππεσε στην διακυβερνηση Χριστοφια.Και απο μια μαρξιστικη αριστερη κυβερνηση(οπως διατεινεται πως ειναι) ο πολιτης περιμενει πολυ περισσοτερα.Να σου θεσω και ενα ερωτημα.Εσυ προτιμας να πηγαινουν τα λεφτα σου σε αχρειαστα κομματικα αμπελοχωραφα(«ημικρατικοι οργανισμοι») οπως το ΚΥΠΕ,η Επιτροπη Θεσμων κτλ παρα στην παιδεια η στην ερευνα;Να μην πω κιολας,πως αυτοι που ειναι χρησιμοι(οπως η ΑΗΚ) κοστιζουν πολυ περισσοτερα στον πολιτη απο οτι θα κοστιζε ενας ιδιωτικος οργανισμος.
4)Για τους οικους αξιολογησης.Δεν μπορω να σου πω για το ρολο που επαιξαν στην παγκοσμια οικονομικη κριση.Αλλα τουτοι, εππεσαν εξω(επιτηδες αραγε;), οσο αφορα την προβλεψη τους για την Λεμαν Μπραδερς.Και δεν ειναι μονο το τραπεζικο συστημα που αξιολογουν.Αλλα ολοκληρο το χρηματοπιστωτικο συστημα ενος κρατους.Πραγμα που σημαινει, οτι το κυπριακο κρατος, στα ματια των διεθνων κεφαλαιοαγορων,ειναι ενας αναξιοπιστος δανειοληπτης,ειτε υπο την μορφη ομολογων ειτε υπο την μορφη τραπεζικων δανειων.Μπορει το πομπουδιν,λεμε τωρα,να μην τους λαμβανει σοβαρα υποψη,αλλα οι διεθνεις κεφαλαιοαγορες,δυστυχως τους λαμβανουν.Ενδεικτικα να αναφερω,οτι οικονομιες, οι οποιες εχουν υποβαθμιστει,οπως η Ισπανικη,η Πορτογαλλικη,η Ελληνικη και η Ιρλανδικη, αντιμετωπιζουν σημερα τεραστια προβληματα.
Και κλεινω με μια σοβαρη κουβεντα που εχει πει ενας Γερμανος πολιτικος.«Δεν υπαρχει πιο σοσιαλιστικο,απο την διασφαλιση και δημιουργια θεσεων εργασιας για το λαο»
Υ.Γ Δεν ειμαι ο παντογνωστης που θα σε διαφωτισει.Απλα με ρωτησες να εκφρασω την αποψη μου και το επραξα.
Κοκουι

Anef_Oriwn είπε...

Κοκούιν,

Κατ’ αρχάς να σημειώσω τον ήπιο τρόπο με τον οποίο εκφράζεις τις απόψεις ΣΟΥ [κάτι ασυνήθιστο για την πάρτη ΣΟΥ - εν τζιαι έπαθες τίποτε, εν ‘ν’ εν;], αν και διαφωνώ με τις πλείστες απ’ αυτές. Ολοκληρωμένη όμως απάντηση μου θα ΣΟΥ δώσω σε νέα παρέμβαση μου. Για την ώρα να πω συνοπτικά μόνο τα εξής:

1. Δεν είδα πουθενά να κάμνεις έστω και αναφορά στο ζήτημα της συνεισφοράς [οικονομικά] των πλουτοκρατών για το ξεπέρασμα της κρίσης!

2. Η παγκόσμια οικονομική κρίση ΔΕΝ μπορεί να ΜΗΝ είναι καπιταλιστική μια και το κυρίαρχο οικονομικοκοινωνικό σύστημα παγκοσμίως είναι ο καπιταλισμό, αλλά και γιατί έχει να κάμει με τα εγγενή προβλήματα του καπιταλισμού, όπως η υπερ-προσφορά προϊόντων [και υπηρεσιών] και η αδυναμία απορρόφησης/κατανάλωσης/χρήσης τους.

3. Η πλειοψηφικά των δημοσίων υπάλληλων δεν έχει μισθούς της τάξεως “των 4000, 5000, 6000 και βαλε χιλιάδων Ευρω [καμία ένσταση να φορολογηθούν τα ψηλά εισοδήματα] αλλά μου κάμνει εντύπωση που αποφεύγεις να αναφερθείς ανάλογα και στα μεγάλα κέρδη! Μήπως τούτος είναι ο “αριστερός νεοφιλελευθερισμός”;

4. Όταν λες τα «εξοικονομηθέντα» χρήματα [από περικοπές σε μισθούς και ωφελήματα] να επενδυθούν «στον ιδιωτικο τομεα και σε αναπτυξιακα εργα» τι ακριβώς εννοείς και σε ποιους τομείς θα πανε τα λεφτά; Και όταν η παγκόσμια αγορά είναι σε κρίση μπορεί μια χώρα από μόνη της κι ανεξάρτητα από τις άλλες της να ξεπεράσει την κρίση.

5. Πόσο αριστερό είναι άραγε να υπερτονίζεις τον ιδιωτικό τομέα σε βάρος άλλων μορφών ανάπτυξης [και δεν εννοώ κατ’ ανάγκη ή αποκλειστικά τον κρατικό.

6. Όπως παρατηρώ ο “αριστερός νεοφιλελευθερισμός” ΣΟΥ, σού υποβάλλει και την θέση για τη ιδιωτικοποίηση των πάντων που περιλαμβάνουν [όπως τα ονομάζεις] και τα “αχρειαστα κομματικα αμπελοχωραφα («ημικρατικοι οργανισμοι»)”...

Πιο πολλά σε μια πιθανή νέα παρέμβαση ΜΟΥ!