Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

Ανάρτηση 141/2012*!!! [επετειακή, αλλά και προσωπική, και σκεπτικιστική, “απελευθερωτική”, τραγουδιστική] - «Για δε μ’ αφήνετε ήσυχο;» (σκέψεις γέρημες τζι’ ευλοημένες)...


{* - Επεξηγηματική Σημείωση (28/10/2012 - πρωί):
Αυτή η ανάρτηση ετοιμάστηκε στις 18 του μηνός}…

***********************
Εισαγωγικά:

28 τ’ Οκτώβρη σήμερα! Επέτειος του αντιφασιστικού ΟΧΙ των Ελλήνων  στον Ιταλό φασίστα Μουσολίνι [το 1940], όταν «τούτος» ζήτησε να [τού] παραδώσει η Ελλάδα «γη και ύδωρ», ούτως ώστε να περάσουν στην Ελλάδα χωρίς προβλήματα ιταλικά στρατεύματα. Δεν μ’ αρέσει να κάνω συγκρίσεις του τότε με το σήμερα γιατί τα δεδομένα είναι τελείως διαφορετικά. Εκείνος ο φασισμός ήταν τρισχειρότερος από τον σημερινό. Όμως, παίδες και κορασίδες, «γη και ύδωρ» δεν ΜΑΣ ζητούν και σήμερα οι τροϊκανοί για να ΜΑΣ σώσουν, όπως λένε; Κάποιοι [για να ΜΑΣ φοητσσιάσουν για να καϊλήσουμεν που τα τωρά] ΜΑΣ λένε ότι οι τροϊκανοί/ές «εν να μας πάρουν τζιαι τα σώβρακα»! Εγώ πάντως δηλώνω έτοιμος να το παραδώσω σε ΟΠΟΙΑ τροϊκανή μου το ζητήσει!

Πέραν τούτου και για να είμαι IN και με το αντιφασιστικό κλίμα της “εθνικής” επετείου [κι όχι μόνο], επιλέγω για σήμερα το τραγούδι της Τάνιας Τσανακλίδου “Ανθρωπάκος” με τον αντιφασίστα Charlie Chaplin να πρωταγωνιστεί στο video clip

*************************
“Ανθρωπάκος”


Στίχοι: Παπαδόπουλος Λευτέρης
Μουσική: Χατζηνάσιος Γιώργος
Ερμηνεία: Τσανακλίδου Τάνια

«Είμαι φτωχός κουρασμένος σκυφτός ανθρωπάκος,
των ταπεινών και των άλλων πουλιών φιλαράκος.

Για δε μ’ αφήνετε ήσυχο;
Άστε με ήσυχο όλοι.
Θέλω να ζήσω ελεύθερος,
δίχως ταυτότητα πια.

Μία ζωή με κρατάν, με κουνάν μ’ ένα σπάγγο.
Λόγια, σχολειά, μέρα νύχτα δουλειά και στον πάγκο.

Για δε μ
αφήνετε ήσυχο;
Άστε με ήσυχο όλοι.
Θέλω να ζήσω ελεύθερος,
δίχως ταυτότητα πια.

Όπου χαρά πρώτη-πρώτη σειρά κάποιος κλέφτης.
Κι όποιο κακό κάνει τ’ αφεντικό, εγώ είμ’ ο φταίχτης.

Για δε μ’ αφήνετε ήσυχο;
Άστε με ήσυχο όλοι.
Θέλω να ζήσω ελεύθερος,
δίχως ταυτότητα πια.»

Αλήθεια, γιατί δεν ΜΑΣ αφήνουν ήσυχους; Ίσως γιατί δεν ΤΟΥΣ αφήνουμε [δεν ΤΟΥΣ παραιτούμε] ούτ’ ΕΜΕΙΣ;

Anef_Oriwn
[σε αναζήτηση ησυχίας]
Πέμπτη 18/10/2012 

2 σχόλια:

Αντζιελοσιασμένη Μάγισσα είπε...

Εν θα σε αήκει κανένας τζιαι καμιά σε ησυχία, αν θέλεις να ζήσεις ελεύθερος

Πρωμιθεας είπε...

Πόσο πραγματικά είναι ελεύθερος ο Άνθρωπος κυρία Μάγισσα, ή πόσο ελεύθερα μπορεί να λειτουργήσει; Η ελευθερία δεν είναι άμεσα συνυφασμένη και με την οικονομική ανεξαρτησία;
Εν υπάρχουν συχνά αντικειμενικές δυσκολίες, πέραν από τον υποκειμενισμό μας, που μας κρατούν εγκλωβισμένους σε καταστάσεις διάφορες, συχνά όχι ευχάριστες ή μας κάνουν να λειτουργούμε με ανελευθερία προς τον εαυτό μας; Κάποτε οι σκέψεις που πάνε κ’ έρχονται στο μυαλό, ανεπαίσθητα και χωρίς να το επιδιώκουμε, τόσο πολύ μας αναταράσσουν που δυσκολευόμαστε να τις αποβάλουμε και να πάμε παρακάτω. Να αισθανθούμε ελεύθεροι από τον παρελθόν μας ή από τυχόν δεσμεύσεις μας, φοβίες και αναστολές μας. Αλήθεια, πόσοι αισθάνονται πραγματικά ελεύθεροι; Από την άλλη η τυχόν ατομική ελευθερία που θα πετύχουμε για τους εαυτούς μας δεν πρέπει να είναι αποτέλεσμα ή επακόλουθο ή μέρος μιας συλλογικής ελευθερίας; Η χειραγώγηση μας από τα Μέσα Ενημέρωσης που με την ανοχή μας έχουν καταντήσει Μέσα Εξαπάτησης, δεν αποτελεί ανελευθερία;