Ανάρτηση 93/2012 - [επίκαιρη, κυπριακή, αθλητική, ολυμπιακή] – Για την ολυμπιακή επιτυχία του Παύλου Κοντίδη και τις παράπλευρες υπερβολές, τα παναΰρκα και τα χαριεντίσματα μας!

Προλογικά:

Πάμε και σ’ ένα άλλο θέμα άλλης φύσεως σήμερα…

Άρχισαν και συνεχίζονται οι 27^οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Λονδίνο. Η Κίνα είναι η ανερχόμενη δύναμη στον αθλητισμό και είναι πρώτη για την ώρα στα μετάλλια. Εμείς εδώ θα σταθούμε στην επιτυχία του κύπριου αθλητή Παύλου Κοντίδη που κέρδισε αργυρό μετάλλιο στην Ιστιοπλοΐα [το πρώτο στην ιστορία της Κύπρου από τότε που συμμετέχει σε Ολυμπιακούς Αγώνες, εδώ και 32 χρόνια] και κάποιος άλλες παραμέτρους αυτής της επιτυχίας.

*************************

Η επιτυχία του κύπριου Παύλου Κοντίδη:

Κατ’ αρχάς πολλά πολλά μπράβο στον Παύλο Κοντίδη για την επιτυχία του. Και μπράβο του που τυλίχτηκε κι ανέμισε και την ΚΥΠΡΙΑΚΗ σημαία μετά την κατάκτηση της δεύτερης θέσης νίκη του!

Η επιτυχία του [το αργυρό μετάλλιο που κέρδισε στο αγώνισμα της Ιστιοπλοΐας με σκάφος τύπου Laser αποτελεί και το πρώτο μέχρι τώρα ολυμπιακό μετάλλιο για την Κύπρο] είναι πρώτα και κύρια προσωπική του [πολλοί οι κόποι και οι θυσίες για να φτάσει μέχρι εκεί], μετά οικογενειακή [γιατί και η στήριξη της οικογένειας του κύρια η οικονομική είναι πρωταρχική σημασίας – πολλά είναι τα λεφτά που βάζει για τέτοιους σκοπούς η ίδια η οικογένεια και πρέπει αν τα διαθέτει ή να τα βρει] και σίγουρα και κρατική [γιατί και η πολιτεία διαθέτει τεράστια κοντύλια για τον αθλητισμόˑ πολυδάπανα είναι τα ταξίδια και οι προπονήσεις και προετοιμασίες σε αθλητικά κέντρα του εξωτερικού, ενώ κι εκεί που είναι, στο Λονδίνο, είχε πέραν από τον προπονητή του, και ψυχολόγο (σημ. 8/8/2012: mental tainer, τον λένε) και διατροφολόγο και συνοδούς – πολλοί είναι που θα καπαρτίσουν για την επιτυχία του Κοντίδη]ˑ δεν ξέρω αν είναι και λεμεσιανή η επιτυχία – αλλά ίσως και να ‘ναι καθώς ο Κοντίδης κατάγεται από τη Λεμεσό ή/και γιατί προπονείται στη θάλασσα της Λεμεσού; Εγώ πάντως ομολογώ πως χάρηκα [και συγκινήθηκα], όπως σίγουρα και πολλοί άλλοι, για την επιτυχία του Κοντίδη [σαν να ήταν γνωστός ya φίλος], όπως θα χαιρόμουν και για τυχόν επιτυχία του άλλου κύπριου, του Κυριάκου Ιωάννου, στο άλμα εις ύψος. Στο κάτω – κάτω σαν μια γειτονιά του Λονδίνου είμαστε η Κύπρος. [Να σημειώσω ότι χάρηκα ιδιαίτερα το αργυρό της μουλλάτας Κουβανέζας Yarisley Silva στο άλμα επί κοντώ]...   

Αλλά μ’ αρέσει κ’ εκείνη η κοπελιά από την Ακτή Ελεφαντοστού, [Μιριέλ Αούρ τη λένε – δεν βρήκα όμως φωτογραφία της] που τρέχει στα 200 μέτρα - έτρεξε απόψε μαζί με τη “δικιά” μας [την Ελένη Αρτυματά] και πέρασε στον τελικό… Χαίρομαι ιδιαίτερα όταν αυτές οι τριτοκοσμικές χώρες έχουν επιτυχίες!

Απ’ κει και πέρα όμως θεωρώ και κρίνω πολλά και διάφορα που λέγονται και κρίνονται, ως υπερβολές κι ίσως κι εκτός πραγματικότητας. Σαν να τζι’ εμοιάσαμεν της παροιμίας που λαλεί “ο κώλος ο αναβράκωτος είδεν το βρατζιήν τζι’ εshέστην”! Τζι’ αναφέρομαι στις τελετές υποδοχής [η Πυροσβεστική να δημιουργήσει αψίδα θριάμβου με νερό για να περάσει διαμέσου της το αεροπλάνο που θα φέρει τον Κοντίδη στην Κύπρο], παράτες και λοιπά παναΰρκα και χαριεντίσματα, στις παρασημοφορήσεις [άραγε πόσα κλειδκιά εν να του δύσουν;], στις χαριστικές προσφορές [λες και τις έχει ανάγκη], αλλά κι ένα σωρό [εκτός ελέγχου] λαφαζανιές που μιλούν για «ήρωα» [από πού κι ως που;], για «φάρο για τη σημερινή νεολαία» [σωστό εν μέρει αυτό, αλλά πόσοι νέοι μπορούν να επαναλάβουν τον άθλο του Κοντίδη, ή επανέλαβαν εκείνον του Παγδατή;], ενώ ο Σάββας Ιακωβίδης στις “Αντιστάσεις” του στη “Σημερινή” μας μιλά [συγχύζοντας ως συνηθως τα σώβρακα με τα βρακιά και τα string] για τους «αθλητές [που] διδάσκουν στους πολιτικούςσοβαρότητα, αξιοπρέπεια, πίστη» - έχει πλάκα πάντως... Όλως παραδόξως όμως δεν άκουσα κάτι για «ελληνική ψυχή» [εσάς πήρε κάτι τα’ αφτί σας;], ούτε και πολλές ελληνικές σημαίες είδα να ανεμίζουν [μόνο μιαν είδα σήμερα απλωμένη σε κάποιο παράθυρο.

************************

Επίλογος:

Όπως ανάφερα και πιο πάνω το οικονομικό κόστος για διάκριση και πρωταθλητισμό είναι τεράστιο. Κάποιες οικογένειες ξοδεύουν ολόκληρες περιουσίες για να πετύχουν και να αναδειχτούν τα παιδιά τους. Δεν είναι καθόλου εύκολο [παρά τις συνθηματολογήσεις για «φάρους» και «πρότυπα»] να υλοποιούνται οράματα και να εμφανίζονται συνεχώς νέοι Κοντίδηες και Παγδατήες [ή και Μπαλοτέλλι]. Για αθλήματα όπως αυτά της Ιστιοπλοΐας ή του Τένις δεν φτάνει μόνο το ταλέντο, οι ικανότητες και η καλή διάθεση. Και το παραδάκι πρέπει να ρέει άφθονο για να προχωρήσει ο αθλητής. [Φίλος μεροκαματιάρης του οποίου ο νεαρός γιος είχε διεθνείς επιτυχίες σε συγκεκριμένο άθλημα, μου ‘λεγε πριν καιρό για τα πάμπολλα έξοδα που είχαν μέχρι ο νεαρός να έχει τις πρώτες του επιτυχίες]…  

Και μακάρι αυτοί οι μεγάλοι αθλητές και πρωταθλητές να είναι και ενεργοί πολίτες με κοινωνική πρόσφορα! Εκεί να δείτε πόσο τους χαίρομαι! [Θυμάστε τον Κουβανό πυγμάχοΤεόφιλο Στίβενσον που πέθανε πρόσφατα;   

Anef_Oriwn

[περήφανος που είμαι κύπριος]

Τρίτη 7/8/2012