Ανάρτηση 31/2009 (τουρλού- τουρλού, καλοκαιρινή, λακωνική κι ολίγο τι ανάλαφρη) – 15 μικρά, καλοκαιρινά (κι όχι μόνο) θέματα.

[Πολλά τα θέματα της επικαιρότητας που ΜΟΥ δίνουν αφορμές για σκέψεις, διαλογισμούς και γράψιμο ... Γι’ αυτό κι εγώ θα επιχειρήσω (σήμερα) μια περιδιάβαση σε μερικά απ’ αυτά τα θεματα (που τελικά δεν θα είναι και λίγα). Τα πλείστα αποτελούν εικόνες από την καθημερινή ζωή και είναι ανάλαφρα (πλην ίσως 2-3 πολιτικών) ... Ελπίζω ν’ απολαύσετε το διάβασμα].


1. Δίκην Μνημοσύνου (πέρασαν κιόλας τρία χρόνια):

“Να λείπεις - δεν είναι τίποτα να λείπεις*.
Αν έχεις λείψει για ό,τι πρέπει**,
θα ‘σαι για πάντα μέσα σ' όλα εκείνα που γι’ αυτά έχεις λείψει,
θα ‘σαι για πάντα μέσα σ’ όλο τον κόσμο”.

Γιάννης Ρίτσος (από τις “Γειτονιές του Κόσμου”)

* να λείπεις – να ‘χεις φύγει, να ‘χεις πεθάνει.
** αν έχεις λείψει για ό,τι πρέπει – να έχεις φύγει αφού έχεις κάνει το καθήκον σου.

2. Ευρωεκλογές – ΔΗΚΟ – Μπερλουσκόνης

Οι ευρωεκλογές έχουν τελειώσει προ πολλού (πριν 15 σχεδόν μέρες) τα αποτελέσματα γνωστά (μάθαμε ότι σ’ όλη την Ευρώπη η αποχή ήταν μεγάλη – οι ευρωπαϊκοί λαοί γράψανε κανονικά τους ευρωπαϊκούς θεσμούς) και τα κόμματα (εδώ στην Κύπρο) λίγο πολύ έχουν κάνει τις εκτιμήσεις τους. Στο ΔΗΚΟ ακόμα ψάχνουν το λάθος ... Φαίνεται ότι δεν έχουν καταλάβει (ή κάμνουν πως δεν καταλάβουν – μπας και αποφύγουν τη διάσπαση) ότι οι λόγοι είναι (καθαρά) πολιτικοί δηλ. μια ολοένα και εντεινόμενη αντιπαράθεση και διαμάχη μεταξύ δυο διαφορετικών γραμμών στο κυπριακό – από τη μια υπάρχει η εθνικιστική (παπαδοπουλέικη) ομάδα (με κύρια χαρακτηριστικά την πίκκα, τον έshκιν, την κινδυνολογία κι άλλα τινά) κι από τη άλλη η πιο διαλλακτική ομάδα που προσπαθεί με πιο ήπιους τόνους να βρει λύσεις στα αδιέξοδα (τόσο εσωτερικά για τα του κόμμα όσο και για ‘κείνα της συνεργασίας με το ΑΚΕΛ) ... Λέτε να τα καταφέρουν και να κουκκουλώσουν (για λίγο) τις εσωκομματικές αντιπαραθέσεις (σήμερα έχουν και συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής - μάλλον οι ππάλες θα μείνουν στα θηκάρια) ή θα πληρωθεί η ρήση “ότι δεν λύεται, κόβεται”;

[Παρεμπιπτόντως εν τζιαι ξέρει κανένας να μας ενημερώσει αν έχει εκλεγεί ευρωβουλευτίνα κάποια απ’ εκείνες τις ωραιότατες μοντέλλες που πλάσαρε για υποψήφιες ο Μπερλουσκόνης στο ψηφοδέλτιο του Κόμματος του, κάτι (που σε συνδυασμό με πολλά άλλα) έκανε θηρίο τη σύζυγο του, την ευειδή Βερόνικα. Εν τζιαι να έχει μόνο ο Σαρκοζί ωραίες συνεργάτιδες - υπουργίνες, που έγιναν κι αυτές πρώην όμως...]

3. Και μια απορία για την πληροφόρηση των πολιτικών αρχηγών από τον Πρόεδρο για το κυπριακό

Συχνά πυκνά ηγετικά στελέχη των συγκυβερνώντων (με το ΑΚΕΛ) κομμάτων (κι όχι μόνο), όπως οι Κολοκασίδης, Νικόλας και Κουλίας (κάπου χάθηκε τελευταία αυτό το παιδί) του ΔΗΚΟ, ή ο νεοφανής υπερασπιστής της κινδυνεούσας ελληνικότητας μας Βαρνάβας της ΕΔΕΚ, καθώς και σύσσωμοι οι (σφόδρα αντιπολιτευόμενοι) ΕΥΡΟΚΟ-τες, όπως και οι μισο-συγκυβερνώντες Οικολόγοι, αλλά και κάποιοι “Συναγερμικοί” (Φούλής, Λευτέρη, Τορναρίτης) , κατηγορούν τον Πρόεδρο Χριστόφια (είτε πογυριστά, είτε χωρίς περιστροφές) ότι (στις συνομιλίες με τον Ταλάτ για το κυπριακό) έχει κάνει απαράδεχτες υποχωρήσεις ...
Απορία εμού του αδαούς: Στις συναντήσεις με τους αρχηγούς των κομμάτων και στις συνεδριάσεις του Εθνικού Συμβουλίου απ’ όσα τους λαλεί ο Πρόεδρος ή από τα έγγραφα που τους δίνει, φαίνεται κάτι τέτοιο ή απλά κατασκευάζουν θέσεις (όπως τους είπεν τζι’ ο Κατσουρίδης) για να κάμνουν (απορριπτική) πολιτική;

4. Ο Κετσμπάγια στον Ολυμπιακό Πειραιώς:

Ο παρέας μου ο Πάμπος ο Τσιόπανος συνεπής στο να υποστηρίζει ότι έχει σχέση με το χρώμα το κόκκινο (τες επαναστάσεις που ανεμίζουν κόκκινες σημαίες, τον έρωτα που ανάβει φωτιές με κόκκινες λάμψεις, τον Ολυμπιακό του Πειραιά, την Liverpool, τζιαι την Σαλαμινάκκα – όμως εν τζιαι νάκκον κάποτε τζιαι καμπόσο Ομονοιάτης (άμα πικκαριστεί με τους Ανορθωσιάτες – δεν έχει υιοθετήσει το σύνθημα “για την Αμμοχωστο”), αλλά τζιαι με την Τσε Σε Κα της Σόφιας), άμα άκουσε ότι ο Κετσμπάγια ανάλαβε προπονητής του Ολυμπιακού (τον προσέλαβε ο Κόκκαλης πριν μερικές βδομάδες) κατ’ αρχάς εστραβομουτσούνιασεν! “Μα ίνταμ που γυρέφκει σίορ, ένας φασίστας σ’ ένα αριστερό σωματείο” – είπεν, γιατί θεωρεί τον Ολυμπιακό αριστερό σωματείο (θα σας εξηγήσω κάποια άλλη φορά το πως και το γιατί). Μετά επήεν στοίshιμαν με τον Ρωτήν (που το Ερωτόκριτος) τον Κατσελλάρη ότι εν θα προλάβει να παρακολουθήσει (ο Κετσμπάγια) την παρέλαση για την εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου στην Αθήνα, γιατί ως τότε (όπως λαλεί ο Πάμπατσος) ο Κετσμπάγιας, θα έχει μαλώσει 20 φορές με τον Κόκκαλη τζιαι οι μισοί παίχτες εν να είναι αγκρισμένοι μαζί του ή ο Κετσμπάγιας shυλλοφαημένος μαζί τους ! Η πλάκα είναι ότι οι “Ολυμπιακοί” της Λεμεσού εκάμαν του τζιαι υποδοχές “ήρωα” πριν λίγες μέρες ...

5. ΟΜΟΝΟΙΑ – Πρωταθλήτρια στις μεταγραφές (και φέτος).

Εκεί στην ΟΜΟΝΟΙΑ που όπως δείχνουν τα πράματα και φέτος το καλοκαίρι (όπως και πέρσι) θα αναδειχτούν πρωταθλητές στις μεταγραφές (ήδη πήραν άλλους 11 παίχτες μέχρι τώρα και εχει ο Θεός τζι' ο Λεμονής με τον Μιλτιάδους – αφού έδκιωξαν καμπόσους από τους περσινούς), οι (νεοφανείς) διοικητικοί μεγαλοπαράγοντες της, δεν αντιλαμβάνονται ότι υπάρχει και (οικονομική) κρίση (και πως μπορεί να έρθουν - και πάλι - τα πράματα ανάποδα - μη κάκο μας); Μόνο η ΟΜΟΝΟΙΑ και η ΡΕΑΛ (που πήρε τους Ρονάλντο και Κακά) φαίνεται να κάνουν πολυδάπανες μεταγραφές φέτος ... Για να δούμε όμως αν το Μάη (του 2010) “η Κούπα θα είναι στην Εννέα” (την Θύρα 9). Πάντως αυτές τες μέρες η ΟΜΟΝΟΙΑκκα γιορτάζει και τα 61τα γενέθλια της – σχετικά με το θέμα της ίδρυσης της ΟΜΟΝΟΙΑΣ κι άλλων Αριστερών σωματείων έγραψα πέρσι (link: http://aneforiwn.blogspot.com/2008/06/9.html ).

6. Μαθητικά μαργαριτάρια

Περίοδος (μαθητικών) εξετάσεων ο Ιούνης (σε Γυμνάσια και Λύκεια – και Τεχνικές). Φυσικά οι πλείστοι πρέπει να έχουν ήδη τελειώσει. Όμως τα μαργαριτάρια δεν λείπουν από γραπτά των μαθητών. Για ν’ αλλάξουμε και παραστάσεις παραθέτω μερικά (τέσσερα-πέντε), όπως τ’ αλίευσα από κάπου:

i. Η επετηρίδα είναι αυτό που βγάζουμε στα μαλλιά μας άμα δεν λουζόμαστε συχνά.
ii. Όταν ο Οδυσσέας γύρισε πίσω στην Ιθάκη, βρήκε τους είκοσι ανεμιστήρες και την Πηνελόπη να τους δουλεύει στο φουλ.
iii. Ο Λεωνίδας και οι Τριακόσιοι του ηττήθηκαν γιατί οι Θερμοπύλες ήτανε πολυπληθέστεροι σε αριθμό.
iv. Την Οδύσσεια της έγραψε ο Οδυσσέας. Την Ιλιάδα ο Ηλιάδης.
v. Η μάνα του Ρασπούτιν ήτανε η ρασπουτάνα, τεραστίων διαστάσεων Ρωσίδα της Σιβηρίας.

7. Τηλεοπτικά μαργαριτάρια

Πέραν όμως από τα μαθητικά μαργαριτάρια υπάρχον και τα τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά τέτοια (τόσο από δημοσιογράφους όσο και καλεσμένους τους) ... Μερικές φορές μάλιστα είναι τόσο “ποιοτικά” που πρέπει να τραβάς τα μαλλιά σου (αν έχεις ή όσα έχεις)... Πριν 2-3 χρόνια στο “Σίγμα (νομίζω) είχε ένα ψυχαγωγικό πρόγραμμα (παιχνίδι γνώσεων βασικά) με τίτλο “Κόντρα πλάκες”, που παρουσίαζε ο πολύς Φερεντίνος. Το παιχνίδι γινόταν στην Κύπρο δηλ. με κύπριους παίχτες χωρισμένους σε δυο διαγωνιζόμενες ομάδες (των τεσσάρων ατόμων) που απαντούσαν σε διάφορες ερωτήσεις. Τι μαργαριτάρια ακούσαμε τότε δεν λέγεται ...
Θυμάμαι, λόγου χάριν ...
Ερώτηση: Να μας πείτε μια χώρα της Ευρώπης που το όνομα της αρχίζει από Έψιλον ...
Απάντηση: Εθιοπία (κι από έψιλον αρχίζει και ευρωπαϊκή χώρα είναι).

8. Ονομασία Οδούς (ή/και Αιδούς)

Πρόσφατα περνώντας από κάποιο δρόμο στην περιφέρεια μιας κοτσιηνοχωρίτικης κοινότητας (όπου υπήρχαν κτισμένες κάποιες σπιταρόνες) πρόσεξα να υπάρχει στην αυλή ενός τέτοιου σπιτιού μια ταμπέλα (απ’ αυτές όπου αναγράφονται οι ονομασίες των οδών) ακουμπισμένη στο περιτείχισμα της πρόσοψης. Η ταμπέλα έγραφε “Οδός Νίκου Σαμψών”. Περιττό να πω ότι μόλις την είδα “α(να)ψαν τα λαμπούδκια μου”, τζι’ αμαρτία μου ξομολο(γ)ημένη σκυλόβρισα τους “άρχοντες” της Κοινότητας που εισηγήθηκαν ή αποδέχτηκαν τέτοια ονομασία και εκείνους (από κυβερνητικής πλευράς) που την ενέκρινα. Ψάχνοντας λίγο όμως το θέμα (και ρωτώντας 2-3 γνωστούς χωριανούς) ανακάλυψα ότι δεν υπήρχε επίσημα τέτοια ονομασία για τον εν λόγω δρόμο κι ότι από μόνος του ο ιδιοκτήτης της κατοικίας (με την ταμπέλα στην αυλή), την ετοίμασε και την κότσαρε εκεί!!!
Ο Θεός (αν υπάρχει) να τον ελεήσει!!!
Τζιαι ύστερα λαλείτε μου να μεν ξεθεώνουμαι ...
Αιδώς Αργείοι!!!

9. Καλοκαίρι, μαντίλες και μακροφουστάνες

Σφίξανε οι ζέστες – θάλασσα δεν έχουμε πάει ακόμα (ούτε στην αγαπημένη παραλία όπου συνήθως παμε τα πρωινά ή τα αργοαπογεύματα). Όμως διερωτούμαι πως αυτές οι εν Κύπρω μουζούρες μετανάστριες με τις (σκούρες, μπεζ, ενίοτε και πολύχρωμες με κρόσια κι αλλα στολίδια) μαντίλες στα κεφάλια, τα μακρομάνικα φορέματα, τις μακροφουστάνες και τα παντελόνια, εν πιρώνουν (δεν ζεσταίνονται), σιόρ; Άραγε να μη θέλουν κι αυτές να βγάλουν κάνα ρούχο – να φανεί λίγο ο ώμος τους ή το γόνατο τους; [Πάντως κάποια γνωστή, μου 'λεγε ότι η μαντιλοφορούσα και μακροφουστανοφουρούσα νεαρή γειτονισσα της, σπίτι της κυκλοφορουσε με σορτσάκια!]

10. Ουζάκι και εστιατόρια μ’ αυλή

Καλοκαίρι είπαμε – πέραν από την αναζήτηση δροσιάς ειτε δια του ξεγυμνώματος, είτε βουτώντας στη θάλασσα (ή σε καμιά πισίνα) ή κάτω από τα δέντρα στα ψηλά βουνά (από τις Πλάτρες και πάνω), όμορφα μπορεί να περάσετε τα βραδάκια και στην βεράντα ή την αυλή τους σπιτιού σας με (δροσιστικό) ουζάκι και με μεζεδάκια. Στα Κοτσιηνοχώρκα τέτοια εποχή μεζές εξαιρετικός (για το ούζο) είναι και το καραολίν (μικρό σαλιγκάρι – με άσπρο κέλυφος).

Αν πάτε έξω για φαγητό σε κανένα απ’ αυτά τα εστιατόρια που διαφημίζουν ότι διαθέτουν και αυλή, φροντίστε να επιλέξετε εστιατόριο όπου η αυλή του δεν είναι καμιά “γαουροτζιοιλίστρα”... Γιατί διαφορετικά κι όπως τα τραπεζάκια θα είναι σχεδόν κολλητά το ένα στο άλλο, αν η γειτόνισσα σας (από το διπλανό τραπέζι) εν βάλει γλώσσα μέσ’ το στόμα της, τότε πέραν από την ιστορία της ζωής της θα ακούσετε και θα μάθετε για τα καλύτερα (κατα τη δικιά της γνώμη πάντοτε) καταστήματα ρούχων και υποδημάτων της πόλης καθώς και για πιο καλά κοσμηματοπωλεία, για το που παει για μπάνιο και που θα πανε διακοπές, από που ψωνίζει φτηνά και καλά όταν πάει την Αθήνα, ποιους τραγουδιστές/τραγουδίστριες έχει δει (κι ακούσει) στες μουσικές πίστες της Αθήνας (τζιαι να καπαρτίζει λέγοντας “έχει άλλη χάρη να τους βλέπεις από κοντά”) κι άλλες τέτοιας φύσεως κουβέντες... (Για τις 2 ώρες περίπου που θα είσαστε εκεί πολλά θα μάθετε).

11. Βιβλιοπαρουσίασεις

i. Τελευταία ξεκίνησα το διάβασμα ενός μυθιστορήματος που η πλοκή του έχει σχέση με τα πολεμικά γεγονότα στην Κύπρο το 1974 (πραξικόπημα και τουρκική εισβολή), με κύριους ήρωες όχι κύπριους αλλά ΕΛΔΥΚάριους εκείνης της εποχής. Τίτλος του μυθιστορήματος είναι “Κόκκινο στην Πράσινη Γραμμή” και συγγραφέας ο Βασίλης Γκουρογιάννης (εκδόσεις Μεταίχμιο, 2009).
Οφείλω να πω ότι όταν πρωτοείδα το βιβλίο σε κάποιο βιβλιοπωλείο, το μετροφύλλισα και λαθρανάγνωσα πολύ μικρά αποσπάσματα του (όπως συνήθως κάμνω πριν αγοράσω κάποιο βιβλίο) δεν μου προκάλεσε και τόσο το ενδιαφέρον. (Εξ άλλου πριν καιρό είχα ξεκινήσει να διαβάζω ένα άλλο μυθιστόρημα του εν λόγω συγγραφέα, το “Βέβηλη πτήση” και το είχα παρατήσει σχεδόν απ’ την αρχή...)
Μετά όμως από μια κριτική που διάβασα στον “Φιλελεύθερο”, πριν μερικές Κυριακές (αν βρω link θα σας παραπέμψω) και μια αναφορά του Στέλιου Σακκά ένα Σάββατο στον “ΑΣΤΡΑ” στο εβδομαδιαίο λογοτεχνικό ένθετο του Σταθμού, είπα να το πάρω και να το διαβάσω. Είμαι ακόμα στην αρχή αλλά άρχισα να το βρίσκω ενδιαφέρον ... Θα προσπαθήσω μάλιστα όταν καταφέρω και το τελειώσω να καταγράψω (σε ξεχωριστό post) πιο ολοκληρωμένα τις απόψεις μου (δίκην βιβλιοκριτικού).

ii. Διάβασα στις εφημερίδες ότι αυτές τις μέρες θα κυκλοφορήσει (και έγινε και παρουσίαση την περασμένη Τρίτη) του νέου βιβλίου του Μακάριου Δρουσιώτη που έχει τίτλο “Δύο απόπειρες και μια δολοφονία” - λέγεται ότι στο βιβλίο υπάρχουν πολλές αναφορές για το(σκοτεινό) ρόλο του Γιωρκάτζιη. Ε ρε, τι έχει ν’ ακούσει ο Δρουσιώτης!!!

iii. Ένα ακόμα ενδιαφέρον βιβλίο (σχετικά με την Κύπρο) και που κυκλοφορεί αυτόν τον καιρό είναι του Γιάννη Παπαδάκη “Η ηχώ της Νεκρής Ζώνης – Οδοιπορικό στη διαιρεμένη Κύπρο” (εκδόσεις Scripta 2009). Ο τίτλος του μιλάει από μόνος του...

12. Χελιδόνια

Και φέτος κατέφτασαν (προ πολλού) οι φτερωτοί επισκέπτες των χελιδονοφωλιών στην βεράντα της προσοψης του σπιτιού μας. Είχαμε και φέτος δυο φορές γεννητούρια (σε δυο διαφορετικές φωλιές). Την πρώτη φορά ήταν 5 τώρα είναι μόνο 3 αλλά τούτα είναι ακριβώς απέναντι από το κρεβάτι μας, κι από τις 5 το πρωί μας ξυπνάνε με τις στριγκιές φωνές τους - φαίνεται περιμένουν το πρόγευμα τους ...

13. Σκαντζόχοιροι

Φέτος εν θωρώ (τα βράδια) πολλούς σκαντζόχοιρους (κατσόshοιρους) σκοτωμένους στους δρόμους... Λέτε να μειώθηκε ο πληθυσμός τους (ήταν και καλοχρονιά φέτος καθώς έβρεξε και θα βρίσκουν φαγητό), να έγιναν οι κύπριοι οδηγοί πιο οικολόγοι και να τους προσέχουν ή να μάθανε οι σκαντζόχοιροι τον Οδικό Κώδικα;

14. (Β)αβάτσινοι (ή μούρα - στην καθομιλούμενη ελληνική)

Ένας εδώδιμος καρπός (ας πούμε κάτι σαν φρούτο) αυτής της εποχής (και πολύ πιθανόν σε πολλούς τελείως άγνωστος) είναι και οι (Β)αβάτσινοι - οι καρποί της (Β)αβατσινιάς δηλ. της Μουριάς ή Συκαμινιάς (Συκαμιάς – κατά το κυπριακότερο) ... Οι (Β)αβάτσινοι όταν ωριμάσουν (αναλόγως του δέντρου) είναι είτε άσπροι είτε μαύροι, με τους μαύρους να έχουν μιαν ωραίο γλυκόξινη γεύση! Δεν ξέρω πόσοι από Σας τους έχετε δοκιμάσει και κατα πόσο σας έχουν αρέσει (γευστικά), όμως εμένα πάντοτε ΜΟΥ άρεσαν! Αυτό ίσως να οφείλεται και στο ότι στην αυλή του πατρικού μας σπιτιού υπάρχει (ακόμα) μια τέτοια συκαμιά (50 χρόνων και βαλε σήμερα, είναι όμως άγρια και μόνο μερικοί κλώνοι της, έδιναν καρπό – σε πιο παλιούς καιρούς ήταν θεόρατη και βαθύσκιωτη), αλλά καις το ότι συκαμιές υπήρχαν στα παιδικά μου χρόνια και στα περβόλια και οι (β)αβάτσινοι ήταν τα πρώτα “φρούτα” που γευόμασταν παιδιά τότε!

15. Αχ Έρωτα …
(http://www.youtube.com/watch?v=f1PhWJdJwkA)

Άναψε πράσινο κι εγώ έστριψα από τα φώτα (στα φανάρια) δεξιά. Απέναντι μου στην άλλη πλευρά του δρόμου (όπου μπήκα) ήταν σταματημένο στα φανάρια ένα ρυμουλκό (απ’ αυτά που χρησιμοποιούνται για παροχή οδικής βοηθείας). Στην καμπίνα του οδηγού (σχεδόν κολλητά στο νεαρό που καθόταν στο τιμόνι) μια νεαρή κοπελιά, ασπρουλού(δ)α, (προφανώς ξενικιά, όπως μάλλον ήταν και ο οδηγός – αυτός όμως κάπως ηλιοκαμένος). Περιμένοντας να ανάψει το πράσινο, η κοπέλα γύρισε τα μάτια και κοιταξε στο νεαρό, τον πλησίασε ακόμα πιο πολύ, την κοίταξε κι αυτός, τα κεφάλια έγειραν (το ένα προς το άλλο) για δώσουν την ευκαιρία στα χείλια να κοντέψουν, να συνευρεθούν και να ενωθούν σ’ ένα φιλί, σημάδι κι αυτό του νεανικού κι άδολου έρωτας τους ... Η εικόνα αυτή όπως ξαφνικά εμφανίστηκε μπροστά στα μάτια μου το ίδιο ξαφνικά χάθηκε, καθώς συνέχιζα την πορεία μου με τ’ αυτοκίνητο μου ...

Καλό καλοκαίρι!

Anef_Oriwn
Τετάρτη 17/6/2009