Αγαπητές
Αναγνώστριες,
Φίλοι Αναγνώστες
Καλή
κι Αγωνιστική Χρονιά!
[τζιαι
για ‘ΜΑΣ τους προλετάριους, αλλά τζιαι για την “ΟΜΟΝΟΙΑ”]…
Φάγανε,
ήπιαμε λοιπόν, [κι ως οικοδεσπότες κι ως επισκέπτες και φιλοξενούμενοι], ανταλλάξαμε
κι ευχές για “Χρόνια Πολλά” [“και Καλά” φυσικά, γιατί αν δεν είναι καλά τι να
τα κάνουμε – να θυμηθώ μετά να ΣΑΣ πω και έναν ανέκδοτο!], σχεδόν πέρασε ήδη
και η πρώτη μέρα του ‘13, [σε μερικές μέρες δε, τελειώνει και η χριστουγεννιάτικη γιορταστική
περίοδος, αλλά οι σκαλαπούνταροι της Τρόικα συνεχίζουν να ΜΑΣ γυροφέρνουν, όχι
φυσικά για να γιορτάσουν παρέα με τους Παλιοημερολογίτες, αλλά γιατί ως φαίνεται εν να ΜΑΣ
μείνουν αγγονίν], καιρός λοιπόν, να μαζευτούμε [τα κεφάλια μέσα καιτα πόδια εξω] και να μανικωθούμεν γιατί η
Χρονιά προβλέπεται δύσκολη, τζι’ όπως υπονοεί τζι’ ο φίλος ο Νέος “Για να γυρίσει ο ήλιος...”, «θέλει δουλειά πολλή»… Τζι’ ΕΜΑΣ στους δρόμους!
Εγώ
όμως θα πάω σ’ ένα άλλο τραγουδάκι ερωτικό [γι’ αυτό κι άσχετο με τους
κοινωνικούς αγώνες], μπορεί όμως, να ερμηνευτεί ποικιλοτρόπως…
Ελπίζω
να μην ΣΑΣ μελαγχολήσω φέρνοντας στη μνήμη ΣΑΣ αναμνήσεις που «τα
σημάδια τους αφήνουν, που πονάνε και δε σβήνουν»…
“Τα κορμιά και τα μαχαίρια”
Στίχοι:
Μιχάλης Γκανάς
Μουσική:
Ara Dinkjian
Τραγούδι:
Ελευθερία Αρβανιτάκη
“Τα
κορμιά και τα μαχαίρια
άντε
κάποτε αλλάζουν χέρια,
τα
σημάδια τους αφήνουν
που
πονάνε και δε σβήνουν.
Άγγιξέ
με, φίλα με, μύρισέ με
κρύψου
μέσα μου, κατοίκησε με,
σαν
παλιό κρασάκι φύλαξέ με
ένα
κορμί δεν είναι μόνο αγκαλιά,
αχ!
ένα κορμί δεν είναι μόνο αγκαλιά
είναι
μια πατρίδα που θα γίνει ξενιτιά.
Τα
πουλιά και τα τριζόνια
άντε
τραγουδάνε τόσα χρόνια
κι
από την ανατριχίλα
κοκκινίζουνε
τα μήλα.
Τα
κορμιά και τα μαχαίρια
άντε
μη βρεθούν σε λάθος χέρια,
κάποιο
φονικό θα γίνει
και
ποιος παίρνει την ευθύνη.
Μέσα
στης γιορτής το κέφι
άντε
πιο ψηλά κρατάει το ντέφι
όποιος
πόνεσε και ξέρει
γλύκα
που ‘χει το μαχαίρι”
Anef_Oriwn
[«ένα κορμί δεν είναι μόνο αγκαλιά»]
Τρίτη 1/1/2013 [Πρωτοχρονιά]…
3 σχόλια:
...όποιος πόνεσε και ξέρει
γλύκα που ‘χει το μαχαίρι...
τζιε ο Φοξής που το Τραχώνι την ίδια γλύκα ένοιωσε!
Πιο πάνω Ανώνυμε,
Προφανώς το τραγούδι η λέξη «μαχαίρι» να μην χρησιμοποιείται κυριολεκτικά, αλλά μεταφορικά και ίσως να εννοείται ο Έρωτας…
Άρα ο στίχος μπορεί να είναι:
«όποιος πόνεσε και ξέρει
γλύκα που ‘χει ο έρωτας»
σίγουρα όπως το λέεις είναι. και ποιός δεν έχει νοιώσει τη γλύκα αυτού του ΜΑΧΑΙΡΙΟΥ.
ο Φοξής είναι το άλλο μαχαίρι που ένοιωσε. αυτό το παλιό αφρικάνικο ατσάλινο μαχαίρι που με ιστορίες αλλόκοτες ο θρύλος το `χει ζώσει!
Δημοσίευση σχολίου