Ανάρτηση 40/2011[εργατική, πρωτομαγιάτικη, εορταστική, ποιητική] – Αφιερωμένο στους αρκάτες που διαλογίζονται αλλά τζιαι δκιαολίζονται ...



Δεν θα μπορούσε να λείπει ούτε φέτος από τις αναρτήσεις του Blog ένα επετειακό αφιέρωμα στην Εργατική Πρωτομαγιά. Η 1η του Μάη αποτελεί τη Γιορτή [μνήμης κι ανασκουμπώματος για νέους αγώνες] των [απανταχού] Εργαζομένων. Και ΔΕΝ είναι γιορτή [μόνο] των Λουλουδιών και της Άνοιξης, όπως κάποιοι χαζοχαρούμενοι, καλοπερασάκηδες κι άσχετοι με τους εργατικούς αγώνες, θέλουν να την παρουσιάζουν.

Το φετινό μου αφιέρωμα θα είναι βασικά ποιητικό, καθώς θα παραθέσω δύο ποιήματα διαλεκτικών και διαλεχτών ποιητών της Αριστεράς:

- το ένα είναι το εξαίρετο ποίημα του μεγάλου Γερμανού Κομμουνιστή ποιητή Μπέρτολτ Μπρεχτ [γραμμένο το 1935] “Ερωτήσεις ενός εργάτη που διαβάζει”, [και αναφέρεται στο ρόλο των εργατών ή και των δούλων σε κάποιες μεγάλες στιγμές της παγκόσμιας ιστορίας], και

- το άλλο είναι ένα ποίημα [στην κυπριακή διαλεκτό], του κύπριου λαϊκού ποιητή Κυριάκου Καρνέρα [του αγαπημένου μου μαζί με τον Παύλο Λιασίδη], αφιερωμένο στους αρκάτες [αλλά πάει γάντι και για τους οικονομικούς μετανάστες τού σήμερα]. Έχει τίτλο “Σκοτώστε τους” και καταπιάνεται με την απληστία και της υπεροψία των δυνατών, του κατεστημένου και των καλοπερασάκηδων.

Θα ‘θελα όμως να ΣΑΣ παραπέμψω [αν έχετε χρόνο και διάθεση για διάβασμα, αλλά και για μουσικά ακούσματα σχετικά με την Πρωτομαγιά] στην προπέρσινη ανάρτηση μου [link: http://aneforiwn.blogspot.com/2009/05/182009-1.html], καθώς και στην περσινή [link: http://aneforiwn.blogspot.com/2010/04/282010.html].

*******************************
"ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΕΡΓΑΤΗ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΕΙ"
[του Μπέρτολτ Μπρεχτ – 1935]

Ποιος έχτισε τη Θήβα την εφτάπυλη;
Στα βιβλία δε βρίσκεις παρά των βασιλιάδων τα ονόματα.
Oι βασιλιάδες κουβαλήσαν τ’ αγκωνάρια;

Kαι τη χιλιοκαταστρεμμένη Bαβυλώνα –
ποιος την ξανάχτισε τόσες φορές;

Σε τι χαμόσπιτα της Λίμας της χρυσόλαμπρης ζούσαν οι οικοδόμοι;

Tη νύχτα που το Σινικό Tείχος αποτελειώσαν, πού πήγανε οι χτίστες;

H μεγάλη Pώμη είναι γεμάτη αψίδες θριάμβου.
Ποιος τις έστησε; Πάνω σε ποιους θριαμβεύσανε οι Kαίσαρες;

Tο Bυζάντιο το χιλιοτραγουδισμένο μόνο παλάτια είχε για τους κατοίκους του;

Aκόμα και στη μυθική Aτλαντίδα, τη νύχτα που τη ρούφηξε η θάλασσα,
τ’ αφεντικά βουλιάζοντας, μ’ ουρλιαχτά τους σκλάβους τους καλούσαν.

O νεαρός Aλέξανδρος υπόταξε τις Iνδίες.
Mοναχός του;

O Kαίσαρας νίκησε τους Γαλάτες.
Δεν είχε ούτ’ ένα μάγειρα μαζί του;

O Φίλιππος της Iσπανίας έκλαψε όταν η Aρμάδα του βυθίστηκε. Δεν έκλαψε, τάχα, άλλος κανένας;

O Mέγας Φρειδερίκος κέρδισε τον Eφτάχρονο τον Πόλεμο. Ποιος άλλος τόνε κέρδισε;

Kάθε σελίδα και μια νίκη.
Ποιος μαγείρεψε τα νικητήρια συμπόσια;

Kάθε δέκα χρόνια κι ένας μεγάλος άντρας.
Ποιος πλήρωσε τα έξοδα;

Πόσες και πόσες ιστορίες.
Πόσες και πόσες απορίες.

*****************************
“ΣΚΟΤΩΣΤΕ ΤΟΥΣ”
[του Κυριάκου Καρνέρα – 1980].

“Χτυπάτε τους, σκοτώστε τους τζιαι πκιάστε το ψουμίν τους,
φάτε το σεις να ζήσετε τζιαι τζιείνοι ας πεθάνουν
τζιαι ας παν αλλού, εις άλλην γην, τους πόνους τους να γιάνουν,
γιατ’ έν’ εσείς που ρίζετε δαπάνω την ζωήν τους.
Εσείς κρατείτε τα ι-νναί, εσείς κρατείτε τ’ όι
Τζι’εν νέν’ σωστόν ο δουλευτής να ‘σσιει ψουμίν να τρώει.

Τζιείνοι που κάθουνται να τρων τζιαι τζιείνοι να φορήσουν,
τζιαι τζιείνοι που σαπίζουσιν μες στης δουλειάς το δρώμαν
ας φάσιν πέτρες για ψουμίν, ψουμίν ας φάσιν χώμαν.

Τζι’ αν πεθυμήσουσιν ποτόν, έσσιει νερόν η βρύση
τζι' ας πκιουν να πά’ η ποστασσιά, ας πκιουν να πάει ο κόπος.
Μα πως εχάραξεν το φως έντζιε θωρούν το αλώπως!

Κάμετε ό,τι κάμετε, πριν να γυρίσ’ η μέρα
τζιαι να τους έβρει ζωντανούς, γιατί πκοιος (έν’ που) ξέρει
είντα ‘ν’ που κρύφει μέσα τον το μυστικόν δεφτέριν,
πόσσιει γραμμένα τ’ άδικα τους λας που υποφέραν.

Στα σσιέρκα σας τόσον τζιαιρόν, σαν μαραμμένοι τσσιόλοι,
σας εγυρέψασιν ψουμίν τζι εδώσετέ τους βόλιν.

Το ίδιον πά’ ‘ς τούντην γην έπαθεν τζι ο Χριστός μας,
που τους εζήτησεν νερόν, σαν ήτονν σταυρωμένος,
τζιαι τζιείνοι εδώκαν τον το ξιν - κόσμος ττεμπισσιασμένος.

Πκοιος έφταιεν; Το καθεστώς! Τζι εμάς το καθεστώς μας,
κατά την στράταν που κρατεί τζιαι περπατεί τζιαι πάει,
φαίνεσταί μο’ ‘ννά μνοιάσουμεν του Αβελ τζιαι τον Κάι”.

********************************
Έκτακτο επετειακό σχόλιο ΕΜΟΥ του Ιστολόγου:

Καίριοι και διαλεκτικοί οι ποιητικοί προβληματισμοί του Μπρεχτ και διαχρονικά επίκαιρος ο Καρνέρας. Οι στίχοι του Μπρεχτ αποτελούν και μια απάντηση «... για το ινταλως παραγεται ο πλουτος ...», θέμα διαφωνίας μεταξύ του Λινοπάμπακου τζιαι του Strovolioti [link: http://sirmastocomputer.blogspot.com/2011/04/blog-post.html?showComment=1303927649404#c6934232951340070037], αλλά ΜΑΣ δείχνουν και συνάμα το πως χρησιμοποιούν τον πλούτο οι λίγοι που τον κατέχουν ή/και πως τον σπαταλούν. Από την άλλη τα όσα ο Καρνέρας άδει ποιητάρικα για «τ’ άδικα τους λας που υποφέραν», μπορεί να ειπωθεί ότι αποδίδουν με παραστατικό τρόπο τα πάθη των σύγχρονων ειλώτων, των οικονομικών μεταναστών.

Τούτο φυσικά δεν σημαίνει ότι όλα είναι ρόδινα για τους ντόπιους εργαζόμενους επειδή έχουν πετύχει/κερδίσει κάποια πράματα μέσα από την οργανωμένη συνδικαλιστική τους δράση. Το βαλάντιο τους δέχεται [ένεκα της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης] αρκετές επιθέσεις και πιέσεις για συρρίκνωση του. Στόχος πάντοτε η διάσωση του κεφαλαίου και του χλιδάτου τρόπου ζωής των αστών και των πέριξ αυτών κολαούζων κι αυλικών. Διαφορετικά αν «τούτοι», [πρίγκιπες, βασιλιάδες, δούκες, κόμεις κι άλλοι γαλαζοαίματοι – μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά] δεν το «φυσούσαν το παραδάκι», [όπως κάποτε έλεγε και η “άσπονδη φίλη” Dokisisofi – link: http://saikkopad.blogspot.com/2008/09/hurricane-sike-i.html#comment-2123229182445489117], πως θα μπορούσαν να κάμνουν «παραμυθένιους γάμους» στα διάφορα Westminster Abbeys, ή να δίνουν παραστάσεις “Θεάτρου Σκιών” σε βενζινάδικα;

Από κοντά και οι αυλικοί τους να τους σιγοντάρουν και να τους προβάλλουν. Είναι τυχαίο άραγε που [ο διαβόητος] παπαφιλίππειος “ΑΝΤΕΝΑς”,

- είχε το βράδυ της Παρασκευής ως πρώτη είδηση στο βραδινό του δελτίο τον περιβόητο γάμο του Ουίλλιας τζιαι της Κέιτ του, ενώ το απόγευμα στης γνωστής Ελίτας το προγραμμα [που είναι στο “Σίγμα” όμως, αλλά καμιά διαφορά γα το πολιτιστικό επίπεδο ], είχε και άμεση αναμετάδοση του γάμου και με φιλοξενούμενους στο στούντιο για να συζητήσουν, ας πούμεν για το «τι λένε τ’ άστρα για τον πριγκιπικό γάμο». [Ο Μαρίνος Κλεάνθους – υποψήφιος με το ΔΗΚΟ – ψοφάει για τέτοια]. Η κα Ελίτα [ειδική επί παντός επιστητού] βρήκε χρόνο να ΜΑΣ παρουσιάσει στη εκπομπή της, μεταξύ συζητήσεων για ζητήματα πολιτικής(;), θαυμάτων, θαυματουργών εικόνων και εμφανίσεων [στη γη] αγίων, αλλά και περί σεξ και διαίτης, κι γι’ αυτό το γκλαμουράτο event. Την ευχαριστούμε τα μάλα˙ οφείλω μάλιστα να πω ότι από την Παρασκευή γίναμε πιο (παρα)μορφωμένοι.

Όμως επειδή Εγώ είμαι τζιαι νάκκον νεκατώστρας θα ‘θελα να την αρωτήσω,
a. πρώτον, αν διάβασε το βιβλίο του Θέμου Κορνάρου “Οι άγιοι χωρίς μάσκα” [link: http://www.sarantakos.com/kibwtos/mazi/kornaros_agioieis.html], και
b. δεύτερον γιατί δεν ΜΑΣ είπε ότι ο πριγκιπικός γάμος κόστισε 32(!) εκατομμύρια αγγλικές λίρες [στερλίνες], ενώ το κόστος του νυφικού της πριγκίπισσας Κάθριν ανήλθε στις 30 χιλιάδες λίρες. Τον λογαριασμό κάλυψαν [προφανώς απο τα υστερήματα τους] κυρίως ο πατέρας του γαμπρού, Κάρολος [αυτός που χώρισε την Νταϊάνα και πήρε την Καμίλα] τζιαι η στετέ του, βασίλισσα Ελισάβετ. Οι γονείς της νύφης, [«αυτοδημιούργητους εκατομμυριούχους» τους ονομάζουν τα ΜουΜουΕ - όμως εν μας λαλούν ποιο είναι το κόλπο τζι' εκατεφέραν τα], θα συνεισφέρουν 100.000 λίρες προς το τελικό κόστος [ψίχουλα, δηλαδή]. Ο Βρετανός φορολογούμενος θα πληρώσει τελικά τα σπασμένα, αφού από το δημόσιο ταμείο θα καλυφτούν τα έξοδα ασφάλειας και αστυνόμευσης [5.000 αστυνομικοί θα περιπολούν το Αβαείο του Ουέστμινστερ και τις γύρω περιοχές], καθώς και ο καθαρισμός της πόλης μετά το πέρας των εορτασμών.

Εγώ πάντως θα αφιερώσω στους νεόνυμφους, τους πιο κάτω στίχους του Δημήτρη Καραγιάννη από την ποιητική του συλλογή “Άπνοια”:
Τόσα εκατομμύρια
τη μυϊκή τους να θυσιάζουν δύναμη
και τη φαιά του μυαλού τους ουσία
στη χλιδή για να ζουν
τεμπέληδες, οκνηροί
που τους προσφωνούν
άλλοτε Δούκες
άλλοτε Πρίγκιπες
και άλλοτε Βασιλιάδες

- ήταν ΜΟΝΟ αυτός [ο “ΑΝΤΕΝΑς”] που μετέδωσε [σε βραδινό - και πάλι - δελτίο ειδήσεων του] την σπαραξιακάρδια ιστορία κάποιου φτωχού βιοπαλαιστή ονόματι Φούλλης και για το πως ξοδεύτηκε [πληρώνοντας 75(!) ευρά] σ’ ένα βενζινάδικο για να γεμίσει την ψευτο-λιμουζίνα του με καύσιμα [link: http://aneforiwn.blogspot.com/2011/04/382011.html], και

- ήταν [και πάλι] ο ΜΟΝΟΣ [τηλεοπτικός σταθμός] που αποκάλυψε και πρόβαλε την [“να σου σηκώνεται η ελληνική τρίχα”] ιστορία με τες ελληνικές σημαίες που κάποια έμπλεα ανθελληνισμού “ΕΔΟΝόπουλα” [κατά τον “όλα τα σφάζει, όλα τα μαχαιρώνει” Συλλούρη] εβάλαν σε “λαμπρατζιάν” για τις κρούσουν [σε ανοικτό χώρο παρά το οίκημα της “Θύρας 9” της “ΟΜΟΝΟΙΑΣ”, στην Λευκωσία]. Αυτή η πράξη κάποιων περιθωριακών ΟΜΟΝΟΙΑ-τών, έκαμεν το Συλλούρην [αλλά τζιαι τον Περτίτζιην] να shίσουν τον λαιμόν τους [για να μεν πω τζιαι κάτι άλλον τζιαι πιάσει μας η αγορανομία]... Γιατί άραγε σου, γιατί μόνο «τούτοι» αντιδράσανε τζιαι μάλιστα τόσο έντονα. Μήπως γιατί αποσκοπούν σε πολιτικά οφέλη και εκλογικά κέρδη ποντάροντας στον θιγμένο και προσβλημένο εθνικιστικό εγωισμό και “πατριωτισμό” των ελληναράδων;

Από κοντά και ο “άξιος θεματοφύλακας” του τραπεζιτικού καπιταλιστικού συστήματος κος Ορφανίδης [μέλος της τρόικας “ΟρΑβΝικ” – Ορφανίδης-Αβέρωφ-Νικόλας]...

Φίλοι και συνάδελφοι εργαζόμενοι [και χειρώνακτες και του πνεύματος] Χρόνια Πολλά.
Κι ανασκουμπωθείτε γιατί «είν’ ο δρόμος μακρινός»!
Κι αγρυπνείτε αλλά κι αντισταθείτε [όπως λέει κι ο Μιχάλης Κατσαρός - link: http://11dim-kaval.kav.sch.gr/main/keimena/katsaros.htm ]
«... σ’ όλους που γράφουν λόγους για την εποχή
δίπλα στη χειμωνιάτικη θερμάστρα»...

Anef_Oriwn
30/4/2011