{Φτάσαμε αισίως στην 69η ανάρτηση μας για φέτος ... [Αρκετά παραγωγική η χρονιά – γράψαμε χιλιάδες λέξεις κι αφιερώσαμε χρόνο μπόλικο γι’ αυτό τον σκοπό]. Το κατά πόσο άξιζε να το κάνουμε [κι αξίζει γενικά τον κόπο να ασχολούμαστε με το blogging] ΔΕΝ είναι του παρόντος – ίσως το συζητήσουμε κάποια άλλη στιγμή ... [Δεν το θεωρώ άλλου παπά ευαγγέλιο ούτε άλλου χότζια αμανέ, αλλά δεν υπάρχει χρόνος τώρα] ...
Παρ’ όλο που ο αριθμός 69 [εξήντα εννιά] παραπέμπει [και παρεκτρέπει] το μυαλό και τη σκέψη σε ατραπούς πονηρούς, σε εικόνες λάγνες και παθιάρικες και απολαύσεις αισθησιακές, εν τούτοις ΕΓΩ θα ασχοληθώ με θέματα πιο πεζά ζητήματα – για μια ακόμα φορά θα πολιτικολογήσω ... Όχι ακριβώς ΕΓΩ - θα παραχωρήσω το χώρο για την ανάρτηση ενός άρθρου του Σταύρου Ευαγόρου που διάβασα σήμερα στον Τύπο – πρόσεξα ότι ήταν δημοσιευμένο σε 2-3 εφημερίδες. Άρχισαν να μπαίνουν δυναμικά [φαίνεται] οι συντρόφοι ...
Κάποιες [αρχικές] σκέψεις που έκαμα για ν’ ασχοληθώ με διάφορα τραγελαφικά της τρέχουσες επικαιρότητας [όπως με τους βατράχους – στην κυπριακή τους λέμε «όδρακες» τζιαι «βόρτακους» - ή τα κολοκάσσια, ή τα αλληλο-μαχαιρώματα στο ΔΗΚΟ, ή ακόμα τζιαι με τους φωστήρες του ποδοσφαίρου κι όχι μόνο, [όπως η ηγεσία της ΚΟΠ], που θα μας σώσουν από τον χουλιγκανισμό εντός και εκτός γηπέδων] έχουν για την ώρα μπει στο ψυγείο - μέχρι νεωτέρας κι όταν κι αν ευκαιρήσω}...
Για την ώρα ας μιλήσουμε για την,
Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία: γνήσια πατριωτική διεκδίκηση
[του Σταύρου Ευαγόρου, Εκπρόσωπου Τύπου της Κ.Ε. ΑΚΕΛ – link: http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=910451&-V=archivecolumns]
“Από την ημέρα που με πρωτοβουλία της δικής μας πλευράς ξεκίνησε η παρούσα διαδικασία στο Κυπριακό μια μερίδα πολιτικών αναλώνονται καθημερινά σε μια άνευ προηγουμένου ισοπεδωτική κριτική η οποία αγγίζει και ενίοτε ξεπερνά τα όρια των ύβρεων. Κάθε φορά που δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στο πεδίο των επιχειρημάτων καταφεύγουν να κλαυθμηρίζουν για δήθεν φίμωση παρά το γεγονός ότι τυγχάνουν, κατά τη γνώμη μας, προβολής συγκριτικά πολύ μεγαλύτερης από την κοινωνική τους απήχηση.
Η μερίδα αυτή επιχειρεί να δημιουργήσει μια κάθετη διαχωριστική γραμμή στο εσωτερικό μέτωπο, να κατασκευάσει ένα ψευδοδίλημμα μεταξύ “υποχωρητικών” από τη μια και “ασυμβίβαστων” από την άλλη. Στην πρώτη κατηγορία τοποθετούν όσους τάσσονται υπέρ του ιστορικού συμβιβασμού της δικοινοτικής διζωνικής ομοσπονδίας. Προσδίδουν στη δικοινοτική διζωνική ομοσπονδία διαστρεβλωμένο περιεχόμενο, ανάλογο των τουρκικών διχοτομικών θέσεων, και την ανάγουν σχεδόν σε επιλογή εσχάτης προδοσίας. Στη δεύτερη κατηγορία τοποθετούν τους εαυτούς τους. Αυτοπαρουσιάζονται ως οι “ασυμβίβαστοι” που θα αποτελέσουν τροχοπέδη σε πολιτικές που ενδίδουν στις τουρκικές απαιτήσεις.
Είναι μια προσέγγιση η οποία έφτασε στο σημείο να καταλογίζει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ότι υιοθετεί και καταθέτει θέσεις του Ντενκτάς. Επιστρατεύουν κάθε μέσο προκειμένου να προκαλέσουν μιαν όσο το δυνατό πιο βαθιά ρήξη στο εσωτερικό μέτωπο.
Άλλωστε πώς αλλιώς θα μπορέσουν να νομιμοποιηθούν ως οι “ασυμβίβαστοι” διεκδικητές της “ορθής λύσης” αν δεν υπάρχουν “υποχωρητικοί” οι οποίοι ενδίδουν σε “νόθες λύσεις”; Οι καταστροφικές συνέπειες και οι πληγές που προκαλούν τέτοιου είδους προσεγγίσεις στην ενότητα του εσωτερικού μετώπου είναι προφανείς. Αλλά και πέραν αυτού: Διερωτήθηκαν ποτέ ποιες επιπτώσεις μπορεί να έχει η εγκατάλειψη της συμφωνημένης βάσης της δικοινοτικής διζωνικής ομοσπονδίας στη διεθνή μας αξιοπιστία; Προβληματίστηκαν ποτέ ότι μια τέτοια επιλογή θα αποτελούσε το καλύτερο δώρο στην Τουρκία, η οποία επιδιώκει εξουδετέρωση αυτής της βάσης ώστε να μπορεί ελεύθερα να προωθεί συνομοσπονδιακές θέσεις; Ποιο είναι σήμερα το πραγματικό διακύβευμα; Το πραγματικό διακύβευμα δεν είναι μεταξύ μιας “ασυμβίβαστης” και μιας “υποχωρητικής” πολιτικής. Αλλά μεταξύ μιας πολιτικής που στο όνομα του “ασυμβίβαστου” και της δήθεν “ορθής λύσης” καλλιεργεί τη συνεχή περιχαράκωση και τη μη διατάραξη των υπαρχόντων δεδομένων. Και μιας πολιτικής που έχει τη δύναμη να υπερασπίζεται τον ιστορικό συμβιβασμό της δικοινοτικής διζωνικής ομοσπονδίας -γιατί αυτό αποτελεί γνήσια πατριωτική στάση στις δοσμένες συνθήκες- και να διεκδικεί μιαν ενωμένη Κύπρο.
Μια τέτοια πολιτική όχι μόνο δεν ενέχει το κίνδυνο να μας οδηγήσει σε υποχωρήσεις αλλά αποτελεί το καλύτερο εχέγγυο για την επανένωση του τόπου και του λαού μας και γι' αυτό η προάσπισή της στις σημερινές συνθήκες αποτελεί ύψιστο πατριωτικό καθήκον για κάθε Κύπριο. Γιατί διεκδικεί την ειρηνική συμβίωση των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων ως ενός λαού σε μια ενωμένη Κύπρο.
Ορισμένες φορές οι θέσεις της τουρκικής πλευράς, και η ανοχή που ορισμένοι στο διεθνή χώρο επιδεικνύουν έναντι αυτών των θέσεων, δημιουργούν δικαιολογημένα αισθήματα απογοήτευσης. Αυτά όμως δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να οδηγούν στο συμπέρασμα πως δεν υπάρχει ελπίδα να ξεπεραστεί η διαίρεση και η κατοχή. Ούτε σε “πατριωτικές” εξάρσεις που άμεσα ή συγκαλυμμένα απορρίπτουν τον ιστορικό συμβιβασμό της δικοινοτικής διζωνικής ομοσπονδίας. Αυτό ηθελημένα ή άθελα είναι το καλύτερο δώρο προς όσους επιδιώκουν τη νομιμοποίηση της διαίρεσης της Κύπρου. Χρέος και καθήκον μας είναι η συνέχιση του αγώνα για την επανένωση της Κύπρου στη βάση του ιστορικού συμβιβασμού της δικοινοτικής διζωνικής ομοσπονδίας. Αυτή είναι η γνήσια πατριωτική και διεκδικητική στάση”.
Σχόλιο Ιστολόγου:
Αυτό το άρθρο αποτελεί και μια απάντηση [και επεξηγεί τους λόγους] γιατί στηρίζουμε τη λύση της Ομοσπονδίας ... Το κάνουμε όχι απλώς και μόνο επειδή έγινε αποδεκτή [από την ελληνοκυπριακή πλευρά] από πολύ παλιά [από το 1977 από τον τότε Πρόεδρο Μακάριο – είχε μάλιστα υποβληθεί και χάρτης], αλλά πρώτα και κύρια γιατί αποτελεί τον [μόνο εφικτό] τρόπο για επανένωση του τόπου μας ...
Για το copy-paste
Anef_Oriwn
21/11/2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
27 σχόλια:
Έγιναν και οι θιασώτες της πολυπόθητης λύσης που επιδιώκουν οι Τούρκοι απο το 1950...πατριώτες!Ε ρε γλέντια τα κομούνια!
Θιασώτες του ευκταίου μια ζωή, Ανευ μου...
Αγαπητέ Άνευ.
Γράφει ο Σ. Ευαγόρου:
«Προσδίδουν στη δικοινοτική διζωνική ομοσπονδία διαστρεβλωμένο περιεχόμενο, ανάλογο των τουρκικών διχοτομικών θέσεων, και την ανάγουν σχεδόν σε επιλογή εσχάτης προδοσίας.»
Απτή επιβεβαίωση το πρώτο σχόλιο, πιο πάνω.
«Οι καταστροφικές συνέπειες και οι πληγές που προκαλούν τέτοιου είδους προσεγγίσεις στην ενότητα του εσωτερικού μετώπου είναι προφανείς.»
Και όχι μόνο. Είναι διχαστικές και είναι τέτοιες αφού – όπως και παλαιότερα – χωρίζουν το λαό σε προδότες και πατριώτες.
Κάτι που δεν αναφέρει ο Σ.Ε. είναι η απαίτηση να ξεκινήσουμε συνομιλίες από μηδενική βάση.
Αλήθεια, σκέφτηκαν ποτέ πού μπορεί να καταλήξει ένα τέτοιο εγχείρημα;
Διότι θέσεις από μηδενική βάση δεν θα καταθέσουμε μόνο εμείς. Θα καταθέσει και η τουρκική πλευρά.
Μπορούν να υπολογίσουν οι κύριοι αυτοί ποιες θέσεις θα καταθέσουν οι Τούρκοι;
Θέσεις που θα είναι εντελώς απαράδεχτες για μας και συνομιλίες δεν θα γίνουν ποτέ;
Και πού θα καταλήξει αυτό;
Απορία: γιατί αυτοί οι κύριοι εισηγούνται συνέχεια θέσεις που φαντάζουν πατριωτικές αλλά οδηγούν κατευθείαν στη διχοτόμηση και στα δύο κράτη;
η μονη ρεαλιστικη λυση, οπως το βλεπω, ειναι η αταξικη αναρχοκομμουνιστικη κοινωνια. Τα υπολοιπα ειναι αστικες φορμουλες, που δεν θα αλλαξουν τιποτε απολυτως, ειτε ειναι διζωνικη ειτε ενιαιο κρατος. Γιατι σε καθε τετοια μορφη, η διοικηση μπορει να διαφερει, ομως η πραγματικη εξουσια ειναι η οι κονομικη, και δεν νομιζω κανενας να αμφισβητει την νομμιμοτητα του Καπιταλισμου σε καθε μορφη νεου κρατους.
Και για αυτο, ναι, η θιασιωτες της Διζωνικης Δικοινοτικης, αν πουμε οτι θεωρουν τους ευατους τους αριστερους, ειναι σκυφτουλιδες, συμβιβασμενοι, ριξασπιδες και ρεβιζιονιστες χρουτσωφικου ειδους.
περι αχταρμα [που λαλουν τζαι οι καλαμαραες]
στον "επαναστατη" ανωνυμο του copy paste..
το "αναρχοκομμουνιστικη" παραπεμπει στο αναρχικο ρευμα το οποιο εκπροσωπουσε ο κροποτκιν..
το "ρεβιζιονιστες χρουτσωφικοι" στην κριτικη της σοβιετικης ηγεσιας μετα τον σταλιν [ "ο σταλιν ηταν καλοσ ο χρουτσωφ κακος"].. ιντα ο σταλιν εν ηταν ρεβιζιονιστης;..
τωρα ο κροποτκιν που κολλα στες διαμαχες της σοβιετικης ηγεσιας, μονο η αχαπαροσυνη οσων συρνουν οτι εβρουν μπροστα τους, μπορει να κατανοησει..
αλλα φυσικα ενεν θεμα νοηματος..
ο ασχετος φαινεται τζαι ας ανεμιζει λεξουες..
π.
υ.γ. ιντα γνωμη ειχαν για την ομοσπονδια σαν πολιτικο συστημα ο κροποτκιν αλλα ατε τζαι ο σταλιν;
τζαι ατε αλλη μια δυσκολη ερωτηση;
ηταν οξα εν ηταν τζαι οι 2 υπερ της εξελικτικης ιστορικης κατανοησης;
αλλα ναι το προβλημα εν η λεξη κατανοηση..
..τζαι το "ριψασπιδες" εν λεξουα που την εθνικιστικη αποβλακωση..
εν εσιει ασπιδες ρε πκιον..
παει ο λεωνιδας παει τζαι η αμοργος..
εχουν τζαι οι αποψεις/ρητορικες κωδικες..
αλλα ειπαμεν..αχταρμας..
κοιτα, το που παραπεμπει η καθε λεξη ειναι ασχετο. Αντι να ασχολεισαι με το που αντανακλα η καθε λεξη, προσπαθα να δεις τι λεει το συνολο των θεσεων.
Νομιζω εινια καθαρο, να μην το ξαναπω.
Τωρα για την επιθεση στην "παραπομπες", το αναρχοκομμουνιστικο ισως να παραπεμπει σε σενα σε ενα συγκραφεα, σε μενα παραπεμπει σε ενα πολιτικο στοχο, ο χρουτσωφικος ρεβιζιονισμος σημαινει οτι προσπαθεις να ξαναφτιαξεις το συστημα και οχι να το ανατρεψεις, και επησης εισαι ηττοπαθης, και μικροπρεπης. Το "ριξασπις" το ιδιο, εισαι ηττοπαθης, και δεν δινεις την αντικαπιταλιστικη μαχη. Το λες για παραπομπη στον εθνικισμο, εκτος απο το οτι χαριζεις λεξεις στους εθνικιστες, και αρα εισα δυο φορες ριξασπης, εισαι και γελοιος οταν απο την αλλη, υποστηριζεις οτι η Διζωνικη ειναι η πραγματικη πατριωτικη λυση!
Ελπιζω να μην ξεχασα καμια παραπομπη, αλλα νομιζω αυτος ο διαλογος μας κανει να χανουμε την ουσια. Ο στοχος της Αριστερας δεν πρεπει να ειναι η στηριξη των λογικων του δεξιου Μακαριου, το "βιωσιμο αστικο κρατος", αλλα ουτε και η στηριξη πρωτοβουλιων των απο πανω, δε πα να μας χαριζουν τον κοσμο ολο.
Εγω δεν ειμαι επαναστατης, ομως ξερω οτι την επανασταση θα την κανει ο εξεγερμενος λαος, και οχι τα δουλικα των αμερικανων, του κεφαλαιου ή οι ημιαυτονομοι ηγετες της φακης, γιατι καλος ηγετης δεν υπαρχει, αυτος ειναι ο κανονας.
τζαι γιατι εν ασχετο που παραπεμπει η καθε λεξη;
γιατι "χρουτσωφικος" τζαι οϊ σταλινικος ρεβιζιονισμος;
φτηνο επιχειρημα..τζαι να μας λαλεις τζαι στο τελος οτι εν πιστεφκεις στου ηγετες..
ο χρουτσωφ εσιει νοημα μονο απεναντι στον σταλιν..
τζαι για να προσδιοριζεις την πολιτικη με ηγετες..
τελος παντων..
εκοψες μεσα τζαι αλλασσεις θεμα..
οκ..
αμα μιλας για αριστερα, μιλας για κατι που εν προσωπικος σου κωδικας οξα τζηνον που καταλαβουμεν γενικα;..σαν ας πουμε η ιστορικη εμπειρια της κυπριακης αριστερας που το 48;..
ξερεις; καταλαβεις;
οξα τζαι δαμαι εν το παξεις..μα εγω εν τζαι..
γενικα..
η επανενωση τζαι η καταργηση του διαχωρισμου εν ενα ιστορικο περασμα το οποιο απελευθερωνει δυναμικες..
ο διαχωρισμος εν ενα καθεστως που επιβηθηκεν που τες ξενες επεμβασεις τζαι που τωρα στηριζουν/συντηρουν [με το αζημειωτο φυσικα] δομες εσωτερικης εξουσιας - τα κυκλωματα των δικηγορων, της αρχιεπισκοπης, της νεοφαστικης ακροδεξιας, των επαγγελματιων διαχειριστων του κυπριακου κοκ..
η λυση εν αντιστοιχη της καταργησης της μοναρχιας, της χουντας τζαι του κρατους του εμφυλιου, το 74 στην ελλαδα..
εν γεγονος οτι επαιξες πελλον για τες ερωτησεις στο υ.γ...αλλα η αριστερα γενικως εσιει μιαν ιστορικη εξελικτικη συνειδηση..
οσο για το "αντικαπιταλιστικο" που σου εφυεν σαν λεξουα..
:)..δηλαδη το απορριπτικο συναφι καμνει αντικαπιταλιστικο αγωνα;..
πιιι..
αμα το ψαξεις που το 48, ο εθνικισμος τζαι υστερα που το 74 η διαχειριση του κυπριακου σαν προβληματος, εν η ηγεμονικη ιδεολογια που λειτουργα για να καταπιεζει/αναστελει/εξορκιζει τις κοινωνικες συγκρουσεις τζαι την αμφισβητηση στην κυπρο..
τζαι οι υποστηριχτες/υποτακτικοι του τομμυ, του νικολακη, του λιλληκα, της "μαχης" του εξ φακτορ/αντενα κλπ, εν νακκον αστειο να μιλουν για αξιοπρεπεια..
τουλαχιστον λλιη ειλικρινεια για τις ριζες των ασπιδων..
εν ακουσες για την αρχαιολαγνεια εσου; ετσι ψευτομαγκιες επουλαν τζαι ο γριβας τον τζαιρον που εσυνεργασετουν με τον τριτο ραιχ τζαι υστερα με την βρετανικη αποικιοκρατια..
αλλα ετσι ενι..καποιοι θωρουν πισω..
Shερετούμεντε!
************
Πρώτε Ανώνυμε (21/11/2009 – 10:47 μ.μ.),
Πέραν από τους αφορισμούς και τους χαρακτηρισμούς [που ως συνήθως χαρακτηρίζουν τα σχόλια από Ανώνυμους της συνομοταξίας ΣΟΥ], μπορείς τεκμηριωμένα να αρθρώσεις λόγο και να επιχειρηματολογήσεις ενάντια στην Ομοσπονδιακή λύση; Αλλά σίγουρα θα καρτερούμε στον αιώνα τον άπαντα για κάτι τέτοιο!!!
Όπως τονίζει τζι’ ο Μιχάλης [από το άρθρο του Σταύρου Ευαγόρου] μια ζωή “… προσδίδετε στη δικοινοτική διζωνική ομοσπονδία διαστρεβλωμένο περιεχόμενο, ανάλογο των τουρκικών διχοτομικών θέσεων, και την ανάγουν σχεδόν σε επιλογή εσχάτης προδοσίας.”
************
Bestman,
Και το ευκταίο [σχεδόν – για να μην είμαι και απόλυτος] ουδέποτε οδηγεί σε λύσεις κι αποτελέσματα!
************
Μιχάλη,
Συμφωνώ και επαυξάνω [που λαλεί κάπου τζι’ ο Aslan] … Τελικά οι σούπερ πατριώτες μας προτιμούν τη διχοτόμηση κι ένα αμιγές ελληνοκυπριακό κράτος παρά μια λύση Ομοσπονδίας [από κοινού με τους τουρκοκύπριους] που θα επανενώνει τον τόπο. [Μεταξύ αυτών κι ο γνωστός υπερ-πατριώτης και οπλολάγνος αρχιτέκτονας Χάρης Φεραίος, ο οποίος λίγο πολύ αυτό εισηγείται σε πρόσφατα άρθρα του, βαφτίζοντας όμως την εισήγηση του ως κίνηση τακτικής που υποτίθεται θα φέρει την Τουρκία σε δύσκολη θέση]...
Anef_Oriwn
Δευτέρα 23/11/2009 –10:03 μ.μ.
Τελευταίε Ανώνυμε (23/11/2009 – 2:31 π.μ. και 7:37 μ.μ.),
Ούτε η δική σου πρόταση [για «αταξικη αναρχοκομμουνιστικη κοινωνια»] είναι ρεαλιστική, εφικτή και εφαρμόσιμη στο παρόν στάδιο και υπό τα σημερινά δεδομένα! Θεωρητικά μπορώ να συμφωνώ μαζί σου [μάλιστα μεταξύ σοβαρού και αστείου κάπου είπα ότι ΜΟΝΟ με Σοσιαλιστική Επανάσταση θα μπορούσε να λυθεί το κυπριακό! – ανάρτηση 58/2009, link: http://aneforiwn.blogspot.com/2009/10/582009.html], αλλά πρακτικά δεν υπάρχει προοπτική και πιθανότητα υλοποίησης αυτής σου της πρότασης – μάλλον για την “κότσιηνην Πέμπτη” την θωρώ να εφαρμόζεται!! Γι’ αυτό και οι συνομιλίες [έστω κι αν γίνονται μεταξύ δύο ηγετών που αριστερίζουν] “… κανένας [τους δεν] ... αμφισβητει την νομμιμοτητα του Καπιταλισμου σε καθε μορφη νεου κρατους.”
Όμως ρε παρέα η χρήση χαρακτηρισμών του τύπου “… σκυφτουλιδες, συμβιβασμενοι, ριξασπιδες [ριψασπίδες μάλλον θες να πεις] και ρεβιζιονιστες χρουτσωφικου ειδους”, [μα που το ήβρες τούτον;] νομίζεις ότι εξυπηρετεί τον στόχο που ΕΣΥ θέτεις [την «αταξικη αναρχοκομμουνιστικη κοινωνια»], αλλά και την πάλη ενάντια στον εθνικισμό [“αριστερό” και δεξιό]; Πάντως στην θεωρία είμαι τζι’ εγιώ πολλά καλός!
************
Π.,
Τζιαιρόν να ΣΕ δούμεν;
Πάντως ενδιαφέρον θα ήταν να δούμε μέσα από τον [άλλον] αχταρμά, αυτόν των ομοσπονδιακών συστημάτων τι θα καταφέρουμε ΕΜΕΙΣ να πετύχουμε ... Και πως εξελικτικά [ή επαναστατικά] αυτή η ομοσπονδία θα [καταφέρει να] λύσει [επιτέλους] το εθνικό μας πρόβλημα [κι όταν λεω «εθνικό» εννοώ τις διαφορές μεταξύ των δύο εθνοτικών κοινοτήτων] ... Χωρίς ουσιαστικές κοινωνικές αλλαγές ΔΕΝ βλέπω να πετυχαίνουμε οτιδήποτε!
Anef_Oriwn
Δευτέρα 23/11/2009 –10:03 μ.μ.
Ανευ, η θεωρια πρεπει να εχει συνδεση με την πραξη αλλιως κατι της λειπει. Αυτο που ειπες για την σοσσιαλιστικη επανασταση, αυτη ειναι και η θεση μου. Νομιζω οτι η εξωκοινοβουλευτικη αριστερα (μπορει να υπαρξει κοινοβουλευτικη αριστερα;) εχει ξεχασει το μινιμουμ της στοχευσης της και αντι να ασχολειται με την διαρκη επιθεση στο κεφαλαιο, ασπαστηκε, εστω ασυνειδητα την πολτικη αντζεντα της shinny πολιτικης σκηνης. Λες και ο εχθρος μας ειναι ο τουρκος εποικος, και οχι τα αφεντικα που μας καταστρεφουν την ζωη.
Οσο για τον αλλο, σου ειπα, αλλα αν ξαναρωτησεις θα σου ξαναπω: ο ορος χρουτσωφικος παει γιατι συμβολιζει την εναρξη της παρακμης της σοβιετικης ενωσης. Δεν δικαιωνει τον Σταλιν ουτε τον λενιν ή κανενα αλλο δικτατορα. Αν εσυ θεωρεις οτι ειναι λαθος, τοτε δεν θελω να επιμεινω σε ενα πραγμα χωρις ουσια, ουτε να υπερασπιστω την πρωσοπικοτητα μου, αν ειμαι αληθινος, γνησιος κοκ επαναστατης. Αυτο που θελω να πω, ειναι οτι η υπερασπιστη απο την Αριστερα των σχεδιων που γραφουν τα αφεντικα, ειναι υποστολη της σημαιας, λοξοδρομηση, και ηττοπαθεια.
Απορρω αν αντιλαμβανεσαι την μαλακια που κανεις, να τσουβαλιαζεις τους ανθρωπους σαν "απορριπτικο συναφι". Τεσπα, αλλα ας πεσω λιγο στο επιπεδο σου: Κοιτα να δεις, τουτοι ουλοι οι μαλακες που λαλεις, εν τσιρακια, οπως τσιρακι εισαι τσαι εσυ, που αντι να θες να αναλαβεις την επιλυση του κυπριακου την αναθετεις στον καθε ηγετη, πισκαλας τους καλα καλα, τζε μετα το παιζεις τζαι Αριστερα.....α, τζαι το δικαιολογεις σαν "αναγκαιοτητα", που εισαι ρε Σιμητη με το ασφαλιστικο! Οσο ειμαι εγω με τον τομμυ, αλλο τοσο εισαι εσυ με τον μπλερ μπους και γιωργακη (θα ελεγα και ομπαμα, αλλα ισως να μην πιασεις την ειρωνια).
"Παρ’ όλο που ο αριθμός 69 [εξήντα εννιά] παραπέμπει [και παρεκτρέπει] το μυαλό και τη σκέψη σε ατραπούς πονηρούς, με εικόνες και λάγνες και παθιάρικες και απολαύσεις αισθησιακές"
Άμαν σε λαλούν πορνοσάτυρο, έχεις παράπονο.
Προς Μάριο και τους συν αυτώ 98 Θεοφόρους κλώνους [τζιαι κλωνιά] ...
Δεν παραπονιέμαι ΚΑΘΟΛΟΥ που με λέτε «πορνοσάτυρο» … Αντίθετα το απολαμβάνω και σπ’αζω και πλάκα ... Το αντιπαραβάλλω μάλιστα με τον δικό ΣΑΣ πουριτανισμό, ρε σιγανοπαπαδιές, παρθενοπιπίτσες και θεούσοι!!! Ρε Μαριούιν, με μου πεις ότι εκοτσσιήνισες τζιόλας!
Anef_Oriwn
Τρίτη 24/11/2009 – 6:21 μ.μ.
Ανώνυμε [24/11/2009 1:21 π.μ.],
(με τον σούπερ επαναστατική γραφίδα, αλλά και το ειρωνικό κι απαξιωτικό υφάκι και στυλάκι),
Αντιπαρέρχομαι διάφορα χλευαστικά τζιαι ψηλομούττικα που [από καθέδρας] ΜΑΣ λαλείς με τον επαναστατικό οίστρο που ΣΕ συνεπήρε, για να πω δκυο κουβέντες ουσίας και όσο γίνεται πιο νηφάλια ... Γιατί ΔΕΝ νομίζω να βοηθούν τον όποιο διάλογο εκφράσεις του τύπου «ας πεσω λιγο στο επιπεδο σου» [σίγα ρε μην κτυπήσεις], «την μαλακια που κανεις» , «τουτοι ουλλοι οι μαλακες» [προσωπικά δεν συνηθίζω να χρησιμοποιώ αυτή τη διακοσμητική λεξούλα, ίσως γιατί ΔΕΝ έχω “καλαμαρίστικη” παιδεία], «τσιρακι εισαι τσαι εσυ» , «οσο για τον αλλο» [ο απρόσωπος “άλλος” – η απαξίωση σ’ όλο της το μεγαλείο, από κάποιο, όπως ΕΣΥ, που κατέχει την απόλυτη αλήθεια. Σημ.: Δεν καταδέχεσαι ούτε το nick (Π.) του συγκεκριμένου σχολιογράφου να χρησιμοποιήσεις, ίσως γιατί ούτε κι ΕΣΥ έδωσες κάποιο nick στον εαυτό σου – πάντως η χρήση ενός nickname βοήθα καλύτερα τη συζήτηση ... Διατηρεί μια συνεχεία ...]
Και λίγα λόγια [οι «δκυο κουβέρτες», που ανάφερα πιο πάνω] για κάποια επιμέρους ζητήματα:
1. Όταν μιλώ για «απορριπτικούς» [δεν νομίζω να μίλησα για «απορριπτικο συναφι», αλλά δεν έχω πρόβλημα να το πω] εννοώ συγκεκριμένους πολιτικούς και κομματικούς χώρους και συγκεκριμένα άτομα που βασικά είναι εκφραστές συντηρητικών, εθνικιστικών και ακροδεξιών απόψεων [κάτι που λαλεί με άλλο τρόπο και ο Π.], αλλά διερωτούμαι γιατί [έστω και έμμεσα] γίνεσαι απολογητής τους ...
2. Η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά [όπως καθιερώθηκε να λέγονται διάφορες κυρίως αριστερίστικες ομάδες και οργανώσεις] χωρίς τούτο να σημαίνει ότι όλες οι συνιστώσες της απαξιώνουν ή απορρίπτουν τον κοινοβουλευτισμό [όπως υποβάλεις ΕΣΥ], σίγουρα έχει το δικό της ρόλο να παίξει στην αντικαπιταλιστική και αντιεθνικιστική πάλη ... Παρ’ όλο που προσωπικά τρέφω μια μεγάλη συμπάθεια και εκτίμηση προς αυτό το χώρο [της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς], εν τούτοις [ΜΟΥ] προκαλεί θυμηδία η απολυτότητα που χαρακτηρίζει τις θέσεις πολλών εξ αυτών και ο τρόπος με τον όποιο αφορίζουν όλους τους άλλους [στην περιφέρεια της Αριστεράς]. Συνήθως μάλιστα η κριτική [από πλευράς της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς προς την επίσημη Αριστερά – όπως καθιερώθηκε να την λένε] είναι και ισοπεδωτική και μηδενιστική, κάτι που ανατινάσσει τις όποιες γέφυρες για κοινές δράσεις ... Αλλά αφού είναι ρεφορμιστές και ρεβιζιονιστές [οι «άλλοι] για ποιες κοινές δράσεις μιλούμε ...
Anef_Oriwn
Τρίτη 24/11/2009 – 7:04 μ.μ.
γεια σου ανευ,
ειμαι ποτζιει ποδα..:)
μιαν τζαι ανοιξες το θεμα να επεκταθω λλιον στο ζητημα του "ιστορικου περασματος"..
μπορουμε να δουμεν/αναλυσουμε μιαν κατασταση μεσα που 2 κριτηρια
1. την αντικειμενικη υλικη πραγματικοτητα
2. την ιστορικη εμπειρια τζαι δυναμικη της αριστερας η των ιστορικων κοινωνικων κινηματων..
το "κυπριακο" σημερα εσιει αλλαξει μορφη ακριβως διοτι η "κυπρος" αλλαξεν..η ενταξη στην ε.ε. εν απλα συμπτωμα..σε ενα ευρυτερο πλαισιο νομιζω ουλλοι καταλαβουν οτι η κυπρος σαν γεωγραφικος χωρος εν να επανενωθει ειτε ντε φακτο ειτε με λυση...οποτε οι δυτικοι που το επροκαλεσαν υποστηριζουν τωρα την λυση..αλλα εν τζαι κοφτει τους πκιον ειδος της λυσης..απλα ειμαστεν τζαι εμεις οι ιθαγενεις [τζαι των 2 κοινοτητων] "παιχτες" πκιον..
για να το πουμεν με μαρξιστικους ορους, εν σαν να εσιει αλλαξει η βαση ενω το εποικοδομημα ακομα κυριαρχειται που ιδεολογηματα του παρελθοντος - τα οποια εξυπηρετουν τις τοπικες μορφες εξουσιας που ζιουν που το κυπριακο σαν βρυκολακες..το απορριπτικο συναφι..οι "βαθκιες δομες" του ε/κ κατεστημενου..
2. αν δουμε την ιστορικοτητα του ζητηματος, εν σαφες οτι η κυπριακη αριστερα σε ουλλες της τες εκδοχες [ακελικη, τροτσκιστικη, αναρχικη] υπηρξεν αντιεθνικιστικη τζαι υπερ της επανενωσης..κατα συνεπεια η διαδικασια της τωρασινης συγκυριας εν μια ευκαιρια για διευρυνση των κοινωνικων προοπτικων..τζαι ηδη μερικες που τες κουβεντες που γινονται - η διαστυαρωμενη/σταθμισμενη ψηφος, η ομοσπονδια σαν πολιτικη δομη- εν συμπτωματα προοδου..
η λυση εμπερειχει μεσα της τζαι τες προοπτικες της κοινωνικης αλλαγης νομιζω..σε ενα νεο πλαισιο..
[η συνεχεια]
υ.γ. 1. "ανωνυμε"..η εμμεση ευαισθησια σου για τους εποικους/μεταναστες απεναντι στα [ντοπια, λογικα] αφεντικα εν μια καλη/ενδιαφερουσα ρητορικη κινηση..
οντως η μεταναστευση [στες διαφορες μορφες της] εν μερος της νεας υλικης πραγματικοτητας..
για τα αλλα..εξακολουθεις να βολοδερνεις στην παγιδα των ορων [αμα ξεκινα κατι κακο, το προηγουμενο ηταν λογικα διαφορετικο/καλυτερο]..παρετα -εκαμες λαθος σιορ..κρυψε τζαι κανει..
οσο για την διαφορα της ομοσπονδιας/επανενωσης που τον απορριπτισμο του συναφιου, παραπεμπω σε οτι ειπα πιο πανω του ανευ..η επανενωση ενι τζαι ηταν ο ιστορικος στοχος της κυπριακης αριστερας -τζηνοι που λαλεις εν περαστικοι..εμεις ειμαστεν τζαι εν μεινουμεν δαμαι..
ενω η διχοτομηση ηταν ο μηχανισμος καταστολης της κοινωνικης μεταμορφωσης..τζαι οσοι την στηριζουν εμμεσα η αμεσα αναπαραγουν την ιδεολογια της εξουσιας..
τουτη εν η ιστορια μας..τζαι με τουτην εσιει νοημα να μιλα καποιος..
εσου αθθυμηθηκες τον σημιτη..τζαι μαλλον μιλας για αλλες ιστοριες, αλλες εμπειριες..
υ.γ.2 καλα ιντα που εσιει το παιδιν, ο μαριος, με το 69; ενοχλει τον το σεξ, ο στοματικος ερωτισμος, η ταυτοχρονη διαδικασια, οξα η δημοκρατικοτητα της αμοιβαιας παροχης ηδονης;
αλλα πε μου, που την νευρωση ιντα που καρτερας..
π.
καλα Ανευ, δεν πα να ειμαι ο,τι να ΄ναι, το θεμα δεν ειμαι εγω, αλλα η πολιτικη πραγματικοτητα. Δεν θα ανταπαντησω, γιατι δεν με ενδιαφερει η κοντρα, αν και πηρε προσωπικες διαστασεις απ οτι βλεπω, λολ ενω ειμαστε αγνωστοι.
Λοιπον να ξαναπω την θεση μου, και περιμενω απαντηση:
Η αριστερα* δεν πρεπει να υποστηριζει Διζωνικη Δικοινοτικη.
Διοτι ειναι ενα αστικο μορφωμα, συντηρει το κεφαλαιο, και ειναι μια διαχειριστικη λυση.H αριστερα πρεπει να συνεχισει για καταλυση των εθνικων διαχωρισμων, οχι να τους νομιμοποιει με συμβιβαστικες λυσεις. Πρεπει να ξαναθυμηθει την αντιπαραθεση στον φιλελευθερισμο.
Δεν πρεπει να ανεχεται τις λυσεις απο πανω, η λευτερια δεν χαριζεται, κερδιζεται.
* Αριστερα, δεν μπορει να ειναι κοινοβουλευτικη, γιατι το κοινβουλιο ειναι οργανο των αστων. Για αυτο και ειπα οτι δεν υπαρχει κοινοβουλευτικη αριστερα. Επισης, η προσωποποιηση της αριστερας που κανω εχει μια προβληματικη, εννοω τους αριστερους. Τι πρεπει να θελουμε ολοι οσοι επιθυμουμε μια αταξικη κοινωνια(αλλο αταξικη και αλλο διζωνικη)
α, λεγε με μαξ για ευκολια. μαξ σκετο ή μιστερ μαξ.
"Απορία: γιατί αυτοί οι κύριοι εισηγούνται συνέχεια θέσεις που φαντάζουν πατριωτικές αλλά οδηγούν κατευθείαν στη διχοτόμηση και στα δύο κράτη;"
O ίδιος ο Ευαγόρου υποστηρίζει οτι η ΔΔΟ είναι...πατριωτική λύση, οπότε όσοι δεν την υποστηριζουν είναι απορριπτικοί, προδότες κτλ.
ΠΟΙΟΣ ΧΩΡΙΖΕΙ ΠΟΙΟΝ;
Βυζαντινέ,
Σε χαιρετώ!
Και έκπληξη μεγάλη το πέρασμα σου από το αιρετικό κι
“ανθελληνικό” Blog μου [και το σχόλιο σου] ...
Να περνάς συχνότερα να τα λέμε ... Είν’ κι ένα πείραμα κατά πόσο μπορεί να συνυπάρξουν δυο άκρως αντίθετες καταστάσεις [ένας ακραίος ελληναράς όπως ΕΣΥ κι ένας “ανθέλληνας” όπως ΕΓΩ] ή να ανακαλύψουμε έστω και κάποια ψήγματα κοινών σημείων μεταξύ ΗΜΩΝ ...
Όσο για το “ΠΟΙΟΣ ΧΩΡΙΖΕΙ ΠΟΙΟΝ;”, τι να πω; Εξ όσων όμως γνωρίζω, οι χωρισμοί συνήθως επισυμβαίνουν μεταξύ ζευγαριών – υπάνδρων, νυμφευμένων, αλλά και συζώντων ...
Κατά τ’ αλλά “… όσοι δεν την υποστηριζουν [την ΔΔΟ] είναι [μεν] απορριπτικοί ...”, [όχι γιατί απορρίπτουν μια προτεινόμενη λύση - δικαίωμα τους, γούστο και καπέλο τους - αλλά γιατί ΔΕΝ προτείνουν κάτι άλλο που να είναι εφικτό] όμως ΚΑΝΕΝΑΣ δεν είπε [ούτε ο Σταύρος Ευαγόρου, ούτε κι ΕΓΩ], ότι είναι «προδότες»! Αυτό είναι δικό σου εφεύρημα! Κι όπως θα ‘λεγε κι ο φίλος μου ο Π., η λεξούλα αυτή αντικατοπτρίζει την όλη συλλογιστική τόσο τη δική σου όσο και των ομοϊδεατών σου [που παντού βλέπετε προδότες, μειοδότες και καταδότες] ...
Anef_Oriwn
Τετάρτη 25/11/2009 – 4:01 μ.μ.
Ανώνυμε [Σκέτε ή Mister Max],
Shερετώ ΣΕ!
Δεν νομίζεις ότι είναι κατα πολύ καλύτερα τώρα τα πράματα; Και επί της ουσίας και χωρίς χαρακτηρισμούς το περιεχόμενο της τελευταίας σου παρέμβασης ... Και συν τοις άλλοις έδωσες και όνομα στον εαυτό σου – αν και παρέλειψες να το υιοθετήσεις όταν ανάρτησες το σχόλιο σου [άφησες και πάλι το «Ανώνυμος» ως nick σου. Τούτο θα οφείλεται μάλλον στη δύναμη της συνηθείας. Όμως να σου πω και την αμαρτία μου – αυτό το ΜΑΞ πέραν από του ότι είναι ξενικό και δεν μου φάτσαρε [αλλά ΔΕΝ μου πέφτει λόγος], πιο πολύ σκυλίσιο μου ακούγεται! Αλλά γιατί «μιστερ» και όχι Sir ή Lord – αφού είπες να το αγγλικοποιήσεις τ’ όνομα σου, ας του έδινες ένα πιο βαρύγδουπο τίτλο!
[Σημείωση: Κάποτε η «κόντρα» στις blogοσφαιρικές συζητήσεις είναι αναπόφευκτη και παίρνει – δυστυχώς – και «προσωπικές διαστάσεις», έστω κι αν «είμαστε άγνωστοι», κι αυτό λόγω της χρήσης απαραδέκτων χαρακτηρισμών κι αφορισμών. Καλό είναι να είμαστε πιο προσεκτικοί και να προσπαθούμε να πετύχουμε τη Συν-Θεση!]
[ακολουθεί η συνέχεια] ...
[η συνέχεια] ...
Επί της ουσίας τώρα και πάνω σ’ αυτά που λες για την ΔΔΟ:
Δεν θα διαφωνήσω μαζί σου [τουλάχιστον σε θεωρητικό επίπεδο] ότι τελικά η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία μπορεί να “… ειναι ενα αστικο μορφωμα, συντηρει το κεφαλαιο, και ειναι μια διαχειριστικη λυση”, αφού θα διαμορφωθεί ή θα δημιουργηθεί στην βάση των ατομικο-ιδιοκτησιακών σχέσεων και της διατήρησης του υφιστάμενου καπιταλιστικού συστήματος [όπως στην προκείμενη περίπτωση με την Κύπρο]... Όμως κι όπως λέμε και στην κυπριακή “στύλλον στύλλον άνεσην”! Ο στόχος της αταξικής κοινωνία μου φαντάζει για την ώρα πολύ απόμακρος κι άκρως μαξιμαλιστικός και ουτοπικός [για πολλούς και ποικίλους λόγους] ... Και επειδή ο χώρος και ο κόσμος ΔΕΝ μπορεί να παραμένει μοιρασμένος μέχρι την υλοποίηση του τελικού στόχου [γιατί έτσι μονιμοποιείται ο διαχωρισμός] κάτι πρέπει να κάνουμε στο μεσοδιάστημα ...
Ολοκληρωμένες απόψεις για το θέμα αυτό [δηλ. τη διαδικασία των συνομιλιών και την επιδιωκόμενη ομοσπονδιακή λύση] εξέφρασα στην ανάρτηση μου 32/2009 [link: http://aneforiwn.blogspot.com/2009/06/322009.html]. Το σχετικό απόσπασμα από την εν λόγω ανάρτηση σκεφτόμουν να το παραθέσω [για χάρη της συζήτησης] κι εδώ. Όμως έκανα δεύτερες σκέψεις κι αποφάσισα να το ξανα-επεξεργαστώ κι αφού επιφέρω τις απαραίτητες μικροδιορθώσεις και συμπληρώσεις να το κάνω νεο Post [με αφορμή και τη συζήτηση μας αυτή] ...
Anef_Oriwn
Τετάρτη 25/11/2009 – 5:54 μ.μ.
Κάτι τελευταίο όμως που θα ‘θελα να σημειώσω και το οποίο με προβληματίζει είναι αυτό που λέει κι ο αγαπητός Π. στην τελευταία του παρέκβαση [24/11/2009 10:26 μμ]: “η λυση εμπερειχει μεσα της τζαι τες προοπτικες της κοινωνικης αλλαγης νομιζω..σε ενα νεο πλαισιο..” Τούτο είναι κάτι που θέτω κι εγώ στο εν λόγω κείμενο μου.
Το ερώτημα όμως που εγείρεται [και που ΜΕ απασχολεί] φίλτατε Π., είναι κατα πόσο η ομοσπονδιακή λύση μέσα σε αστικά [καπιταλιστικά] πλαίσια όντως θα δημιουργήσει τις προοπτικές και τις δυναμικές για κοινωνική αλλαγή ή απλώς θα συντείνει στην περαιτέρω εδραίωση του καπιταλιστικού συστήματος. Ή πρέπει επιτέλους η Αριστερά ν’ αλλάξει ρότα και να συνδυάσει την πάλη για τη λύση του κυπριακού με την πάλη για την κοινωνική αλλαγή.
Μήπως τελικά ο εγκλωβισμός ή έστω η μακροχρόνια προσήλωση του ΑΚΕΛ [και γενικότερα της κυπριακής Αριστεράς] σε τακτικές που υποβάθμιζαν το κοινωνικό και το ταξικό περιεχόμενο του κυπριακού [για χάριν του εθνικού και της λεγόμενης εθνικής ενότητας] ΔΕΝ βοηθούν στην ανάπτυξη τέτοιων δυναμικών;
Από τη άλλη όμως κάτι τέτοιο δεν εξαποστέλλει τις προοπτικές επανένωσης του χώρου και των ανθρώπων στις ελληνικές καλένδες, τουτέστιν στον αιώνα τον άπαντα;
Υ.Γ.: Και πριν ξεχάσω η λέξη «κουβέρτες στο χτεσινό σχόλιο μου [24/11/2009 7:08 μ.μ.] πρέπει αν διαβαστεί ως «κουβέντες» - λάθος από το corrector
Anef_Oriwn
Τετάρτη 25/11/2009 – 5:54 μ.μ.
Ανευ, θεωρω λιγο χαζομαρες να ασχολουμαστε με το ποιον του καθενος, και δεν θα σου απαντουσα για το "σιυλισιμο" του μαξ, ομως θυμηθηκα οτι το εβαλα καπου γιατι με εντυπωσιασε ενας Μαξ, ο Χορκχαιμερ, οπου στο "αυταρχικο κρατος" εγραφε, και εχει σχεση με την κουβεντα μας, πως "οτι γεννιεται μεσα απο ενα συστημα, κινδυνευει να το επαναλαμβανει".
Οσο για το απομακρο του στοχου, καθε στοχος ειναι απομακρος, οταν δεν κανουμε τιποτα για αυτον. Ενα μεγαλο ταξιδι ξεκιναει με ενα μικρο βημα, ποσο απομακρος στοχος ηταν η επανασταση του 21, η ρωσσικη επανασταση, η ηττα του αξονα κοκ...Αν δεν κανουμε κατι για αυτο τον στοχο, καιβλεπουμε το κυπριακο σαν εθνικο ζητημα, τοτε σιγουρα ειναι μακρυα.
Ατε, καρτερω τις διορθωσεις σου και πρεπει να φυγω
μιστερ μαξ
α, και τελικα, το ιστολογιο λεγεται "ανευ οριων" ή "ανευ ορων";
μαξ, μιστερ μαξ.
mr. max,
εισαι στραβος; Η δεν ξερεις να διαβαζεις;
mrs. max.
μιστερ μαξ,
Δυο ζητήματα [και απορίες] μόνο, πριν πάμε παρακάτω:
1. Είναι σαφές ότι το blog [ιστολόγιο] ΜΟΥ λέγεται “ANEF_Oriwn” κι ΟΧΙ “ανευ ορων”! Δεν κατάλαβα το νόημα του ερωτήματος ΣΟΥ ...
2. Το [διορθωμένο] κείμενο για τη διαδικασία των συνομιλιών και την Ομοσπονδιακή λύση μάλλον θα αναρτηθεί από βδομάδας μάλλον ... Για την ώρα [και στην ουσία για το σαββατοκύριακο] κάτι άλλο θ’ αναρτήσω ...
Anef_Oriwn
Πέμπτη 26/11/2009
Δημοσίευση σχολίου