Λίγοι
στίχοι από το “Γερμανικό εγχειρίδιο πολέμου” του Bertolt Brecht, επίκαιροι και σήμερα όσο και τότε που
γράφτηκαν!
«Αυτοί
που βρίσκονται ψηλά
Θεωρούνε
ταπεινό
Να
μιλάς για το φαΐ
Ο
λόγος; Έχουνε κιόλας φάει
Οι
ταπεινοί αφήνουνε τον κόσμο
Χωρίς να ‘χουνε δοκιμάσει κρέας της προκοπής
[…]
Οι εργάτες
φωνάζουν για ψωμί
Οι έμποροι
φωνάζουν γι’ αγορές
Οι άνεργοι
πεινούσαν
Τώρα πεινάνε κι
όσοι εργάζονται
Αυτοί
που αρπάνε το φαΐ απ’ το τραπέζι
Κηρύχνουν
τη λιτότητα
Αυτοί
που παίρνουν όλα τα δοσήματα
Ζητάνε
θυσίες
Οι
χορτάτοι μιλάνε στους πεινασμένους
Για
τις μεγάλες εποχές που θα ‘ρθουν
Αυτοί που τη
χώρα σέρνουνε στην άβυσσο
Λες πως είναι
τέχνη να κυβερνάς το λαό
Είναι πολύ
δύσκολη για τους ανθρώπους του λαού
[…]
Αυτοί που
βρίσκονται ψηλά λένε
Πόλεμος και ειρήνη
Είναι δυο
πράγματα ολότελα διαφορετικά
Όμως η ειρήνη
τους και ο πόλεμός τους
Μοιάζουν όπως ο
άνεμος κι η θύελλα
Ο πόλεμος
γεννιέται απ’ την ειρήνη τους
καθώς ο γιος από
την μάνα
έχει τα δικά της
απαίσια χαρακτηριστικά
ο πόλεμός τους
σκοτώνει
ό,τι άφησε όρθιο
η ειρήνη τους
Όταν αυτοί που
είναι ψηλά
Μιλάνε για
ειρήνη
Ο απλός λαός
ξέρει
Πως έρχεται ο
πόλεμος
Όταν αυτοί που
είναι ψηλά
Καταριούνται τον
πόλεμο
Διαταγές για
επιστράτευση
Έχουν υπογραφεί
Στον τοίχο με
κιμωλία γραμμένο
Θέλουνε πόλεμο
Αυτός που το ‘χε
γράψει
Έπεσε κιόλας
[…]
Αυτοί που
βρίσκονται ψηλά λένε
Να ο δρόμος για
τη δόξα
Αυτοί που είναι
χαμηλά
Να ο δρόμος για
το μνήμα
[…]
Τούτος ο πόλεμος
που έρχεται
Δεν είναι ο
πρώτος
Πριν απ’ αυτόν
γίνανε κι άλλοι πόλεμοι
Όταν ετέλειωσε ο
τελευταίος
Υπήρχαν νικητές
και νικημένοι
Στους νικημένους
ο φτωχός λαός
Πέθαινε απ’ την
πείνα
Τους νικητές ο
φτωχός λαός
Πέθαινε το ίδιο
[…]
Στρατηγέ ο
άνθρωπος είναι χρήσιμος πολύ
Ξέρει να πετάει
Ξέρει και να
σκοτώνει
Μόνο
που έχει ένα ελάττωμα
-ξέρει
να σκέφτεται»
Anef_Oriwn
[αντιγράφων ποίηση του Μπρεχτ – τού Μέγα!]
Κυριακή
16/9/2012
4 σχόλια:
Τελικά επιτρέπεται στον Άνθρωπο «να σκεφτέται»;
μα και βεβαιως επιτρεπεται.
αρκει να σκεφτεται αυτα που θελουν αυτοι που του επιτρεπουν.
οπως παμε και με τα τσιπακια που θα ακολουθησουν, ουτε να αναπνεουμε δε θα μας επιτρεπεται χωρις αδεια.
η ομαδα μας παει χαλια κυριε ανεφ και ο δικος μας με τις μεχρι τωρα δημοσκοπησεις παει ακομα πιο χαλια.
δεν πρεπει να κατσουμε με σταυρωμενα τα χερια.
Ανώνυμε [ημερ. 17/9/12 7:26 μ.μ.],
Μπορείς να ΜΑΣ επεξηγήσεις τι εννοείς με το «χαλια» και το «πιο χαλια»; Τι ανάμενες πως θα γινόταν και δεν έγινε;
Κι όταν λες πως «δεν πρεπει να κατσουμε με σταυρωμενα τα χερια», τι ακριβώς εννοείς;
εγρηγορση και 24 ώρες το 24ωρο να δουλεύουμε για τη σωτηρία του τόπου, όποιο και αν είναι το κόστος.
για την ομονοιάκα, να γεμίζουμε το γήπεδο κάθε εβδομάδα και όχι μόνο.
στην εποχή του προ χριστού, όταν η ομόνοια ήταν ο φόβος κι ο τρόμος, έκοβε διπλάσια εισητήρια που τους λαστοιχάρηες.
νομίζω μας λείπει η ζωντάνια, ο παλμός και τα οράματα.
κάπου έχουμε επαναπαυθεί.
ας δώσουμε νόημα στη ζωή μας λοιπόν.
Δημοσίευση σχολίου