Ανάρτηση 115/2013 – [των παιδιών της Δεξιάς, της μίζας και της διαπλοκής, δεφτερο-αναγνωστική, εξ αναδημοσιεύσεως και αριστερο-κριτική] – Ένα κείμενο από τη “Δέφτερη Ανάγνωση” για τις διαπλοκές των παιδιών της Δεξιάς και μερικά σχόλια δικά μου για την αγοραπωλησία τουρκοκυπριακής γης στη Δρομολαξιά…

Εισαγωγικά και σχολιογραφικά

Την περασμένη Πέμπτη όταν μελετούσα τα κείμενα της τελευταίας έκδοσης [της Τετάρτης 3 του μηνός] της “Δέφτερης Ανάγνωσης” είχα αποφασίσει όπως με την πρώτη ευκαιρία [και πριν παρέλθει καιρός] αναδημοσιεύσω από εκεί ένα κείμενο που αφορούσε τον βίο και την πολιτεία τριών των ευυπόληπτων και άξιων τεκνών της Δεξιάς: του Χριστόδουλου Χριστοδούλου, του Ντίνου Μιχαηλίδη και τού Σωκράτη Χάσικου. Τίτλος του άρθρου,  Η κυπριακή διαπλοκή έχει πρόσωπο; Χ.Χριστοδούλου, Ντ. Μιχαηλίδης, Σ. Χάσικος .
Εμείς όμως θα μπορούσαμε να του δώσουμε και τον τίτλο,  
- “Αρματολοί και Κλέφτες” [θυμάστε που πριν μερικά χρόνια ο Χριστουδούλου κατηγορούσε τον Αναστασιάδη ότι δεν υπήρξε ούτε καν Ακριτόπουλο, δηλ. μέλος της μαθητικής νεολαίας της ΕΟΚΑ, άρα δεν τού ‘πρεπε να είναι Πρόεδρος του ΔΗΣΥ], ή 

- “Μαύρη μωρέ μαύρη είν’ η ζωή που κάνουμε, εμείς οι μαύροι κλέφτες”, ή 

- [κατά το “Παιδιά της Ελλάδος παιδιά”], “Παιδιά της Δεξιάς παιδιά”, ή 

- ακόμα και το “Όλοι θα ζήσουμε” [για τα «παιδιά που είχανε τον Ρήγα»!]...

Κοιτά όμως να δεις αγαπητέ my χρεντ, που τις τελευταίες μέρες οι εκ δεξιών συνήθεις ύποπτοι που μάχουνται να μας πείσουν ότι έχει τζι’ αριστερούς που εν διαπλεκόμενοι σε μίζες! Ένας Λιοτατής που τα Κοτσσιηνοχώρκα είπε σε κατάθεση του [που θα βρείτε εδώ] διάφορα “αποκαλυπτικά” [που σε πολλούς ήταν ήδη γνωστά]   σε σχέση με την γνωστή υπόθεση για την αγορά τουρκοκυπριακής γης στη Δρομολαξιά [κοντά στο Αεροδρόμιο] από το Ταμείο Συντάξεων της CYTA [και όχι την ίδια τη CYTA]. Στην αγορά εμπλεκόμενη ήταν και την εταιρεία του Προέδρου της “Αλκής” κου Λίλλη. Ο κος Λιοτατής στην κατάθεση του ενέπλεξε και τ’ όνομα του Νίκου Κατσουρίδη...  Ο blogger Strovoliotis επανεμφανιστεί και σε νέα ανάρτηση του μίλησε για «αριστερή υπόθεση» διαπλοκής και είπεν μας ότι «βασική [...] ενασχόληση [του Λίλλη, ήταν] και η προεδρία της ΑΛΚΗΣ – με σαφή ιδεολογικά και πολιτικά χαρακτηριστικά». Γιατί «αριστερή υπόθεση» ΔΕΝ κατάλαβα. Επειδή ο Λίλλης είπεν του Λιοτατή ότι ο Κατσουρίδης πήρε 1 εκατομμύριο ευρώ  και το κόμμα του μεγάλο ποσό, γιατί ο Λιλλης μπορεί να ήταν στα παιδικά του χρόνια ΕΔΟΝόπουλλο, όπως ίσως και ο Λιοτατής;

Εγώ πάντως θα το πω απευθυνόμενος στους Συντρόφους εκεί στα υψηλά δώματα κι αμαρτία ουκ έχω αν κακοφανιστούν. Δεν είμαι σε θέση να ξέρω πόση αλήθεια περιέχουν τα λεγόμενα του  Λιοτατή και ούτε θα κάνω τον πράκτορα ή τον ντετέκτιβ για να το ανακαλύψω. Είναι προφανές ότι η κατάθεση του μπάζει από παντού. Κι όπως λέει και η Disdaimona στου Strovolioti: «Διάβασα την κατάθεση Λιοτατή [...] και εχω πολλες απορίες….δηλαδη πρεπει να πιστεψω πως ο Κατσουριδης πηρε 1 εκ. και το ΑΚΕΛ καποια πολλα λεφτα αλλα ο Άντρος δεν είχε ιδέα;…αλλα ήξερε π.χ ο Κυρίτσης και ο Κιττής, οτι το ΑΚΕΛ πηρε μίζα…ε καλά ποιος επηρεν αυτη τη μιζα εκ μερους του ΑΚΕΛ; ο καφετζής του κομματος;…εν σου φαινεται για μεγαλη πατατα εσενα αυτη η καταθεση;

είμαστε σιγουροι οτι αυτος ο Λιοτατής εννε λαμογιο;; Να πιστεψω πως δανεισε 1,6 εκ. έτσι χωρίς κερδος;; Ποιο κερδος θα ειχε, γιατι δεν το αναφερει; Δεν λεει καν, πως π.χ δανεισα 1,6 εκ. με την συμφωνια οτι θα παρω πισω 2 εκ.

Ποιός επιχειρηματιας δινει αυτα τα λεφτα χωρίς κερδος;»

Όμως αγαπητά Συντρόφια  αν δούμε το όλο θέμα και λίγο ιδεολογικοπολιτικά,
- Πρώτον, από πού κι ως πού ο Λιοτατής [ένας εκατομμυριούχος επιχειρηματίας] αποτάθηκε στο Κόμμα και προσωπικά στον Άντρο Κυπριανού αλλά και στο Προεδρικό για να διαμεσολαβήσουν ούτως ώστε «τούτος» να πάρει πίσω τα λεφτά [του] που δάνεισε στον Λίλλη;  Έστω και λανθασμένα, γιατί ένας επιχειρηματίας, ακόμα κι αν αυτός είναι φίλα προσκείμενος προς το ΑΚΕΛ ή με αριστερές καταβολές, να έχει τέτοια εντύπωση ; Και
- Δεύτερον, από πού κι ως πού το ΑΚΕΛ να ενσκήψει στα οικονομικά προβλήματα και στις δραστηριότητες κάποιων επιχειρηματιών, όταν φύσει και θέσει βρίσκεται σε συνεχή αντιπαράθεση με τα καπιταλιστικά συμφέροντα γιατί είναι τα συμφέροντα των εργαζόμενων που υπερασπίζεται και όταν συνεχώς κριτικάρει και καταδικάζει την κερδοσκοπική και εκμεταλλευτική φύση του καπιταλιστικού συστήματος;  

Περίπλοκα και πολύπλοκα τα ερωτήματα μου; Ίσως, όμως εδώ είναι η ουσία για έναν Αριστερό! Διότι αν κάποιο ΑΚΕΛικό στέλεχος είναι εμπλεκόμενο και διαπλεκόμενο σ’ αυτην την υπόθεση ΣΙΓΟΥΡΑ θα παει σπίτι του, όμως ένα Αριστερό κόμμα δεν μπορεί να μετατρέπεται σε διαμεσολαβητή έστω και σε δίκαιες(;) υποθέσεις επιχειρηματιών...  

Πάμε όμως στις διαπλοκές των άξιων παιδιών της Δεξιάς και της  Πατρίδας...

**********************************

Η κυπριακή διαπλοκή έχει πρόσωπο; Χ. Χριστοδούλου, Ντ. Μιχαηλίδης, Σ. Χάσικος

[από τη “Δέφτερη Ανάγνωση” της 3^ης Ιουλίου 2013]

{Οι υπογραμμίσεις και οι επιχρωματώσεις είναι δικές μου}...

Τη βδομάδα που πέρασε, η έννοια της διαπλοκής εμφανίστηκε ξαφνικά και ταυτόχρονα σε τρεις διαφορετικές περιπτώσεις, που έδειχναν όχι μόνο ενδεχόμενες ατομικές περιπτώσεις διαπλοκής, αλλά που σηματοδοτούσαν και ένα πιθανό είδος ιστορικού – πορείας: από το Χ. Χριστοδούλου, στον Ντίνο Μιχαηλίδη και τις μίζες των πυραύλων, στο Σ. Χάσικο, υπουργό άμυνας της κυβέρνησης που διόρισε το Χριστοδούλου, και που συνεργάστηκε με το Μιχαηλίδη για να επανεκλεγεί.

***************************

Ο Χριστοδούλου δεν έχει δικαιολογίες;

Η αρχική αμηχανία του Χ. Χριστοδούλου, όταν η εφημερίδα Πολίτης αποκάλυψε το θέμα της παραχώρησης - δωρεάς - ενός εκατομμυρίου από συνεργάτη του κ. Βγενόπουλου στην κόρη του, αμέσως μετά την κάθοδο του έλληνα τραπεζίτη στην Κύπρο, φαινόταν ύποπτη. Όταν η εφημερίδα συνέχισε τις αποκαλύψεις, ο κ. Χριστοδούλου συνέχισε μια αμυντική στάση, που φαινόταν να δείχνει ότι δεν είχε τίποτα να πει. Ενώ, αρχικά, το ζήτημα ήταν γιατί πληρώθηκε το εκατομμύριο, ακολούθως αποκαλύφθηκε την Παρασκευή 28/6, ότι ουσιαστικά η πληρωμή του κ. Ζολώτα ήταν η μόνη πράξη της εταιρείας της κόρης του κ. Χριστοδούλου. Ο κ. Χριστοδούλου κατέφυγε όντως σε υπεκφυγές. Ουσιαστικά, η όλη υπόθεση φαίνεται πια να δείχνει μια δοσοληψία ανάμεσα στην ομάδα κεφαλαίων γύρω από τον κ. Βγενόπουλο και τον τότε διοικητή της κεντρικής – και με τα δεδομένα της τότε εποχής, η πιο λογική ερμηνεία αυτής της ανεξήγητης δοσοληψίας φαίνεται να ήταν η διευκόλυνση της νέας διοίκησης της Λαϊκής. Ο κ. Παρούτης πρόσθεσε δύο νέα ζητήματα στην υπόθεση:

1.  Η όλη υπόθεση φαίνεται να διερευνάται από την ελληνική «διεύθυνση κανονιστικής συμμόρφωσης της Marfin-Egnatia Bank» προς την ελληνική «αρχή καταπολέμησης της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες στις 2/5/2012.

2.  Το ότι ο κ. Χριστοδούλου ήταν «ο αποκλειστικός και εξουσιοδοτημένος» διαχειριστής του τραπεζιτικού λογαριασμού – ενώ ο ίδιος είχε δηλώσει στις 21/6, ότι ο ίδιος δεν είχε «καμία εμπλοκή» με την εν λόγω εταιρεία.

Την Κυριακή, η εφημερίδα επανήλθε με νέο πρωτοσέλιδο για το θέμα: σύμφωνα με αυτό οι εταιρείες του κ. Ζολώτα πήραν συνολικά 659 εκατομμύρια δάνεια από την Λαϊκή, ενώ οι εξασφαλίσεις ήταν μόλις 98 εκατομμύρια. Σύμφωνα, μάλιστα, με το δημοσίευμα η ανικανότητα των εταιρειών Ζολώτα, να αποκληρώσουν τα δάνειά τους, ήταν από τις αιτίες της διεύρυνσης των απωλειών της Λαϊκής – καταγράφοντας, όπως λέει, προβλέψεις για 494 εκατομμύρια μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου 2013.

Και θέτει το εξής ερώτημα, που αγγίζει το ευρύτερο πρόβλημα του τραπεζιτικού τομέα:

«Πώς και γιατί η Μαρφιν-Εγνατία ενέκρινε το τεράστιο χρηματοδοτικό άνοιγμα των 659 εκατομμυρίων στις εταιρείες του ομίλου Ζολώτα, όταν μάλιστα αυτές παρουσίαζαν σχετικά χαμηλά ίδια κεφάλαια, σε μια μάλιστα περίοδο που τα μισά από τα ποσά αυτά δόθηκαν, ενώ το θεσμικό έλεγχο των τραπεζών ασκούσε ως διοικητής ο κ.Χριστόδουλος Χριστοδούλου; Η εποπτική αρχή μπορεί να μην έχει λόγο τόσο στην ροή κεφαλαίων, νομιμοποιείται όμως να ελέγχει τη διασπορά των κεφαλαίων και να διασφαλίζει ότι δεν παρουσιάζεται υπερσυγκέντρωση επενδυτικών δανείων σε ένα τομέα της οικονομίας. Το έκανε αυτό η Κεντρική επί κ. Χριστοδούλου, αλλά και επί του διαδόχου του Αθ. Ορφανίδη;»

Η επίθεση, όπως γράψαμε και στην προηγούμενη έκδοση, σηματοδοτεί μια σημαντική μετακίνηση της εφημερίδας, αλλά και ένα είδος έκθεσης για τον κ. Χριστοδούλου, ο οποίος παρά τα ειρωνικά σχόλια που ακούγονταν για το άτομό του - για το πώς έφτασε στην θέση του διοικητή της κεντρικής κλπ - είχε κτίσει ένα είδος προφίλ σοβαρότητας. Η αποκάλυψη, ότι εμπλέκεται με διαρροές χρημάτων από άτομο που είχε πάρει δάνεια μάλιστα, κατά την κάθοδο του κ. Βγενόπουλου, τον εκθέτει και η σιωπή του, αναπόφευκτα αυξάνει τις υποψίες. Διότι, αν το θέμα είναι να διεκδικήσει δικαστικά λ.χ. κάποια δικαιολογία για να μπλοκάρει τη συζήτηση - στην βάση λεπτομερειών διαδικασίας αντί θεμάτων ουσίας - τότε η εικόνα του θα είναι πια δεδομένη.

Στο εβδομαδιαίο του σχόλιο στο “Φιλελεύθερο” το Σάββατο, ο Χριστοδούλου συνέχισε με την προσπάθεια αποφυγής του θέματος – το να βρίσκεσαι μπροστά σε τέτοιες κατηγορίες, να έχεις την ευκαιρία/χώρο να εκθέσεις την άποψή σου, και να μην το κάνεις, είναι ενδιαφέρον. Το ότι έδινε και συγχαρητήρια στον τίτλο του κειμένου του στον κ. Χάσικο - για δηλώσεις για τους πολιτικούς πρόσφυγες - θα μπορούσε και να ερμηνευτεί και ως αναζήτηση στηριγμάτων μπροστά στα υπάρχοντα δεδομένα των καταγγελιών. Τη Δευτέρα, πάντως, δέχθηκε ένα πλήγμα, όταν το κόμμα του κ. Περδίκη εξέδωσε ανακοίνωση, εντάσσοντας την υπόθεσή του στα υπό διερεύνηση σκάνδαλα, για τα οποία, τώρα, ο κ. Περδίκης ζητά διερεύνηση. Είναι, όμως, και μια εγκατάλειψη από μέρους του «μετώπου», που στήριζε μέχρι τώρα τον κ. Χριστοδούλου.

*****************************

Νέοι καιροί: Ο κ. Ντ. Μιχαηλίδης «καταζητούμενος»

Παράλληλα με το θέμα κ. Χριστοδούλου, επανήλθε στην επικαιρότητα και το θέμα του κ. Ντ. Μιχαηλίδη μετά την έκδοση ενταλμάτων σύλληψης του διότι δεν εμφανίστηκε στη δίκη του κ. Τσοχατζόπουλου – όπου φέρεται να είναι εμπλεκόμενος, μαζί με τον γιο του, στη διακίνηση των μιζών. Ο κ. Μιχαηλίδης επικαλέστηκε το ότι ο δικηγόρος του είχε πληροφορήσει το δικαστήριο για την απουσία του – σύμφωνα με την Καθημερινή «οι δυο κατηγορούμενοι αρνούνται όσα τους αποδίδονται και δεν επιθυμούν να απολογηθούν.» Το ζήτημα είναι ευρύτερο και πάει πίσω σε θέματα διαπλοκής της δεκαετίας του 1990. Την Τετάρτη 3/7 η είδηση που έκανε αίσθηση ήταν ότι οι ανακριτές είχαν εκδώσει εναντίον τους «ευρωπαϊκά εντάλματα σύλληψης»...

Αν ο κ. Χριστοδούλου εκφράζει τη διαπλοκή, που έρχεται από την δεκαετία του 1960 και απέκτησε νέα θεσμική μορφή την περίοδο της προεδρίας Κληρίδη, ο κ. Ντίνος Μιχαηλίδης προέρχεται μεν από το ίδιο σκηνικό, αλλά έκανε την καριέρα του στο ΔΗΚΟ – μέχρι τη μοιραία εκλογική διαδικασία του 1998. Εκείνη η εκλογική διαδικασία, υπήρξε η πιο ύποπτη στην ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ήταν μια εκλογική διαμάχη, στην οποία χρησιμοποιήθηκε ως προεκλογικό πυροτέχνημα, η αγορά πυραύλων τους οποίους η κυβέρνηση εξόφθαλμα φάνηκε ότι δεν θα χρησιμοποιούσε - η μετέπειτα στρατηγική κι οι δεσμεύσεις της πήγαιναν προς την αντίθετη κατεύθυνση, της \“συμμόρφωσης\” παρά της πρόκλησης έντασης. Αλλά η πολυέξοδη - εις βάρος του δημοσίου εκστρατεία - συνοδεύτηκε και από μια σειρά άλλων παραδόξων – ξαφνικά, όλοι οι ανθυποψήφιοι του κ. Κληρίδη - από τον υποψήφιο των αντιομοσπονδιακών Νέων Οριζόντων μέχρι τον υπερομοσπονδιακό κ. Βασιλείου αποφάσισαν, τυχαία ας πούμε, να το στηρίξουν στο δεύτερο γύρο, ενάντια στον κ. Ιακώβου. Εκείνη η παράδοξη στροφή συνοδεύτηκε και από την πρώτη συντονισμένη εκστρατεία των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών για εκλογή προέδρου. Και τα παράδοξα, απλώς, εντάθηκαν αμέσως μετά την οριακή νίκη του εκλεκτού των ΜΜΕ και όχι μόνο. Το ίδιο βράδυ, ο κ. Κληρίδης είπε την αξέχαστη ατάκα μπροστά στις κάμερες «σε ευχαριστώ για όλα, Άκη», μιλώντας στο τηλέφωνο με τον κ. Τσοχατζόπουλο, ενώ τους επόμενους μήνες θα αποκαλύπτονταν ότι το θέμα των πυραύλων ήταν απλώς προεκλογικό. Οι πύραυλοι, βέβαια, αγοράστηκαν και σε ένα χρόνο ακολούθησε μια μεγάλη κομπίνα αυτή του χρηματιστηρίου. Από τα περίεργα εκείνης της εποχής, το ζήτημα των πύραυλων και του πώς αγοράστηκαν φαίνεται να ανοίγει – έμμεσα έστω. Μετά την έρευνα και τη δίκη εναντίον του κ. Τσοχατζόπουλου, νευραλγικού τότε παίκτη στις σχέσεις Αθηνών-Λευκωσίας, οι ανακριτές εμπλέκουν και τον τότε πανίσχυρο υπουργό εσωτερικών Ντίνο Μιχαηλίδη, ο οποίος τότε διέσπασε το κόμμα του, το ΔΗΚΟ, για να στηρίξει τον κ. Κληρίδη. Είναι σε αυτό πλαίσιο, που οι αποκαλύψεις του κ. Ζήγρα για μεταφορά χρημάτων από την Κύπρο στην Αθήνα για τις μίζες του κ. Τσοχατζόπουλου αντιμετωπίστηκαν ως πιθανές με βάση τα δεδομένα της τότε εποχής – απλώς το θέμα που τέθηκε ήταν αν και πώς θα αντιδρούσε ο ίδιος ο κ. Τσοχατζόπουλος, αν δηλαδή θα επέμενε στην αθωότητά του ή αν θα αποφάσιζε να ανοίξει το στόμα του. (http://defterianaynosi.com/article.php?id=41)

Όπως αναφέρεται και στη στήλη Ιανός της Καθημερινής: «Δεν μπορείτε να φανταστείτε ... πόσοι είναι εκείνοι που κάνουν δεήσεις να μην τσιμπήσει η ελλαδική λαβίδα του νόμου τον πρώην υπουργό εσωτερικών, Ντίνο Μιχαηλίδη, και το γιο του κατηγορούμενων στην υπόθεση των παράνομων αμοιβών για το TOR M1.»

Η στρατηγική των δικηγόρων των κατηγορουμένων, μέχρι στιγμής, φαίνεται να είναι, είτε να αμφισβητήσουν τη διαδικασία και τα τις μαρτυρίες, είτε να προσπαθήσουν να αφαιρέσουν το δικό τους πελάτη από τις ευθύνες. Η εμπλοκή του κ. Μιχαηλίδη πάντως φαίνεται απόλυτα δεμένη με τις βασικές μαρτυρίες για τον κ. Τσοχατζόπουλο, και έτσι η μοίρα των δυο τέως υπουργών - Ελλάδας και Κύπρου - φαίνεται δικαστικά, τουλάχιστον, αλληλένδετη. Και αν το ζήτημα Τσοχατζόπουλου άνοιξε την πόρτα στα σκάνδαλα του ΠΑΣΟΚ της τότε περιόδου, δεν αποκλείεται να γίνει ο μηχανισμός, μέσα από τον οποίο αργά ή γρήγορα θα ανοίξουν τα λογοκρινόμενα θέματα της περιόδου 1998-2003, με κύριους άξονες την εμπλοκή της τότε ελληνικής κυβέρνησης μέσω Τσοχατζόπουλου στις κυπριακές εκλογές - και τα σχετικά συμφέροντα - τις μίζες για τους S 300 και το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου το 1999. Το χρηματιστήριο και η μετέπειτα έκρηξη στις αγοραπωλησίες γης μπορεί να ήταν μηχανισμοί μέσα από τους οποίους διοχετεύονταν οι μίζες, αλλά και τα κέρδη από την κομπίνα του χρηματιστηρίου.

*******************************

Και ο κ. Χάσικος που δεν φαίνεται να μπορεί να δράσει χωρίς να υπάρχει σκιά οικογενειακών συμφερόντων: τελικά, το ζήτημα με το κτηματολόγιο και την αγορά γης από τη ΣΥΤΑ, ήταν τα συμφέροντα της εταιρείας του πεθερού;

Ο κ. Χάσικος διετέλεσε υπουργός άμυνας, κατά τη δεύτερη προεδρία Κληρίδη και είναι από τα άτομα που λογικά, λόγω αρμοδιότητας, θα πρέπει να ήξερε για τις μίζες στρατιωτικού υλικού. Ταυτόχρονα, η οικογένεια του πεθερού του, του κ. Κουλέρμου, φαίνεται να ήταν οικονομικά δραστήρια την εποχή του σκανδάλου του Χρηματιστηρίου και των μετέπειτα αγορών γης. Αυτή η αύρα διαπλοκής γύρω από το όνομά του ενισχύθηκε με τη συμμετοχή του στην εταιρεία Telepassport, η οποία ήταν εμπλεκόμενη σε υπόθεση μιζών στην Ελλάδα. (http://defterianaynosi.com/article.php?id=600)

Αυτά τα δίκτυα διαπλοκής και διακίνησης κεφαλαίων δεν έχουν διερευνηθεί ακόμα – και ίσως είναι αυτό το κλίμα που έκανε τον νυν υπουργό εσωτερικών να νιώθει ότι μπορεί όχι μόνο να προωθεί τα οικογενειακά συμφέροντα, αλλά ενδεχομένως να απειλεί και όσους δεν «συμμορφώνονται». Ο διορισμός του ήταν έτσι και αλλιώς κραυγαλέος. Ένας τέως βουλευτής, που είχε δηλώσει ότι δεν θα έθετε υποψηφιότητα ανάμεσα σε άλλα και γιατί θα ασχολείτο με οικογενειακές επιχειρήσεις, βρέθηκε ξαφνικά σε ένα υπουργείο, που διαχειρίζεται μια ολόκληρη σειρά θεμάτων της ... οικογένειας: από τα θέματα των ΜΜΕ μέχρι την πώληση γης. Μια πρώτη κραυγαλέα περίπτωση διαπλοκής εμφανίστηκε, όταν αποκαλύφθηκε ότι ο νέος υπουργός απαιτούσε από όλους του ενοικιαστές του δημόσιου, να χαμηλώσουν τα ενοίκια, ενώ ο ίδιος δεν το έκανε για τα κτίρια της... οικογένειας. Ταυτόχρονα, φάνηκε να προσπαθεί να μετατοπίσει την έμφαση με θεαματικές δηλώσεις για έρευνες στο κτηματολόγιο. Το ότι δεν προέκυψε τίποτα, το παρατήρησαν και φιλικοί προς αυτόν σχολιογράφοι, όπως ο ΜΧΣ στο Φιλελεύθερο. Όμως, πίσω από το θέαμα βρίσκεται η ουσία. Ο κ. Χάσικος, προφανώς, επιβάλλοντας ένα είδος απειλής, εξασφάλιζε και την ενδεχόμενη προώθηση των οδηγιών, αλλά ενδεχομένως και των συμφερόντων του. Το ότι πίσω από τις βαρύγδουπες διακηρύξεις, κρύβονται και τα οικογενειακά συμφέροντα, εμφανίστηκε και πάλι στη διαμάχη του με του κ. Συλικιώτη και Κιττή για την αγορά γης στην Λάρνακα. Η επίθεση του κ. Χάσικου φάνηκε, αρχικά, να είναι απλώς μετεκλογική φούσκα στα πλαίσια των κατηγοριών της νέας εναντίον της παλιάς κυβέρνησης. Ο κ. Κιττής όμως, ο οποίος είχε αποκαλύψει και πέρσι το καλοκαίρι τα διαπλεκόμενα συμφέροντα του Ν. Παπαδόπουλου σε άλλο θέμα, έριξε μια μικρή βόμβα – αποκάλυψε ότι ο βασικός λόγος που δημιουργούσε θέμα ο κ. Χάσικος ήταν ότι η ΣΥΤΑ δεν αγόρασε γη από την εταιρεία του πεθερού του, του κ. Κουλέρμου. Ο κ. Χάσικος αντέδρασε, όπως και ο κ. Χριστοδούλου. Αρχικά, επικαλέστηκε το αστείο επιχείρημα ότι δεν είχε σχέση με τις επιχειρήσεις του πεθερού του, λες και ανάλαβε την Αλήθεια, λόγω δημοσιογραφικής καριέρας. Ήταν απλώς παραδοχή ότι, όντως ο πεθερός του είχε εταιρεία κτηματομεσιτικών - και άρα εξηγείτο και η ευαισθησία του για το κτηματολόγιο - αλλά και ότι είχε όντως τεμάχιο γης κοντά στην περιοχή που είχε αγοράσει η ΣΥΤΑ. Ο κ. Κουλέρμος έκανε τα πράγματα χειρότερα για τον γαμπρό του, με επίθεση ενάντια στον κ. Κιττή, που δεν έλεγε τίποτα, απλώς έβριζε τον κ. Κιττή ότι δεν ήταν \“του επιπέδου\” του. Όταν ο κ. Κιττής αποκάλυψε ότι συναντήθηκαν δυο φορές με τον κ. Κουλέρμο, για το θέμα και ότι οι αναφορές του γαμπρού του, και υπουργού, για άλλα τεμάχια που ήταν υποτίθεται πιο φθηνά, ήταν αποτέλεσμα παραπλάνησης, δεν υπήρξε απάντηση.

Αναπόφευκτα, όμως, τώρα τίθεται πια και ένα μόνιμο ζήτημα για την επίβλεψη του κτηματολογίου από τον γαμπρό του κ. Κουλέρμου.

Anef_Oriwn

[αντι-διαπλεκόμενος και προβληματιζόμενος]

Δευτέρα 8/7/2013