Ανάρτηση 22/2011 [έκτακτη, επίκαιρη, σύντομη, σεισμική, γιαπωνέζικη, ανθρώπινη και “ερυκίνικη”] – Δκυο λόγια (μόνο) για τον σεισμό στη Γιαπωνία*...

{* Επεξηγηματική σημείωση:

Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Γιώργος Παπανδρέου σε πρόσφατη ομιλία του αναφέρθηκε και στους γιαπωνέζους και στη δική τους τραγωδία ένεκα του πρόσφατου σεισμού στη χώρα τους, τη οποία όμως είπε Γιαπωνία [προφανώς από το «γιαπωνέζοι»] αντί Ιαπωνία ... [Έχουν να πουν ότι τα ελληνικά τού Παπανδρέου πάσχουν] ... Κι άλλο που δεν ήθελε ο Λάκης ο Λαζόπουλος να τον παραλάβει και να τον σατιρίσει δεόντως στο πρόγραμμα του!}

**********************
Αυτό το Blog καταπιάνεται συνήθως με πολιτικά θέματα ή/και με τες πολιτικές διαστάσεις και πτυχές κοινωνικών, οικονομικών κι άλλων ζητημάτων. Ενίοτε ασχολείται και με θέματα της επικαιρότητας που δεν είναι πολιτικά, αλλά συχνάκις φιλοξενεί και αυτοβιογραφικά στιγμιότυπα από τη ζωή του Blogοδεσπότη [ή παίζει – το Blog - και τον ρόλο του ημερολόγιου καταγράφοντας προσωπικές στιγμές, σκέψεις και βιώματα].

Ένα τέτοιο θέμα, [που δεν είναι άμεσα] πολιτικό, είναι και ο πρόσφατος σεισμός που επεσυνέβηκε στην Ιαπωνία, όπως και το καταστροφικό τσουνάμι που επακολούθησε. Αν και ο σεισμός ήταν ισχυρότατος [8.9(!) στην κλίμακα Ρίχτερ] τα κτίρια λίγο πολύ άντεξαν, αλλά το τσουνάμι με τα τεράστια κύματα του,
- προκάλεσε τον θάνατο σε χιλιάδες ανθρώπους - μιαν ολόκληρη [παραθαλάσσια] πόλη 17 χιλιάδων κατοίκων , [λιμάνι ψαράδων], την κατάπιαν τα κύματα και περισσότεροι από τους μισούς κατοίκους της αγνοούνται,
- άφησε χωρίς στέγη εκατοντάδες χιλιάδες,
- προξένησε βιβλικές [όπως είθισται να λέγονται] καταστροφές κι ανυπολόγιστες ζημιές [λαλείτε ο περιβόητος βιβλικός κατακλυσμός με πρωταγωνιστές τον Νώε, την οικογένεια του και την ξακουστή Κιβωτό του, να προέκυψε από τσουνάμι;], ενώ
- προκαλεί πανικό [όχι μόνο στους ιάπωνες, αλλά και σ’ ολόκληρο τον κόσμο], η πιθανότητα για έκρηξη των πυρηνικών αντιδραστήρων στο πυρηνικό εργοστάσιο στην Φουκοσίμα. [Βρικολάκιασαν ξανά η Χιροσίμα και το Ναγκασάκι στις μνήμες των γιαπωνέζων]...

Πολύ θα ήθελα να γράψω δκυο δικά μου λόγια γι’ αυτό το τραγικό συμβάν, αλλά δεν ξέρω τι ακριβώς. Κατ’ αρχάς σκεφτόμουν να αραδιάσω και πάλι γνωστά “ξύλινα και παλαιο-κομμουνιστικά” μου, για τες τεράστιες ευθύνες [για την επερχόμενη πύρινη καταστροφή στην Ιαπωνία, κι όχι μόνο - λόγω των μεγάλης πιθανότητας να εκραγούν οι πυρηνικοί αντιδραστήρες του πυρηνικού σταθμού στην πόλη Φουκοσίμα], που φέρει [και στην προκειμένη περίπτωση] το ιδιωτικό κεφάλαιο [και δη η ιδιωτική εταιρεία που διαχειρίζεται τον σταθμό και παράγει και πουλεί ηλεκτρική ενέργεια].
Φυσικά ευθύνες φέρουν,
- και η πολιτική εξουσία της χώρας, που ανεχόταν τους πεπαλαιωμένους πλέον πυρηνικούς σταθμούς [τελικά και ο ανεπτυγμένος καπιταλισμός των πειθαρχημένων γιαπωνέζων έχει τρύπες], όπως
- και η Διεθνής Υπηρεσία Πυρηνικής Ενέργειας που τα τελευταία χρόνια ασχολείτο ΜΟΝΟ με το αν έχουν πυρηνικά εργοστάσια το Ιράκ, το Ιράν και η Βόρεια Κορέα [και όχι ΚΑΙ με το τι γίνεται με τους υφιστάμενους πυρηνικούς σταθμούς]...

Σίγουρα κάποιοι θα θεωρήσουν αυτά που γράφω τζιαι λαλώ, ως τετριμμένα και βαρετά [και ίσως και γραφικά], αλλά δεν παύουν να είναι διαχρονικά αληθή κι αυταπόδεικτα ...
Φαίνεται όμως πως εκείνο που με ώθησε να προχωρήσω εκτάκτως σ’ αυτήν την ανάρτηση ήταν/είναι μια βαθειά επιθυμία μου να εκφράσω τη συμπάθεια μου προς όλους αυτούς του ανθρώπους εκεί στην μακρινή Ανατολή, που όλως αιφνιδίως [κι από φυσικές καταστροφές, αλλά κι από ανθρώπινη αμέλεια ή/και το κυνήγι του κέρδους], η ζωή τους μπήκε σε μια πολύ τραγική φάση και υποφέρουν. Ίσως μάλιστα τα χειρότερα να έπονται!

Τις πιο πολλές φορές όταν τυγχάνουν τραγικά και θλιβερά περιστατικά [είτε σε προσωπικό ή οικογενειακό επίπεδο, είτε σε ευρύτερη κλίμακα] “τα πολλά λόγια είναι φτώχεια” και δη όταν δεν μπορούμε έμπρακτα να βοηθήσουμε του δεινοπαθούντες . Γι’ αυτό κι εγώ [μη εχοντας μάλιστα και διάθεση για μακρόσυρτα παρηγορητικά λογύδρια], θα περιοριστώ στο να μεταφέρω εδώ το υστερόγραφο [σχετικό με τη γιαπωνέζικη τραγωδία] που υπάρχει στην τελευταία ανάρτηση της αγαπητής blogger-ούς Ερυκίνης [link: http://erykini.blogspot.com/2011/03/blog-post_16.html]:

«ΥΓ. εν γράφω για τη Γιαπωνίαν, όι που αναισθησίαν, αλλά γιατί εν μπορεί κανένας να πει τζαι τίποτε μπροστά σε τέθκοιες τραγωδίες. Ούτε τιμωρία του Θεού ένι, ούτε τιμωρία της φύσης ένι στην αλαζονεία του ανθρώπου, ούτε τιποτες. Κάποια πράματα απλά συμβαίνουν. Τραγικά, με πολλύν πόνον, αλλά συμβαίνουν. Εν τζαι μπορεις να κάμεις τζαι τίποτες. Ας αλλάξουμεν τζείνα που μπορούμεν να αλλάξουμεν...»

**************************
Υστερόγραφο [δικό μου]:

H Ιαπωνία πέφτει πολύ μακριά [ΜΑΣ] και το πιθανότερο είναι να ΜΗΝ επηρεαστούμε [ή να μη ΜΑΣ αγγίξει] ΚΑΘΟΛΟΥ, [από] τυχόν μικρή ή μεγάλη έκλυση ραδιενέργειας στην ατμόσφαιρα, από τον πυρηνικό σταθμό της Φουκουσίμα. Όμως η πόλη Άκκουγιου που βρίσκεται στα νότια παράλια της Τουρκίας, όπου προγραμματίζεται να ανεγερθεί πυρηνικό εργοστάσιο είναι πολύ κοντά ΜΑΣ, σε απόσταση μόλις 70-80 χιλιόμετρων από την Κύπρο. Γι’ αυτό και ΣΑΣ παραπέμπω για σκέψη και προβληματισμό [κι όχι για να ΣΑΣ τρομοκρατήσω] σ’ ένα [σχετικό] άρθρο του Βουλευτή των Οικολόγων Γιώργου Περδίκη, υπό τον τίτλο “Πυρηνική ενέργεια; Όχι, ευχαριστώ”. Στο άρθρο του ο κος Περδίκης καταπιάνεται με τους κίνδυνους από την παρουσία πυρηνικών σταθμών για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας [link: http://georgeperdikis.blogspot.com/2011/03/blog-post_16.html]...

Anef_Oriwn
Πέμπτη 17/3/2011