Προλεγόμενα:
Με
τον φίλο μου τον Γκάνταλφ
[που δεν είναι ούτε μάγος ούτε και ξωτικό
- λίγο τύπος αντισυμβατικός είναι, παρά τα χρονάκια του!] είμαστε μαζί από τότε
που γεννηθήκαμε [που λέει και ο λόγος]…
Τις
προάλλες [αρχές τού περασμένου μηνός, τού Ιούλη] (παρε)βρεθήκαμε στο ετήσιο [πλέον] Φεστιβάλ της ΕΔΟΝ
στη Λευκωσία. Και τα ‘παμε διεξοδικά, περί πολλών διαφόρων, μεταξύ άρτου [σουβλακίων] και οίνου
[μπίρας] και μουσικής και χορών. Και περί ανέμων και
υδάτων και περί του ποδοσφαίρου και δη της “Ομονοιά-κκας” και φυσικά, ως
είθισται, δεν παραλείψαμε να πολιτικολογήσουμε κιόλας. Αλίμονο πάμε για εκλογές
προεδρικές… Ανταλλάξαμε μέχρι και ιδέες και σκέψεις για το Φεστιβάλ και το
περιεχόμενο του, τις οποίες σκέφτομαι να μεταφέρω εδώ, έστω και
ετεροχρονισμένα, σε άλλη, προσεχή μου ανάρτηση… Ακούσαμε και χαρήκαμε τον
Τσακνή και τον Κούλη Θεοδώρου, σιγομουρμουρίσαμε για τον Μαχαιρίτσα, απολαύσαμε
και τον Παπακωνσταντίνου [όχι και πολύ όμως] και ανεχτήκαμε και τους Μπουλά και
Σταρόβα!
Ο
Βασίλης Παπακωνσταντίνου πάντως, παρά τις κάποιες “λαδκιές” του, εξακολουθεί να
αρέσει μουσικά και στους ΔΎΟ μας – και στον Γκάνταλφ και στην Αφεντομουτσουνάρα
μου. Ο Γκάνταλφ μάλιστα, όντας και ερωτο-συναισθηματικός και ρομαντικός τύπος, είναι
λάτρης κυρίως των ερωτικών του τραγουδιών. Γνωρίζοντας δε ότι διατηρώ και
Ιστολόγιο, έκατσε ο Αθεόφοβος, κι έκανε ένα απάνθισμα με τα 7 πιο καλύτερα [κατά τη
γνώμη και τα γούστα του] ερωτικά τραγούδια του Παπακωνσταντίνου και μου τα
‘στειλε να τα κάμω ανάρτηση…
Πάμε λοιπόν…
***********************
Επί του [μουσικού] θέματος
Δίκην
εισαγωγής και προθέρμανσης,
ΣΑΣ
ενημερώνω ότι
“Εφτά τραγούδια
θα ΣΑΣ πω”
********************************
Οδηγίες προς ναυτιλλομένους:
Όπου δεν υπάρχει
video πατάτε πάνω στους τίτλους με πράσινο χρώμα!
1. Σαν να μη σ’ έχασα ποτέ
2.
Μη με αλλάξεις
4.
Να κοιμηθουμε αγκαλιά
5.
Πόσο ΜΟΥ λείπεις
6.
Χαμένες αγάπες
Anef_Oriwn
[ακούοντας
Παπακωνσταντίνου, ρεμβάζοντας και ονειροπολώντας]
Τρίτη
21/8/2012 
12 σχόλια:
Το Χαμενες Αγαπες δεν ειναι "ερωτικο" τραγουδι (δεχομαι ομως οτι ο καθενας μπορει να το ερμηνευει οπως του ταιρκαζει).
Καποια αλλα που θα μπορουσαν να ειναι στην λιστα:
Εχω αναγκη
Σ ακολουθω
Παραπονα στη Λινα
Αγαπαω και αδιαφορω
Να με φωναξεις
Λινα
Πριν το τελος
Λάλε καλά! Μοιάζει του Γκάνταλφ?!!! :) Μεγάλος έρωτας! :)
ZEP,
Όντως κι όπως είπε και σε κάποια συναυλία ο ίδιος ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου «οι χαμένες αγάπες μπορεί αν είναι και χαμένες κοινότητες» -
http://www.youtube.com/watch?v=4_IGhIeDeEA...
Όμως οι πιο κάτω στίχοι από το συγκεκριμένο τραγούδι είναι βαθύτατα ερωτικοί:
«Τώρα πια έχεις φύγει
τώρα μείναμε λίγοι
ο αιώνας αλλάζει
κι όμως ίδιος μου μοιάζει, δεν μπορώ»
Υπάρχουν και πολλά άλλα τραγούδια του Παπακωνσταντίνου που είναι ερωτικά [“Βράδυ Σαββάτου”, “Να γράφεις να τηλεφωνείς”, “Στο καλό να πας”]… Αυτά που παραθέτεις ίσως τα παρουσιάσω μελλοντικά σε νέα μου ανάρτηση…
***********************
Μά(γ)ισσα,
Μα νομίζεις ότι ξέρω το look του Γκάνταλφ για να σου πω αν του μοιάζει, οξά νομίζεις ότι καταλάβω… Έτο, έτσι τον ελάλεν μια κορού! Τζιαι τζείνος που την άλλη άρεσκεν του να χαριεντίζεται με τες κορούες… Προφανώς για τούτον αρέσκαν του τζιαι τα ερωτικά του Βασίλη, καθώς τα πιο πολλά εκπέμπουν ένα λυρισμό κι ένα ρομαντισμό…
Έλα μάνα μου να δεις το Γκάνταλφ, παρόλον ότι εν τζιαι για τη φάτσα που ελάλουν
http://www.imdb.com/character/ch0000143/mediaindex
Τζιαι δε δαμέ ήντα βλέμμαν έσιει!
http://www.youtube.com/watch?NR=1&v=ywZ5uo_3Y_A&feature=endscreen
Το "εκπαιδευτικό" πρόγραμμα, ήταν ευγενής προσφορά
Μά(γ)ισσα,
Μα καλά όταν ρωτούσες αν του μοιάζει, εν νεν για τη φάτσα του που ελάλες;
Εχουν δίκαιο που λαλούν οι αριστερές εν βιτσιόζες!
(ελπίζω να να έχουν τζε χιούμορ)
Θες να πεις έχουν βίτσσια [οι Αριστερές] Bananistanε; Τι όμως εννοείς με τα «βίτσσια»; Μήπως ΣΟΥ προκαλούν δέος και σαγήνη γιατί είναι πιο φιλελεύθερες και χωρίς ταμπού; Παράλληλα σάμπου τζιαι υποβάλλεις ότι οι δεξιές είναι μονόχνοτες, ανοργασμικιές, θεούσες και σιγανοπαπαδιές, οξά φαίνεσται μου;
Ευτυχώς που η δική μου μόνο «μαστίγιο» χρησιμοποιεί στα 20 χρόνια που συμβιώνουμε . Πάντως τα δρεπάνια που διακοσμούν τους τοίχους μας και τα σφυριά που έχω δεν τα χρησιμοποιεί και ας είναι με αριστερο-ακελικές προ-καταβολές.
Και για να μην πάει ο νους σας στο πονηρό, έβαλα τα κιρκιλλούθκια γυρών του μαστίγιου για να τονίσω τη μεταφορά.
Ανώνυμε [ημερ. 23/8/12 2:00 μ.μ.],
Εγώ πάντως, ομολογώ ότι εν εκατάλαβα τη μεταφορά με το “μαστίγιο”.., Εξ άλλου δαμέ εν με τραούθκια που υποβάλλουμεν ό,τι θέλουμε να πούμεν(τε) μεταφορικώς…
Εν μου λαλείς όμως με τζιείνα ούλλα τα δρεπάνια και ατ σφυριά «που διακοσμούν τους τοίχους σας», εν έφκαλες τζιαι καμιά τέθκοιαν φωτογραφία της «δική σου»;
http://2.bp.blogspot.com/-ji-3AXxKiQA/TybirpMW0iI/AAAAAAAAAVk/wkIbFOF0GCE/s1600/%CF%83%CF%86%CF%85%CF%81%CE%BF%CE%B4%CF%81%CE%AD%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%BF.jpg
Ήντα καλοί που είσαστεν τζιαι οι δκυο ααα?! :)
Μπαν μήπως υπονοείς κάτι?
Όϊ πέτε μου, έν' νναιν ερωτεύσιμος ο Γκάνταλφ?!
Εν καταλάβετε που άντρες! :)
Μά(γ)ισσα,
Μα αρέσκει ΣΟΥ, ο Γκάνταλφ [ο “δικός μου”]; Θες να σ’ τον γνωρίσω;
Ε ήντα εννά χάσω έτσι ευκαιρίαν;! Εννοείται ότι πληροί τες ακόλουθες ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΤΖΙΑΙ ΒΑΣΙΚΕΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ:
1. Εν ενεργό μέλος του Ανωτάτου Συμβουλίου των Μάγων τζιαι της στροτζιυλής τους τράπεζας
2. Κραεί μαγγούρα ΑΚΡΙΒΩΣ την ίδιαν που του Γκάνταλφ ορίτζιναλ
3. Εννά σφακτεί με τον Γκαλρογκ για τα γλυτζιά μου τα μμάθκια τζιαι εννοείται εννά νικήσει!
:)
Δημοσίευση σχολίου