Ανάρτηση 17/2011* [κυπριακή, πολιτικο-στρατιωτική, αντινατοϊκή και “συνεταιριστική”] – Περί του κατ’ ευφημισμό “Συνεταιρισμού για την Ειρήνη”…

{* - Σημείωση 3/3/2011:
Αν και το θέμα της προηγούμενης ανάρτησης ΜΑΣ, που ήταν οι κινητοποιήσεις των τουρκοκυπρίων, δεν το ‘χουμε εξαντλήσει, εν τούτοις θα περάσουμε σ’ ένα άλλο επίκαιρο ζήτημα, τον περιβόητο “Συνεταιρισμό για την Ειρήνη”, μ’ ένα κείμενο που γράψαμε την Κυριακή 27 του Φεβράρη του 2011}...

********************************
Προλογικό σημείωμα:

Πολύ θα ήθελα να είχα τον [απαιτούμενο] χρόνο για να συ(γγ)ράψω ένα δικό μου κείμενο με τις σκέψεις μου σχετικά με την εκβιαστική [σε βάρος του Προέδρου] απόφαση της [«κυβερνώσας»] Βουλής [από τη πλειοψηφία των κοινοβουλευτικών κομμάτων] για υποβολή αίτησης για ένταξη μας, στον ούτω καλούμενο, με το sicάτο [και “αριστερής” χροιάς] όνομα “Συνεταιρισμός για την Ειρήνη”... Να γράψω ένα κείμενο όπου να καταθέσω τι σκέφτομαι και τι αισθάνομαι για το περιλάλητο [τελευταίως] αυτό νατοϊκό πρόγραμμα. Και για τον ίδιο τον “Συνεταιρισμό” [όπου κάποιοι εshιστήκαν να μας ι-μπήξουν άρον - άρον], αλλά και γι’ άλλους εταιρισμούς, όπως και αλληθωρισμούς και ευρωπαϊκούς καθωσπρεπισμούς, για εταιρίες και εταίρες, όπως και για εταίρους και έτερους [καππαδόκες και μη]... Αλλά λόγω έλλειψης χρόνου θα περιοριστώ [πέραν απ’ αυτά τα προκαταρκτικά] σε δύο copy paste κειμένων από τον σημερινό [κυριακάτικο] τύπο ...

Εξ άλλου είναι και Κυριακή σήμερα, και οι εφημερίδες της ημέρας έχουν υλικό μπόλικο και για τον “Συνεταιρισμό”, και για τες επικείμενες βουλευτικές εκλογές αλλά και για την συνεχιζόμενη εξέγερση στη Λιβύη [με την εξουσία του Καντάφι να πνέει, μετά από 40 και βάλε χρόνια, τα λοίσθια – ή μήπως τα οπίσθια;] ...
Καθώς όμως είναι Κυριακή γιορτή και σκόλη σήμερα, αφιέρωσα και χρόνο,
- για να πάμε κατά το μεσημεράκι [και πριν το φαγητό] μια βόλτα μέχρι τον Άη Ντρικά. Εξαιρετική [καταπράσινη και κάπου - κάπου κιτρινοπράσινη από τες ανθισμένες λαψάνες] η φύση! Τα ρουθούνια συλλάμβαναν μέσα από τες “κουελιές” που μύριζε η ατμόσφαιρα από τες γειτονικές μάντρες αιγοπροβάτων και την αψερή μυρωδιά των ανθισμένων “σπουρτούλλων”, ενώ παντού παρά τοn δρόμο υπάρχουν πλέον και “μαρτούθκια”,
- να ετοιμάσουμε το κυριακάτικο μεσημεριανό φαγητό - κοτόπουλο γιαχνί [με ντομάτα και] με πατάτες, σπανάχι κι αγκινάρες],
- ενώ στο απογευματινό πρόγραμμα ήταν και η παρακολούθηση [από τηλεοράσεως πάντα] του ματς Ανόρθωσης – Ομόνοιας που έληξε τελικά ισόπαλο 0-0! Είναι το τρίτο παιχνίδι που η ΟΜΟΝΟΙΑ παίρνει ισοπαλία χωρίς τέρματα. Ξέχασαν φαίνεται πως για να κερδίσεις δεν πρέπει μόνο να προσέχεις την άμυνα σου αλλά και να βάζεις και γκολ! …

Το κυρίαρχο όμως, θέμα των ημερών στα πολιτικά δρώμενα του τόπου μας, είναι/ήταν η κατά πλειοψηφία απόφαση της Βουλής για ένταξη μας στον περιβόητο “Συνεταιρισμό για την Ειρήνη”… Οι συζητήσεις [για την αναγκαιότητα ή όχι της ένταξης, ή κατα πόσο η απόφαση μπορεί να αποτελεί συνταγματική εκτροπή ή/και πολιτικό πραξικόπημα καθώς φαίνεται να παραβιάζεται η διάκριση εξουσιών – μεταξύ αυτών της Βουλής κι εκείνων του Προέδρου, μια και το πολιτικό μας σύστημα είναι προεδρικό] δίνουν και παίρνουν. Οι εκατέρωθεν αντιπαραθέσεις και αντεγκλήσεις πολλές - και στα ράδια και στις τηλεοράσεις και στις εφημερίδες αλλά και στο διαδίκτυο. Να αναφέρω ότι στον διαδικτυακό χώρο της blogόσφαιρας με το θέμα έχουν ασχοληθεί οι συν-blogger,
- Λινοπάμπακος στο Blog του “Σύρμα στο Computer” – link: http://sirmastocomputer.blogspot.com/2011/02/blog-post_20.html,
- Νέος Ελληνοκύπριος στο δικό του Blog – link: http://newgreekcypriot.blogspot.com/2011/02/blog-post_20.html,
- Κομσομόλος στο “Προλεταριακόν III” Blog – link: http://proletariakon.blogspot.com/2011/02/blog-post_24.html
- Ενδιαφέρον είναι και το σημερινό άρθρο του Σωτήρη Κάττου στον “Πολίτη”, υπό τον τίτλο «“Οι μάγκες” της Βουλής και το μέτρημα των κουκιών» [στη σελ. 12 – “Γνώμες”. Εκεί ο συγγραφέας πραγματεύεται το ρόλο της [αστικοδημοκρατικής] Βουλής [ΜΑΣ] και πως «τούτη» επιλεκτικά λειτουργεί για να εξυπηρετήσει «τα μεγάλα οικονομικά και εκκλησιαστικά συμφέροντα» ...

Επίσης να σημειώσω πως πιο παλιά [πριν δύο χρόνια και βαλε περίπου!] κι όπως φαίνεται σε περίοδο που το θέμα του “Συνεταιρισμού” και της τυχόν υποβολής αίτησης μας για ένταξη βρισκόταν και πάλι στο προσκήνιο, είχα εμπλακεί σε μια [αντιπαραθετική] συζήτηση επί του θέματος [κυρίως με την Blogοδέσποινα] στο Blog της Λεμέσιας [“Λεμέσια Πιρόγα” – link: http://lemesia.wordpress.com/2009/01/21/%CE%BA%CF%85%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%83-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%B7/] ... Νομίζω πως ήταν τότε που και πάλι η πλειοψηφία της Βουλής με σχετικό ψήφισμα της [κι όχι απόφαση της] είχε καλέσει τον Πρόεδρο να υποβάλει αίτηση για ένταξη στον “Συνεταιρισμό”. Κι ως φυσικό ο Πρόεδρος είπε “ευχαριστώ αλλά δεν θα πάρω”!
[Να αναφέρω ότι σε κατοπινό στάδιο κι ένεκα άλλης συζήτησης, είχα θεωρηθεί ως persona non grata στο εν λόγω Blog! “Όποιος νεκατώνεται με τα πίτερα τρων’ τον οι όρνιχες”!]

Για την ιστορία θέλω επίσης να αναφέρω ότι, υπέρ της απόφασης [για ένταξη στον “Συνεταιρισμό”], ψήφισαν,
- ο ΔΗΣΥ [που είχε και την πρωτοβουλία για την προώθηση του θέματος στη Βουλή κι έκαμε και τες παρασκηνιακές διαβουλεύσεις για συντονισμό των ενεργειών του με τα άλλα κόμματα, προφανώς σε μια κίνηση για απομόνωση του Προέδρου και του ΑΚΕΛ και για τη δημιουργία των προϋποθέσεων για συμμαχίες και “συνεταιρισμούς” από τώρα για τες προεδρικές του 2013],
- το συγκυβερνόν(;) [τρομάρα τους] ΔΗΚΟ, που εφαηθήκαν γιατί ο πρώην ΔΗΚΟς τους, Χρίστος Μέσης εν υποψήφιος με το ΑΚΕΛ στη Λεμεσό τζιαι εζητήσαν μάλιστα την παραίτηση του που Δήμαρχος Μέσα Γειτονιάς, αλλά δαμέ ούτε καν εμπήκαν στον κόπο να διαβουλευτούν ή έστω να ενημερώσουν ως συγκυβερνώντες [τρομάρα τους], για το τι θα έκαμναν στη Βουλή για το επίμαχο θέμα του “Συνεταιρισμού”,
- η θλιβερή [για το κατάντημα της] και πάλαι ποτέ αντιιμπεριαλιστική κι αντινατοϊκή ΕΔΕΚ [με τον θλιβερό Πρόεδρο της να αναμασά συνεχώς και να ΜΑΣ λαλεί ότι ο λεγόμενος “Συνεταιρισμός” είναι πυλώνας της Ευρωπαϊκής Ένωσης - μήπως για να συνεχίζουν να παράγουν και να πουλούν όπλα σε τρίτες ευρωπαϊκές χώρες οι δυτικοευρωπαϊκές πολεμικές βιομηχανίες;]. Μέχρι πριν λίγα χρόνια η ΕΔΕΚ δεν έκαμνε [μαζί με το ΑΚΕΛ [αντινατοϊκές εκδηλώσεις έξω από την αμερικάνικη πρεσβεία στη Λευκωσία εξ αφορμής της νατοϊκής επίθεσης κατά της τότε Γιουγκοσλαβίας και των νατοϊκών βομβαρδισμών κατά του Βελιγραδίου; Τι άλλαξε από τότε;
- και το ταλαίπωρο και αιωνίως αντιπολιτευόμενο ΕΥΡΩΚΟ! [Λείπει ο Μάρτης που τη Σαρακοστή;] ...

Εναντίον της απόφασης τάχτηκαν οι βουλευτές του ΑΚΕΛ, ενώ ο βουλευτής των Οικολόγων [ο κος Περδίκης] τήρησε αποχή, τονίζοντας το άκαιρο της συζήτησης και λήψης απόφασης τέτοια εποχή [δηλ. σε προεκλογική περίοδο]. Σωστός ο ποιητής! Αλήθεια γιατί τόση βία να ληφθεί απόφαση για υποβολή αίτησης τώρα και να συζητείται το θέμα προεκλογικά. Προφανώς κάποιοι [με προεξάρχοντα τον ΔΗΣΥ] προσβλέπουν σε πολιτικά οφέλη. Όμως οι επικοινωνιολόγοι τους, μάλλον τους συμβούλεψαν λάθος. Γιατί οι ανοίκειες επιθέσεις ενάντια στο ΑΚΕΛ όλο και πιο πολύ συσπειρώνουν τους ψηφοφόρους του.

******************************
Θα παραθέσω λοιπόν σήμερα, ένα απόσπασμα από το σημερινό κείμενο του Χρήστου Αρβανίτη [στην κυριακάτική του στήλη] στον “Φιλελεύθερο” [όπου περιγράφει τι εστί “Συνεταιρισμός για την Ειρήνη”]. Αν μη τι άλλο για να μην ΜΑΣ παραπονιέστε ότι μόνο που ΑΚΕΛικούς ΣΑΣ βάζω κείμενα. Φυσικά όπως ομολογεί και ο ίδιος [για να ΜΑΣ προλάβει] «Να και μια φορά που, παραδόξως, έχει δίκιο ο Χριστόφιας και όχι όλοι οι άλλοι!» ...
Επίσης θα παραθέσω κι ένα άλλο άρθρο [και πάλι από τον “Φιλελεύθερο”], όμως τούτο είναι του ΑΚΕΛικού [τούτη τη φορά] Γιάννου Κατσουρίδη, όπου ο συγγραφέας ΜΑΣ παραθέτει τες αντιφάσεις και τες στοχεύσεις των θιασωτών της ένταξης ...

[Το άρθρο του υιού Κατσουρίδη υπάρχει και στον σημερινό “Πολίτη” και στη σημερινή “Χαραυγή”. Αλλά στον μεν “Πολίτη”, από τότε που η διεύθυνση της εφημερίδας αναδόμησε την ιστοσελίδα τους, δυστυχώς ΔΕΝ μπορούμε να κάμουμε copy–paste ΚΑΝΕΝΑ άρθρο τους ... Στη δε συντροφική “Χαραυγούλα”, το άρθρο μάλλον θα το δούμε αύριο το απόγευμα, αν δεήσουν και βάλουν την εφημερίδα στο διαδίκτυο. Για να δούμε στο διαδίκτυο τες εκδόσεις της “Χαραυγής” του σαββατοκύριακου, πρέπει να περιμένουμε μέχρι τη Δευτέρα το απόγευμα, όταν θα βρουν χρόνο από άλλες δουλειές! Άραγε δεν υπάρχει κάποιος να τους σφυρίξει, εκεί μέσα, πως δεν είναι έτσι που αξιοποιείται η διαδικτυακή τεχνολογία για να κάμνεις επικοινωνιακή πολιτική;] ...

Και πάμε για τα άρθρα ...

*******************************
1. “Φροντιστήριο για την «Ειρήνη»”
[του Χρήστου Αρβανίτη – από τον “Φιλελεύθερο” της Κυριακής 27 του Φεβράρη του 2011, σελ. 8, “Των Ημετέρων”, στήλη “Αποκόμματα”].
[Οι επιχρωματώσεις και υπογραμμίσεις είναι δικές μου] ...

“… ο «Συνεταιρισμός για την Ειρήνη» (ΡfΡ) ιδρύθηκε το 1994 από το ΝΑΤΟ για να περιμαζέψει τις χώρες του πρώην σοβιετικού μπλοκ και να τις «σώσει» από τα οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά προβλήματα που αντιμετώπιζαν. Με άλλα λόγια, είναι ένα είδος προθαλάμου του ΝΑΤΟ, κάτι σαν «φροντιστήριο» προετοιμασίας για τις εισαγωγικές εξετάσεις, με σκοπό τη συμβατότητα μεταξύ των ενόπλων δυνάμεων του ΝΑΤΟ και των χωρών αυτών. ΔΕΝ είναι καθόλου ευρωπαϊκός οργανισμός ούτε αμυντικό όργανο της Ε.Ε., αλλά πρόγραμμα πολιτικής και στρατιωτικής συνεργασίας με το ΝΑΤΟ, που προσαρμόζεται «στις ιδιαιτερότητες κάθε χώρας». Οι διαδικασίες είναι αυτές της ένταξης στις Βορειοατλαντικές δομές, όπως τονίζει το ίδιο το ΝΑΤΟ. Υπάρχουν μια σειρά προγράμματα εκπαίδευσης για να διαλέξουμε. Η Εθνική Φρουρά θα πρέπει να στείλει στελέχη της από ταξίαρχο και πάνω στην Άγκυρα, στο «Κέντρο Εκπαίδευσης του Συνεταιρισμού για την Ειρήνη», όπου υπό τη διοίκηση του συνταγματάρχη Levent Vezir θα παρακολουθήσουν προγράμματα όπως Ασφάλεια Συνόρων, Στρατηγικές Επικοινωνίας, Ασύμμετρες Απειλές, Διαχείριση Κρίσεων, Νόμοι Ένοπλης Σύγκρουσης, Πολιτική Άμυνα, Διαχείριση Προσφύγων, Τράφικινγκ κ.λπ. Θα πρέπει επίσης η Εθνική Φρουρά και τα αμυντικά συστήματά της (επικοινωνιών, διοίκησης, ελέγχου, λογισμικό) να εναρμονιστούν και να λειτουργούν στα πλαίσια του ΝΑΤΟ. Αν όλα αυτά προάγουν το δημόσιο συμφέρον, ας το κρίνει καθένας όπως νομίζει, σίγουρα όμως δεν έχουν καμιά σχέση με «ιδεολογικές προκαταλήψεις». Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι ο ρόλος του ΝΑΤΟ και των Αμερικανοβρετανών στην Κύπρο είναι «περασμένα-ξεχασμένα», ακόμα κι αν νιώθουμε μοναξιά επειδή συμμετέχουν όλοι εκτός από εμάς, ακόμα κι αν χρειαζόμαστε και άλλα «σεμινάρια επίλυσης συγκρούσεων» και πώς να φυλάξουμε τα σύνορά μας (από τους μελλοντικούς εκπαιδευτές μας), ακόμα κι αν δεν μας πειράζει να δώσουμε την Εθνική Φρουρά στους Τούρκους και το ΝΑΤΟ, άραγε μας αρέσουν αυτά που κάνει το ΝΑΤΟ στον κόσμο; Θα μας άρεσε να συμμετέχουμε κι εμείς αύριο στην «ενίσχυση των δημοκρατικών θεσμών» που επιχειρούν οι Αμερικανοί σε «άταχτες» χώρες σαν το Αφγανιστάν ή το Ιράκ; Ας μπούμε τότε κατευθείαν στο ΝΑΤΟ! Ίσως να ξοδέψαμε τζάμπα τόσο χρόνο για τον «Φάκελο της Κύπρου», μαζί με το χαρτί και το μελάνι. Ίσως, ακόμα, το Καρναβάλι και οι μεταμφιέσεις να συνδέονται με τη συζήτηση του θέματος στη Βουλή τώρα...”

********************************
2. “Συνεταιρισμός για Ειρήνη: αντιφάσεις και στοχεύσεις”
[του Γιάννου Κατσουρίδη, μέλους της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ – από τον “Φιλελεύθερο” της Κυριακής 27 του Φεβράρη του 2011, σελ. 27, “Απόψεις”].
[Οι επιχρωματώσεις και υπογραμμίσεις είναι δικές μου] ...

“Η Βουλή ψήφισε την περασμένη Πέμπτη, κατά πλειοψηφία, απόφαση που καλεί την κυβέρνηση να καταθέσει αίτηση για ένταξη στον Συνεταιρισμό για την Ειρήνη (ΣγΕ).
Τα επιχειρήματα της αριστεράς ενάντια σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο τόσο επί της διαδικασίας όσο και επί της ουσίας έχουν παρουσιαστεί πλειστάκις, οπόταν θεωρώ πλεονασμό να τα επαναλάβω. Από τη συζήτηση αυτή έχουν αναδειχτεί μια σειρά από αντιφάσεις εκ μέρους, όχι τόσο του ΔΗΣΥ, ο οποίος παραδοσιακά υπερασπίζεται ακόμα και την ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ, αλλά των άλλων πολιτικών δυνάμεων, του λεγόμενου ενδιάμεσου χώρου, που αξίζει να εντοπιστούν.

Οι αντιφάσεις…
- Να θέλεις να φύγουν οι βάσεις των Εγγλέζων, τους οποίους θεωρείς ως τη μεγαλύτερη κακοδαιμονία της Κύπρου (και είναι, όπως και οι Αμερικάνοι) αλλά να θέλεις να τις μετατρέψεις σε Νατοϊκές, δηλαδή και πάλι ελεγχόμενες από την Αγγλία!
- Να θέλεις να ενταχθείς σε ένα συνεταιρισμό στον οποίο, όπως δήλωσε δημόσια ο εκλιπών τέως πρόεδρος της Δημοκρατίας, Τάσσος Παπαδόπουλος, «η Κύπρος θα είναι ένα απλός φαντάρος και η Τουρκία συνταγματάρχης».
- Να θέλεις να ενταχθείς για λόγους ασφάλειας σε ένα συνασπισμό στον οποίο καμιά ασφάλεια δεν παρέχει στα μέλη του από απειλές άλλων μελών του (π.χ. Τουρκία και Ελλάδα).
- Να θέλεις να προβάλλεις εμπόδια στην ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας για να έχει κίνητρο και ανάγκη να συνεισφέρει σε λύση του κυπριακού, αλλά να της αφαιράς ένα σημαντικό εμπόδιο σε αυτή της την πορεία, αφού με μια ενδεχόμενη ένταξη της Κύπρου στον εν λόγω συνεταιρισμό (αν δεχτεί ποτέ η Τουρκία βέβαια) τότε η Τουρκία θα έχει πάρει τη συμμετοχή της στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Ασφάλειας και ενδεχόμενα θα ανοίξουν και κάποια κεφάλαια διαπραγματευτικά, ενώ η Κύπρος ουσιαστικά δεν θα πάρει τίποτε θετικό.
- Να προσυπογράφεις το πόρισμα για τον φάκελο της Κύπρου που καταδεικνύει τις ευθύνες Εγγλέζων, Αμερικανών και ΝΑΤΟ για το αιματοκύλισμα της ίδιας σου της πατρίδας το 1974, να συμμετέχεις σε διαδηλώσεις καταδίκης βομβαρδισμών λαών και χωρών, αλλά να θέλεις να ενταχθείς σε πρόγραμμα του ΝΑΤΟ και να στέλλεις σε μελλοντικές «ειρηνευτικές» και «ανθρωπιστικές» επιχειρήσεις του οργανισμού αυτού, τα παιδιά σου.
- Να λες ότι προασπίζεσαι το σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας σε προσπάθειες επιβουλών και κατάργησης του (π.χ. σχέδιο Ανάν), αλλά να το παραβιάζεις εξόφθαλμα και συνειδητά, με αυξημένη συχνότητα τα τελευταία δύο χρόνια.

…και οι στοχεύσεις
Το βασικό ζήτημα που αναδεικνύεται από τη συζήτηση αυτή δεν είναι τόσο οι θέσεις γύρω από το θέμα αυτό καθεαυτό. Είναι πολύ περισσότερο οι στοχεύσεις της κάθε πολιτικής δύναμης. Από τη σκοπιά του ΔΗΣΥ είναι εξόφθαλμο. Προσπαθεί να παρασύρει τις άλλες πολιτικές δυνάμεις σε ένα παιχνίδι απομόνωσης του ΑΚΕΛ για να διατηρήσει ζωντανές τις ελπίδες του για την προεδρία της δημοκρατίας και να εκβιάσει την εφαρμογή δικών του πολιτικών, παρά τη λαϊκή ετυμηγορία του 2008. Το ερώτημα είναι γιατί οι άλλες πολιτικές δυνάμεις του λεγόμενου ενδιάμεσου χώρου ακολουθούν κατά πόδας…

********************************
Σχόλια ΕΜΟΥ του Ιστολόγου:
[Είπα μια τζι’ εμπήκα στον χορό, να γράψω τζιαι κανένα σχόλιο]...

1. Ο κος Χρήστος [ο Αρβανίτης] δεν το ‘χει πει καθαρά, αλλά κατά την καθόλου ταπεινή δική μου γνώμη, ο ούτω καλούμενος “Συνεταιρισμός για την Ειρήνη”, αποτελεί παραμάγαζο [ή αν προτιμάτε πιο sicάτα, υποκατάστημα] ή και προθάλαμο του ΝΑΤΟ [ενός στρατιωτικού οργανισμού, που μετά το τέλος του λεγόμενου Ψυχρού Πολέμου διερωτούμαι σε τι εξυπηρετεί, ή γιατί να υπάρχει ακόμα. Μήπως για να μην κλείσουν οι βιομηχανίες όπλων και στρατιωτικού υλικού;]...

2. Πάντως το παράδοξο [λέμε τώρα] είναι που οι σούπερ αντιιμπεριαλιστές, τόσο αυτοί του αριστεροεθνικιστικού χώρου [όπως το “Cyprus Indymedia” ή ο Χριστόδουλος Τζιονής - που εχάθηκεν «τούτος»], όσο τζιαι τζιείνοι του δεξιο-εθνικιστικού χώρου [ο ΛάζΜα(ρης) τα μασά, ενώ ο Μάριος Δημήτριου έκαμε γαργάρα ο θέμα], δεν βρήκαν λέξη να πουν υπέρ του Προέδρου ή του ΑΚΕΛ για την πατριωτική [και μη δουλοπρεπή] στάση τους. Ο ακραιφνής μάλιστα θεωρητικός του ελληνοκυπριακού εθνικισμού κος Σάββας Ιακωβίδης, με σημερινό του άρθρο στην “Σημερινή” κατακεραυνώνει επί του θέματος το ΑΚΕΛ και τον Πρόεδρο για «Ασέβεια προς την πλειοψηφία της Βουλής» [link: http://www.sigmalive.com/simerini/columns/antistaseis/359098].

3. Την ίδια ώρα, τζιείνοι του “Συναγερμού” [λόγου χάριν], ενώ που την μιαν κόπτονται και απαιτούν την υιοθέτηση και υλοποίηση [από τον Πρόεδρο] της ληφθείσας [κατά πλειοψηφία και μετά από παρασκηνιακές διαβουλεύσεις σε κλειστά δώματα] “δημοκρατικής” απόφασης της Βουλής [για να εξαναγκάσουν τον Πρόεδρο να υποβάλει αίτηση για ένταξη ΜΑΣ στον “Συνεταιρισμό”], που την άλλη όμως, ως γνήσιοι αστοί πολιτικοί [που φοβούνται, ή/και υποτιμούν τες λαϊκές κινητοποιήσεις], αποκάλεσαν «οχλαγωγία» [τόσο σέβονται, οι “μέγες” οι δημοκράτες, τες διαφορετικές προσεγγίσεις!], την έστω μικρή εκδήλωση διαμαρτυρίας που διοργάνωσε έξω από τη Βουλή το Παγκύπριο Συμβούλιο Ειρήνης...
Επεξηγηματική σημείωση:
Πιο πάνω έγραψα “δημοκρατικής” [με εισαγωγικά], γιατί θεωρώ ότι αν η συγκεκριμένη απόφαση της Βουλής είναι αντισυνταγματική [και υπάρχουν βάσιμοι λόγοι για κάτι τέτοιο καθώς παραβιάζεται η αρχή της διάκρισης της εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας], τότε έχουμε αντιδημοκρατική εκτροπή κι αντισυνταγματική παρατυπία. Κι αυτό δεν αποτελεί απλώς υπόσκαψη του συγκεκριμένου [Αριστερού] Προέδρου, αλλά συνιστά και πολιτικό πραξικόπημα. Φυσικά αρκετοί στον “Συναγερμό” είχαν και παλαιότερα εμπλοκή σε πραξικοπήματα, στρατιωτικά μεν αλλά γιατί να πάνε χαμένες οι εμπειρίες! Μόλις τις προάλλες το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ως αντισυνταγματικό τον Νόμο Περί των εκ Μητρογονίας Προσφύγων [που και πάλι προσπάθησαν να επιβάλουν τα εν πολλές αμαρτίαις περιπεσόντα κόμματα]. Ενώ αν θυμάστε το 1993 μόλις εκλέγηκε Πρόεδρος ο Κληρίδης έπαυσε τα τότε Συμβούλια των Ημικρατικών Οργανισμών [που είχαν διοριστεί από τον προηγούμενο Πρόεδρο, τον Γιώργο Βασιλείου] για να διορίσει σ’ αυτά δικούς του ανθρώπους, αλλά και πάλι το Ανώτατο Δικαστήριο [όπου προσέφυγαν οι αυθέντες], έκρινε τη πράξη του Κληρίδη αντισυνταγματική! Μια ζωή εκτροπές και παρεκτροπές οι τύποι!

4. Η πλάκα η μεγάλη όμως, είναι με τον αρχηγίσκο της ΕΔΕΚ, τον κον (Κακ)Ομήρου. Ο σοσιαλιστής λοιπόν, κος Γιαννάκης κάθε λλίον τζιαι λιγάκι βκαίννει [άμα δει μικρόφωνο τηλεοπτικού καναλιού] τζιαι τάσσεται που την μιαν [τζιαι αναφανδόν μάλιστα], υπέρ του [νατοϊκού] “Συνεταιρισμού για την Ειρήνη”, τζιαι που την άλλην όμως, ζητά επιτακτικά κι εδώ και τώρα το άνοιγμα του θέματος των Βρεττανικών Βάσεων! [Αυτές δεν είναι νατοϊκές;] ...
Και μια “καλοπροαίρετη” απορία: Αληθεύει ότι επέκρινε τον Πρόεδρο [ο Ομήρου] ότι κακώς έπραξε [γιατί δεν δικαιούτο] που εξάσκησε το δικαίωμα «αμνησικυρίας»; [Για το «βέτο» μάλλον μιλούσε!] ...

5. Άξιον απορίας είναι επίσης, γιατί ΟΛΟΙ αυτοί που εshαshάραν σήμερα να ΜΑΣ ι-μπήξουν μες τον “Συνεταιρισμό”, εν το εκάμναν τζιαι τες εποχές που οι διακυβέρνηση του τόπου ήταν στα χέρια δικών τους Προέδρων [του Κληρίδη και του Τάσσου Παπαδόπουλου]. Γιατί δεν υποβλήθηκε από τους τότε Προέδρους αίτηση για ένταξη ΜΑΣ στον “Συνεταιρισμό”; Μήπως γιατί τζιαι τζιείνοι δεν έβλεπαν ΤΙΠΟΤΑ το θετικό από μια πιθανή ένταξη;
6. Κάτι τέτοιο περίπου λαλεί ΜΑΣ τζι’ ο αρθρογράφος της “Σημερινής” κος Κωστάκης Αντωνίου [αγαπημένος επίτιμος guest star του Blog] σε σημερινό σχετικό άρθρο του στην εφημερίδα κάτω από τον τίτλο “O μπαμπούλας και ο μεσσίας” – link: http://www.sigmalive.com/simerini/columns/stigma/358832].

Γράφει τζιαι λαλεί λοιπόν, ο κος Κωστάκης:
[Οι επιχρωματωσεις και υπογραμμλισεις ειναι δικές μου] ...
“… τα τέσσερα κόμματα ΔΗΣΥ, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ και ΕΥΡΩΚΟ αντιπαραβάλλουν στον μπαμπούλα του ΑΚΕΛ, τον ψευδομεσσία του Συνεταιρισμού για την Ειρήνη. Καλλιεργούν ψευδαισθήσεις μέσα στον κόσμο, για κάτι το οποίο δεν μπορεί να γίνει. Η Τουρκία θα προβάλει βέτο σε ένταξη της Κύπρου. Αλλά έστω και ανοίξουν οι δρόμοι και εισέλθουμε. Τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει. Εκεί η Τουρκία είναι στρατηγός και η Κύπρος θα είναι ένας «ψαρωμένος» φαντάρος, όπως συνήθιζε να λέγει -και πολύ σωστά- ο Τάσσος Παπαδόπουλος.
Συνηθίζουν, εδώ, οι πολιτικοί μας, να ανακαλύπτουν μεσσίες και να εμπαίζουν τους πολίτες, ότι θα μας σώσει πότε ο ένας και πότε ο άλλος. Η ιστορία του Κυπριακού είναι γεμάτη από τέτοιους μεσσίες που, κατά καιρούς, ανακάλυπταν οι πολιτικοί. Φαίνεται ότι σήμερα ο νεοφανής μεσσίας είναι ο Συνεταιρισμός για την Ειρήνη. Χάριν του οποίου αξίζει να δημιουργήσουν τα τέσσερα κόμματα, συνταγματική κρίση για τη χώρα. Σε όλες τις χώρες, την εξωτερική πολιτική την ασκούν οι κυβερνήσεις”.

Λαλείτε να ‘ν’ κρυπτοΑΚΕΛικός ο Κωστάκης [ΜΑΣ];!

********************************
Μάλλον είπα τα ΟΥΛΛΑ τελικά!

Για τους προλόγους,
τα σχόλια
και τα copy-paste,
Anef_Oriwn
Κυριακή 27/2/2011

***********************************
Υστερόγραφο 3/3/2011:

Τζι’ ο καφκάς [για τον “Συνεταιρισμό”] συνεχίζεται, αλλά «το ντέρμπυ ήταν στημένο και από πριν ξεπουλημένο» [link: http://www.vasilisp.com/html/index.php?option=com_muscol&view=song&id=102]! Ο Πρόεδρος [ως αναμενόταν] εξάσκησε το δικαίωμα VETO [ή της «αμνησικυρίας»(!)] που το παρέχει το Σύνταγμα και έγραψε κανονικά [στα παλαιότερα των υποδημάτων του – για να μην πω κάπου αλλού!] την εκβιαστική απόφαση της πλειοψηφίας της Βουλής! Όι ήταν χάκκιν τους! Και τώρα η πλειοψηφία της Βουλής θα τρέξεις το Ανώτατο για διευκρινήσεις [μόνο], γιατί ως είπε ο Αλέκος Μαρκίδης δεν δικαιούται η Βουλή να κάμει προσφυγή!!! Άλλη κατραπατσσιά τζιαι τούτη!!!

Πάντως αν παρέμβει το ΝΑΤΟ [και κυρίως οι “ειρηνοποιοί” και διεθνείς χωροφύλακες οι αγγλοαμερικάνοι] στη Λιβύη [όπως εκάμαν και στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν], γιατί να μην κάμουν την ειρηνευτική τους επιχείρηση μέσω του “Συνεταιρισμού” τους; Δεν είναι για την ταλαίπωρη την ειρήνη που συνεστήθη αυτό το [νατοϊκό] πρόγραμμα; Δυστυχώς όμως [και ουαί κι αλίμονο] ΔΕΝ θα μπορέσουμε, αφού είμαστε εκτός “Συνεταιρισμού”, να συμβάλουμε κι εμείς σ’ αυτήν την ειρηνευτική επιχείρηση θέτοντας στη διάθεση του ΝΑΤΟ τα στρατά μας, καθώς και τα λιμάνια και τα αεροδρόμια μας. Μόνο οι Βρετανικές [νατοϊκές] Βάσεις θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν! Κι έτσι θα χάσουμε ΕΜΕΙΣ την ευκαιρία gamoto, να στείλουμε στους φίλους Λίβυους, κουφέττες, λίζα, παστέλλιν τζιαι μαντίλες!
Τι ειρηνευτικές επιχειρήσεις και πράσιν’ [αραβικά] άλογα ΜΑΣ τσαμπουνάνε, τέλος πάντων «τούτοι» οι “Συνεταιριστές”!

Anef_Oriwn
Πέμπτη 3/3/2011