Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012

Ανάρτηση 136/2012*!! [εκπαιδευτική, καθηγητική, για τους διορισμούς και (επι)κριτική] - Για τους διορισμούς στη Μέση Εκπαίδευση και μερικά άλλα τινά από τον αγγελικά πλασμένο κόσμο των Εκπαιδευτικών…


{* - Σημείωση - 19/10/2012:
Το κείμενο αυτής της ανάρτησης γράφτηκε στις 16 του μηνός}…

********************
Εισαγωγικά:

Τη Δευτέρα 15 Οκτωβρίου έπεσα, μπαίνοντας στο Blog της “Προοδευτικής Κίνησης Καθηγητών”, πάνω σε μια επιστολή [διαμαρτυρίας και προβληματισμού] του αδιόριστου Φιλόλογου Καθηγητή Γιάννου Αθανασίου, που ήταν αναρτημένη εκεί. 

Ο αρθρογράφος [στο κείμενο του] καταπιάνεται με τη διαδικασία διορισμού Καθηγητών στη Μέση Εκπαίδευση από την Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας [ΕΕΥ] και αναφέρεται στο άγχος όσων αναμένουν διορισμό, ενώ εκφράζει προβληματισμούς για τους υπό μελέτη νέους καταλόγους διοριστέων.  
Επειδή το καλοκαίρι [και κυρίως τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβρη] ασχολήθηκα αρκετά και σε βάθος με το ζήτημα των διορισμών [ένεκα προκύψαντος ειδικού ενδιαφέροντος], περιήλθαν στην αντίληψη μου πολλά και διάφορα στα οποία θα αναφερθώ πιο αναλυτικά πιο κάτω στα σχόλια μου και μετά την παράθεση του κειμένου του κου Αθανασίου.

****************************
Μερικές προκαταρκτικές παρατηρήσεις:

Εξ αρχής [και πριν προχωρήσω σε κάποιες κριτικές τοποθετήσεις] θα ‘θελα να διευκρινίσω, για να μην παρεξηγηθώ για τα όσα κριτικά θα γράψω πιο κάτω [για τους κύριους καθηγητές], ότι σέβομαι απόλυτα το συγκεκριμένο επάγγελμα [ένας σωστός επαγγελματίας  εκπαιδευτικός αφιερώνει πολύ χρόνο για τη δουλειά του - έχω και εκπαιδευτικούς στο στενό μου περιβάλλον και ξέρω αρκετά πράγματα]. Παράλληλα όμως έχω και την άποψη ότι έχουμε να κάνουμε μ’ ένα προνομιούχο επάγγελμα.

Για την ώρα λοιπόν, θα σημειώσω απλώς τα εξής:  
-  τον καθαρά γραφειοκρατικό και σε πολλές περιπτώσεις αμελέτητο και πρόχειρο τρόπο με τον οποίο γίνονται οι διορισμοί με αποτέλεσμα μέχρι την τελευταία στιγμή [ακόμα και πριν μερικές μέρες] να γίνονται αλλαγές, ή/και νέοι διορισμοί,
-  την εσωστρέφεια που χαρακτηρίζει τους Καθηγητέςˑ νομίζουν ότι τα πάντα περιστρέφονται γύρω από τους ιδίους και τον μικρόκοσμό τους,
-  την νοοτροπία του βολεμένου που χαρακτηρίζει όσους είναι ήδη μόνιμοι στην Εκπαίδευση που έχει ως απότοκο την αδιαφορία τους για τους αδιόριστους [φέτος] περσινούς έκτακτους συναδέλφους τους,  
- την αδικία που επιτελείται σε βάρος εκτάκτων και συμβασιούχων καθηγητών που υπηρέτησαν προηγούμενες χρονιές στην Εκπαίδευση και που δεν τυγχάνουν επαναδιορισμούˑ γνωρίζω περιπτώσεις καθηγητών που διορίζονταν τα 3-5 προηγούμενα χρόνια, αλλά φέτος δεν έχουν διοριστεί,
-  την αδυναμία των συνδικαλιστικών οργανώσεων των εκπαιδευτικών [ΟΕΛΜΕΚ και ΟΛΤΕΚ] να βοηθήσουν ουσιαστικά και έμπρακτα τους πιο πάνω αδιόριστους καθηγητές [αλλά κι αυτούς που παρακολούθησαν το Πρόγραμμα Προϋπηρεσιακής Κατάρτισης] να πετύχουν διορισμό,
-  τις δυσκολίες και την ταλαιπωρία που υπόκεινται όσοι αποφασίζουν να παρακολουθήσουν το Πρόγραμμα Προϋπηρεσιακής Κατάρτισης [υποχρεωτική παρακολούθηση μαθημάτων σε καθορισμένες μέρες, εργασίες εξετάσεις, σχολική εμπειρία, χαμένα μεροκάματα και καμιά αποζημίωση] χωρίς καμία εγγύηση ότι θα διοριστούν την επόμενη χρονιά,
-  τις διακρίσεις που γίνονται σε βάρος της Τεχνικής Εκπαίδευσης και από αυτήν ακόμα την ΕΕΥ και το Υπουργείο Παιδείας [οι Εκπαιδευτές – οι Καθηγητές Τεχνικής Εκπαίδευσης – είναι οι τελευταίοι που διορίζονται],
-  τα μικροσυμφέροντα και οι σκοπιμότητες διαφόρων κλάδων Καθηγητών, τις επιδιώξεις τους [ας πούμεν οι προσπάθειες των Συνδέσμων τους να κερδίσουν μαθήματα από άλλους κλάδους ή αν διατηρήσουν τα κεκτημένα τους έστω και αν αυτά αντίκεινται στα νέα εκπαιδευτικά  δεδομένα και εξελίξεις] και τις αντιπαραθέσεις που προκαλούνται μεταξύ τους…     

Και πάμε στην επιστολή του κου Αθανασίου…   

*************************
“Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα, χωρίς εμένα!”
[του Γιάννου Αθανασίου, Φιλόλογου]

{Τα bold δεν είναι δικά μου, αλλά του αρθρογράφου}…

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,
Από τις αρχές του καλοκαιριού βρισκόμαστε μπροστά από έναν υπολογιστή και περιμένουμε εναγωνίως τις ανακοινώσεις της Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας. Όμως, λόγω οικονομικών εξελίξεων, οι ανακοινώσεις της Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας δεν ήταν καθόλου ενθαρρυντικές για τους εκπαιδευτικούς που είτε είχαν τελειώσει την Προϋπηρεσιακή τους Κατάρτιση, είτε εργάζονταν αρκετό χρονικό διάστημα στα δημόσια σχολεία ως έκτακτοι ή αντικαταστάτες. Πολλοί από όλους αυτούς τους εκπαιδευτικούς έχουν μείνει εκτός εκπαίδευσης και συντηρούνται από το επίδομα ανεργίας. Ως πότε όμως;
Επίσης, σα να μην έφτανε αυτή η κατάσταση, αρχίζουν συζητήσεις για νέο τρόπο διορισμού των εκπαιδευτικών, ενώ φέτος δεν υπήρχε ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΜΟΝΙΜΟΣ ΔΙΟΡΙΣΜΟΣ, -χωρίς φυσικά να λαμβάνεται υπόψη ότι πέραν των χιλίων εκπαιδευτικών έχουν καταρτιστεί παιδαγωγικά και μένουν αδιόριστοι. Μήπως υπάρχουν σκοπιμότητες πίσω από αυτή την κίνηση; Μήπως θέλουν να διχάσουν τους εκπαιδευτικούς για να είναι πιο εύκολο το έργο τους;
ΑΥΤΟΙ, όμως, ΚΑΛΑ ΠΡΑΤΤΟΥΝ! Το ερώτημα, Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι, είναι ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ; Ή τους βλέπουμε να παίζουν με τα όνειρά μας και παραμένουμε αδρανείς, Ή επιτέλους συναθροιζόμαστε, δείχνοντας σε πολιτεία και κοινωνία ότι υπάρχουμε και ΕΧΟΥΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑ!
Η αδράνεια δεν είναι δικαιολογία για τις αποφάσεις που θα πάρουν οι άλλοι, η αδράνεια είναι ΣΥΝΕΝΟΧΗ!
Κάνω έκκληση και καλώ τους:
1. Σύνδεσμο Εκπαιδευτικών Προϋπηρεσιακής Κατάρτισης,
2. Σύνδεσμο Συμβασιούχων, Εκτάκτων και Αντικαταστατών
Εκπαιδευτικών Μέσης Εκπαίδευσης και
3. Κίνηση Αδιορίστων Καθηγητών,
Να μη παραμένουν αδρανείς και ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ σε αυτή την κατάσταση, αλλά να γίνει συνάντηση για κοινή και άμεση δράση. Οφείλουμε στους εαυτούς μας να μην ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΜΕ ΘΕΑΤΕΣ σε όσους χαράζουν το ΜΕΛΛΟΝ μας για εμάς, χωρίς ΕΜΑΣ!”

*************************
Σχόλια, ερωτηματα και επιπρόσθετες παρατηρήσεις ΕΜΟΥ του Ιστολόγου – Σημεία και τέρατα  στο αγγελικά πλασμένο χώρο της Μέσης Εκπαίδευσης:

1.  Η Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση “επήεν μούττην κώλον” [εναυάγησε] βασικά εξ υπαιτιότητας του βαθέως κράτους της Δεξιάς [συμπεριλαμβανομένης και της συναγερμοκρατούμενης ΟΕΛΜΕΚ].

2. Από πού κι ως πού η Εκκλησία θέλει να ‘χει ρόλο στην Εκπαίδευση; Ξέρει κανένας να ΜΑΣ πει κατά πόσο αποτελεί [και γιατί να αποτελεί] μέρος τού αναλυτικού προγράμματος ο ετήσιος αγιασμός που γίνεται στις αρχές κάθε σχολικής χρονιάς [με την έναρξη των μαθημάτων] όπως και η πρωινή προσευχή; 

3.  Το Υπουργείο Παιδείας [υπό τον αριστερίζοντα Υπουργό κον Δημοσθένους] περιορίζεται στο να εκδίδει εγκυκλίους για τις ετήσιες σχολικές γιορτές όπως και για τη νέα [για τους “ηρωικούς” νεκρούς του Μαρί] που καθιερώθηκε από φέτος! [“Φιλελεύθερος”, 21/09/2012, σελ. 1]... 

4.  Στα Λύκεια Καθηγητές Τέχνης εκτοπίζουν από τη μια Αρχιτέκτονες διδάσκοντας οι ίδιοι [οι της Τέχνης] Αρχιτεκτονικό Σχέδιο κι από την άλλη Γραφίστες καθώς [οι της Τέχνης] διδάσκουν και Γραφικές Τέχνες. [Η ΟΛΤΕΚ τι κάνει;]…

5.  Οι Καθηγητές της Οικιακής Οικονομίας διεκδικούν από τους Καθηγητές Βιολογίας το μάθημα Αγωγή Υγείας [που μερικώς περιλαμβάνει και μαθήματα Σεξουαλικής Αγωγής]… Από πού κι ως που;

6.  Μέχρι πριν μερικά χρόνια το μάθημα της Γεωγραφίας το δίδασκαν οι Καθηγητές της Βιολογίας. Τα τελευταία χρόνια η ΕΕΥ διορίζει και Γεωγράφους για τη διδασκαλία της Γεωγραφίας κι έκτοτε ξεκίνησε μία διαμάχη μεταξύ των δύο ειδικοτήτων.

7.  Γιατί κάτι ανάλογο με τη διδασκαλία της Γεωγραφίας  να μην ισχύει και για το μάθημα της Ιστορίας; Δηλ. την Ιστορία να τη διδάσκουν Ιστορικοί [κι όχι Φιλόλογοι]; Φυσικά για το ότι το μάθημα διδάσκεται από φιλόλογους [την ελίτ των εκπαιδευτικών - sorry Γιάννο Αθανασίου, αλλά η αλήθεια να λέγεται] είναι κάτι υπαγορεύθηκε [κι επιβλήθηκε] κι από πολιτικούς λόγους [πέραν από τα στενά επαγγελματικά συμφέροντα] οι οποίοι έχουν να κάνουν με την εθνοκεντρική και ελληνοκεντρική παιδεία μας! Αλλά γι’ αυτά θα μιλήσουμε κάποια άλλη φορά... 

Αναμένουμε τυχόν σχόλια σας…

Anef_Oriwn
[ως ειδήμων για τα εκπαιδευτικά]
Τρίτη 16/10/2012

3 σχόλια:

Αντζιελοσιασμένη Μάγισσα είπε...

Να σου προσθέσω ερωτήματα:

- Γιατί οι του ΦΠΨ (Φιλοσοφία, Παιδαγωγικά, Ψυχολογία) να διδάσκουν φιλολογικά: αρχαία, αρχαιογνωσία, ιστορία, λατινικά,νέα ελληνικά
- Γιατί τη Ψυχολογία τζιαι τη Φιλοσοφία να τα διδάσκουν φιλόλογοι (αθθυμούμαι τον τζιαιρό μου που πιλοτικά ψυχολογία εδίδαξαν σε 5-6 σχολεία παγκύπρια ψυχολόγοι - πολλά μεγάλη τύχη εν το συζητώ!)
- Γιατί οι του προσανατολισμού στα γυμνάσια να αποτρέπουν (ξέρω αρκετά περιστατικά) μαθητές από συγκεκριμένα μαθήματα π.χ. Τουρκικά
- Γιατί μόνον οι Φιλόλογοι, άτε τζιαι οι Μουσικοί να εμπλέκουνται στες σχολικές γιορτές
- Θέατρον ποιοι διδάσκουν; Θεατρολόγοι;
- Άμαν γίνουνται αντικαταστάσεις, ήντα κριτήρια ακολουθούνται; Μια φορά τζιαι έναν τζιαιρόν εκαλέσαμε για αντικατάσταση στην ορεινή Πάφο για ένα δίωρο την εβτομάδα, ενώ υπήρχαν συναδέλφοι που την περιοχή ή τζιαι τη Λεμεσό τζιαι χωρίς μεγάλες διαφορές με μένα πας τον κατάλογο του κλάδου μου
- Οι αξιολογήσεις ήντα μεθοδολογίαν ακολουθούν τζιαι ήντα συγκρίσιμα κριτήρια
- Πόσον αξιόπιστον κριτήριον εν τα χρόνια υπηρεσίας για επαγγελματικήν εξέλιξην; Δηλαδή κάποιον άτομο που εν επαρακολούθησεν ούτε καν ένα σεμινάριον που την ημέρα που εμπήκεν στην εκπαίδευσην τζιαι έναν άλλο που εν σιουρκάζεται τζιαι επιδιώκει να μαθθαίννει συνέχεια τζιαι να διερευνά ήντα μπου γίνεται γυρών του ήνταλως συγκρίνουνται;
- Πόσον τζιαι πως τσιακκάρουνται τα learning styles (σόρρυ εν ηξέρω ήνταλως μεταφράζεται τούτον στη γλώσσα των εκπαιδευτικών – η δική μου εμπειρία εν εκτός τζιαι με αλλόγλωσσον κόσμον) για να μπόρουν να απευθούνται οι μέθοδοι μάθησεις σε ούλλους ή τουλάχιστον σε όσο το δυνατόν παραπάνω μαθητές (αλλά τζιαι εκπαιδευτικούς);
- Πόσον οι εκπαιδευτικοί αναγνωρίζουν ότι πρόκειται για αμφίδρομη διαδικασίαν τζιαι πως τούτη αξιοποιείται;

Προσωπικά εν έχω πιθανότητες να διοριστώ σε τούν' τη ζωή, αφού τα τελευταία 15 τουλάχιστον χρόνια εμετακινήθηκα 4-5 θέσεις - ουτέ καν χάννω ώρα να τσιακκάρω πλέον. Ούτε τζιαι θέλω να διοριστώ γιατί εν νομίζω να υπάρχουν περιθώρια για να εφαρμόσω τζιείνες που θεωρώ πιο κατάλληλες εκπαιδευτικές μεθόδους π.χ. δημιουργικόν παιχνίδιν τζιαι δραστηριότητες ούτε τζιαι εκπαιδευτικά εργαλεία που παρέχει η μη τυπική τζιαι η άτυπη μάθηση που μπορούν να λειτουργήσουν συμπληρωματικά. Αν υπήρχεν τρόπος ήταν να κάμνω homeschooling εις τα αθρωπούδκια αντί να μου φέρνουν έσσω φυλλάδια με φωτογραφίες που 'εκδηλώσεις' του ΕΛΑΜ τζιαι να έχουν ασκήσεις για 'συνθήματα', ούτε τζιαι να τα τραβολοούν στες εκκλησιές τζιαι να μου έρκουνται κλαμένα που το φόον τους που τζιείνα που τους ελαλούσαν τζιαι πνιμένα στα λιβάνια να βήγχουν που την άκρα τζιαι να θέλουν μάσκες (σκέφτου ότι εν τζιαι συνηθισμένα στες καπνίλες σανταλόξυλου τζιαι μαντζουνιών κόμα!)

Εννα μου πεις «μα εγιώ εν για τους διορισμούς, που γράφω;» Νομίζω τζιαι τα που πάνω εν’ νναιν άσχετα γιατί δείχνουν τζιαι τούτα την γεννικόττερην προσέγγιση τζιαι κατ’ εμέ τζιαι σοβαρότητα όσον αφορά στην εκπαίδευση τζιαι των ίδιων των εκπαιδευτικών σε ούλλες τες βαθμίδες. Το να σπουδάσει κάποιον άτομο τζιαι να διοριστεί εν το κάμνει αυτόματα τούτον τζιαι εκπαιδευτικό – τουλάχιστον σε τούτον εκατέληξα που μένα, εν μπόρω να διδάξω σε μέσην εκπαίδευσην με την ίδια χαρά τζιαι ευχαρίστησην που το έκαμα σε προνηπιακή ηλικία ή πτυχιακούς φοιτητές, τζιαι είδα κάτι παρόμοιον τζιαι σε φίλους τζιαι συναδέλφους

Έκαμα σου το ντουβέ! 

Anef_Oriwn είπε...

Μά(γ)ισσα,
Το «ντουβε» τι ένι;

Επίσης λαλείς: «Προσωπικά εν έχω πιθανότητες να διοριστώ σε τούν’ τη ζωή, αφού τα τελευταία 15 τουλάχιστον χρόνια εμετακινήθηκα 4-5 θέσεις» --- Έχω γνωστούς που διοριστήκαν μετά τα 55 τους! ΕΣΥ πόσων είσαι;

arxiepiskopos είπε...

Για να γίνεις καλός δάσκαλος οποιασδήποτε βαθμίδας χρειάζονται τρία πράματα,που δυστυχώς δεν μπορούν να μετρηθούν ή να ανιχνευτούν με εξετάσεις πριν το διορισμό(εξυπονοείται ότι τη στοιχειώδη γνώση του αντικειμένου την έχουν όλοι)
1.Αγάπη για τα παιδιά που σου εμπιστεύονται.
2.Ταλέντο,χιούμορ και υποκριτική ικανότητα ώστε το μάθημα να είναι κατανοητό και ενδιαφέρον.
3.Γνώση της ψυχολογίας του παιδιού και του εφήβου.
Επειδή θήτευσα πολλά χρόνια στο χώρο της εκπαίδευσης,σας διαβεβαιώ ότι στις δέκα συγκρούσεις μαθητών λυκείου με καθηγητές,στις εννιά ευθυνόταν η αψυχολόγητη αντιμετώπιση της κατάστασης από τον εκπαιδευτικό. Όσον αφορά στη διδακτική ικανότητα,καμιά σχέση μεταξύ αυτής και των πρόσθετων τυπικών προσόντων.Γνώρισα τρεις καθηγητές που οι γονείς αντιδρούσαν δυναμικά και ματαίωναν την ανάληψη της τάξης των παιδιών τους από τους εν λόγω εκπαιδευτικούς.Τελικά και οι τρεις έγιναν...επιθεωρητές,λόγω τυπικών προσόντων! Το καλό της κατάστασης ήταν ότι έφυγαν από την έδρα!