Κυριακή 18 Μαΐου 2014

Ανάρτηση 51/2014 [ευρω-εκλογική, αντι-φιλελεύθερη, αντι-ατομικιστική, αντι-μεσσιανική, κι ΑΚΕΛ-ική] – Εμείς ψηφίζουμε ΑΚΕΛ!!!


Εισαγωγικά

Διάβαζα σήμερα στον “Πολίτη” [οι παλιές κακές συνήθειες και τα παλιά μαζοχιστικά βίτσια δεν κόβονται εύκολα], ένα κείμενο κάποιου Κρίτωνα Διονυσίου [φοιτητής της Νομικής, συστήνεται πως είναι, και συνάμα και Πρόεδρος της ΕΦΕΚ Ηνωμένου Βασιλείου˙ εγώ να συμπληρώσω και  Πρόεδρος της συναγερμικής “Πρωτοπορίας”]... Ο αρθρογράφος, με αφορμή το «φαινόμενο Conchita» [μιλήσαμε γι’ αυτήν στην προηγούμενη μας ανάρτηση], γράφει διάφορα για τον [κοινωνικό κυρίως] φιλελευθερισμό. [“Συναγερμικός”, είναι τι θα γράφει; Προφανώς, είτε για τον εθνικισμό, είτε για τον φιλελευθερισμό,  ή για την οικονομία της αγοράς]... Τίτλος του άρθρου “Μια φιλελεύθερη προσέγγιση στο φαινόμενο Conchita” και σ’ αυτό εξιδανικεύει τον ατομικισμό. Κάπου στο πόνημα του λέει μάλιστα πως «απορρίπτει τις κοινωνικές ομαδοποιήσεις»... [Τώρα γιατί ο ίδιος συμμετέχει σε μια φοιτητική οργάνωση της οποίας προεδρεύει κιόλας, ο ίδιος θα ξέρει]...
Θα σταχυολογήσω εδώ ΔΥΟ μόνο από τα πανσοφά φιλελεύθερα αποφθέγματα του, πριν πάμε παρακάτω:   
-  «Υπερασπίζομαι τον ατομικισμό γιατί θέτω την ατομική ελευθερία υπεράνω των “συλλογικών συμφερόντων”» ... [Μα τι λες ορέ Κρίτωνα; Ως Πρόεδρος της ΕΦΕΚ δεν είναι συλλογικά συμφέροντα που υπερασπίζεσαι;]
-   «Απορρίπτω τις κοινωνικές ομάδες, είτε αυτές ονομάζονται ΛΟΑΤ, φεμινίστριες, είτε λευκοί είτε έγχρωμοι, υπό την έννοια ότι έχουν συγκεκριμένη ατζέντα και δράση»... [Οι φοιτητικές ενώσεις δεν «έχουν συγκεκριμένη ατζέντα και δράση»; Α, και παρεμπιπτόντως ποιο είναι οι «έγχρωμοι»;]...

************************************
Επί του θέματος [Φιλελεύθεροι και εκλογές]...

Γιατί όμως τα γράφω όλ’ αυτά ως εισαγωγή σ’ ένα κείμενο μου [το πρώτο κι ελπίζω όχι και το τελευταίο] για τις επικείμενες [την επόμενη Κυριακή] ευρωεκλογές; Βασικά το κάνω για να τονίσω την αντιφατικότητα που εμπεριέχουν τόσο ο λόγος όσο και οι πράξεις των λεγόμενων φιλελευθέρων [αστούληδες τους λέω εγώ]... Αυτή η αντιφατικότητα συνίσταται κυρίως στο ότι ενώ από τη μια θεοποιούν  την «ατομική ελευθερία» και την «θέτουν [...] υπεράνω των “συλλογικών συμφερόντων”», από την άλλη  σε περιόδους εκλογών συμπαρατάσσονται με συγκεκριμένους συλλογικούς [κομματικούς] εκλογικούς σχηματισμούς και εγκλωβίζονται σ’ αυτούς (αυτο)καταργώντας έτσι την «ατομική ελευθερία» τους. Κάποιοι, όπως ας πούμεν, ο Strovoliotis εδώ, προβάλλουν ως άλλοθι για την υπερψήφιση συγκεκριμένου κόμματος, ή εκλογικού σχηματισμού [στην προκειμένη περίπτωση τον ΔΗΣΥ], την εκτίμηση και προτίμηση τους για συγκεκριμένα άτομα που βρίσκονται στο ψηφοδέλτιο. Παραγνωρίζουν όμως, ή καμώνονται πως δεν βλέπουν [αφού στην ουσία στρουθοκαμηλίζουν] ότι μ’ αυτόν τον τρόπο εγκρίνουν ή έστω ανέχονται πολιτικές πρακτικές που είναι κυρίαρχες στο συγκεκριμένο Κόμμα [ή παράταξη, ή πολιτικό χώρο] και με οποίες στην πράξη διαφωνούν και μάλιστα έντονα [όπως ας πούμεν, με τον εθνικισμό, την ξενοφοβία, τον ρατσισμό, τη θρησκοληψία, τον συντηρητισμό]...

Όμως, για “να πούμε και του στραβού [του φιλελεύθερου εννοούμε] το δίκιο”, αυτή η πρακτική τού να δίνεται υπέρμετρη σημασία σε συγκεκριμένα άτομα που συμμετέχουν σ’ ένα κομματικό ψηφοδέλτιο ή συνδυασμό [και να τονίζονται οι ικανότητες και τα προσόντα τους] λες και είναι οι Μεσσίες που θα σώσουν τον τόπο αποτελεί βασικό γνώρισμα των φιλελευθέρων. Εξ άλλου γι’ αυτό είναι και ένθερμοι υποστηριχτές και θιασώτες της οριζόντιας ψηφοφορίας. Λένε πως καλοί [και ικανοί – ικανοί, όμως, για τί;] πολιτικοί υπάρχουν σε όλα τα κόμματα, λες και το ζήτημα είναι μανιχαϊστικό κι όχι πολιτικών αντιλήψεων και προσεγγίσεων, ή γενικότερα κοσμοθεωριών [πώς αντιλαμβανόμαστε και θεωρούμε τον κόσμο και το κοινωνικό και οικονομικό γίγνεσθαι]...  Είναι, στην ουσία ένθερμοι οπαδοί και θιασώτες μεσσιανικών θεωριών και αναζητούν άτομα Μεσσίες, κάτι όμως που έρχεται και πάλι σε αντίφαση με τον φιλελευθερισμό τους. Αυτή τη φορά μετατρέπονται σε απολογητές ή/και κολαούζους μεμονωμένων πλην «ξεχωριστών» [κατά τη γνώμη τους] ατόμων και κατ’ επέκταση και των πολιτικών τους στάσεων και συμπεριφορών. Ή προσπαθούν να τούς διαχωρίσουν από τον υπόλοιπο κομματικό σχηματισμό, αν και σπανιότατα ο εκλεκτός τους θα λειτουργήσει διαφορετικά [και κατά συνείδηση, όπως συνήθως λένε] από τους υπόλοιπους. Φυσικά ούτε και είναι διατεθειμένος [ο εκλεκτός βουλευτής, ευρωβουλευτής, ή υπουργός] να δώσει [αν τύχει και ζοριστεί] αναφορά ή λογαριασμό για τις πράξεις, ενέργειες και συμπεριφορές του στην συλλογικότητα στην οποία επέλεξε να συμμετάσχει. Κι αυτό το ονομάζουν ελευθερία του ατόμου. Όμως για να αναδειχτούν μπήκαν προηγουμένως σ’ ένα κομματικό εκλογικό σχηματισμό!     

Εμείς, όμως, ως Αριστεροί, ούτε Μεσσίες αναζητούμε, αλλά ούτε και σε μεμονωμένα πεφωτισμένα(;) άτομα πιστεύουμε. Αντιθέτως, είμαστε υπέρμαχοι των συλλογικών αποφάσεων και δράσεων όπως και τις συλλογικής ανάληψης της ευθύνης για τυχόν λάθη, αδυναμίες και ελλείψεις.  [Πιο αναλυτικά εδώ]...

Για όλ’ αυτά και για πολλά άλλα [πολιτικά, ιδεολογικά, ιστορικά, συναισθηματικά], ΕΜΕΙΣ εδώ, το Πολιτμπιουρό του Blog, έχουμε επιλέξει [προ πολλού – εδώ και χρόνια] να ψηφίζουμε ΑΚΕΛ!  Φυσικά επιλέγουμε όμως κι εμείς συγκεκριμένους υποψηφίους για αν τους δώσουμε σταυρό προτίμησης, αλλά ΔΕΝ το κάνουμε κόντρα στις επίσημες πολιτικές του κόμματος, ή για να ακολουθήσουν [οι συγκεκριμένοι] μια διαφορετική πολιτική...

*************************
Σημειώσεις περί των εκλογών

Είναι γεγονός πως δεν είχα καταφέρει μέχρι σήμερα να γράψω και να αναρτήσω ένα κείμενο για τις εκλογές. Κι αυτό δεν οφειλόταν στο ότι δεν ΜΕ ενδιαφέρουν οι συγκεκριμένες εκλογές. Απεναντίας θεωρώ ότι κι αυτή η εκλογική διαδικασία  αποτελεί σοβαρή πολιτική πράξη (και σε ατομικό και σε συλλογικό επίπεδο) και από την οποία ως ενεργοί πολίτες και δη ως Αριστεροί δεν πρέπει να απέχουμε. Ναι μεν ο ρόλος του Ευρωκοινοβουλίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι πιο πολύ διακοσμητικός κι άλλοθι της δήθεν δημοκρατικότητας της Ένωσης (άλλα μη εκλελεγμένα όργανα και μηχανισμοί, όπως η Κομισιόν, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ή η Τρόικα και διάφορες Σύνοδοι] παίρνουν τις αποφάσεις], όμως τοπικά (κυρίως) για είναι πολύ σημαντική για την Αριστερά γενικότερα και το ΑΚΕΛ ειδικότερα... [Το ΑΚΕΛ πρέπει να κρατήσει τα ποσοστά του κοντά στο 25% και οπωσδήποτε και τη δεύτερη έδρα στην Ευρωβουλή, που αν τη χάσει τελικά είναι πολλούς που θα χαροποιήσει]... Λόγω πολλών άλλων υποχρεώσεων, αλλά και αυξημένων εννοιών δεν κατάφερα να γράψω κάτι νωρίτερα, αν και είχα πολλά στο μυαλό μου. Είναι και οι νέοι εκλογικοί σχηματισμοί για τους οποίους θα μπορούσα να πω λίγα λόγια, Ας πούμε για τη δικοινοτική “ΔΡΑΣυ-Eylem [που περιλαμβάνει και  2 τουρκοκύπριες υποψήφιες], το “Μήνυμα Ελπίδα” του Στέλιου Πλατύ και λοιπών καθηγητάδων, ψυχολόγων και ψυχίατρων που άφησαν γραφεία, ιατρεία και έδρες ακαδημαϊκές για να μας σώσουν [κάτι σαν το ελληνικό “Ποτάμι” του Σταύρου Θεοδωράκη μού μοιάζει], το νεοφυές “Κόμμα των Ζώων”, το τουρκοκυπριακό Σοσιαλιστικό Κόμμα [με δυο τουρκοκύπριους υποψηφίους], για μια σειρά από ανεξάρτητους υποψήφιους περιλαμβανομένου και του τουρκοκύπριου Σενέρ Λεβέντ [τον οποίο στηρίζουν κάποιοι γνωστοί ελληνοκύπριοι εθνικιστές], ή ακόμα και για το ΕΛΑΜ ή τον  Πορδίκη των Οι-κωλό-γων που μαζί με την άχαρη ξανθιά Εκπρόσωπο Τύπου του Κόμματος τους κατέρχονται ως συνεργαζόμενοι [ως Κόμμα] με την ΕΔΕΚ. Αλλά μάλλον θα κάμω κράτει για τώρα και θ’ αφήσω πολλά και διάφορα για μετά τις εκλογές.
[Να αναφέρω ότι την ημέρα υποβολής των υποψηφιοτήτων για τις ευρωεκλογές, την Παρασκευή 2 του Μάη, ευρισκόμενος μπροστά από μια τηλεόραση σε κάποιο νοσοκομείο όπου είχα πάει για να κάμω παρέα σε προσφιλές κοντινό μου πρόσωπο, παρακολούθησα τη συγκεκριμένη διαδικασία, όπως και τις δηλώσεις των υποψηφίων καθώς και διάφορες φάσεις και ατάκες. Πήρα δε και σημειώσεις για να σχολιάσω κάποια πράματα, αλλά πέρασαν πια οι μέρες]...

Τώρα ετοιμαζόμαστε να πάμε να ψηφίσουμε ΑΚΕΛ! Σε ποιους θα βάλουμε σταυρό προτίμησης; Ε, δεν θα [ΣΑΣ] τα πούμε όλα!

Anef_Oriwn
[ψηφίζει ΑΚΕΛ!]
Κυριακή 18/5/2014 

18 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

"Φυσικά επιλέγουμε όμως κι εμείς συγκεκριμένους υποψηφίους για αν τους δώσουμε σταυρό προτίμησης, αλλά ΔΕΝ το κάνουμε κόντρα στις επίσημες πολιτικές του κόμματος, ή για να ακολουθήσουν [οι συγκεκριμένοι] μια διαφορετική πολιτική..."

Μια στιγμή αυτοκριτικής και ειλικρίνειας: δεν χρειάζεται να σκεφτώ εγώ, το κόμμα σκέφτεται για μένα. (Αν κατάλαβα καλά!)

Πάντως όπως θα διάβασες και στο κείμενό μου, ακόμα και το παρόν, εν πολλοίς απαρχαιωμένο ακόμη ΑΚΕΛ είναι χρήσιμο, και δεν επιθυμώ ν αποδυναμωθεί περαιτέρω, γι' αυτό καλή ψήφο!

Anef_Oriwn είπε...

Αντιπαρέρχομαι διάφορες απαξιωτικές εκφράσεις ΣΟΥ γα το ΑΚΕΛ [και κατ’ επέκταση και για το άτομο ΜΟΥ], και ΣΟΥ ζητώ, αν έχεις την καλοσύνη, να [ΜΑΣ] επεξηγήσεις τι εννοείς με την ηλίθια και επιδερμική άτοκα ΣΟΥ «…δεν χρειάζεται να σκεφτώ εγώ, το κόμμα σκέφτεται για μένα», ή πώς αυτό βγαίνει μέσα από το κείμενο ΜΟΥ. [Καθόλου καλά ΔΕΝ κατάλαβες:]… Κι ακολούθως θα επανέλθω για να ΣΟΥ εξηγήσω τον δημοκρατικότατο τρόπο με τον οποίο [εσωτερικά] στο ΑΚΕΛ επιλέγονται οι υποψήφιοι για τις όποιες εκλογές και για τον οποίο ως φαίνεται έχεις μεσάνυχτα! Η προκατάληψη ΣΟΥ δεν έχει όρια πια!

Ανώνυμος είπε...

Η ηλίθια και επιδερμική μου ατάκα, είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιλήφθηκα τη μη ηλίθια και μη επιδερμική σου αναφορά:"Φυσικά επιλέγουμε όμως κι εμείς συγκεκριμένους υποψηφίους για αν τους δώσουμε σταυρό προτίμησης, αλλά ΔΕΝ το κάνουμε κόντρα στις επίσημες πολιτικές του κόμματος, ή για να ακολουθήσουν [οι συγκεκριμένοι] μια διαφορετική πολιτική..."

Αμα μου εξηγήσεις *εσύ* τι εννοείς, και γιατί δεν κατάλβα καλά, μπορεί και να προχωρήσουμε.

Anef_Oriwn είπε...

Strovoliotis,

Για να βάλουμε σε μια σειρά την όποια συζήτηση και για να μην πετάμε «ηλίθιες και επιδερμικές ατάκες», αλλά και για να μην κουβεντιάζουμε ασκόπως, μπορείς να [ΜΟΥ/ΜΑΣ] πεις, γιατί ΕΣΥ έχεις επιλέξει από το ψηφοδέλτιο του ΔΗΣΥ να δώσεις σταυρό προτίμησης στον Στυλιανίδη και την Χόπλαρου, κι όχι στην Θεοχάρους, τον Κασεττοφόρου ή τον Ζένιο; [Έχω αφήσει σκόπιμα έξω τον Συλλούρη]... Και μη ΜΟΥ πεις ότι αν δεν ήταν οι συγκεκριμένοι δύο στο ψηφοδέλτιο δεν θα ψήφιζες “Συναγερμό”... [Κάτι πήγες να πεις στο Blog ΣΟΥ, αλλά πέραν τού ότι τους συγκεκριμένους δύο τους γνωρίζεις κι από κοντά, ΔΕΝ εντόπισα άλλο λόγο]...

Το ερώτημα που θέτεις θα το σχολιάσω αργότερα...

Ανώνυμος είπε...

Νομίζω τεκμηριώνω επαρκώς την επιλογή μου για τις ευρωεκλογές και μέσα από το τελευταίο κείμενο και μέσα από τη διαχρονική μου αρθρογραφία. Αν έχεις απορία κόπιασε στον καφενέ μου να τα πούμεν.

Η κουβέντα όμως τωρα γίνεται στον δικόν σου καφενέ και έχω μια «διαδικαστική» έκφραση που είτε δεν αντιλήφθηκα επαρκώς και άρα ρίχνω «ηλίθιες και επιδερμικές ατάκες», είτε κάτι πήγε λάθος και προσπαθείς να αποφύγεις την απάντηση.

Ανώνυμος είπε...

http://cyprusnews.eu/george-pittas/2131681-2014-05-16-21-43-51.html

Ανώνυμος είπε...

ανευ,
φαινεται οτι η κυπριακη δεξια τζαι οι απολογητες της, εν ακομα στο σταδιο του να φαμεν που το δημοσιο εις βαρος των υπολοιπων..
εν εξηγειται διαφορετικα..
σημερα ο φιλελευθερος ηταν γοητευτικα αποκαλπτικος..
το ΔΣ της τραπεζας Κυπρου [που εφαηθηκεν να διορισει η κυβερνηση, τζαι ο προεδρος, το περασμενο φθινοπωρο] αποφασισε να διορισει το δικηγορικο γραφειο του κ. Αναστασιαδη [του προεδρου που τους εδιορισεν δηλαδη] για την αντιμετωπιση των δανειων [ταχα μου των μεγαλοοφειλετων - βασικα εν για να φκαλουν λεφτα οι δικηγοροι που τα δανεια τζαι οποιον παρει ο χαρος..τζαι φυσικα τους φιλους τους θα τους καλοκρατουν]..

αν φιλε μου τουτο ενεν διαπλοκη
η λεξη εν εσιει νοημα..

Τζαι ακριβως διπλα [στο πρωτοσελιδο του φιλελευθερου] ανακοινωνεται οτι ο πιο εμπαθης [τζαι γενικως ημιμαθης] δημοσιογραφος του πολιτη,
θα διοριστει επικεφαλης του δημοσιο-οικονομικου συμβουλιου..
δηλαδη η εφημεριδα της φοροδιαφυγης [διοτι για τουτο καμνει τζαι ο παρουτης τον καφκα με τον χριστοδουλο που εδιορισεν ο κληριδης τους] γινεται πκιον γραφειο προωθησης ρουσφετιου..
διοτι ιντα προσοντα εσιει το παιδιν εκτος που την υπηρεσια του στην εφημεριδα του παπαδοπουλου που εστηριξεν το αναστασιαδη;
το πιο αστειον εν οτι εσιηζετουν [οπως τζαι το αλλο το νουμερο, ο δρουσιωτης, για τα λεφτα των φορολογουμενων που τρων οι δημοσιοι υπαλληλοι κλπ, ενω τωρα, οπως τζαι ο δρουσιωτης, θα τρωει τα λεφτα των φορολογουμενων χωρις προβλημα..

αν η περιπτωση του δικηγορικου γραφειο του αναστασιαδη εν διαπλοκη,
τουτον εν ξεκαθαρα θεμα ρουσφθκιου...
εν κακο να δινονται τα λεφτα του δημοσιου στους φτωχους, τους μαθητες κλπ,αλλα σε οσους πουλουν υπηρεσιες της δεξια
εν ενταξει..:)

Ε οποτε με ετσι νουμερα στο τσιρκο,
ιντα που καρτερας τζαι εσυ;..
ιδεολογια;..
Δε τον Στυλιανιδη τζαι τον πορεια του που τον Πασχαλιδη του 1993 μεχρι σημερα..
Θελει μια καρεκλα το πλασμα..
τωρα ευρωπαικη..
τζαι αφου επαθεν καζο με την θεοχαρους την προηγουμενη φορα θα ξαναδοκιμασει..
τζαι αν δεν παιξει θα διοριστει..

Οποτε ποια ιδεολογια θα εκφρασει τουτον τον αχταρμα φαντασιωσεων;
Ενεν πιο βολικο να λαλει καποιος,
μα εγω εν τζαι...αλλα τουτος εν καλος/η
να εστιαζει, δηλαδη, δηθεν στο ατομο
για να μεν θωρει την αντιφαση τζαι το μεγεθος της υποκρισιας..

τζαι να το αθθυμασαι..
αμα ξιφορτοθουμεν τζαι τουτην την δεξια που την εξουσια
θα ακουομεν παλε το κλαψουρισμα οτι ενεν συνεπης η αριστερα με το ενα το αλλο κλπ..
διοτι η αριστερα πρεπει να εν σνεπης,
ενω η δεξια που τρωει στην ρασιη μας χωρις αντροπη [τζαι τον τζαιρο του γιωρκατζη, τζαι του κληριδη, τζαι τωρα μεσα στην κριση] εν πειραζει..
ισως ο ταδε να εν καλο ατομο..
πανω απο ολα να μεν φανει η υποκρισια..

για αυτο οι πατατες αντιναχτες εν ξεπερασμενες..
για να γινει κατοητο το νεο σκηνικο [το replay του γιωρκατζισμου με φιλελευθερο κετσαπ] πρεπει να βρεθει ενας νεος κωδικας χιουμορ..
οπως ας πουμεν..
με ποιον κριτηριο αποφασιζεται το πρωταθλημα που ονομαζεται γλαυκος κληριδης;
με τσακρα...:)

π.

Anef_Oriwn είπε...

Φίλε π.,

Ας μην ξεχνάμε ότι κατά την προεκλογική περίοδο για τις τελευταίες Προεδρικές [του Φεβράρη του 2013], υπήρξαν και δημοσιεύματα για “δωράκια” [χρηματικά] και χορηγίες από την Τράπεζα Κύπρου προς τον ίδιο τον Αναστασιάδη [ΝΑΙ, τον σημερινό Πρόεδρο και το δικηγορικό του γραφείο κατά το 2008. Τα ποσά κυμαίνονταν από 10.000 έως 35.000 ευρώ ανάλογα με την περίπτωση και χορηγούνταν για την κάλυψη διαφόρων εξόδων, όπως συμπόσια, συνέδρια, διασκέψεις, σεμινάρια, ακόμη και γεύματα. [Κι εγώ πολύ θα ‘θελα να παω σε κάποιο συνέδριο στο εξωτερικό, αλλά ΚΑΝΕΝΑΣ δεν με επιχορηγούσε. Μια φορά μάλιστα που πήγα σ’ ένα επιστημονικό συνέδριο στην Ελλάδα, το οποίο είχε σχέση με το επάγγελμα μου, κάλυψα ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ όλα τα έξοδα]...

Πέραν τούτου, να θυμίσουμε ότι το δικηγορικό γραφείο του κυρίου Προέδρου, είχε καταστεί εμμέσως μετά το κούρεμα (μ.κ.) ένας από τους κυριότερους μετόχους της Τράπεζας Κύπρου, καθώς εκπροσωπούσε μια σειρά από ρώσσους μεγαλοκαταθέτες. [Ως γνωστόν οι παλιοί μέτοχοι, και οι μεγαλομέτοχοι όπως ο Αρχιεπίσκοπος, αλλά και μικροί όπως πολύς κόσμος, έμειναν με τα χαρτιά των μετοχών στα χέρια μετά το κούρεμα]...

Και κοιτά να δεις που η διαπλοκή δεν σταματά: Το δικηγορικό γραφείο του Προέδρου [που προφανώς τώρα είναι των κόρων ΤΟΥ] θα εκπροσωπεί την Τράπεζα Κύπρου στα δικαστήρια ή σ’ άλλες διαδικασίες όπου θα παραπέμπονται υποθέσεις για εκποίηση των σπιτιών κι άλλων περιουσίων του κοσμάκη. Κι άσ’ τους να λένε πως μόνο με τους μεγελο-οφειλέτες θ’ ασχοληθούν...


Από την άλλη εν ιδιαίτερα ενδιαφέρον [κι αποκαλυπτικό τού ότι «θελει μια καρεκλα το πλασμα], αν κάποιος παρακολουθήσει την όλη [πολιτική] πορεία/καριέρα του Στυλιανίδη. Σε τι διαφέρει από τον Λιλλήκκα, από άποψη πολιτικής σταθερότητας και συνέπειας; Κι ας αφήσουν τις λαφαζανιές ότι το πλάσμα έχει αρχές:

Anef_Oriwn είπε...

Strovoliotis,

Ως απάντηση ΜΟΥ [για την ώρα] στο ερώτημα ΣΟΥ για τη «“διαδικαστική” έκφραση [MOY] που είτε δεν αντιλήφθηκες επαρκώς, είτε κάτι πήγε λάθος και προσπαθώ [όπως λες] να αποφύγω την απάντηση» [τα δικά μας του γειτόνου μας!], αλλά και ως σχόλιο στο εξυπνακίστικο ερώτημα που ΜΟΥ έθεσες στον «δικόν σου καφενέ», δηλ. αν «... ψήφισα ποτέ οτιδήποτε ή οποιονδήποτε που δεν ήταν επιλογή του ΑΚΕΛ;» [link: http://strovoliotis.wordpress.com/2014/05/16/%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CF%88%CE%B7%CF%86%CE%AF%CE%B6%CF%89-%CF%87%CF%81%CE%AE%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%81%CE%AD%CE%BD%CE%B1/#comment-15607], θα παραθέσω ένα απόσπασμα από την ανάρτηση μου με αρ. 31/013 [link: http://aneforiwn.blogspot.com/2013/02/312013.html], στην οποία έκαμα παραπομπή και στο κυρίως κείμενο της παρούσας ανάρτησης ΜΟΥ, αλλά φαίνεται πως ΔΕΝ το διάβασες αγαπητέ συνομιλητά:
“Εκ της φύσεως της η Αριστερά [λόγω κυρίως της ανθρωποκεντρικής της ιδεολογίας και της συλλογικότητας της στις δράσεις της] δεν μπορεί να είναι προσωποκεντρική. Και τους φύσει και τους θέσει Αριστερούς δεν μπορεί να τους χαρακτηρίζει το «ΕΓΩ», αλλά το «ΕΜΕΙΣ»! Κι ούτε βασιζόμαστε σε [σοφούς και καπάτσους] ηγέτες που δίκην Μεσσιών θα ΜΑΣ σώσουν από τα όποια κακά και δεινά τύχει να ΜΑΣ κατακλύσουν. Φυσικά ένας χαρισματικός ηγέτης πάντοτε προσδίδει δυναμικότητα, κύρος, αυτοπεποίθηση και σεβασμό σ’ ένα Αριστερό Κόμμα ή και Κίνημα, όμως μπούσουλας κι οδηγός μας είναι άλλοι παράμετροι…

Σ’ ένα Αριστερό χώρο, ή ως Αριστεροί,
- έχουμε πυξίδα και καθοδηγούμαστε από Προγράμματα που συλλογικά επεξεργαζόμαστε και διαμορφώνουμε [κι όχι από πεφωτισμένους ηγέτες],
- αναλαμβάνουμε συλλογικά δράσεις για να διεκδικήσουμε ό,τι μας αναλογεί, όπως επίσης αναλαμβάνουμε συλλογικά και τις ευθύνες για τυχόν λάθη και παραλείψεις [και δεν εγκαταλείπουμε τον πολιτικό μας χώρο για να τρέξουμε πίσω από κάποιο νέο Μεσσία πιστεύοντας ως μωρές παρθένες τις ανέξοδες φανφάρες του],
- αναγνωρίζουμε την ύπαρξη στην κοινωνία αλληλοσυγκρουόμενων ταξικών συμφερόντων και ξέρουμε ότι η ιστορία δεν αποτελείται από τίποτε άλλο παρά από ταξικές αντιπαλότητες και συγκρούσεις και ότι τα πολιτικά κόμματα αποτελούν τους πολιτικούς εκφραστές συγκεκριμένων τάξεων και κοινωνικών διαστρωματώσεων με συγκεκριμένα συμφέροντα [οικονομικά και κατ’ επέκταση και πολιτικά], και
- συνηθίζουμε να περνούμε [είτε συνειδητά, είτε υποσυνείδητα] το κάθε τι [πολιτικές εξελίξεις, πρωτοβουλίες και κινήσεις, καθώς κι άλλα γεγονότα του πολιτικοκοινωνικού γίγνεσθαι, που τεκταίνονται γύρω μας] μέσα από το Αριστερό μας [πολιτικό και ιδεολογικό] φίλτρο για να καταλήξουμε σε συμπεράσματα και αποφάσεις.”


Αυτά για την ώρα και θα προσπαθήσω να επανέλθω για κάποια συμπληρωματικά σχόλια...
Πάντως εν μεγάλη η “έγνοια” ΣΟΥ γα το Κόμμα της κυπριακής Αριστεράς... Κι όπως είδα έκαμες και νέα ανάρτηση για το ΑΚΕΛ, τούτη τη φορά με τον διορθωτικό τίτλο “How to fix AKEL – από τον Τάκη Χατζηγεωργίου.” [link: http://strovoliotis.wordpress.com/2014/05/19/how-to-fix-akel-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%84%CE%AC%CE%BA%CE%B7-%CF%87%CE%B1%CF%84%CE%B6%CE%B7%CE%B3%CE%B5%CF%89%CF%81%CE%B3%CE%AF%CE%BF%CF%85/]… Κι αν και τα συμπεράσματα ΣΟΥ [από τις τοποθετήσεις του Τάκη Χατζιηγεωργίου] είναι όχι απλώς λάθος, αλλά αυθαίρετα και παραπλανητικά, εν τούτοις ΔΕΝ θα τιμήσω τούτη τη φορά... [Εξ άλλου μια χαρά ΣΟΥ είπε κάποια πράγματα για τη σοσιαλδημοκρατία ΣΟΥ κι ο Stelios Papalangi – link: http://strovoliotis.wordpress.com/2014/05/19/how-to-fix-akel-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%84%CE%AC%CE%BA%CE%B7-%CF%87%CE%B1%CF%84%CE%B6%CE%B7%CE%B3%CE%B5%CF%89%CF%81%CE%B3%CE%AF%CE%BF%CF%85/#comment-15659]…

Ανώνυμος είπε...

Η επίκληση του «εμείς» αντί του «εγώ» είναι μια βολική αναλυτική μέθοδος για να καλύψει αδυναμίες, αστοχίες και ντε φάκτο διαφορές στις ικανότητες του κάθε ενός από εμάς.
Ακόμα όμως και να δεχτούμε πως θεωρητικά είναι ορθή, στην πράξη χάνει το νόημα γιατί στο γήπεδο στο οποίο παίζει η αριστερά ισχύουν άλλοι κανόνες, και συνεπώς είτε συμβιβάζεται, είτε μένει εκτεθειμένη.
Είναι πάντως και ένας ευφάνταστος τρόπος να δηλώσει κάποιος πως από τη στιγμή που δηλώνει αριστερός είναι άβουλο πλάσμα και οφείλει να ακολουθήσει τις αποφάσεις της ιεραρχίας! Και είναι αυτό θεμιτό και εκσυγχρονιστικό!
Πάντως μέσα από τια αναρτήσεις σου, αλλά μέσα και από τα σχόλια του φίλου σου του π, φαίνεται πως η καταστροφική πενταετία Χριστόφια, η αδυναμία του χώρου να αποφασίσει κατά πόσον γίνεται ΚΚΕ ή ένα χρήσιμο κεντροαριστερό κόμμα, σας οδηγεί στο βαθύ περιθώριο: δεν τα καταφέραμε, εμείς, αποσυρόμαστε, ας τα καταστρέψει όλα η δεξιά.
Κρίμα, απλώς κρίμα.

Anef_Oriwn είπε...

Strovoliotis,

Αφήνω κατά μέρος [για την ώρα] κάποιες άλλες συγγραφικές/αρθρογραφικές μου υποχρεώσεις για να πω δυο λόγια για τα όσα αντιφατικά και παραπλανητικά [αλλά και έμπλεα εγωκεντρισμού] γράφεις πιο πάνω:

1. Κατ’ αρχάς το «ΕΜΕΙΣ» εμάς των Αριστερών το αναλύω [διαλεκτικά πιστεύω] μέσα από τα 4 σημεία που αναδημοσίευσα από την παλαιότερη ανάρτηση μου [με αρ. 31/2013], τα οποία επιμελώς απέφυγες να σχολιάσεις. Αντίθετα [κι ως συνήθως] πέταξες διαφόρους αφορισμούς και αυθαιρεσίες, χαρακτηρίζοντας ας πούμεν, το «ΕΜΕΙΣ», δηλ. και συλλογικότητα στη λήψη αποφάσεων και την υλοποίηση τους και τη συλλογική ανάληψη ευθυνών [για τυχόν λάθη, αδυναμίες και παραλήψεις] ως «έναν ευφάνταστο τρόπο να δηλώσει κάποιος πως από τη στιγμή που δηλώνει αριστερός είναι άβουλο πλάσμα και οφείλει να ακολουθήσει τις αποφάσεις της ιεραρχίας»… Κι αυτό δεν είναι «θεμιτό και εκσυγχρονιστικό», ενώ η λήψη αποφάσεων από τον ένα και μόνο αρχηγό [όπως η υπόδειξη αριστίνδην υποψηφίων για τις όποιες εκλογές] είναι!

2. Όπως έγραφα τότε και στην συγκεκριμένη ανάρτηση μου ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ «βασιζόμαστε σε [σοφούς και καπάτσους] ηγέτες που δίκην Μεσσιών θα ΜΑΣ σώσουν από τα όποια κακά και δεινά τύχει να ΜΑΣ κατακλύσουν […] και δεν εγκαταλείπουμε τον πολιτικό μας χώρο για να τρέξουμε πίσω από κάποιο νέο Μεσσία πιστεύοντας ως μωρές παρθένες τις ανέξοδες φανφάρες του»… Οι εποχές των βασιλιάδων, των τσάρων και των αυτοκρατόρων έχουν περάσει∙ τους κατάργησε ή ίδια η αστική δημοκρατία στην οποία τόσο πιστεύεις. Φυσικά το «ΕΓΩ» καλλιεργεί τον ατομικισμό [και την ατομική επιτυχία και προβολή] και κατ’ επέκταση και τον εγωκεντρισμό και το ιδιωτικό όφελος [σε βάρος του συλλογικού οφέλους] που είναι η πεμπτουσία του Καπιταλισμού. Γι’ αυτό και είναι ταξικά λογικό και φυσιολογικό για έναν αστό να φοβάται, να αφορίζει και να δαιμονοποιεί το «ΕΜΕΙΣ». Εκείνο που διερωτούμαι είναι γιατί δεν εκλέγετε βασιλιάδες και περιορίζεστε στην εκλογή κοινοβουλίων και Προέδρων. [Προφανώς λόγω των ενδοαστικών/ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων κι αντιπαραθέσεων, αλλά και για να παρέχετε και άλλοθι δημοκρατικότητας στην αστική εξουσία και αν ξεγελάτε έτσι τον κόσμο…

3. Τέλος, για πολλοστή φορά θα σε (ξανα)ρωτήσω συμπαθέστατε κατά τ’ άλλα [αλλά εμπαθέστατε με το ΑΚΕΛ] Strovolioti: Γιατί δεν φτιάχνετε ΕΣΕΙΣ «ένα χρήσιμο κεντροαριστερό κόμμα» [στην Κύπρο] και να ΜΑΣ αφήσετε ΕΜΑΣ να «οδηγηθούμε [να κατρακυλήσουμε] στο βαθύ περιθώριο»; [Προφανώς και δεν έχουμε διάθεση να «συμβιβαστούμε»! Κι αν θα μείνουμε «εκτεθειμένοι» στα μάτια των αστών και των ευρωπαίων εταίρων τους, ολίγο τι μας ενδιαφέρει. ΔΕΝ είναι τους αστούς που θέλουμε να κερδίσουμε, γι’ αυτό και ΔΕΝ δεν επιδιώκουμε να γίνουμε αρεστοί στους όποιους Strovoliot-ες. Είναι πλέον πασιφανής η διαφορετική ταξική προσέγγιση ΜΑΣ σ’ όλα τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα που τυγχάνει να συζητήσουμε…

Ανώνυμος είπε...

Επειδή πρέπει να γράψω άλλο ένα άρθρο που θα καλεί τον κόσμο να ψηφίσει ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ, θα απαντήσω μόνο σε αυτό: δεν είναι η ταξική διαφορά το πρόβλημα. Αυτό είναι απλώς άλλη μια βολική δικαιολογία για να δειλιάζεις, να είσαι θεωρητικά και ιδεολογικά καλυμμένος, και να μην τολμάς να καταπιαστείς με τα υπαρκτά προβλήματα της διαχείρισης του συστήματος.
(Και σύμφωνα με τη διαλεκτική σου, αυτό αφορά «εσάς» και όχι «εσένα» :) )

Anef_Oriwn είπε...

Σίγουρα έχουμε εξαντλήσει τη συζήτηση με τον Strovoliotis, γι’ αυτό και δεν βλέπω να υπάρχει λόγος να συμπληρώσω οτιδήποτε. Ως συνήθως και για μια ακόμα φορά διαπιστώσαμε ότι διαφωνούμε [και οριζοντίως και καθέτως και διαγωνίως]... Απλώς θα πω ότι ΔΕΝ περιμένω από έναν άστο και θιασώτη του καπιταλισμού να παραδεχτεί και να αποδεχτεί την ταξική διάσταση των αντιθέσεων, αντιπαραθέσεων, αντιπαλοτήτων και συγκρούσεων που ενυπάρχουν στον καπιταλιστικό κόσμο και στις αστικές κοινωνίες...
Επίσης να τονίσω ότι «τα υπαρκτά προβλήματα [...] του συστήματος», ΔΕΝ είναι διαχειρίσιμα! Οι όποιες λύσεις που τυχόν θα δοθούν είναι προσωρινές και αποτελου ππατσσιαρίσματα μέχρι παρακάτω. Μετά από κάποια χρόνια τα ίδια προβλήματα θα ξαναπροκύψουν, άστε που πολλά άλλα προβλήματα [όπως της πείνας, της φτώχιας, της έλλειψης στοιχειώδους παιδείας και υγείας, της ανεργίας και της υπανάπτυξης] παραμένουν εκεί ανεπίλυτα για αιώνες! Ο Καπιταλισμός είναι απάνθρωπος και μόνο τυφλοί και άνθρωποι προσκολλημένοι στα δικά τους ταξικά συμφέροντα και στο δικό τους μικρόκοσμο ΔΕΝ το βλέπουν!

Ανώνυμος είπε...

Ναι άλλα υπάρχει παντού στον κόσμο. Και μπορεί να τεσταριστεί, σε αντίθεση με τα δικά σου πιστεύω, που όσο θεμιτά και να ειναι αφορούν μόνο τη θεωρία.

Anef_Oriwn είπε...


Τώρα τούτο που λες εν επιχείρημα;

Κρίτων Διονυσίου είπε...

Μαθήματα φιλελευθερισμού από ορθόδοξους κουμμουνιστές. Εδώ γελάμε.

Αν και λίγο ετεροχρονισμένα έπεσε το μάτι μου σε ένα άρθρο όπου δέχομαι κριτική* όσον αφορά μια πρόσφατη μου δημοσίευση για τις Κοινωνικές Ομάδες και τον φιλελευθερισμό (http://kriton92.blogspot.co.uk/2014/05/blog-post.html).

Ο συντάκτης άγνωστος μιας και προτιμά να αρθρογραφεί ανώνυμα, ΑΚΕΛικός όμως όσον αφορά την πολιτική του ταυτότητα. Όπως και να έχει θα προσπαθήσω να απαντήσω στα βεβιασμένα και άνευ επιστημονικής-ιδεολογικής θεώρησης και επεξεργασίας συμπεράσματα του και ταυτόχρονα να αγνοήσω διάφορα ανόητα επίθετα που μου καταλογίζει.

Σε πρώτη φάση σχολιάζει με ειρωνικό τρόπο το γεγονός ότι εξυψώνω τον ατομικισμό και τα ευεργετήματα των ατομικών δυνατοτήτων-ελευθεριών και καταλήγει στο εξής τραγελαφικό. Δεν μπορώ λέει να ανήκω σε κόμμα ή φοιτητική παράταξη επειδή αυτά εκ φύσεως αποτελούν είδη συλλογικοτήτων όπου εξ ορισμού προϋποθέτουν παραχώρηση μερικής ατομικής ελευθερίας. Το φυσικό συνεπακόλουθο αυτής της λογικής σειράς είναι ο κάθε φιλελεύθερος να κλειστή μέσα σε μια σπηλιά στα βουνά και να απομονωθεί πλήρως από την κοινωνία. Θα ήθελα να υπενθυμίσω στον πάνσοφο κριτή μου ότι το μοναδικό άρθρο πίστεως, η μοναδική ιδέα που δεν στασιάζει και δεν συναντάται ποικιλόμορφη στη φιλελεύθερη βιβλιογραφία είναι η απαρέγκλιτη πίστη στην ελευθερία της επιλογής.

Συμπερασματικά ένας ιδεολογικά συνεπής φιλελεύθερος θα αντίκριζε με θετικό μάτι την δημιουργία κολεκτίβων και σοσιαλιστικά δομημένων κοινωνικών σχηματισμών εάν και εφόσον αυτές αποτελούσαν προϊόν ελεύθερης βούλησης μεταξύ μιας ομάδας ανθρώπων και όχι παράγωγο μιας αυταρχικής κυβέρνησης ή ενός «πρωτοπόρου» κόμματος το οποίο με πρόφαση τα «συλλογικά συμφέροντα» και το «κοινό καλό» θα καταπατούσε τις βασικές ελευθερίες. Τα οποία ειρήσθω εν παρόδω αποτελούν κατεξοχήν φιλελεύθερες κατακτήσεις την ίδια ώρα όταν ο Μαρξ τις αποκαλούσε «ζηλοτυπίες των μικροαστών». Συνοψίζοντας, όταν ένας φιλελεύθερος- με δική του θέληση- εντάσσεται σε μια συλλογικότητα αυτό δεν συνιστά καταπάτηση των ιδεολογικών περγαμηνών του αλλά προσωποποίηση της πιστής εφαρμογής τους. Αυτά όσον αφορά στην επιλογή κάποιου να ενταχθεί σε μια συντεταγμένη συλλογικότητα. Νομίζω πρέπει να ξεκαθαρίσει την ειδοποιό διαφορά της με αυτή του «γουμά». Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται.

Κατά δεύτερον μου φαντάζει ειρωνικό όταν ένας «ορθόδοξος μαρξιστής-λενινιστής » αποκαλεί καιροσκόπους όσους φιλελεύθερους αποφασίσουν να πολιτευτούν μέσω ενός κόμματος και την ίδια στιγμή να καλεί τον κόσμο να ψηφίσει ΑΚΕΛ, ένα κόμμα το οποίο πιστεύει στον εξανθρωπισμό του καπιταλισμού και την φιλολαϊκή διαχείριση του, στα πλαίσια μιας αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Ένα κόμμα το οποίο δηλώνει ακόμα και σήμερα λενινιστικό αλλά την ίδια ώρα πιστεύει στον πολυκομματισμό και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο Λένιν κάποτε είχε διατυπώσει στα γραπτά του ότι οπορτουνισμός είναι η πεποίθηση στην ταξική ειρήνη και συνεργασία. Άραγε ποιος ή μάλλον ποίοι είναι οι πραγματικοί καιροσκόποι στην προκειμένη ; ;

Εν κατακλείδι ο ίδιος ο φιλελευθερισμός εγκαινίασε για πρώτη φορά στο παγκόσμιο την ιδέα του πολυκομματισμού-πλουραλισμού, την έννοια και το περιεχόμενο του κράτους δικαίου και στην προκειμένη τις αρχές της ελευθεροτυπίας και της ελευθερογνωμίας. Θέσμια τα οποία όποτε βρέθηκαν κουμουνιστές στην εξουσία τα κατάργησαν και εκδίωξαν όσους τα προήγαγαν. Απόλαυσε λοιπόν φίλε μου τις ελευθερίες και τα ευεργετήματα που σου πρόσφεραν οι πολιτικοί μας πρόγονοι και μαθήματα ιδεολογίας να μας κάνεις της χάρη να τα κάνεις άλλου. Το μούσι μου αρέσει και δεν θα το απεμπολήσω τόσο εύκολα.

Τελικά η ανοησία είναι ANEF_Oriwn. Αυτά από ένα «μικροαστούλη».

Κρίτων Διονυσίου είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Anef_Oriwn είπε...

Κρίτωνα Διονυσίου,
Σε χαιρετώ!

Και κατ’ αρχάς σ’ ευχαριστώ για τη σχολιο-απάντηση ΣΟΥ, αν και ετεροχρονισμένη και εμπεριέχουσα μπόλικες δόσεις ειρωνείας... Δεν έχω πρόβλημα με την ειρωνεία ως μορφή εξάσκησης κριτικής, αλλά πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στον χειρισμό της καθότι μια λεπτή κλώστη τη χωρίζει από την έπαρση, την υπεροψία, τον εγωκεντρισμό και τη τάση για γελοιοποίηση κι απαξίωση του συνομιλητή ΜΑΣ. Συχνά όμως αυτό, ΜΑΣ οδηγεί στο να παθαίνουμε της παροιμίας που λαλεί «έλα παππού μου να σου δείξω τ’ αμπέλια σου» και μάλιστα αυτό να λέγεται κι από μειράκια... Έτσι, λοιπόν, με βάση τη δική ΣΟΥ λογική που βγαίνει μέσα από την επηρμένη τοποθέτηση ΣΟΥ «Μαθήματα φιλελευθερισμού από ορθόδοξους κουμμουνιστές. Εδώ γελάμε», μπορώ κι ΕΓΩ αναλόγως να πω «Μαθήματα Λενινισμού από ορθόδοξους φιλελεύθερους. Εδώ γελάμε»... [Για την ιστορία να αναφέρω ότι ο Λένιν ΠΟΥΘΕΝΑ δεν λέει ότι η σοσιαλιστική εξουσία θα είναι μονοκομματική, ασχέτως τού πώς τελικά εξελίχτηκε στη Σοβιετική Ένωση!]...

Λόγω του ότι ΔΕΝ έχω ικανοποιητικό χρόνο τώρα για μια ολοκληρωμένη απάντηση [αύριο θα σηκωθώ από τις 4 τα χαράματα], θα ασχοληθώ με το κείμενο ΣΟΥ και θα το σχολιάσω αναλυτικά και λεπτομερώς σε προσεχή [νέα] ανάρτηση ΜΟΥ εδώ στο Blog ΜΟΥ], αφού πρώτα το παραθέσω ολόκληρο... Για την ώρα όμως και στα βιαστικά και στα γρήγορα θα ‘θελα να σημειώσω τα εξής:
1. Τελικά και παρ’ όλο που δήλωσες πως «θα αγνοήσεις διάφορα ανόητα επίθετα που σου καταλογίζω», εντούτοις ΔΕΝ το απέφυγες...
2. Άλλο «επιλογή» [επιλέγω ποιους να στηρίξω και ποιους να ψηφίσω] κι άλλο συμμετοχή [συμμετέχω σε μιας συλλογικότητα]... Και ΠΟΣΩΣ απάντησες στην τοποθέτηση ΜΟΥ ότι οι συλλογικότητες «προϋποθέτουν παραχώρηση μερικής ατομικής ελευθερίας»
3. Η λέξη «“γουμάς”» χρησιμοποιήθηκε [χλευαστικά] από τον Περδίκη για το λεγόμενο “Εθνικό” Συμβούλιο, ενώ κυριολεκτικά είναι το σπιτάκι με τις κότες και τον επιβήτορα πετεινό. Κι επειδή ΕΓΩ ΔΕΝ ΜΠΟΡΏ «να ξεκαθαρίσω την ειδοποιό διαφορά [...] μιας συντεταγμένης συλλογικότητας [...] με αυτή του “γουμά”», θα ΣΟΥ ήταν εύκολο να ΜΟΥ την επεξηγήσεις; Ενίοτε τα «ευκόλως εννοούμενα», ΔΕΝ τα πιάνω!
4. Δεν αποκάλεσα ΚΑΝΕΝΑ «καιροσκόπο»!
5. Κι ΕΜΕΝΑ μ’ αρέσει το μούσι και ειδικά το αλά Χο Τσι Μινχ!