Ανάρτηση 44/2014 [ επίκαιρη, σύντομη, ποιητάρικη, Λιασιδι-κή και ολίγο τι αιρετική] - Αποσπάσματα από ένα ποίημα του Παύλου Λιασίδη για το Πάσχα (και την φτώshιαν)...

Εισαγωγικά

Πάσχα αύριο και οι απανταχού Χριστιανοί [φέτος συμπίπτει το Πάσχα των Ορθοδόξων μ’ εκείνο των Καθολικών] χαίρονται κι αγάλλονται για την “Ανάσταση του Κυρίου”. Το Πάσχα θεωρείται ως η μεγαλύτερη γιορτή της Ορθοδοξίας, πιο σημαντική κι από τα Χριστούγεννα, όπως λένε κι όσοι ποιούν τους επαΐοντες.. Ακόμα κι ο Γιώργος Νταλάρας έχει τραγουδήσει σε άσμα του για το “Πάσχα των Ελλήνων”...

Πώς όμως, ένας εκ πεποιθήσεως άπιστος, άθρησκος ή και άθεος βιώνει το Πάσχα και την προηγηθείσα “Εβδομάδα των Ιερών Παθών”, και δη σε ένα περιρρέον θρησκευτικό περιβάλλον [οικογενειακό και κοινωνικό], όπου οι πέριξ αυτού θρησκεύουν, πάνε εκκλησιά, νηστεύουν εξομολογούνται, κοινωνούν, προσκυνούν εικόνες και όλα τα συναφή; [Κι αν έτυχε και καμιά αναποδιά στην οικογένεια, ας πούμε κάποια αρρώστια σοβαρή, τότε να δείτε πόσο extreme γίνονται κάποια πράγματα]... Κι ΕΣΕΝΑ που δεν ακολουθείς τα παραδοσιακά και τα πατροπαράδοτα να σε κοιτάνε λες και είσαι κάνα Ούφο [αν τύχει και υποβάλεις κάνα εύλογο ερώτημα του τύπου, «καλά ελιές δικαιούμαστε να τρώμε σε περιόδους νηστείας, λαδί που βγαίνει από τις ελιές γιατί όχι;»], ή να διερωτούνται αν είσαι Μάρτυρας του Ιεχωβά αμφισβητείς αξιωματικές χριστιανορθόδοξες αλήθειες [μέχρι εκεί φτάνει ο νους τους] με αποτέλεσμα κάποιες στιγμές να προβληματίζεσαι κι ΕΣΥ ο ΙΔΙΟΣ αν στραβά αρμενίζεις ή κατά πόσο έχεις μπει σε μονόδρομο οδηγείς προς λάθος κατεύθυνση...

Αλλά ας μην νεκατώνω τα χώματα τέτοιες μέρες. Το θέμα είναι βαθύτατα πονεμένο και πολυσυζητημένο. Λύσεις ενδιάμεσες ΔΕΝ υπάρχουν. Απλώς κάποιοι κι από τα δύο στρατόπεδα σιωπούμε για να περάσουμε ως πάρατζιει. Γι’ αυτό κι ΕΓΩ σήμερα [ένεκα και της γιορταστικής ατμόσφαιρας που δημιουργείται] δεν θα προχωρήσω σε βαθυστόχαστες αναλύσεις για να απομυθοποιήσω μια σειρά από μυθοπλασίες, δοξασίες, αντιεπιστημονικές θεωρήσεις και παραλογισμούς σε σχέση με το Πάσχα. Επιφυλάσσομαι όμως...  [Για τις “Aντιφάσεις των Ευαγγελίων για το Πάσχα” τα λέει πολύ καλά ο Μιχάλης Μιχαήλ στην τελευταία ανάρτηση του στο “Παντός Καιρού” Blog του]...

Σ’ αυτήν ΜΟΥ την ανάρτηση θα παραθέσω αποσπάσματα από το ποίημα του διαλεκτικού λαϊκού μας ποιητή Παύλου Λιασίδη με τίτλο “Πέψε τον Γιον σου αλλαξανά”. Ο Λιασίδης απευθυνόμενος στον Θεό μιλά για την «φτώσσεια» των ανθρώπων και για τους «αντιμούτσουνους» στη Γη του Θεού [δηλ. τους παπάες] και το κυνήγι που κάμνουν το χρήματος... Διαχρονικά επίκαιρο το ποίημα του Λιασίδη, αν κάποιος φέρει στον νου του τον “Αρχιεπίσκοπο Λτδ.”...

[Τους συγκεκριμένους στίχους του ποιήματος τού Λιασίδη, τούς υπέκλεψα από την τελευταία -των διακοπών- έκδοση της “Δέφτερης Ανάγνωσης”]...  

Α, και κάποια στιγμή πρέπει να μιλήσουμε και για τα υπαρκτά Καθαγιασμένα Ανίερα Πάθη των Πλασμάτων [της Φτώχειας, της Πεινάς, των Αρρώστιων, της Αμορφωσιάς, της Ανεργίας] πέραν από τα μεταφυσικά “Ιερά” Πάθη του Χριστού. Απόψε στις ειδήσεις είπανε ότι 30000(!!!) χιλιάδες παιδιά πεθαίνουν ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ από την φτώχεια, την πείνα και τις ασθένειες!   

*************************************

“Πέψε τον Γιον σου αλλαξανά”

[αποσπάσματα από ποίημα του Π. Λιασίδη για το Πάσχα]

«Ήρτεν το Πάσκα τζαι ήβρεν μας πάλε κασουρωμένους..

Άτιμη φτώσσεια, έφας-μας, εξικοκκάλησες-μας…

Έντζιε λαλείς να πας τζιαι αλλού, να πνάσουμεν τζιαι πάλε

Εν εβαρήθης βάσανα πάνω – μας βάλε βάλε;

Θεέ-μου που’ σαι στα ψηλά, θωρείς απενταρίαν

Πως εν πάμεν στην εκκλησσιάν, περκ’ εν έσσιει αμαρτίαν.

Γιατί τζι’ οι αντιμούτσουνοι του γιου σου του καλού-σου

Τζι’ εσέν’ να κατεβείς στην γήν, ππαράες ι-ζητούν-σου!..

Για τούτον σε ξηχάσαμεν τζαι εσένα τζαι τον Γιόν-σου…

Άμμα’ ντζιε φταίουμεν εμείς τζιαι θέλεις να μας χάσεις

Ετσ’ ήβραμεν τζιαι κάμνουμεν. Την κόλασην να βράσεις

Τζιαι ρίψε τον τζιει μέσα τζιει πάντα τον θεομπαίχτην,

Τζιείνον την δείξην του ππαρά στην γην που πρωτοσκέφτην

Τζι’ αν θέλεις τζι’ ο θυμός-σου πκιον τέλεια να σού περάσει

Πέψε τον Γιον-σ’ αλλαξανά τα πράματα να σάσει...»

Anef_Oriwn

[Χρόνια Πολλά και καλά να περάσετε τις αργίες του Πασκάτου]

“Μεγάλο” Σάββατο – 19/4/2014