Τελευταία λόγω διαφόρων ειλημμένων υποχρεώσεων και ενός έκτακτού ταξιδιού μου στο εξωτερικό δεν μπόρεσα να τηρήσω την υποχρέωση/υπόσχεση μου (και παράλληλα δέσμευση έναντι του εαυτού μου) για το καθιερωμενο κυριακάτικο ραντεβού στο blog μου (για ανάρτηση νέου κειμένου).
Στις σκέψεις και προθέσεις μου ήταν να γράψω δύο επετειακά σημειώματα. Για δύο επετείους γνωστές σε πολλούς (βασικά τους μυημένους και προσηλυτισμένους) αλλά και άγνωστές σε αρκετούς άλλους.
1. Για την επέτειο της 16ης του Ιούνη του 1943, ημερομηνία κατά την οποία (και μετά από σχετική απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ) 11 από τα 17 μέλη της Κ.Ε. του Κόμματος (* και όχι 217 όπως είχα κατ' αρχήν γράψει, λόγω τυπογραφικού λάθους και ευχαριστώ τον Μιχάλη του "Παντός Καιρού" που με διόρθωσε) και 800 περίπου μέλη του και ένθερμοι οπαδοί του κατατάσσονται ομαδικά (και εθελοντικά) στο Κυπριακό Σύνταγμα στο πλευρό των συμμαχικών δυνάμεων για να πολεμήσουν (υπό αγγλική διοίκηση) το χιτλεροφασισμό. (Αναφορά στο θέμα έκανε και ο Proletarios στο blog του. Το σχετικό link είναι: http://proletariakon.blogspot.com/2008/06/blog-post_17.html)
Οι κύπριοι εθελοντές (στους οποίους περιλαμβάνονταν και τουρκοκύπριοι) έλαβαν μέρος σε μάχες στην Ιταλία όπου κάποιοι έπεσαν και στα πεδία των μαχών.
Μετά το τέλος του πολέμου και την επιστροφή των στρατιωτών στην Κύπρο δόθηκε αγώνας για την αποστράτευση (και την επαγγελματική αποκατάσταση) τους. Οι άγγλοι ήθελαν να τους στείλουν πίσω στο εξωτερικό και πιο συγκεκριμένα στην Αίγυπτο. Στις κινητοποιήσεις που έγιναν (για αποστράτευση) δολοφονήθηκε εν ψυχρώ από άγγλο αξιωματικό ο λοχίας του Κυπριακού Συντάγματος Τάκης Κυθραιώτης, ο οποίος πρωτοστατούσε στις προσπάθειες για αποστράτευση.
2. Για την 17η του Ιούνη του 1948 ημερομηνία ίδρυσης του Σωματείου της ΟΜΟΝΟΙΑΣ (Λευκωσίας) της κατά τεκμήριο δημοφιλέστερης ποδοσφαιρικής ομάδας της Κύπρου.
Η ομάδα γεννήθηκε μέσα σε συγκεκριμένες πολιτικοκοινωνικές συνθήκες και μετά από κάποια (πολιτικά) γεγονότα που προηγήθηκαν (στο χώρο του αθλητισμού) από δεξιούς παράγοντες. Όλα τούτα αποτέλεσαν την απαρχή της πολιτικοποίησης/ κομματικοποίησης του κυπριακού αθλητισμού και βασικά του ποδοσφαίρου.
Την εποχή εκείνη η Ελλάδα ζούσε το δράμα του εμφύλιου πολέμου και τα πολιτικά πάθη βρίσκονταν σε έξαρση. Δυστυχώς η κατάσταση στην Ελλάδα μεταφέρθηκε και στην Κύπρο και διείσδυσε τόσο στην πολιτική ζωή του τόπου, όσο και στον αθλητισμό, κατά τρόπο μάλιστα παράδοξο και αψυχολόγητο. Ο ΣΕΓΑΣ, Σύνδεσμος Ελληνικών Γυμναστικών Αθλητικών Σωματείων, ο οποίος έλεγχε τα ελληνοκυπριακά σωματεία, ζήτησε από αυτά να δηλώσουν τον εαυτό τους ως εθνικόφρονες και να αποβάλλουν τους κομμουνιστές αθλητές. Η πλειοψηφία των κυπριακών σωματείων υπάκουσαν στο ΣΕΓΑΣ με αποτέλεσμα την αποβολή πολλών αθλητών και τη δημιουργία καινούργιων σωματείων.
Τον Μάιο του 1948 ο ΑΠΟΕΛ απέστειλε κομματικού περιεχομένου τηλεγράφημα στον ΣΕΓΑΣ παραβιάζοντας ουσιαστικά το καταστατικό του σωματείου που απαγόρευε την ανάμειξη του στα πολιτικά. Μετά από αυτό αρκετοί ποδοσφαιριστές του ΑΠΟΕΛ αντέδρασαν κατακρίνοντας την ενέργεια του συμβουλίου με αποτέλεσμα να αποβληθούν από το σωματείο.
Εκείνη την εποχή ιδρύθηκαν και τα άλλα Αριστερά Σωματεία όπως η Νέα Σαλαμίνα Αμμοχώστου, η ΑΛΚΗ Λάρνακας, ο Ορφέας Λευκωσίας και άλλα. Τα νεοϊδρυθέντα σωματεία ίδρυσαν την Κυπριακή Ερασιτεχνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (ΚΕΠΟ) η οποία διοργάνωνε δικά της πρωταθλήματα και κύπελλα, ξεχωριστά από την Κυπριακή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου (καθώς τα άλλα σωματεία δεν τους ήθελαν).
Όμως σε σχέση με την ΟΜΟΝΟΙΑ, θα έλεγα σήμερα ... “Ίντα τζιαιρούς εφτάσαμεν” δηλ. “Ω καιροί, ω ήθη”!
Διάβασα (πριν λίγες μέρες) στις ηλεκτρονικές ειδήσεις:
“Εσείς θα το πάρετε", είπε ο Μητροπολίτης Κύκκου Νικηφόρος στους ποδοσφαιριστές της Ομόνοιας μετά τον αγιασμό στο "Ηλίας Πούλλος". Ο Μητροπολίτης Κύκκου τέλεσε αγιασμό στο προπονητικό κέντρο της Ομόνοιας το απόγευμα της Τετάρτης και έδωσε τις ευχές τους στους ποδοσφαιριστές της Ομόνοιας, τονίζοντας τους ότι πιστεύει ότι θα είναι οι φετινοί πρωταθλητές.”
Τώρα αν η ΟΜΟΝΟΙΑ υλοποιήσει έστω και μερικώς τους στόχους της (δηλ. να κατακτήσει ΜΟΝΟ το DOUBLE και να μπει τουλάχιστον στους ομίλους του UEFA), αυτές οι επιτυχίες σε ποιους θα οφείλονται; Στους αγιασμούς και τις ευχές του Αγίου του Τζιύκκου (τζιαι της Τυλληρκάς) κρυπτο-ομονοιάτη Νικηφόρου (και ίσως και στην οικονομική του ενίσχυση) ή στα εκατομμυριάκια των νεοφανών λεφτάδων και μεγαλοπαραγόντων της ΟΜΟΝΟΙΑΣ;
Μια (έκτακτη) αποστολή στο εξωτερικό:
Πρόσφατα (όπως ανάφερα και πιο πάνω) έλαβα μέρος σ’ ένα εκπαιδευτικό (επιστημονικό) σεμινάριο στο εξωτερικό, το οποίο διοργανώθηκε από κάποιο Κέντρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εκτός από τους αντιπροσώπους από την Κύπρο στο σεμινάριο συμμετείχαν και άτομα από την Ιταλία (με όλα εκείνα τα γνωστά μεσογειακά χαρακτηριστικά), την Γερμανία (πολύ κρυόκωλοι οι τύποι), τη Σερβία, την Τουρκία (κοινωνικότατα τα παιδιά), την Αλβανία, τη Δημοκρατία της Μακεδονίας (με ή χωρίς εισαγωγικά) ή FYROM (με τον εξυπνότατο αλλά και πλακατζή κύριο προφέσορα παράλληλα όμως και σοβαρά προβληματισμένο για το που οδηγείται η χώρα του μετά την κατάρρευση του σοσιαλιστικού καθεστώτος), τη Σλοβενία, την Πορτογαλία ... Μια πολυεθνική ομάδα που κατάφερνε να συνυπάρχει, να συνεργάζεται αλλά και να διασκεδάζει και να περνά καλά!
Anef_Oriwn
22/6/2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
44 σχόλια:
Αγαπητέ Άνευ.
Καλά έκανες και θυμήθηκες αυτές τις επετείους για τις οποίες είμαι σίγουρος ότι ελάχιστοι γνωρίζουν στην Κύπρο.
Για να είσαι όμως πιο ακριβής, έλεγξε ξανά τον αριθμό των μελών της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ εκείνης της εποχής. Σίγουρα δεν ήταν 217 αλλά μόνο 17.
Όσον αφορά την ίδρυση των αθλητικών σωματείων της Αριστεράς, πρόσφατα το ΡΙΚ πρόβαλε σε επανάλειψη ένα σχετικό ντοκιμαντέρ και αφέρθηκε στις συνθήκες μέσα στις οποίες δημιουργήθηκαν αυτά τα σωματεία και ήταν όπως τα αναφέρεις κι εσύ.
Αυτός είναι ένας από τους λόγους που (καλώς ή κακώς) τα σωματεία στην Κύπρο είναι κομμτικοποιημένα ή πολιτικοποιημένα.
Και όσοι διερωτούνται γιατί συμβαίνει αυτό, είναι διότι δεν γνωρίζουν την ιστορία μας.
υπάρχουν εθελοντές κι εθελοντές. η οικονομική κρίση οδήγησε πολλούς Κύπριους να συμμετάσχουν στον πόλεμο των συμμάχων εναντίον του χιτλερικού άξονα μέσω του αγγλικού αποικιακού στρατού. ήταν μία διέξοδος από τη μεγάλη φτώχια κι ανεργία της εποχής.
επίσης εντύπωση μου προκάλεσε μία σκηνή στην ταινία ΄το τάμα΄ (του Ανδρέα Πάντζη, 2000), η οποία διαδραματίζεται τη δεκαετία του ΄40, όπου ο πρωταγωνιστής αναφέρεται στο ότι ο πόλεμος δίνει μεροκάματο-δε θυμάμαι ακριβώς την ατάκα. κάπου απεικονίζει έμμεσα το κλίμα της τότε επιστράτευσης.
ελπίζω να μην παρεξηγηθώ...δε θέλω να μειώσω το μέγεθος της προσφοράς των ανθρώπων που πολέμησαν. όντας εγγόνι ενός από τους τότε ΄εθελοντές΄ τυγχαίνει να το γνωρίζω από πρώτο χέρι. ίσως τελικά ηρωισμός να μην είναι πάντα η υποστήριξη αφηρημένων ιδεολογιών, αλλά το ν΄αναγκάζεσαι να επιλέγεις συνειδητά να εργαστείς ακόμη και σ΄έναν πόλεμο για να επιβιώσεις εσύ κι η οικογένεια σου.
είχαν την τύχη να είναι στο πλευρό των ΄καλών΄. προσωπικά θεωρώ όμως ότι σπανίως ένας απλός στρατιώτης γνωρίζει αν πράγματι αγωνίζεται για το σωστό και το δίκαιο.
ο παππούς ήταν αριστερός, αλλά το πιο πιθανόν θα συμμετείχαν κι από άλλες παρατάξεις. ειλικρινά πάνω σ΄αυτήν τη βάση δεν το έψαξα ποτέ. αν γνωρίζει κάποιος ας με διαφωτίσει. ευχαριστώ.
από Λεμεσό
Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότερο συνειδητοποιημενοι ήταν οι αριστεροι αγωνιστές με κύρια ιδέα να πολεμίσουν για να αναχαιτήσουν το φασισμό στην Ευρώπη και τον κόσμο. Φανταστείτε τι ιδεολογική κατάκτιση ήταν για την Κύπρο του '40 και τους χρωστούμε πολλά.
Οι πιο πολλοί πριν και μετά τον Β' Παγκοσμιο Πόλεμο βρέθηκαν σε διαφορες χώρες και κατατάχθηκαν ως εθελοντές σε απελευθερωτικούς ή κομμουνιστικούς στρατούς.
Ωστόσο και εγω έχω ακούσει από εν ζωή εθελοντές ότι η αμοιβή τους έφερνε μεγάλη οικονομική ανακούφιση στις οικογενειες τους πίσω στην Κύπρο οι οποίες τα εβγαζαν πέρα με πενιχρά μέσα. Αν το σκεφτούμε καλύτερα για λιγο τί άλλες επιλογές είχαν τότε; Να δουλέψουν στον Αμίαντο (μαζί με άλλους 10.000 εργατες) ή στα χωράφια και φάρμες που καλυπταν μόνο το νοικοκυριο τους; Ενδιαφέρον παρουσιαζουν οι μαρτυρίες αγωνιστών που μετά το Β Παγκοσμιο Πολεμο βρέθηκαν στην Τσεχία, Ουγγαρία κ.α.
Θα συμφωνήσω και με τις δύο απόψεις.
Ο καθένας επιλέγει να κάνει κάτι για διαφορετικούς λόγους, κάτι που δεν είναι απαραίτητα κατακριτέο.
Η διαφορά της πλειοψηφίας των εθελοντών με αυτούς που κατατάχθηκαν κάτω από το σύνθημα του ΑΚΕΛ, ήταν ότι είχε καθαρά πολιτικό χαρακτήρα.
Πόλεμος κατά του φασισμού.
Εν τω μεταξύ θα αναφέρω και κάτι που δεν το ίσως είναι άγνωστο. Την εποχή εκείνη η χιτλερική αεροπορία έριχνε φυλλάδια στην Κύπρο και ο ραδιοσταθμός του Βερολίνου έκανε εκπομπές απευθυνόμενες στους Κύπριους και τους έταζε την ένωση.
Γι αυτό και οι Βρετανοί αναγκάστηκαν να υποσχεθούν ότι θα δουν ευνοϊκά το θέμα της ένωσης μετά τον πόλεμο. Ήταν μια προσπάθεια να ανακόψουν την χιτλερική προπαγάνδα.
ΑνευΟρίων, Ανωνυμε από Λεμεσο και και Μιχάλη το θεμα μουκεντρισε το ενδιαφέρον - πηρα δυο τρια τηλεφωνα από παλιους Ακελικους και εθελοντές... Ομορφα πραγματακια εμαθα.. Ηταν λόγω του ΑΚΕΛ που η στρατολόγηση έγινε οργανωμένα και ευθύς εξαρχής δημιουργήθηκε εντός του στρατευματος παράνομη Ακελική οργανωση η οποία θεωρήθηκε ως μια δευτερη εξουσια στους εθελοντές. Η ιδεολογία ήταν να ανακοπεί ο φασιμός. Υπήρχαν ομοως και προηγούμενα. Από την μια είχαμε την συμμετοχή Κυπριων αριστερών στον εμφυλιο της Ισπανίας. Από την άλλη Κύπριοι αντι-κομμουνιστές συμμετείχαν στον Ελληνικό στρατό που με άλλες 14 χώρες επιτέθηκαν στην νεαρή τότε Σοβιετική Ενωση.
Ο φίλος μου που έζησε τα γεγονοτα από κοντά με διορθωσε και για κάτι. Ο Αμίαντος είχε κλεισει το καιρό του Β Παγκοσμίου ΠΟλέμου, με αποτέλεσμα να υπάρχει τεραστια ανεργία και πάρα πολλοί ήταν εκείνοι που κατατάγηκαν για οικονομικούς λόγους και κυρίως για το οικογενιακό επίδομα το οποίο αποστελετο κατ ευθειαν στις οικογενειες των στρατιωτων...
Πολύ σωστά σου είπανε.
Και χαίρομαι που τα όσα γράφτηκαν από τον Άνευ σε αυτό το ποστ σου κίνησαν το ενδιαφέρον και έψαξες λίγο το πράγμα.
Να λοιπόν που τέτοιες αναφορές μας κάνουν καλό. Μας βάζουν να ψάχνουμε λίγο τα πράγματα.
εναντίον του φασισμού πολέμησαν, ανάμεσα σε άλλες, χώρες όπως η Αγγλία, η Αμερική, η Ρωσσία, η Ελλάδα. είναι προφανές ότι δεν προέρχονταν όλοι από τον αριστερό χώρο.
επίσης προφανές, βάσει των διηγήσεων, είναι ότι πολλοί Κύπριοι (αριστεροί και δεξιοί) εντάχθηκαν επειδή δεν είχαν άλλη επιλογή για να ξεφύγουν από την οικονομική μιζέρια. τώρα κατά πόσο συνειδητοποιημένοι ήταν ως προς το γιατί αγωνίζονταν μόνο οι ίδιοι μπορούν να μας το δηλώσουν.
αυτό που δε γνωρίζω είναι με ποιόν τρόπο έγινε η επιστράτευση στην Κύπρο. Η Αγγλία κατέταξε τους εθελοντές μέσω των πολιτικών κομμάτων ή δηλωνόταν απ΄ευθείας η συμμετοχή; Μέχρι τώρα πίστευα ότι ίσχυε το δεύτερο. Αν υπάρχουν πηγές πάνω σ΄αυτό θα μ΄ενδιέφεραν...
@Άνευ ορίων αναφέρεις ότι χύθηκε αίμα όταν ζητήθηκε αποστράτευση από τον αγγλικό στρατό. μπορείς να μας δώσεις περισσότερες πληροφορίες πάνω σ΄αυτό; για τους λόγους που ήθελαν ν΄αποχωρίσουν για παράδειγμα.
από Λεμεσό
…
Διαφωνώ κάθετα με την κομματικοποίηση των σωματίων..
πρέπει να γίνει μια τεράααστια προσπάθεια αποσύνδεσης αυτών των δύο,
Πρόσφατα τσακώθηκα με ένα πολύ φιλικό μου πρόσωπο για αυτό ακριβώς το θέμα που υποστήριζε ότι είναι καλύτερη η κομματικοποίηση των ομάδων παρά η τοπικοποίηση που υπάρχει στην Ελλάδα και στις υπόλοιπες χώρες Και εξάλλου δεν μπορούμε να ξεγράψουμε την ιστορία. Ο ίδιος υποστήριζε ότι ο μόνος τρόπος (ακόμα και αυτός αμφίβολος) είναι να κλείσει το Αποέλ και η ομόνοια και να ξανανοίξουν.. (αδύνατο)
Διαφώνησα με τα εξής επιχειρήματα:
Α) Ούτως η άλλως έχουμε Τοπικοποίηση του ποδοσφαίρου και στην Κύπρο βλέπε Λευκωσία –Λεμεσός άρα στην ουσία έχουμε δύο ‘’ΚΑΚΑ’’ εκεί που θα είχαμε ένα.
Β) Η σύνδεση σωματίων με πολιτικές ιδεολογίες οδηγεί σε απίστευτες παρενέργειες διότι όσο πιο ΦΑΝ (fanatic) στην ομάδα τόσο πιο ΦΑΝ (fanatic) στις πολιτικές ιδεολογίες.
Όλοι ξέρουμε την δράση ακροδεξιών οργανώσεων μέσα σε αθλητικούς χώρους .
Αλήθεια αν μου βρείτε έστω και ένα χρυσαυγήτη της Κύπρου που δεν ήταν ‘’ποδόσφαιρόφιλος’’ εγώ θα αναθεωρήσω.
Το Αποέλ πρέπει να αποσυνδεθεί από την ‘’εθνικόφρον ιδεολογία’’ και η ομόνοια από το ΑΚΕΛ (όσο και αν μας πονάει)
Για να αποσυνδέσεις δύο άσχετα ερεθίσματα πρέπει να σταματήσεις να τα παρουσιάζεις μαζί και με την πάροδο του χρόνου θα αποσυνδεθούν (απαλοιφή)
Με απλά λόγια πρέπει να σταματήσουν οι ομονοιάτες να φέρνουν κόκκινα πανό κτλ στο γήπεδο και οι αποελίστες γαλανόλευκες κτλ
Πως τους σταματάς? Με την απαγόρευση. Ο νόμος της ουέφα είναι ούτως η άλλως πολύ αυστηρός πάνω σε τέτοια θέματα.. (πάρα πολύ αυστηρός) Το μόνο που πρέπει να κάνει η ΚΟΠ είναι να εφαρμόσει την νομοθεσία ..
@ Ανώνυμος
Νομίζω ότι αν διαβάσεις προσεκτικά τα όσα γράφτηκαν πιο πάνω θα λυθούν οι απορίες σου.
Ασφαλώς οι Κύπριοι πολέμησαν σε πολλά μέτωπα αφού στάληκαν εκεί από τους Βρετανούς. Οι Βρετανοί είχαν συστήσει το Κυπριακό Σύνταγμα στο οποίο κατατάσσονταν οι εθελοντές (ανεξάρτητα κομματικής παράταξης).
Και κανένας δεν υποστηρίζει ότι κατατάχθηκαν μόνο αριστεροί.
Άλλωστε είναι γνωστό ότι πολλοί κύπριοι κατατάχθηκαν μετά τις 28 Οκτωβρίου 1940 με αίτημα να σταλούν στην Ελλάδα.
Η διαφορά με την προσπάθεια της αριστεράς έγκειται στο ότι ήταν και οργανωμένη και ιδεολογικά προσανατολισμένη. Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά.
Κάτω από το σύνθημα του ΑΚΕΛ κατατάχθηκαν περίπου 800 μέλη και στελέχη του ΑΚΕΛ που ήταν και ιδεολογικά καταρτισμένα.
Και επ’ αυτού υπάρχουν πολλές μαρτυρίες. Σε παραπέμπω στο σχετικό βιβλίο του Μιχάλη Πουμπουρή «Λαβωμένη Προσφορά».
@ Κυριάκος
Άσχετα από το αν είναι καλή ή κακή η κομματικοποίηση του ποδοσφαίρου, νομίζω ότι ο Άνευ αναφέρθηκε στις ιστορικές πτυχές του ζητήματος. Πώς καταλήξαμε δηλαδή να έχουμε τέτοιου είδους ομάδες στην Κύπρο.
νομίζω γράφαμε ταυτόχρονα. με προλάβατε και όντως εν μέρει καλύφθηκαν οι απορίες μου. όμως θέλω να το ερευνήσω κάπως καλύτερα από διάφορες απόψεις αυτό το θέμα. θα χρειαστώ λίγο χρόνο. αν βρω κάτι αξιόλογο ίσως επανέρθω κάποια στιγμή.
@Μιχάλη ευχαριστώ για την παραπομπή στο βιβλίο όπως και σένα Ρόουζ για τις ενδιαφέρουσες πληροφορίες που προέκυψαν από τα τηλεφωνήματα σου.
(το ποιο πάνω κείμενο)
από Λεμεσό
Βρε Μιχάλη (και το "βρε" με την καλή έννοια)
ή είσαι δάσκαλος και απο κεκτημένη ταχύτητα με αντιμετωπίζεις ως μαθητριουλα ή σου ξεφυγε λίγο...
Δεν είσαι καθοδηγητής μου συντροφε,
γουστάρουμε να ανταλλασουμε αποψεις και να μαθαίνουμε - κι εγω γουστάρω πολύ - αλλά σε παρακαλώ όχι πατρονιές.
Κατα τα άλλα είναι ενδιαφέρουσες οι απόψεις και τα θέματα σου και τα παρακολουθώ.
Ανώνυμε από Λεμεσό, οι Κύπριοι κομμουνιστές εθελοντές αντιφασίστες, ήθελαν να αποστρατευτούν από το "Κυπριακό Σύνταγμα" (και υπάρχει ολόκληρο έπος της ιστορίας του κινήματος των Απόστρατων), διότι α)ο πόλεμος τελείωσε, β)ήθελαν να επιστρέψουν στις δουλιές τους και στις οικογένειες τους και γ)οι Βρετανοί ήθελαν να τους χρησιμοποιήσουν για την καταστολή των εξεγέρσεων στην Ινδία...
@ΑΝΕΦ, σαννα τζαι ξιασες με με την ανάλυση της δημοσκόπησης; Εντάξει, έγινες μπλόγκερ με αυξημένες υποχρεώσεις, αλλά μην ξεχνάς ότι μου χρωστάς ένα κείμενο...
@ Αγαπητοί σχολιογράφοι (Μιχάλη, Ανώνυμε εκ Λεμεσού Ορμώμενε, Rose, Kyriako Eshie3i3i & Proletariε),
Καλησπέρα Σας,
Σας ευχαριστώ που με την παρουσία Σας συμβάλλετε στη δημιουργία μιας ενδιαφέρουσας και εποικοδομητικής συζήτησης πάνω στα θέματα που έθιξα στο post μου (και ειδικά για την ιστορική απόφαση του ΑΚΕΛ να καλέσει τα μέλη και οπαδούς του για ομαδική και οργανωμένη κατάταξη τους στο Στρατό για να πολεμήσουν τον χιτλεροφασισμό). Θα ήθελα όμως (με την παρέμβαση μου αυτή) να σχολιάσω μερικά επί μέρους ζητήματα που έχουν θίγει:
1. Κατ’ αρχήν να ευχαριστήσω τον Μιχάλη για την ορθότατη επισήμανση του ότι “... ο αριθμός των μελών της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ εκείνης της εποχής ... σίγουρα δεν ήταν 217 αλλά μόνο 17”. Ήδη έχει γίνει η σχετική διόρθωση στο post, καθώς πρόκειται για τυπογραφικό λάθος που οφείλεται στο ... δαίμονα του πληκτρολογίου.
2. Να σημειώσω τη θέση που καταθέτει ο Μιχάλης: “… Η διαφορά της πλειοψηφίας των εθελοντών με αυτούς που κατατάχθηκαν κάτω από το σύνθημα του ΑΚΕΛ, ήταν ότι είχε καθαρά πολιτικό χαρακτήρα. …Πόλεμος κατά του φασισμού…”.
3. Πέραν από το βιβλίο που ανάφερε ο Μιχάλης (“Λαβωμένη Προσφορά”, του Μιχάλη Πουμπουρή, έκδοση 1996), κάποιος μπορεί να αντλήσει πληροφορίες για τη συμμετοχή κυπρίων (εθελοντών) στο Κυπριακό Σύνταγμα και στην πάλη ενάντια στο χιτλεροφασισμό και από τα βιβλία:
i. “Έτσι άρχισε το Κυπριακό”, του Φιφή Ιωάννου, Εκδόσεις Φιλίστωρ, 2005.
ii. “Πάλη γα την Ελευθερία”, τόμος 1, του Κώστα Σοφοκλέους, έκδοση 2003.
4. @ Kyriake Eshie3i3i,
Εγώ έκανα αναφορά στις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες ς που ιστορικά δημιούργησαν τη πολιτικοποίηση και κομματικοποίηση του ποδοσφαίρου και ότι τούτο το φαινόμενο δεν ήταν κάτι που προέκυψε εκ του μη όντος. Πέραν τούτου εγώ έχω την άποψη ότι από τότε που ΕΔΟΝ έπαψε να παίζει ουσιαστικό (πολιτικό) ρόλο ανάμεσα στους νεαρούς οπαδούς της Θύρας 9, αυξήθηκαν τα κρούσματα χουλιγκανισμού κι εκεί.
5. @ Μιχάλη,
Το ντοκιμαντέρ του ΡΙΚ σχετικά με “… τις συνθήκες μέσα στις οποίες δημιουργήθηκαν αυτά τα σωματεία …”, για το οποίο κανείς αναφορά, δεν το παρακολούθησα. Όμως τελευταία ο “Πολίτης” δημοσίευσε μια σειρά άρθρων του Ρολάνδου Σκέττου για την ίδρυση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, όπου αναφέρονται οι ιστορικές συνθήκες μέσα στις οποίες ιδρύθηκε το Σωματείο.
6. Για ιστορικούς και ενημερωτικούς λόγους να αναφέρω ότι η τότε (προοδευτική) Διοίκηση του ιστορικού σωματείου της ΑΕΛ (Λεμεσού) δεν συντάχτηκε με τα αλλά (“εθνικόφρονα”) σωματεία στην έκδοση ανακοίνωσης στήριξης της “εθνικής” κυβερνήσεως της Ελλάδας και καταδίκης των κομμουνιστών. Γι’ αυτό και η ΑΕΛ σήμερα έχει οπαδούς απ’ όλους τους πολιτικούς χώρους (αλλά κυρίως από την Αριστερά). Επί πλέον για να υπάρχει και το αντίλαλο (δεξιό) δέος ιδρύθηκε το 1954 ο “Απόλλωνας”.
7. @ Proletariε,
Δεν την εξέχασα (την ανάλυση). Έχουν γνώση οι φύλακες.
Anef_Oriwn
Τρίτη 24/06/2008 – 00:25 π.μ.
Ενδιαφερον..
@ Άνευ ορίων
-2. Να σημειώσω τη θέση που καταθέτει ο Μιχάλης: “… Η διαφορά της πλειοψηφίας των εθελοντών με αυτούς που κατατάχθηκαν κάτω από το σύνθημα του ΑΚΕΛ, ήταν ότι είχε καθαρά πολιτικό χαρακτήρα. …Πόλεμος κατά του φασισμού…”.-
ίσως έπρεπε να το εκφράσω σαφέστερα πριν. ξανά λοιπόν: γνωρίζω αρκετούς α-ρ-ι-σ-τ-ε-ρ-ο-ύ-ς που αν είχαν άλλη (οικονομική) επιλογή δε θα δήλωναν εθελοντές για τον πόλεμο του ΄40. εξάλλου η Κύπρος δε δέχτηκε άμεση επίθεση από τις χώρες του άξονα. ως αποικία των Άγγλων βρέθηκε εν τω μέσω των πυρών. δεν μπορούμε να χαρίσουμε το μονοπώλιο του καθαρού πολέμου κατά του φασισμού στο ακέλ. συνειδητοποιημένοι αντιφασίστες υπήρχαν και υπάρχουν και σε άλλες δημοκρατικές παρατάξεις. ψάχνω πηγές από όλους τους χώρους. (ευχαριστώ κι εσένα για τη βιβλιογραφία που αναφέρεις Άνευ ορίων)
@προλετάριε, φαίνονται πάρα πολύ εύλογοι οι λόγοι που περιγράφεις. μια μικρή λεπτομέρεια...μόνο οι κομμουνιστές εθελοντές αντιφασίστες ήθελαν ν΄αποστραστευτούν; οι υπόλοιποι αντιφασίστες εθελοντές ήθελαν ν΄ακολουθήσουν τους Άγγλους στις Ινδίες; λυπάμαι αλλά αυτό αδυνατώ να το πιστέψω.
από Λεμεσό
@Ανωνυμε από την Λεμεσό,
Ισως πριν απαντήσω σε ανακουφίσει να σου πω πως ποτέ δεν ήμουν μελος του ΑΚΕΛ(ή ΚΚΕ) αλλά πάντα αριστερη. Μεγαλωσα δε, σε δεξια οικογένεια κι έτσι είχα την τύχη να συναντήσω από νωρίς όλη την επιχειρηματολογία ή την απουσία της επιχειρηματολογία γυρω από την "πάλη" ή όχι των αριστερών. Τα λέω αυτά γιατί διακρίνω μια διαθεση να προσπεράσουμε ιστορικά θέματα με την εκλογίκευση ενός συγχρονου ατόμου που δεν συνδέει το παρόν με το παρελθόν.
Δεν μπορούμε να προσεγγίσουμε το σήμερα μόνο με ότι βλέπουμε γύρω μας τώρα. Μας διαφεύγει κατι...
Για παράδειγμα μέσα στα βιβλία που περιέγραψε ο Ανευ, το πιο σημαντικό που βρήκα προσωπικά είναι η περιγραφή μιας εποχής και μέσα από την περιγραφή της ένιωσα την ατμόσφαιρα εκείνης της εποχής που δύσκολα κατανοούμε οι νεώτεροι.
Ημουν τυχερή γιατί μιλησα με τους συγγραφείς και έυλογημενη να νιώσω από το βλέμμα τους και τον λόγο τους μια συνέπεια και ήθος που χαρακτήριζε μια ολόκληρη γενιά ανθρώπων.
Μιλάμε για μια εποχή διαφορετική που το μαυρο-άσπρο ήταν αυτά ακριβώς. Και ζούμε σε μια εποχή που οι αποχρώσεις του γκρίζου είναι τόσες πολλές που η πρόκληση για μας είναι να θυμόμαστε γιατί αγωνιζομαστε ή ζουμε.
Δέχομαι ότι "καλοι" άνθρωποι υπάρχουν παντού όπως και "κακοί" αλλά εδώ μιλούμε για συνειδητότητα, πως καλλιεργήθηκε αυτή η συνείδηση και πόσο οργανωμενη ήταν η προσπάθεια.
Δεν θα ξύσω άλλες πληγές, αλλά επέτρεψε μου να αναφέρω με την νηφαλιότητα του ότι είμαστε στο 2008, πως για μια μερίδα ανθρώπων τότε ο προσεταιρισμός με την Χιτλερική Γερμανία σημαινε απελευθερωση από τους Βρετανούς.
Γι αυτό θα συμφωνήσω μαζί σου σε ένα σημείο, δεν έχει σημασία αν ήταν ή όχι αριστεροι ή δεξιοί...
Αλλά ΤΙ είδους ...και ΓΙΑΤΙ
@ Rose
Απολογούμαι αν σου έδωσα την εντύπωση ότι θέλω να κάνω το δάσκαλο ή να πατρονάρω τον οποιονδήποτε.
Απλώς ενθουσιάστηκα επειδή η έρευνα στις μέρες μας – και ιδιαίτερα από νέους ανθρώπους – σπανίζει.
Και ήθελα απλώς να σε συγχαρώ.
Και σημειώνω ότι όπως κι εσύ, έτσι κι εγώ δεν μεγάλωσα σε αριστερή οικογένεια.
Απολογούμαι ξανά αν έδωσα την εντύπωση που αποκόμισες. Δεν ήταν αυτή η πρόθεση μου.
@ Anef_Oriwn
Μπορείς να μου πεις πότε έγινε το αφιέρωμα του Ρολάνδου στον Πολίτη;
@ Ανώνυμος
Φίλε μου είναι καλά να λαμβάνουμε υπόψη το τι γράφουμε και το τι λέμε.
Έχω την εντύπωση ότι κανένας δεν είπε ότι η αριστερά μονοπώλησε τον αγώνα εναντίον του χιτλεροφασισμού.
Εκείνο που λέμε είναι ότι η συγκεκριμένη απόφαση του ΑΚΕΛ είχε καθαρά αντιφασιστικό χαρακτήρα. Δεν στόχευε στην αύξηση των εισοδημάτων όσων θα κατατάγονταν.
Ούτε είπε κανένας ότι οι μόνοι συνειδητοποιημένοι αντιφασίστες ήταν μόνο οι αριστεορί.
Κλείνοντας θα παραθέσω ακόμα μια πληροφορία: δήλωση κατάταξης έκαναν και τα 17 μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ, αλλά αποφασίστηκε ότι θα έπρεπε κάποιοι να μείνουν πίσω.
Μιχάλη σου τα συγχωρώ όλα αφού με αποκάλεσες νέα άνθρωπο :-)
Παρεπιπτόντως απόψε θα κατηφορίσω κατα Πάφο μεριά γιατί γίνεται η δευτερη παρουσίαση του βιβλίου του Κώστα Σοφοκλέους "Παλη για την Ελευθερία - ενδογενείς αντιπαραθέσεις" Τόμος Β (1950-1964)
Θα γίνει στην αίθουσα εκδηλώσεων Τρ. Κύπρου στις 7.30μ.μ.
ΚΟΠΙΑΣΤΕ
Ρόουζ και Μιχάλη,
ακριβώς αυτά τα ιστορικά γεγονότα είναι που δε θέλω να προσπεράσω. φυσικά και η προσέγγιση γίνεται από το παρόν. όσον αφορά τα οικογενειακά υπόβαθρα, αν αυτό βοηθάει τη συζήτηση, κατάγομαι από μία οικογένεια όπου συνυπήρχαν και οι δεξιές και οι αριστερές απόψεις. γνωρίζω πολύ καλά τις αρχές, τις ευαισθησίες κι αν θέλετε και τις μικρές ενοχές και των δύο πλευρών.
εννοείται ότι αναφέρομαι πάντα στην κυπριακή πρόσφατη ιστορία. ο κεντρώος χώρος δε μου ενέπνευσε ποτέ εμπιστοσύνη. ως εκ τούτου ήλπιζα πάντα στη συνεργασία των δύο αυτών παρατάξεων με την ακράδαντη πίστη ότι θα μας έβγαζε από πολλά (τεχνητά) αδιέξοδα. τώρα αν ο καθένας θέλει να υπερτονίζει αυτά που κατά τη γνώμη του τιμούν το χώρο που διάλεξε...αυτό δε μ΄εμποδίζει από το να συνεχίζω να ψάχνω την ουσία.
η ανάρτηση του Άνευ ορίων αναφέρεται μόνο στην επέτειο της απόφασης του ακέλ να συμμετάσχει στο Κυπριακό Σύνταγμα των Άγγλων. θεωρώ πιο σημαντικό τον εορτασμό μιας επετείου που θα εστιάζει στο ότι πολέμησαν Κύπριοι εναντίον του φασισμού (ας μην περιπλέξουμε τα κίνητρα πάλι...) από διάφορους χώρους. αν στις επετείους των μαχών του β΄ παγκοσμίου πολέμου παρεβρίσκονται επιζήσαντες πρώην αντιμαχόμενων στρατοπέδων ψάχνοντας μαζί ανάμεσα σε μια θάλασσα σταυρών να βρουν και να τιμήσουν τους πεσόντες συμπολεμιστές τους...μου είναι αδιανόητο γιατί αυτό να μην είναι εφικτό και στην Κύπρο τουλάχιστον για τους κοινούς αγώνες του παρελθόντος.
από Λεμεσό
@ Rose
Χαιρετίσματα στον Κώστα Σοφοκλέους.
Προσωπικά πήγα στην παρουσίαση του βιβλίου του που έγινε στη Λευκωσία πριν ένα μήνα περίπου.
Πρέπει να πω ότι είναι πολύ καλό βιβλίο όσον αφορά το περιεχόμενο του.
@Ανώνυμος
Κάθε χρόνο στις 9 του Μάη γίνεται αυτός ο εορτασμός που λες.
Και στον φετινό γιορτασμό που έγινε στο φόρουμ Παρκ μίλησαν και τ/κύπριοι που πολέμησαν τότε.
Αλλά απ’ ότι κατάλαβα, στόχος του Άνευ ήταν να προβάλει μια πτυχή της ιστορίας του τόπου που είναι άγνωστη στους πολλούς.
Ποτέ και σε καμία εφημερίδα, δε κανένα ΜΜΕ δεν γίνεται αναφορά σε αυτή την πρωτοβουλία που πήρε τότε το ΑΚΕΛ.
Και αν κάποτε γίνει κάποια αναφορά γίνεται με αρνητική διάθεση.
Μα, ο οικοδεσπότης πού εχάθηκε;
@ Μιχάλης,
Κάπου στα πέριξ είμαι αλλά δεν ευκαιρώ. Πολλές δουλειές και υποχρεώσεις τελευταία. (Το αφιέρωμα το Ρολάνδου για την ίδρυση της “ΟΜΟΝΟΙΑ” στον “Πολίτη”, νομίζω ότι ήταν μεταξύ 4-8 του Ιούνη. Παραθέτω κι ένα από τα σχετικά links: http://www.politis-sports.com/cgibin/hweb?-A=797949&-V=archivegipedo&-p ).
Αναφορικά με το ζήτημα της συμμετοχής κυπρίων στον αντιφασιστικό πόλεμο και την επέτειο της 16ης του Ιούνη του 1943 (ημερομηνία μαζικής κατάταξης κυπρίων Αριστερών στο Κυπριακό Σύνταγμα μετά από την απόφαση και πρόσκληση του ΑΚΕΛ) σε μεγάλο βαθμό με έχει κάλυψη η Rose (στην πρώτη της απάντηση προς τον Ανώνυμο εκ Λεμεσού, - 24 Ιουνίου, 2008 8:36:00 π.μ.). Να τονίσω χαρακτηριστικά τη θέση της “…διακρίνω μια διαθεση να προσπεράσουμε ιστορικά θέματα με την εκλογίκευση ενός συγχρονου ατόμου που δεν συνδέει το παρόν με το παρελθόν. … Δεν μπορούμε να προσεγγίσουμε το σήμερα μόνο με ότι βλέπουμε γύρω μας τώρα. Μας διαφεύγει κατι...”. (Θα μπορούσα να πω περισσότερα αλλά είναι και προχωρημένη η ώρα).
Επίσης να αναφέρω ότι πρόθεση μου όντως ήταν:
• Πρώτον να γνωστοποιήσω το σημαντικό αυτό ιστορικό γεγονός, που για πολλούς είναι άγνωστο καθώς η ιστορία μας μονοπωλείται από μια συγκεκριμένη παράταξη και
• Δεύτερο να δείξω (όσο εγωιστικό κι αν ακούγεται) ότι οι Αριστεροί, είναι φύσει και θέσει αντιφασίστες.
Θα επανέλθω για τα περαιτέρω ...
Anef_Oriwn
Τετάρτη 25/06/2008 – 1:12 π.μ.
Γυρίζοντας απόψε από Πάφο νιώθω ότι γεμισα από ανθρωπιά. Δεν ήταν τόσο η παρουσίαση αυτη καθαυτή που προκάλεσαν αυτό το συναίσθημα όσο ο ίδιος ο Κώστας Σοφοκλέους καιη ποιότητα της επικοινωνίας μεταξύ των ανθρωπων εκεί καθώς και μια νοητή γραμμή που τον συνδέει με αγωνιστές που τάχθηκαν με δυναμη και ήθος σε μια ιδέα.
Ενα φίλος από Λεμεσό, που καθόλου δεν υστερεί σε αγώνες ο ίδιος αναρωτήθηκε γιατί αγωνιζόμαστε σήμερα. και αν αφήσαμε στα παιδια μας τίποτα άλλο να αγωνιζονται εκτός από το να σπουδάσουν για να βγαλουν ριάλια...
όμορφη ερώτηση...
Αυτό που διέκρινα στην προσέγγιση του Ανωνυμου από τη Λεμεσό στο τελευταίο σχόλιο του είναι ότι όταν πλησιάζουμε τον/ην ανθρωπο και μιλούμε από το οικείο κομμάτι του/ης εαυτού/ης μας τότε χτίζουμε γεφυρες μακρια από ιδεοληψίες.
Λάτρεψα τα ματια του συγγραφέα απόψε... Εινια γύρω στα 80 και έχει μυαλό ξυράφι και σκέψη και διαθεση για ζωή που θα την ζήλευαν πολλοί από μας.
Νιωθω τυχερή που το έζησα και ελπίζω να καταφερα να μεταφέρω έστω ένα μικρό μέρος του ...
Έτσι είναι ομορφο να παίρνουμε κομμάτια της ιστορίας και να τα ζωντανεύουμε. Η μνήμη είναι πολυεπίπεδη δεν είνια μόνο αναφορά γεγονότων.
Κι αν είνια να δώσουμε κάποιους βαθμούς παραπάνω σε κάποιους πρωταγωνιστές μιας άλλης εποχής, ακόμα και εκτός δικου μας ιδεολογικου χώρου, ας το κάνουμε γεναιόδωρα.
Κακά τα ψεματα πάντως - οι αριστεροι ανοιξαν δρόμους...
Σημείωση: όπως λέμε τα αριστερα κορίτσια μεταξύ μας μπορεί στα νιατα τους να ήξεραν να κάνουν μόνο "πολιτικό καμάκι" αλλά το έκαναν, μετά ήρθε ο Ρηγας, το ΑΔΗΣΟΚ, ο Συνασπισμός ο ΣΥΡΙΖΑ και εμαθαν να κάνουν και κάτι παραπάνω (μην μου θιχθητε εσείς του ΑΚΕΛ και του ΚΚΕ - αλλά αν με προκαλέσετε μπορώ να αναφερθώ σε πραγματικά γεγονότα) :-)
καλησας νύχτα ή μάλλον καλημέρα σας
Μιχάλη έδωσα τα χαιρετίσματα και σου στέλνει τους χαιρετισμούς του
αντιλαμβάνομαι ότι παρ΄όλο που δε διαφωνείτε με τα γραφόμενα μου, ο δογματισμός και η πρόθεση ανάδειξης του πολιτικού χώρου που επιλέξατε δε σας επιτρέπουν να μετακινηθείτε ούτε χιλιοστό από τις πάγιες θέσεις σας. το πιο λυπηρό είναι η αιχμή ότι αποσυνδέω το παρόν από το παρελθόν κατά τη δική μου προσέγγιση της ιστορίας αυτού του τόπου.
θα μπορούσα να πω κι εγώ περισσότερα Άνευ ορίων...αλλά ίσως δεν έχει νόημα. εσύ προσπαθείς ν΄αποδείξεις πόσο ΄ηρωικά θύματα΄ ήταν και είναι οι αριστεροί της Κύπρου ενώ εγώ τείνω να βλέπω τα πράγματα μέσα από ένα πιο ρεαλιστικό πρίσμα και δεν επιθυμώ ν΄αποδείξω τίποτα. προτιμώ τους ανθρώπους που υπηρετούν πρώτα τη χώρα τους και μετά την παράταξη τους.
τελειώνοντας θέλω να σημειώσω την έκπληξη μου για το ότι κανένας δε διαμαρτυρήθηκε για τη ΄Δημοκρατία της Μακεδονίας με ή χωρίς εισαγωγικά ή ΦΥΡΟΜ΄. μήπως δεν πήρε θέση η κεντρική επιτροπή του ακέλ ακόμη πάνω σ΄αυτό το θέμα; όλα να τα περιμένουμε από την παράταξη που είπε το ΄όχι΄ στο σχέδιο Ανάν για να τσιμεντώσει το ΄ναι΄. όλα να τα περιμένουμε από την παράταξη που λέει ΄όχι΄ στη συνθήκη της Λισσαβώνας, ενώ ο πρόεδρος Χριστόφιας είπε στους εταίρους το ΄ναι΄ μόλις πριν λίγες μέρες στις Βρυξέλλες. τέτοιους δρόμους ανοίγει η αριστερά της Κύπρου; τις συνέπειες από αυτές τις ανεύθυνες πολιτικές θα τις υποστούμε δυστυχώς όλοι.
μάταια ήλπιζα ότι ως κυβέρνηση θα ενεργούσαν με μεγαλύτερη σοβαρότητα...
αν είναι να μου απαντήσετε ως ακέλ, καλύτερα να σταματήσει εδώ η συζήτηση. προτιμώ να συζητώ με ελεύθερα σκεπτόμενους ανθρώπους.
Άνευ ορίων ευχαριστώ για τη φιλοξενία.
από Λεμεσό
Πρωινιάτικη παρέμβαση μου για να πω την καλημέρα μου. Παράλληλα όμως θα ρωτήσω τον αγαπητό εκ Λεμεσού Ανώνυμο, αν αντιλήφθηκε ότι βάζει ΚΑΙ ο ίδιος πλαίσια στη συζήτηση όταν λεει “… αν είναι να μου απαντήσετε ως ακέλ, καλύτερα να σταματήσει εδώ η συζήτηση. προτιμώ να συζητώ με ελεύθερα σκεπτόμενους ανθρώπους…”; Δηλαδή αν κατάλαβα καλά οι άνθρωποι σκέφτονται, λειτουργούν και πράττουν χωρίς αν επηρεάζονται από το κοινωνικοοικονομικό τους status και ότι ο ίδιος ελιτίστικα επιλέγει με ποιους να συζήτα και όσοι δηλώνουν ακελικοί ή έστω αριστεροί δεν σκέφτονται ελευθέρα; Πάντως εδώ πάντα θα είσαι ευπρόσδεκτος αγαπητέ Ανώνυμε εκ Λεμεσού.
Τέλος ας μου επιτρέψει η Rose να παραφράσω λίγο τα λόγια της και να πω ότι σε τέτοιου είδους προσεγγίσεις διακρίνω μια διάθεση να προσπεράσουμε διάφορα ζητήματα με την εκλογίκευση ενός σύγχρονου ατόμου που δεν συνδέει τις εξελίξεις και τα γεγονότα με το πολιτικοκοινωνικό γίγνεσθαι και αποστασιοποιημένα από την πολιτική ζωή.
(Για το ζήτημα της “…΄Δημοκρατίας της Μακεδονίας με ή χωρίς εισαγωγικά ή ΦΥΡΟΜ΄ …”, θα επανέλθω με κάποιες σκέψεις μέσα από προσωπικά μου βιώματα).
Anef_Oriwn
Τετάρτη 25/06/2008 – 8:05 π.μ.
@ rose
Σε ευχαριστώ για τα χαιρετίσματα.
@ Ανώνυμος
Αγαπητέ μου φίλε, δεν νομίζεις ότι είναι αντιφατικό από τη μια να μας λες ότι δεν διαφωνούμε με τα γραφόμενα σου αλλά από την άλλη να μας χαρακτηρίζεις δογματικούς;
Αν συμφωνούμε σε όσα λέμε, τότε ή είμαστε όλοι δογματικοί ή δεν είμαστε. Είναι πολύ απλό.
Ειλικρινά πολλές φορές διερωτώμαι αν κάποιοι διαβάζουν όλα όσα σχολιάζουν ή επιλέγουν κάποιες «ατάκες» πάνω στις οποίες βασίζουν τα σχόλια τους.
Λυπούμαι ειλικρινά αγαπητέ φίλε Ανώνυμε αλλά σου εξηγήθηκε ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως τα εκλαμβάνεις.
Θα είμαι λίγο αιχμηρός στην κατακλείδα μου. Ειλικρινά πιστεύεις ότι κάποιος σκεπτόμενος άνθρωπος περιμένει τι θα του πει το κόμμα του για να μιλήσει;
Πραγματικά θεωρώ πολύ προσβλητική την σχετική αναφορά σου. Έχεις την εντύπωση ότι όσοι (λένε) ότι δεν υποστηρίζουν κάποιο κόμμα, έχουν πάντα πιο ξεκάθαρες ή πιο σωστές θέσεις;
Και ποιος σου είπε αγαπητέ μου ότι ένας άνθρωπος ο οποίος υποστηρίζει μια ιδεολογία δεν μπορεί να σκέφτεται ελεύθερα;
Άνευ και Μιχάλη,
και τα δύο σχόλια σας ανεφέρονται στο πλαίσιο. επί της ουσίας δεν πήρα καμία απάντηση. θα συνεχίσω να σας διαβάζω. αν κάποια στιγμή επισημάνω κάτι το ενδιαφέρον, δε θα διστάσω να το δηλώσω.
δε ζω στην Κύπρο έτσι δεν ξέρω τι κλίμα επικρατεί αυτή τη στιγμή. η δική μου ταπεινή συμβουλή είναι, ειδικά τώρα που είστε κυβέρνηση, να μη βιαστείτε να ηρωοποιήσετε την αριστερά και την ιστορία της, γιατί θα πετύχετε ακριβώς το αντίθετο και πιθανόν θα έχετε απώλειες και από αρκετούς ήδη οπαδούς σας. πρώτος στόχος είναι η σωστή διακυβέρνηση του τόπου. ήρθε η ώρα της αριστεράς που περιμένατε τόσες δεκαετίες. σας δίνεται η ευκαιρία ν΄αποδείξετε τι μπορείτε να προσφέρετε κι εσείς αναφέρεστε σε ΄μισές΄ επετείους διαλογής. ελπίζω η προαίσθηση μου ότι αν συνεχίσετε έτσι, θα τα ΄θαλασσώσετε΄, να μην επαληθευτεί.
(προσπάθησα να εκφραστώ όσο πιο ξεκάθαρα γίνεται...)
από Λεμεσό
@ Ανώνυμος
Αγαπητέ μου φίλε, φαίνεται ότι δεν συνεννοούμαστε.
Ποιο είναι το πλαίσιο που αναφερόμαστε εγώ κι ο Άνευ;
Μίλησε κανένας για μισές επετείους;
Επί της ουσίας που λες ότι δεν πήρες απάντηση, νομίζω ότι πήρες. Σου λέχθηκε ότι κανένας δεν παραγνωρίζει την προσφορά όλων. Η αναφορά στη συγκεκριμένη επέτειο έγινε ακριβώς επειδή τόσα χρόνια γιορτάζαμε μισές επετείους και επισημάνθηκε ότι η συγκεκριμένη είναι σχεδόν άγνωστη.
Όπως άγνωστη είναι και η ιστορία της αριστεράς στην Κύπρο, οι αγώνες της, οι νεκροί της, τα θύματα της.
Από δικής μου πλευράς ουδέποτε θα γίνει απόπειρα, έστω, να ηρωοποιήσω καμιά ιστορία. Η αναφορά σε άγνωστες πτυχές δεν είναι ηρωοποίηση, είναι γνωστοποίηση.
Όσον αφορά τη διακυβέρνηση, θα κριθεί στην ώρα της. Ακόμα είναι νωρίς να κρίνει κάποιος είτε θετικά είτε αρνητικά.
Σχετικά με το θέμα της συμμετοχής των Κυπρίων στο Β.Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό των συμμάχων, θα ήθελα, αν μου επιτρέπει ο οικοδεσπότης (παρότι είπε οτι απαξιεί να διαβάζει τα σχόλια μου)να καταθέσω κι εγώ τη μαρτυρία μου. Έτυχε και οι δύο μου παππούδες να συμμετέχουν και νομίζω οι περιπτώσεις είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσες. Ο ένας ΄΄ηταν μόλις 16 χρόνων και κατατάχτηκε όντως ΚΑΙ εξαιτίας της αντιμισθίας. ΄Πήγε με τους Εγγλέζους στην Αίγυπτο και στην Παλαιστίνη και συμμετείχε στις μάχες στο Ελ Αλαμέϊν. Μας λέει λοιπόν ότι στις μάχες αυτές οι νίκες ήταν ελληνικές (Ελλαδίτες και Κύπριοι τις κέρδισαν) και οι "εγγλέζοι" απλά έπαιζαν "κουρκούτι" στα καπό των αυτοκινήτων. (έτσι λέει ο παππούς τουλάχιστον). Εγώ απλά να θυμίσω ότι οι Εγγλέζοι συνεργάζονταν τότε και με τη μεταξική κυβέρνηση και τους "αντιρρησίες" αριστεριστές στρατιώτες που ήθελαν κυβέρνηση εθνικής ενότητας τους έκλειναν σε φυλακές δικές τους στην Αίγυπτο.
Πάμε τώρα στον άλλο παππού. Ο άλλος ο παππούς ήταν αριστερός αλλά πήγε λέει να πολεμήσει για την Ελλάδα και μόνο. (ενώ ο άλλος ήταν δεξιός και ο πατέρας του- ο προπαππούς μου, τον οποίο δεν πρόλαβα- πολέμησε στον Μακεδονικό αγώνα και ερωτεύτηκε και μια Σαλονικιά :PP). Ο αριστερός τώρα παππούς, ήταν πολύ πατριώτης και έκατσε χρόνια και στο αντάρτικο. Όταν γύρισε στην Κύπρο (μετά από 8 χρόνια) του γύριζαν τα έντερα με όσους συνεργάζονταν με τους εγγλέζους (θυμόταν πόσο ύπουλο ρόλο έπαιξαν στην Ελλάδα) και λέει ότι δεν υπάρχουν κομμουνιστές στην Κύπρο.
Βλέπεις λοιπόν πόσο ετερόκλητα μπορεί να είναι τα ελατήρια του κάθε ανθρωπου όταν αποφασίζει να αγωνιστεί για κάτι. Όμως δεν πιστεύω ότι πολεμούσαν χωρίς να ξέρουν γιατί. Κανένας δεν πολεμά για όλες τις μπακκίρες του κόσμου αν δεν πιστεύει στον σκοπό για τον οποίο πολεμά. Και οι δύο παππούδες νιώθουν περήφανοι που "βοήθησαν την Ελλάδα" και έδιωξαν τον φασισμό. Έχουν όμως και οι δύο μια πικρία και δεν πολυμιλούν γι'αυτά τα γεγονότα.
Μήπως γιατί τη συνδρομή τους στον στρατό των συμμάχων, και τη συστράτευση τους με τους εγγλέζους, ακολούθησαν οι κρεμάλες, τα ικριώματα και οι εκτελέσεις αμούστακων κυπριόπουλων το 55-59 από τους τελευταίους, γιατί ήθελαν κι αυτά να φύγει ο φασισμός της αποικιοκρατίας από τη χώρα τους?
Μπορεί...
(δε θα μου κάνει καμία εντύπωση αν διαγράψεις το σχόλιο μου..ΜΑ καμια)
Κυρία Dokisisofi,
«Είδες τι όμορφα που κουβεντιάζαμε, αδελφή μου ...»
Όπως βλέπεις το κείμενο σου ζει και βασιλεύει και δεν έχει διαγράφει! Εγώ δεν έχω διαγράψει κανένα σχόλιο (μέχρι τώρα) και ούτε και έχω BAN(ιάρει) κανένα! (Εξ άλλου δεν ξέρω πως γίνεται αυτό).
Επίσης δεν έχω πει ότι “… απαξιώ να διαβάζω τα σχόλια σου ...”, αλλά ότι “… πλέον έπαψα να ασχολούμαι με τα γραφόμενα σου …”, γιατί προφανώς έχω βαρεθεί το εριστικό αντιπαραθετικό στυλάκι σου. (Πέραν της αχαρακτήριστης email-ικής συμπεριφοράς σου, για την οποία έπαιξες πελλήν).
Όπως έχω ξαναπεί ... πολύ κλαμένο έχεις καταντήσει τελευταία!!!
Anef_Oriwn
Πέμπτη 26/06/2008 – 12:05 μ.μ.
ths poias simperiforas mou?
Ανώνυμε εκ Λεμεσού, αν και πέρασαν κάποιες μέρες, και ήδη το κέντρο βάρους της συζήτησης είναι αλλού, να απαντήσω ότι ναι, μόνο οι κομμουνιστές αντιφασίστες πρωτοστάτησαν στο κίνημα για την αποστράτευση...Δυστυχώς.
Οι μη κομουνιστές υποθέτω πως ήθελαν και αυτοί να αποστρατευτούν. Το γιατί δεν κινήθηκαν ενεργά και δραστήρια προς αυτή την κατευθυνση, εάν και εφόσον όντως δεν κινήθηκαν (δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά), δεν το ξέρω.
/Η dokisisofi είπε...
Το σχόλιο αυτό αφιερωμένο στα αγαπητά μου ρουφιανίδια με τις ψηλές θέσεις και την αιώνια απανταχού ανασφάλεια στη θέα μιας "δοκησίσοφης" να λέει τα πράγματα με τ'ονομά τους. Και που ίσως θύμωσαν που ΄δε λέει να σωπάσει και που σκασίλα της μεγάλη που δεν έχει φαν κλαμπ ( το λέω σωστά?)
Φαίνεται λοιπόν ότι κάποιοι έχουν τις "Ζωές των άλλων" για αγαπημένη ταινία. Με τιμά το γεγονός ότι με θεωρούν τόσο ξεχωριστή ώστε να με πολεμούν τόσο και να φτάσουν στο σημείο να παραβιάσουν και το λογαριασμό μου και να γράφουν σχόλια με το όνομα μου, ώστε να "σπιλώσουν" την "δοκησίσοφη" (αν και έχει τόσες φορές διακωμωδήσει τον ίδιο της τον "εαυτό" που δεν χρειαζότανε) με πράγματα που δεν έχει πει. Έχω καταδικάσει και στο μπλογκ του Μιχάλη την υποκλοπή αυτή και αποκήρυξα ένα σχόλιο με συγγραφέα την "δοκησίσοφη".
Βλέπω ότι τα μέσα δεν είναι συμβατικά και ότι τα χτυπήματα κάτω απ'τη ζώνη( σύμπτωμα έλλειψης επιχειρημάτων και ζηλόφθονης μανίας για ηθικη εξόντωση του αντιπάλου) πλέον συστηματοποιούνται.
Όσοι μηχανισμοί κι αν μπήκαν σε λειτουργία για να φτάσω στο σημείο να πώ "Ήμαρτον" και να τρομοκρατηθώ άλλοι τόσοι είναι και οι μηχανισμοί αυτοάμυνας που διαθέτω.
Ξέρω ότι πολλοί θα τα θεωρήσουν γραφικά όλα και φαντασιοπληκτικά και δεν έχω τίποτα άλλο από το λόγο μου για να τους πείσω. Κάποτε θα καταλάβουν.
Πέρα από το διαδίκτυο όμως, υπάρχει και ζωή. Και η δοκησίσοφη υπάρχει και κυκλοφορεί ανάμεσα σας και συνεχίζει να εκφράζει τη γνώμη της ελεύθερα και επώνυμα. Και δε νομίζω με τέτοια μούρη να μπορεί κάποιος να επιχειρήσει πλαστοπροσωπία:PPP.
Συμπονώ όσες/ους κατάλαβαν ότι μόνο με τέτοιο τρόπο θα μπορούσαν να με εξευτελίσουν. Είναι φοβισμένα ανθρωπάκια που έμαθαν να εξοντώνουν και όχι να υπάρχουν, να χαλούν και όχι να κτίζουν και θα είναι πάντα στην υπηρεσία ενός ανώτερου και θα ψωμοζητούν μπράβο από τα ελεεινά τόυς ρουφιανέματα. Δόξα τω Θεώ διαθέτω ελευθερο πνεύμα και΄ούτε φόβο έχω ούτε πάθος. Απλά τρομάζω στην ιδέα της γενίκευσης τέτοιων πρακτικών για την κοινωνία μας γενικότερα.
Ότι έκανα, σωστό ή λάθος, το έκανα γιατί υπήρχε λόγος. Και ο λόγος αυτός ΄΄ηταν η λογοκρισία και το φίμωμα (κυρίως σε σχόλια χιουμοριστικά-το χιούμορ ενοχλεί τους ρουφιάνους). Αν αντέδρασα με άσχημο τρόπο δε θα απολογηθώ καθώς ήθελα να καταδείξω την υποκρισία στα "φιλελεύθερα" προσωπεία διαφόρων μπλόγκερ που κάθε άλλο παρά χαλαροί και κουλ ήταν (λεξιπένητες,αγρινά, ψυχίες, αντίχρηστοι κτλ). 'Επαιξα με τα όρια τους και αποκαλύφθηκε τελικά το πρόσωπό τους. Φασισμός, αποκλεισμός, λογοκρισία, ανασφάλεια, προπαγάνδα,ρουφιάνεμα χαμέρπεια.
Και ΄τώρα θεωρούν ότι επειδή με τα μέσα που διαθέτουν άλωσαν το ψευδώνυμο μου,ανταλλάζουν συγχαρητήρια. Ή μήπως και τίποτα άλλο????
(Πάω για ύπνο. Για ότι γραφεί στο εξής, δε φταίω εγώ
@ Δοκησίσοφο κλαμένο κοράσιον,
Συγκινήθηκα!
Λίγο έλειψε να με κλαμουρίσεις! (Είμαι τζιαι φτανόκαρτος).
Όμως πρέπει να παραδεχτείς ότι μας τα έπρισες τις τελευταίες μέρες μ’ όλη εκείνη την παραφιλολογία σου περί παραβίασης του λογαριασμού σου. Το σύνδρομο της συνομωσιολογίας σε κατατρωγει! Τι καταχθόνια μυαλά σκηνοθέτησαν αυτή τη συνομωσία για την εξόντωση σου! “Φασισμός, αποκλεισμός, λογοκρισία, ανασφάλεια, προπαγάνδα,ρουφιάνεμα χαμέρπεια”.
Δεν μας παρατάς λεω ‘γω! (Και καλά κάνεις που πας για ύπνο).
Γιατί είσαι κι εσύ καλή ρουφιάνα! (Τελικά η Τζιυρκακού του Νικόλα είμαι υπαρκτό πρόσωπο;)
Anef_Oriwn
Σάββατο 28/06/208 – 00:50 π.μ.
Anef krineis eks idiwn ta allotria.
Klasika.
Dokisisofi
Ανευ φιρί φιρί το πήγαινες γι’αυτό τώρα που αποκαλύπτω τη φάρσα…δε φταίω εγώ!
Που λέτε αγαπητοί φίλοι και εχθροί. Τόση χολή και τόσο μίσος από τον ανευ και τόση «μάχη» που με είχε είπα να παίξω λίγο για να δώ τι σκατά σκοπό έχει εναντίον μου. Αλλά όπως πάντα καρφώθηκα. (δεν έχω ταλέντο στη ρουφιανιά όπως εν λόγω κύ(π)ριος.
Σας παραθέτω το διάλογο που διαμείφθηκε με το εν λόγω άτομο:
16/9/2008
ΕΓΩ: «Στην προμετωπίδα του μπλογκ σου, αντί για "προκαταλήψεων", βάλε "προκαταλήψεις" γιατί είναι τραγικά ασύντακτο.»
(αυτός τώρα, ως ψωνάρας, θα πίστευε ότι έχει κρυφό θαυμαστή, ή ότι ένα συντρόφι του έδειξε αλληλεγγύη., Για να δούμε, θα τσιμπήσει?)
(ανευ –ορίων την ίδια μέρα)
Αγαπητή K.Ν.,
Σας ευχαριστώ για την υπόδειξη σας, αλλά έχω την ισχυρά άποψη ότι αυτό που έχω γράψει στην προμετωπίδα του blog μου δεν είναι καθόλου "τραγικά ασύντακτο".
Η λέξη "προκαταλήψεων" συντάσσεται με το "anef" δηλ. έχουμε την φράσσει "άνευ προκαταλήψεων" και όχι με το χωρίς που τότε ορθότατα θα είχαμε τη φράση "χωρίς προκαταλήψεις"!
Να 'στε καλά!
Anef_Oriwn
Δευτέρα 16/6/2008 – 6:10 μ.μ.
( Πωπω, κανονική επιστολή. Ο γεράκος δεν είναι πολυσυνηθισμένος στην ηλεκτρονική επικοινωνία. Αν δεν ήταν η ανωνυμία θα έβαζε πάνω δεξιά και πόλη, χώρα, διεύθυνση. )
(εγώ σκασμένη στα γέλια, την ίδια μέρα)
ΕΓΩ: «Τίποτα,
απλά το έκανα για να προλάβω την φάουσα την δοκησίσοφη.
Καλά της κάμνεις πάντως.
Έχεις τη συμπάθεια όλων μας.
Μετα απείρου θαυμασμού
Κ.
... Ένα Ιστολόγιο χωρίς Περιορισμούς, anef_ Πλαισίων, ΤΩΡΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ, ΤΟ ΕΚΑΝΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΘΥΜΙΖΕΙ ΤΟ ΧΩΡΙΣ ΠΛΑΙΣΙΑ! Taboo και Προκαταλήψεων, (ΕΓΏ ΔΕΝ ΠΡΟΣΕΞΑ ΤΟ ΑΝΕΥ, ΕΠΕΙΔΗ ΗΤΑΝ ΜΕ ΑΓΓΛΙΚΟΥΣ ΧΑΡΑΧΤΗΡΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΕΤΑΞΑ ΜΕ ΤΟ ΧΩΡΙΣ) με Τάσεις Αιρετικές και Αντισυμβατικές, Ανατρεπτικές και ενίοτε Χιουμοριστικές και για Συζητήσεις επί Παντος Επιστητού ...
( το παράθεμα από την προμετωπίδα μου και τα σχόλια μου με κεφαλαία, θα έπρεπε να του έδιδαν να καταλάβει ποιος του έστελνε την επιστολή. Προς το παρόν έριξα αδειες να πιάσω γεμάτες)
(17/6/2008
Ο ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕ!???
«Αγαπητή K.Ν,
Με την Dokisisofi δεν έχω κάτι προσωπικό (εναντίον της). Δεν θεωρώ τον εαυτό μου τέλειο και ούτε και υπεράνω, όμως οφείλω να πω (σε καμιά περίπτωση με "κατινίστικο" στυλ ή διάθεση) ότι με ενοχλούν η προκλητική συμπεριφορά της και οι προσωπικές επιθέσεις που εξαπολύει συχνάκις (σαν "ξερόλας" και προσπιστης των ηθικο-εθνικών ιδεωδών) εναντίον των πάντων (όχι μόνο εναντίον εμού).
Εσύ δεν έχεις blog;
Anef_Oriwn
Τρίτη 17/6/2008 – 13:00 μ.μ.
( αυτός τώρα κατάλαβε ότι κάποτε ο διάλογος αυτός κάπου θα παίξει και έγραψε ένα κοσμιότατο, σε σχέση με άλλα, αντιδοκησίσοφο λογίδριο, ξεχνώντας πόσες φορές είχε βρεθεί σε μπλογκ να συμφωνεί μαζί μου)
ΕΓΩ ΣΥΝΕΧΙΖΩ ΤΟ ΙΔΙΟ ΒΙΟΛΙ (ο άνθρωπος παίζει να είναι ηλίθιος και να μην έχει ψυλλιαστεί τίποτα)
ΕΓΩ: «Γιατί νομίζεις ότι είναι τόσο σπαστική?
Ποιά είναι η ερμηνεία σου?» (17/6/2008)
Ο ΑΛΛΟΣ ΕΚΝΕΥΡΙΖΕΤΑΙ! ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ Η ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΔΟΚΗΣΙΣΟΦΗΣ ΣΕ 3 ΜΠΛΟΓΚΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΜΕΤΡΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΤΡΙΑΣΜΩΝ ΣΧΟΛΙΩΝ)
«Κυρία "K.Ν",
Ειλικρινά ούτε με αφορά (αλλά ούτε και με ενδιαφέρει – δεν έχω λόγους γι' αυτό), γιατί η Dokisisofi (ή όπως αλλιώς ονομάζεται – Μαρία, Ελένη, Γρυστάλλα, Αϊσσιε, Κυριακού ή οτιδήποτε άλλο) συμπεριφέρεται με το συγκεκριμένο τρόπο!
Καλημέρα Σας!
Anef_Oriwn
Τετάρτη 18/6/2008 – 12:10 μ.μ.
(Αλήθεια προσέξατε ότι είναι από τις λίγες φορές που καλαμαρίζει? )
(Εντωμεταξύ λαμβάνω εκείνη την μέρα στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο, ειδοποιήσεις αποό το μπλογκ του Μιχάλη για τις αναρτήσεις εμού και του Κυριάκου. Τέτοιες ειδοποιήσεις λαμβάνεις όταν επιλέξεις ο ίδιος κάποιες ηλεκτρονικές διευθύνσεις για να λαμβάνουν ειδοποίηση σε κάθε σχόλιο. Το έκανα κι εγώ κατά λάθος κάποτε στον Μενέλαο. . Εγώ θεώρησα λοιπόν ότι ο ανευ ορίων έδωσε το μέηλ μου στον Μιχάλη, καθώς δεν θα μπορούσε διαφορετικά να το ξέρει, αφού δεν το έχω ανοιχτό.
Του γράφω λοιπόν
ΕΓΩ: «Γιατί δώσατε το ημέηλ μου στον κο Μιχαήλ και μου έρχεται ειδοποίηση τότε?
Για να μη χάνω το διάλογο?
Είμαι κι εγώ στο κύκλωμα τώρα?
Παρεπιπτόντως δεν έχω μπλογκ αλλά ΄γράφω ενίοτε ως ανώνυμος.
(μπουαααχαχα…. «κος Μιχαήλ»…είπαμε έπρεπε να παίξω το ρόλο μου. Πιθανολογών ότι ο ανώνυμος στου Πίττα που είχε την απαίτηση να πώ τον τελευταίο κο Πήττα, δεν είναι άλλος από τον ανευ που παρέπεμπε σ’αυτήν εδώ την προσφώνηση ευγενείας. Όσω για το γράφω ως ανώνυμος, αυτό πάλι πως μου ήρθε? Α ναι….με ρώτησε αν είχα μπλογκ)
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ
«Κυρία μου,
Λυπάμαι που θα Σας απογοητεύσω, αλλά ΔΕΝ έχω δώσει το email Σας σε ΚΑΝΕΝΑ (ούτε φυσικά στον κο Μιχάλη). Κάτι άλλο θα πρέπει να συμβαίνει. Ίσως να Σας παρακολουθούν ένεκα του ότι ξεκινήσατε να κάνετε παρέα (ή έστω να μιλάτε διαδικτυακώς) με μέλη του "κυκλώματος" ή της "σέκτας" ΜΑΣ!
Anef_Oriwn
Τετάρτη 18/6/2008 – 4:20 μ.μ.
( Εντωμεταξύ το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται. Με αποπροσανατόλισε ο άτιμος ,οφείλω να το παραδεχτώ. Ένεκα του ότι αντάλλαξα ημέηλ με τον Λεξηπένητα, τότε οι υποψίες μου στρέφονται σ’αυτόν…σκατά ρουφιάνα. Η μασκα με στενεύει και δε θέλω να συνεχίσω να ανταλλάζω ημέηλ με τον εν λόγω μακάκα. Τις ίδιες μέρες, δέχομαι αποκλεισμούς από τον Λέξη, την ψυσιά και τον αγρινό. Όταν δέχομαι λοιπόν το παραπάνω μέηλ απαντώ με ένα περιεκτικό και λακωνικότατ﨨:
ΕΓΩ: «xese mas re malaka anef oriwn» (18/6/2008)
Αυτό ήταν. Ο Ανευ δεν έχει πια καμιά αμφιβολία. Όμως με προσφωνεί με ένα τρόπο που μόνο ένας άντρας με προσφώνησε σε ημέηλ χαριτολογώντας: «σεβαστή Κυρά». Και αυτό με προβληματίζει)
«Σεβαστή μου Κυρά,
Πολύ ευχαρίστως θα Σας κάνω ένας χεσίδι! Πάντοτε στη διάθεση Σας! (Εκεί που πηγαίνατε να με τουμπάρετε προέκυψαν – φευ, τα αποκαλυπτήρια Σας)!!!
Anef_Oriwn
Τετάρτη 18/6/2008 – 7:05 μ.μ.
(τι του λες τώρα του μακάκα?)
ΕΓΩ: «ου δύναται κρυβήναι πόλις επάνω όρους κειμένη" 18/6/2008
(ε αυτό μου ήρθε να πώ. Τέτοια ώρα τέτοια λόγια. Άσε που πριν από λίγω ήμουν στης ψυσιάς και διάβαζα το ζωδιακό χάρτη ενός σκορπιού με ωροσκόπο σκορπιό, με συγχωρείτε, τη διάγνωση της ασθένειας μου. Μετά από λίγη ώρα , το παρανοϊκό μυαλό μου , συγνώμη το «οριακα διαταραγμένο» μυαλό μου παίρνει στροφές και επιχειρώ αυτογκόλ)
ΕΓΩ: «Και μένα "κυρά" δεν εχεις δικαίωμα να με λες!
Κυρά μόνο ένας ανδρας με λέέι και αυτό -δόξα σοι ο Θεός- δεν είσαι αυτός.
Μπορείς να χρησιομοποιήσεις μεγάλη γκάμα βρισιδιών και χαραχτηρισμών αλλά όχι το "κυρά μου"
Ευχαριστώ (18/6/2008)
(βέβαια με αυτόν τον τρόπο απέτρεψα κάθε υποψία σαλιαρίσματος με έναν γεροπέμπερο σαν τον εν λόγω μεσήλικα και θα σταματούσε να το συνεχίζει. Το τέχνασμα πιάνει. Επιστρέφει στα παλια καλά κυπριακά του, συγχίζεται, βάζει @ πριν από το όνομα μου και ξεκινά μια κατεδάφιση- του παραλήπτη)
«@ Τζιυρά Τζιυρκακού,
Όπως θωρείς εν σε λαλώ "κυρά" αλλά (επί ο κυπριώτερο) "τζιυρά", που έχει και την έννοια της αφέντρας!
Πέραν τούτου email δικού μου είναι τούτο, (απρόσκλητα μου κατέβηκες Εσύ) τζιαι ότι θέλω λαλώ. Αν δεν σου αρέσει "άνεμος στην βράκα σου, τζι' αέρας στα πανιά σου"! Δεν θα σε κρατήσουμε με το ζόρι!
Και παρεμπιπτόντως δεν συνηθίζω να βρίζω, έστω και αν με βρίζουν! Προσόν δικό σου είναι αυτό!
Απορία ρητορική (Δεν είναι ανάγκη να μου την απαντήσεις): Υπάρχει άντρας που σε ανέχεται και σε αντέχει (και δεν έχει αυτομολήσει);
Σημείωση σημαντική: Έχουμε πει ότι ήταν να πούμε, σ' αυτή την ανούσια κουβέντα μας που προβοκατόρικα ξεκίνησες προσπαθώντας να με "ξιφκάλεις" για να σου πω τις απόψεις μου για την Dokisisofi – alter ego σου! Δεν νομίζω να υπάρχει κάτι άλλο (να πούμε), γι' αυτό πάεννε στην εφτσιήν μου τζιαι στο σhέπος του Θεού (Σου). Δικαιούσαι να ΄χεις τον τελευταίο λόγο. ΔΕΝ ΘΑ ΑΠΑΝΤΗΣΩ Σ' ΑΛΛΟ email ΣΟΥ!
Anef_Oriwn
Πέμπτη 19/6/2008 – 12:30 μ.μ.
(επίλογος)
ΕΓΩ: «tora na ta pw tis dokisisofis tziai sazei se» (19/6/2008)
THE END
(Δοκησίσοφη. ΟΛ ΡΑΗΤΣ ΠΡΙΖΕΡΒΝΤ)
@ Δοκησίσοφη
Δηλαδή αθωώνομαι από τις κατηγορές που μου έριχνες;
“Η αυτο-αποκαθήλωση και τα αποκαλυπτήρια της Dokisisofis”!
Αυτός θα μπορούσε να ήταν ο τίτλος του πιο πάνω κειμένου του Δοκησίσοφου (πλην ατσούμπαλου) δεσποινάριου!
Με ρουφιανιές, χαφιεδίστικες πρακτορικές ενέργειες και μασκαρέματα (αν και τα καρναβάλια πέρασαν προ καιρού) προσπάθησε να μου πάρει λόγια για τον εαυτό της, αφού δεν μπορούσε να τα βγάλει πέρα μαζί μου στις συζητησεις μας, για να με εκθέσει τάχα μου, μετά!!!
Όπως λαλεί και το παραδέχεται (μόλις τώρα) και η ίδια (γιατί στην αρχή επήεν να παίξει ως συνήθως την πελλήν): “… Που λέτε αγαπητοί φίλοι και εχθροί. Τόση χολή και τόσο μίσος από τον ανευ και τόση «μάχη» που με είχε είπα να παίξω λίγο για να δώ τι σκατά σκοπό έχει εναντίον μου…”. Είπε να αποκαλύψει η ίδια τες ζαβολιές της ή μάλλον τες ππουστκιές της (τα παιδία παίζει) πριν τις αποκαλύψω εγώ τζιαι γίνει τέλεια ρεζίλι (χαρακτηριστικό είναι το απολογητικό της ύφος)! Το εγχείρημα της στέφθηκε υπό πλήρη αποτυχία (ή όπως λαλούμεν τζιαι στην κυπριακή “έπιασεν τον μίταν”!!!
Περαστικά σου κυρά μου, ή αλλιώς Κυριακή Νικολάου!!!
Anef_Oriwn
Τρίτη 1/7/2008 – 00:08 π.μ.
@Μιχάλη, γιατί?
@ανευ, τί σημαίνει "δεσποινάριο"?
Δοκησίσοφη
@ Δοκησίσοφη
Απλά ρωτώ...
@Μιχάλη, από που κι ως που?
Εσύ δεν είπες στο μπλογκ σου ότι την ώρα που το σχόλιο με τ'ονομα μου άναρτήθηκε (και που δεν έγραψα εγώ) , κανείς δεν ήταν μέσα?
το είπες ή δεν το είπες?
Μην συγχύζεις καταστάσεις. Αλλη η δική σου ιστορία! Συγκεντρώσου!
(Δοκησίσοφη)
Προσπαθώ :-(
Δημοσίευση σχολίου