Ανάρτηση 57/2012 [έκτακτη, πολιτική, «εναλλακτικής» πληροφόρησης, ελλαδική, αραβική και εξ αναδημοσιεύσεως] – Σεργιάνι στις πολιτικές εξελίξεις στην αραβική γειτονιά μας. (Αναδημοσίευση από τη “Δεύτερη Ανάγνωση”)… Και σύντομη αναφορά στα μετεκλογικά της Ελλάδας...

Εισαγωγικά:

Για να ξελαμπικάρουμε και ολίγο τι από τα ελλαδο-κυπριακά δρώμενα [τα εκλογικά, τα μετεκλογικά και τα προεκλογικά, αλλά και τα δικά μας τα προεδρολογικά] θα μετακινηθώ εκτάκτως σε κάτι άλλο. Μην χαίρεστε, όμως! Δεν θα ‘ναι κάτι ανάλαφρο ή πικάντικο για να διασκεδάσετε! Θα ‘ναι και πάλι πολιτικό, αλλά από την αραβική γειτονιά μας τούτη τη φορά. [Ο “άτιμος” δεν θα ΣΑΣ δώσω την ευκαιρία να χαλαρώσετε!]…
Σήμερα λοιπόν, θα παραθέσω ένα [νέο] κείμενο από την τελευταία έκδοση [της από τις 9 μέχρι τις 16 Μαΐου] “Δεφτερης Ανάγνωσης”. «Τούτη» [η “Δεφτερη Ανάγνωση”] αποτελεί πλέον μια σημαντική πηγή για την «εναλλακτική» μας πληροφόρηση. Γι’ αυτό και θα ‘θελα [με την ευκαιρία αυτή] να εξάρω και να επαινέσω τη τεράστια και θαυμάσια δουλειά που επιτελούν οι συντελεστές της συγκεκριμένης διαδικτυακής σελίδας.

***************************
Προλογικά [κι αραβο-ελλαδικά] :

Το κείμενο που θα αναδημοσιεύσω [αμέσως πιο κάτω] αποτελεί μια συνοπτική περιδιάβαση στις πρόσφατες κοινωνικο-πολιτικές εξελίξεις σε κάποιες αραβικές χώρες της ευρύτερης γειτονιάς μας [στη Συρία, την Αίγυπτο, το Μπαχρέιν]... Ούτ’ εμείς εδώ στην Κύπρο, αλλά ούτε και η Μητέρα–Πατρίδα Ελλάδα, αποτελούμε τ’ αρφάλιν [τον ομφαλό] της γης και θα ασχολούνται όλοι, μόνο  και συνεχώς μαζί μας και με τις εξελίξεις στους δικούς μας τόπους.  

Σίγουρα το τι τεκταίνεται σήμερα στην Ελλάδα είναι τεράστιας σημασίας και για τη ίδια τη χώρα και τον κόσμο της [τον ελληνικό λαό], αλλά και για την Αριστερά [και ειδικότερα αλλά και γενικότερα]. Γι’ αυτό και στα υπ’ όψη μου είναι όπως άμεσα (συγ)γράψω ένα κείμενο όπου θα καταθέσω τις απόψεις και σκέψεις μου για τα εν Ελλάδι πολιτικά (μη) τεκταινόμενα. Αν και διαχρονικά διάκειμαι πολύ φιλικά [από πολιτικής άποψης] προς το ΚΚΕ, εν τούτοις με προβληματίζει έντονα η σημερινή του στάση απέναντι στις τελευταίες εξελίξεις όπως αυτές διαμορφώθηκαν μετά τις εκλογές της Κυριακής…

Να σημειώσω κάποια σημεία έντονου προβληματισμού και βαθύτατης περισυλλογής μου, όπως ας πούμεν(τε),
-         την ανατροπή του δικομματισμού [κάτι που πάντοτε ήταν στους στόχους του ΚΚΕ] και τη συρρίκνωση των εκλογικών ποσοστών της “Νέας Δημοκρατίας” και του ΠΑΣΟΚ και πως τούτο αξιοποιείται από την Αριστερά,
-         τη σημαντική εκλογική άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ που τον καθιστά [μέχρι της επόμενες βουλευτικές εκλογές που όπως δείχνουν τα πράγματα θα γίνου κάπου τον Ιούνη] δεύτερο κόμμα στη χώρα με ποσοστό 16,8% και πρώτη  πολιτική δύναμη της Αριστεράς [άφησε για καλά πίσω το ΚΚΕ] και τι κάνει απ’ εδώ και μπρος. [Το προφανές είναι ότι οι αδελφοί έλληνες πάνε για νέες, επαναληπτικές, εκλογές],
-         την καθήλωση των εκλογικών ποσοστών του ΚΚΕ [8,5%], κάτι που πρέπει να προβληματίσει έντονα τους αγαπητούς συντρόφους. Πως και σε περίοδο βαθύτατης οικονομικής κρίσης, πτώσης των λεγόμενων μεγαλώνω κομμάτων κι ανατροπής του πολιτικού σκηνικού [και της κομματικής γεωγραφίας] να ανεβαίνουν  τα “Χρυσά Αυγά” κι όχι και το Κομμουνιστικό Κόμμα,
-         την τεράστια άνοδος της ακροδεξιάς [οι “Ανεξάρτητοι” Έλληνες, η “Χρυσή Αυγή” και ο ΛΑ.ΟΣ., μάζεψαν όλοι μαζί  περίπου 20%!!!] ένεκα των αντι-μνημονιακών της προσεγγίσεων,    
-         την είσοδο της ναζιστικής “Χρυσής Αυγής” στη Βουλή με περίπου 7%(!) και 21(!!) βουλευτές!!! [Υπάρχει μια ενδιαφέρουσα σχετική συζήτηση στης Disdaimonaς]. Πάντως οι καπιταλιστικές οικονομικές κρίσεις “αυγα”τίζουν τους εθνικιστές, τους ρατσιστές και γενικώς τους φασίστες και τους ναζιστές [δείτε και το 18% της Λεπέν στη Γαλλία],
-         τη συνεχιζόμενη αδυναμία των αριστερών κομμάτων να εξηγηθούν και να προτάξουν έστω και τώρα μια ολοκληρωμένη υπαλλακτική αριστερή πρόταση εξουσίας. Η σύσταση ενός Μετώπου των Αριστερών πολιτικών δυνάμεων σίγουρα θα δημιουργούσε νέες δυναμικές εν όψει μάλιστα και των διαφαινόμενων επαναληπτικών εκλογών του Ιούνη. Προσωπικά βλέπω ένα τέτοιο μέτωπο να αναδεικνύεται πρώτη πολιτική δύναμη στις νέες, αλλά πρέπει να έχει ολοκληρωμένη πρόταση αντικαπιταλιστικής εξουσίας. Πάντως στη “Νέα Δημοκρατία” γίνονται ήδη κινήσεις για επάνοδο πρόσωπων και καταστάσεων που σε κάποιο στάδιο είχαν διαφοροποιηθεί [Ντόρα Μπακογιάννη, Στέφανος Μάνος, Καρατζαφέρης – τον τελευταίο τον ξεπέρασαν άλλοι πλέον],      
-         την “δογματική” επίμονη του ΚΚΕ να θέτει ως μοναδικό στόχο την ανατροπή του συστήματος, κάτι που οι συγκύριες [κύρια οι πολιτικές] στον συγκριμένο χωροχρόνο δεν ευνοούν ή δεν αφήνουν να διαφανεί στον ορίζοντα… Και δεν το θεωρώ προδοσία αν οι σύντροφοι του ΚΚΕ βάλουν και λίγο νεράκι στο ούζο τους. [Πάει πολύ τώρα το καλοκαίρι!]…

Όλα αυτά όμως, [ίσως] πιο αναλυτικά σε επόμενη ανάρτηση μας…
Τώρα πάμε στο κείμενο από τη “Δεφτερη Ανάγνωση”…

********************************
Αραβικός κόσμος: Εκρήξεις στην Βεγγάζη, συλλήψεις το Μπαχρέϊν, εκλογές στην Συρία, και απεργίες πείνας παλαιστίνιων κρατουμένων

[του Ευρασιάτη, από τη “Δεφτερη Ανάγνωση”]…

{Οι υπογραμμίσεις και επιχρωματωσεις ειναι δικές μου}... 

Την περασμένη εβδομάδα, το κέντρο της Βεγγάζης στην Λιβύη συγκλονίστηκε από μια σειρά εκρήξεων στα δικαστικά μέγαρα. Ακολούθως, στον χώρο βρέθηκαν συνθήματα της πράσινης, κανταφικής αντίστασης. Τις επόμενες μέρες, το μεταβατικό συμβούλιο, το οποίο προσπαθεί να εμφανιστεί ως κυβέρνηση, ανακοίνωσε ότι απαγορεύεται η αναφορά στον Καντάφι και το καθεστώς του με ποινές φυλάκισης. «Η δημοκρατία του ΝΑΤΟ» όπως παρατήρησε ειρωνικά και το δίκτυο πληροφοριών και σχολίων angry Arab news. Συνεχίζονται, ταυτόχρονα, οι αναφορές για βασανιστήρια στις φύλακες και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης του καθεστώτος του ΝΑΤΟ. Ο Σαρκοζί μπορεί, τελικά, να μην κατάφερε να πείσει με την αποικιακή του εκστρατεία στην Λιβύη, αλλά ο ιδεολογικός εκπρόσωπος του νέου ρατσισμού της Γαλλίας, ο Μπερνάρ Λεβί, έκανε και ταινία για να δικαιολογήσει την αποικιακή εκστρατεία που προώθησε.

Την ίδια περίοδο, με τις απαγορεύσεις και τις συνεχόμενες καταγγελίες για βασανιστήρια στην Λιβύη,  η Human Rights Watch ανακοίνωσε ότι μετά από επίσκεψη στο Μπαχρέϊν διαπίστωσε ότι υπάρχει «πρόοδος» στα ανθρώπινα δικαιώματα χάρις στις πιέσεις της αμερικανικής κυβέρνησης. Στο Μπαχρέϊν είχαν γίνει, πρόσφατα, οι διαδηλώσεις ενάντια στο καθεστώς της μοναρχίας, κατά την διάρκεια των αγώνων αυτοκίνητου της φόρμουλα 1. Και το σαββατοκύριακο, συνελήφθη ένας ηγέτης του κινήματος για εκδημοκρατικοποίηση.

Στην Συρία, αντίθετα, η δυτική ευαισθησία είναι διάχυτη. Ένα χαρακτηριστικό σχόλιο από το angry Arab news: “Xθες το BBC ανάφερε σαν μέρος της καθημερινότητας ότι ο FSA [ο «ελεύθερος συριακός στρατός» - οι ομάδες των ενόπλων ισλαμιστών της αντιπολίτευσης] βομβάρδισαν μια επιχείρηση πλύσης αυτοκίνητων διότι ο ιδιοκτήτης είναι υποστηρικτής του «καθεστώτος» [ και αυτό ίσως να είναι ένας ευφημισμός για να πουν ότι ανήκει σε μη-σουνιτικη θρησκευτική ομάδα] . Ο ανταποκριτής του BBC φάνηκε να εντυπωσιάζεται από το γεγονός.  Το BBC [όπως και τα σαουδαραβικά και τα καταρινά] ΜΜΕ πρέπει να καθιερώσουν ένα καθημερινό δελτίο με τίτλο: η πιο συμπαθητική έκρηξη από τον FSA.»

Και όπως γράφει συχνά ειρωνικά το μπλοκ – αν βέβαια η έκρηξη γινόταν στο Ιράκ ή στο Ισραήλ θα ήταν «τρομοκρατική» επίθεση, ενάντια σε αθώους λόγω των θρησκευτικών τους πιστεύω.

Στην Συρια, εν τω μεταξυ, γίνονται εκλογές, σαν βήμα προς την διαδικασία μεταρρύθμισης. Ο βασιλιάς του Μπαχρέιν, αντίθετα, σκέφτεται αν θα παραχωρήσει καν κάποια δικαιώματα – έστω για διάλογο.

Στην Αίγυπτο, συνεχίζονται και οι διαδηλώσεις και οι προεκλογική εκστρατεία. Ταυτόχρονα, η ένταση ανάμεσα στην Αίγυπτο και την Σαουδική Αραβία συνεχίστηκε και η Μουσουλμανική αδελφότητα ανέλαβε να μεσολαβήσει, στέλλοντας μια επιτροπή να ζητήσει δουλοπρεπώς συγνώμη από την σαουδαραβικη μοναρχία. Στο Κάϊρο, όμως, υπήρξαν και σαρκαστικά σχόλια από τους κοσμικούς.

Και στην Παλαιστινη συνεχίζονται οι απεργίες πείνας κρατουμένων στις Ισραηλιτικές φυλακές. Αν ήταν κρατούμενοι η διαφωνούντες σε φυλακές χωρών που δεν συμπαθούν τα δυτικά ΜΜΕ, θα είχαν σαφώς προβολή, ενώ τώρα η σιωπή γύρω από την κατάσταση τους είναι εκφραστική των δημοσιογραφικών ευαισθησιών.

Για το παλαιστινιακό κίνημα αλληλεγγύης στους απεργούς πείνας το οποίο καλύπτει όλες τις παλαιστινιακές ομάδες:
http://www.uruknet.info/?p=m87869&hd=&size=1&l=e

Ευρασιάτης

******************************
Επιλογικά σχόλια [πάνω στο άρθρο] ΕΜΟΥ του Ιστολόγου:

1.    Η απουσία από τις χώρες αυτές μαζικών κομμουνιστικών ή έστω αριστερών προοδευτικών κομμάτων ή/και κινημάτων, έχει φέρει στην πρωτοπορία των αντικαθεστωτικών κινητοποιήσεων [διαδηλώσεων, εξεγέρσεων, συγκρούσεων] ισλαμικά κινήματα που στο τέλος της ημέρας το πιθανότερο είναι να λειτουργήσουν αρνητικά και συντηρητικά και να στρέψουν τις κοινωνίες προς τα πίσω αντί προς την πρόοδο και τη δημοκρατία [στην περεταίρω έστω ανάπτυξη αστικοδημοκρατικών θεσμών]. Λόγου χάριν, στην Αίγυπτο ο Μουμπάρακ εξακολουθεί να είναι εκεί [μέσω των στρατιωτικών που κατέλαβαν την εξουσία], ενώ το ισλαμικό κίνημα των “Αδελφών Μουσουλμάνων” έχει αυξήσει την επιρροή του. Την ίδια ώρα στη Λιβύη οι νικητές ισλαμιστές ερίζουν [shυλλοτρώουνται] για την εξουσία. Γι’ αυτό και προσωπικά βλέπω με επιφυλακτικότητα την εμφύλια σύγκρουση στη Συρία κι αν η ανάληψη της εξουσίας από τους αντικαθεστωτικούς θα αποτελεί μια πραγματικά  προοδευτική εξέλιξη για τη χώρα.

2.    Ως είναι η [ληστρική] τακτική τους [εδώ και 2-3 εκατονταετίες, δηλ. από γενέσεως και συστάσεως καπιταλισμού], οι δυτικές [καπιταλιστικές] χώρες [και οι Αμερικανοί και η Ευρωπαϊκή Ένωση] εκεί που κρίνουν ότι θα έχουν πολιτικο-οικονομικό όφελος υποστηρίζουν τα αντικαθεστωτικά κινήματα [λόγου χάριν στη Συρία], ενώ αλλού που έχουν συμμαχίες [πολιτικο-στρατιωτικές και οικονομικές] με τα τοπικά καθεστώσα ή τους βολεύει η υφιστάμενη στη συγκεκριμένη χώρα κατάσταση ποιούν την πάπια [όπως, ας πούμεν, στο Μπαχρέιν]… Ενώ έχουν shίσει τζιαι τον λαιμό τους τζιαι τον κώλο τούς για τα πυρηνικά προγράμματα της Βόρειας Κορέας [ε, στο τέλο της ημέρας ίνταμ που εκάμαν τζιαι τούτοι, μιαν τρύπα μες το νερό;] και του Ιράν δεν λένε τίποτα για εκείνα του Πακιστάν και της Σαουδικής Αραβίας!

Για τα εισαγωγικά, τα προλογικά, τα επιλογικά
και την αναδημοσίευση,
Anef_Oriwn
Τετάρτη 9/5/2012
[Επέτειος της Αντιφασιστικής Νίκης]