Το άρθρο του [τουρκοκύπριου] Σενέρ Λεβέντ που θα παραθέσω πιο κάτω, το αφιερώνω [ειδικά και με περίσσια "αγάπη"] σ’ ΟΛΟΥΣ όσους [ελληναράδες κι αντι-τούρκους] όλως αιφνιδίως [τζι’ άξιππα] ΤΟΝ αγάπησαν και ΤΟΝ κάμνουν παντιέρα ΤΟΥΣ όταν τα κείμενα του, τους βολεύουν!!!
Άραγε αυτό γιατί ΔΕΝ το δημοσίευσαν ή δεν το ανάρτησαν στα blogs τους; Σίγουρα ΔΕΝ τους συμφέρει!!!
Κείμενα του Σενέρ Λεβέντ έχω φιλοξενήσει [αναρτήσει] κι άλλες φορές στο Blog μου. Ενδεικτικά αναφέρω το άρθρο “Παραδεισένια Κοιλάδα” [ανάρτηση 13/2009 – link: http://aneforiwn.blogspot.com/2009/04/132009.html], το άρθρο “Να μπορούμε να βλέπουμε τα εγκλήματα και από τις δύο πλευρές”, στην ανάρτηση 47/2009 – link: http://aneforiwn.blogspot.com/2009/09/472009.html και link: http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=893467&-V=archivecolumns, και το άρθρο “Δεν σου αρμόζει να λες και να ξελές”, το οποίο ανάρτησα στα σχόλια της ανάρτησης 65/2009 – link: http://aneforiwn.blogspot.com/2009/11/652009.html] …
************
“Το κενό στο πνεύμα των νεαρών στο Λήδρα Πάλας”
[του Σενέρ Λεβέντ, από τον “Πολίτη” ημερομηνίας 23/11/2009, στήλη “Ημερολόγιο”, σελ. 13 – link: http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=910783&-V=archivecolumns]
“Οι Ελληνοκύπριοι νεαροί που διαμαρτύρονταν κατά της κατοχής, κρατώντας ελληνικές σημαίες στο οδόφραγμα του Λήδρα Πάλας και που μόλις είδαν ένα τουρκικό αυτοκίνητο έσπασαν τα τζάμια του, είναι αντιπρόσωποι μιας γενιάς που δεν έζησε καθόλου σύγκρουση σε αυτό το νησί. Ούτε το 1963, ούτε το 1974 είδαν. Δεν πιάστηκαν αιχμάλωτοι. Δεν έγιναν πρόσφυγες. Δεν διακόπηκε ποτέ ο ύπνος τους από βόμβες και πυροβολισμούς. Μεγάλωσαν με παιχνίδια στο κομπιούτερ. Παρακολουθούν τον Χάρι Πότερ. Γλεντούν στις δισκοθήκες. Ζυμώθηκαν μέσα στη θετική σκέψη, το διαλογισμό, το γιόγκα και τη νέα τάξη πραγμάτων. Είναι και αυτοί τα παιδιά μόνο του ενός “μισού”, όπως οι μεγαλύτεροί τους αδελφοί και οι αδελφές τους, που μέχρι να πατήσουν τα τριάντα τους δεν είδαν ποτέ την Κερύνεια, τη Μόρφου, την Καρπασία και το άλλο μισό της Λευκωσίας.
Μόνο άκουγαν από τους γονείς τους για τα μέρη αυτά. Διάβαζαν γι' αυτά στα βιβλία. Είδαν τις φωτογραφίες τους. Παρακολούθησαν ταινίες - ντοκιμαντέρ γι' αυτά. Και ίσως να μην είδαν ποτέ Τούρκο στη ζωή τους μέχρι να ανοίξουν οι πύλες. Τώρα έρχονται όχι με σημαίες της Κυπριακής Δημοκρατίας. Έρχονται με ελληνικές σημαίες. Με το πνεύμα της ΕΟΚΑ. Σαν ήρωες που είναι έτοιμοι να πεθάνουν για την πατρίδα τους! Δεν είναι ήρωες. Είναι παιδιά που θεωρούν τον πόλεμο περιπέτεια και πηγαίνουν εθελοντικά στο μέτωπο. Κανείς δεν τους εξήγησε ότι δεν πρόκειται για ταινία. Είναι ολοφάνερο ότι αποτέλεσε πολύ κακό παράδειγμα για τα παιδιά αυτά ένας Αμερικανός στρατιώτης που ανάβει το πούρο του με κέφι καθώς περνούν σαν βροχή σφυρίζοντας οι σφαίρες πάνω από το κράνος του.
Μη θυμώνετε όμως. Εγώ βλέπω τη δική μας περίπτωση σε αυτούς τους νεαρούς. Είχαν μόλις αρχίσει οι πυροβολισμοί το 1963. Ήμασταν μόλις 14-15 χρόνων. Δραστηριοποιηθήκαμε για να πάμε στα φυλάκια. Μάλιστα, θα πηγαίναμε και στα βουνά. Είχαμε κάνει τις προετοιμασίες από το βράδυ. Είχαμε βάλει και σκόρδο στις τσάντες μας για προστασία από τα φίδια. Τα μέλη της οργάνωσης μάς είπαν να επιστρέψουμε πίσω, από τα μισά του δρόμου. “Ακόμη είστε παιδιά, άντε τρέξτε πίσω στα σπίτια σας”, μας είπαν και μας έδιωξαν. Έτσι έμεινε μισή η περιπέτειά μας. Όμως, εκείνοι που μας έδιωξαν τότε, μας κάλεσαν οι ίδιοι, προτού περάσει πολύς καιρός. Μας έδωσαν στολές. Και μας έστειλαν στα πιο προχωρημένα φυλάκια. Μόνο τότε καταλάβαμε ότι ο πόλεμος δεν είναι καθόλου παιχνίδι για διασκέδαση.
Μην θυμώνετε στους Ελληνοκύπριους νέους που διαμαρτυρήθηκαν στην πύλη του Λήδρα Πάλας κρατώντας ελληνικές σημαίες μέσα στο πνεύμα της ΕΟΚΑ. Προσπαθήστε να τους καταλάβετε. Και εξηγήστε τους. Ότι δεν γίνεται κανείς ήρωας με το να σπάζει τα τζάμια ενός τουρκικού αυτοκινήτου. Κάποτε δεν είχαν εξηγήσει ούτε στον Σολωμού ότι δεν θα τερματιζόταν η κατοχή με το να κατεβάσει την τουρκική σημαία από τον ιστό. Και ότι αυτό δεν έχει καμία σχέση με ηρωισμό. Δεν αξίζει τον κόπο να πεθάνει κάποιος για καμία σημαία σε αυτόν τον κόσμο. Η κυπριακή σημαία είναι η πιο τυχερή σημαία στον κόσμο, έτσι! Ειδικά που δεν υπάρχει κανένας για να πεθάνει για χάρη της! Τι καλά.
Το κενό ηρωισμού στο πνεύμα των νεαρών είναι σοβαρό. Μην το υποτιμάτε. Αυτό είναι ένα σημαντικό πρόβλημα της νεολαίας σε ευημερούσες κοινωνίες, οι οποίες μειώνουν τις πολιτικές απαγορεύσεις σε επίπεδο που είναι σχεδόν ανύπαρκτες. Το είδα και στην πρωτεύουσα της Σουηδίας τη Στοκχόλμη. Κατέφευγε σε άλλους τρόπους για να αποδείξει τον εαυτό της η νεολαία, η οποία είχε στερηθεί (!) τη δυνατότητα να πολεμήσει, να υποστεί καταπίεση και να συλληφθεί λόγω πολιτικών ενεργειών και απόψεών της. Ειδικά τα Σαββατοκύριακα μεθούσαν και έσπαζαν βιτρίνες στα καλά καθούμενα, χωρίς όμως να κλέψουν και πολλά πράγματα από τις βιτρίνες που έσπαζαν. Τις έσπαζαν απλά για να τις σπάσουν. Ή οδηγούσαν μοτοσυκλέτες με υπερβολική ταχύτητα σαν να πήγαιναν προς το θάνατο. Έσκιζαν τα λάστιχα σταθμευμένων οχημάτων και στράβωναν τις κεραίες τους.
Οι Ελληνοκύπριοι νέοι, που δεν είδαν ποτέ πόλεμο, φώναξαν στην πύλη. Δεν ξέρουν τι κάνουν. Μήπως μπορεί να γίνει διαμαρτυρία κατά της τουρκικής κατοχή κρατώντας ελληνικές σημαίες;”
************
Σχόλια Ιστολόγου:
1. Κατ’ αρχάς να πω ότι ο Σενέρ Λεβέντ αποτελεί μια πολύ δυνατή [αντικαθεστωτική] ΚΥΠΡΙΑΚΗ φωνή [δηλώνει πρώτα και πάνω απ’ όλα ΚΥΠΡΙΟΣ!] μέσα στην τουρκοκυπριακή κοινότητα [με θέσεις ενάντια στην κατοχή και τον εποικισμό] … Όμως οι τοποθετήσεις του πάνω στο ζήτημα της λύσης του κυπριακού [την τακτική και τες μεθοδεύσεις για τη επίτευξη λύσης] δεν είναι και τόσο σαφείς και ξεκάθαρες, ενώ πολλές φορές φαντάζουν και ρομαντικές και ουτοπικές ... Έχω μάλιστα πει ότι τούτες ΔΕΝ με βρίσκουν πάντα σύμφωνο! Και το λέω ελεύθερα και χωρίς φόβο ... Εκείνο όμως που παρατηρώ είναι ότι τον επικαλούνται [επιλεκτικά και αποσπασματικά και κατα το δοκούν – δηλ. όπως τους βολεύει], συνήθως ΚΑΙ όσοι αντιτίθενται στην ομοσπονδιακή λύση [δηλ. οι του απορριπτικού κι αντι-ομοσπονδιακού μετώπου - ίσως γιατί ο Σενέρ υποστηρίζει το "ενιαίο κράτος"] ή/και όσοι προτιμούν τη διατήρηση του σημερινού [διχοτομικού] status quo, ως “the second best solution”(!), παρ’ όλο που τούτοι ουδέποτε είδαν έστω και με απλή συμπάθεια τους τουρκοκυπρίους και γενικότερα τους τούρκους. Ε ρεεε, Υποκριτές και Φαρισαίοι!!!
2. Για την τόλμη μου να τοποθετούμαι ενίοτε (επι)κριτικά για τα λεγόμενα και γραφόμενα του Σενέρ Λεβέντ έχω τύχει σφοδρότατης επίθεσης, ανείπωτου χλευασμού κι απροσμέτρητης ειρωνείας από τους γνωστούς “άσπονδους” φίλους μου, όπως οι διάφοροι Δόρκωνες, Αλυσίμαχοι, Θεόδουλοι, Βρωμο-Ιοσίλιοι και λοιπά φυντάνια που ασμένως και σκαιωδώς ΜΕ καθυβρίζουν [ας πούμεν ως “αντισενερικό ειρωνευτή” – ε ρε χαρακτηρισμούς που εφευρίσκουν - με αφορμή το κείμενο μου στην ανάρτηση με αρ. 47/2009] ...
3. Τι άραγε θα πουν για τον Σενέρ Λεβέντ [και θα του σούρουν] για την υποβάθμιση από μέρους του της πράξης/προσπάθειας του Σολωμού [να κατεβάσει την τουρκική σημαία] με αποτέλεσμα να δολοφονηθεί από τους τούρκους; Θα καταφέρουν τελικά να αρθρώσουν λόγο και να πουν κάτι ή θα την ρουφήσουν [ως συνήθως όταν ΔΕΝ τους συμφέρει];
Για το copy-paste και τα σχόλια,
Anef_Oriwn
25/11/2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
16 σχόλια:
Πήεννε ρε να γαμηθεις ν ασπρισεις, βρωμότουρκε... ρε βάλτε μυαλό και πάρτε το χαμπάρι, Έλληνες γεννηθήκαμε, Έλληνες θα πεθάνουμε, τζιαι αν δεν σας αρέσκει τραβάτε στην Άγκυρα να ζήσετε με τα αδέλφια σας...
Γαουρόσποροι
@giorgos
otan o ratsismos trexei apta mpatzakia sou fenete kai stis paroimies sou. to thetiko einai oti vlepeis 'dialektika' tin allagi enos anthrwpou..egw pali gia kati tipous san esena oxi..mila mexri na ertei ekeini i wra..makari na eimai paron..
Σοφό κείμενο. Απόσταγμα πικρών εμπειριών και διαποτισμένο με αγωνία και αγάπη για το μέλλον που "φτιάχνουμε" στα παιδιά μας. Όλα τα παιδιά εννοώ κι από εδώ και από εκεί και παντού.
Και μόνο κλινικά ηλίθιος μπορεί να αντιδράσει με ύβρεις σε ένα τόσο ανθρώπινο κείμενο που ρίχνει γέφυρες ουσίας προς όλες τις πλευρές.
Και αλήθεια βρε "Γιώργο Γεωργίου" που στην ευχή είδες το συγκεκριμένο κείμενο να σου αρνείται την εθνική σου καταγωγή; Γιατί εγώ δεν διέκρινα τίποτα τέτοιο.
Αν και εδώ που τα λέμε, οι σωστοί Έλληνες, αυτοί που γνωρίζουν τι εστί Ελληνισμός και Ελληνική Αντίληψη δεν γράφουν όπως εσύ. Εσύ απλώς υβρίζεις και βγάζεις χολή. Μάλλον γιατί σε βραχυκύκλωσε καημένε το ήρεμο κι ανθρώπινο γραφτό του Σενέρ Λεβέντ.
(ξέρεις βέβαια πως η λέξη Λεβέντης..είναι τουρκική ε;)
Ωραιος ο Λεβεντ, ομως...
να μην καταλογιζουμε τα εγκληματα στις πλευρες. Πλευρες δεν υπαρχουν. Υπαρχουν ανθρωποι. Να κατονομαστουν οι εγκληματιες και να πληρωσουν αναλογως.
Δεν υπαρχουν πλευρες, υπαρχουν ταξεις.
Μιστερ Μαξ
Το πρώτο που θέλω να σου πω είναι ότι ούτε εσύ δημοσίευσες άρθρο του Σενέρ που να μην σε βολεύει και αυτό σε καθιστά πρωταθλητή στην υποκρισία και το φαρισσαϊσμό.
Το δεύτερο που θέλω να σου πω είναι ότι χαρακτηρίζεις τις θέσεις του ασαφείς, ουτοπικές και ρομαντικές επειδή απλά διαφωνεί μαζί σου, όπως κάνουν όλα τα κομματόσκυλλα του ΔΗΣΑΚΕΛ.
Κατά τα άλλα όμως έχω να σου τονίσω ότι συμφωνώ απόλυτα μαζί του και σε αυτό του το άρθρο όπως και στα υπόλοιπα που δεν τόλμησες να δημοσίευσεις.
Εσύ μπορεί να μην μεγάλωσες όπως τα κωλόπαιδα του Λήδρα Πάλλας, αλλά μην νομίζεις ότι το γεγονός ότι αναγιώθηκες, ζεις, τρέφεσαι και αναπνέεις μέσα σε μια κομματική μάντρα, σε φέρνει σε κάποιο ανώτερο επίπεδο από αυτούς.
Αγαπητέ μου Σενέρ,
κάθε μέρα ξεκινώ που το χωρκό να έρτω δουλειά. Περνώ που τον αυτοκινητόδρομο που ένει σαν τη ζούγκλα. Ούλλοι βουρούν τζαι δεν ξέρω που πάσιν έτσι βιαστικά. Έσσει τωρά τζαι λιους μήνες κάτι το περίεργο συμβαίνει. Ξέρεις τα κάντζελλα που μας βάλλουν τζαι που τες δκυο πλευρές του δρόμου για να μεν ππεύτουμε που το δρόμο μες τα χωράφκια. Όπως τα μωρά που τα βάλλουμε μες την καρκολούαν με τα καντζέλλα γυρών. Λοιπόν, κάτι το πολλά περίεργο συμβαίνει. Δεν έμεινε σίερο που να μεννεν φατσσιμένο. Κάχε εκατό μέτρα τζαι το σίερα ζαωμένα, τριμμένα, παραμορφωμένα. Βουρούμε, βουρούμε τζιαι άξυππα κλώννουμε το τιμόνι κατά του σιέρου. Να το νικήσουμε να το βάλουμε κάτω. Σαν να τζιαί είμαστε μεσ' το κλουβί τζιαί φακκούμε πας τα σίερα να σπάσουν.
Αγαπητέ μου Σενέρ,
ξέρεις ίντα που μου θθυμίζει τούν' το πράμα; Το στρούφον της Κύπρου μας. Που άμα τον αιχμαλωτίσεις τζιαί βάλεις τον μες το κλουβί πετά, παίρνει φόρα, τζιαι φακκά με δύναμη πας τα σίερα ώσπου να τα νικήσει. Η να ψωφίσει. Έτσι εν τζιαι τα πλάσματα της Κύπρου. Τζαί ακόμα πιο πολλά οι νέοι μας.
Παίρνουν φόρα, αρπάσσουν μια σημαία, όποιαν έβρουν μπροστά τους, τζιαί βουρούν.
Παίρνουν φόρα να φκούν πας τον ιστό να κατεβάσουν την σημαία.
Ο στόχος εν τόσο καθαρός που δεν χρειάζεται να σκεφτούν τζιαι πολλά.
Αγαπητέ μου Σενέρ,
καλά τα λόγια σου αλλά καλλύτερα θα ήταν αν η γενιά σου (τζιαι η δική μου μαζί αλλά ειδικά η δική σου που ζιεί με τον κατακτητή) αντί τα πολλά λιβανίσματα, τα ψευτοκαμώματα τζιαι την ψευτοκουλτούρα εσυνάετουν μαζί τζιαί με το σπαθί μας τζιαί με την φωνή μας τζιαί με το αβρατινί σιχτιμινί μας ελαλούσαμε:
ΚΑΝΕΙ ΣΑΣ. ΟΥΛΛΟΙ ΕΣΣΟ ΣΑΣ. ΠΙΑΣΤΕ ΤΑ ΠΟΥΡΤΟΥ ΣΑΣ ΤΖΙΑΙ ΚΟΠΕΙΤΑΙ ΤΟΥ ΒΟΥΡΟΥ. ΤΖΙΑΙ ΜΕΝ ΑΣΧΟΛΕΙΣΤΑΙ ΜΕ ΜΑΣ ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΙΣ ΕΝΝΑ ΤΑ ΕΒΡΟΥΜΕ.
Μετά τιμής,
ο ύποπτος
Αγαπητοί επισκέπτες και σχολιογράφοι,
Shερετώ ΣΑΣ!
Επιτρέψτε ΜΟΥ [κι ΕΜΕΝΑ] μερικά σχόλια πάνω σε κάποια ζητήματα που θίχτηκαν στη συζήτηση ή που προκύπτουν από τα γραφόμενα των διαφόρων σχολιογράφων ...
************
Με τον πρώτο σχολιογράφο, τον υβριστή [και άσχετον με τα νοήματα και μηνύματα της Ελληνικής Παιδείας] Γιώρκον του Γιώρκου ΔΕΝ θα ασχοληθώ – δκυό κπ7υβεμτες ήδη έχει πει ο φίλτατος PolitisPittas. Μια όμως και ΜΑΣ βρίζει αποκαλώντας ΜΑΣ “Γαουρόσπορους” [πράγμα που σημαίνει ότι καταλαβαίνει από γαάρους] να του αφιερώσω [κι αυτού] μια ιστοριούλα [για να μην έχει παράπονο] ... Την ξανάγραψα στα σχόλια της 22ης ανάρτησης μου [του 2008 – link: http://aneforiwn.blogspot.com/2008/08/22-31-graffiti.html] ...
“Οι συντοπίτισσες οι Εξωχωρίτισσες (οι οποίες ήταν και είναι και αθυρόστομες) ήταν οι πρώτες γυναίκες στην περιοχή που (αμέσως μετά τον πόλεμο του ‘74) ξεκίνησαν να κυκλοφορούν και να πηγαίνουν δουλειά (στα χωράφια) ή στον μπακάλη με μηχανάκια (τις μικρές μοτορούες Landy). Χρόνια μετά όταν το “φαινόμενο” αυτό άρχισε να εμφανίζεται και στα γειτονικά χωρκά, οι γηραιότεροι και συντηρητικότεροι σ’ αυτά τα χωριά, έλεγαν: «Εγινίκετε τέλεια σαν τις Εξωχωρίτισσες, εν να μας χάσει ο Θεός!».
Δύο, λοπόν, Εξωχωρίτισσες ήταν διπλοκαβάλλα (και οι δυο καβάλλα) σε μια μοτορούα και πήγαιναν στα χωράφια, οπόταν βλέπουν έναν γάρον σε ... πλήρη στύση!
Η οδηγός της μοτορούς ρωτά την συνταξιδιώτισσας της: «Κόρη θέλεις να πεις τραβάς τον;» (τον ... αυτόν του γαάρου).
Και η συνταξιδιώτισσα: «Χμμμ ... Αν έλειπεν το σιάθιν*!!!).
(Σημ.: * σιάθιν είναι το ψάθινο καπέλο, με γείσο γύρω γύρω κι έτσι φαίνεται έμοιαζε το κάτω κεφάλι του γαιδάρου!!!).”
Περαστικά σου ρε Κοκούιν!!!
Anef_Oriwn
Παρασκευή 27/11/2009 – 8:07 μ.μ.
Ανώνυμε φίλε [που γράφεις σε greeklish],
Ο τύπος έχει σύγχυση τον ρατσισμό με τον πατριωτισμό ... Νομίζει ότι όσο πιο πολύ φωνάζει ότι είναι Έλληνας, είναι και πιο πολύ πατριώτης!!! Απλώς ένας ακόμα ελληναράς είναι!
************
Αγαπητέ PolitisPittas,
Ψύλλους στ’ άχυρα ψάχνουμε αγαπητέ φίλε! Τύποι όπως τον Γιώρκον πιο πάνω [αν και το όνομα προβοκάτσια μου μυρίζει] όσο κι αν τους μιλήσεις ουδέποτε θα καταλάβουν τι πραγματικά εστί (αρχαιο]ελληνική παιδεία και ποια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του (αρχαιο)ελληνικού πολιτισμού ... Αυτοί θα συνεχίσουν να παίζουν το ... βιολί τους ... Να βρίζουν, να αφορίζουν, να (εκ)δίδουν πιστοποιητικά πατριωτισμού!
************
Ανώνυμε Μιστερ Μαξ,
Και το σημερινό άρθρο του Σενέρ Λεβέντ [στον “Πολίτη”] παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Έχει τίτλο “Γράφουν και πάλι ιστορία λένε ...” [link: http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=911839&-V=columns και από αύριο http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=911839&-V=archivecolumns] κι ο Λεβέντ αναφέρεται [σ’ αυτό] στες «αμαρτίες» [όπως τις λέει] της κυπριακής Αριστεράς [του ΑΚΕΛ και του ÇTP] ... Ένα θέμα που σηκώνει πολλή κουβέντα και συζήτηση...
Ίσως το κουβεντιάσω με τον “άσπονδο φίλο” και επισκέπτη και ρυπαρο-σχολιογράφο του Blog [ΜΟΥ] Μάριο μετά των κλώνων τζιαι κλωνιών του ... Επιφυλάσσομαι
Anef_Oriwn
Παρασκευή 27/11/2009 – 9:31 μ.μ.
************
Φίλε Ύποπτε,
Δεν νομίζω ότι ο Σενέρ Λεβέντ [στο κείμενο του] να (κατ)έκρινε την επαναστατικότητα, ή την παρορμητικότητα ή την εκρηκτικότητα και την επιθυμία κάποιων νέων για άμεσες λύσεις εδώ και θωρά ... Πιστεύω ότι πιο πολύ ήθελε να θίξει και να τονίσει την έλλειψη ενός επανενωτικού κυπριακού οράματος [και κινήματος] που να αγκαλιάζει το σύνολο του κυπριακού λαού [και ελληνοκύπριους και τουρκοκύπριους] ...
Κι άποψη μου είναι ότι κάτι τέτοιο ΔΕΝ επιτυγχάνεται ΟΥΤΕ με το να “… αρπάσσουν [οι νέοι και γενικότερα οι άνθρωποι] μια σημαία, όποιαν έβρουν μπροστά τους, τζιαί [να] βουρούν...” [γιατί ΟΧΙ ΜΟΝΟ την κυπριακή], ΟΥΤΕ με μεμονωμένες απονενοημένες ηρωικές πράξεις από τους λίγους και τους εκλεκτούς. Οι μάχες και οι αγώνες, φίλε Ύποπτε, κερδίζονται μέσα από μαζικούς αγώνες ή όταν αυτοί οι αγώνες έχουν τη στήριξη ή έστω την ανοχή των μαζών ...
************
Για τα όσα [ΜΟΥ] γράφει και [ΜΟΥ] προσάπτει ο συμπαθέστατος κατα τ’ άλλα “Μάριος” [δεν εμφανίστηκαν οι διάφοροι κλώνοι του – ακόμα] θα ασχοληθώ λίγο πιο επισταμένα και σε βάθος κάποια άλλη στιγμή [ίσως πιο αργά απόψε, ίσως κι αύριο] …
Anef_Oriwn
Παρασκευή 27/11/2009 – 9:31 μ.μ.
Μα αγαπητέ μου Aneφ, καλή σου ώρα,
γιατί με επαναλαμβάνεις. Αυτό λέω και εγώ. ΔΕΝ υπάρχει κανένα επανενωτικό κίνημα αυτή τη στιγμή. Και όχι δηλαδή ότι οι Ε/Κ δεν φέρουμε βαρύτατη ευθύνη ανέμενε κάποιος από τους Τ/Κ μια πιο δρατήρια συμπεριφορά. Άλλωστε ΑΥΤΟΙ είναι που ζουν με τον κατακτητή. Εκτός και αν δεν τον θεωρούν κατακτητή. Η και αν έχουν πραγματικά βολευτεί με το καθεστώς της διπλής πόρτας, δηλ. όλα τα καλά δικά μας.
Αυτά είναι τα πικρά ζητούμενα. Και όχι να κατακρίνονται οι νεολαίοι που σηκώνουν (η κατεβάζουν) μια σημαία. Στο κάτω κάτω είναι και αυτό ένα σύμβολο αντίστασης. Θυμάσε τον Μανώλη Γλέζο? Και μην μου αρχίσεις για τους εθνικιστές κλπ γιατί τα έχω ξανακούσει. Και το ξέρεις ότι συμφωνούμε για τους ελάχιστους πατριδοκάπηλους.
Εδώ το θέμα μας είναι οι Τ/Κ που, για 35 χρόνια, ΔΕΝ έχουν προτάξει κανένα σοβαρό κίνημα αντίστασης/επανένωσης. Και ο φίλος Σενέρ έπρεπε να καταπιάνεται με τις Τουρκικές σημαίες που είναι σύμβολο στο κράτος που ζει και όχι παντιέρες θυμωμένων νέων. Θα ήταν πολύ πιο πειστικός αν κρατούσε το μέτρο. (Με αυτά δεν σημαίνει ότι ο Σενέρ δεν είναι από τα ελάχιστα θετικά των Τ/Κ. Το οποίο και αναγνωρίζω).
Ετοίμασε τη μαλακο-απάντηση σου με την ησυχία σου...
Τελικά, ρε μαλακο-Μάριε ΔΕΝ θα ασχοληθώ μαζί ΣΟΥ, ούτε και με τις μαλακο-μαλακίες που ΜΑΣ πετάσσεις μια την άλλη!!! Δεν αξίζει τον κόπο – χάσιμο χρόνου είναι!!! Έχουμε και πιο σοβαρά πράγματα να κάνουμε [και να συζητήσουμε] από του να βουννούμεν ρότσες σε κάθε μαλακό-κάβλι σαν τζιαι του (μαλακο)λόγου ΣΟΥ!!! Εσύ συνέχισε να ΜΕ διαβάζεις [αφού είσαι πλέον και τακτικότατος μαλακο-θαμώνας του blog ΜΟΥ και θανατικός μαλακο-θαυμαστής ΜΟΥ] ... Τζιαι βράζε αφού σ’ αρέσκει στο μαλακο-ζουμί ΣΟΥ!!!
Και λογαριασμό ΔΕΝ θα δώσω, ούτε στον μαλακο-Εαυτό ΣΟΥ, αλλά ούτε και στους μαλακο-κλώνους ΣΟΥ, ποια άρθρα του Λεβέντ θα αναρτώ και ούτε πως θα χαρακτηρίζω τες απόψεις του [ρε μαλακο-κιοππέκκη] ... Και ούτε με νοιάζει αν συμφωνείς ή όχι μαζί με τον Λεβέντ, ή αν είσαι κι ΕΣΥ ένα που τα μαλακο-κωλόπαιδο της Λήδρας ή αν είσαι απλώς ένα μαλακο-καβλιντήρι των ΧριστοφοΓουοτσσιανών!
Agnatum, re Malakas!!!
Άντε, και άει σιχτίρ!!!
Αγαπητέ Ύποπτε,
Shερετώ ΣΕ!
Και εξ αρχής να πω ότι παρ’ όλο που θέλεις να [ή αφήνεις να νοηθεί ότι] αναλύεις και κρίνεις τα διάφορα γεγονότα και τες καταστάσεις που εξελίσσονται γύρω μα εξ Αριστερών, εν τούτοις με λύπη μου παρατηρώ ότι παραγνωρίζεις ή υποβαθμίζεις [όπως κάμνουν πολλοί αριστεροί που “εθνικίζουν”] σημαντικές αντικειμενικές παραμέτρους σ’ αυτή σου τη μεθοδολογία [όπως τα κοινωνικοοικονομικά δεδομένα στο δοσμένο χωροχρόνο] και υπερτονίζεις τα υποκειμενικά ... Δεν λαμβάνεις [ίσως όσο πρέπει] υπ’ όψη ότι η κοινωνική συνείδηση ενός ανθρώπου [που καθορίζει και τις πολιτικές του επιλογές και πρακτικές] είναι αποτέλεσμα, παραγωγό ή απόρροια πρώτα και κύρια του κοινωνικοοικονομικού του status [θέσης], αλλά και των επηρεασμών που δέχτηκε [ή δέχεται ακόμα] από το ανθρώπινο του περιβάλλον καθώς και της παιδείας και της κουλτούρας του. Και για να μπορεί ο άνθρωπος να αναπτύξει και φιλελεύθερη συνείδηση και να παίρνει και ελεύθερα αποφάσεις [και να τις υπερασπίζεται] πρέπει να αναγιώνεται και σ’ ένα ελεύθερο [ή φιλελεύθερο] περιβάλλον ή τα συμφέροντα του [με όποια έννοα κι αν τα αντικρίζουμε αυτά] να έρχονται σε σύγκρουση με υφισταμένες συντηρητικές, αναχρονιστικές και ανελεύθερες καταστάσεις. Κι όταν οι τουρκοκύπριοι το 2002-2003 είχαν εξεγερθεί ενάντια στο κατοχικό ντενκτασικό καθεστώς και πραγματοποιούσαν εκδηλώσεις και διαδηλώσεις μαζικότατες [με τη συμμετοχή δεκάδων χιλιάδων τουρκοκυπρίων] εμείς [ως ελληνοκύπριοι] τους παρακολουθούσαμε ζώντας στον κόσμο το δικό μας ... Συχνά λέω και γράφω και διερωτούμαι, αν τότε κοντά στις 50 ή 80 χιλιάδες τουρκοκύπριους που διαδήλωναν στην μια πλευρά της Λευκωσίας, διαδήλωναν κι από την άλλη 100 ή 150 χιλιάδες ελληνοκύπριοι θα παρέμεναν συρματοπλέγματα να στέκονται;
Anef_Oriwn
Σάββατο 28/11/2009 – 3:19 μ.μ.
Ύποπτε,
Νομίζεις ότι οι τακτικές που υπερτονίζουν την αδικία που υποστήκαμε ως ελληνοκυπριακή πλευρά ή κοινότητα [ανεμίζοντας την ίδια στιγμή και μια ή εκατόν ελληνικές σημαίες ως παντιέρες αγώνα ή αναρτώντας έξω από το Μάμμαρι μια τεράστια ελληνική σημαία – επαναλαμβάνω το ερώτημα μου, γιατί όχι ΚΥΠΡΙΑΚΉ; - ως αντίδραση στην τουρκική που έχουν τοποθετήσει οι καταχτητές στον Πενταδάκτυλο] και κατηγορώντας συνάμα τους τουρκοκύπριους ότι έχουν βολευτεί με την κατοχή [σίγουρα κάποιοι έχουν βολευτεί, όμως το ίδιο ισχύει και για πολλούς ελληνοκύπριους – στη δική μας πλευρά] δημιουργούν τες προϋποθέσεις για την ανάπτυξη ενός επανενωτικού κινήματος ή αναπαράγουν το πνεύμα της αντιπαράθεσης και ταμπουρώνουν κάθε πλευρά στες θέσεις της; Ας αναλογιστούμε τι κάνει ή τι έχει κάνει [ή πως έχει συνδράμει] ο καθένας μας προς αυτή την κατεύθυνση ... [Στην μεθεπόμενη μου ανάρτηση θα καταθέσω πιο ολοκληρωμένες απόψεις για το θέμα της διαδικασίας των συνομιλιών ...].
Είναι πολλές οι φορές που δεν συμφωνώ με τα γραφόμενα του τον Σενέρ Λεβέντ [όπως με το χτεσινό άρθρο του], αλλά πρέπει να του αναγνωρίσουμε ότι τα βάζει και με την κατοχή και τους εδώ τούρκους στρατηγούς – κάτι σχετικό διάβασα τελευταία και αν το βρω θα το παρουσιάσω ... Δεν είναι κι αυτά πράξεις αντίστασης ... Γιατί πρέπει σώνει και καλά αντίσταση να είναι ΜΟΝΟ το κατέβασμα των [τουρκικών] σημαιών;
Κλείνω με κάτι που άκουσα σήμερα: “Η στράτευση μαζί με άλλους γίνεται δράση”
Anef_Oriwn
Σάββατο 28/11/2009 – 3:19 μ.μ.
Aneφ, μερικές παρατηρήσεις
1. Τίποτα δεν "αφήνω να νοηθεί". Λέω αυτά που καταλαβαίνω και αισθάνομαι. Έχω προ πολλού ξεπεράσει την φάση της (ιντερνετικής)υποκρισίας και διπλοπροσωπίας. Και ΝΑΙ κατατάσσω τον εαυτό με την αριστερά. Μπορεί όχι στη κομματική την οποία σαν αριστερά άρχισα να αμφισβητώ τουλάχιστον από το 2004.
2. Το κοινωνικοοικονομικό status των Τ/Κ δεν μπορεί να δικαιολογήσει την απάθεια τους. (π.χ. κοίτα ποιοι οδηγούν πραγματική επανάσταση στη Βενεζουέλα). Και να μου επιτρέψεις να αμφισβητήσω την μικρή τους επανάσταση του 2002. Που δεν είχε συνέχεια. Ούτε βάθος χρόνου.
3. Θεωρώ ένα πραγματικά επανενωτικό κίνημα σε ορθές βάσεις (δηλ. ανάληψη ευθυνών και δικαιωμάτων και πρωτοβουλιών ανεξαρτήτως καταγωγής σε κοινά όργανα δράσης) την μόνη ελπίδα που μας έχει απομείνει. Και το έχω ξαναπεί, κατηγορώ το ΑΚΕΛ (που από το 1960 δεν έκανε αυτό που έπρεπε να κάμει) για το γεγονός ότι ένα τέτοιο κίνημα δεν υπάρχει σήμερα. Και που περίμενε τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες να ωριμάσουν αντί να τις δημιουργήσει. Και θα ήμουν έτοιμος να λάβω μέρος σε ένα τέτοιο κίνημα για να απαντήσω και την αιχμή σου περί "στράτευσης". Όμως δυστυχώς.
Ύποπτε,
ΣΕ χαιρετώ!
Κ’ έστω και καθυστερημένα επέτρεψε μερικές παρατηρήσεις και σε ΜΕΝΑ [σε απάντηση των δικών σου], για να συνεχιστεί [αν έχεις την καλή διάθεση] ακόμα λίγο η κουβέντα μας ...
1. Η αμφισβήτηση [κατεστημένων καταστάσεων, συνηθειών και νοοτροπιών αλλά και παραδόσεων και θεσμών συμβατικών που περιβάλλουν τη ζωή μας], όπως κι ο προβληματισμός κι σκεπτικισμός για το νέο και το διαφορετικό, αλλά συνάμα και η αναζήτηση νέων δρόμων και διεξόδων ΠΡΕΠΕΙ να χαρακτηρίζουν τη σκέψη και τις πρακτικές του κάθε Αριστερού! Όμως την ίδια ώρα ΔΕΝ πρέπει να μας διαφεύγει [ή να παραγνωρίζουμε] ότι ο Αριστερός είναι κι Άνθρωπος της δράσης και των έργων [κι όχι ΜΟΝΟ των λόγων και των θεωριών, γιατί τότε καταντά μουρμούρης – και για να ΣΕ προλάβω, ΔΕΝ αναφέρομαι σε ΣΕΝΑ!] ...
2. Αν δεν είναι οι κοινωνικοοικονομικό μας status [και γενικότερα οι κοινωνικοοικονομικές συνθήκες] που καθορίζουν και την πολιτική [κι όχι απαραίτητα και την κομματική] σκέψη και δράση [ΜΑΣ], τότε ΤΙ άλλο μπορεί να είναι; Απλώς διερωτούμαι ... Η όποια απελευθερωτική κίνηση και δράση [που στοχεύει στην εθνική και κοινωνική και οικονομική απεξάρτηση, ανεξαρτησία και ελευθερία] έχει τις ρίζες του σε κοινωνικοοικονομικά αίτια ... Σίγουρα και η παιδεία και η δημοκρατική κι αγωνιστική κουλτούρα ενός λαού συμβάλουν στο να δημιουργούνται και να δραστηριοποιούνται κινήματα για κοινωνική και εθνική απελευθέρωση, αλλά πρωταρχικό ρόλο ΠΑΝΤΑ παίζουν οι κοινωνικοοικονομικές συνθήκες ... Ας πούμε τι ήταν/είναι εκείνο που έστρεψε τους λαούς της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής πιο πολύ στα Αριστερά με αποτέλεσμα μια σειρά από χώρες [όπως η Βενεζουέλα, η Βολιβία, η Νικαράγουα, η Βραζιλία, η Χιλή, το Εκουατόρ και μόλις προχτές η Ουρουγουάη] να έχουν αριστερές κι αριστερίζουσες κυβερνήσεις;
Anef_Oriwn
Πέμπτη 3/12/2009 – 11:02 μ.μ.
Δημοσίευση σχολίου