Ανάρτηση 77/2010 [επίκαιρη, μεζετζιήτικη, αμπελοπουλλική, ευρωπαϊκή τζι’ αντι-πολιτικάντικη] – Περί ευρωπαϊσμού και αμπελοπουλιών [και πάλι*] ο λόγος.

* - Μετά τα “λουβκιά” με τα οποία ασχοληθήκαμε [μεγαλοπρεπής πληθυντικός] στην ανάρτηση μας με αρ. 74/2010 [link: http://aneforiwn.blogspot.com/2010/10/742010-5.html] σήμερα θα ξανασχοληθούμε με τ’ αμπελοπούλια! Με τον πατροπαράδοτο και εκλεκτό, πλην όμως υπό οικολογικό και ευρωπαϊκό διωγμό, αυτό μεζέ για τους Κύπριους, ασχοληθήκαμε ακροθιγώς και στην ανάρτηση ΜΑΣ που αναφεραμε πιο πανω - την 74/2010, στο Υστερόγραφον 5 [link: http://aneforiwn.blogspot.com/2010/10/742010-5.html]. Τα γεγονότα όμως, γύρω από το θέμα τρέχουν και ο πολιτικαντισμός δίνει και παίρνει, γι’ αυτό κι ΕΜΕΙΣ αναγκαζόμαστε να επανέλθουμε ... [Στα χωριά τα «αμπεΛοπούλια» τα λενε και «αμπεΡοπούλια»] ...

*****************************
Το σήριαλ, [λοιπόν], με τα αμπελοπούλια [την παράνομη - όπως θεωρείται από τον Νόμο - θήρευση τους, τη φύλαξη τους κατά εκατοντάδες σε ψυγεία εστιατορίων αλλά και σπιτιών, τη διάθεση τους σε εστιατόρια και ταβέρνες και τη βρώση τους γενικώς από πολύ κόσμο], συνεχίζεται εν μέσω μάλιστα και ψιλών [εππέσαν τζιαι κάμποσες φαίνεται στον Άγιο Θεόδωρο] και φωνασκιών ... Και το ενδιαφέρον του [φιλοθεάμονος αλλά και αμπελοπουλλοφάγου] κοινού παραμένει αμείωτο και σε ψηλά επίπεδα.

Η όλη πλοκή του έργου έχει εξελιχτεί σε φοϊτσιάρικη ... Περιλαμβάνει σκηνές απείρου κάλλους και ευρωπαϊκής πολιτικάντικης κουλτούρας με τα σχετικά ρεπορτάζ στες τηλεοράσεις και τες εφημερίδες να κυριαρχούν στες ειδήσεις. Κι αυτό όχι τυχαία καθώς τις τελευταίες μέρες είχαμε:
1. Επιδρομές αστυνομικών οργάνων [συμπεριλαμβανομένης και της Αστυνομίας των Βάσεων], της Θήρας, αλλά και καλοαναθρεμμένων Ευρωπαίων ακτιβιστών [που μάχονται υπέρ των δικαιωμάτων των αμπελοπουλιών] σε περβόλια [στα Κοτσιηνοχώρκα] με σκοπό,
- πρώτον, την κατάσχεση δικτύων και βερκών [που χρησιμοποιούνται για την παγίδευση των αμπελοπουλιών, και
- δεύτερον, την απελευθέρωση αυτών των πουλιών ...

2. Και επίσης [μόλις τις προάλλες] επιδρομές της Αστυνομίας [συμπεριλαμβανομένων και ΜΜΑΔιτών], σε εστιατόρια, ταβέρνες και σπίτια στα χωριά Άγιος Θεόδωρος Λάρνακας [όπου υπήρξαν και επεισόδια με τους κατοίκους] και Χοιροκοιτία με σκοπό την κατάσχεση αμπελοπουλιών. Κατασχέθηκαν συνολικά μόνο(!) 3700 αμπελοπούλια, δηλ. γύρω 300 δωδεκάδες!

Ως γνωστό, τα εδώδιμα και εύγεστα για τους μεζετζιήες αυτά πουλάκια, πουλιούνται και σερβίρονται τα κέντρα με τη δωδεκάδα! Και η τιμή τους είναι γύρω στα 60-70 ευρώ τη ντουζίνα [δωδεκάδα]. Δηλαδή, μιλάμε για ένα πόσο της τάξεως περίπου των 20 χιλιάδων ευρώ που έκαμε φτερά [και κάποιοι θα έπαθαν και οικονομική ζημιά] λόγω της επιχείρησης της Αστυνομίας! [Λέγεται πως ο ετήσιος τζίρος από τα αμπελοπούλια ανέρχεται στα 15-20 εκατομμύρια(!!!) ευρά]. Πως να μην υπάρχουν τότε και έντονες αντιδράσεις, κι αντεγκλήσεις, αλλά και αντιπαραθέσεις με την Αστυνομία! Μιλάμε για ένα πολύ μεγάλο και σημαντικό έσοδο και εισόδημα [και μάλιστα αφορολόγητο] για τους “επαγγελματίες” (μεγαλο)αμπελοπουλλοσυλλέκτες(!) [όπως λέμε ρακοσυλλέκτες].
Και τα κόστη ελάχιστα! Τα μόνα έξοδα είναι τα χρήματα που χρησιμοποιούνται για την αγορά δικτύων παγίδευσης καθώς και μηχανουδκιών που παίζουν κελαηδήματα [αναπαράγουν ηχητικά μιμητικές φωνές] των πουλιών. Τούτη η πρακτική παραπλανεί τα πουλιά τα οποία πλέον αναζητούν το μέρος απ’ όπου ακούγονται τα κελαηδήματα και τότε πέφτουν στες δικτυακές παγίδες ή στα βερκά [ξόβεργα]! Φυσικά τα βερκά χρησιμοποιούνται μόνο από ερασιτέχνες “αμπελοπουλλάες” ή/και όσους δεν ασχολούνται εμπορικά με το αντικείμενο [αλλά απλώς θέλουν να πιάσουν κανένα πτηνόν για τον μεζέν της ζιβανίας τους].

Όμως, οι πιο οργανωμένοι [και «επαγγελματίες», όπως τους είπαμε] “αμπελοπουλλάες” έχουν κι άλλα έξοδα [αυξημένα μεν, αλλά τους αποφέρουν και πιο πολλά έσοδα]. Πολλοί έχουν προβεί [με δικά τους έξοδα] σε αναδασώσεις [με ακακίες] μεγάλων εκτάσεων ακαλλιέργητης χαλίτικης [κυρίως] γης. Έχουν μάλιστα φροντίσει και για την μεταφορά νερού για πότισμα των δέντρων. Κάποιοι έχουν φυτέψει και δική τους ιδιόκτητη γη με ελιόδεντρα [κυρίως], όπου και πάλι στήνουν δίκτυα τόσο για τα αμπελοπούλια όσο και για τες τζιήκλες [κατά τη διάρκεια του χειμώνα]...Αν και οι σκοποί των “αμπελοπουλλάων” είναι πονηροί [κυρίως συμφεροντολογικοί] πρέπει να παραδεχτούμε ότι [με τες αναδασώσεις που κάμνουν] επιτελούν και οικολογικό έργο καθώς δημιουργούν και συντηρούν χώρους πράσινου. Στα δασύλλια με τες ακακίες κατεβαίνουν τα πουλιά τα βράδια [όταν περνούν από τους ουρανούς της Κύπρο καθ’ οδό για την Αφρική] σαγηνεμένα και ξεγελασμένα από τα κελαηδήματα που ακούνε από τες μιμητικές μηχανές [που είναι εγκατεστημένες εκεί] και παγιδεύονται σε δίκτυα και ξόβεργα.

Πάντως, ο εκ των Κοκκινοχωρίων ορμώμενος δημοσιογράφος Πάμπος Βάσιλας, σε δύο συνεχόμενα ρεπορτάζ του στον “Φιλελεύθερο” [στις 22 και 23 του τρέχοντος μηνός] προσπαθησε να ΜΑΣ πείσει, μέσα από τα μελοδραματικά κείμενα του, ότι οι καημένοι οι Κοτσιηνοχωρκάτες τζι’ Αηθεωδορίτες, είshεν να πεθάνουν της πείνας αν δεν ήταν τα αμπελοπούλια!!! Μα καλά σιόρ, γιατί τέλος πάντων δεν νομιμοποιείται το κυνήγι τους να ησυχάσουμε ούλλοι [πλην των ευρωπαϊστών και των οικολόγων];
[Στο θέμα της άρσης της απαγόρευσης της θήρευσης των αμπελοπουλιών θα επανέλθω πιο κατω ...]

Φυσικά ο δημοσιογράφος του “Φιλελευθέρου” [όπως κι άλλοι που κόπτονται για την παραδοσιακή αυτή αγροτική ασχολία] εν τζιαι λαλούν μας ότι οι μεγαλο-“αμπελοπουλλάες” φέρνουν και ξένους εργάτες για να τους βοηθούν στην επιχείρηση τους! Τους χρειάζονται και τους χρησιμοποιούν τα βράδια για να “παντούν”, δηλ. να κάμνουν φασαρία για να ξεσηκώνονται τα πουλιά και να πετούν προς τα σημεία που είναι στημένα τα δίκτυα ή να φυλάνε σκοπιά(!) μη και κατεβεί η Αστυνομία ή/και η Θήρα. Πέραν τούτου οι ξένοι εργάτες μαδκιούν τζιαι τα πουλιά [τα καθαρίζουν από τα φτερά τους]. Οι κύπριες “μαδίστρες” είναι πιο ακριβές βλέπετε! Απαιτούν να πληρώνονται με το κομμάτι [λόγου χάριν, ένα ευρώ το πουλλίν(!)], ενώ οι ξένοι πληρώνονται μόνο 20-30 ευρά την ημέρα ...
Εδώ θα κάνω μια παρένθεση για να παραθέσω μερικές εγκυκλοπαιδικές πληροφορίες περί των πολυσυζητημένων άγριων αυτών πτηνών:
Τα αμπελοπούλια, λοιπόν, είναι μικροπούλια [περίπου στο μέγεθος του σπουργίτη και του χελιδονιού] όμως πολύ εύγεστα [όπως λαλούν] και δη τα παχουλά και “μιλλαρωτά” [αυτά που έχουν πιο πολύ λίπος]. Τα λένε και συκαλλούδκια [φαίνεται αρέσκονται στα σύκα], ενώ με βάση το χρώμα του κεφαλιού τους [μαύρο ή κεραμιδί] ονομάζονται και “μαυροτζιεφάλια”, [που είναι τα αρσενικά] ή “κοτσιηνοτζιεφάλια” [που είναι τα θηλυκά]. Φυσικά υπάρχουν και οι “κοτσιηνοπάππουφοι” [κοκκινολαίμηδες], που συγκαταλέγονται επίσης στα αμπελοπούλια. Το παππούφιν ή πουππούφιν είναι ο πρόλοβος των πουλιών.[Ο Blogger PolitisPittas σ’ ένα δικό σημερινό τουρλού -τουρλού κείμενο που ανάρτησε στο Blog του – link: http://politispittas.blogspot.com/2010/10/blog-post_23.html - και δημοσιεύτηκε και στον “Πολίτη” αναφέρει ότι το επιστημονικό όνομα του αμπελοπουλιού είναι “Συλβία η Μελανοκέφαλος”, “μαυροτζιεφάλιν” δηλαδίς] ...

Τα αμπελοπούλια [αυτά που είναι πρώτον πράμα – τα πιο “μιλλαρωτά”], μαγειρεύονται συνήθως βραστά και με το ζουμί τους φτιάχνεται σούπα τραχανάς ή πιλάφι με πουρκούριν ... Κάποιοι τα τυλίγουν και σε ασημόχαρτο και τα ψήνουν στα καρβουνά. Τα δεύτερης ποιότητας [τα πιο παστά δηλαδή], γίνονται τηγανητά ανακατωμένα με τ’ αφκά [όπως τους “στρούφους τ’ Οκτώβρη” στα χωριά της Μαραθάσας]. Τρώγονται με μπόλικο λεμόνι κι άλας χοντρό [της θάλασσας] για να εξουδετερώνονται και οι αρνητικές συνέπειας από την μίλλα [το λίπος] τους ... Το ποτό με το οποίο συνοδεύονται εν το ουίσκι... [Βλέπετε οι νεόπλουτοι και οι αρχοντοχωριάτες εν καταδέχονται τη ζιβανία]...

Ας έρθουμε όμως τώρα και στο πολιτικάντικο μέρος της όλης υπόθεσης. Τον λαϊκίστικο τρόπο με τον οποίο οι διάφοροι Χατζιηγιάννηδες, Μητσόπουλοι [κι ΕΣΥ τέκνον Βρούτε, ευρωπαίε Μητσόπουλε!], Κόκοι Τάσου και Γεώργιοι Γεωργίου [εν τζιαι, εν τυχαίο που είναι όλοι του “Συναγερμού”;] παρελαύνουν από τα κανάλια [κουστουμαρισμένοι και γραβατωμένοι] και εκμεταλλευόμενοι [για ψηφοθηρικούς κι αντιπολιτευτικούς λόγους] τες αντιδράσεις του κόσμου, ξιφουλκούν κατα του τρόπου που ενήργησε η Αστυνομία [χωρίς όμως να λεν έστω και μια λέξη κατά των λαθροθηρούντων και παρανομούντων]. Κάποιοι εξ αυτών [των ασχολουμένων με το παραδοσιακό άθλημα της θήρευσης αμπελοπουλιών], προχτές στον Άγιο Θεόδωρο εθυμηθήκαν τζιαι τα “κκέρφιου” τον τζιαιρόν της ΕΟΚΑ της Πρώτης – τζιείνα της ΕΟΚΑ της Ββου εξιάσαν τα!
[Πάντως για τον Γεώργιο Γεωργίου, που εν εκατάφερεν να παραστεί την επαύριον στον τόπο του “εγκλήματος” της Αστυνομίας και να τον δείξουν τα κανάλια το βράδυ να κάμνει, όπως οι άλλοι, καταγγελτικές δηλώσεις για τη συμπεριφορά της Αστυνομίας, πήγαν τα ίδια τα κανάλια και τον βρήκαν – μάλλον θα τα κάλεσε ο ίδιος - και του πήραν δηλώσεις για το θέμα. Αν μπα τζιαι κόψει πίσω!]...

Όμως ξέρετε ποιο εν το οξύμωρο και το σχιζοφρενικό [και παράλληλα το άκρως υποκριτικό] στην όλη υπόθεση; Ασχέτως του αν ΕΓΩ συμφωνώ ή διαφωνώ [και ΔΙΑΦΩΝΩ – και θα εξηγήσω το γιατί πιο κάτω], με την απαγόρευση της θήρευσης των αμπελοπουλιών, θεωρώ ότι όλοι αυτοί [και οι πολιτικοί και μαζί και οι ψηφοφόροι τους] που ωρύονται και διαμαρτύρονται για την «απαράδεκτη» [όπως τη χαρακτηρίζουν] στάση της Αστυνομίας απέναντι στους κάτοικους του Αγίου Θεοδώρου, λειτουργούν υποκριτικά. Άραγε σου, δεν έχουν την απαίτηση [σ’ άλλες περιπτώσεις παρανομιών] όπως η Αστυνομία επιβάλει τον νόμο και την τάξη; Τώρα γιατί έχουν ξεσηκωθεί; Επειδή τους πήραν τ’ αμπελοπούλια; [Στο κάτω – κάτω όργανο εξουσίας είναι η Αστυνομία και με κατασταλτικές μάλιστα αρμοδιότητες, δεν το ξέρουν αυτό; Τι περίμεναν δηλαδή να τους συμπεριφερθούν με το «‘σεις» και με το «σας»;] Κάποιοι ΑγιοΘεοδωρίτες μάλιστα απειλούν [δεν έχουν τον Άγιο τους τελικά] ότι «ούτε ένα ζωντανό αμπελοπούλι δεν θα ξεφύγει πια από τα δίκτυα και τα ξόβεργα ...» «Είναι σίγουρο ότι η διάθεση των αμπελοπουλιών στο χωριό θα συνεχιστεί ...», λένε... [Από σχετικό ρεπορτάζ στον “Πολίτη” χτες Παρασκευή 22 του μηνός] ...
Αυτές οι αντιδράσεις μου θυμίζουν μια ταινία που είδαν στα νεανικά μου χρόνια και αναφερόταν στη στήριξη που είχε από τον κόσμο η Μαφία στην Σικελία όταν παρανομούσε. Μου είχε κάμει εντύπωση που ο κόσμος στήριζε τους παρανομούντες!


**********************
Ποιες όμως είναι οι δικές ΜΟΥ σκέψεις για τους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί δραστικά, να ξεπεραστεί ή έστω να απαμβλυνθεί το πρόβλημα;

1. Κατ’ αρχάς και χωρίς περιστροφές θα πω ότι θεωρώ τη στάση των εμπλεκομένων πολιτικών [και δη των βουλευτών] ως υποκριτική και ψηφοθηρική. Γιατί δεν βγαίνουν με ξεκάθαρες θέσεις, είτε υπέρ, είτε κατά της παγίδευσης και θήρευσης των αμπελοπουλιών; Αν είναι εναντίον, γιατί δεν νομοθετούν κατά της εισαγωγής των δικτύων και των μηχανών που χρησιμοποιούνται για τη μετάδοση μιμητικών φωνών [κελαηδημάτων] των πουλιών;

2. Προσωπικά πιστεύω ότι πρέπει να αρθεί η απαγόρευση! Εδώ συζητείται η αποποινικοποίηση κάποιων ναρκωτικών κι εμείς κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας για τα αμπελοπούλια; Αρεσκόμαστε φαίνεται να το παίζουμε “καλά παιδιά”, συμμορφούμενοι χωρίς αντιρρήσεις στες ντιρεκτίβες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ...

3. Από τη στιγμή που το κυνήγι [στην Κύπρο] γενικά επιτρέπεται [για το λαγό, τα περδίκια, τες τζιήκλες και τα αποδημητικά πουλιά – τα μόνα μη προστατευόμενα είναι τα τρυγόνια, τα λακτοκουντούρκα και οι φάσσες], διερωτούμαι γιατί να απαγορεύονται τα αμπελοπούλια. Γιατί να δίνεται άδεια για κυνήγι αποδημητικών μέσ’ τον Σεπτέμβρη; Νομίζετε ότι τότε δεν κυνηγιούνται και προστατευόμενα αποδημητικά, όπως οι πουπούξιοι, οι φλωρκοί, οι δακκανούρες, οι μελισσοφάοι κι άλλα μικροπούλια;

4. Με την άρση της απαγόρευσης του κυνηγίου των αμπελοπουλιών θα πέσουν κάθετα και οι τιμές τους. Έτσι θα παύσει να θεωρείται είδος πολυτελείας και να τυγχάνει τόσης εκμετάλλευσης κι ακόμα να οδηγεί κόσμο στην παρανομία. [Άστε που έτσι θα καταφέρουμε επιτέλους να φάμε κι εμείς οι κοινοί θνητοί κανένα αμπελοπούλι. Και γιατί επιτρέπεται να κυνηγιέται και να τρώγεται το λακτοκουντούριν – δηλ. το ορτύκι – λόγου χάριν, κι όχι και το αμπελοπούλιν]...

5. Να απαγορευτεί η εισαγωγή δικτύων και η θήρευση τους να γίνεται μόνο με βερκά ή με φλομπέρ ... Οι αυξημένες ανάγκες για βερκά θα οδηγήσουν και στην ανάπτυξη της μυξιοκαλλιέργειας. [Η “μυξιά” είναι το δέντρο του οποίου ο καρπός, η “μύξα”, χρησιμοποιείται για την κατασκευή των βερκών! Είχαμε ένα τέτοιο στο πατρικό μου σπίτι!] ...
Νυν υπέρ των αμπελοπουλίων, λοιπόν ο αγών! Και οι πολιτικοί ας αφήσουν τα μασκαραλίκκια κι ας τολμήσουν να πάρουν ριζοσπαστικές και ουσιαστικές αποφάσεις!

Anef_Oriwn
Σάββατο 23/10/2010