Shαιρετούμεν(τε)!
Και συνεχίζω με σκέψεις αιρετικές και ερωτήματα καυτά [για το εκλογικό αποτέλεσμα και ειδικά σε σχέση με το ΑΚΕΛ], απ’ εκεί που έμεινα τη περασμένη Δευτέρα το βράδυ [στην προηγούμενη ανάρτηση μου - link: http://aneforiwn.blogspot.com/2011/05/472011.html]. Το πνεύμα μου αυτοκριτικό [το ‘χουμε ακόμα αυτό το “κουσούρι” κάποιοι «δογματικοί παλ(α)ιο-κομμουνιστές»] και γεμάτο προβληματισμό [μετά που μελέτησα ολίγο τι περισσότερο και τους σταυρούς προτίμησης]! Θα καταπιαστώ κυρίως με επιμέρους μεν αλλά πολύ σημαντικά ζητήματα, όπως ας πούμεν με τις λεγόμενες «εκπλήξεις» που σημειώθηκαν από τη (μη) εκλογή στο βουλευτικό αξίωμα κάποιων ατόμων από τον χώρο της Αριστεράς και τι σηματοδοτούν αυτά τα [νέα] δεδομένα...
Θα αναφερθώ πιο ειδικά,
- στην “μεγάλη” έκπληξη που σημειώθηκε στην Επαρχία της Λάρνακας, όπου ΔΕΝ επανεκλέγηκε ο Γενικός Γραμματέας της ΠΕΟ Πάμπης Κυρίτσης,
- στην ανατροπή των προεκλογικών προγνωστικών [συμπεριλαμβανομένων και των δικών μου] για την Επαρχία Λεμεσού, και
- στην εκλογή [στην Επαρχία Αμμοχώστου] του εκατομμυριούχου(;) επιχειρηματία Χριστάκη Τζιοβάνη [κάτι που λίγο - πολύ οι υποψιαζόμασταν].
Και θα προσπαθήσω να μιλήσω γι’ αυτά με πολιτικά κριτήρια, καθώς έτσι πρέπει να συζητούνται και να αναλύονται τα πολιτικά γεγονότα ...
Οι επιλογές που εκάμαν αυτήν την φορά οι ψηφοφόροι της Αριστεράς εκλέγοντας βουλευτές πέραν του έμμισθου μηχανισμού του Κόμματος [Σταυριανός, Γεωργίου, Καυκαλιάς, Κώστας Κώστα, Στέλλα Μισιαούλη, Παπαγεωργίου – δεν αναφέρομαι στους Τζιοβάνη και Ειρ. Χαραλαμπίδου, γιατί εδώ μέτρησαν άλλοι παράγοντες, διαφορετικοί σε κάθε περίπτωση], έστειλαν τα δικά τους μηνύματα στο Κόμμα.
Πριν όμως πάω παρακάτω, θα ‘θελα να αναφέρω ότι για το εκλογικό αποτέλεσμα και τη [αυξημένη και πολυσυζητημένη] αποχή, έγραψε κι ένα σύντομο αλλά ενδιαφέρον άρθρο του Νίκου Τριμικλινιώτη που δημοσιεύτηκε και στον “Πολίτη” της Δευτέρας 23 του μηνός˙ θα το βρείτε στο Blog του [“The Trim”] στο link: http://thetrim1.blogspot.com/2011/05/blog-post_23.html.
***********************
Έχουμε και λέμε λοιπόν:
1. Κατ’ αρχάς να διευκρινίσω ότι, η αναφορά που κάμνω στον τίτλο της ανάρτησης μου σε «σχόλια και απαντήσεις» παραπέμπει σε σκέψεις και διαλογισμούς που μου προκλήθηκαν διαβάζοντας διάφορα [blogger-ικά] κείμενα, σχόλια και παρεμβάσεις σε διαδικτυακές συζητήσεις [για το εκλογικό αποτέλεσμα] που έλαβαν χώρα σ’ άλλα Blogs, όπως ας πούμεν,
- στου Νέου Ελληνοκύπριου [links: http://newgreekcypriot.blogspot.com/2011/05/blog-post_22.html και http://newgreekcypriot.blogspot.com/2011/05/blog-post_23.html],
- στου Strovoliotis [link: http://strovoliotis.wordpress.com/2011/05/23/%ce%b7%ce%bc%ce%ad%cf%81%ce%b1-%ce%b5%ce%ba%ce%bb%ce%bf%ce%b3%cf%8e%ce%bd-1/ ],
- στο “Παντός Καιρού” του Μιχάλη [link: http://mihalismihail.blogspot.com/2011/05/blog-post_23.html ], και
- στο “yiotisthoughts” του Yiotis [link: http://yiotisthoughts.wordpress.com/2011/05/24/%ce%b1%ce%bd%ce%ac%ce%bb%cf%85%cf%83%ce%b7-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%b5%ce%ba%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%b9%ce%ba%cf%8e%ce%bd-%ce%b1%cf%80%ce%bf%cf%84%ce%b5%ce%bb%ce%b5%cf%83%ce%bc%ce%ac%cf%84%cf%89%ce%bd].
2. Πάμε τώρα στα ενδο-ΑΚΕΛικά εκλογικά αποτελέσματα. Για αρχή όμως, θέλω να καταθέσω ένα γενικότερο σχόλιο: Έχω την αίσθηση ότι [ως Αριστερά] δίνουμε υπερβολική και υπέρμετρη σημασία στους αστικοδημοκρατικούς θεσμούς και τις εκλογικές διαδικασίες [παρασυρόμενοι ίσως από τις επιθέσεις και τις πρακτικές των αστικών κομμάτων]. Τούτο μας έχει εγκλωβίσει σε μια εκλογολαγνεία με αποτέλεσμα να ασχολούμαστε συνεχώς με τις εκλογές [και πως θα κρατήσουμε τα ποσοστά μας] με συνεπακόλουθο να υποβαθμίζουμε του μαζικοπολιτικούς αγώνες και άλλες τέτοιας φύσεως εκδηλώσεις.
3. Και συνεχίζω με πιο εξειδικευμένα ζητήματα [που αφορούν την Αριστερά] ξεκινώντας από τη μη επανεκλογή του Πάμπη Κυρίτση ως βουλευτή στην Επαρχία της Λάρνακας. Θεωρώ κι εγώ [όπως κατάθεσε και η φίλη Disdaimona σε σχόλια της στου Νέου Ελληνοκύπριου - links: http://newgreekcypriot.blogspot.com/2011/05/blog-post_22.html?showComment=1306140176172#c2039631259044796022 και http://newgreekcypriot.blogspot.com/2011/05/blog-post_22.html?showComment=1306140176172#c2039631259044796022], ότι αυτό το γεγονός είναι μια αρνητική εξέλιξη για ένα [Αριστερό] κόμμα που κατά τεκμήριο αποτελεί την πολιτική έκφραση των εργαζόμενων.
4. {Παρένθεση 1η:
Strovoliotis,
Με τον όρο «εργαζόμενοι» δεν εννοούμε μόνο τους ξενοδοχοϋπάλληλους, ή/και τους βιομηχανικούς εργάτες, αλλά και τους αυτοεργαζόμενους με χαμηλά ή μεσαία εισοδήματα και τους μεσαίους και κατώτερους δημόσιους υπάλληλους. Γι’ αυτό αλλού τα εξυπνακίστικα «... μια τεράστια μερίδα εργαζομένων, ούτε μυρωδιά δεν πήρε από την κρίση. Δηλαδή το ΑΚΕΛ είναι το κόμμα των εργαζομένων στο δημόσιο, στους ημικρατικούς και τις τράπεζες;» - link: http://strovoliotis.wordpress.com/2011/05/23/%ce%b7%ce%bc%ce%ad%cf%81%ce%b1-%ce%b5%ce%ba%ce%bb%ce%bf%ce%b3%cf%8e%ce%bd-1/#comment-4198, γιατί αυτό για το οποίo αγωνίζεται η Αριστερά, ΔΕΝ είναι η ισότητα στη φτώχεια, αλλά η ισότητα στον πλούτο! Κι αυτή η θέση (μου) αποτελεί και μια απάντηση στον Μάριο Δημητρίου (του “Εξ Αφορμής” της “Σημερινής”) που φαίνεται να ενοχλήθηκε γιατί «Οι κομμουνιστές και οι αριστεροί του ΑΚΕΛ φορούν τα ίδια μεταξένια πουκάμισα με τους σοσιαλιστές της ΕΔΕΚ, με τους κεντρώους του ΔΗΚΟ και με τους νεοφιλελεύθερους δεξιούς του ΔΗΣΥ» - link: http://www.sigmalive.com/simerini/columns/eks%20aformis/385858 . Λαλείτε να ‘θελεν να πει «τα μεταξωτά βρακιά θέλουν και επιδέξιους κώλους» και ενεκάτωσεν τα;}...
5. Επανέρχομαι όμως στην κουβέντα μας για τη μη επανεκλογή του Πάμπη Κυρίτση, για να προσθέσω ότι σωστά, προβληματίζεται η Disdaimona [στο πρώτο σχόλιο της] διερωτούμενη «γιατί εν επέρασεν ο θεσμικά κύριος αντιπρόσωπος των εργαζομένων στη βουλή;» κι ακολούθως σε τοποθέτηση της [στο δεύτερο της σχόλιο] λέει πως, «εν αφήνεις την εκλογή του γ.γ της ΠΕΟ στην τύχη.
εν εν θέμα γούστου η αντιπροσώπευση της ΠΕΟ μες τη βουλή.
να τον μεταφέρεις Λευκωσία να εκλεγεί τζαι να μεν φκάλεις την Ειρήνη τη Χαραλαμπίδου.» [Για την Ειρ. Χαραλαμπίδου έχω μια διαφορετική άποψη που θα την καταθέσω πιο κάτω]...
Όμως, αγαπητή Dis, τι έπρεπε να γίνει; Ο Πάμπης Κυρίτσης ήταν υποψήφιος του ΑΚΕΛ στη Λευκωσία και το 2001, αλλά ΔΕΝ εκλέγηκε. Προφανώς γι’ αυτόν τον λόγο μετακινήθηκε στις επόμενες εκλογές [του 2006] στην Επαρχία της Λάρνακας [μια που είναι και Σκαλιώτης]. Υπέβαλε υποψηφιότητα εκεί και όντως αυτή η κίνηση συνέβαλε στο να εκλεγεί. Κι όπως λέγεται έτυχε μάλιστα και ιδιαίτερης [ευνοϊκής] μεταχείρισης [προβολής, προώθησης και στήριξης] από τον κομματικό μηχανισμό και προσωπικά από τον ίδιο τον Δημήτρη Χριστόφια, που ήταν τότε Γενικός Γραμματέας του Κόμματος. [Θυμάμαι σε συγκέντρωση στην Ορμήδεια τον Απρίλη του 2006, ο Δημ. Χριστόφιας έκαμε ιδιαίτερη μνεία στον Π. Κυρίτση]. Τι λοιπόν, έπρεπε να γίνει τώρα; Να (ξανα)πάει πίσω [ως υποψήφιος] στη Λευκωσία; Θα εκλεγόταν όμως εκεί; Ο Πανίκκος Χάμπας Γενικός Γραμματέας της αγροτικής οργάνωσης της ΕΚΑ [ένας σχετικά νέος άνθρωπος και γεμάτος όρεξη για δουλειά], μήπως επανεκλέγηκε; Κι αυτό αποτελεί μια αρνητική εξέλιξη, αλλά ο Χάμπας είχε να ανταγωνιστεί πιο ηχηρά ονόματα ...
6. Ευθύνη για τη μη επανεκλογή του φέρει φυσικά και ο ίδιος ο Πάμπης Κυρίτσης κι ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας. Πολύς κόσμος της Αριστεράς στην Επαρχία της Λάρνακας τον θεωρούσε απόμακρο [δεν τον ένοιωθε κοντά του ή δίπλα του] και δυσφορούσε και για τον τρόπο που τους “επιβλήθηκε” [προφανώς εκ των άνω] για βουλευτής˙ υπήρχαν συνεχώς μουρμουρητά για τούτο...
Φαίνεται όμως ότι ΟΥΤΕ ο ίδιος ο Κυρίτσης καταπιανόταν και τόσο με τα καθημερινά [προσωπικά και γενικότερα – κλαδικά, τοπικά] προβλήματα των ψηφοφόρων της Αριστεράς στη Λάρνακα˙ πολύ πιθανόν και γιατί ΔΕΝ είχε τον απαιτούμενο χρόνο. Προφανώς τα πολλαπλά του καθήκοντα και υπευθυνότητες που του ανάθεσε το Κόμμα να μη του το επέτρεπαν [και προφανώς υπάρχει ευθύνη και στον κομματικό μηχανισμό]. Κάποιοι όμως διαπίστωναν και μια τυπικά τεχνοκρατική [από μέρους του] αντιμετώπιση διαφόρων ζητημάτων και μια ξερή κι άχαρη υπεράσπιση του κυβερνητικού έργου - όπως ας πούμεν, οι γενικόλογες τοποθετήσεις του πάνω στα προβλήματα που προέκυψαν από τη σχεδιαζόμενη [τότε] ανέγερση Διαμετακομιστικού Σταθμού Μεταφόρτωσης Σκυβάλων στην Ορμήδεια και τις αντιδράσεις των κατοίκων της περιοχής. [Για το θέμα του Διαμετακομιστικού Σταθμού έχω κάμει δύο εξειδικευμένες αναρτήσεις: – links: http://aneforiwn.blogspot.com/2010/09/662010.html και http://aneforiwn.blogspot.com/2010/11/802010-anef.html].
7. {Παρένθεση 2η:
Να σημειώσω ότι πολλά μουρμουρητά και παράπονα από τον κόσμο της Αριστεράς στη Λάρνακα υπήρξαν και παλαιότερα για κάποιο άλλο βουλευτή, ιστορικό μάλιστα στέλεχος της ΠΕΟ και πάλαι ποτέ Γενικό της Γραμματέα, τον Αντρέα Ζιαρτίδη!!! Δεν ήταν λίγες οι φωνές διαμαρτυρίας που ακούονταν˙ ας πούμεν πως είχε καπαρώσει την έδρα αλλά σπάνια πήγαινε στη Λάρνακα}...
8. Παράλληλα η μη εκλογή του Πάμπη Κυρίτση σηματοδοτεί, επιβεβαιώνει ή/και αναδεικνύει και κάποια άλλα μηνύματα, στοιχεία και καταστάσεις. Όπως ας πούμεν, ότι οι ψηφοφόροι του ΑΚΕΛ δεν χαρακτηρίζονται πλέον από προλεταριακή συνείδηση, ή δεν είναι [και τόσο] προλετάριοι πια, ή/και ότι η ίδια η ΠΕΟ δεν έχει εμπνευσμένα και δυναμικά στελέχη. Ποια ήταν τελικά η αντιπροσώπευση του [αριστερού] συνδικαλιστικού κινήματος της ΠΕΟ στα ψηφοδέλτια του ΑΚΕΛ; Λειψή και φτωχική! Δεν υπήρχαν κι άλλα ή και πιο μαχητικά συνδικαλιστικά στελέχη;
Για την ιστορία να αναφέρω ότι πέραν του Π. Κυρίτση στα ψηφοδέλτια του ΑΚΕΛ ήταν,
- στην Πάφο ο Αντρέας Φακοντής [που επανεκλέγηκε και] που όπως είπα και στην [προ-προηγούμενη] ανάρτηση μου με αρ. 46/2011[link: http://aneforiwn.blogspot.com/2011/05/462011.html], «...είχε κατά την άποψη μου και μια καλή παρουσία στη Βουλή καθώς μιλά πάντοτε με στοιχεία»,
- ο Νεόφυτος Παπαλαζάρου, αρχισυντάκτης στο “Εργατικό Βήμα”, το εκφραστικό όργανο της ΠΕΟ [κατετάγη 11ος σε σταυρούς προτίμησης – όχι κι άσχημα!],
- ο Δημήτρης Χριστοδούλου, Επαρχιακός Γραμματέας της ΠΕΟ Λεμεσού [που κατετάγη 9ος – απογοητευτικό!], και
- η συνδικαλίστρια της ΣΗΔΗΚΕΚ-ΠΕΟ Άντρη Δημητρίου [που κατετάγη 18η – λίγο - πολύ άγνωστη η συντρόφισσα]...
9. Για την εκλογή του Χριστάκη Τζιοβάνη:
Προσωπικά ΔΕΝ με ενοχλεί που ένας εκατομμυριούχος [όπως ο Τζιοβάνης] έχει εκλεγεί βουλευτής του Κόμματος της Αριστεράς, του ΑΚΕΛ. Δεν είναι ούτε ο πρώτος ούτε και ο τελευταίος λεφτάς που συντάσσεται με την Αριστερά. Με το ΚΚΕ [στην Ελλάδα], που είναι και πιο αυστηρό σε τέτοια ζητήματα, για χρόνια εκλεγόταν [κατα την δεκαετία του 1980] ως συνεργαζόμενος, ο Γενικός Γραμματέας του Αγροτικού Κόμματος Ελλάδας [ΑΚΕ] Κώστας Νάσης, επιχειρηματίας [είχε βιομηχανία ψυγείων]. Δεν είναι όμως αυτό η ουσία! Γιατί, και παρ’ όλο που έχω έντονα την άποψη ότι ΟΛΟΙ ΜΑΣ, λίγο πολύ σκεφτόμαστε και λειτουργούμε με βάση το κοινωνικοοικονομικό μας status [δεν είναι το “κοινωνικό μας είναι” που καθορίζει και τη συνείδηση μας;], εν τούτοις ΔΕΝ πιστεύω πως ένας βουλευτής [στους 19] μπορεί να παίξει τόσο σημαντικό ρόλο που να διαφοροποιήσει την πολιτική του Κόμματος πάνω σε κεφαλαιώδη ζητήματα που έχουν να κάμουν με την αριστερή φυσιογνωμία του Κόμματος.
Εκείνο όμως που με ενόχλησε είναι που ο συγκεκριμένος υποψήφιος [και βουλευτής πλέον σήμερα] χρησιμοποίησε την οικονομική του δύναμη και τα λεφτά του [με τραπεζώματα, εισφορές και δωρεές] για να προσελκύσει κομματικούς ψηφοφόρους [για το άτομο του], κάτι που έκαμνε το προεκλογικό αγώνα σε σχέση με τους άλλους συνυποψήφιους του [στο ΑΚΕΛ] άνισο! Γι’ αυτό και δεν είναι τυχαίο που πήρε και τόσος πολλούς σταυρούς προτίμησης και κατετάγη δεύτερος μάλιστα. Επίσης αμφιβάλλω αν μπορεί να εκφράσει ουσιαστικό αριστερό πολιτικό λόγο. Μάλιστα με τη δική του εκλογή του έμεινε έξω ένας άλλος υποψήφιος με δυνατό πολιτικό λόγο [ο Κυριάκος Χατζιηττοφής].
Πέραν τούτων που προανάφερα [ΜΕ] προβληματίζουν έντονα τα κριτήρια [τα καταφανώς μη πολιτικά] στη βάση των οποίων οι ψηφοφόροι του ΑΚΕΛ επέλεξαν ή πείστηκαν να ψηφίσουν τον σύντροφο Τζιοβάνη! [Ας πούμεν, πολλοί τον ψηφίσαν γιατί έδωσε σημαντική οικονομική βοήθεια στη “Νέα Σαλαμίνα”]. Πάντως η προεκλογική του δραστηριότητα θορύβησε ακόμα και τους πιο δυνατούς συνυποψήφιους του [βλέπε Σταύρος Ευαγόρου και Σκεύη Κουκουμά]!!!
10. Μια και αναφέρομαι όμως, στην Επαρχία Αμμοχώστου θέλω να σημειώσω ακόμα 2-3 πράματα [αλλά χωρίς σχολιασμούς γιατί θα γινόμουν κακός]:
- Ο υποψήφιος πρώην Δήμαρχος Αμμοχώστου Γιαννάκης Σκορδής [ένα από τα πιο διαβασμένα στελέχη του Κόμματος] κατετάγη τελευταίος [σε σταυρούς προτίμησης]!
- Οι υποψήφιοι Γιάννος Πιερή [κοινοβουλευτικός συνεργάτης] και Νίκος Κέττηρος [δημοσιογράφος στο ΡΙΚ] κατετάγησαν 6ος και 7ος αντίστοιχα και πιο πάνω από τον Γιαννάκη Ζάουρα, που είναι επικεφαλής της Δημοτικής Ομάδας του ΑΚΕΛ στον Δήμο Λάρνακας και μέλος της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ και που κατατάχθηκε 8ος με [μόνο] 3897 σταυρούς!
- Ο Γιάννος Πιερή πήρε 4398 σταυρούς προτίμησης. Απλή απορία [ΕΜΟΥ του καχύποπτου]: Είχε κάποιον/κάποιους πίσω το που [οργανωμένα] τον στήριξαν και τον προωθούσαν;
11. { Παρένθεση 3η:
Κατά το τελευταίο Συνέδριο του ΑΚΕΛ (το 21ο Συνέδριο, που έγινε κατά τα τέλη του περασμένου Νιόβρη) υποβλήθηκε πρόταση από σύνεδρους όπως τα μέλη της Κ.Ε. αυξηθούν από 105 σε 115 ή 120. Άποψη των εισηγητών [την οποία και συμμερίζομαι] ήταν ότι μ’ αυτόν τον τρόπο,
- πρώτον, θα βελτιωνόταν η δημοκρατικότητα και η συλλογικότητα στη λήψη αποφάσεων, και
- δεύτερον, θα δινόταν η ευκαιρία και σε νεώτερα και κατώτερα, αλλά δραστήρια κι αφοσιωμένα στελέχη του Κόμματος και γενικότερα του κινήματος της Αριστεράς [κυρίως από την επαρχία και τον μη έμμισθο μηχανισμό] να αναδείχνουν στο ανώτατο καθοδηγητικό σώμα του Κόμματος [που λειτουργεί μεταξύ δύο συνεδρίων] και να συμμετέχουν στην λήψη αποφάσεων. Τελικά η πρόταση δεν πέρασε [δεν εγκρίθηκε στην ψηφοφορία που έγινε]. Προφανώς έπαιξε ρόλο [για το τελικό αποτέλεσμα] η αρνητική τοποθέτηση του Προέδρου, ο οποίος παρευρισκόταν στη συγκεκριμένη σύνοδο του Συνεδρίου. Δεν ξέρω το γιατί, αλλά ο σύντροφος Πρόεδρος επέλεξε [ατυχώς και χωρίς ουσιαστικό λόγο] να συνδέσει το ζήτημα της αύξησης των μελών της Κ.Ε. με την πρόσφορα των εμμίσθων του Κινήματος την οποία ΚΑΝΕΝΑΣ δεν την αμφισβητεί! Ο Καυκαλιάς και ο Κώστας Κώστα είναι ως φαίνεται σημαίνοντα στελέχη του ΑΚΕΛ στη Λεμεσό και χαίρουν μεγάλης εκτίμησης, αλλά δεν είναι ούτε έμμισθοι, ούτε και μέλη της Κ.Ε.. Και ΔΕΝ θυμάμαι να ήταν καν υποψήφιοι τότε τον Νιόβρη για την Κ.Ε.}...
12. Πάντως άξιο απορίας και προβληματισμού είναι και το γεγονός ότι απέτυχαν να εκλέγουν ή έστω να καταταχτούν ψηλά στη λίστα με τους σταυρούς προτίμησης τα μέλη της Κ.Ε. και επικεφαλείς των Δημοτικών Ομάδων στους Δήμους της Λεμεσού και της Λάρνακας Τάσος Τσαππαρέλας [βγήκε 10ος] και Γιαννάκης Ζάουρας [8ος] αντίστοιχα.
13. Την άποψη μου για την Ειρήνη Χαραλαμπίδου την εξέφρασα στην ανάρτηση μου με αρ. 27/2011[link: http://aneforiwn.blogspot.com/2011/03/272011_28.html]. Να επαναλάβω μόνο τα εξής: «Στα θέματα με τα οποία καταπιάνεται στο πρόγραμμα της [παρέα με τους φιλοξενούμενους της], παρουσιάζεται μελετημένη και προσπαθεί να λειτουργήσει απομυθοποιητικά, κυρίως πάνω σε θέματα [από την πολιτική και την ιστορία] που θεωρούνται [από τα κατεστημένα της Δεξιάς] ως αξιώματα, θέσφατα και ιερά και όσια ... Κι εδώ προκύπτει κι ο [σημερινός] θετικός ΤΗΣ ρόλος, αν μάλιστα αναλογιστούμε ότι οι πολιτικές της καταβολές είναι δεξιές [φιλο-μακαριακές μεν] και ότι ο σύζυγος της είναι [ή ήταν;] στέλεχος της ΕΔΕΚ...
Λαμβάνοντας μάλιστα υπ’ όψη, τα κατεστημένα του ΡΙΚ [στα οποία έκαμα αναφορά πιο πάνω], διερωτούμαι ποιος δημοσιογράφος ή πολιτικός αναλυτής [από «τες δυνάμεις της επανένωσης»], θα τού επέτρεπαν τα κατεστημένα να παίξει αυτό το ρόλο. Μήπως ο Μιχάλης Μιχαήλ, ο Γιώργος Παυλίδης, ο Πέτρος Πασιάς, ο Κυριάκος Τζιαμπάζης, ο Κώστας Κωνσταντίνου [του “Πολίτη”] ή ο Πάμπος Χαραλάμπους [της “Αλήθειας”; Όλοι αυτοί είναι χρωματισμένοι [εκ των προτέρων] ...»
Πιστεύω λοιπόν, ότι το δημοσιογραφικό της ταμπεραμέντο [έχει τσαμπουκά η συντρόφισσα και το έδειξε και τη νύχτα των εκλογών σε τηλεοπτική συζήτηση της με τον Στυλιανίδη του ΔΗΣΥ] θα τη βοηθήσει σημαντικά στα νέα της κοινοβουλευτικά καθήκοντα. Θα προσδώσει [πολιτική] επιθετικότητα και διεκδικητικότητα στην κοινοβουλευτική ομαδα τής Αριστεράς, κάτι που λείπει από πολλούς εκπρόσωπους της. Άστε που θα ομορφαίνει με την παρουσία της και τα κοινοβουλευτικά έδρανα της κυπριακής Αριστεράς!
14. Για τον φιλόλογο καθηγητή [και Βοηθό Διευθυντή στο Λύκειο Βεργίνας στη Λάρνακα] Γιώργο K. Γεωργίου, απλώς να αναφέρω ότι «τούτος» είναι [κατα την ταπεινή μου γνώμη] ένας, εκ των λίγων εκπαιδευτικών που ΔΕΝ έχει περιχαρακωθεί στα καλούπια του δημοσιοϋπαλληλικού βολέματος και του εφησυχασμού [φαινόμενα που χαρακτηρίζουν και πολλούς αριστερούς(;) εκπαιδευτικούς]˙ αντίθετα τολμά να συγκρουστεί με κατεστημένα. Σας παραπέμπω στο άρθρο του “Περί …ελληνοφώνων” [link: http://proodeftikikath.blogspot.com/2011/03/blog-post_15.html ], που έγραψε κατά τα μέσα του περασμένου Μάρτη, όταν έγιναν οι επιθέσεις [από ελληνοκύπριους μαθητές] σε βάρος των αραβόφωνων μαθητών στο Λύκειο της Βεργίνας. Τότε διάφοροι ακραιφνείς ελληναράδες κονδυλοφόροι τον είχαν κατσαδιάσει γιατί είχε χρησιμοποιήσει την έκφραση «ελληνόφωνοι μαθητές» [link: http://www.sigmalive.com/files/filefield/2/0/9/simerini%2014032011.pdf – σελ.10]...
15. {Παρένθεση 4η:
Μια και αναφέρθηκα στους εκπαιδευτικούς να αναφέρω πως το ‘χω απωθημένο να δω ένα διευθυντή σχολείου που να έχει τη μαγκιά να πει ότι ΔΕΝ κάμνει τελετή αγιασμού στο σχολείο του, μια τελετή που γίνεται σ’ ΟΛΑ τα σχολεία ΟΛΩΝ των βαθμίδων κατά την έναρξη της σχολικής χρονιάς.}
16. Τηλεγραφικά θέλω να σημειώσω και τα ακόλουθα – κάποιες ακόμα διαπιστώσεις και παρατηρήσεις μου [γενικότερης, αλλά και ειδικότερης φύσεως]:
a. Σύντροφε Άντρο Κυπριανού,
- Η συνεχής επανάληψη [στον προφορικό λόγο] εκφράσεων του τύπου «... θα πω και τα εξής» ή «... θα απαντήσω ως εξής», κουράζουν τους ακροατές και τους προκαλούν θυμηδία, ενώ κάμνει τον λόγο “ξύλινο” και χωρίς χρώμα! Είναι κάτι σαν τα δικά μου «ΣΟΥ» και «ΜΟΥ» [που γράφω με κεφαλαία] και που μετά που ΜΟΥ(!) εκάμαν παρατήρηση, αποφάσισα να τα περιορίσω στο ελάχιστο [link: http://aneforiwn.blogspot.com/2011/05/472011.html?showComment=1306197079527#c1740649492603138282]. Και για να ΣΑΣ(!) προλάβω, τις αγκύλες [...] ΔΕΝ θα τις καταργήσω!
- Τι ΣΑΣ(!) έπιασεν ΟΛΟΥΣ και τρέχατε [μήπως και χάσετε] για να παρουσιαστείτε στης Ελίτας την baş εκπομπή [λέμε τώρα]; Τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ΕΣΕΝΑ τον Γενικό Γραμματέα του ΑΚΕΛ, τον τότε υποψήφιο και σημερινό νεοεκλεγέντα βουλευτή Αδάμο Αδάμου; Α μπα τζιαι ενέσκηψε επιδημία [μικροαστικής ματαιοδοξίας κι αυτοπροβολής];
- Τι σόι κομμουνιστές είμαστε όταν γινόμαστε [εν μέσω προεκλογικής μάλιστα περιόδου κι όταν η προσοχή ΜΑΣ πρέπει να είναι στραμμένη στα πολιτικά] πρωταγωνιστές σε εκπομπή αμφιβόλου αξίας; Και να συμβάλλουμε έτσι στο να γίνεται κύριο θέμα η οικογενειακή μας ζωή – η σύζυγος, [ο πρώτος και μοναδικός μας έρωτας], τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας, τ’ αδέλφια μας, τα ξαδέλφια μας, οι φίλοι τζι’ οι γειτόνοι μας! Μα ‘ν’ ι-ξέρετε συντρόφοι ότι “τα εν οίκω μη εν δήμω”; Κι ότι για ένα αριστερό πολιτικό δεν προέχουν τα πολιτικά [χωρίς τούτο να υποβάλλει ότι πρέπει να παραγνωρίζει την οικογένεια του]; Ως Αριστερά δεν είναι τις πολιτικές μας θέσεις που πρέπει να προβάλλουμε [κι όχι την προσωπική και οικογενειακή μας ζωή]; Οξά εν να κάμουμε τζι’ ΕΜΕΙΣ(!) πρότυπο μας το “Πατρίς – Θρησκεία - Οικογένεια”; [Φυσικά ο Φούλλης έφαεν ΣΑΣ ούλλους˙ επήρεν τζιαι τον μικρό Περικλή του στην ανακήρυξη των βουλευτών Λευκωσίας! Ο Θεός πκιον!]
b. Υποψήφιοι βουλευτές [του ΑΚΕΛ] με [ανώτατη] παιδεία σε χώρες του λεγόμενου [και πρώην] “υπαρκτού σοσιαλισμού” δυσκολεύτηκαν ή δεν κατάφεραν να εκλεγούν [πλην του Κατσουρίδη κι ένα – δυο άλλων]. Λαλείτε να λέει κάτι αυτό;
c. Θέλω επίσης ακροθιγώς να αναφερθώ στην αποτυχία εκλογής συνδικαλιστικών στελεχών (εργατικών, επαγγελματικών και αγροτικών]. Τούτο είναι κάτι θα πρέπει να προβληματίσει καθώς αυτό το στοιχείο φαίνεται να σηματοδοτεί μια τάση υποβάθμισης του συνδικαλισμού.
d. Ομοίως θα πρέπει να προβληματίσει και ο θεσμός των [εκλογικών] συνεργασιών υπό των καπέλο των “Νέων Δυνάμεων”. Νομίζω ότι πρέπει να εξευρεθεί μια άλλη νέα φόρμουλα για τες συνεργασίες...
e. Στην προηγούμενη ανάρτηση μου [47/2011 - link: http://aneforiwn.blogspot.com/2011/05/472011.html] είχα εκφραστεί μεν με θετικά σχόλια για το γεγονός ότι το ΑΚΕΛ παρά το αδυσώπητο πόλεμο που δέχτηκε είχε τελικά άνοδο, όμως παράλληλα είχα καταθέσει και τους προβληματισμούς μου για την άνοδο του ΔΗΣΥ και για την απουσία ουσιαστικών διαφοροποιήσεων στον εκλογικό χάρτη του χώρου της (Κεντρο)Δεξιάς. “Συναγερμικά” στελέχη θέλοντας να μειώσουν την τεράστια σημασία της ανόδου του ΑΚΕΛ [που αποτελεί και νίκη των δυνάμεων της Αριστεράς] αναφέρονται σε δήθεν αποτυχία του συνδυασμούς “ΑΚΕΛ-Αριστερά- Νέες Δυνάμεις” να συγκεντρώσει το σύνολο των ποσοστών του ΑΚΕΛ και των ΕΔΗ που πήραν στις εκλογές του 2006. Τα στελέχη του “Συναγερμού” υποβάλλουν κουτοπόνηρα [επειδή υποψήφια με τον συνδυασμό της Αριστεράς ήταν και η Πρόεδρος των ΕΔΗ Πραξούλα Αντωνιάδου] ότι το 1,56% που πήραν οι ΕΔΗ το 2006 θα ‘πρεπε να πάει στο ΑΚΕΛ. Παραγνωρίζουν όμως [προφανώς σκόπιμα] την μεγάλη αποχή που είχαμε σ’ αυτές τις εκλογές, αλλά και το γεγονός ότι η ΑΔΗΣΟΚ-ική πτέρυγα των ΕΔΗ καθώς εξακολουθεί να παραμένει εγκλωβισμένη σ’ ένα ξερασμένο αντι-ΑΚΕΛισμό δεν πήγε να ψηφίσει!
f. Στη ζωή μας όμως [από την περασμένη Κυριακή και μετά την ανακοίνωση των εκλογικών αποτελεσμάτων] έκανε την εμφανίσει του κι ένα νέο φρούτο, ο όρος «κοινωνική πλειοψηφία»˙ ΜΑΣ ΤΟΝ εσέρβιρε ο αρχι-chef Νίκαρος [ο Αναστασιάδης]... Αναλυτικότερα για το τι πιθανόν να εννοούσε ο ποιητής θα καταπιαστώ ίσως κάποια άλλη στιγμή ... Σίγουρα όμως ο νους κι o λογισμός του ταξίδευε στις προεδρικές του 2013. Προφανής στόχος του ήταν [με αφορμή την επικείμενη εκλογή νέου Προέδρου της Βουλής] η δημιουργία [από τώρα] μιας κατ’ αρχή (κεντρο)δεξιάς κοινοβουλευτικής πολιτικής/κομματικής [κι όχι απαραίτητα και κοινωνικής] πλειοψηφίας, που θα την συναποτελούσαν ο ΔΗΣΥ, το ΔΗΚΟ, η ΕΔΕΚ και το ΕΥΡΩΚΟ [αποκλείοντας φυσικά το ΑΚΕΛ!]... Έξυπνο πουλλίν ο Νίκαρος, αλλά μάλλον εν θα του φκει τούτην τη φορά!!! Το ΑΚΕΛ προχώρησε τάχιστα σε τέτοιες [πολιτικές] κινήσεις [πήρε αμέσως απόφαση για στήριξη του Κκάρογιαν για την Προεδρία της Βουλής] που να αναιρούν/καταργούν τις προσπάθειες και τους σχεδιασμούς του Αναστασιάδη και του ΔΗΣΥ για απομόνωση του Κόμματος της Αριστεράς!
g. Τζιαι μιαν τζι’ ανοίξαμε κουβέντα για την Προεδρία της Βουλής να πω ακόμα δκυο-τρεις κουβέντες για τις διεργασίες. Δεν ξέρω αν τελικά ο “Δημοκρατικός Συναγερμός” θα στηρίξει την υποψηφιότητα του (Κακ)Ομήρου [για την Προεδρία], αλλά εκεί ποντάρει ο “να αποσύρει ο Πρόεδρος τις απαράδεχτες προτάσεις του” για να εκλεγεί – έκατσεν στην κλούβα τζιαι καρτερά υποστήριξη! [Ως γνωστόν ο Ομήρου εν “τούτος” που εξεκίνησε πρώτος την προεκλογική εκστρατεία - που τον περασμένο Σεμπτέβρη για το Κόμμα του – τζιαι τοπ μόνο που εκατάφερεν ήταν απλώς να διατηρήσει η ΕΔΕΚ τα ποσοστά της!]... Θυμάστε που το 2002 εκουρτίσαν τον [πάλαι] τζιείνοι του “Συναγερμού” για να βάλει υποψηφιότητα στις προεδρικές 2003! Εν τζιαι ακούσετε για το “δις εξαμαρτείν ...”; Πάντως ως τωρά εξασφάλισε τη μαζική στήριξη των 2 βουλευτών του ΕΥΡΩΚΟ. Ακόμα μια ένδειξη ότι ΕΔΕΚ και ΕΥΡΩΚΟ είναι πλέον σαν τα αδερφάκια τα δίδυμα. Πιάσανε μάλιστα σαν καλά μαθητούθκια και χεράκι και χαριεντίζονται υπό τας ευλογίας του Ττόμη Ββου και το Επίτιμου τζιαι καρτερούν τον Νίκαρο [ειδικά «τζιείνος» ο Γιαννάκης - εν να κρατήσει το «Γιαννάκης» αν εκλεγεί Πρόεδρος της Βουλής;] να τους επιβραβεύσει!
h. Πάντως ο επανεκλέγεις βουλευτής του ΔΗΚΟ(;) στην Αμμόχωστο κος Κουλίας [που κατα την προεκλογική περίοδο ερούφησεν την(!) - την γλώσσα του!] άφησε να νοηθεί ότι μάλλον ΔΕΝ θα ψηφίσει τον Πρόεδρο του Κόμματος του, Μάριο Κκάρογιαν [για την Προεδρία της Βουλής], γιατί θα ΤΟΝ στηρίξει [και] το ΑΚΕΛ! Σάμπου τζιαι “κτυπούν του παπά με τα πρόσσορα”; Είπεν, λοιπόν, ο [αυτο-ανακηρυχθέντας] εθνοσωτήρας και grand “εθνικωλόγος” [με πιστοποιητικό HACCP] Κουλίας, πως θα αποφασίσει «εθνικά κι όχι προσωπικά και κομματικά»(!) [για το τι θα (δια)πράξει για το ζήτημα της Προεδρίας της Βουλής]... Καλού κακού, λοιπόν, περάστε [όταν ευκαιρήσετε] που κοντά του για μερικά “εθνικά” μαθήματα από τον “εθνοπατέρα” Κουλία! [Ό,τι ΣΑΣ κάμει ποτζιεί στο ΔΗΚΟ εν χάκκιν ΣΑΣ! Εχτές μάλιστα εν επατησεν στην Συνεδρία του Εκτελεστικού Γραφείου του ΔΗΚΟ. Τζιαι βουρά τζι’ καρμίρης ο Κκάρογιαν τζιαι γυροφέρνει τον Κουτσού να πάει μαζί του!]...
i. Φυσικά εν τζιαι οι Οικολόγοι με τον έναν(!) βουλευτή τους [τον Περτίτζιην], που προσπαθούν να το παίξουν κι αυτοί ρυθμιστές. Υποβάλαν μάλιστα τζιαι αιτήματα τζι’ απαιτήσεις στους δκυο υποψηφίους [για την Προεδρία της Βουλής] σάμπου τζι’ εν να του πει είτε ο ένας είτε ο άλλος όι σ’ ό,τι ζητήσουν! Ε, ρε τι έχουμε ν’ ακούσουμε μέχρι τες δκυο του Ιούνη! Μύλος η υπόθεση! Εμέναν πάντως εν ΜΟΥ το φκάλλετε που τον νουν μου ότι σε τούτην ούλλην την ανακατωσούρα υπάρχει τζιαι αρχιεπισκοπικός [λέμε τώρα] (κωλο)δάχτυλος!!!
j. Αλλά μια και αναφέρθηκα στην αντιπολίτευση [και την “αντιπολιτευτική” και τη “συγκυβερνώσα”], να πω τζιαι μιαν κακιούλα [και να ευχηθώ «περαστικά»! Σε ποιους; Ο νοών νοείτο]! Ξέρετε από τον καιρό που συχνάζω στα blogοσφαιρικά ερτζιανά έχω κάμει πολλούς “άσπονδους” φίλους! Κάποιους bloggers μάλιστα έμαθα τους πόξω τζιαι νεκατωτά!!! Να φανταστείτε ότι υπήρξαν και κάποιοι που τόσο πολύ εκιshτίσαν μαζί μου που με διέγραψαν κι από του συνδέσμους [τα links] που παραθέτουν στα blogs τους! Πάντως έχει και μερικούς που κυριολεκτικά εν ννα σπάσουν που το ΑΚΕΛ ΔΕΝ είχε υποχώρηση!!! Βλέπετε η διαχρονικά «τσιμεντωμένη» αντι-ΑΚΕΛική αντιπάθεια τους, ΔΕΝ μπορεί να κρυφτεί με ΤΙΠΟΤΑ! Αν δεν πιστέφκετε ρίξτε και μια ματιά σ’ ένα κείμενο στο Blog της κυρίας Λεμέσιας πατώντας στο link: http://lemesia.wordpress.com/2011/05/25/%ce%bf%cf%87%ce%b9-%ce%b1%ce%bb%ce%bb%ce%bf-%cf%84%cf%83%ce%b9%ce%bc%ce%b5%ce%bd%cf%84%ce%bf/. Από ‘ΜΕΝΑ, σχόλιο ΟΥΔΕΝΑ!
Άσχετο: Φίλε Χαμάλη, σύρνεις αφκά πα’ στους τοίχους!
k. Όμως, εν κρίμαν να μεν να πω τζιαι ένα λόον [της παριορκάς!] για τα μικρά κόμματα. Δεν ξέρω τι προσδοκίες και τι ελπίδες είχαν για βουλευτική έδρα οι 4 λιλιπούτειοι και περιθωριακοί σχηματισμοί που έλαβαν μέρος στις εκλογές [το ΛΑΣΟΚ, το ΕΛΑΜ, η ΚΥ.ΠΡΟ.Σ και ο “Ζυγός”] ή αν πραγματικά πίστευαν πως θα πετύχουν κάτι, όμως κυριολεκτικά καταποντίστηκαν(!), πλην [εν μέρει] του ΕΛΑΜ που δεν είναι και λίγες οι 4000 ψήφοι που πήρεν – τζιαι που κάμνουν περίπου 1%! [Με τα μετεκλογικά της ΚΥ.ΠΡΟ.Σ της πληθωρικής Θέκλας, καταπιάστηκε αρκετά εμπεριστατωμένα, ως πιο ειδικός, ο Mouflonας Idiotε – link: http://proedrikes.blogspot.com/2011/05/blog-post_26.html].
17. Κι ένα quizιν:
Όποιος βρει ποιος βουλευτής έκαμε την πιο κάτω δήλωση [που αφορούσε τα προεκλογικά έξοδα] κερδίζει μια θέση σε κρουαζιέρα που θα διοργανώσει η “κρυπτο-κομμουνιστική”(!) πτέρυγα του “Δημοκρατικού Συναγερμού” στα ελληνικά νησιά: «Με όλα αυτά τα έξοδα δεν θα υπάρχει πλέον κανένα παιδί από τα λαϊκά στρώματα που να τα εκπροσωπεί στη Βουλή. Αυτοί που θα τους εκπροσωπούν θα είναι μια νομενκλατούρα που θα εξαρτάται από τους οικονομικούς παράγοντες που θα τους έχουν στηρίξει για να εκλέγουν και κατ’ επέκταση θα εξυπηρετούν τα δικά τους συμφέροντα»!!! [Τα θαυμαστικά είναι δικά μου, κι αυτά για τη διαλεκτική τοποθέτηση του συγκεκριμένου βουλευτή]...
18. Ως κατακλείδα [στο μακροσκελέστατο αυτό κείμενο μου] να παραθέσω ένα μικρό απόσπασμα [που αφορά το ΑΚΕΛ] από άρθρο του πολιτικού αναλυτή Γιώργου Σεφερτζή στον χτεσινό “Πολίτη” [σελ. 13]: «... ούτε το ΑΚΕΛ υπέστη τη φθορά που πολλοί προεξοφλούσαν από τη συμμετοχή του στην άσκηση της εξουσίας. Αντιθέτως, μάλιστα, η απώλεια της θέσης του πρώτου κόμματος δεν συνοδεύτηκε από απώλεια της ιδεολογικής επιρροής της κυπριακής αριστεράς».
*******************************
Αυτά τα “λίγα”, λοιπόν, για σήμερα! Ίσως ακολουθήσουν τζι’ άλλα! Υπολογίζω ότι ο Πιτσιλλίδης [του ΔΗΣΥ] και ο Κουλίας [του ΔΗΚΟ – λέμε τώρα!] θα ‘χουν την τιμητική τους στο Blog ΜΑΣ! "Ε, ρε πλακές" [που ελάλεν τζι’ η Στυλιανοπούλου]!!! Πάντως τα όργανα έχουν αρχίσει! Και να ‘στε σίγουροι πως αν οι εξελίξεις οδηγήσουν στην αποπομπή του Κουλία από το ΔΗΚΟ, τούτη θα ‘ναι μόνο η αρχή!
Anef_Oriwn
Σάββατο 28/5/2011
*******************************
Υστερογραφήματα:
1. Το “σεντόνι” αυτό ξεκίνησα να το γράφω [κατα διαστήματα] την επαύριον των βουλευτικών εκλογών [δηλ. την περασμένη Δευτέρα] και το ολοκλήρωσα σήμερα το πρωί. Κατά τη διάρκεια της εβδομάδας υπήρξαν αρκετές εξελίξεις κυρίως σε σχέση με την Προεδρία της Βουλής γι’ αυτό κι έχω κάμει μικρές προσθήκες στο αρχικό κείμενο.
2. Κατα τη διάρκεια της βδομάδας μας προέκυψαν και οι “Αγανακτισμένοι” πολίτες [πρώτα στην Ισπανία και μετά στην Ελλάδα]. Με το θέμα αυτό μάλλον θα ασχοληθώ κι εγώ μεσοβδομαδιάτικα. Για την ώρα θα ΣΑΣ παραπέμψω στης Drakounaς [link: http://drakouna.blogspot.com/2011/05/drama-queen.html] και στο Radical Desire [link: http://radicaldesire.blogspot.com/2011/05/blog-post_27.html], όπως και στο σημερινό σαββατιάτικο κείμενο του φίλου PolitisPittas στον “Πολίτη” [σελ. 13]. Θα το βρείτε και στο Blog του [link: http://politispittas.blogspot.com/2011/05/blog-post_28.html]. Για τώρα απλώς να σημειώσω ότι κάπου διαφωνώ με τες προσεγγίσεις τού φίλου Πίττα.
Όταν μάλιστα και στον πολύ Πρετεντέρη [γνωστό απολογητή του συστήματος] «ΑΡΕΣΑΝ αυτές οι πλατείες» [link: http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=136&artID=4632861 ], και ΜΑΣ περιγράφει τις εκδηλώσεις των “Αγανακτισμένων” με τέτοιο τρόπο λες και οι άνθρωποι πήγαν για εκδρομή εκεί, νομίζω πως κάτι ΔΕΝ γωνιάζει!!!
3. Από τις ειδήσεις: «Ξυλοφόρτωσαν λειτουργό του Γραφείου Ευημερίας» --- Αν ο “ξυλοφορτωτής” ήταν μετανάστης θα βούιζαν τα ράδια και οι τηλεοράσεις!
4. Επίσης από τις ειδήσεις: «Περικοπές στον προϋπολογισμό της θα κάμει η “ΟΜΟΝΟΙΑ”» --- Καιρός δεν ήταν παίδες;
5. Τέλος και πάλι κάτι εκλογικό, όχι όμως πολιτικό, αλλά τηλεοπτικό: Μπορεί κάποιος να επεξηγήσει και σ’ εμένα τον αχάπαρο, τι τους θέλαμε όλους αυτούς τούς αχάπαρους τούς ελλαδίτες δημοσιογράφους να ΜΑΣ πουλούν πνεύμα [με ύφος πεντακοσίων καρδιολόγων και χιλίων καρδιναλίων] από τα κανάλια την νύχτα των εκλογών; Ο κυπριακός αρχοντοχωριατισμός, σ’ όλο του το μεγαλείο;
6. Το κείμενο αυτό αναρτάται στα βιαστικά˙ θα ακολουθήσει μετά, η αισθητική του επεξεργασία [επιχρωματισμοί, υπογραμμίσεις και εμφανισιακή βελτίωση]...
ΣΑΣ ευχαριστώ για την κατανόηση και την υπομονή να ΜΕ διαβασετε!
Anef_Oriwn
21 σχόλια:
Εδκιεβασα τα 2/3 γιατι καπου εποσταθηκα.
Για τον Τζιοβανη
1ον - Δεν εχει σημασια τι εχεις, σημασια εχει ποιος εισαι
2ον - Εφοσον τα συλλογικα οργανα τους ενεκριναν να ειναι υποψηφιοι για μενα ειναι ολοι αξιοι (οχι ισαξιοι)
Ενιξερω αν εκαμε τραπεζωματα ο Τζιοβανης αλλα αν μπορει μεσω του επαγγελματος του να βοηθησει την επαρχια του (κυριως) στο θεμα της αναπτυξης τοτε γιατι να μην τον ψηφισουμε? Γιατι πρεπει να υιοθετησω το κριτηριο σου εσενα ή της Δισδαιμονας?
Για τον Κυριτση
Ενεφκηκε για λογους που κανενας μας δεν μπορει να ξερει, μονον αν καμεις ερευνα στην επαρχια Λαρνακας θα μπορεσεις να καταλαβεις τι εγινε. Εγω πιστευω οτι εν κυριως λογω των προβληματων της Λαρνακας και γιατι δεν υιοθετησε τον ρατσιστικο λογο τζιαι δεν ελαικισε οπως τον Μητσοπουλο πχ. Χωρις να σημαινει οτι οι συντροφοι που εφκηκαν εκαμαν ετσι πραμα
Διαφωνω στο οτι πρεπει να ειναι αυτοσκοπος να φκει ο Κυριτσης η ο εκαστοτε ΓΓ της ΠΕΟ βουλευτης. Ερωτημα : Προλαμβαινει να καμνει τουντες δουλειες ουλλες?
Ο λογος του Αντρου δεν ειναι καθολου ξυλινος, για ονομα του θεου δλδ πως λαλει τζιντες 2 φρασεις που εν μια χαρα να τες λαλει κατ εμενα εγινηκε τζιαι ξυλινος ενας που τους πιο ποιο σοβαρους πολιτικους της Κυπρο.
Αντιθετως εμενα ενοχλησε με ο Χριστοφκιας που εφκηκεν να τον διορθωσει οταν εγινηκεν η ιστορια με τον αριστερο ΤΚ προεδρο. Αν εφκαινε ο Αντρος να σε διορθωνει καθε φορα που εκαμνες λαθος (ο Αντρος δεν εκαμε λαθος, πολλα σωστα το ειπε) στην εκφραση σου συντροφε Χριστοφκια ιντα ξερω.
Ο Αντρος ειναι παντα προσεκτικος σε τζινα που λαλει
Η Ειρηνη για μενα ειναι μια χαρα βουλευτης ειναι, οπως και ανθρωπος.
Οσον αφορα το οτι δεν ψηφιζει με πλορεταριακη συνειδηση ο κοσμος του ΑΚΕΛ. Θελω να πω τα εξης : σημασια για το ΑΚΕΛ εχει τζιαι πρεπει να εχει το πως θα καμει τη κοινωνια μας καλυτερη. Εφοσον εχουμε καπιταλισμο, ας τον καμουμε πιο υποφερτον, ας καμουμε την κοινωνια πιο δικαιη. Ο κοσμος του ΑΚΕΛ αποτελειται τζιαι που εχοντες, τζιαι που μαστορους. Εφοσον εχουν την σωστη ιδεολογια τουτοι οι ανθρωποι, πληρωνουν τους φορους τους, διουν δουλειες τζιαι τηρουν τις συλλογικες συμβασεις, δεν εκμεταλλευονται τους εργαζομενους αλλα συνεισφερουν στην ευημερια της κοινωνιας γιατι πρεπει να τους συμπαθουμε λιγοτερο επειδη εν πλουσιοι? Καλη ωρα ο Τζιοβανης
Σημασια εχει ποιος εισαι, οχι τι εχεις
Οσον αφορα την Ελιτα. Παλε αδικεις τον Αντρο, τι σου εκαμε?
Ο Αντρος ειπε οτι τους εκαλεσαν να παν ουλλοι οι αρχηγοι κομματων τζιαι οτι του ιδιου δεν του αρεσκουν τουντα πραματα. Επομενως εν που υποχρεωση που επιε.
Ο Κουλιας εφανηκεν τι ανθρωπουιν ενι. Γιατι δεν τα ειπε τουτα που λαλει σημερα προεκλογικα? Δεν το εξερε οτι ο Μαριος θα ηταν υποψηφιος με την στηριξη του ΑΚΕΛ?
Αρα πρωτα η καρεκλα (προεχει ο μισθος) τζιαι μετα ο αγωνας υπερ πιστεως τζιαι πατριδος.
Οι "αγανακτισμενοι" ενεχουν που τον ηλιο μοιρα.
Η Ομονοια καλα καμνει τζιαι μειωνει μισθους, αν δκιωξει τζιαι τη μιση ομαδα ακομα καλυτερα.
Οι καλαμαραες παρουσιαστες του αντενα δεν εχουν υποθεση (ασχετοι) οπως τζιαι οι κυπραιοι. Ο μονος που μου αρεσε ηταν τζινος ο εκλογολογος που ειχαν την Κυριακη
Ο Ευαγγελατος αρεσκει μου γιατι περνει τον Τσουρουλλη κοφτες καθε φορα που ερκεται, εν τζιαι τουτος νακκον ασχετος.
Στο μεγκα ειναι ουλλοι γελιοι ανεξαρτητως εθνικοτητας, στο ρικ εχουν καρακιοζηδες παρουσιαστες (εκτος που τον ποταμιτη). Οι ρεπορτερ τους εν καλοι.
Οσον αφορα το κουιζ, εν ο Πουργουριδης?
Συμφωνώ απόλυτα με τον Πόμπο στο θέμα Τζιοβάννη.
Συμπληρώνω δε: Ένας εργαζόμενος με λειψό κουμπαρά και που διεκδικεί συνέχεια, εύκολα βαφτίζεται κομμουνιστής.
Ένας εργοδότης όμως, που δεν διεκδικεί τίποτε αλλά προσφέρει από τον κουμπαρά του αυτά που πρέπει, δεν βαφτίζεται κομμουνιστής. Είναι!
Όσο για τα αφκά πασ' τούς τοίχους φίλε Άνεφ, μην το πεις. Η ενέργεια διαχέεται, αλλά διατηρείται.
Anef,
1.Που βρίσκεται ή «αίρεση» στα γραφόμενα σου; Το πρόβλημα είναι πως ακριβώς απουσιάζει εντελώς η αίρεση από τον πολιτικό σου χώρο!
2.Δηλαδή αποτελεί έκπληξη πως εξελέγησαν άτομα πέραν του κομματικού μισθολογίου;
3.Πάμπης Κυρίτσης (και Πανίκος Χάμπας): η μη εκλογή του δεν αποτελεί αρνητική εξέλιξη για ένα αριστερό κόμμα, που νομίζει πως αποτελεί την πολιτική έκφραση των εργαζομένων. Η μη εκλογή του αποδεικνύει πως το ΑΚΕΛ είναι απλώς ένα κόμμα που συγκεντρώνει περίπου το 1/3 όσων αποφασίσουν να ψηφίσουν.
4.Η απαξιωτική σου αναφορά στην δήλωση μου πως το ΑΚΕΛ εκ των πραγμάτων εξυπηρετεί μόνο τους εργαζόμενους στο δημόσιο και στις τράπεζες, δεν τεκμηριώνεται, αφού ετσι είναι! Πόσοι δημόσιοι ή τραπεζικοί υπάλληλοι απολύθηκαν; Πόσοι ιδιωτικοί; Πόσοι δημόσιοι ή τραπεζικοί υπάλληλοι αναγκάστηκαν να μειώσουν τα εισοδήματα τους λόγω της κρίσης; Και πόσοι ιδιωτικοί; Τα νούμερα δεν αλλάζουν όση ιδεολογία και να ρίξεις.
5.Τζιοβάννης: δες το 3.
6.21ο συνέδριο. Τι; Πως; Ο πρόεδρος Χριστόφιας έχει ακόμα λόγο στα εσωτερικά του ΑΚΕΛ; Απίστευτο
7.Η παλιά φίλη Ειρήνη. Συμφωνώ για την προσφορά μέσω του προγράμματος της. Από εκεί και πέρα – δυστυχώς – δεν έχει τίποτα καινούργιο να πει. Κρίμα που τώρα θα χαθεί *και* το πρόγραμμα της.
8.Γεώργιος Κ. Γεωργίου. Δεν το ήξερα, και εκφράζω την εκτίμηση μου. Φτάνει να μην τον καταπιεί το γκρίζο και η μετριότητα του χώρου του.
9.Προβολή στην Ελίτα: δες το 3.
10.ΑΚΕΛ: το αποτέλεσμα είναι σαφής επιτυχία για το ΑΚΕΛ.
11. ΕΔΕΚ – ΕΥΡΩΚΟ: συμφωνώ. Και για αυτό το λόγο θα στενοχωρηθώ αν εκλεγεί ο Γιαννάκης με τις ψήφους του ΔΗΣΥ. Φυσικά και ο ικανότατος Κάρογιαν αποτελεί τρομακτικό σενάριο, οπότε μένει ο κουμπάρος;
12. Οι αγανακτισμένοι είναι κακοί επειδή … αρέσουν στον Πρετεντέρη! Excellent!
13.Συμφωνώ για τους καλαμαράδες δημοσιογράφους.
14.Το διάβασα όλο!
Στροβολιώτης.
Επιτέλους και μια κριτική στάση στους υποψήφιους του ΑΚΕΛ, aneforiwn! Δεν πίστευα ποτέ ότι θα έκρινες τόσο ξεκάθαρα πολλούς από το ΑΚΕΛ, αλλά και τους ίδιες τις επιλογές των ψηφοφόρων.
Για τον Giovanni έχω να πω πως ναι, έχω πρόβλημα με τους πλουσιότατους της πολιτικής (Παπαδόπουλος, Τσόκκου και λοιπό συνάφι). Εκφράζω τις αμφιβολίες μου ως προς το αν οι πολιτικές που θα προωθήσουν θα έχουν να κάνουν με τη γενικότερη ανάπτυξη της κυπριακής οικονομίας, ή ειδικότερα με τους ίδιους. Για τον Giovanni συγκεκριμένα, όλοι ξέρουμε ένα περίπου πόσο κακό έχει κάνει στη Σαλαμίνα, αλλά και την πολλές φορές αντιεργατική συμπεριφορά του με τους υπαλλήλους του.
Για τον Γιαννάκη Γαβριήλ, είναι κρίμα που είναι ο εκπρόσωπος του ΑΚΕΛ στην ελεύθερη Αμμόχωστο, αλλά ας είναι.
Δεν άξιζε όμως, κανένας από τους δύο να πάρει τη θέση Χατζιηττοφή, Κέττηρου ή του Γ.Ζαούρα.
Τη δύναμη βέβαια εκλογής τους την έχει ο λαός, οπότε πάω πάσο...
Χαιρετώ απαξάπαντες και εύχομαι καλά να περνάτε την Κυριακή σας!
Κατ’ αρχάς και πριν προχωρήσω να απαντήσω αναλυτικά σε κάποια σχόλια, θέλω να διευκρινίσω [απευθυνόμενος κυρίως στου φίλους Πόμπο και Χαμάλη], ότι η κριτική μου πάνω σε διάφορα ζητήματα σε σχέση με τα (προ)εκλογικά του ΑΚΕΛ, γίνεται καλοπροαίρετα και [όπως είπα και στο κυρίως κείμενο μου] με «πνεύμα αυτοκριτικό». Σε καμιά περίπτωση με διαθέσεις και τάσεις μηδενισμού ισοπέδωσης κι απαξίωσης, αν και κάποιες από τις (επί)κριτικές τοποθετήσεις μου εμπεριέχουν και το στοιχείο της ειρωνείας ή/και της σάτιρας! Ίσως γι’ αυτό και ο σχολιογραφος Yiotis να εκπλάγηκε που «... έκρινα τόσο ξεκάθαρα πολλούς από το ΑΚΕΛ, αλλά και τους ίδιες τις επιλογές των ψηφοφόρων», αν και από την άλλη ο Strovoliotis, δεν βλέπει καμία «“αίρεση” στα γραφόμενα σου». Δεν διεκδικώ ρόλο “αιρετικού” αγαπητέ φίλε!
**************************
Χαμάλη,
Για το quizιν: Εν νεν ο Πουργουρίδης!
*************************
Yiotis,
Ως σκεπτόμενος και πολιτικοποιημένος πολίτης έχεις δικαίωμα να κρίνεις τα πάντα, αλλά αφού δεν ψηφίζεις ΑΚΕΛ, διερωτούμαι γιατί τόση πολλή έννοια για το ποιοι εν οι βουλευτές του; Μαραζώνεις ότι δεν θα το αντιπροσωπεύουν επάξια; Στο κάτω - κάτω [κι όπως λες κι εσύ] «τη δύναμη βέβαια εκλογής τους την έχει ο λαός....»
**********************
Θα επανέλθω με άλλα σχόλια (μου) για άλλα ζητήματα που έχουν θιχτεί ...
Strovoliotis,
Στην παρέμβαση σου καταπιάνεσαι με αρκετά ζητήματα [κι απ’ αυτά που έθιξα στο κείμενο της ανάρτησης μου, αλλά και με αλλά που εσύ θέτεις]. Σ’ αυτήν τη δική μου παρέμβαση, θα περιοριστώ να σχολιάσω μόνο 2-3. Υπάρχουν πολλά όμως που θα μπορούσαν να σχολιαστούν, καθώς μέσα από τον λόγο σου διακρίνω διαχρονικές αντι-αριστερές εμμονές και στερεότυπα, ενώ παραποιείς ή έστω ερμηνεύεις κατά το δοκούν κάποια από τα γραφόμενα μου. Λόγου χάριν, από που ως που ο Πρόεδρος Χριστόφιας δεν μπορεί να μιλήσει [έστω και ως απλό μέλος του Κόμματος] σε συνέδριο του; Φυσικά ο λόγος του έχει τεράστια βαρύτητα σε σχέση με τον δικό μου [λέμε τώρα] λόγος ... Ή πού είπα εγώ ότι «... αποτελεί έκπληξη πως εξελέγησαν άτομα πέραν του κομματικού μισθολογίου»; Έκπληξη θεώρησα τη μη εκλογή του Πάμπη Κυρίτση ...
Πάμε σ’ άλλα όμως πιο ουσιαστικά:
1. Με τον χαρακτηρισμό «εξυπνακίστικα» [που χρησιμοποίησα για κάποια συγκεκριμένα σχόλια σου που αφορούσαν τους εργαζομένους] δεν ειπώθηκε με στόχο την απαξίωση σου, αλλά για να αναδείξω τον “με ελαφρά τη καρδία” και επιδερμικό τρόπο με τον οποίο προσπαθείς να διαχωρίσεις τους εργαζόμενους - σ’ αυτούς του δημόσιου και ημικρατικού τομέα και τους άλλους του ιδιωτικού τομέα. Διερωτούμαι που βάζεις τους τραπεζιτικούς υπάλληλους. Με τόσα κέρδη που βγάζουν οι τράπεζες [η Τράπεζα Κύπρου ανακοίνωσε για το πρώτο τρίμηνο 70(!) εκατομμύρια ευρω], θα ‘πρεπε οι τραπεζικοί να δεχτούν μειώσεις των μισθών τους; Ή θα ‘πρεπε οι δημόσιοι υπαλλήλοι, οι αμειβόμενοι με μεσαία εισοδήματα [της τάξεως, ας πούμεν των 2000 ευρώ] να δεχτούν περικοπές στους μισθούς τους; Από τη στιγμή φίλε Strovolioti που υπεκφεύγεις και δεν κάμνεις καμιά αναφορά στα υπερκέρδη των μεγαλο-επιχειρήσεων ή δεν διαχωρίζεις τους μεγαλο-υπάλληλους του δημόσιου από τους πιο χαμηλά αμειβόμενους, όντως και είναι «εξυπνακίστικη» η τοποθέτηση σου!
2. Το ΑΚΕΛ δεν «... είναι απλώς ένα κόμμα που συγκεντρώνει περίπου το 1/3 όσων αποφασίσουν να ψηφίσουν»! Το ΑΚΕΛ είναι Κόμμα της Αριστεράς και οι πλείστοι από τους ψηφοφόρους που το ψηφίζουν, το πράττουν γι’ αυτό τον λόγο! Παρά τα τυχόν, λάθη, αδυναμίες και ελλείψεις που μπορεί κατα καιρούς να παρατηρηθούν στες πολιτικές και πρακτικές του, το ΑΚΕΛ είναι η πολιτική δύναμη που στέκει με συνέπεια ενάντια στον εθνικισμό και τον συντηρητισμό και διαχρονικά είναι υπέρ της συναίνεσης [να κι ένας όρος των ημερών] με τους τουρκοκύπριους και της Επανένωσης του τόπου! Και είναι άκρως απαξιωτικό να λες ότι ο χώρος της Αριστεράς χαρακτηρίζεται από «μετριότητα» να πιθανολογείς ότι τον νέο βουλευτή του Κόμματος Γεώργιο Γεωργίου θα τον «... τον καταπιεί το γκρίζο ...»!
Για ρίξε μια πιο σκεπτική ματιά στους “συναγερμικούς” βουλευτές που εκλέχτηκαν και δη σ’ αυτούς της Επαρχίας Αμμόχωστου. Ή είναι τυχαίο άραγε που η Ξένια και ο Μιχάλης Σοφοκλέους [με τις τόσες ταμπέλλες] τερμάτισαν πιο κάτω από τον Χρίστο Κληρίδη και τον Προδρόμου, ή που εκλέγηκε ο Πιτσιλλίδης; Φυσικά μπορεί να πεις ότι εσύ εν τον Στυλιανίδη που ψήφισες αλλά στο τέλος της ημέρας εν με τον “Συναγερμό” που συντάχτηκες!
Σίγουρα η υπερψήφιση και εκλογή στην νέα Βουλή [από το ψηφοδέλτιο του ΑΚΕΛ] του Τζιοβάνη, του Καυκαλιά, του Κώστα Κώστα, του Παπαγεωργίου, της Χαραλαμπίδου αντικατοπτρίζουν ένα νεο τρόπο σκέψης [με τα θετικά και τ’ αρνητικά του] ανάμεσα στους ψηφοφόρους του ΑΚΕΛ. Όμως αυτό το φαινόμενο παρατηρήθηκε στις περιοχές όπου δεν υπήρχαν δυνατά κομματικά στελέχη [όπως ήταν στη Λευκωσία οι Λουκαΐδης και Δαμιανού], ή έπιασαν τόπο νέοι τρόποι προσέγγισης των ψηφοφόρων [με τραπεζώματα, εισφορές, προσωπικά εκλογικά επιτελεία] κι αυλό λόγω της αντικειμενικής διαφοροποίησης ή και της αλλοτρίωσης της προλεταριακής συνείδησης των ψηφοφόρων της Αριστεράς!
Strovoliotis,
Να πω τζιαι μια κουβεντα για το 12ο σημείο σου.
Γράφεις: «Οι αγανακτισμένοι είναι κακοί επειδή … αρέσουν στον Πρετεντέρη! Excellent!» --- Που είπα εγώ ότι είναι «κακοί»; Ο Πρετεντέρης είναι [όπως είπα και στο κείμενο της ανάρτησης μου] ένας «γνωστός απολογητής του συστήματος» και υπόβαλα ότι μου προκαλεί προβληματισμό η στήριξη που τους παρέχει μέσα από την αρθρογραφία του.
Πιο κάτω παραθέτω ένα σχετικό απόσπασμα από άρθρο του στα “ΝΕΑ” που μου προκάλεσε την απορία αν οι άνθρωποι βγήκαν στις πλατείες για βόλτα ή για εκδρομή κι όχι για να διεκδικήσουν μέσα στις συνθήκες έντονης οικονομικής κρίσης τη διατήρηση ενός υποφερτού βιοτικού επιπέδου.
Γράφει λοιπόν ο πολύς κος Πρετεντέρης:
“ΜΟΥ ΑΡΕΣΑΝ οι πλατείες της Τετάρτης. Καλόκαρδες, ανοιχτές, νεανικές, απλοϊκές, ακομμάτιστες, ειρηνικές και κυρίως γεμάτες. ∆ιαδήλωσαν, φώναξαν, βρέθηκαν, χειροκρότησαν, αποδοκίμασαν και στο τέλος οι ίδιοι οι διαδηλωτές καθάρισαν το οδόστρωμα. Αγανακτισμένοι. Και πολιτισμένοι.
ΜΟΥ ΑΡΕΣΑΝ αυτές οι πλατείες. Χωρίς τον επαγγελματισµό, την εχθρότητα και τη μοχθηρότητα των διαδηλώσεων που ξέραμε έως τώρα. Χωρίς επαγγελματίες συνδικαλιστές κι αριστερούς κομματάρχες. Χωρίς ντουντούκες και πλακάτ. Χωρίς προκατασκευασμένα και βλακώδη συνθήματα αλλά µε χιούμορ, διάθεση, θα μπορούσα να προσθέσω και κέφι.
ΠΟΣΟΙ ΗΤΑΝ; Πιστέψτε µε, δεν έχει καμία σημασία. Το γεγονός είναι ότι βρέθηκαν εκεί. Και, κυρίως, ότι απέδειξαν πως η κοινωνική δράση στην Ελλάδα, ακόμη κι η διαμαρτυρία ή η αμφισβήτηση, μπορεί να εκδηλωθεί χωρίς τους λόχους του ΠΑΜΕ, χωρίς τα κρατικοδίαιτα συνδικάτα, χωρίς την ξύλινη αργκό του Τσίπρα, χωρίς κουκουλοφόρους, επεισόδια και μολότοφ.
∆ΙΟΤΙ ΑΥΤΟΙ που κυρίως αποδοκιμάστηκαν από τις πλατείες είναι εκείνοι που κατέστησαν περιττοί. Εκείνοι που εδώ και χρόνια έχουν οικειοποιηθεί τις πλατείες µας και τις διαμαρτυρίες µας και τις διαδηλώσεις µας, ακόμη και την αγανάκτησή µας. ΚΑΙ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ήδη από την επομένη των συγκεντρώσεων καμώνονται ότι ψιχαλίζει και χειροκροτούν «το κίνημα των αγανακτισμένων» – ελπίζοντας προφανώς να το ιππεύσουν...”
Δεν είναι έτσι τα αγωνιστικά, μαχητικά και διεκδικητικά κινήματα αγαπητέ Strovoliotis. Και οι εκδηλώσεις τους ΔΕΝ πρέπει να περιορίζονται σε διαμαρτυρίες και καταγγελίες!
Πέραν τούτου έχω την αίσθηση πως δίνεται υπέρμετρη προβολή στο κίνημα “Αγανακτισμένων” και μάλιστα σε αντιδιαστολή με τες κινητοποιήσεις μαζικών συνδικαλιστικών κι άλλων φορέων και οργανώσεων; Γιατί το ένα να αναιρεί το άλλο; Κόλπα των αστικών ΜουΜουΕ [κι όχι μόνο]; Τι φοβάται περισσότερο η αστική τάξη και η πλουτοκρατία; Τις οργανωμένες κινητοποιήσεις των εργαζόμενων ή τα κινήματα των “Αγανακτισμένων” που τους πλέκουν και τα εγκώμια οι κάθε λογής Πρετεντέρηδες και που θα ‘ρθουν οι κάθε λογής σοφοί της εξουσίας να τα καππελιάσουν [για να τα ελέγξουν] μετά; Αμφισβητεί αυτό το νέο κίνημα έμπρακτα το αστικό πολιτικό σύστημα και κάμνει εισηγήσεις για το ξεπέρασμα της κρίσης; Ποιους καλούν οι “Αγανακτισμένοι” να λύσουν τα προβλήματα που προκάλεσε και στην Ελλάδα η παγκόσμια καπιταλιστική οικονομική κρίση; Μπορούν οι ίδιοι οι “Αγανακτισμένοι” ως άτομα και λαμβάνοντας μέρος σε εκδηλώσεις και κινητοποιήσεις αυθόρμητες και σπασμωδικές, [και ίσως και μετά από εκκλήσεις μέσω Facebook] και κατεβαίνοντας με ομοϊδεάτες και ομοιοπαθείς τους στις πλατείες για μια, δυο, πέντε, ή δέκα μέρες σ να οργανωθούν πολιτικά και να διεκδικήσουν την εξουσία ή μέρος της εξουσίας; Ποιοι θα επεξεργαστούν τυχόν προγράμματα;
Εδώ εστιάζεται η κριτική μου και διερωτούμαι γιατί θίχτηκες που αναφέρθηκα στον Πρετεντέρη...
Ανεφ,
Όταν αφιερώνω πολύ χρόνο να διαβάσω και να σχολιάσω ένα μακροσκελέστατο κείμενο, και παίρνω απαντήσεις του στυλ: «έχεις διαχρονικές αντιαριστερές εμμονες και στερεότυπα», η γυρίζεις την κουβέντα στον ΔΗΣΥ που δεν έχει καμιά σχέση με το θέμα σου, ε, ειλικρινά νοιώθω πως δεν αξίζει τον κόπο…
Για την τιμή των όπλων θα κάνω 1-2 σχόλια όμως: ό,τι θέλεις μπορείς να πιστεύεις για το ΑΚΕΛ. Εδώ η ΕΔΕΚ νομίζει πως είναι σοσιαλιστική! Στην ουσία όμως και εκ των πραγμάτων το ΑΚΕΛ είναι απλώς αυτό που ανέφερα: ένα μεγάλο κόμμα, που παίρνει περίπου το 1/3 όσων αποφασίσουν να ψηφίσουν. Η επιμονή σου να χρωματίσεις και να αποδώσεις χαρακτηριστικά σε αυτό τον κόσμο, είναι και η εγγύηση πως το κόμμα αυτό *δεν* έχει πιθανότητες να αναπτυχθεί περισσότερο.
Για τους αγανακτισμένους – των οποίων κατανοώ τα κίνητρα, έστω και αν θεωρώ πως τα αιτήματα τους κινούνται στην σφαίρα του ανέφικτου -, οφείλω να πω ότι ένοιωσα μεγάλη έκπληξη: δέχονται κριτική και από την ακροδεξιά, και από την αριστερά!
Ε, αυτό και μόνο είναι άξιον απορίας, και ανάλυσης!
- Τουτοι οι αγανακτισμενοι ψηφιζουν?
- Τι εψηφιζαν παλια?
- Η μηπως απειχαν?
- Εν αγανακτισμενοι με τους συμπολιτες τους που ψηφιζουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ?
- Εν αγανακτισμενοι με την αποχη που δια το δικαιωμα στην διαιωνιση της βασιλικης δημοκρατιας ΝΔ, ΠΑΣΟΚ?
- Καταλαβαινουν, οτι το να μην εισαι οργανωμενος σε κομματα που κατεβαινουν οργανωμενα και εχουν τη δυναμη να αλλαξουν τα πραματα που μεσα, οτι δεν εχουν υποθεση να αλλαξουν οτιδηποτε?
- Εδειχνε καποιους εχτες στην τιβι τζιαι ελαλουσαν οτι εν ανεργοι τζιαι οτι δεν τα φκαλουν περα. Οταν δεν ησουν ανεργος φιλε μου τζιαι εκαλοπερνας τι εψηφιζες? Η οικογενεια σου τι εψηφιζε? Τι εκαμες για να αλλαξεις την κοινωνια προς το καλυτερο? Εσυμπαρασταθηκες ποτε στον συμπολιτη σου που εκακοπερνουσε?
Σε μια κοινωνια που τα ιδανικα μας ειναι ο ατομικισμος και η ιδιοκτησια, ΠΑΝΤΑ υπηρχαν τζινοι που εκακοπερνουσαν, παντα υπηρχαν τα θυματα του συστηματος. Τωρα που οξυνθηκε η κατασταση τζιαι επιαεν τους τζιαι τζινους εθυμηθηκαν να αντιδρασουν.
Η δυναμη σου εν η ψηφος σου. Απαξιωσες την, ετα ουλλα τζιαμε τωρα
Strovoliotis,
Μετά λύπης μου παρατηρώ ότι φυγομαχείς ή έστω υπεκφεύγεις. Με πρόφαση την κατ’ αρχάς γενικότερη τοποθέτηση μου ότι διακατέχεσαι από «... διαχρονικές αντι-αριστερές εμμονές και στερεότυπα», παραγνωρίζεις τα δύο μακροσκελή σχόλια μου της τάξεως των πέραν των 550 λέξεων έκαστο. Μ’ αυτά απάντησα σχεδόν σ’ όλα τα σημεία με τα οποία καταπιάστηκες στην πρώτη σου παρέμβαση [πλην ενός για την Ειρήνη Χαραλαμπίδου και με 2-3 άλλα όπου δεν είχα κάτι να προσθέσω ή να διαφωνήσω]...
Γι’ αυτό κι εγώ λοιπόν υιοθετώντας τη δική σου τακτική και χρησιμοποιώντας και μέρος του λεκτικού σου θα πω πως «...όταν αφιερώνω πολύ χρόνο [...] να σχολιάσω ...» τα όσα μου γράφεις και να υποβάλω και ερωτήματα [...] «… και [ΔΕΝ] παίρνω απαντήσεις ...» [...] «... ε, ειλικρινά νοιώθω πως δεν αξίζει τον κόπο…»
Ρε στροβολιώτικο ποιο είναι το κώλυμα σου? Εσύ έμεινες τωρά να μας κάμνεις τον προφεσόρο!
Ο άνεφ απάντησε σου. Α δε καταλαβαίνεις πρόβλημα μόνο δικό σου!
Αν έχεις κάτι καινούριο και καλό να μας πεις, καλώς! Αλλιώς πάρε δρόμο και άλλαξε τροπάρι!
Συγνώμη ρε άνεφ , αλλά ανεβαίνει η πίεση μου με τούτους τους τύπους που τους αποστομώνεις με τα σχόλια και τις απαντήσεις, κι όμως συνεχίζουν το χαβά τους περί ανέμων και υδάτων.
Ανώνυμε,
Όλοι είναι ευπρόσδεκτοι για κουβέντα και συζήτηση εδώ στο Blog μου! Απλώς με παραξένεψε που ο Strovoliotis εθίχτηκε για την αναφορά που έκαμα στον ΔΗΣΥ και για τη σύγκριση που έκαμα για κάποιους βουλευτές και υποψήφιους ...
Ευχαριστώ ρε άνεφ που τώρα με καταδέχεσαι στο θλιβερό σου μπλοκ.
Με υποχρέωσες!
Αrxiepiskopε Μαϊμού-να,
ΕΣΥ είσαι persona non grata στο Blog! Όσα σχόλια θα καταθέτεις ως Μαϊ-μούννας θα διαγράφονται. Γι’ αυτό διάλεξε κάποιο άλλο nick ή γράφε ως Ανώνυμος!!!
2-3 σχόλια σχετικά με την ανάρτησή σου.
Τζιοβάνης
Είναι καλά να καμονώμαστε ότι το ΑΚΕΛ αύξησε τα ποσοστά του σε δύσκολους καιρούς και μπλα μπλα, αλλά από τη στιγμή που έκανε επιλογές υποψηφίων που στη ουσία χρησιμοποιηθήκαν ως "κράκτες" τότε οι εκ των υστέρων κρίσης είναι αχρείαστες. Δεν άκουσα κανένα να σχολιάζει το γεγονός ότι το ΑΚΕΛ στο Παραλίμνι είναι το μόνο κόμμα που είχε άνοδο (!!!) με 5-6 % !!! Νομίζω αυτό τα λέει όλα.
Χατζηττοφής Κυριάκος
δεν είναι η πρώτη φορά που αναφέρεσαι θετικά για το συγκεκριμένο άτομο όπως και πολλοί κομματικοί στη Λευκωσία και με αφορμή αυτό θα ήθελα να πω το εξής: καλά θα είναι κάποιοι να μελετήσουν τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών ειδικά στον Άγιο Αθανάσιο και φυσικά των τελευταίων βουλευτικών, δηλαδή σταυροί προτίμησης σε σχέση με τους κομματικούς σταυρούς και θα βγάλουν αρκετά συμπεράσματα…
Πάμπης Κυρίτσης
Πολύ σωστά τα λες για του λόγους της μη επανεκλογής του κ. Κυριτση αλλά να προσθέσω ότι πολλοί κομματικοί δεν ξέχασαν (και ακόμα μουρμουρούν) όχι μόνο τον τρόπο που προωθήθηκε το 2006 αλλά και την όλη του ανέλιξη στο ΑΚΕΛ και την ΠΕΟ από το 1992 που έφυγε από ΓΓ της ΕΔΟΝ. By the way ο Χριστόφιας έχει αυτό το κουσούρι, να προωθεί και μάλιστα πολλές φορές προκλητικά (να σας θυμίσω την τελευταία???) αυτούς που γουστάρει. Αυτό φυσικά θα πει κάποιος είναι φυσικό. Μπορεί να είναι φυσικό αλλά σίγουρα δεν είναι υγειές σε ένα χώρο σαν το ΑΚΕΛ. Προσωπικά πιστεύω πως αυτοί που εκλέγηκαν στην Λάρνακα έχουν πολύ περισσότερα να δώσουν για την πόλη και επαρχία από ότι θα έδινε ο κ. Κυρίτσης.
Αποτελέσματα Λεμεσού
Υπάρχουν πολλά μηνύματα στον τρόπο που ψήφισαν οι Λεμεσιανοί ας τα πάρουν αυτοί που πρέπει να τα πάρουν. Αν θέλουν βοήθεια εδώ είμαστε…
Άντρος
Δεν είναι από τους "οπαδούς" του Άντρου και μάλιστα του καταλογίζω αρκετά, αλλά θεωρώ ότι η κουβέντα με τον Τουρκοκύπριο πρόεδρο ήταν η πιο ιστορική και η πιο μεγαλειώδης, η μόνη που θα μπορούσε να θυμόμαστε από αυτήν τη γκρίζα προεκλογική περίοδο. Εκτός του ότι επικοινωνιακά το ΑΚΕΛ δεν ανταποκρίθηκε όπως θα έπρεπε, ακόμα χειρότερα επετάχτηκεν ο Χριστόφιας να "διορθώσει" και τα έκανε όπως τα έκανε… Φυσικά και προτιμούμε ένα έντιμο, ιδεολόγο αριστερό Τ/Κ πρόεδρο παρά ένα φιλελεύθερο, δεξιό έστω και μετριοπαθή Ε/Κ.
Και μια ερώτηση: Τον κ. Τσουρούλλη (life style – showbiz - δημοσιογράφο) πότε θα τον παραλάβεις ? διαβάζεις καθόλου το blog του στο sigmalive?
Andreas,
Σε χαιρετώ και σε καλωσορίζω στο απάχικο μου μια και δεν θυμάμαι αν ξαναπέρασες από τα μέρη μας άλλη φορά – τουλάχιστον μ’ αυτό τ’ όνομα..
Και προχωρώ αμέσως σε μερικά δικά μου σχόλια πάνω στα δικά σου:
1. Εκείνο που έχω (επι)κρίνει είναι τον τρόπο που ο Τζιοβάνης επέλεξε να λειτουργήσει προεκλογικά: τα τραπεζώματα [που πρώτα και κύρια γίνονταν για αριστερούς ψηφοφόρους και μερικώς για ψηφοφόρους από άλλους πολιτικούς και κομματικούς χώρους], τες παχουλές εισφορές σε συλλόγους και σωματεία [όπως στην “Νέα Σαλαμίνα” και την “Αναγέννηση”], το προσωπικό εκλογικό επιτελείο. Φαίνεται πως μόνο(!) μαζί μου εν επικοινωνήσαν! [Και σ’ έναν προεκλογικό τραπέζι που έτυχε να καλεστώ τζι’ επήα – άλλου υποψήφιου, όι του Τζιοβάνη – έβαλα τον όβολο μου για τον τελικό λογαριασμό και μάλιστα με το παραπάνω] ...
Τέτοιες προεκλογικές συμπεριφορές για υποψηφίους του ΑΚΕΛ αποτελούσαν μέχρι τώρα κάτι το ξένο για τα ήθη και τες πρακτικές του Κόμματος. Είναι αυτονόητο πως τούτη η συμπεριφορά έκαμνε τον αγώνα άνισο για πολλούς υποψηφίους, καθώς ο Τζιοβάνης είχε τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει χωρίς φειδώ μπόλικο χρήμα [μια και το διαθέτει σε αφθονία]...
Πάντως αν τα parties τα έκαμνε αποκλειστικά και μόνο για να κερδίσει ψήφους από άλλους πολιτικούς χώρους, προσωπικά ΔΕΝ θα ‘λεγα τίποτα! Κι όπως ξανάπα αν η αντιπροσώπευση του ΑΚΕΛ στην Επαρχία της Αμμοχώστου ήταν από 5 βουλευτές ή αν σ’ αυτή τη σημερινή ομάδα [των 4 βουλευτών] υπήρχε ακόμα ένας ακόμα βουλευτής [πέραν του Σταύρου Ευαγόρου και της Σκευής Κουκουμά] με διαλεκτικό αριστερό πολιτικό λόγο [ας πούμεν κάποιος εκ των Ζάουρα και Χατζιηττοφή], πάλι ΔΕΝ θα ‘λεγα τίποτα, καθώς θεωρώ ότι σε τέτοια περίπτωση και ο Τζιοβάνης μπορεί να λειτουργήσει θετικά για το κίνημα της Αριστεράς.
2. Τον Κυριάκο τον Χατζιηττοφή τον θεωρώ ως ένα σημαντικό στέλεχος της Αριστεράς με ουσιαστικό και περιεκτικό πολιτικό λόγο. Είναι φυσιολογικό [κατ’ εμένα] κατά τη διάρκεια της 10ετους μέχρι τώρα θητείας του στην Τοπική Αυτοδιοίκηση [ως Δήμαρχος Αγίου Αθανασίου] να δημιουργήσει αντιπάθειες [ακόμα κι έχθρητες] κι ανάμεσα στους ψηφοφόρους της εκεί Αριστεράς. Και δεν διαφωνώ ότι πρέπει να μελετηθούν οι σταυροί προτίμησης που πήραν ΟΛΟΙ οι υποψήφιοι [και στον Άγιο Αθανάσιο κι αλλού] για να εξαχθούν και τα ανάλογα συμπεράσματα.
3. Για τον Κυρίτση τα είπα, γι’ αυτό και ΔΕΝ θα τα επαναλάβω! Εναπόκειται στους δύο εκλεγέντες βουλευτές της Επαρχίας της Λάρνακας να τιμήσουν με την δουλειά τους αυτούς που τούς εμπιστεύτηκαν [τον Σταυριανό τον επανεξέλεξαν, ενώ τον Γεωργίου το εκλέξανε για πρώτη φορά]... Αλλά με την ευκαιρία αυτή θέλω να (ξανα)επαναλάβω ότι η ΠΕΟ χρειάζεται δυναμικά και μαχητικά [έμμισθα] στελέχη κι όχι απλούς υπαλλήλους με δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία...
4. Για τη Λεμεσό ΔΕΝ κατάλαβα τι θέλεις να πεις με την τοποθέτηση σου «Αν θέλουν βοήθεια εδώ είμαστε…» :) Σίγουρα [αν είσαι από κάπου εκεί κάτι παραπάνω θα ξέρεις] ... Να ξαναπώ [και για την Λεμεσό και αν και ΔΕΝ ξέρω πολλές λεπτομέρειες], ότι ΔΕΝ θεωρώ καθόλου τυχαία τη μη επανεκλογή των δύο πρώην βουλευτών. Φαίνεται ότι ο κόσμος της Αριστεράς δεν ήταν ούτ’ εκεί ευχαριστημένος.
[Ακολουθεί η συνέχεια]...
[Και η συνέχεια] ...
5. Και για τη γνωστή δήλωση του Άντρου Κυπριανού [για «αριστερό τουρκοκύπριο Πρόεδρο»] όπως και για την αντι-δήλωση του Προέδρου τα ξανάπα. Μεταφέρω εδώ σχόλιο που κατάθεσα στο “Proletariakon Blog” [link: http://proletariakon.blogspot.com/2011/05/blog-post_18.html?showComment=1305873497083#c8452302879027316471]:
«...τα πολιτικά γεγονότα [πολιτικές εξελίξεις, δηλώσεις πολιτικών, εκδηλώσεις και τακτικές] τα εξετάζουμε, τα μελετούμε και τα αξιολογούμε με πολιτικά κριτήρια λαμβάνοντας πάντοτες υπ’ όψη το πολιτικό πλαίσιο και τα δεδομένα μέσα στα οποία λαμβάνουν χώρα.
Φυσικά η κρίση μας θα εμπεριέχει και το στοιχείο του υποκειμενισμού καθώς ο καθένας μας έχει τη δική του συλλογιστική με την οποία προσεγγίζει αυτά τα γεγονότα.
Αν λόγου χάριν ΕΓΩ πιστεύω ότι το ΑΚΕΛ πρέπει να βγει ενισχυμένο μέσα απ’ αυτές τις εκλογές ή και να παραμείνει δυνατό γιατί αυτό εξυπηρετεί τα γενικότερα [βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα] συμφέροντα της Κύπρου καθώς και τον στόχο της Επανένωσης [που επιβάλλει μια ευρύτερη πολιτική συναίνεση], θα βρω και θετικά κι αρνητικά και στις δύο δηλώσεις! Κάποιος άλλος όμως ο οποίος επικεντρώνεται στο ταξικό ή θεωρεί ότι η πολιτική του ΑΚΕΛ πάσχει [από αριστερότητα] μπορεί αν κρίνει διαφορετικά να πράγματα ή να επικεντρώσει τη προσοχή του μόνο τα θετικά της δήλωσης Κυπριανού [στο κοινωνικό/ταξικό περιεχόμενο της με το οποίο ΚΑΘΟΛΟΥ δεν διαφωνώ]
Από τη μια μπορεί να ειπωθεί ότι με τη δήλωση του, ο Άντρος Κυπριανού άνοιξε ακόμα ένα μέτωπο [και μάλιστα μόλις 3-4 μέρες πριν από τις εκλογές] με το άτυπα συνασπισμένο αντι-αριστερό αντιπολιτευτικό μέτωπο και πρόσθεσε έτσι κι άλλα όπλα στην εκφοβιστική αντιΑΚΕΛική τους προπαγάνδα. Από την άλλη όμως έθεσε ένα πολύ σημαντικό ιδεολογικό ζητήματα [Αριστεράς – Δεξιάς] με της ουσιαστικές κοινωνικές του διαστάσεις. Και οι ρήξεις που προκάλεσε μόνο σε προεκλογική περίοδο θα μπορούσαν να σημειωθούν! Άρα ουδέν κακό αμιγές καλού!
Την ίδια ώρα ο Πρόεδρος Χριστόφιας, ως Πρόεδρος όλων των Κυπριών [όπως θέλει να εμφανίζεται ή όπως θέλουν κάποιοι να υποβάλλουν] ή/και θέλοντας να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για πιθανή επανεκλογή του [το 2013] δεν θέλει να κόψει τις γέφυρες για τυχόν συνεργασία με κάποιες δυνάμεις [της κεντροδεξιάς]... Δεν βλέπουμε ότι ο Αναστασιάδης προσπαθεί να δημιουργήσει πρόσφορο έδαφος [και συμμαχίες] για δική του εκλογή στην Προεδρία οξύνοντας τα αντι-αριστερά κι αντιΑΚΕΛικά σύνδρομα; Κι εδώ είναι που πρέπει να δούμε σε ποιο βαθμό συμφέρει και στους εργαζόμενους και γενικότερα στον τόπο η τυχόν απομόνωση [ή και μείωση της εκλογικής δύναμης του ΑΚΕΛ και περιορισμός της επιρροής του] ως της ΜΟΝΗΣ πολιτικής δύναμης που εκφράζει σήμερα την Αριστερά της Κύπρου. Ρήξεις με τα κατεστημένα [παρ’ όλα τα τυχόν λάθη, παραλείψεις κι αδυναμίες] ΜΟΝΟ από το ΑΚΕΛ μπορούν να πραγματωθούν! Γι’ αυτό κι εγώ στέκομαι μεν κριτικά απέναντι σε κάποιες καταστάσεις, αλλά ΔΕΝ μηδενίζω, δεν ισοπεδώνω και ΔΕΝ πετροβολώ το ίδιο μου το σπίτι! [Δεν έχω κι άλλο!]...»
6. Με τον Τσουρούλλη ακροθιγώς έχω ασχοληθεί. Έγραψα μόνον καμιά κουβέντα τζιεί δα. Για να (συγ)γράψω κάτι πιο ολοκληρωμένο πρέπει να κάτσω κάποια νύχτα να παρακολουθήσω την εκπομπή του, αλλά βαρκούμαι τον! Το Blog του δεν το διαβάζω, θα το ψάξω όμως μια και το ανάφερες. Για την ώρα όμως σκέφτομαι να «παραλάβω» τον επίδοξο αυτοκράτορα Νέας Ιουστινιανής και πάσης Πάφου, Ττόμη Ββου!!! Όσον τον ακούω, όλο και πιο πολύ νευριάζω! Μάχεται να εφαρμόσει τζιαι στην πολιτική τους βυζαντινισμούς που εφάρμοσε τότε στην Εκκλησία για να τον φκάλουν [παρά το μόλις 8% που πήρε στις εκλογές], Αρχιεπίσκοπο!
Έλαβες απάντηση στο σχόλιο σου. Όταν ευκαιρήσεις, κόπιασε να την δεις. Απολογούμαι για την καθυστέρηση.
Βρε μπαγάσα Mouflon , που πήγε το αγρινό σου?
Για διακοπές?
Δημοσίευση σχολίου