Ανάρτηση 139/2012*!! [επίκαιρη, συνεχιζόμενη, πολιτικο-οικονομική, σχολιαστική, (επι)κριτική, ετεροχρονισμένη, προβληματιζόμενη τζιαι θυμωμένη] - Σχολιάζοντας [έστω και ετεροχρονισμένα, αλλά “θυμωθκιάρικα”] την επικαιρότητα…

{* - Σημείωση 25/10/2012:

Το κείμενο αυτής της ανάρτησης γράφτηκε στις 21 και 22 του μηνός}…

*********************

Εισαγωγικά:

Κλείνοντας, την Κυριακή 21 του Οκτώβρη, την [“θυμωθκιάρικη”] προ-προηγούμενη ανάρτηση μου με αρ. 137/2012, έλεγα ότι θα επανέλθω σε επόμενη ανάρτηση μου για να εκφράσω και να καταθέσω τις (επι)κριτικές και “θυμοθκιάρικες” σκέψεις μου για κάποια ζητήματα της τότε τρέχουσας [αλλά και της ελαφρώς παλαιότερης] επικαιρότητας. Συνήθως πολλά λέω [και λιγότερα (δια)πράττω, αναφορικά με την ετοιμασία διαφόρων νέων αναρτήσεων], αλλά όπως προείπα τούτη τη φορά επανέρχομαι  για να σχολιάσω [έστω και ετεροχρονισμένα και όσο το δυνατό πιο συνοπτικά] κάποια περιστατικά, συμβάντα και εξελίξεις…  

Πάμε λοιπόν με σχόλια και βολές κατά ριπάς, αλλά και με πυρά σποραδικά…

***********************

1. Η επικοινωνιακή πολιτική/τακτική του ΑΚΕΛ

Ο παρέας [και τακτικός σχολιογράφος του Blog] ZEP σε σχόλιο του σε προηγούμενη ανάρτηση μας, είχε [μεταξύ άλλων] πει επί λέξει και ότι «στην επικοινωνιακη πολιτικη η ηγεσια [σημ. Ιστολόγου: του ΑΚΕΛ] εν ενα παναυριν. Ενεχουν υποθεσην οι ανθρωποι. Καμνουμεν τοσα καλα, εχουμε σωστες θεσεις, εχουμε τοσες ευκαιριες να αναδειξουμε την υποκρισια τζιαι τον λαικισμο των απεναντι τζιαι δεν το καμνουμε»… Και νομίζω ότι κάπου έχει δίκιο. Το ΑΚΕΛ αν και διαθέτει σπουδαίους και διαλεκτικούς συζητητές όπως ο Κατσουρίδης, ο Λουκαΐδης, ο Δαμιανού, ο Χατζιηγεωργίου, ο Γ. Γεωργίου [ο Βουλευτής Λάρνακας], ο Χριστοφίδης, ο Στεφάνου, ο Λαμάρης, εντούτοις εν τούτοις στην επικοινωνιακή του πολιτική πάσχει και η εικόνα που βγάζει προς τα έξω δεν ικανοποιεί τα μέλη και τους οπαδούς του. Τα μηνύματα που θέλουν να μεταφέρουν δεν φτάνουν στο κόσμο ή δεν γίνονται αντιληπτά, κατανοητά κι αποδεκτά, δεν πείθουν, ούτε και παραδοσιακούς ψηφοφόρους της Αριστεράς - κυρίως αυτούς που κινούνται στις παρυφές της. Εξ ου και το ανεβασμένο ποσοστό 24% [σε σύγκριση με τα προηγούμενα 17-18%] που παίρνει ο Μαλάς σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση του ΡΙΚ, που είναι όμως κάτω από τα κομματικά ποσοστά, το 32% των βουλευτικών του Μάη του 2011. Κι αυτό μια ένδειξη ότι κάτι δεν πάει καλά τελικά!  [Φυσικά όμως, όπως έγραψε κι ένας Ανώνυμος(;) [αλλά «αυτόνομος»] σχολιογράφος στου Νέου:
«Δαμαι ο υποψηφιος του Δησυ εσιει μαζι του 2 κομματα τζαι αποσπαματα των 2 μιτσιων κομματω, τζαι τα παραπανω μμε, τζαι φαινεται να εκολλησεν κατω που το 40 - 36/37%..»

Ναι μεν τα αστικά ΜουΜουΕ [Μέσα Μαζικού Εμπαιγμού] είναι εχθρικά προς το ΑΚΕΛ και συνειδητά διαστρεβλώνουν θέσεις με σκοπό να παραπλανήσουν και να χειραγωγήσουν τον κόσμο, μήπως όμως [λέω εγώ ο αιρετικός] οι πιο πάνω ικανότατοι κατά τ’ άλλα σύντροφοι υπερασπίζονται μιαν υπόθεση [όπως η διάσωση του «επάρατου» καπιταλισμού έστω και μέσα από ένα βελτιωμένο(!) για τον τόπο μνημόνιο] που αντιβαίνει ή αντιφάσκει με την ιστορία και την κουλτούρα της κυπριακής Αριστεράς, ή με τις προσδοκίες του κόσμου για ρήξεις με το σύστημα και δη σε τέτοιες περιόδους οξείας κρίσης του καπιταλισμού; Πως γίνεται, ας πούμεν να στέλνεται σε συγκεντρώσεις του Κόμματος οικονομολόγος, στέλεχος του Κόμματος, πλην όμως Διευθυντής χρηματοπιστωτικού ιδρύματος να μιλήσει για την οικονομική κρίση και τις ευθύνες των Τραπεζών;

Αρκετά ενδιαφέρουσες [επί του θέματος αυτού] είναι και οι αναρτήσεις του παρέα τού Νέου και της αγαπητής Disdaimonaς - [στα Blogκια τους] όπως και οι συζητήσεις που ακολούθησαν…   

*************************

2. Οι απαντήσεις Μαλά σε έρευνα του “Πολίτη” [ανάμεσα στους τρεις υποψήφιους για την Προεδρία] πάνω σε «θέματα ταμπού»*

{* - Τωρά γιατί εν «ταμπού» το κλείσιμο των οδοφραγμάτων, ένα καθαρά πολιτικό θέμα, ή η αποποινικοποίηση της παγίδευσης των αμπελοπουλιών ή η οριζόντια ψηφοφορία, ή η κατάργηση της ΑΤΑ εν ι-ξέρω, αλλά μάλλον εντάσσονται τζιαι τούτα στις νέες πολιτικές στοχεύσεις της εφημερίδας!}…

Τζιαι δαμαί οι επικοινωνιολόγοι και οι υπεύθυνοι της επικοινωνιακής πολιτικής του Υποψηφίου Προέδρου που στηρίζει η Αριστερά δεν εκάμαν σωστά τη δουλειά τους… Τούτα εν θέματα που δεν απαντώνται μ’ ένα ΝΑΙ [ή απλώς με ένα «συμφωνώ»] ή ένα ΟΧΙ [ή με ένα «διαφωνώ»], αλλά θέλουν ανάλυση και επεξηγήσεις. Και μάλιστα όταν οι απαντήσεις αυτές δίνονται σ’ ένα έντυπο εχθρικό στην υποψηφιότητα Μαλά [και στο ΑΚΕΛ] και θα τύχουν αρνητικής και παραπλανητικής εκμετάλλευσης!

Εγώ τείνω να συμφωνήσω με μια άποψη που εξέφρασε η Disdaimona σε σχόλιο της κάτω από σχετική με το θέμα ανάρτηση της στο Blog της: 

«… Ίσως ο κ.Μαλας θεώρησε πως ως υποψηφιος της αριστερας θα έχει τις ψηφους αρκει να εκφραζει τις προσωπικες του αποψεις. Μπορει να μην αντιληφθηκε πως ο υποψηφιος αντιπροσωπευει ενα κοινωνικο συνολο ή ισως να νομιζει πως οι αριστεροι είναι συντηρητικοί δημοκρατες.»

Αν προσέξατε όμως, οι συντηρητικές για υποψήφιο της Αριστεράς απόψεις του Σταύρου Μαλά ΔΕΝ έτυχαν και τόσης εκμετάλλευσης από τα επιτελεία των άλλων υποψηφίων και το θέμα πάει να αποσιωπηθεί. Λίγο καρκαshαλλίκκιν έγινε εξ αφορμής μιας ανακοίνωσης της ΕΔΟΝ για το ΝΑΙ «υπό όρους» του Αναστασιάδη για την αποποινικοποίηση της μαριχουάνας, τόσο από τον ίδιο τον “Πολίτη” [σε κύριο άρθρο του γιατί επικρίθηκε ο εκλεκτός της εφημερίδας για την Προεδρία] και από τον Μάριο Δημητρίου της “Σημερινής”, αλλά αυτός έχει χρόνια κολλήματα με την Αριστερά!  

Φαίνεται πάντως ότι η όλη υπόθεση γύρισε ως μπούμερανγκ εναντίον του υποψήφιου της Δεξιάς [αντί να εκθέσει τον υποψήφιο της Αριστεράς] καθώς τα ΝΑΙ του Αναστασιάδη προκαλούν τον συντηρητισμό και τις προκαταλήψεις των δεξιών ψηφοφόρων…

Γι’ αυτό και τις τελευταίες μέρες η Αναστασιαδική φυλλάδα άλλαξε τροπάρι σε σχέση με την Τρόικα και προσπαθεί να ΜΑΣ πείσει ότι «Άρον – άρον μνημόνιο θέλει ο Χριστόφιας» ο Πρόεδρος βιάζεται να υπογράψει το Μνημόνιο» έγραφε πρωτοσέλιδα το περασμένο Σάββατο 20 του Οκτώβρη, ενώ την επαύριον Κυριακή μας έλεγε ότι «Η Μέρκελ έκανε τον Χριστόφια να θέλει να τρέξει για την υπογραφή μνημονίου»… 

Ρεεε, μα δουλέφκετε μας;
 

*****************************

3. Για τα debates Obama Romney

Όπως λέγεται ο Αμερικανός Πρόεδρος [και εκ νέου υποψήφιος των Δημοκρατικών] Μπαράκ Ομπάμα, κάλυψε το χαμένο έδαφος στην νέα [δεύτερη] “τηλεμαχία” [debate] που έγινε στις 16 του Οκτώβρη με τον Ρεπουμπλικάνο αντίπαλό του στις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου, Μιτ Ρόμνι.  Σύμφωνα με διάφορες εκτιμήσεις, αλλά και δημοσκοπήσεις που έγιναν αμέσως μετά τη μετάδοση της συζήτησης ο Ομπάμα κατάφερε να ξεπεράσει τη διστακτικότητα και την έλλειψη αυτοπεποίθησης που παρουσίασε στην πρώτη τηλεοπτική του αναμέτρηση με τον Ρόμνι (στις 3.10.2012) και να είναι πιο σαφής, κατηγορηματικός και ταυτόχρονα άνετος. Σίγουρα η ρητορική δεινότητα και η ενεργητικότητά αποτελούν σημαντικά προσόντα σ’ ένα πολιτικό, αλλά έχει χάζιν κάποιοι να πιστεύουν πως είναι μ’ αυτά που εκλέγεται κάποιος ως Πρόεδρος της Αμερικής. Όμως και πάλι [εγώ ο αιρετικός] διερωτούμαι αν ο αμερικανός πολίτης κρίνει, αποφασίζει και ψηφίζει αποκλειστικά στη βάση των debates και το show χωρίς να κοιτάζει το περιεχόμενο των  προγραμμάτων των υποψηφίων και το πώς τούτα  θα υλοποιηθούν, κι αν είναι έτσι, ε τότε ζήτω η αστική δημοκρατική εκλογική διαδικασία. Οξά τα δύο κόμματα [Δημοκρατικό και Ρεπουπλικανικό] δεν έχουν και ουσιαστικές προγραμματικές διάφορες μεταξύ τους; Όλα είναι αγγελικά πλασμένα κι αμερικάνικα! [Μάλλον κι εκεί η μεταλλάξεις θα πάνε σύννεφο]...  

“God bless America” - Βασ. Παπακωνσταντίνου 

[Το βράδυ της Δευτέρας 22 του μηνός έγινε και το τρίτο debate μεταξύ των δύο ανθυποψηφίων, στο οποίο όπως ανακοινώθηκε, ο Ομπάμα κέρδισε τις εντυπώσεις. Ε, και; Όπως είπε και ο μακαρίτης σήμερα μαρξιστής συγγραφέας Howard Zinn σε μια από τις συνεντεύξεις, το 2009, όταν ήδη ο Ομπάμα ήταν Πρόεδρος της Αμερικής «Ο Ομπάμα δεν θα τολμήσει»]...

 

**************************

4. Ο Δρόμος Πάφου – Πόλης Χρυσοχούς 

Τις τελευταίες μέρες επανήλθαν στο προσκήνιο οι συζητήσεις για την κατασκευή του Δρόμου Πάφου –Πόλεως Χρυσοχούς. Για να ‘μαι ειλικρινής δεν ξέρω σε τι στάδιο βρίσκεται τούτη η κουβέντα και ούτε θυμάμαι από πότε χρονολογείται. Όμως πολλές φορές διερωτήθηκα για την αναγκαιότητα κατασκευής ενός τέτοιου υπεραστικού δρόμου.  Όταν μάλιστα ανάφερα σε παφίτες φίλους τους προβληματισμούς μου και διατύπωσα την άποψη ίσως θα ήταν προτιμότερη η βελτίωση του υφιστάμενου δρόμου [ο οποίος όντως είναι επικίνδυνος και πολύ προβληματικός – μην σου τύχει και πετύχεις κάνα φορτηγό μπροστά σου] ή η αναβάθμιση του δρόμου Κάθηκα – Πολύς Χρυσοχούς, το ξύλο μ’ έλειψε! «Ναι, εκάμαν σας δρόμους για να παέννουν οι Λευκωσιάτες στην Αγιάνναπαν, τζι’ οι παφίτες εν θέλουν τίποτε»! [Τώρα πού θα πήγαιναν στην Πόλη και τι θα έκαναν εν εκατάλαβα τότε, αλλά θα έρθω και σ’ αυτό σε λίγο… Ξέρετε οι πιο πολλοί παφίτες εν έντονα τοπικιστές τζιαι νομίζουν ότι που την μια εν το κέντρο της Κύπρου τζιαι που την άλλη ότι εν οι παραμελημένοι που της Πολιτείας. Άστε που εν ρίφκουν ποττέ τους κανένα πάφιο! Ακόμα τζιαι για τον Αρχιεπίσκοπο του [την Ττόμην τον Αθυρόστομον] περιφανέφκουνται – κυρίως για το ότι ήταν παραπάνω παραπόττης που τους άλλους δύο βασικούς ανθυποψήφιους τους για την Αρχιεπισκοπία, τον Κύκκου και τον Λεμεσού!]…

Την Πέμπτη 18 του μηνός άκουσα μεταξύ σοβαρού και αστείου από τις “Πατάτες Αντιναχτές” γιατί κάποιοι επιμένουν τόσο πολύ για την κατασκευή ενός τόσο δαπανηρού έργου και δη σε μιαν εποχή με τα ταμεία του κράτους να είναι άδεια. Ο δρόμος χρειάζεται για να πηγαίνει ο κόσμος πιο άνετα και πιο γρήγορα ο κόσμος στα γήπεδα γκολφ του Σιάκολα στην Λίμνη, αλλά τζιαι στα οικόπεδα του Φούλλη στην Αρκάκα. Και πολύ πιθανόν [δικό μου τούτο] με την ανάδειξη του Αναστασιάδη στην Προεδρία και σ’ ότι κατασκευάσει ο Φωτιάδη στον Ακάμα!!!
 

**************************

5. Για την τεχνιτή έλλειψη παστεριωμένου γάλακτος

Η έλλειψη παστεριωμένου γάλακτος από τα μπακάλικα και τα καταστήματα τροφίμων κυρίως στα χωριά [μικρά και μεγάλα – στις πόλεις και δη στις μεγάλες υπεραγορές κάτι βρίσκεις] σάμπου να πάει να τερματιστεί! Τούτη η έλλειψη ΜΑΣ προέκυψε, εδώ και κάνα μηνά περίπου και κανενός δεν ιδρώνει τ’ αφτί του. [Εποβρίξαν άξιππα οι κατσέλλες ή κάτι άλλο συνέβαινε;] 
Αν μάλιστα τυγχάνει να έχετε και την ατυχία [για λόγους υγείας] να πίνετε μόνο κάποιο εξειδικευμένο γάλα όπως το delact, τότε θα ‘πρεπε κατά την περιοδο έλλειψης, να κάνατε και γύρο στα καταστήματα και τους φούρνους του χωριού ή της πόλης για να το βρείτε! Κι όλα αυτά γιατί το μονοπώλιο που ονομάζεται ΠΟΑ [δηλ. η Παρακρατική Οργάνωση Αγελαδοτρόφων, που στην πράξη λειτουργεί ως ΤΟΚ – ως Τρομοκρατική Οργάνωση Κατσελλάρηων], αποφασίσει να μην δίνει ικανοποιητικές ποσότητες γάλατος στους παστεριωτές [έδιναν μεγαλύτερες ποσότητες στις γαλακτοβιομηχανίες για την κατασκευή τυριών, χαλλουμιού και γιαουρτιού], με σκοπό να εκβιάσουν την αύξηση της τιμής του γαλάτου!

Ο καπιταλισμός σ’ όλο του το μεγαλείο! Η ΕΠΑ [Επιτροπή Προστασίας του Ανταγωνισμού] τι κάνει; Οξά καρτερούν την αγορά να αυτορυθμιστεί;

Παρεμπιπτόντως με τους αιγοπροβατοτρόφους τι γίνεται; Δεν ακούγονται πια!

************************

Επίλογος

Υπάρχουν και διάφορα άλλα τινά που θα μπορούσα να σχολιάσω, να (επι)κρίνω και να καυστηριάσω, όπως ας πούμεν, για

      - τις 101(sic!) προτάσεις του “Συναγερμού” για αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης [λέμε τώρα], ή
   - το καθεχρονικό παγκύπριο ζηθκιανόν που γίνεται μέσα από τον λεγόμενο “Ραδιομαραθώνιο”,  [που διοργανώνεται από την παττισμένη “Λαϊκή”(!) Τράπεζα, το ΡΙΚ και την επίσημη Πολιτεία] και παίζει με τις κοινωνικές ευαισθησίες σ’ ένα αμετροεπή και υποκριτικό πλειστηριασμό αγάπης,   

    - τις νέες τηλεοπτικές σειρές [σαπουνόπερες στην ουσία] και το πρόγραμμα “Παίζουμεν Κυπριακά” [και τα χάλια του], 

    - τες δημοσκοπήσεις και τα ηλίθια ερωτήματα που μας υποβάλλουν [λ.χ. «ποιος από τους τρεις υποψήφιους θα πάρει την Κύπρο μπροστά»],  

    - τον αγώνα ΑΕΛ – Fener Baçhe, όπου οι ελληνόψυχοι μαύροι ποδοσφαιριστές της ΑΕΛάρας [που σήμερα έδιωξε κι αυτή τον προπονητή της], θα κατατροπώσουν τους τουρκαλλάδες]. Πάντως η ιστορία της ΑΕΛ και η πολιτική και κοινωνική  κουλτούρα του κόσμου της ΚΑΜΙΑ σχέση δεν έχουν με τον εθνικισμό τζιαι τέθκοια νταηλλίκια, ή
   - τα αμπελοπούλια [στη βαση ενός αρθρου από τη “Δεφτερη Ανάγνωση”], 
   - την επικείμενη αλλαγή της ώρας, τους οικονομικούς λόγους που την επιβάλλουν, αλλά και τες ετεροβαρείς για την Κύπρο συνέπειες, καθώς ακολουθούμε υποδειγματικά και σ’ αυτόν τον τομέα τις ευρωπαϊκές ντιρεκτίβες,  

αλλά ήδη είπαμε αρκετά,
 - το ματς Ανόρθωσης – Ομόνοιας [κέρδισε η Ανόρθωση 2-0] για να σημειώσω ότι η Ανόρθωση χρησιμοποίησε μόλις τρεις κύπριους παίχτες – τον Σιέλλη, τον Οκκά και τον …Τράττο(!!!),
- την απονομή του Νόμπελ Ειρήνης [λέμε τώρα] στην Ευρωπαϊκή Ένωση [ως Ευρω-πέος συγκινήθηκα!],
- διάφορες [λεκτικές] λουβάνες όπως, «πρέπει να πεισθεί η Τρόικα να διαθέσουμε λεφτά και για την ανάπτυξη» [άτε ρε, πείστε την!], ή «Μετά καρατομήθηκε ο Ορφανίδης ως απαραίτητο άλλοθι για τις αστοχίες της κυβέρνησης…» [ο καθένας με ό,τι καταλαβαίνει χαίρεται!], ή «η προστατευτική ομπρέλα της Τρόικας...», κατά τον Πήλιχο της ΟΕΒ [όμως για ποιους; Προφανώς για τους μεγάλους επιχειρηματίες],

- τις βροχές που πέφτουν τζι’ όπου τζιαι να ‘σαι εν να φκουν τζιαι τα μιτσικόρια τα ευωδιαστά! Ορίστε και κάτι ευχάριστο κι ωραίο! [Και θα κόψουμε και κανένα για να το προσφέρουμε σε καμιά ψυshήν!],

αλλά ήδη είπαμε αρκετά...

Σας ευχαριστώ πάντως που είχατε την υπομονή να με διαβάσατε!

Anef_Oriwn

[σχολιάζων πολλά και διάφορα]

Κυριακή – Δευτέρα 21-22/10/2012