Είχα ξεκινήσει [από την Τετάρτη] να γράφω [περιοδικά τζι’ όποτε έβρισκα χρόνο] ένα κείμενο για τα πρόσφατα ψηφίσματα της Βουλής “ΗΜΩΝ” και της “Βουλής” ΑΥΤΩΝ για τες εγγυήσεις, οπόταν όλως αιφνιδίως ΜΑΣ προέκυψε η «Πουργουρίδεια» δήλωση ενάντια στην “εκ περιτροπής προεδρία”, [όταν με στεντόρεια φωνή ανέκραξε, “Την φουστανέλα ουκ ελάττω παραδώσω”], η οποία [δήλωση] επικροτήθηκε μάλιστα [διακριτικώς αλλά και φανερώς] από τον Νίκο τον Μέγα, τον [εμπνευσμένο και διορατικό] ηγέτη του “Συναγερμού”! Οπόταν και υπό το φως αυτών των νέων γεγονότων άλλαξα κι ΕΓΩ ρότα και είπα να γράψω εκτάκτως δκυο λόγια σχετικά με το θέμα [όσο σύντομα γίνεται, για να μην ΣΑΣ κουράσω κιόλας]...
Πού ήταν όμως, τόσον τζιαιρόν ο νους του Πουργουρίδη για να ΜΑΣ τα πει για την «εκ περιτροπής»; Οξά έπρεπε να την περάσει πρώτα που κανένα Πουργκ(ου)ατόριο [Purgatory – καθαρτήριο]; Γίνεται ΟΛΗ η κεντροδεξιοεθνικόφρονη παράταξη να είναι ενάντια στην αντεθνική, ανθελληνική και αντιδημοκρατική «εκ περιτροπής», κι αυτοί [οι του “Συναγερμού”], οι θεμελιωτές του εθνικισμού [μετά το 1974] να κόψουν πίσω; Πώς εν ννα μαζέψουν τούς ψήφους των δικών τους αμνοεριφίων στες βουλευτικές του 2011 τζιαι μετά βουρ για τες προεδρικές του 2013 [χωρίς καθόλου εθνικιστικές εξάρσεις τζιαι φανφάρες];
Τελικά αγαπητοί [και εξ αριστερών – κοσμοπολίτες και μη] διαδικτυακοί ΦΙΛΟΙ [Aceras, Gregoris, Λινοπάμπακος, Nicostrim, Μιχάλης, PolitisPittas, Lexi_Penitas, Eva Neocleous], εν “παραμύθια της Χαλιμάς”, τα περί “[κυπριακής] φιλελεύθερης Δεξιάς”; Ως φαίνεται τα “συντρόφια” εκεί στον “Συναγερμό”, “μόνο για λίγο καιρό ξαποσταίνουν και ξανά τη φουστανέλλαν φορούν”!!!
Ή μήπως αληθεύει το ρηθέν υπό των “Προφητών” ότι “ο δολοφόνος επιστρέφει τον τόπο του εγκλήματος”;
Δεν ξέρω τι έγινε, γαμώτο ΜΟΥ, αλλά από προχτές που άκουσα την “πονεμένη”«πουργουρίδεια δήλωση» [άλλην, λαλείτε, να του εδείξαν τζιαι άλλην τελικά αντελήφτηκεν ότι του εμπήαν;] διάφορες παροιμίες με σκύλλους [που τες ελάλεν ο μακαρίτης ο τζιύρης ΜΟΥ – ελαφρύ να ‘ναι το χώμα του ΤΟΝ σκεπάζει!] γυροφέρνουν στο μυαλό μου, όπως φέρ’ ειπείν, να πούμεντε:
i. “Ο νούρος του shύλλου εν ιshιώννει”!ii. “Shύλλον πλύννεις, shύλλον λούσεις, πάλε shυλλιές εν ννα βρωμεί”!iii. [και σε άπταιστα κυπριακά] “All dogs, One generation”!
Όμως το όλο σκηνικό μού θύμισε [επίσης] τζιαι την γνωστή ιστοριούλα [κινέζικη, αν δεν κάνω λάθος] με τον “όδρακαν” [τον βάτραχο] τζιαι τον “τερτζιελλόρον” ή “κατσινιόρον” [τον σκορπιό] ... Λαλεί την κάποτε ο παρέας [τζιαι κουμπάρος] ο Μάshιος ο Καλουψιής, [αυτός που μουρμουρά για τον “εβραιομασονισμό”], όταν τα ‘χει [γενικώς] με τους “φασίστες” [έτσι αποκαλεί ΟΛΟΥΣ τους Δεξιούς], τζι’ ΕΓΙΩ λαλώ του ότι εν νεν ΟΥΛΛΟΙ το ίδιο. Τζιαι τζιείνος με μια κουβέντα απαντά μου: “Ξέρεις τον μύθο που δάκκασεν τον όδρακαν ο κατσινιόρος ...”
Την ίδια ιστορία ελάλεν ΜΟΥ την τζι’ ένας Παλαιστίνιος παλιός συμφοιτητής, ο Soudki, [τι να γίνεται άραγε;] όταν του ‘λεγα ότι έπρεπε να βρουν στήριξη [για τον αγώνα τους] ΚΑΙ μέσα στους ισραηλίτες ...
Και για να μη ΣΑΣ κρατώ σε αγωνία η ιστορία έχει ως εξής:
“Ήτανε λοιπόν, αγαπητοί φίλοι, ένας σκορπιός και ένας βάτραχος στην άκρη μιας όχθης.
Γυρίζει ο σκορπιός, και λέει στον βάτραχο: «Θέλεις να ανέβω επάνω στην πλάτη σου και να κολυμπήσεις μέχρι την άλλη όχθη του ποταμού;»
Για να του απαντήσει με δισταγμό ο βάτραχος: «Δεν με ενοχλεί να σε μεταφέρω, αλλά… πού ξέρω ότι δε θα με δαγκώσεις στα μισά της διαδρομής;».
«Μα αν σε δαγκώσω, θα πεθάνεις και θα βουλιάξουμε κι οι δύο! Κι αφού δεν ξέρω κολύμπι, θα πνιγώ!», απαντάει ο σκορπιός και έτσι πείθει τον βάτραχο, ο οποίος τον παίρνει στην πλάτη του και αρχίζει να διασχίζει το ποτάμι.
Στη μέση της διαδρομής ο σκορπιός δεν αντέχει και δαγκώνει τον βάτραχο. Πριν βουλιάξουν και οι δύο, ο βάτραχος ρωτάει απορημένος: «Μα γιατί με δάγκωσες, αφού τώρα θα πνιγείς κι εσύ!».«Το ξέρω!» Απαντάει ο σκορπιός. «Μα είναι η φύση μου τέτοια…»”
Λαλείτε, ο κουμπάρος ο Μάshιος τζι’ ο Soudki ο Παλαιστίνιος, κάπου να 'χουν δίκιο και κάτι σωστό θέλουν να ΜΑΣ πουν;
Και κλείνω το θέμα αυτό μ’ ένα τραγουδάκι πέρκι τζιαι ΣΑΣ φτιάξω και λίγο τη διάθεση ... [Link: http://www.youtube.com/watch?v=h3zgBv7u2w0&feature=related]
********************
Μια κουβέντα όμως θέλω να κάμω τζιαι για τα συμβάντα σε Γυμνάσιο της Λεμεσού [αυτό του/της Καλογεροπούλου – της ηθοποιάς ή του γνωστού ΕΟΚΑΒητατζιή;], όπου ένας 15χρονος [πρώην μαθητής του εν λόγω σχολείου ο οποίος λόγω προβληματικής συμπεριφοράς μετατέθηκε σ’ άλλο σχολείο], επανήλθε [για να ζητήσει το λόγο από τον Διευθυντή του σχολείου] και τα έκαμε “Γης Μαδιάμ”!
Οι μαθητές του σχολείου μάλιστα [με την παρότρυνση, σίγουρα, καθώς και συγκατάθεση του Συνδέσμου Γονέων] ΔΕΝ πήγαν χτες Παρασκευή στο σχολείο για μάθημα [σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη δημιουργηθείσα κατάσταση – προς ποιους στρεφόταν όμως η διαμαρτυρία τους;]. Κοντολογίς ΕΝΑΣ [ΜΟΝΟ] 15ΧΡΟΝΟΣ, αποδιοργάνωσε, τρομοκράτησε και έκλεισε [για ΜΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ μέρα] ΕΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΣΧΟΛΕΙΟ [που μπορεί να αποτελείται ας πούμεν από 500 μαθητές και 60 καθηγητάδες]!!!Τζιαι εις ανώτερα κοπέλια τζιαι κοπέλλες! Όταν ολόκληρη σχολική μονάδα [αλλά και γενικότερα η πολιτεία και η κοινωνία] εν ημπόρει να κουμαντάρει έναν μαθητή [έναν κοπελλούιν 15 χρονών] και το βάζει στα ποδιά [ή ψιλώνει τα χέρια και παρακολουθεί με αδράνεια, διστακτικότητα και γραφειοκρατικά τη διάλυση ενός σχολείου], τότε ΕΙΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΚΛΑΜΑΤΑ!
Η μεγάλη πλάκα [που δεν ήταν όμως για γέλια, αλλά για να τραβάμε τα μαλλιά μας] ήταν εκείνος ο [αξιολύπητος κατ’ εμένα] “λειτουργός” του Υπουργείου Παιδείας [δεν κατάλαβα τη θέση είχε] που μιλούσε στα [τηλεοπτικά] κανάλια και προσπαθούσε [με ένα καθαρά δημοσιοϋπαλληλικό και ποντιοπιλατικό ύφος] να ΜΑΣ πείσει ότι ΟΛΟΙ οι εμπλεκόμενοι [στην Εκπαίδευση] φορείς [Υπουργείο, Σχολείο] είχαν ενεργήσει και λειτουργήσει σύμφωνα με τους Νόμους και τους Κανονισμούς. Να τη βράσω και τη Νομοθεσία και την “Παιδεία” όταν ΔΕΝ μπορεί να δώσει λύσεις σε τέτοια θέματα όπου ΕΝΑ άτομο ΜΟΝΟ μπορεί αν διαλύσει τα ΠΑΝΤΑ!
Η άλλη πλάκα [κι αυτή τραγική για τον τρόπο που σκεφτόμαστε] είναι η υποβολή της άποψης ότι αν υπήρχε ιδιωτική αστυνομία να παρακολουθεί και να επιβλέπει το συγκεκριμένο σχολείο, ο εν λόγω [ταραξίας] μαθητής δεν θα προκαλούσε τα επεισόδια και την αναταραχή. Να βάλουμε, δηλαδίς, ιδιωτικούς αστυνομικούς, να προσέχουν ένα ολόκληρο σχολείο από τες τυχόν επιθέσεις ΕΝΟΣ και ΜΟΝΟ μαθητή!!!
Μα είμαστε σοβαροί επιτέλους; Να έχουμε αφήσει ένα σχολείο να μετατραπεί σε ΟΜΗΡΟ ενός μαθητή;
Υστερόγραφον [12:40 μ.μ.]:
Και για την αποφυγή τυχόν “παρεξηγήσεων”, η σημερινή ενασχόληση με δύο θέματα που έχουν να κάμουν με τους Λεμεσιανούς, ήταν τελείως τυχαία!!!Anef_Oriwn
Σάββατο 27/2/2010
Μεταγράφημα αρ. 2 [Δευτέρα 1/3/2010 – 11:15 μ.μ.]:
Ένα πολύ ενδιαφέρον (επι)κριτικό κείμενο για την καιροσκοπική μεταστροφή του ΔΗΣΥ στο θέμα της “εκ περιτροπής” και τες φουστανέλλες έγραψε κι ανάρτησε στο Blog του και ο Μαρίνος Κλεάνθους υπό τον τίτλο “Οι φουστανέλες του κυρίου Νίκου.” [link: http://marinoskleanthous.blogspot.com/2010/02/blog-post_27.html].
Anef_
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
34 σχόλια:
σύντροφε
1. ο κοσμοπολιτισμός είναι η δεξιά φιλελεύθερη αντίδραση στον εθνικισμό, η αριστερή σοσιαλιστική αντίδραση εν ο διεθνισμός internationlism ή πιο σωστά στην παγκοσμιοποιημένη μας εποχή (δια-εθνισμός) transnationalism.
2. η διαφαινόμενη στροφή του ΔΗΣΥ ήταν αναμενόμενη. μόνον ο Χριστόφιας να το παίζει σε 2 ταμπλώ; τωρά τζιαι ο Αναστασιάδης. το λάθος (το πιο πρόσφατο δηλαδή) του ΑΚΕΛ επισήμανε το ο Αγρινός στες προεδρικές. έπρεπεν ο Χριστόφιας (τζιαι ο Κασουλίδης) στο δεύτερο γυρό να μεν προσφέρουν τίποτε στες απορριπτικές δυνάμεις τζιαι να μεν τους συμπεριλάβουν μέσα στην κυβέρνηση. ή τέλοσπάντων με την π΄ρωτη ευκαιρία να τους έθκιωχνε. όι να τους ανέχεται τζιαι τωρά που εκλωτσήσαν τζιόλας (αποχώρηση ΕΔΕΚ, σήριαλ ΔΗΚΟ) να τους κάμει τζιαι συγκυβέρνηση με επιτελεία συνεργασίας τζιαι συνομιλητή. εν δικαιολογώ την λαικίστικη, οπορτουνιστική τζιαι αντι-κυπριακή στροφή του ΔΗΣΥ (ελπίζω για να χαιδέψει προσωρινά ΜΟΝΟ) τα εθνικιστικά αυτιά/τάσεις εσωτερικά) αλλά έσιει τζιαι το ΑΚΕΛ ευθύνες.
3. εν μπορεί να κάμνει αναλύσεις του κώλου ότι ΔΗΣΥ= ενδοτισμός, ΔΗΚΟ+ΕΔΕΚ= απορριπτισμός, ΑΚΕΛ= αρχές, ρεαλισμός τζιαι μετά να περιμένει να εφαρμοστούν. η πολιτική εν τζιαι λειτουργεί με μαθηματικά του στυλ αφού ο ΔΗΣΥ εν ενδοτικός έχουμεν τον σίουρο. ή αφού εν εθνικόφρωνες έχουμεν τους σίουρα εχθρούς. εν πιο σύνθετα τα πράματα τζιαι οι πράξεις του ενός κόμματος επηρεάζουν τες πράξεις των άλλων, έχουμεν πολιτικό σύστημα δαμέ που εξυπηρετέι ένα ΚΑΘΕΣΤΩΣ διαχωρισμού.
η επανένωση σημαίνει ρήξη με τούτο το καθεστώς. η επανένωση συνιστά μικρή (δημοκρατική) επανάσταση. αντιλαμβάνεται το το ΑΚΕΛ τούτον;
υπάρχεν ευκαιρία για συνεργασία ΑΚΕΛ-ΔΗΣΥ στη βάση ενός προγράμματος λύσης τζιαι το 2008 τζιαι το 2009. φέτος, φαίνεται, το πουλλίν επέτασεν.
Γρηγόρη,
ditto
Strovoliotis,
"ditto"???
Ναι, "όπως πιο πάνω".
Συμφωνώ με τον Γρηγόρη (εντάξει, είπαμε είσαι diesel:))
stelios
συμφωνώ με το γρηγόρη.
ίντα το παράξενο, είναι πως τζαι άντεξεν ο συναγερμός τόσον τζαιρό. εγώ επερίμενα το να γίνει πιο γλήορα.
πιο σωστή είναι η στάση των συντρόφων. ο χριστοφίδης πρόσφατα επαραπονιέτουν σε γνωστά πατριωτικά ΜΜΕ (αντεννα και λάζαρο μαύρο) γιατί οι συγκηβερνώντες κάμνουν κριτική του χριστόφια και αφήνουν τον αναστασιάδη και κατά συνέπεια το συναγερμό στο απυρόβλητο ;
εννοόντας βεβαίως, γιατί μας κατηγορούν εμάς ενώ οι άλλοι είναι πιο ενδοτικοί.
Όπως και τη δήλωση (σε στυλ παπαδόπουλου) του άντρου κυπριανού, ότι με το να εκφράζει ο αναστασιάδης την άποψη για εντατικοποίηση, δίνει άλλοθι στην τουρκική πλευρά.
Θυμίζει μου τον τάσσο που όταν του εγίνετουν κριτική, ελάλεν μας ότι ακούει τούρκικες θέσεις στα ελληνικά.
με έτσι συμπεριφορά, τι περιμένεις να κάμουν ;
όχι, όχι έχεις δίκαιο. εβάλαν φουστανέλλες.
ούτε εστηρίξαν τον χριστόφια σε όλη τη διαδικασία ως τωρά - με αντάλλαγμα αλήθεια τι ;
εν δεξιοί φουστανελλάδες. Εμείς καλύτερα να μείνουμε με τους μη-δεξιους, το αγαπητό μας δηκο με το οποίο εδώκαμε μαζί "κοινούς αγώνες για τη δημοκρατία".
τζαι έτσι τωρά εφτάσαμεν στη γελοιότητα, οι μεν να λαλούν ότι ποτέ δεν εσυμφωνήσαμεν ενώ οι δε να λαλούν ότι ποτέ δεν εδιαφωνήσετε. Τζαι να ανασύρουν πρακτικά τζαι δηλώσεις λες τζαι εν τούτη η ουσία.
η ουσία είναι μια. Ο χριστόφιας δεν έχει πείσει ότι έχει σκοπό να φέρει λύση και ότι προτιμά τη συνεργασία με το δηκο. αν μεν έχει έτσι σκοπό ο καθένας θα κοιτάξει το κομματικό του συμφέρον.
Steliε,
Κατ’ αρχάς μια ερώτηση [γιατί θα επανέλθω αργότερα για μια πιο ολοκληρωμένη και συγκροτημένη απάντηση - προς ΟΛΟΥΣ] …
Όταν λαλείς “… Ο χριστόφιας δεν έχει πείσει ότι έχει σκοπό να φέρει λύση …”, εννοείς ότι υπάρχουν πράματα στες συνομιλίες που έπρεπε να αποδεχτεί και ΔΕΝ το ‘κανε;
άνευ
επειδή τούτον το τελευταίο λαλείς το συχνά, δεν είναι μόνον "οι συνομιλίες". είναι πιο σημαντικά το πλαίσιο τους, η διαχείριση τους, η παρουσίαση τους, το κλίμα μέσα στο οποίο διεξάγονται τζιαι η κοινωνική διάχυση των αποτελεσμάτων τους.
Gregori,
Η δική ΣΟΥ αριστερή θεώρηση και προσέγγιση του ζητήματος [και ίσως και η δική ΜΟΥ], σίγουρα προϋποθέτουν [ή/και να θεωρούν απαραίτητη] την ουσιαστικότερη εμπλοκή και παρέμβαση της κοινωνίας στη διαχείριση και τη διαδικασία των συνομιλιών ... Όμως αλήθκεια ρε φίλε, πιστεύκεις ότι μπορεί να υπάρξει η όποια συνεργασία μεταξύ του ΑΚΕΛ και του ΔΗΣΥ [έστω κι αν παραμερίσουν ιδεολογικά εμπόδια κι άλλες δυσκολίες – που κάτι τέτοιο όταν τα έχουν τσουγκρίσει για καλά πλέον], χωρίς να υπάρχουν αντιδράσεις από πλευράς “Συναγερμού” για την τυχόν κοινωνική πολιτική του ΑΚΕΛ [καθώς χωρίς τέτοια πολιτική ΔΕΝ θα μπορέσει να κερδίσει τη ευρύτερη στήριξη του κόσμου];
"Τοποθέτηση ΔΗΣΥ
Στις 12 Οκτωβρίου 2009, ο Πρόεδρος Χριστόφιας, στα πλαίσια των συναντήσεων ενημέρωσης που είχε με τους πολιτικούς αρχηγούς, ενημέρωσε τον Νίκο Αναστασιάδη για το περιεχόμενο της αναθεωρημένης του πρότασης για την εκτελεστική εξουσία, η οποία προέβλεπε και την εκ περιτροπής προεδρία. Δύο μέρες αργότερα και χωρίς να έχουν ενημερωθεί όλα τα κόμματα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατέθεσε την πρότασή του. Την ώρα εκείνη, σύμφωνα με τα όσα λένε στην Πινδάρου, συνεδρίαζε η Ομάδα Κυπριακού του κόμματος, με σκοπό την αξιολόγηση της πρότασης. Στις 27 Οκτωβρίου, ο ΔΗΣΥ διαβίβασε τις θέσεις της Ομάδας Κυπριακού γραπτώς. Πάνω σε αυτό το έγγραφο σκοπεύει ο ΔΗΣΥ να «παίξει», σε περίπτωση που το θέμα πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις, καθώς τα στελέχη του κόμματος θεωρούν ότι καλύπτει τις όποιες απορίες υπάρχουν σε σχέση με τη θέση του. Ανάμεσα στις θέσεις που καταγράφηκαν, συμπεριλαμβάνονταν και κάποια σημεία που αφορούσαν στην εκ περιτροπής προεδρία και συνοψίζονται ως εξής:
1. Η πρόταση έγινε διαπραγματευτικά πρώιμα και εγείρεται το ερώτημα κατά πόσον έχουν εξασφαλιστεί ανταλλάγματα σε άλλα κεφαλαιώδη θέματα.
2. Συνιστά μονομερή ενέργεια θεσμικής εξίσωσης της πλειοψηφίας με τη μειοψηφία.
3. Στο παρόν στάδιο η πρόταση πρέπει να αξιολογηθεί σε σχέση με άλλες προτάσεις ή επιλογές που υπάρχουν στο τραπέζι.
4. Η σημασία της πρότασης θα εξαρτηθεί από την έκταση των εξουσιών του Προέδρου.
5. Η πρόταση, έστω και τώρα, πρέπει να ενταχθεί στην παράλληλη διαπραγμάτευση μεταξύ κεφαλαίων και η τελική αξιολόγηση μπορεί να γίνει στα πλαίσια της συνολικής πρότασης.
Σύμφωνα την ερμηνεία του κόμματος, τα σημεία αυτά καταδεικνύουν ότι ο ΔΗΣΥ δεν έκανε αποδεκτή την εκ περιτροπής προεδρία, από τη στιγμή που ο Πρόεδρος θα είχε συγκεντρωτική εκτελεστική εξουσία και κρινόταν σε διαπραγματευτικό επίπεδο ως ατόπημα. Στην Πινδάρου προσανατολίζονται, συνεπώς, να αξιοποιήσουν το έγγραφο, για να αποδείξουν οι ίδιοι ουδέποτε συναίνεσαν στην εκ περιτροπής προεδρία"
http://www.sigmalive.com/simerini/politics/242994
Τζεινον το 4 και το 5 εν το θωρει κανενας?
Εχει κατι λαθος?
Θωρειτε καμιαν φουστανελα?
Εγω θωρω μια λογικη, μπουλετ προυφ θεση τζαι πασαν προς τον προεδρον, στο σιερην του ενει να την αξιοποιησει.
Αλλα εγω ειμαι που αλλον ανεκδοτον ειπαμεν:)
stelios
@ανευ
το ρήμα στην ερώτηση σου είναι παγίδα.... και αναφέρομαι στο "να αποδεκτεί" .... ενώ θα μπορούσες να είχες ρωτήσει με το ρήμα "να κάμει".... γιατί το "αποδεκτεί" ξέρεις.... αφήνει υπονοούμενα....
μερικά πράματα
1. ακόμα δεν εκατάλαβα τι τον κολίει τον χριστόφια η εντατικοποίηση. Αν δεις στο μπλοκ μου έγραφα που το περασμένο φθινόπωρο για τούτο. σύμφωνω τζαι με τον συναγερμό συμφωνώ τζαι με τον ταλάτ. Εν τζαι λέω να "αποδεκτεί" κάτι. εκαταντήσαμεν να μας παρακαλά ο ταλατ να κάμουμε εντατικές, τζαι μεις να βρίσκουμε προσκόμματα. αύριο αν φκει ο έρογλου ίντα χαπάρκα ;
να υπενθιμίσω ότι έχει 2 χρόνια που εκλέγηκε. δύο ολόκληρα χρόνια!!!
2. Διαφωνώ με τον τρόπο που επιχειρηματολογεί. Δεν μιλά θετικά για το τι επέτυχε (που όντως επέτυχε πραματα) αλλά προσπαθεί να μας πείσει ότι τα δεκτήκαν οι προηγούμενοι για να πείσει τους συγκηβερνώντες.... ενώ όπως είπα τζαι πιο πάνω αφήνει συνεχώς μπηχτες ότι είναι πιο πατριωτες που το συναγερμο (τούτο δεν είναι επιχείρημα είναι φτήνια.... άσχημη μάλιστα.... που την εκαθιέρωσαν τα τελευταία χρόνια αυτοί που μαζί τους έκαμεν "αγώνες"). τζαι με τούτο πάμε στο επόμενο
στελιος
συνεχεια
3. διά παραπάνω προτερεότητα στο δηκο παρά στο συναγερμό. από κομματικής σκοπιάς τούτο εν νούσιμο. εμένα όμως εν τζαι κόφτει αν μείνει το ακελ εκτός που τη κυβερνηση αλλα 15 χρόνια. βλέπω ποιοί έχουν πιθανότητες να στηρίξουν ένα σχέδιο λύσης. τζαι τούτοι είναι το ακελ και η φιλελευθερη δεξιά. Οι συναγωνιστές του ακελ, με τους οποιούς έδωσεν κοινούς αγώνες τι θα ψηφίσουν. άρα εν πιο σημαντικό να κρατάς που κοντά το συναγερμό από ότι το δηκο.... εκτός τζι αν θωρείς .... στο 2013.
τζαι που ως τωρά ο συναγερμός δεν έκαμε κριτική ούτε στην εκ περιτροπής, ούτε στη στάθμιση, ούτε στην έναρξη των διαπραγματεύσεων, ούτε στην 23η μαίου..... ενώ οι άλλοι που "έδωσε κοινούς αγώνες" τζαι τι δεν του είπαν.
Η κριτική του αναστασιάση αφορα: στην εντατικοποίηση, και στη διαγωνια διαπραγμάτευση.... δεν διαφωνεί με τη λυση.... διαφωνεί με τη τακτική. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ.
τουλάχιστο πε του, ρε φίλε δεν θέλω εντατικοποίηση και διαγώνια γιατί α , β, γ. Μεν του λαλεί είσαι προδότης. στο τέλος άμαν σε ασιχτιρίσει έσσιεις τζαι παράπανο.
3. όπως είπε ο γρηγόρης, δεν ετοιμάζει το κόσμο για λύση, και δεν χρησιμοποιεί καθόλου τη κοινωνία. Και θεωρώ ότι πάλε δεν το κάμνει άμπα τζαι αγκριστεί το δηκο.
4. Κάτι που δεν αφορά μόνο το χριστόφια (θα ήταν άδικο). Αφορά τη πίστη που είχα στην κυπριακή αριστερά. άρα αφορά χριστόφια και ταλατ εξίσου.
εντάξει είχαν διαφορές στις θέσεις όταν εξεκινήσαν οι συνομιλίες. τούτο είναι ένα πράμα.
όμως τούτο το συνεχόμενο, μπηχτές, δηλώσεις αντιδηλώσεις, υπόσκαψη, ψεύδεσαι, περιπέζεις με.... μωρίστικα πράματα..... εδώ και δύο χρόνια... ε δεν με πείθει
Στέλιο, η Κυπριακή αριστερά είναι για τα μπάζα, τζιαι που ποτζιεί που την πράσινη γραμμή, τζιαι που ποδά.
Να τα παραιτήσουν τζιαι να παν έσσω τους τζιαι να αφήσουν την δεξιά να κυβερνά που ξέρει.
Γειά σας,
Οϊ πως ο ΔΗΣΥ εν έσχιει εθνικιστές. Αλλά νομίζω (τζιαι μετά που εμίλησα με κάποιους φιλελεύθερους του ΔΗΣΥ) ότι ο Γρηγόρης έσχιει δίκαιο. Το θέμα εν εκλογικό, έσχιει σχέση με μανούβρες που γίνουνται στην κατάλληλη στιγμή τζιαι για την κατάλληλη περίοδο, με στόχο να κερδίσουν πολιτικό κεφάλαιο. Τούτη η θέση/πράξη του ΔΗΣΥ, ας πούμε, υπονοεί ότι το κόμμα θα εψήφιζεν όϊ σε ένα σχέδιο Αννάν συν μιαν εκ περιτροπής προεδρίας όπως την εκατέθεσεν ο Χριστόφιας; Οϊ. Με καμιά δύναμη. Οι ισορροπίες εν νομίζω να αλλάξαν (τουλάχιστον ουσιαστικά).
Ταυτόχρονα (τζιαι σύμφωνα με την βιβλιογραφία για τα πολ. κόμματα) τα κόμματα προσπαθούν να ικανοποίησουν έναν ή περισσότερους εκ των 5 βασικών τους στόχων στην αστική δημοκρατία, ανάλογα με την περίπτωση: 1)ιδεολογική συνέπεια 2) ψήφοι 3) εκτελεστική εξουσία 4) εξάσκηση καθηκόντων απόφασης τζιαι εφαρμογής δημόσιας πολιτικής 5) εσωτερική συνοχή. Πάντα ευνοούν ένα/μερικούς εις βάρος άλλου/ων τζιαι ποττέ μα ποττέ εν μπορούν να ικανοποιήσουν τζιαι τους 5 ταυτόχρονα. Σε σχέση με την περίπτωση του ΔΗΣΥ νομίζω το 1) εθυσιάστηκε για το 2) τζιαι το 4). Δηλαδή μια μικρή αντίφαση με πρώην θέσεις τζιαι ρητορικήν έτσι ώστε να κερδηθούν (ή α 'προετοιμαστούν')ψήφοι που ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, ΕΥΡΩΚΟ, τζιαι ταυτόχρονα να ησυχάσουν για λλίον οι εθνικιστές μες το κόμμα τζιαι να κινούνται παράλληλα με την ηγεσία.
Τούτην (την έλλειψη ιδεολογικής συνέπειας τουλάχιστον) δείχνει την τζιαι το ίδιο το έγγραφο, όπως παρατίθεται που το σίγμα (βλ. χωρικός πιο πάνω). Τονίζω (τζίνο που είπε τζιαι ο χωρικός) ότι το σημείο 4 του εγγράφου λαλεί βασικά να περιμένουμε να δούμε το θέμα της έκτασης των εξουσιών του προέδρου (δηλαδή των βέτο απ'ότι εκατάλαβα) τζιαι μετά να πούμεν αν δεχούμαστε την πρόταση στο σύνολο της. Αρα αφού εν αποφασίστηκεν ακόμα τούτο το θέμα, ήντα ελάξαν 'όϊ εν δεχούμαστεν';
Πάνω στο θέμα της αδυναμίας του ΑΚΕΛ να συνεργαστεί ή να συμπλεύσει με τρόπο (στο Κυπριακό) με τον ΔΗΣΥ, δεν είναι απλή λανθασμένη τακτική. Μπορεί να εν τζιαι τούτο. Αλλά σίουρα όϊ μόνο.
Το θέμα νομίζω εν δομικό. Εσχιει σχέση με τες διαιρετικές τομές στην κοινωνία τζιαι τα χαρακτηριστικά του κομματικού συστήματος. Η ίδια η (κοινωνική τζιαι πολιτική) ύπαρξη/δύναμη του ΑΚΕΛ (μετά το 74) σχετίζεται με την αντι-ΔΗΣΥκι νοοτροπία. Που για τον κόσμο του ΑΚΕΛ, σημαίνει αντί-πραξικοπιματίες, αντί-εθνικιστές, αντί-ρουσφεταδόροι, αντί-νεοφιλελεύθεροι, αντί-, αντί-.
Τούτα ούλλα θέλουν τρόπο στην πολιτική. Για να γεφυρωθεί το χάσμα μεταξύ των 2 (όϊ μόνον ιδεολογιών αλλά τζιαι) τρόπων ζωής, θέλει προσοχή, αλλιώς κινδυνεύει η ίδια η κομματική ταυτότητα.Ομως η παρούσα τακτική εν σημαίνει ότι η κυβέρνηση τζιαι το ΑΚΕΛ εν θα συνεργαστούν ποττέ (με τρόπο) με τον ΔΗΣΥ. Αμαν θεωρήσουν την Τουρκία πιο διαλλακτική τζια ότι με λλίην προσπάθεια πάμε για λύση, η συνεργασία με ΔΗΣΥ μπορεί να γίνει - άρα μπορεί να εν απλά θέμα χρόνου τζιαι τρόπου
.....ενε πήρα θέσην έννεν;
Που τα ψες, μόλις πριν λλίο άνοιξα το computer τζιαι μπήκα στο Blog ... Πρόθεση να απαντήσω σε κάποια από τα λεγόμενα πρώτα και κύρια του αγαπητού Gregori, αλλά και στο «ditto” του Strovolioti [αφού “Συμφωνεί με τον Γρηγόρη”] όπως και στον Stelio… Στο μεταξύ όμως προέκυψαν κι άλλες παρεμβάσεις με σχόλια [στην εξέλιξη της συζήτησης] ... Αν και θεωρώ ότι με καλύπτει πλήρως η καταληκτική τοποθέτηση του Arkouda [“…Ομως η παρούσα τακτική εν σημαίνει ότι η κυβέρνηση τζιαι το ΑΚΕΛ εν θα συνεργαστούν ποττέ (με τρόπο) με τον ΔΗΣΥ. Αμαν θεωρήσουν την Τουρκία πιο διαλλακτική τζια ότι με λλίην προσπάθεια πάμε για λύση, η συνεργασία με ΔΗΣΥ μπορεί να γίνει - άρα μπορεί να εν απλά θέμα χρόνου τζιαι τρόπου …”], εν τούτοις θα προχωρήσω να καταθέσω κάποιες από τις αρχικές μου σκέψεις [ως μια γενικότερη απάντηση στα όσα έχουν ειπωθεί ...
Μια παρόμοια συζήτηση εξεκίνησε και στο Blog “Επανένωση 2010” [link: http://www.epanenosi.com/index.php/archives/682], παρ’ όλο που κάποιοι τα έκαμνα μπίλιες [πάλε] με τα shερούδκια!
[Ακολουθεί η συνέχεια] ...
[Και η συνέχεια] ...
Αγαπητέ Gregori [και Strovolioti και Stelio],
1. Τες απόψεις του Αγρινού [που τις κατάθεσε ως σχόλια στο “Επανένωση 2010” – κάτω από ένα δικό ΣΟΥ post – link: http://www.epanenosi.com/index.php/archives/660 ] για “… το λάθος […] του ΑΚΕΛ […] στες προεδρικές … [οπόταν] ... έπρεπεν ο Χριστόφιας (τζιαι ο Κασουλίδης) στο δεύτερο γυρό να μεν προσφέρουν τίποτε στες απορριπτικές δυνάμεις ...” τις είδα, τις διάβασα και τις σχολίασα κι ΕΓΩ σε μια πιο ολοκληρωμένη απάντηση ΜΟΥ εκεί ... [Και δεν τον είδα – τον Mouflonα – να επανέρχεται, παρ’ όλο που επειγόταν στην αρχή για τα σχόλια μου ... Ίσως να βαρέθηκε κι αυτός] ...
2. Η θέση του Mouflonα [την οποία υιοθετείς κι ΕΣΥ, αλλά κι άλλοι] είναι εξωπραγματική! Ακούγεται πολύ ωραία στην θεωρία αλλά διερωτηθήκατε πόσο εφαρμόσιμη είναι στην πράξη αν λάβουμε υπ’ όψη τα δεδομένα της κυπριακής υλικής [όπως θα ελάλεν τζι’ ο Λινοπάμπακος] πολιτικής πραγματικότητας; Μόνο ένας [μη κομματικός – δεν λέω “ανεξάρτητος” γιατί τέτοιοι ΔΕΝ υπάρχουν] Δεξιός ή Κεντροδεξιός υποψήφιος ή και ένας [και πάλι μη κομματικός] Αριστερός υποψήφιος [αλλά εδώ είναι πιο δύσκολα τα πράματα για να γίνει αποδεκτός από τη Δεξιά] θα μπορούσε να βροντοφωνάξει «απεταξάμην του απορριπτικούς» [“σατανάδες”], αλλά που‘ν’τον; Κι αν βρεθεί τι πιθανότητες [εκλογικής] επιτυχίας έχει; Κι αυτός ο Γ. Βασιλείου όταν εκλέγηκε Πρόεδρος το 1988 είχε εξ αρχής τη στήριξη του ΑΚΕΛ [κι ας μην θυμηθώ τη “μπηχτή” ερώτηση που του υπέβαλε τότε ο νεαρός Aceras σε προεκλογική συγκέντρωση], κι ακολούθως στο δεύτερο γύρο τη στήριξη της ΕΔΕΚ και του ΔΗΚΟ [σιωπηλώς]. Άρα λέω [τζι’ ΕΓΙΩ] στην Κύπρο “... η πολιτική εν τζιαι λειτουργεί με μαθηματικά ...” αλλά ούτε τζι’ έτσι όπως λαλείτε ή υπονοείτε ... [Όμως εν εκατάλαβα - diesel ων – ποιος εν τούτος που “… κάμνει αναλύσεις του κώλου ...”, εκτός αν υπονοούσε από μικροβιολογικής άποψης!
3. Όσοι πιπιλούν σήμερα την καραμέλα της συνεργασίας ΑΚΕΛ –ΔΗΣΥ [και μάλιστα «βάση ενός προγράμματος λύσης», παραγνωρίζουν [σκόπιμα, άθελα, αφελώς ή λόγω ρομαντισμού αυτήν την υλική [πολιτική] πραγματικότητα στην οποία αναφέρθηκα πιο πάνω. Ο Gregoris ουκ ολίγες φορές μίλησε για την ενδοσυναγερμική αντιπαλότητα μεταξύ της φιλελεύθερης και συντηρητικής πτέρυγας του κόμματος αυτού. Οι προσκείμενοι στην πτέρυγα/τάση αυτή αξιωματούχοι του Κόμματος [που έχουν και ισχυρά ερείσματα στη βάση του Κόμματος] είναι κάθετα αντίθετοι σε τέτοια συνεργασία και ξιφουλκούν συνεχώς ενάντια στην Κυβέρνηση, τον Πρόεδρο και το ΑΚΕΛ. Ο Συναγερμός εξ αρχής το ‘παιζε [για διάφορους λόγους] σε δυο ταμπλό – προσπαθούσε να φανεί και συνενωτικός αλλά το ‘παίζε και αντιπολίτευση διατηρώντας ένα κλίμα πόλωσης [το οποίο έρχεται τώρα να το αξιοποιήσει]... Τα παραδείγματα πάμπολλα ... Οι συνεχείς μηδενιστικές δηλώσεις και προσεγγίσεις του Φούλη, η κασέττα του Λευτεράκη για τους “εκ μητρογονίας πρόσφυγες”, διάφορες τοποθετήσεις του Τορναρίτη για θέματα Παιδείας, η αρθρογραφία του Αντρέα Θεμιστοκλέους για το αδύνατο της συνεργασίας ΑΚΕΛ – ΔΗΣΥ και άλλες πολλές τοποθετήσεις στελεχών του “Συναγερμού” όπως του Σαμψών, της Θεοχάρους, του Ουράνιου και πάει λέγοντας ... Τι συνεργασία μπορούσε να υπάρξει με τέτοιο αλαλούμ;
4. Η ουσία εδώ είναι η «λαικίστικη, οπορτουνιστική τζιαι αντι-κυπριακή στροφή του ΔΗΣΥ» και δεν βλέπω ΚΑΝΕΝΑ να ασχολείται και να επικρίνει αυτήν τη χαμαιλεόντεια μεταστροφή [για εκλογικούς λόγους] του ΔΗΣΥ [πλην του Arkouda], έστω κι αν το ΑΚΕΛ έχει τις όποιες δικές του ευθύνες – ποιες αλήθεια για συγκεκριμένο θέμα της “εκ περιτροπής”;] ... Δηλ. ο ΔΗΣΥ εν θέλει πλέον την εκ περιτροπής γιατί ο Πρόεδρος [και το ΑΚΕΛ] εν προσπαθούν για τη λύση;
Βέβαια, η ανάρτησή σου απολαυστική στο γράψιμό της όπως πάντα.
Από κει και πέρα, προσωπικά για άλλη μια φορά νοίζω πως "σηκώνω τα χέρια ψηλά". Ομολογώ πως στο μόνο που κατατείνω να πιστέψω-όσο και αν δεν το θέλω- είναι πως οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου ΟΛΕΣ χωρίς ΚΑΜΙΑ εξαίρεση, μας δουλεύουν χοντρά σε ότι αφορά στην (δήθεν) θέλησή τους για επίλυση του Κυπριακού Ζητήματος.
Στα δικά μου τα μάτια, μοιάζει πως οι πάντες ροκανίζουν τον χρόνο και σκοτώνουν αργά και σταθερά την ελπιδα στην Κοινωνία, ώστε να δεχτεί αδιαμαρτύρητα αύριο μεθαύριο τη διχοτόμηση ως οριστική και αμετάκλητη πραγματικότητα και στη συνέχεια την επίσημη ανακήρυξη της κατεχόμενης Κύπρου σε αναγνωρισμένη Κρατική οντότητα.
Αν ανατρέξει κανείς τόσο στο πιο μακρινό παρελθόν όσο και στο πρόσφατο το μόνο που θα βρει είναι "χαμένες στιγμές".
Δεν μιλώ για το 2004. Το 2004 έστειλε στα σκουπίδια ένα σχέδιο που είχε συγκεκριμένα προβλήματα λειτουργικότητας που διακύβευαν το ίδιο το ειρηνικό μέλλον του τόπου και όχι μόνο αυτά.
Η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου όμως, όταν ψήφιζε ΟΧΙ το έκανε γιατί περίμενε από την επόμενη μέρα μία γρήγορη, τολμηρή και επιθετική πολιτική διαχείριση του αποτελέσματος έτσι ώστε σύντομα να επιστρέψει ο ΟΗΕ με ένα νέο-εμπλουτισμένο σχέδιο που να περιλαμβάνει τις παραμέτρους εγγυήσεων και ασφαλείας που δεν υπήρχαν στο ΑΝΑΝ και το καθιστούσαν επισφαλές.
Δεν έγινε.
Στη συνέχεια, το ΑΚΕΛ μέχρι την υστάτη στήριζε ασμένως την πολιτική και τη στρατηγική του Τάσσου Παπαδόπουλου μέχρις που ελάχιστο χρόνο πριν την είσοδο στην επίσημη προεκλογική περίοδο τον "άδειασε" και κατέβασε τον τότε Γ.Γ. ως υποψήφιο Πρόεδρο.
Προσωπικά θεώρησα επιεικώς "άκομψο" τον τρόπο με τον οποίο έγινε ότι έγινε, αλλά γνωρίζω άριστα πως κάτι ανάλογο θα μπορούσε να γίνει από οποιαδήποτε πολιτική δύναμη, έναντι οποιασδήποτε άλλης. Αυτή είναι η "Πολιτική" (σε αυτά τα επίπεδα) και για αυτό με ενοχλεί βαθύτατα.
Ο κος Χριστόφιας, εξελέγει. Και εξελέγει γιατί έπεισε τουλάχιστον μια μεγάλη μερίδα κόσμου πως ΑΥΤΟΣ είναι ο άνθρωπος της Λύσης, πως αυτός είναι ο ηγέτης που οι Τουρκοκύπριοι συμπατριώτες θα ακούσουν πιο προσεκτικά και που θα τον δουν πιότερο σαν έναν "καθαρό Κύπριο" που θα υπηρετήσει τα κοινά συμφέροντα των δύο κοινοτήτων χωρίς να εγκαταλείψει τα διαίτερα συμφέροντα της Ε/Κ κοινότητας.
Προσωπικά-και το έχω διατυπώσει αυτό σε κείμενα παρεμβάσεις και σχόλια- δεν έτρεφα ελπίδες για αρκετούς λόγους.
Ένας από αυτούς είναι γιατί θεωρούσα και θεωρώ πως η προσωπικότητα του κου Ταλάτ έχει υπερεκτιμηθεί εξωφρενικά. Έχω καταγράψει αρκετές φορές για τις διαβότητες επισκέψεις του κου Ταλάτ στο Λονδίνο, στις οποίες εκφωνούσε πύρηνους λόγους υπέρ των "σωτηρίων κατοχικών δυνάμεων" και της "περήφανης Τουρκικης Δημοκρατίας της Β.Κύπρου". Στη συνέχεια, επέστρεφε στην Κύπρο και άρχιζε τους...συντροφικούς εναγκαλισμούς.
Τους οποίους και απεμπόλησε δεόντως όταν ξεκίνησαν οι συνομιλίες-είνι γνωστή και η διόρθωση που έκανε δημοσίως όταν ο κος Χριστόφιας (με καλή πίστη)επέμενε στην προσφώνηση "Σύντροφε".
Πολλές φορές έγραψα πως αν το ΑΚΕΛ ήθελε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ να δημιουργήσει ΡΕΥΜΑ στην Κοινωνία ώστε αυτή να "ξυπνήσει" και να πιέζει διαρκώς προς τη Λύση τους εκατέρωθεν Ηγέτες θα το είχε πράξει. Μπορούσε. Δεν το έπραξε. Αυτό , εμένα τουλάχιστον με έβαλε σε μάυρες σκέψεις.
Όταν άρχισαν να είναι καθαρές οι συγκεκριμένες διαφωνίες των συγκυβερνωντων κομμάτων ο Συναγερμός, έτεινε την χείρα βοηθείας. Ήταν η πολιτική δύναμη του 30% που το 2004 έδειξε πως καλώς ή κακώς ξεπερνούσε το παρελθόν και ήθελε να αδράξει την ευκαιρία για ένα άλμα στο μέλλον. Το επισημαίνω αυτό, ανεξάρτητα από τη στάση που κράτησε ο κάθε ένας από εμάς τότε.
Στη συνέχεια το ΑΚΕΛ βολοδοσκοπήθηκε ευθέως από τον ΔΗΣΥ εκτός αν κάποιοι νομίζουν πως δηλώσεις σαν αυτές του κου Χάσικου έγιναν για πλάκα και χωρίς προ συνεννόηση.
Το ΑΚΕΛ ωστόσο, επέμεινε στον εγκλωβισμό μιας συνεργασίας που έμοιαζε να οδηγεί τα πράγματα σε αδιέξοδο. Τότε ήταν που τόσο εγώ όσο και άλλοι γραφαμε έντονα πως υπάρχει τεράστια ανάγκη για ξεκαθάρισμα του τοπίου ώστε να υπάρχουν καθαρές θέσεις προς την κοινωνία για να μπορέσει αυτή να καταλάβει τι πραγματικά έχει να επιλέξει.
Η ΕΔΕΚ αποχώρησε από την Κυβέρνηση και θα πω προς τιμήν της γιατί απλά δεν μπορείς να είσαι μέσα σε ένα "σχήμα" και την ίδια ώρα να εκτοξεύεις δίκαια ή άδικα μύδρους κατα της πολιτικής της Κυβέρνησης στην οποία "μετέχεις".
Και ήρθε όλο αυτό το παζάρι με το ΔΗΚΟ. Το οποίο θα με συγχωρήσετε αλλά δεν έχει πείσει ούτε τον πλέον αφελή πολίτη αυτής της χώρας πως έγινε σε κάποια βάση Αρχών που αφορούν στο Κυπριακό.
Το ΑΚΕΛ σε όλη αυτή την περίοδο φάνηκε ανέτοιμο να αντιδράσει ριζοσπαστικά και να γκρεμίσει τα δικά του "αντιδεξιά" στερεότυπα τη στιγμή που η Κυπριακή Δεξιά ή έστω ένα σημαντικό μέρος της πάσχιζε για κάτι τέτοιο. Εύλογο είναι τώρα, όλοι να επιστρέφουν στις "βάσεις" τους. Το ΑΚΕΛ στον κόσμο του, το ΔΗΣΥ στον δικό του, το ΔΗΚΟ ως μόνιμος εραστής της εξουσίας στον δικό του επίσης και η ΕΔΕΚ τολμώ να προβλέψω πως ενδεχομένως να βγει με την λιγότερη ζημιά (ή και με κέρδη) γιατί έπαιξε με την "καθαρότητα".
Όταν εξελέγει ο κος Χριστόφιας, είχα πει σε φιλικές συζητήσεις-μάρτυράς μου ο Μιχάλης Μιχαήλ- πως η καλύτερη ελπίδα που έχω, είναι πως ισως καταφέρει ο Πρόεδρος να επιστρέψει την ενοχή για τη μη λύση στην Τουρκία, στα μάτια της Ε.Ε. και της διεθνούς κοινής γνώμης.
Με όλο όμως αυτό το τραγελαφικό εσωτερικό μέτωπο, για το οποίο μερίδιο ευθύνης φέρει ΚΑΙ το ΑΚΕΛ, νομίζω πως είναι και αυτό περίπου ακατόρθωτο.
Φοβάμαι πως μας σπρώχνουν σταδιακά στη διχοτόμηση την οριστική και μάλιστα χωρίς καν κάποια ανταλλάγματα.
Προχθές, παραβρέθηκα σε μία δημόσια συζήτηση που οργάνωσε ο ΟΠΕΚ. Εισηγητές ήταν ο κος Κασουλίδης, ο κος Τάκης Χατζηγεωργίου και ο κος Κυριάκος Μαυρονικόλας.
Θέμα, Οι σχέσεις Τουρκίας και Ευρώπης και το Κυπριακό.
Λυπάμαι, αλλά με την εξαίρεση ελάχιστων φράσεων των εισηγητών, οι εισηγήσεις "μύριζαν" όχι απλά χθες, αλλά προχθές και αντιπροχθές. Στο τέλος της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα, τρεις πολιτικοί μας έμοιαζαν να είναι κολλημένοι στους όρους της γεωπολιτικής όπως αυτή ορίστηκε από τον Ψυχρό Πόλεμο και αγνόησαν σε μεγάλο βαθμό τους νέους συσχετισμούς.
Φοβάμαι πως το πολιτικό κατεστημένο του τόπου δεν επιθυμεί απολύτως καμία Λύση, πέραν του να μείνουμε ως έχουμε. Όμως, καιρός είναι να το πουν ξεκάθαρα στον κόσμο, ο οποίος έτσι και αλλιώς, δυστυχώς το έχει καταλάβει.
Κάτω από τη μύτη τους (των πολιτικών δυνάμεων) υπάρχει ένας κόσμος θαυμάσιος, υπάρχουν Ε/Κ και Τ/Κ νέοι, που κάνουν παρέα, που ερωτεύονται μεταξύ τους, που κρατάνε ένα παράδειγμα και ένα όραμα ζωντανό μέσα από την ίδια τη ζωή. Κάποιοι, που αυτό θα όφειλαν να το ποτίζουν σαν το πιο πολύτιμο άνθος της Κύπρου το τσαλαπάτανε άγρια. Μέχρι να το κάνουν και αυτό, παρελθόν.
συμφωνώ με τον αρκούδα τζιαι τον χωρικό ότι εν ρευστά ακόμα τα πράματα για τες προοπτικές συνεργασίας ΑΚΕΛ-ΔΗΣΥ. είπα πριν ότι φέτος "φαίνεται ότι το πουλλίν επέτασεν". μπορεί τα φαινόμενα όμως να απατούν, να εν συγκυριακή η στροφή ΔΗΣΥ, να υπάρξει επανεκλογή Ταλάτ τζιαι να αλλάξει πάλε το σκηνικό.
άνευ η ρήξη την οποίαν προϋποθέτει η επανένωση απαιτεί που τους δρώντες (τζιαι ειδικά που το ΑΚΕΛ) να αναπτύξουν μιαν διαφορετική αντίληψη του ρεαλισμού, ακριβώς επειδή βρίσκονται σε διαδικασία ανατροπής τζιαι αναδημιουργίας της πραγματικότητας. η σύγκρουση με τες εθνικιστικές δυνάμεις του στάτους κβο πρέπει να εν κάθετη, οριστική τζιαι αμετάκλητη. αλλιώς οδηγούμαστεν στο ωραία διατυπωμένο συμπέρασμα του Πίττα.
"Φοβάμαι πως το πολιτικό κατεστημένο του τόπου δεν επιθυμεί απολύτως καμία Λύση, πέραν του να μείνουμε ως έχουμε. Όμως, καιρός είναι να το πουν ξεκάθαρα στον κόσμο, ο οποίος έτσι και αλλιώς, δυστυχώς το έχει καταλάβει."
γεια σου ανευ,
τωρα ειδα το σχολιο σου τζαι την συζητηση δαμαι..εγραψα ηδη ενα σεντονι ποτζει στην επανενωση οποτε να μεν επαναλαμβανομαι..
2 επαναληψεις μονο τζαι υστερα ενα σχολιο για τον μιτσην στην λεμεσο..
1. η φιλελευθερη ταση μεσα στον δησυ ενεν κατι φαινομενικο η που εξαρταται μονο που συγκυριες..εκφραζει τζαι υλικες αλλα τζαι ιστορικες τασεις τζαι πραγματικτοητες..αρα οποιαδηποτε αναλυση του κυπριακου πολιτικου σκηνικου θα πρεπει να τους λαβει υπο οψιν..τζαι εν νομιζω να δεκτουν να χασουν την ηγεσια του δησυ ετσι απλα..
2. για το σκηνικο με την δηλωση πουργουριδη κλπ θα μεινω στο οτι εν συγκυριακο..εν να μου πεις μα εν μερος μιας τασης..ναι, αλλα οπως ειπεν τζαι αρκουδας αρκετα σωστα, υπαρχει τζαι το θεμα των ισορροπιων μεσα στους χωρους που εκφραζουν τα κομματα..
τζαι να επαναλαβω οτι τζαι στον χωρο του "κεντρου" υπαρχει ενας κοσμος που πρεπει να μιλησει - περα που την υστερια..
τωρα..ελπιζω οξα εν κατι που γινεται;
εν να δειξει..
αλλα το θεμα ενεν μονο για το κυπριακο..εν ευρυτερο..για μια ευρυτερη αλλαγη στην κυπριακη κοινωνια...
αλλην φορα..
τζαι μια μιτσια αναφορα στο λεμεσιανο επεισοδιο..
εν ηταν μονο ο μιτσης..βασικα ηρτεν να "διαμαρτυρηθει" [να εκφρασει με εφηβικη-παραβατικη βια τον "πονο του" γιατι τον "εθκιωξαν"] τζαι αμα εξεκινησεν, εφκηκαν οι μιτσιοι που τες ταξεις..τζαι τουλαχιστον οι παρεες του, εσυμπαρασταθηκαν του..εκαμαν τζαι τζηνοι πασιαμα..
οποτε η αδυναμια παρεμβασης εισιεν να καμει με μιαν αμηχανη στιγμη..οπου οι μαθητες εφκηκαν μονοι του που τες ταξεις, σε ενα ειδος αμφισβητησης της ταξης..τζαι μπροστα στην εκρηξη βιας εμειναν μετεωροι για ενα διαστημα..η επικεφαλης του συμβουλιου εκαμεν κριτικη απο οτι ακουσα για την αμφιλεγομενη σταση πολλων μαθητων/τριων..
οποτε η εκδοχη των μμε ηταν η κοινωνικα αποδεκτη φιλτραρισμενη..
αλλον περιπλοκο ζητημα..ιντα που καμνεις σε ετσι περιπτωσεις;..
εν κριμα ο μιτσης..αλλα μπορεις να πεις οτι λειτουργα τζαι νακκον εκφοβιστικα για αλλους μιτσιους..
αλλα εχουμεν εκπαιδευτικο συστημα που να προαγει τον διαλογο; να μπορει να καταλαβει τζαι τον πονο τζαι τον φοβο;
να δουμεν ιντα που εν να φκει που την μεταρρυθμιση..
λινοπαμπακος
Ανευ, είσαι λιγον πιο κυνικός από ότι θα περίμενε κανείς γιατί ξέρει τις ανάγκες τις εποχής: Σήμερα χρειάζονται γέφυρες. Δεν νομίζω ότι το αν εκτονωνόμαστε του στιλ "μα είδες που σας ελάλουν για την Δεξιά", βοηθά. Τα ίδια λεν και ου ρη άλλη μεριά" είδες που σας ελάλουν για την Αριστερά". Κι έτσι έχουμε το 'self-fulfilling prophecy' και τις κυνικές επιβεβαιώσεις των φανατισμών, των σεχταριστών, και των προκατειλημμένων. Δεν εξαφανίζονται ούτε αναιρούνται οι ιδεολογικές διαφορές ή ταξικές αντιθέσεις, αλλά η λύση θα ευνοήσει συμφέροντα από διάφορες τάξεις κι ιδεολογίες. Εμείς πρέπει να δουλέψουμε για την λύση
Οι υπόλοιποι παιδιά που ασκείτε κριτική στον Ανευ, νομίζω χαρίζετε πολλά του ΔΗΣΥ για την στροφή που κάνουν με την λογική "μάνα μου τους εν έκτος εξουσίας, εν έχουν τίποτε και τί να κάμουν οι καημένοι κτυπούν της λύσης αφου εν αντιπολίτευση". Στέλιο εσύ που λαλείς μα "περίμενα να το κάμουν πριν καιρόν". Εν είναι σοβαρά πράματα τούτα. Ναι πρέπει να κάμει ανοίγματα η Αριστερά κι ο Πρόεδρος αλλά η ιδέα του να τους "δώσουν κάτι για να στηρίξουν την λύση", εν προβληματική. Εγώ λέω ναι στην οικοδόμηση γεφυρών συνεργασίας ΤΩΡΑ, κι ας έχουμε διαφορές. Αυτή την στιγμή διεξάγονται εντατικές σε 3 θέματα, κι ας έχουμε τα μιντια να παίζουν πελλόν. Τα πάντα τα άγετε σε απλή επικοινωνιακή πολιτική. Υπάρχει το πρωτεύον εδώ: η συμφωνία με τους Τ/Κ, τα υπόλοιπα εν διαχείριση. Ναι μπορούν να γίνουν πολλά καλύτερα στη διαχείριση σε ενδοκοινοτικό επίπεδο. Αλλά το να τα τσουβαλιάζουμε όλα εδώ μας κάνει να χάνουμε την ουσία.
Shερετούμεν(τε)!
Λόγω πίεσης χρόνου θα καταθέσω στα γρήγορα μερικά γενικότερα σχόλια:
1. Κατ’ αρχάς νομίζω ότι πρέπει να διαχωρίσουμε [να μην συνδέουμε] τα τυχόν λάθη, τις αδυναμίες ή τη διστακτικότητα και ίσως και την ατολμία του Προέδρου [και του ΑΚΕΛ] να προχωρήσουν σε “… κάθετη ... σύγκρουση με τες εθνικιστικές δυνάμεις του στάτους κβο …” [όπως λέει ο Gregoris], ή/και να κάμουν κινήσεις που θα μπορούσαν να αναπτύξουν τον δικοινοτισμό, από την άκαιρη, αψυχολόγητη και ωφελιμίστικη [για το Κόμμα τους] αλλαγή πολιτικής από την ηγεσία του ΔΗΣΥ! Ειλικρινά ΔΕΝ μπορώ να καταλάβω γιατί κάποιοι τους χαρίζονται ...
2. Και επαναλαμβάνω αυτό που είπα και σε σχόλιο μου πιο πάνω: “Η ουσία εδώ είναι η «λαικίστικη, οπορτουνιστική τζιαι αντι-κυπριακή στροφή του ΔΗΣΥ» [διατύπωση του Gregori στο πρώτο του σχόλιο] και δεν βλέπω ΚΑΝΕΝΑ να ασχολείται και να επικρίνει αυτήν τη χαμαιλεόντεια μεταστροφή [για εκλογικούς λόγους] του ΔΗΣΥ [πλην του Arkouda], έστω κι αν το ΑΚΕΛ έχει τις όποιες δικές του ευθύνες – ποιες αλήθεια για συγκεκριμένο θέμα της “εκ περιτροπής”;] ... Δηλ. ο ΔΗΣΥ εν θέλει πλέον την εκ περιτροπής γιατί ο Πρόεδρος [και το ΑΚΕΛ] εν προσπαθούν [κατα τη γνώμη τους] για τη λύση;” Στόχος του κειμένου μου ήταν να αναδείξει ακριβώς αυτή τη στάση του ΔΗΣΥ!
3. Παράλληλα βλέπω να υποβαθμίζεται ή να μην σχολιάζεται ΚΑΘΟΛΟΥ [ή σχεδόν καθόλου] η αρνητικότητα της Τουρκίας ή/και η έλλειψη βούλησης από μέρους της για λύση. Αυτή τη στάση της Τουρκίας ΔΕΝ μπορούν και τόσο να την ανατρέψουν ή να την αντιστρέψουν κινήσεις της δικής ΜΑΣ πλευράς [γιατί υπάρχουν κι εδώ όρια ή άλλως “κόκκινες γραμμές”], αλλά μια παράλληλη “… διαδικασία ανατροπής τζιαι αναδημιουργίας της πραγματικότητας …” και μέσα στην τουρκοκυπριακή κοινότητα, που θα ‘φερνε την τελευταία σε ρήξη [ξανά] με το κατοχικό καθεστώς. Δυστυχώς ΔΕΝ βλέπω τέτοιες εξελίξεις ούτ’ εκεί ...
Λινοπάμπατζιε,
Δκυο λόγια κι από μένα για το επεισόδιο σε σχολείο της Λεμεσού με τον μιτσήν ταραξία [μια και ασχολήθηκες ΕΣΥ – το άλλο θέμα ως ήταν φυσικό μονοπώλησε τες κουβέντες ΜΑΣ]:
Εκείνο που βασικά με προβλημάτισε σ’ αυτήν την ιστορία και με σόκαρε μάλιστα [γι’ αυτό και ενασχολήθηκα με το περιστατικό στην ανάρτηση μου] είναι η αδυναμία του εκπαιδευτικού συστήματος [και κυρίως της σχολικής κοινότητας – καθηγητών και μαθητών] να χειριστεί τέτοιες ακραίες [και μεμονωμένες ως φαίνεται για την ώρα] καταστάσεις ... Μπορεί να «εν κριμα ο μιτσης», αλλά κρίμα είναι τζι’ ένα ολόκληρο σχολείο!
PolitisPittas,
Πολύ ενδιαφέροντα και γεμάτα προβληματισμό τα όσα γράφεις... Μπορεί κάλλιστα να θεωρηθούν και ως μια “ουδέτερη” [αν και προσωπικά ΔΕΝ αποδέχομαι αυτό τον όρο] ανασκόπηση των πολιτικών εξελίξεων των τελευταίων χρόνων από την σκοπιά κάποιου που ΔΕΝ είναι ενεργά δραστηριοποιημένος [ή αναμειγμένος] σε κάποιο κόμμα ... Όμως, και είτε μας αρέσει είτε όχι, τα κόμματα αποτελούν το κύριο συστατικό στοιχείο της πολιτικής ζωής στην Κύπρο [και όχι μόνο εδώ φυσικά] και γι’ αυτό τα πολιτικά παιχνίδια παίζονται μεταξύ των κομμάτων ... Απ’ εκεί και πέρα ΕΜΕΙΣ θα κρίνουμε και θα καθορίζουμε για τους ΕΑΥΤΟΥΣ ΜΑΣ με ποιους θα πάμε ... Και ήδη έχω ρίξει τη σπόντα μου για μη κομματικό υποψήφιο [σε μελλοντικές προεδρικές εκλογές] που θα μπορούσε να συνενώσει ΑΚΕΛικούς και Συναγερμικούς υποψηφίους...
Όμως από την παρέμβαση ΣΟΥ αγαπητέ PolitisPittas, προκύπτουν και διάφορα ερωτηματικά και ενστάσεις. Όπως ας πούμεν, όταν λες “Πολλές φορές έγραψα πως αν το ΑΚΕΛ ήθελε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ να δημιουργήσει ΡΕΥΜΑ στην Κοινωνία ώστε αυτή να "ξυπνήσει" και να πιέζει διαρκώς προς τη Λύση τους εκατέρωθεν Ηγέτες θα το είχε πράξει”, έρχεται ξανά στο προσκήνιο κάτι που συζητήσαμε και πιο παλιά – το momentum που θα ωθούσε τα πράγματα προς τη λύση. Προσωπικά ΔΕΝ είμαι πλέον ούτ’ ΕΓΩ αισιόδοξος βασικά γιατί η Τουρκία ΔΕΝ επείγεται για λύση αλλά και γιατί ούτε και ο κόσμος κινητοποιείται για να ανατρέψει αυτήν την έλλειψη βούλησης από πλευράς της Τουρκίας ...
Ακόμα ΔΕΝ θεωρώ ότι η «χείρα βοηθείας» που έτεινε ο “Συναγερμός” στον Πρόεδρο ΔΕΝ ήταν ούτε και συνεχής ούτε και χαρακτηριζόταν από συνέπεια καθώς τούτη η βοήθεια υποσκαπτόταν από άλλους μέσα στον ΔΗΣΥ! [Έχω αναφερθεί σ’ αυτά πιο πάνω] …
πφφφ!
ΠΗΑΙΝΝΕ ΛΟΥΘΟΥ ΡΕ ΧΡΙΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟΥ (ΑΝΕΥ ΟΡΙΩΝ)
ΒΡΩΜΟΖΩΛΟΥΝ ΤΑ ΜΕΡΗ ΣΟΥ
ΑΝΤΡΑΠΟΥ ΝΑΚΚΟΝ
ΕΝ ΓΙΑ ΤΟΥΤΟΝ ΠΟΥ ΕΝ ΕΜΕΙΝΕΣ ΑΝΕΡΑΣΤΟΣ ΑΛΟΠΩΣ
ΒΡΩΜΙΣΜΕΝΕ
ΣΑΠΙΣΜΕΝΕ
ΚΑΛΑΘΕ ΜΑΥΡΕ
Ανώνυμε 01/03/2010 12:00 π.μ. έχω έναν παλιό φίλο που εξελίχθηκε κατά πως μαθαίνω σε άριστο ψυχίατρο. Πες μου να μεσολαβήσω, να σου κάνει μια καλή τιμή, πρέπει να "κοιταχτείς" επειγόντως. Η φρασεολογία σου δείχνει τεράστιο πρόβλημα καημένε.
@Ανευ, ουδέτερος δεν είμαι. Τι σημαίνει ουδέτερος; Οι "ουδέτεροι" δεν έχουν καν άποψη νομίζω.
Οι επιφυλάξεις και η ανησυχία που εκφράζω, τόσο για τους χειρισμούς όσο και για το σύνολο των συμπεριφορών από τους πολιτικούς μας πηγάζουν απο όλα τα ερωτηματικά που έχω.
Θα ήθελα να με διαψεύσει η πραγματικότητα, αλλά ακόμα δεν έχω τέτοιο "σημάδι". Περιμένω. Όπως ξέρεις, θεωρώ κατεπείγουσα την αναγκαιότητα Λύσης για λόγους που όλοι ξέρουμε- Λύσης ρεαλιστικής και πάνω απ' όλα βιώσιμης και δίκαιης (με βάση τον ρεαλισμό).
Αν και με κάλυψε ο φίλτατος PolitisPittas σε σχέση με τον “Ανώνυμο” 13χρονο [στον νουν] αρλουμπολόγο, ως blogοδεσπότης θέλω να πω κι ΕΓΩ τα εξής:
Ψες, αποχωρώντας από την blogόσφαιρα και κλείνοντας και το computer [κατα τες δεκάμισι], τα σχόλια που ήταν αναρτημένα σ’ αυτό το post ήταν 24 [τα τρία τελευταία μάλιστα δικά ΜΟΥ]. Σήμερα μπαίνοντας κάποια στιγμή στο Blog πρόσεξα ότι τα σχόλια είχαν ανέλθει στα ... 100!!! Αμέσως είπα [από μέσα μου] ότι κάποιο καλόπαιδο [ή μπορεί τζιαι κωλόπαιδο] ή μπορεί τζιαι ολόκληρη κλίκκα από την συνομοταξία των φασιστοειδών θα είχαν γεμίσει τον χώρο των σχολίων με ύβρεις, αφορισμούς, άσχετες κουβέντες τζιαι μαλακίες! Και ΔΕΝ έπεσα έξω! Ένας [ΜΟΝΟ] “Ανώνυμος” [γνωστός όμως – θα ΣΑΣ πω μετά ποιος είναι], θαμώνας του Ακατονόμαστου W.C., κάθισε [από τες 12 τα μεσάνυχτα παρά ένα λεπτό μέχρι και τες 12 και 9 λεπτά] και έβαλε 76(!!!) φορές το ΙΔΙΟ μήνυμα! Τόσο πικράντερος, εμπαθής τζιαι με κοπελλουρίσιμο νουν είναι! [Το “σχόλιο” είναι αυτό που έχω αφήσει μια φορά να φαίνεται πιο πάνω για να αποκαλύπτει καταφανώς το ποιόν, το ύφος και τον τρόπο σκέψης τοιούτων τύπων - όλα τα υπόλοιπα τα ‘χω σβήσει]. Ο εν λόγω “Ανώνυμος” τυπάς κοντά στο μεσονύχτιο είχε αφήσει και δύο επιθετικά [για το άτομο μου] σχόλια στο blog των ΝταμπλουγιουΣιτάδων [W.C. – link: http://christofias-watch.blogspot.com/2010/02/blog-post_28.html]
Το ένα [στις 11:38 μ.μ.] κάτω από τ’ όνομα John [ελληνική απόδοση του ονόματος Γιαννής – κάτι που συνηθίζουν να κάμνουν οι απανταχού ακραιφνείς ελληναράδες] Charalambous, όπου έλεγε στην εισαγωγή του “Αρχιεπίσκοπε, Άνευ ορίων, Χρίστο Χρίστου, ανέραστε, υπερήλικε, ακράτη [???? – και λεξηπλάστης ο παρέας] ούρων και βοσκέ των εποίκων... και το άλλο [στις 11:51 μ.μ.] κάτω από το αρχαιοελληνικό όνομα – nick Ζήνωνας [άλλη συνήθεια κι αυτή των ελληναράδων – η προγονολατρεία], όπου έγραφε “Ο Χρίστος Χρίστου, ή άνευ, ή αρχιεπίσκοπος, αφού τάισε τις έποικες κότες της μάνας του, δήλωσε:” Η όποια ομοιότης μεταξύ των προλόγων των δύο σχολίων [όπως τους παράθεσα] είναι σίγουρα τελείως τυχαία!
*****************
Προς τον αγαπητό blogger και τακτικότατο σχολιογράφο του Βε Σε [W.C.] απευθύνω έκκληση για βοήθεια το ταχύτερο δυνατόν: Μέχρι πρόσφατα ήμουν μια διχασμένη προσωπικότητα – διερωτόμουν ποιος ήμουν, ο Anef_Oriwn ή ο Χρίστος Χρίστου ... Εσχάτως έχω μετεξελιχτεί, ως φαίνεται, σε τριχασμένη προσωπικότητα. Είμαι ο Anef_Oriwn, ο Χρίστος Χρίστου ή ο Arxiepiskopos;
Arxiepiskopε, βοήθα please! ΕΓΩ είμ’ ΕΣΥ, ή ΕΣΥ είμ’ ΕΓΩ;
Και μια μικρή διόρθωση για ένα τυπογραφικό λάθος [ένοχος είναι ο δαίμονας του πληκτρολογίου] που έκανα στο σχόλιο μου προς τον PolitisPittas. Στην τελευταία πρόταση της πρώτης παραγράφου η λέξη υποψηφίους» πρέπει ν αντικατασταθεί με τη λέξη «ψηφοφόρους» δηλ. να διατυπωθεί ως εξής: “Και ήδη έχω ρίξει τη σπόντα μου για μη κομματικό υποψήφιο [σε μελλοντικές προεδρικές εκλογές] που θα μπορούσε να συνενώσει ΑΚΕΛικούς και Συναγερμικούς ψηφοφόρους...”
Από πότε έχεις να κάνεις σεξ αν επιτρέπεται βρε μάγκα;
Από τότε που έχεις να κάμεις κι ΕΣΥ, μωρή μάγκισσα!
Δημοσίευση σχολίου