Ανάρτηση 27/2015 [έκτακτη, μακροσκελής, επίκαιρη, εξ αναδημοσιεύσεως αλλά και ολίγο τι διασκευασμένη και συμπληρωμένη, σποντοειδής, δεφτερο-αναγνωστική, της οικονομίας και των ωραρίων] – Τρεις σπόντες από τη “Δέφτερη Ανάγνωση”: για τις αερολογίες περί τού ελλείμματος στα δημόσια οικονομικά, για τον Σιακόλα και το ωράριο των καταστημάτων και για τον κυπριακό (ψευτο)φιλελευθερισμό...

Εισαγωγικά

Αναδημοσιεύουμε σήμερα εκτάκτως [για να ανανεώσουμε και να επικαιροποιήσουμε(!) - σύμφωνα και με το τροϊκανό λεξιλόγιο - και τη θεματολογία του Blog] ΤΡΕΙΣ από τις “Σπόντες” της τελευταίας έκδοσης του εβδομαδιαίου διαδικτυακού περιοδικού “Δέφτερη Ανάγνωση” (τεύχος 156, εβδομάδα 10-17 Μαΐου 2015)...

Όλες τις “Σπόντες” [και τις τρεις που αναδημοσιεύω αλλά και τις υπόλοιπες] μπορείτε να τις βρείτε και να τις διαβάσετε πατώντας εδώ], να σημειώσω όμως ότι αυτές οι ΤΡΕΙΣ που ΕΓΩ αναδημοσιεύω πιο κάτω (κι αφορούν ζητήματα της επικαιρότητας) είναι ελαφρώς πειραγμένες/επισκευασμένες, κυρίως συντακτικώς (κι αυτό για λόγους καλύτερης κατανόησης του περιεχομένου των κειμένων)...

Επίσης να πω ότι εντός απλών παρενθέσεων και με κόκκινο χρώμα παραθέτω δικά ΜΟΥ σχόλια, επεξηγήσεις, παρατηρήσεις και σημειώσεις...

********************************

Παρένθεση επί άλλων ζητημάτων

{Πριν πάμε όμως παρακάτω, θα ‘θελα παρενθετικά να σημειώσω δύο πράγματα για αλλά θέματα:

-  Πρώτον, θα ‘θελα να αναφέρω ότι στις σκέψεις, κάνοντας έναν κατ’ αρχή προγραμματισμό για τις αναρτήσεις αυτού του μήνα,  περιλαμβανόταν και ΜΙΑ ανάρτηση για την 9^η Μαΐου, την Ημέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών (κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο) και της οποίας φέτος γιορτάστηκαν τα 70χρονα. Η 9^η του Μάη του 1945 είναι η μέρα κατά την οποία υπογράφηκε μεταξύ εκπροσωπών της ηττημένης χιτλερικής Γερμανίας από τη μια και εκπροσώπων της Αντιφασιστικής της Συμμαχίας (δηλ. της Σοβιετικής Ένωσης, της Αμερικής, της Γαλλίας και της Αγγλίας) από την άλλη η anef_ όρων συνθηκολόγηση/παράδοση της Γερμανίας. Γι’ αυτό και η 9^η του Μαΐου είναι ταυτόχρονα και μέρα μνήμης και τιμής για τα εκατομμύρια των νεκρών του πολέμου, εκ των οποίων τουλάχιστον τα 20(!) εκατομμύρια ήταν σοβιετικοί. Εδώ και χρόνια όμως, (και μάλιστα πιο ξεδιάντροπα κι απροκάλυπτα μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και του Σοσιαλιστικού μπλοκ γενικότερα), επιχειρείται μια οργανωμένη από τη Δύση παραχάραξη και διαστρέβλωση των πραγματικών ιστορικών γεγονότων σε σχέση με τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και δη πάνω στον πρωταρχικής και καθοριστικής σημασίας ρόλο της Σοβιετικής Ένωσης και των Κομμουνιστικών Κομμάτων στην Αντιφασιστική Νίκη των Λαών. Να σκεφτείτε ότι σε αντιδιαστολή στους εορτασμούς για την Αντιφασιστική Νίκη καθιερώθηκε από τους δυτικοευερωπαιους όπως η 9^η  Μάιου να τιμάται ως η Ημέρα της Ευρώπης σε ανάμνηση της Διακήρυξης Σουμάν, που δεν ήταν άλλο από μια οικονομική(!) σύμπραξη που παρουσιάστηκε από τον Γάλλο υπουργό Εξωτερικών Ρομπέρ Σουμάν στις 9 Μαΐου 1950, και πρότεινε τη δημιουργία μιας Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα, τα μέλη της οποίας θα διαχειρίζονταν από κοινού την παραγωγή άνθρακα και χάλυβα!!!

Επίσης να αναφέρω ότι στους φετινούς μεγαλειώδεις εορτασμούς (στις 9 του Μάη) για τα 70χρονα της Αντιφασιστικής Νίκης στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας, ΔΕΝ παρευρέθηκε ΚΑΝΕΝΑΣ ευρωπαίος ηγέτης (πλην του δικού ΜΑΣ του Νικουθκιού!), λόγω των αντιποίνων και τιμωρητικών μέτρων που πήραν οι ευρωπαίοι κατά της Ρωσσίας του Πούτιν ένεκα της κρίσης στην Ουκρανία... Πού πήγε ο σεβασμός προς την ιστορία και τα εκατομμύρια τους νεκρούς της Αντιφασιστικής Πάλης;  Τελικά όντως, “όποιος εν αντρέπεται ο κόσμος εν δικός του”!!!

Ετοιμάζαμε, λοιπόν, με βάση ένα φετινό επετειακό άρθρο του “Ριζοσπάστη” (πάνω στην Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών) , ένα σχετικό δικό μας κείμενο, το οποίο όμως βρίσκεται ακόμα υπό επεξεργασία. Μόλις το ολοκληρώσουμε, θα προχωρήσουμε στην ανάρτηση του (έστω και ετεροχρονισμένα της επετείου), μια και το θέμα αυτό (σε συνδυασμό με την αντικομουνιστική προπαγάνδα) παραμένει διαχρονικά επίκαιρο... 

-  Και δεύτερον, θα ήθελα επίσης θα αναφερθώ (εδώ) έστω και ακροθιγώς, επιφυλασσόμενος για πιο πολλά για κάποια στιγμή, στις συνομιλίες για το κυπριακό που θα επαναρχίσουν (Θεού και Αλλάχ θελόντων!) την επόμενη Παρασκευή 15 του μηνός, κάτι που συμφωνήθηκε μεταξύ Αναστασιάδη και Ακκιντζιή στην συνάντηση μετά δείπνου (τελικά τί εφάαν;) που είχαν ψες, αναπτερώνοντας έτσι τις ελπίδες επίλυσης διευθέτησης του κυπριακού... Περιττόν να πούμε ότι οι γνωστοί απορριπτικοί διχοτομιστές επιστράτεψαν και πάλι τους κονδυλοφόρους τους για να δαιμονοποιήσουν (κατά την  πάγια τακτική τους) τις όποιες προοπτικές πιθανόν να υπάρχουν... Ήδη η Κεντρική Επιτροπή της ΕΔΕΚ υπό την καθοδήγηση ηγεσία του νέου Προέδρου της (του Μαρίνου Σιζόπουλου), είπε «απεταξάμην» την Δικοινοτική Διζωνική Ομοσπονδία, (και λένε προκαταβολικά ΟΧΙ στο όποιο σχέδιο λύσης ήθελε προκύψει, ετοιμαστεί, ή/και συμφωνηθεί), χωρίς όμως να προτείνει κάτι άλλο (όπως έκανε πάντα, φυσικά)... 

Αλλά, ας μην καθυστερούμε περισσότερο με την παρουσίαση του θέματος που τελικά επιλέξαμε. Πάμε, λοιπόν, στις “Σπόντες”… 

Οι υπογραμμίσεις και οι επιχρωματώσεις είναι δικές ΜΟΥ˙ επίσης δικά ΜΟΥ είναι [όπως είπα και πιο πάνω] και τα σχόλια και οι σημειώσεις με κόκκινο χρώμα εντός των απλών παρενθέσεων...

*******************************

1. Όταν ξύπνησε ο Χάρης (κι ανακάλυψε ότι δεν υπάρχουν ελλείμματα στα Δημόσια οικονομικά)

Ξαφνικά, μετά από την αποχώρηση της Τρόικας [που όπως φάνηκε ήρτεν στην Κύπρο για να κάνει διακοπές, παρά οτιδήποτε άλλο], ο Χ. Γεωργιάδης μας ανακοίνωσε ότι τώρα η κυβέρνηση θα προχωρούσε σε αναπτυξιακά έργα – θα έκανε δηλαδή επενδύσεις. Δηλαδή, Χάρη, λεβέντη μου,  ξεκόλλησες από την εμμονή σου περί ελλείμματος (στο Δημόσιο);

Για να έχουμε εικόνα σε τί ταλαιπωρίες υποβλήθηκε η κοινωνία και γιατί ο Χάρης, δεν “καταλάβαινε” τί γινόταν [όπως ομολόγησε και με τον Βαρουφάκη], (εδώ κάτι δεν καταλαβαίνω ΕΓΩ και προφανώς χρειάζεται κάποια επεξήγηση από μέρους του συντάκτη της “σπόντας”) ιδού ένα συγκριτικό παράδειγμα: η Ιρλανδία βγήκε από το μνημόνιο το 2013, αλλά το έλλειμμα της μόλις το 2014 κατάφερε να το μειώσει κοντά στο 3%. Οι δικοί μας έπεσαν με τα μούτρα να κόβουν [σε βαθμό που άφησαν την Λευκωσία χωρίς νερό] μέχρι που τους είπαν και οι Fitch και η Τρόικα, τώρα που ήρθε ότι δεν χρειάζονται καν μέρος από τις δόσεις – το Δημόσιο είχε χρήματα και μπορούσε, αν ήθελε, να δανειστεί και από αλλού. Κοίτα να δεις. Θυμάστε που κλαίγονταν [και αυτοί της κυβέρνησης και τα ΜΜΕ τους] πέρσι το φθινόπωρο ότι δεν θα έχουμε λεφτά για συντάξεις, 13^ο κλπ (αν δεν προχωρούσαν οι εκποιήσεις για να πάρουμε τη δόση μας); Ψέματα. Γιατί το θέαμα; Διότι  αν, έστω και με το “ιρλανδικό μοντέλο”, έκαναν ισορροπημένες περικοπές, και διαπραγματεύονταν και κατά το ελάχιστο, η Κύπρος θα είχε μικρότερη ύφεση, και θα αποκαλύπτονταν ότι όντως είχαν δίκαιο όσοι υποστήριζαν ότι το Δημόσιο δεν είχε πρόβλημα, αλλά η κρίση ήταν απότοκο των προβλημάτων των τραπεζών. Είχαν δίκαιο, όχι κάπως, αλλά απόλυτα. Το Δημόσιο μπορούσε να τα βγάλει πέρα, αν δεν ήταν η εξάρτηση των τραπεζών από την ελληνική κρίση και οι ριψοκίνδυνες επεκτάσεις και φούσκες τους. Και το απέδειξε το Δημόσιο. Παρά το ότι η νέα κυβέρνηση έριξε την οικονομία σε επιπρόσθετη περιπέτεια με την προσπάθεια καθολικού κουρέματος, εντούτοις το Δημόσιο από το 2014 είχε την δυνατότητα να εξυπηρετεί τις ανάγκες του, χωρίς δόσεις. Το απέδειξε – και μάλιστα ενάντια στον ίδιο τον υπουργό που ήθελε να εκβιάζει. Από εκεί και πέρα το παραμύθι του δημόσιου προβλήματος, είχε σαν στόχο και τις ιδιωτικοποιήσεις – οι οποίες σημαίνουν το μοίρασμα των επενδύσεων και του κέρδους του Δημόσιου σε πλούσιους ιδιώτες. Κλοπή, δηλαδή, με επιφάνεια εξαπάτησης ότι τάχα μου έχει ανάγκες το Δημόσιο. Πέρσι δανειστήκαμε σχεδόν ένα δις για να δώσουμε στην Τράπεζα Κύπρου. Αλλά τα έξυπνα πουλάκια του Αβέρωφ δεν δανείζονται για να σωθούν οι κερδοφόροι οργανισμοί.

*******************************************

2. Προς τον κ. Αναστασιάδη: πρέπει να αποφασίσεις αν θα εξυπηρετείς τους μεγαλο-εμπόρους ή θα υπηρετείς το κοινό καλό. 

Χωρκανέ, (προφανώς ο συντάκτης της σπόντας εν λεμεσιανός), το ότι δεν είσαι μέρος του “οικονομικού κατεστημένου” πίνει νερό, (καθόλου νερό εν πίννει!) άμα σκεφτούμε το ρόλο των δικηγορικών γραφείων διαφόρων πολιτικών (κυρίως της σημερινής κυβερνητικής παράταξης, ίνα πληρωθεί και το μαρξιστικό ρητό ότι η οικονομικά καθορίζει και την πολιτική αλί το αντίθετο)... Αλλά εντάξει ούτε Σιακόλας είσαι, ούτε... κλπ. προς τιμήν σου, όπως εξελίσσεται η υπόθεση. Για τούτο τώρα που θα έρθεις πίσω (μάλλον θα εννοούσαν από τη Μόσχα, όπου επήεν για τους γιορτασμούς των 70χρόνων της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών – είδατε το Νικουίν που το παίζει και μάγκας στους ευρωπαίους φίλους ΤΟΥ και εταίρους ΜΑΣ;) και θα βρεις την Ζέτα που νομίζει ότι είναι secretary του Σιακόλα, αντί υπουργός της κυπριακής δημοκρατίας, (μα αφού η ταξική τους θέση ΔΕΝ τους επιτρέπει να λειτουργήσουν διαφορετικά!) και τους άλλους εξαρτώμενους (δηλ. υπηρέτες του κεφαλαίου – ο καθείς εφ ω ετάχθη!), μην υποκύψεις να αμφισβητήσεις το Νόμο της Βουλής για τα ωράρια. (Ο Νόμος πάει ήδη για αναφορά στο Ανώτατο)... Δείξε τζιαι μιαν φορά σιόρ ότι εν είσαι υπηρέτης τους... (Μα φίλε συντάκτα, ο Πρόεδρος και το Κόμμα του ο ΔΗΣΥ, δεν είναι ΟΙ πολιτικοί εκφραστές του κεφαλαίου; Δεν είναι το κεφάλαιο που ως εκ της ταξικής τους θέσης ετάχθησαν να υπηρετούν;)... Αντιλαμβάνομαι ότι τα οικονομικά δεν είναι και ο τομέας της πολιτικής με τον οποίο ασχολήθηκες ιδιαίτερα... (Έκανε ΜΟΝΟ εγγραφές ρωσσικών offshore εταιρειών, με χοντρότατο αζημίωτο φυσικά)... Ναι μεν η καταγωγή σου, μπορεί να είναι από οικογένεια που ευνοήθηκε από το καθεστώς ρουσφετιού, που ακολούθησε το 1960, αλλά λίγο πιο πίσω έζησε την φτώχεια... (Ήταν φτωχοί πλην τίμιοι όμως)... Ο πατέρας σου έζησε τί σημαίνει να είναι κάποιος αδύναμος. Όταν, λοιπόν, αυτοί οι τύποι, του Σιακόλα και των εφημερίδων του (δείτε τα πρωτοσέλιδα του “Πολίτη” και της “Αλήθειας” της περασμένης Παρασκευής, 8 του μηνός), εξαπολύουν αυτές τις εξευτελιστικές επιθέσεις ενάντια στα δικαιώματα των εργαζόμενων – γιατί δεν μπορεί να μην καταλαβαίνεις ότι ο στόχος είναι να μετατρέψουν τους εργαζόμενους σε μερικής απασχόλησης με εξευτελιστικούς μισθούς – αλλά και να εξαφανίσουν τους μικρομεσαίους, άσε τις ατάκες για το μέλλον των πολυκαταστημάτων.

Αν νομίζεις ότι αυτή η κοινωνία θα επιτρέψει σε 3-4 να ελέγχουν το εμπόριο, θυμήσου καλύτερα την οργή που προκλήθηκε το Μάρτιο του 2013, όταν προσπαθήσατε να αγγίξετε τις μικροκαταθέσεις. 

Το θέμα του ωραρίου είναι και οικονομικό, είναι και θέμα αξιοπρέπειας, χωρκανέ – αυτοί (Σιακόλας και Σία) θέλουν τους ανθρώπους να τους ζητιανεύουν. Να τους απολύουν, να τους προσλαμβάνουν μετά με λίγες ώρες ψίχουλα, και να τους βάζουν να κάνουν και διαδηλώσεις για τον συμφέρον του αφεντικού. Έτσι όμως, ήταν ο κόσμος που αφήσαμε πίσω μετά την δεκαετία του 1940. Και αφού ξεκινάς να μιλήσεις πια ως άτομο που εκφράζει ευρύτερα συμφέροντα στο κυπριακό και αλλού, πες του Σιακόλα, ότι αν θέλει να κάνει φιλανθρωπίες, ας τις κάνει τηρώντας του κοινούς νόμους. (Μα για ποια «ευρύτερα συμφέροντα» μιλάς φίλε συντάκτα; Το Νικούιν εν πρώτιστα τα συμφέροντα της τάξης του και της παράταξης του που εκφράζει)... Ας βγάζει (ο Σιακόλας) λιγότερα κέρδη (μα τί λες φίλε συντάκτη, έχει κανένα επιχειρηματία που ικανοποιείται με «λιγότερα κέρδη»;) και ας συνεχίζει να εργοδοτεί όσους σκοπεύει να απολύσει – ή όσους τού υπέβαλε ο “Πολίτης”, ότι θα πρέπει να απολύσει με σκοπό να εκβιάζει, (ή ας επιτρέψει στους εργαζομένους στις εταιρείες του να οργανωθούν σε συντεχνίες)... Γιατί καμία λύση, καμία ανοχή δεν πρόκειται να υπάρξει πάνω από την ταξική αδικία. Υπάρχει ήδη, μην την κάνετε χειρότερη. Θα το πληρώσετε...

******

Περαιτέρω σχόλια ΕΜΟΥ του Blogοδεσότη

Παρεμπιπτόντως, θυμάστε που τέσσερις Υπουργοί της τότε Κυβέρνησης Τάσσου Παπαδόπουλου [μετά που αυτή ανασχηματίστηκε όταν ανακοινώθηκε η υποψηφιότητα του Δημήτρη Χριστόφια κι αποχώρησαν από το τότε κυβερνητικό σχήμα οι Υπουργοί του ΑΚΕΛ] κι ένας Δήμαρχος, αντί να κόψουν τις παραδοσιακές κορδέλες, χτυπούσαν χαρμόσυνα από μια καμπάνα [βλέπετε γιόρταζε το Κεφάλαιο] στα εγκαίνια του Mall Λευκωσίας, ιδιοκτησίας του Νίκου Σιακόλα;

Δέτε τους τζι’ αν έχουν αΐπιν πέτε μας!!! 

Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι οι Υπουργοί που παρευρέθηκαν τότε στην κωδωνοκρουσία (στις 27 του Σεπτέμβρη του 2007) ήταν, 

- ο Υπουργός Εμπορίου Αντώνης Μιχαηλίδης,

- ο Υπουργός Δικαιοσύνης Σοφοκλής Σοφοκλέους της ΕΔΕΚ),

- ο Υπουργός Παιδείας ο Άκης Κλεάνθους του ΔΗΚΟ, και

- ο Υπουργός Οικονομικών ο Μιχάλης Σαρρής,

και ο Δήμαρχος ήταν εκείνος του Στροβόλου, Σάββας Ηλιοφώτου, κι αυτός της ΕΔΕΚ

Όπως γράφει κι ο ΑΧΠ στο Blog ΤΟΥ “Το προνόμιο του Φτωχού”:  «Το Κεφάλαιο είναι και λίγο διεστραμμένο, του αρέσει πολύ να ξεβρακώνει τους πολιτικούς διαχειριστές του πριν τους πιάσει τον κώλο»...

Αλλά κι ΕΜΕΙΣ, ως Αριστεροί δεν παύουμε να διαπράττουμε τις ματσαράγκες ΜΑΣ! Τις προάλλες, πριν την ψήφιση του Νόμου για τα ωράρια των καταστημάτων, τόσο η “Χαραυγή”, όσο και η “Γνώμη” δημοσίευσαν πληρωμένες διαφημίσεις του Ομίλου Σιακόλα(!!!), με τις οποίες ο Σιακόλας υπεραμυνόταν του καθεστώτος διατήρησης ανοικτών των καταστημάτων και τις Κυριακές!

Δηλ. “με την μίλλα μας τηανίζουν το βλατζιήν μας”;

[Σε κάποια προσεχή ανάρτηση ΜΟΥ και με αφορμή το ωράριο των καταστημάτων θα προσπαθήσω να ασχοληθώ με τη μετέωρη προσπάθεια της κυπριακής Αριστεράς να παρέμβει υπέρ του μικρομεσαίου κεφαλαίου, ή/και να ισορροπήσει πάνω στο τεντωμένο σχοινί της εγγενούς καπιταλιστικής αντιπαλότητας μεταξύ μεγάλου και μικρού κεφαλαίου ]...

*********************************
3. Ο κυπριακός φιλελευθερισμός
(Κάποια σχόλια δικά ΜΟΥ πάνω σε μια “Σπόντα” )...  

Ο συντάκτης, ή οι συντάκτες [αν είναι πέραν του ενός] της συγκεκριμένης “Σπόντας”, θέτουν εξ αρχής και το ερώτημα αν «μπορεί να ωριμάσει ο κυπριακός φιλελευθερισμός»...  

{Να σημειώσω κατ’ αρχάς ότι τούτο το ζήτημα με τον «κυπριακό φιλελευθερισμό» που στην ουσία και στη πράξη είναι ψευτοφιλελευθερισμός, το ξαναθέσαμε κι ΕΜΕΙΣ, ουκ ολίγες φορές από τις σελίδες αυτού του Blog, όπως ας πούμεν, στην ανάρτηση ΜΑΣ με αρ. 51/2014,  στην ανάρτηση με αρ. 9/2010, όπου διερωτούμαστε αν «εν “παραμύθια της Χαλιμάς”, τα περί “[κυπριακής] φιλελεύθερης Δεξιάς”», καθώς κατά πόσο «τα “συντρόφια” εκεί στον “Συναγερμό”, μόνο για λίγο καιρό ξαποσταίνουν και ξανά τη φουστανέλλαν φορούν» και στην ανάρτηση μας με αρ. 103/2012, όπου διαπιστώναμε πως «μετά από ένα σύντομο διάλειμμα φιλελεύθερης σκέψης ο ΔΗΣΥ ξανά προς τη δόξα τράβα κι επιστρέφει στις συντηρητικές, εθνικιστικές και απορριπτικές του ρίζες»}...

Το συγκεκριμένο ερώτημα (του συντάκτη της συγκεκριμένης “Σπόντας”, λοιπόν, όπως τούτος επεξηγεί τίθεται «επειδή ο κυπριακός φιλελευθερισμός βολοδέρνει ακόμα ανάμεσα στη νοσταλγία μια αποικιακής λαγνείας από μέρους του (κύπριου) ιθαγενή που φοβάται να ενηλικιωθεί και να μάθει – έτσι παπαγαλίζει ότι του πουν και φαντάζεται μια Ευρώπη διαφορετική από αυτήν που υπάρχει – και σε μια ταξική δουλοπρέπεια απέναντι στο μεγάλο κεφάλαιο – και τα πρωτοσέλιδα του, η στήλη προσφέρει το ακόλουθο απόσπασμα ως εισήγηση σκέψης. Διότι τώρα είναι η στιγμή που αν προχωρήσει το κυπριακό, θα χρειαστεί μερικοί να ξεκολλήσουν από το μαντρί τού τί τούς πασάρει η ΟΕΒ και οι καθημερινές της εκδόσεις [σε μορφές εφημερίδων] και να σκεφτούν, επιτέλους, όπως θα έλεγε και ο Καντ, ως άνθρωποι της εποχής της ωριμότητας...»

Και παρακάτω ο κος συντάκτης παραθέτει και το ακόλουθο απόσπασμα (από το έργο του γερμανού Max Weber, “Economy and Society”), το οποίο δεν καταλάβαμε ΠΟΣΩΣ γι’ αυτό και θα παρακαλούσαμε για μιαν μικρή ανάλυση:

«..το τυπικό αξίωμα της συναλλακτικής ισότητας μεταξύ οικονομικά άνισων άφηνε τους οικονομικά δυνατότερους στην διάθεση των ισχυρότερων. Λειτουργούσε επομένως σε βάρος κάθε λογικά παραδεκτής αρχής κοινωνικής δικαιοσυνης.. στον τυπικό ορθολογισμό του «δικαίου του εμπόρου» αντιτάχθηκαν αξιώματα Υλίκης φύσης εν μέρει «εκ των κάτω»..στο όνομα της κοινωνικής δικαιοσύνης, εν μέρει «από τα πάνω» στην βάση των συμφερόντων του κράτους και στο όνομα της γενικής ευημερίας»...

Anef_Oriwn

[επί των επίκαιρων επιστητών]

Τρίτη 12/5/2015