Ανάρτηση 89/2014 [συνεχιζόμενη, επίκαιρη, αντι-εκποιητική, αντι-τροϊκανή, αντι-παραπόττικη, αλλά και διερωτηματική] - Για τις περί εκποιήσεων νέες νομοθεσίες και τους ψευταράδες και παραπόττηες της κυβερνητικής συνοπαρτζιάς και τα περί αναπομπών κόλπα τους. (Και ερωτήματα γιατί η Αριστερά να ψηφίσει το κυβερνητικό νομοσχέδιο για τις εκποιήσεις)...

Σύντομα προλογικά

Θα το συνεχίσουμε και σήμερα για τις εκποιήσεις με ένα νέο πόνημα ΜΑΣ˙ θα το πιάσουμε βασικά απ’ εκεί που μείναμε στην προηγούμενη ανάρτηση ΜΑΣ, δηλ. από την ψήφιση των σχετικών με τις εκποίησης νομοθεσιών... Εδώ θα καταθέσουμε κυρίως κάποια ερωτήματα μας, απορίες, διαπιστώσεις και παρατηρήσεις που αποτελούν τους δκιαλοϊσμούς, αλλά και δκιαολισμούς ΜΑΣ επί του καυτού θέματος των εκποιήσεων... [Καυτό όπως την καιόμενη καλοκαιριάτικη σκουρόχρωμη άμμο, που σε κάνει να χοροπηδάς όταν περπατάς πάνω σ’ αυτήν ξυπόλητος/ανυπόλητος˙ κι εδώ με πολλούς ανυπόληπτους έχουμε να κάνουμε]...

Πάμε, λοιπόν, σ’ αυτά που κατακλύζουν τούτες τις μέρες το μυαλό ΜΑΣ...

*******************************

Δκιαλοϊσμοί, αλλά και δκιαολισμοί για το σήριαλ των  εκποιήσεων

1. Όπως δείχνουν τα σημάθκια των καιρών [και κυρίως οι μασημένες δηλώσεις κάποιων μεγαλόσχημων του κυβερνητικού στρατοπέδου], κι όπως είναι [για να πούμε και την ωμή αλήθεια] φυσιολογικά αναμενόμενο [γιατί μόνο αφελείς, αδαείς τζι’ αχάπαροι θα πίστευαν το αντίθετο], ο Νίκαρος ο Πρόεδρος, θα αναπέμψει [δηλ. θα θκιαολοστείλει ή/και θα πουτσογράψει] όσα νομοθετήματα σε σχέση με τις εκποιήσεις [και όσους τα ψήφισαν] που δεν θα αρέσουν τόσο στους ίδιους τους κυβερνώντες, αλλά πρώτα και κύρια στη Μαμά - Τρόικα. Κι όταν λέμε «δεν αρέσουν» εννοούμε ότι δεν εξυπηρετούν τις νεοφιλελεύθερες τροϊκανές πολιτικές διάσωσης [σε βάρος των συμφερόντων των λαϊκών εργατικών και μικρομεσαίων στρωμάτων] του τραπεζιτικού “ΜΑΣ” συστήματος, άρα και του κυπριακού καπιταλισμού...

2. Με βάση τα πιο πάνω [και τη (προ)διαγραφόμενη αντίδραση/σταση του Νίκαρου - τί κάμνει νιάου νιάου στα κεραμίδια;] ΕΜΕΙΣ διερωτούμαστε,

-  πρώτον, οι προτάσεις νόμων και οι τροπολογίες πάνω στο κυβερνητικό νομοσχέδιο που υπέβαλαν τα κόμματα τις αντιπολίτευσης και τελικά υπερψηφίστηκαν απ’ αυτά τα κόμματα [και καταψηφίστηκαν φυσικά από το κυβερνών ΔΗΣΥ] και τα οποία [νομοθετήματα και τροπολογίες] δημιουργούν ένα «δίχτυ προστασίας» [όπως τα ονόμασαν διάφοροι πολιτικοί] για την πρώτη κατοικία και τη μικρή επαγγελματική στέγη, γιατί δεν ενσωματώθηκαν όλα μαζί [συμπεριλαμβανομένων και όσων θετικών προστέθηκαν εκ των υστερών και κατόπιν πιέσεων και στο κυβερνητικό νομοσχέδιο] σ’ ένα άλλο δεύτερο [αλλά ολοκληρωμένο] νομοσχέδιο, που να εγκρινόταν και πάλι με τις ψήφους της Αντιπολίτευσης; Ποιος ο λόγος τα κόμματα της Αντιπολίτευσης και δη το ΑΚΕΛ να ψηφίσουν ΚΑΙ το κυβερνητικό νομοσχέδιο [η ΕΔΕΚ δεν το ψήφισε!] όταν είτε το άλφα γινόταν [δηλ. αυτό όπου δη έγινε στη Βουλή το περασμένο Σάββατο], είτε το βήτα [αυτό που λέω ΕΓΩ μόλις πιο πάνω] ο Πρόεδρος θα ανέπεμπε [είτε μερικώς, είτε καθ’ ολοκληρία] την όποια νομοθεσία δεν θα ήταν στα μέτρα της Τρόικας; Για να τον εκθέσουν πολιτικά και για να δημιουργηθεί και πολιτικό θέμα [με την αντιδημοκρατική συμπεριφορά του Προέδρου και την καταπάτηση των αποφάσεων της πλειοψηφίας της Βουλής]; Μα και με το «βήτα» θα δημιουργείτο [μείζον] πολιτικό θέμα, όμως σ’ αυτήν την περίπτωση θα είχαμε κι ένα ολοκληρωμένο νόμο κι όχι πεντέξι, μέσα από τον οποίο θα πρόβαλλε και μια ενιαία πολιτική συμπεριφορά από πλευράς Αντιπολίτευσης. Εκτός κι αν η συγκεκριμένη τακτική ήταν αποτέλεσμα συμβιβασμών, λόγω κυρίως των πουτανιών του ΔΗΚΟ, δηλ. του Παπαδοπουλλουθκιού... [Ξέρετε το ανέκδοτο με το «αν δεν σταθεροποιηθεί το πουττίν εν θα φάμε ψάρι»;]... Και,

-  δεύτερον, δεν αντιλαμβανόμαστε [κι αναφέρομαι στην ΑΚΕΛική Αριστερά] πως με τέτοιες τακτικές [που βασικά υποβαθμίζουν, ή/και παραγνωρίζουν, το ταξικό στοιχείο που εμπεριέχουν οι πολιτικές της Τρόικας και της Κυβέρνησης], επιτρέπουμε στον Αβέρωφ Νεόφυτου [τον αρχηγό του ΔΗΣΥ, του Κόμματος που εκφράζει πολιτικά το μεγάλο κεφάλαιο, τον νεοφιλελευθερισμό και τις πολιτικές λιτότητας] να κάνει παιχνίδι. Να παρουσιάζεται [μ’ εκείνο το γνωστό (ψευτο)κακόμοιρο, πλην γλοιώδες και υποκριτικό υφάκι του] συναινετικός και ενωτικός, κάτι που όμως που δηλώνει ΥΠΟΤΑΓΗ στα κελεύσματα της Τρόικας. ΠΟΤΕ ΔΕΝ απαντά σε κριτικές [για να μην φανεί αντιπαραθετικός και συγκρουσιακός˙ “έξυπνος” ο βλάχος, που το παίζει στη βάση της άποψης που καλλιεργείται τεχνηέντως μέσα στην κοινωνία ότι πρέπει «να τα βρουν ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ οι πολιτικοί, αφού εν τζιείνοι που τα ‘κάμαν θάλασσα»˙ μα καλά εν νεν οι τραπεζίτες που ετινάξαν κυριολεκτικά τις μπάνκες;]˙ επίσης ΔΕΝ επιχειρηματολογεί, αλλά μιλά γενικά κι αόριστα για ευθύνες ολωνών ΜΑΣ κι ότι πρέπει να μονιάσουμε για να σώσουμε τη  πατρίδα [βλέπε το κεφάλαιο]... Άστε που πριν τη συνεδρία της Ολομέλειας της Βουλής του περασμένου  Σαββάτου βγήκε [ο Φούλλης] και είπε πως «σε περίπτωση που τα κόμματα της αντιπολίτευσης ψηφίσουν τις δικές τους τροποποιήσεις, τότε το κόμμα του θα καταψηφίσει το νομοσχέδιο των εκποιήσεων»... Γιατί δεν το ‘κανε; Τί άλλαξε;  

3.  Ο Λεφτέρης Κασεττοφόρου, sorry Χριστοφόρου, σε μια ήπια ραδιοφωνική παρουσία του χτες Δευτέρα το πρωί στον “ΑΣΤΡΑ”, [βλέπετε μετά την επιλογή του Στυλιανίδη ως ευρωπαϊκού Επίτροπου, ο Λεφτεράκης θα παει στην παει στην Ευρωβουλή και μάλλον θα είπε να αλλάξει και ύφος] χαρακτήρισε τα αποτελέσματα της όλης διαδικασία που έγινε το Σάββατο το απόγευμα στη Βουλή ως τη «χρυσή τομή». Την ίδια ώρα η κυβέρνηση [με δηλώσεις των δύο  Κυβερνητικών Εκπροσωπών  - και του κανονικού και του αναπληρωτή] επιχαίρει για το αποτέλεσμα, παρά το ότι οι προτάσεις νόμων όπως και κάποιες τροπολογίες της Αντιπολίτευσης που κατάφερε και πέρασε τελικά είχαν καταψηφιστεί συλλήβδην από το κυβερνών κόμμα. Τι είναι αυτό που κάμνει τους κυβερνώντες να είναι ικανοποιημένοι και να χαίρονται; Κι εδώ εγείρεται και πιο έντονα το ερώτημα για το τί ήταν τέλος πάντων εκείνο που έκαμε το ΑΚΕΛ να ψηφίσει το κυβερνητικό νομοσχέδιο για τις εκποιήσεις; 

4.  Ακούμε κατά κόρον διάφορους [κυρίως εκ του κυβερνητικού στρατοπέδου ορμώμενους] ευρωλάγνους να μάς λένε ότι οι τροϊκανοί είναι οι δανειστές μας που μας έδωσαν τα λεφτά ΤΟΥΣ για να ΜΑΣ σώσουν από την χρεοκοπία [δεν μας τα χάρισαν όμως, θα τους τα επιστρέψουμε] και δεν έχουμε άλλη επιλογή παρά να ικανοποιούμε τις απαιτήσεις τους γιατί διαφορετικά θα μας κόψουν τη δόση μας [ναρκομανείς μάς έχουν καταντήσει πια!]... Αυτή η προσέγγιση συνιστά μια στάση και μια συμπεριφορά δουλικότητας και υποταγής. Και η μεγάλη πλάκα, η κοροϊδία αλί η υποκρισία είναι ότι αυτά τα λένε κυρίως άνθρωποι [πολιτικοί ΟΛΗΣ της Δεξιάς και των όποιων παραφυάδων της] που κατά τις “εθνικές” επετείους και γιορτές και τα “εθνικά” μνημόσυνα κι άλλες “εθνικές” εκδηλώσεις και παναῢρκα βγαίνουν από εξώστες, άμβωνες και παρόμοια βήματα για να εκστομίσουν λαφαζανιές, κορώνες κι ανέξοδα λόγια για τους αγώνες των ολίγων που τα ‘βαλαν με τους πολλούς και τους νίκησαν, όπως ας πούμε οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ που πολέμησαν κότζια μου Βρετανική Αυτοκρατορία... [Τι κατάληξη είχε εκείνος ο αγώνας είναι μια άλλη ιστορία]... Ε, ρε θεομπαίχτες που θα ‘λεγε κι Παύλος Λιασίδης...

[Τζιαι κοπέλια, την Τρόικα δεν την νοιάζει ποσώς τι θα απογίνουμε εμείς, ως χώρα και ως ξεχωριστό κράτος, δηλ. αν θα παττίσουμε ή όχι. Θα την ένοιαζε αν το πρόβλημα μας ήταν συστημικό για την Ευρωζώνη. Και οι πιθανότητες να ήταν τέτοιο εξέλειπαν ότι που το Νικούιν ξεπούλησε όσα – όσα τα υποκαταστήματα των κυπριακών τραπεζών στην Ελλάδα... Και μετά έρχεται κι ο Φουλλης και μας πουλά συναίνεση για να καϊλισουμε!]...   

*****************************

Επίλογος

Τα πράματα ΔΕΝ αλλάζουν (ΜΟΝΟ) με συγκυριακές κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες. Θέλει τους ανθρώπους να ‘ναι κατά χιλιάδες στους δρόμους.   

Anef _Oriwn

[με πολλά ερωτηματικά, αλλά τζιαι δκιαλοϊσμούς τζιαι δκιαολισμούς]

Τρίτη 9/9/2014

[επέτειος της σεπτεμβριανής αριστερής αντιφασιστικής εξέγερσης στη Βουλγαρία το 1944 και της κατάληψης της εξουσίας από το “Πατριωτικό Μέτωπο” το οποίο είχε επικεφαλής το Βουλγάρικο Κομμουνιστικό Κόμμα]...