Ανάρτηση 50/2009 (κυπριακή, πολιτική, διαπραγματευτική κι αντι-διαστρεβλωτική) – Ολίγα τινά για τη διαρροή των έγγραφων.

Αρχική μου πρόθεση ήταν, χτες 11 του Σεπτέμβρη, να έκαμνα μια επετειακή ανάρτηση για τα γεγονότα της 11ης του Σεπτέμβρη του 2001 στις Ενωμένες (ή/και Επεκτατικές) Πολιτείες της Αμέρικας. Τα κτυπήματα στους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης, στο Πεντάγωνο κι αλλού στην Αμερική (με αεροπλάνα) και στον τρόμο και το φόβο που καλλιέργησαν που Αμερικανοί, με αφορμή εκείνα τα γεγονότα. Τους βόλεψε μια χαρά ... Με πρόσχημα μάλιστα την καταπολέμηση της τρομοκρατίας (δήθεν) νομιμοποίησαν της επεκτατική τους πολιτική (χαρακτηριστικά παραδείγματα η εισβολές στο Αφγανιστάν και το Ιράκ.

Όμως άλλαι μεν οι σκέψεις του Anef_Oriwn, αλλά δε κελεύουν οι τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις στην Κύπρο. Το κείμενο (μου) για τους Δίδυμους Πύργους, τες Αλ-γκάιντες, τον Μπίνη τον Λάντεν και τον Πουsh-της Αμερικής θα το αφήσω για αργότερα – ίσως το αναρτήσω την Κυριακή. Πρόθεση μου ήταν να γράψω δυο εισαγωγικά λόγια κι ακολούθως να παραθέσω δια της μεθόδου της κοπτοραπτικής (δηλ. του copy-paste) ένα κείμενο από την σατυρική ελληνική εφημερίδα “ΠΟΝΤΙΚΙ” (καμιά σχέση με την κυπριακή ΠΟΝΤΙΚΟ-φυλλάδα). Παράλληλα θα αφιέρωνα στους επισκέπτες και του τραγούδι του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, “God Bless America” (που παρεμπιπτόντως θα βρείτε στα links: http://www.youtube.com/watch?v=z9SW9JjD9-Q και http://www.youtube.com/watch?v=71pj6hAWkS4

[Φυσικά στις 11 του Σεπτέμβρη είναι και η επέτειος του χουντοφασιστικού και αμερικανόπνευστου πραξικοπήματος (σας θυμίζει τίποτα αυτό) στην Χιλή, το 1973, που ανέτρεψε τον σοσιαλιστή (νόμιμα εκλεγέντα) Πρόεδρο Σαλβαντόρ Αλιέντε. Γι’ αυτό όμως ίσως μιλήσουμε κάποια άλλη φορά. Για την ώρα εισήγηση μου είναι να (ξανα)δείτε την ταινία “Ο Αγνοούμενος” του Κώστα Γαβρά και με πρωταγωνιστή τον Τζακ Λέμον].
{Να σημειώσω ότι και για τις δύο επετείους (και μια Τρίτη) θα βρείτε ένα πολύ ενδιαφέρον αφιέρωμα στην τελευταία ανάρτηση στο Βlog του φίλτατου PolitisPittas – link: http://politispittas.blogspot.com/2009/09/11-1973-11-2001.html}.

Όμως τελικά τα πολιτικά γεγονότα στην Κύπρο [ο δεύτερος γύρος των συνομιλιών για το κυπριακό, οι διαρροές (ως δια μαγείας) των εγγράφων για τις συνομιλίες και το περιεχόμενο τους, τα εσωτερικά του ΔΗΚΟ κι άλλες πολιτικές εξελίξεις] τρέχουν και δεν μας αφήνουν ν’ αγιάσουμε, αλλά ούτε και ν' ασχοληθούμε [blogοσφαικά] μ' αλλα θέματα. Όμως ακόμα πιο προκλητικοί είναι διάφοροι αρθρογράφοι εφημερίδων αλλά κι αστέρες του τηλεοπτικού ρεπορτάζ. Πολλοί απ’ αυτούς παρουσιάζουν τα γεγονότα και τι πολιτικές εξελίξεις παραποιημένα και διαστρεβλωμένα, κατα το δοκούν ή όπως βολεύει τους ιδίους ή τα αφεντικά τους [τους καναλάρχες και τους μεγαλοϊδιοκτήτες εκδοτικών συγκροτημάτων], με σκοπό είτε την αύξηση της τηλεθέασης ή του μεριδίου τους στην πίττα των διαφημίσεων, είτε για να εξυπηρετήσουν δικούς τους ή και αλλότριους σκοπούς ... [Όμως για τα του Τύπου - ηλεκτρονικού και έντυπου – τον τρόπο με τον οποίο παρεμβαίνουν στα γεγονότα και έτσι μανιπουλάρουν και τη κοινή γνώμη, στήνοντας ακόμα και λαϊκά δικαστήρια στα δικά τους τηλεοπτικά στούντιο για να δικάσουν και να καταδικάσουν (εν τη απουσία τους μάλιστα) άτομα (όπως ας πούμε τον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο) που τόλμησαν είτε καθηκόντως ότι σαν απλοί σκεπτόμενοι άνθρωποι να αμφισβητήσουν όσα αξιωματικά και απαξιωτικά γράφουν τζιαι λαλούν, έχω κατα νουν να ασχοληθώ σύντομα].

1. Η πρόσφατη διαρροή εγγράφων
Όμως το ήμαρτον μου θα το πω, έστω κι αν ακουστώ δογματικός, αντιδημοκράτης κι αναχρονιστικός ... Η διαρροή εγγράφων γίνεται επιλεκτικά και αποσπασματικά. Πιστεύκω μάλιστα ότι εξυπηρετεί συγκεκριμένες σκοπιμότητες αλλά πρώτα και κύρια στοχεύει για να πλήξει τον Πρόεδρο [αν και αυτό ακούγεται ολίγο τι σαν στερεότυπη κομματική πατριωτική ατάκα]. Ειλικρινά διερωτούμαι αν τελικά τα εν λόγω έγγραφα έχουν κάποια αξία ως διαπραγματευτικά χαρτιά, γιατί να βγαίνουν στην φόρα; Κι εγώ θέλω να πληροφορούμαι άμεσα για το τι λέγεται, τι συμφωνείται και για το που υπάρχουν διαφωνίες στις συνομιλίες ... Αλλά [και πάλι διερωτούμαι] αν ήταν να δημοσιοποιούνται τα πάντα, γιατί οι συνομιλίες να μην γίνονται δημόσια στην Πλατεία Ελευθερίας ή στο Στάδιο ΓΣΠ και σε άμεση μάλιστα αναμετάδοση από τηλεοράσεως, φέρ’ ειπείν να πούμεν [που λαλεί τζι’ ο κουμπάρος ο Ττοφουρής ο Ρεπάνιας], μ’ όλα τα συνεπακόλουθα και συνέπειες που μπορεί αν έχει μια τέτοια πρακτική; Αν δούμε και λίγο πολιτικά αυτή τη σκέψη μπορεί αν πούμε ότι αποτελεί κι ένα τρόπο εφαρμογής της άμεσης δημοκρατίας. Να κάνουμε μάλιστα και για κάθε πρόταση που θα μπει στα έγγραφα [για να μην πω και για κάθε λέξη] κι ΕΝΑ δημοψήφισμα!!! Λόγου χάριν να πούμεντε, [που λαλεί ο άλλος ο κουμπάρος, ο Μήτρος ο Κολοκάσης] για το πως θα ονομαζονται τα συνιστώντα μέρη της Ομόσπονδης Δημοκρατίας της Κύπρου – κρατίδια, πολιτείες, περιφέρειες, επαρχίες, περιοχές, ζώνες [όχι κολάνια], γειτονιές [στα ελληνικά], μαχαλλάδες [στα τούρκικα] ή να βολευτούμε με το "states" [ή στέιτς που λαλεί τζι’ ο Λάζαρος – ο Μαύρος, ντε], για να συμπεριλαμβάνονται όλα τα πιο πάνω;

Κάτι άλλο που θα ήθελα να πω και να τονίσω [και μάλιστα με ιδιαίτερα έντονο τρόπο] είναι ότι για απολύτως ΚΑΝΕΝΑ από τα έγγραφα συγκλήσεων και αποκλίσεων που διέρρευσαν, ΔΕΝ ασκήθηκε ουσιαστική κριτική στον Πρόεδρο για “απαράδεχτες” ή και για “προδοτικές” παραχωρήσεις, δεσμεύσεις ή υποχωρήσεις! Δεν βρήκαν κάτι το επιλήψιμο να πουν, γι’ αυτό και εκείνα τα έγγραφα πέρασαν στα μουλωχτά!
[Αποσπάσματα από δυο-τρία τέτοια έγγραφα μεταδόθηκαν προ ημερών από το “Σίγμα”, ενώ ένα δημοσιεύτηκε ολόκληρο τον Μάρτη (αν δεν κάνω λάθος) στο μηνιαίο περιοδικό “Σύγχρονη Άποψη” – είχαν μάλιστα πει ότι θα το σχολίαζαν σε επόμενη έκδοση του περιοδικού, αλλά τούτο αναμένεται ακόμα]
Τα επώνυμα κι ανώνυμα [γνωστά κι άγνωστα] απορριπτικά και εθνικιστικά λατζιηνάρκα, [όπως οι Ακατονόμστοι του blog των Απο(κατα)στατών] όλως παραδόξως δεν τα αξιοποίησαν για να μας πρήξουν με τα γνώριμα [πλέον] καταστροφολογικά τους πονήματα [εμπλουτισμένα με τροπάρια για προδότες, μειοδότες, οσφυοκάμπτες, υποταγμένους, εθελόδουλους και τα λοιπά επίθετα απείρου ελληναράδικου λόγου], πέραν από το να μας επαναλάβουν τις χιλιοειπωμένες και ως συνήθως anef_ουσίας γενικολογίες και αφοριστικές αοριστολογίες τους.

2. Το “αμαρτωλό” συμπληρωματικό έγγραφο.
Κι εκεί που παει αν ξεκινήσει ο δεύτερος γύρος των συνομιλιών Χριστόφια – Ταλάτ [τυχαίο;], ανασύρεται από τα συρτάρια του ΑΝΤΕΝΑ του Λουκή του Παπαφιλίππου [τυχαίο και πάλι;], δίκην άσσου από το μανίκι το [συμπληρωματικό] έγγραφο όπου περιέχονται [δήθεν] κάποιες προτάσεις της δικής μας πλευράς [και δη του Προέδρου] για την επιστροφή [σε περίπτωση λύσης] ΜΟΝΟ [δήθεν] του 14% των ελληνοκύπριων προσφύγων στην υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση περιοχή ...
Η διαστρέβλωσις, της διαστρεβλώσεως, τη διαστρεβλώσει, διαστρέβλωσιν , ω διαστρέβλωση!!! – όπως κλίναμε και τα ουσιαστικά κάποτε στα σκολειά!

Μάθημα 1ον:
Όταν λέμε ότι ένα έγγραφο είναι “συμπληρωματικό”, με το εξυπακούεται ή εννοείται (για όλους όσους διαθέτουν δκυο δράμια νουν] ότι υπάρχει και κάποιο άλλο [προηγούμενο] κυρίως έγγραφο, και με το νεο έγγραφο προστίθενται, συμπληρώνονται ή και επεξηγούνται κάποια από τα ζητήματα που τέθηκαν στο κυρίως έγγραφο.

Μάθημα 2ον :
Η αποσπασματική και επιλεκτική παρουσίαση εγγράφων και του περιεχομένου τους [και δη από τηλεοράσεως με την καταλυτική επίδραση που αυτή εξασκεί στην διαμόρφωση κοινής γνώμης], αποτελεί ένα καλά δοκιμασμένο τρόπο για να κερδιθεί το παιχνίδι των εντυπώσεων, αλλά και να οδηγηθεί ο κόσμος προς μια συγκεκριμένης σχολή σκέψης – όταν μάλιστα ΔΕΝ υπάρχει και ικανοποιητική πληροφόρηση. Άραγε ο Πρόεδρος πρέπει να τα δημοσιοποιήσει ΟΛΑ πλέον για να αφαιρέσει όλη αυτή την διαστρεβλωτική προπαγάνδα των απορριπτικών;

Επί της ουσίας:
Για τη συγκεκριμένη περίπτωση, κατ’ αρχάς να αναφέρω ότι τόσο στο συγκεκριμένο κυρίως έγγραφο όσο και στο συμπληρωματικό [και με βάση τα όσα είπαν και διάφοροι που αντιπολιτεύονται τον Πρόεδρο, όπως και ο Νίκος Κουτσού χτες το πρωί στον “ΑΣΤΡΑ”, αν και τα μάσησε για το ζήτημα των διαρροών - λέτε να ‘χει λερωμένη τη φωλιά του; - ενώ έβκαλε το άχτιν του εχτές στον ΑΝΤΕΝΑν], υπάρχει η ξεκάθαρη θέση του Προέδρου ότι πρέπει να διασφαλιστεί [με το Σχέδιο Λύσης] το δικαίωμα ΟΛΩΝ των προσφύγων για επιστροφή καθώς και το δικαίωμα της ελεύθερης εγκατάστασης.
Επειδή όμως η τουρκοκυπριακή πλευρά λέει ότι για να διασφαλιστεί η διζωνικότητα [όπως η ίδια την ερμηνεύει ή όπως αυτή συμφωνήθηκε – πάντα σύμφωνα με τες δικές τους ερμηνείες – από το 1977 με τις Συμφωνίες Μακαρίου – Ντενκτάς], που για εκεινους σημαίνει ότι η κάθε πλευρά [ή εθνική κοινότητα] θα διοικεί και μια περιοχή της Ομόσπονδης [πλέον] Κύπρου, όπου θα έχει και την πλειοψηφία, ο Πρόεδρος υπέβαλε συμπληρωματικό έγγραφο με το οποίο επεξηγούσε πως κάτω από ποιες προϋποθέσεις ή σενάρια τούτο μπορούσε να επιτευχθεί. [Τούτα τα είπε – προς τιμή του - και χτες το πρωί στον “ΑΣΤΡΑ” και ο Νίκος Κουτσού και τα ανέλυσε ακολούθως κι ο Τουμάζος Τσελεπής].

Βασική, λοιπόν, προϋπόθεση για να καταστεί εφικτή αυτή η πρόνοια της διζωνικότητας [όπως την ερμηνεύουν οι τουρκοκύπριοι] είναι η επιστροφή όσο το δυνατόν περισσοτέρων ελληνοκύπριων στην υπό ελληνοκυπριακή διοίκηση περιοχή. Γι’ αυτό και με την πρόταση του Προέδρου για επιστροφή της Αμμόχωστου, της Μόρφου αλλά και της Καρπασίας [υπό ειδικό καθεστώς όμως], θα επέστρεφαν γύρω στις 110-120 χιλιάδες ελληνοκύπριοι πρόσφυγες. Και στο συμπληρωματικό έγγραφο υπάρχουν διάφορα σενάρια [ΚΙ ΟΧΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ] και ποια θα είναι τα ποσοστά των ελληνοκυπρίων και των τουρκοκύπριων στην τουρκοκυπριακή συνιστώσα στέιτ [που λαλεί τζι’ ο Λάζαρος] σε κάθε σενάριο. Π.χ. ποια θα είναι αυτά τα ποσοστά στην περίπτωση που ΟΛΟΙ οι ελληνοκύπριοι πρόσφυγες εξασκήσουν το δικαίωμα τους για επιστροφή, ή αν θα το εξασκήσουν οι ίσοι ή πως διαφοροποιούνται αυτά τα ποσοστά αν θα παραμείνουν και μέχρι 50 χιλιάδες έποικοι. Και σ’ όλες τες περιπτώσεις οι τουρκοκύπριοι θα είναι περισσότεροι. Αυτά επεξηγεί και λεει το έγγραφο [Τούτα μάλιστα περιλαμβάνονται και στις ομόφωνες απόφασεις του Εθνικού Συμβουλίου του 1989]. Όλ’ τ’ άλλα είναι εκ του πονηρού και κουρνιαχτός για να θολώνει το τοπίο!

Τελεία (full-stop) και παύλα!!!

Anef_Oriwn
Σάββατο 12/9/2009